#Maria Andergast

[ulrichgebert]

Der Tobi wünschte sich “was Interessantes” Nun wollte ich ihm schon lange mal Der verlorene Sohn zeigen, der insofern interessant ist, als er die Erwartungen an einen Luis-Trenker-Bergfilm dadurch unterwandert, daß er über längere Strecken in New York spielt. Der handfeste Naturbursch Tonio langweilt sich nämlich in seinem alpenländischen Bergdorf und will hinaus in die weite Welt. In New York kommen ihm seine bergsteigerischen Fähigkeiten zwar beim Wolkenkratzerbau zugute, aber die Zustände sind unerquicklich und in der Heimat mit schönem heidnisch-katholischem Brauchtum und seiner wartenden Barbl ist es halt doch am schönsten. “Das ist schon interessant” sage ich. Darauf der Tobi: “Aber auch etwas schlicht.”

[history-of-fashion]

1941 Frau Martha C. (photo by Arthur Benda)

1942 Frau Sch. (photo by Arthur Benda)

1940 Singer and actress Maria Andergast (photo by Arthur Benda)

(Museum für Kunst und Gewerbe Hamburg)

[maxmaggr]

Ναζιστική προπαγάνδα: 15 σημαντικές ταινίες

Η ναζιστική προπαγάνδα έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο στην ιστορία του κινηματογράφου. Η ναζιστική προπαγάνδα, εγκαθιδρύθηκε από τον Joseph Goebbels, Υπουργό Προπαγάνδας του Τρίτου Ράιχ. Οι ταινίες της ναζιστικής προπαγάνδας είναι γεμάτες ιμπεριαλιστικά και μιλιταριστικά όνειρα, ενώ όλες οι ταινίες διαχέονται από μια έντονη καλλιτεχνική αύρα. Ο κύριος υπαίτιος για αυτήν την αύρα είναι οι σκηνοθέτες που βρισκόντουσαν πίσω από την κάμερα, όπως η Leni Riefenstahl, o G.W. Pabst, o Fritz Hippler κ.α. Όλοι τους, μεγάλοι ευεργέτες του σινεμά, σε μια εποχή που ο κινηματογράφος θεωρούταν ακόμα επιστήμη. Ο Χίτλερ είδε την δύναμη που περιέχει αυτή η επιστήμη και αποφάσισε να την μετατρέψει σε όπλο. Επιστράτευσε τους μεγαλύτερους Γερμανούς σκηνοθέτες της εποχής του και άνοιξε τα πανιά του, ώστε να φτιάξει το δικό του Hollywood. Αυτό το άρθρο δεν προωθεί τον ρατσισμό και τον αντισημιτισμό, είναι ένα άρθρο καθαρά κινηματογραφικό. Το άρθρο αναδεικνύει 15 σημαντικές ταινίες από την ναζιστική προπαγάνδα που για λόγους ιστορικούς και καλλιτεχνικούς, αξίζει να δει κάθε σινεφίλ αναγνώστης που σέβεται τον εαυτό του.

The Blue Light (1932)

Σκηνοθεσία: Leni Riefenstahl Πρωταγωνιστούν: Leni Riefenstahl, Mathias Wieman, Beni Fuhrer H Junta είναι μια μυστηριώδης και δυναμική γυναίκα, που την μισούν οι κάτοικοι του χωριού που μένει. Οι χωριάτες την θεωρούν μάγισσα καθώς είναι η μόνη που μπορεί να ανεβεί τα ψηλά βουνά, οπού εκεί βρίσκεται μια σπηλιά με ένα μπλε φως. Όσοι άνδρες ακολούθησαν την Junta στο βουνό, ��εν επέστρεψαν ποτέ πίσω στο χωριό. Η Junta θα εκμυστηρευτεί το αρχαίο μυστικό του μπλε φωτός σε έναν άνδρα, θα καταφέρει όμως ο άνδρας να κρατήσει κρυφό τον όρκο τιμής; Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Leni Riefenstahl, ένα καλλιτεχνικό αριστούργημα με την δυναμική ματιά μιας παθιασμένης σκηνοθέτριας όπως ήταν η Riefenstahl. Μια από τις ταινίες της Riefenstahl, προτού ακόμα η ναζιστική προπαγάνδα της φανερώσει τα "δυνατά" της χαρτιά.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Storm Trooper Brand (1933)

Σκηνοθεσία: Franz Seitz Πρωταγωνιστούν: Hein Kleigenberg, Wera Liesem, Rolf Wenkhaus Ένας οδηγός φορτηγού που δεν έχει στον ήλιο μοίρα, ακούει τις διδασκαλίες του Αδόλφου Χίτλερ και αποφασίζει να καταταγεί στο κίνημα του για να γίνει ένας περήφανος αξιωματικός. Ταυτοχρόνως πείθει τον Μαρξιστή πατέρα του, ώστε να τον ακολουθήσει στο σωστό μονοπάτι. Ο μικρός άνθρωπος που γίνεται μεγάλος μέσα από τα δίχτυα της ναζιστικής ιδεολογίας.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Hans Westmar (1933)

Σκηνοθεσία: Franz Weszler Πρωταγωνιστούν: Emil Lohkamp, Paul Wegener, Heinrich Heilinger Η αληθινή ιστορία του Hans Westmar, ενός ναζί λοκατζή που πάλεψε ενάντια στους Κομουνιστές και πέθανε από αυτούς, προτού ολοκληρωθεί η ταινία.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Our Flags Lead us Forward (1933)

Σκηνοθεσία: Hans Steinhoff Πρωταγωνιστές: Heinrich George, Berta Drews, Jurgen Ohlsen Την περίοδο της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, ο Vater είναι ένα μικρό αγόρι που βρίσκεται σε δίλημμα, καθώς θα πρέπει να αφοσιωθεί στην φροντίδα του άνεργου κομμουνιστή πατέρα του η να καταταγεί στην Χιτλερική νεολαία. Μια ιστορία ενηλικίωσης, με έναν έφηβο που προσπαθεί να βρει τον εαυτό του σε ένα χαώδες περιβάλλον.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Victory of Faith (1933)

Σκηνοθεσία: Leni Riefenstahl Πρωταγωνιστούν: Joseph Goebbels, Hermann Goring, Adolf Hitler To πρώτο ντοκιμαντέρ για την ναζιστική προπαγάνδα από την Leni Riefenstahl. Η ταινία έχει ένα ιδιαίτερο ιστορικό ενδιαφέρον, καθώς δείχνει τον Χίτλερ με τον Ερνστ Ρεμ σε μια ζεστή και  φιλική στιγμή, προτού ο Ρεμ δολοφονηθεί με εντολές του Χίτλερ στην Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών. Για χρόνια θεωρούταν χαμένη ταινία, καθώς ο Χίτλερ διέταξε την καταστροφή κάθε αντίτυπου. Τελικά, όμως μια κοπιά βρέθηκε την δεκαετία του ’90 στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Πηγή εικόνας: imdb.com

The Prodigal Son (1934)

Σκηνοθεσία: Luis Trenker Πρωταγωνιστούν: Luis Trenker, Maria Andergast, Bertl Schultes Ο Tonio είναι ένας μετανάστης, ο οποίος κατά την περίοδο της Μεγάλης Κρίσης, πήγε στην Νέα Υόρκη. Η ζωή εκεί όμως δεν του άρεσε, για αυτό επιστρέφει στην πατρίδα του την Γερμανία για να ξαναφτιάξει από την αρχή το σπίτι του. Μια από τις πιο σημαντικές δραματικές ταινίες που μας πρόσφερε η ναζιστική προπαγάνδα.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Master of the World (1934)

Σκηνοθεσία: Harry Piel Πρωταγωνιστούν: Walter Janssen, Sybille Schmitz, Walter Franck Ένας Γερμανός γιατρός κατασκευάζει ένα μηχάνημα το οποίο θα κάνει όλες τις δύσκολες δουλείες των ανθρώπων. Όμως, το μηχάνημα αρχίζει να παίρνει τον έλεγχο και οι ζωές των ανθρώπων βρίσκονται σε κίνδυνο. Μια από τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας που μας πρόσφερε η ναζιστική προπαγάνδα.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Triumph of the Will (1935)

Σκηνοθεσία: Leni Riefenstahl Πρωταγωνιστούν: Adolf Hitler, Hermann Goring, Max Amann Το αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ της Riefenstahl, ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο και με μια απίστευτη εικαστική δεινότητα που μέχρι και σήμερα παραμένει δυνατή. Αυτό είναι το "διαμάντι" που η ναζιστική προπαγάνδα άφησε πίσω της.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Joan of Arc (1935)

Σκηνοθεσία: Gustav Ucicky Πρωταγωνιστούν: Angela Salloker, Gustaf Grudgens, Heinrich George Η ιστορία της Ιωάννας της Λωρραίνης ξαναζωντανεύει μέσα από τα πρότυπα της Εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Olympia Part One: Festival of the Nations (1938)

Σκηνοθεσία: Leni Riefenstahl Πρωταγωνιστούν: David Albritton, Arvo Askola, Jack Bersford Οι ολυμπιακοί αγώνες που διεξάχθηκαν στο Βερολίνο του 1936, μέσα από την διορατική ματιά της Leni Riefenstahl. Απέκτησε και ένα δεύτερο μέρος, που στην ουσία είναι η ίδια ταινία απλά με περισσότερα καλλίγραμμά σώματα και αρρενωπά πρόσωπα, ώστε η ναζιστική προπαγάνδα να επιδείξει την τελειότητα στο ανθρώπινο σώμα. Ο τίτλος της ταινίας είναι, Olympia Part Two: Festival of Beauty (1938).

Πηγή εικόνας: imdb.com

The Eternal Jew (1940)

Σκηνοθεσία: Fritz Hippler Πρωταγωνιστούν: Curt Bois, Charles Chaplin, Alber Einstein Ο "Αιώνιος Εβραίος", το ντοκιμαντέρ που παρουσιάζει τους Εβραίους σαν παράσιτα και τους συγκρίνει με τους αρουραίους. Ένα σκοτεινό και αποκρουστικό πολιτικό μανιφέστο που έχει περισσότερο ιστορική αξία παρά καλλιτεχνική. Έχει πολύ ενδιαφέρον να το δείτε (αν το αντέξετε) για να παρατήρησε τις τεχνικές εκφοβισμού που χρησιμοποιεί ο Hippler, ώστε να επηρεάσει τις μάζες των θεατών.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Jew Suss (1940)

Σκηνοθεσία: Veit Harlan Πρωταγωνιστούν: Ferdinand Marian, Kristina Soderbaum, Heinrich George Μια ακόμα ταινία προπαγάνδας κατά των ��βραίων, οπού πρωταγωνιστής είναι  ένας σατανικός Εβραίος έμπορος που εκμεταλλεύεται τον Δούκα της Βυρτεμβέργης, ώστε να του κάνει πανούργα θελήματα.

Πηγή εικόνας: imdb.com

The Rothschilds (1940)

Σκηνοθεσία: Erich Waschneck Πρωταγωνιστούν: Erich Ponto, Carl Kuhlmann, Albert Lippert Μια αντισημιτική βιογραφία για την μεγαλύτερη οικογένεια τραπεζιτών στον κόσμο. Μια ταινία "βάλσαμο" για τους συνωμοσιολόγους.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Paracelsus (1943)

Σκηνοθεσία: G.W. Pabst Πρωταγωνιστούν: Werner Krauss, Harry Langewisch, Annelies Reinhold Η ζωή και το έργο του αλχημιστή γιατρού Θεόφραστου Παράκελσου, μια από τις ταινίες που ο σκηνοθέτης G.W. Pabst, κατάφερε να την απελευθερώσει από την ναζιστική προπαγάνδα, κάνοντας το Paracelsus μια ακόμα παρεξηγημένη καλλιτεχνική ταινία, πνιγμένη ανάμεσα σε αντισημιτικές χυδαιότητες που προκαλούσαν τον τρόμο και το μίσος. Η ταινία περιέχει μια εξαιρετική σκηνή, που μετέπειτα ιστορικοί κινηματογράφου την ονόμασαν “The Dance of Death”(Ο Χορός του Θανάτου).

Πηγή εικόνας: imdb.com

Kolberg (1945)

Σκηνοθεσία: Veit Harlan Πρωταγωνιστούν: Kristina Soderbaum, Heinrich George, Paul Wegener Μια από τις τελευταίες ταινίες της ναζιστικής προπαγάνδας, η ταινία αφηγείται την μάχη της πόλης Kloberg ενάντια στα Γαλλικά στρατεύματα του Ναπολέοντα.

Πηγή εικόνας: imdb.com Read the full article

[maxmaggreece]

Ναζιστική προπαγάνδα: 15 σημαντικές ταινίες

Η ναζιστική προπαγάνδα έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο στην ιστορία του κινηματογράφου. Η ναζιστική προπαγάνδα, εγκαθιδρύθηκε από τον Joseph Goebbels, Υπουργό Προπαγάνδας του Τρίτου Ράιχ. Οι ταινίες της ναζιστικής προπαγάνδας είναι γεμάτες ιμπεριαλιστικά και μιλιταριστικά όνειρα, ενώ όλες οι ταινίες διαχέονται από μια έντονη καλλιτεχνική αύρα. Ο κύριος υπαίτιος για αυτήν την αύρα είναι οι σκηνοθέτες που βρισκόντουσαν πίσω από την κάμερα, όπως η Leni Riefenstahl, o G.W. Pabst, o Fritz Hippler κ.α. Όλοι τους, μεγάλοι ευεργέτες του σινεμά, σε μια εποχή που ο κινηματογράφος θεωρούταν ακόμα επιστήμη. Ο Χίτλερ είδε την δύναμη που περιέχει αυτή η επιστήμη και αποφάσισε να την μετατρέψει σε όπλο. Επιστράτευσε τους μεγαλύτερους Γερμανούς σκηνοθέτες της εποχής του και άνοιξε τα πανιά του, ώστε να φτιάξει το δικό του Hollywood. Αυτό το άρθρο δεν προωθεί τον ρατσισμό και τον αντισημιτισμό, είναι ένα άρθρο καθαρά κινηματογραφικό. Το άρθρο αναδεικνύει 15 σημαντικές ταινίες από την ναζιστική προπαγάνδα που για λόγους ιστορικούς και καλλιτεχνικούς, αξίζει να δει κάθε σινεφίλ αναγνώστης που σέβεται τον εαυτό του.

The Blue Light (1932)

Σκηνοθεσία: Leni Riefenstahl Πρωταγωνιστούν: Leni Riefenstahl, Mathias Wieman, Beni Fuhrer H Junta είναι μια μυστηριώδης και δυναμική γυναίκα, που την μισούν οι κάτοικοι του χωριού που μένει. Οι χωριάτες την θεωρούν μάγισσα καθώς είναι η μόνη που μπορεί να ανεβεί τα ψηλά βουνά, οπού εκεί βρίσκεται μια σπηλιά με ένα μπλε φως. Όσοι άνδρες ακολούθησαν την Junta στο βουνό, δεν επέστρεψαν ποτέ πίσω στο χωριό. Η Junta θα εκμυστηρευτεί το αρχαίο μυστικό του μπλε φωτός σε έναν άνδρα, θα καταφέρει όμως ο άνδρας να κρατήσει κρυφό τον όρκο τιμής; Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Leni Riefenstahl, ένα καλλιτεχνικό αριστούργημα με την δυναμική ματιά μιας παθιασμένης σκηνοθέτριας όπως ήταν η Riefenstahl. Μια από τις ταινίες της Riefenstahl, προτού ακόμα η ναζιστική προπαγάνδα της φανερώσει τα "δυνατά" της χαρτιά.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Storm Trooper Brand (1933)

Σκηνοθεσία: Franz Seitz Πρωταγωνιστούν: Hein Kleigenberg, Wera Liesem, Rolf Wenkhaus Ένας οδηγός φορτηγού που δεν έχει στον ήλιο μοίρα, ακούει τις διδασκαλίες του Αδόλφου Χίτλερ και αποφασίζει να καταταγεί στο κίνημα του για να γίνει ένας περήφανος αξιωματικός. Ταυτοχρόνως πείθει τον Μαρξιστή πατέρα του, ώστε να τον ακολουθήσει στο σωστό μονοπάτι. Ο μικρός άνθρωπος που γίνεται μεγάλος μέσα από τα δίχτυα της ναζιστικής ιδεολογίας.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Hans Westmar (1933)

Σκηνοθεσία: Franz Weszler Πρωταγωνιστούν: Emil Lohkamp, Paul Wegener, Heinrich Heilinger Η αληθινή ιστορία του Hans Westmar, ενός ναζί λοκατζή που πάλεψε ενάντια στους Κομουνιστές και πέθανε από αυτούς, προτού ολοκληρωθεί η ταινία.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Our Flags Lead us Forward (1933)

Σκηνοθεσία: Hans Steinhoff Πρωταγωνιστές: Heinrich George, Berta Drews, Jurgen Ohlsen Την περίοδο της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, ο Vater είναι ένα μικρό αγόρι που βρίσκεται σε δίλημμα, καθώς θα πρέπει να αφοσιωθεί στην φροντίδα του άνεργου κομμουνιστή πατέρα του η να καταταγεί στην Χιτλερική νεολαία. Μια ιστορία ενηλικίωσης, με έναν έφηβο που προσπαθεί να βρει τον εαυτό του σε ένα χαώδες περιβάλλον.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Victory of Faith (1933)

Σκηνοθεσία: Leni Riefenstahl Πρωταγωνιστούν: Joseph Goebbels, Hermann Goring, Adolf Hitler To πρώτο ντοκιμαντέρ για την ναζιστική προπαγάνδα από την Leni Riefenstahl. Η ταινία έχει ένα ιδιαίτερο ιστορικό ενδιαφέρον, καθώς δείχνει τον Χίτλερ με τον Ερνστ Ρεμ σε μια ζεστή και  φιλική στιγμή, ��ροτού ο Ρεμ δολοφονηθεί με εντολές του Χίτλερ στην Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών. Για χρόνια θεωρούταν χαμένη ταινία, καθώς ο Χίτλερ διέταξε την καταστροφή κάθε αντίτυπου. Τελικά, όμως μια κοπιά βρέθηκε την δεκαετία του ’90 στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Πηγή εικόνας: imdb.com

The Prodigal Son (1934)

Σκηνοθεσία: Luis Trenker Πρωταγωνιστούν: Luis Trenker, Maria Andergast, Bertl Schultes Ο Tonio είναι ένας μετανάστης, ο οποίος κατά την περίοδο της Μεγάλης Κρίσης, πήγε στην Νέα Υόρκη. Η ζωή εκεί όμως δεν του άρεσε, για αυτό επιστρέφει στην πατρίδα του την Γερμανία για να ξαναφτιάξει από την αρχή το σπίτι του. Μια από τις πιο σημαντικές δραματικές ταινίες που μας πρόσφερε η ναζιστική προπαγάνδα.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Master of the World (1934)

Σκηνοθεσία: Harry Piel Πρωταγωνιστούν: Walter Janssen, Sybille Schmitz, Walter Franck Ένας Γερμανός γιατρός κατασκευάζει ένα μηχάνημα το οποίο θα κάνει όλες τις δύσκολες δουλείες των ανθρώπων. Όμως, το μηχάνημα αρχίζει να παίρνει τον έλεγχο και οι ζωές των ανθρώπων βρίσκονται σε κίνδυνο. Μια από τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας που μας πρόσφερε η ναζιστική προπαγάνδα.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Triumph of the Will (1935)

Σκηνοθεσία: Leni Riefenstahl Πρωταγωνιστούν: Adolf Hitler, Hermann Goring, Max Amann Το αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ της Riefenstahl, ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο και με μια απίστευτη εικαστική δεινότητα που μέχρι και σήμερα παραμένει δυνατή. Αυτό είναι το "διαμάντι" που η ναζιστική προπαγάνδα άφησε πίσω της.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Joan of Arc (1935)

Σκηνοθεσία: Gustav Ucicky Πρωταγωνιστούν: Angela Salloker, Gustaf Grudgens, Heinrich George Η ιστορία της Ιωάννας της Λωρραίνης ξαναζωντανεύει μέσα από τα πρότυπα της Εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Olympia Part One: Festival of the Nations (1938)

Σκηνοθεσία: Leni Riefenstahl Πρωταγωνιστούν: David Albritton, Arvo Askola, Jack Bersford Οι ολυμπιακοί αγώνες που διεξάχθηκαν στο Βερολίνο του 1936, μέσα από την διορατική ματιά της Leni Riefenstahl. Απέκτησε και ένα δεύτερο μέρος, που στην ουσία είναι η ίδια ταινία απλά με περισσότερα καλλίγραμμά σώματα και αρρενωπά πρόσωπα, ώστε η ναζιστική προπαγάνδα να επιδείξει την τελειότητα στο ανθρώπινο σώμα. Ο τίτλος της ταινίας είναι, Olympia Part Two: Festival of Beauty (1938).

Πηγή εικόνας: imdb.com

The Eternal Jew (1940)

Σκηνοθεσία: Fritz Hippler Πρωταγωνιστούν: Curt Bois, Charles Chaplin, Alber Einstein Ο "Αιώνιος Εβραίος", το ντοκιμαντέρ που παρουσιάζει τους Εβραίους σαν παράσιτα και τους συγκρίνει με τους αρουραίους. Ένα σκοτεινό και αποκρουστικό πολιτικό μανιφέστο που έχει περισσότερο ιστορική αξία παρά καλλιτεχνική. Έχει πολύ ενδιαφέρον να το δείτε (αν το αντέξετε) για να παρατήρησε τις τεχνικές εκφοβισμού που χρησιμοποιεί ο Hippler, ώστε να επηρεάσει τις μάζες των θεατών.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Jew Suss (1940)

Σκηνοθεσία: Veit Harlan Πρωταγωνιστούν: Ferdinand Marian, Kristina Soderbaum, Heinrich George Μια ακόμα ταινία προπαγάνδας κατά των Εβραίων, οπού πρωταγωνιστής είναι  ένας σατανικός Εβραίος έμπορος που εκμεταλλεύεται τον Δούκα της Βυρτεμβέργης, ώστε να του κάνει πανούργα θελήματα.

Πηγή εικόνας: imdb.com

The Rothschilds (1940)

Σκηνοθεσία: Erich Waschneck Πρωταγωνιστούν: Erich Ponto, Carl Kuhlmann, Albert Lippert Μια αντισημιτική βιογραφία για την μεγαλύτερη οικογένεια τραπεζιτών στον κόσμο. Μια ταινία "βάλσαμο" για τους συνωμοσιολόγους.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Paracelsus (1943)

Σκηνοθεσία: G.W. Pabst Πρωταγωνιστούν: Werner Krauss, Harry Langewisch, Annelies Reinhold Η ζωή και το έργο του αλχημιστή γιατρού Θεόφραστου Παράκελσου, μια από τις ταινίες που ο σκηνοθέτης G.W. Pabst, κατάφερε να την απελευθερώσει από την ναζιστική προπαγάνδα, κάνοντας το Paracelsus μια ακόμα παρεξηγημένη καλλιτεχνική ταινία, πνιγμένη ανάμεσα σε αντισημιτικές χυδαιότητες που προκαλούσαν τον τρόμο και το μίσος. Η ταινία περιέχει μια εξαιρετική σκηνή, που μετέπειτα ιστορικοί κινηματογράφου την ονόμασαν “The Dance of Death”(Ο Χορός του Θανάτου).

Πηγή εικόνας: imdb.com

Kolberg (1945)

Σκηνοθεσία: Veit Harlan Πρωταγωνιστούν: Kristina Soderbaum, Heinrich George, Paul Wegener Μια από τις τελευταίες ταινίες της ναζιστικής προπαγάνδας, η ταινία αφηγείται την μάχη της πόλης Kloberg ενάντια στα Γαλλικά στρατεύματα του Ναπολέοντα.

Πηγή εικόνας: imdb.com Read the full article

[sensates-rp]

31 de Octubre, 1985 Padres y madres biológicos. Tutores legales. Hermanos que se convirtieron en progenitores. Padres adoptivos. Figuras paternas. Personas que marcaron a nuestros sensates, los han criado y moldeado en lo que son actualmente.                                                                      Los queremos conocer.

                                                      __________________________

[ &. FC . RESERVADOS ]

Komorebi: madre de… / Jenna Tucker / … [ Eve Tucker; Hayley Atwell ] + [ 27 años ] + [ EEUU ] padre de… / Fernanda Herrera / … [ Francisco Herrera;  Gael García Bernal ] + [ 22 años ] + [ México ]     madre de… / Campbell Macgregor / … [ Siobhan Kelly; Behati Prinsloo ] + [ 20 años ] + [ Irlanda ] padre de… / Ted Kennedy / … [ Kieran Kennedy; Josh Dallas ] + [ 28 años ] + [ UK ] madre de… / Hirokazu Aoki / … [ Hikari Aoki; Nana Komatsu ] + [ 14 años ] + [ Japón ] madre de… / Liviera Collinge / … [ Aleighna Merchant; Tiera Skovbye ] + [ 23 años ] + [ Australia ]

Mangata: madre de… / Naomi Vanderpoel / … [ Charlotte Andergast; Michelle Pfeiffer ] + [ 35 años ] + [ Australia ] madre de… / Crystal Wilson / … [ Ava Charlotte Campbell; Elizabeth Henstridge ] + [ 26 años ] + [ Canadá ] padre de… / Serguei Vladislav  / … [ Dmitri Vladislav; Jensen Ackles ] + [ 27 años ] + [ Rusia ] madre de… / Benjamin Lowell / … [ Allison Lowell; Chloë Moretz ] + [ 17 años ] + [ UK ] madre de acogida de… / Harley Byrne  / … [ Mikayla Landers; Jessica Alba ] + [ 27 años ] + [ EEUU ] padre de… / Klara Köjler  / … [ Ernst Köjler; Garrett Hedlund ] + [ 25 años ] + [ Alemania ]    

Tiám: madre de… / August Eudal Diaz / … [ Marina Eudal; Úrsula Corberó ] + [ 19 años ] + [ España ] madre adoptiva de… / Cosette Monet / … [ Marie Monet; Melanie Laurent ] + [ 26 años ] + [ Francia ] madre de… / Keith Kennedy / … [ Janet Kennedy; Suki Waterhouse ] + [ 26 años ] + [ UK ] madre de… / Alessandro Bevilacqua / … [ Margherita D'Angelo; Alexis Ren ] + [ 22 años ] + [ Italia ] madre de… / Vanessa Casswell / … [ Melanie Sloan; Monica Bellucci ] + [ 35 años ] + [ EEUU ] padre de… / Cesur Alemdaroglu / … [ Hasan Alemdaroğlu; Brad Pitt ] + [ 32 años ] + [ Turquía ]     

Ubuntu ( ya habrán nacido ): madre de… / Maxine Schwartz / … [ Angela Reynolds; Beren Saat ] + [ 25 años ] + [ inglesa ] madre de… / Melina Sandvoort / … [ Maria Björn; Fahriye Evcen ] + [ 29 años ] + [ Suecia ] madre de… / Graham Davidson Forbes / … [ Bonnie Pond; Karen Gillian ] + [ 25 años ] + [ Escocia ] padre de… / Dante Fabbreschi  / … [ Flavius Fabbreschi; Max Irons ] + [ 24 años ] + [ Italia ] madre de… / Navid Hatami  / … [ Saira Jarwar; Golshifteh Farahan ] + [ 28 años ] + [ Irán ]          

Kalpa ( ya habrán nacido ): padre de… / Victor McLaren / … [ Alan McLaren; Tom Hiddleston ] + [ 36 años ] + [ UK ] padre de… / Henao Herrera / … [ Guillerno Herrera; Javier Bardem ] + [ 41 años ] + [ Chile ]  madre de… / Elizabeth Stoddard / … [ Lenora Marie Bloom; Mia Kirshner ] + [ 30 años ] + [ EEUU ] madre de… / Ishara Khan / … [ Sarisha Khan; Deepika Padukone ] + [ 28 años ] + [ India ]           

                                                    __________________________

x. ¿ Qué debo enviar para reservar ? Deberás especificar en un ask el nombre del persona, el FC que deseas, la edad que tendrá en ese momento y el país al que pertenece.

x. ¿ Y sino quiero participar ? Deberás pedir hiatus en el momento de la actividad.

x. ¿ Son sensates los padres ? No, no tienen tales genes.

Cualquier duda pueden contactar con nosotras en el inbox del main o por IM.

[pepimeinrad]

Nah, the casting for ‘Endstation’ (1935) is messed up, with Moser playing Hörbigers father (with their 14 year age difference), and Hörbiger’s love interest being played by Maria Andergast (18 years younger than him and ‘Eva’ from ‘Eva erbt das Paradies’). I don’t like it.

[universallycrownpirate]

Helene Fischer (* 5. August 1984 in Krasnojarsk, Russische SFSR, Sowjetunion) ist eine deutscheSchlagersängerin, Tänzerin, Unterhaltungskünstlerin, Fernsehmoderatorin und Schauspielerin.

Mit mehr als 13 Millionen verkauften Tonträgern zählt sie zu den erfolgreichsten Sängerinnen Deutschlands. Ihre Alben Best of Helene Fischer, Farbenspiel und Weihnachten gehören zu den meistverkauften Musikalben in Deutschland. Sie wurde unter anderem mit siebzehn Echos, sieben Goldenen Hennen, drei Bambis und zwei Goldenen Kameras ausgezeichnet. Sie ist zudem im Fernsehen aktiv, wo sie seit 2011 jeweils zu Weihnachten Die Helene Fischer Show präsentiert.

Nach einer Recherche der New York Times vom November 2018, in der die erfolgreichsten internationalen Musikerinnen aufgrund ihrer durchschnittlichen Einnahmen pro Konzert verglichen wurden, lag Helene Fischer weltweit auf Platz 8 – und ist damit zugleich die erfolgreichste nicht-englischsprachige Sängerin. Mit einem Durchschnitts-Ticketpreis von rund 71 Euro erwirtschaftet Helene Fischer etwa 3,2 Millionen Euro pro Konzertauftritt. Auch das Forbes Magazin führte Fischer 2018 unter den Top Ten der einkommenstärksten Sängerinnen; sie landete vor Céline Dion und Britney Spears mit Einnahmen von etwa 32 Millionen Dollar auf dem achten Platz der Liste.

Die Helene Fischer Show ist eine Unterhaltungssendung, die von Helene Fischer moderiert und zusammen mit Gastmusikern gestaltet wird. Sie wird seit 2011 jährlich zu Weihnachten um 20:15 Uhr im ZDF, ORF und SRF ausgestrahlt. Produziert wird die Fernsehsendung von Kimmig Entertainment.

Helene Fischer wurde 1984 als zweites Kind des russlanddeutschen Ehepaares Maria und Peter Fischer im sibirischen Krasnojarsk geboren.

1988 siedelten ihre Eltern mit ihr und ihrer sechs Jahre älteren Schwester aus der Sowjetunion ins rheinland-pfälzische Wöllstein aus. Als Schülerin der Wörrstädter Realschule nahm sie an Theater-AGs und Musical-Kursen teil.

Nach der Fachoberschulreife im Jahr 2000 absolvierte Fischer an der Stage & Musical School Frankfurt in Frankfurt am Main eine dreijährige Ausbildung, die sie 2003 mit der Bühnenreifeprüfung als staatlich anerkannte Musicaldarstellerin beendete. Während ihrer Ausbildung erhielt sie ihre ersten Engagements. Sie trat am Staatstheater Darmstadt in der Rocky Horror Show, im Volkstheater Frankfurt in der Schlagerrevue Fifty-Fifty und im Musical Anatevka auf.

Seit Mai 2008 ist Fischer mit Florian Silbereisen liiert.

2004 schickte Fischers Mutter eine Demo-CD an den Künstlermanager Uwe Kanthak. Daraufhin nahm dieser Kontakt mit dem Produzenten Jean Frankfurter auf, und Fischer erhielt einen Plattenvertrag. Ihre Fernsehpremiere hatte sie am 14. Mai 2005 im Ersten im Hochzeitsfest der Volksmusik. Sie sang in Florian Silbereisens Sendung ein Duett mit ihm.

Mit ihrem fünften Studioalbum Für einen Tag, das am 14. Oktober 2011 veröffentlicht wurde, erreichte Fischer zum ersten Mal Platz 1 in Deutschland.

Für ihr Live-Album erhielt Fischer 2013 zwei ECHOS in den Kategorien Deutschsprachiger Schlager und Erfolgreichste DVD-Produktion National. Die Verleihung fand am 21. März 2013 in Berlin statt und wurde von ihr selbst moderiert. Für die Neuauflage der ZDF-Zeichentrickserie Biene Maja sang sie den Titelsong Die Biene Maja neu ein. Am 20. September 2013 veröffentlichte sie die erste Single Fehlerfrei aus ihrem nächsten Studioalbum Farbenspiel, das am 4. Oktober 2013 erschien. Das Album erreichte jeweils Platz 1 in Deutschland, Österreich und der Schweiz sowie Platz 5 in den dänischen Albumcharts, Platz 8 in den Niederlanden und Platz 17 in den belgischen Albumcharts. In Dänemark wurde das Album nach der ersten Woche mit Platin ausgezeichnet.

Am 29. November 2013 folgte die Singleauskopplung Atemlos durch die Nacht. Am 27. März 2014 moderierte Fischer erneut die ECHO-Verleihung und gewann in den Kategorien Deutschsprachiger Schlager und Album des Jahres. Beim Eurovision Song Contest 2014 verkündete sie die Ergebnisse des deutschen Televotings und der Jury. Am 6. Juni 2014 folgte die letzte Singleauskopplung Marathon. Im Oktober 2014 erhielt sie zwei Goldene Hennen in den Kategorien Musik und Superhenne. Letztere wurde anlässlich der 20. Verleihung aus 49 Preisträgern in den Publikumskategorien Moderation, Fernsehen, Musik und Sport einmalig vergeben. Am 5. Dezember 2014 erschien Farbenspiel Live – Die Tournee mit einem Live-Mitschnitt ihres Konzerts vom 8. November 2014 in der O2 World Hamburg auf Blu-ray Disc, DVD und CD. Im Februar 2015 war sie für den Swiss Music Award in der Kategorie Best Album International nominiert. Im März 2015 wurde sie während der ECHO-Verleihung mit vier Preisen in den Kategorien Schlager, Hit des Jahres, Album des Jahres und Musik-DVD/Blu-ray national ausgezeichnet. Vier ECHOs an einem Abend zu bekommen, gelang bis dahin nur der Band Die Toten Hosen im Jahr 2013.

Die 22 Konzerte der Farbenspiel-Stadion-Tour 2015, die an 15 verschiedenen Orten, darunter auch in Wien und Basel, stattfanden, wurden von mehr als 800.000 Menschen besucht. Fischer wurde bei ihrem Auftritt von 17 Musikern und zwölf Tänzern begleitet. Die beiden Konzerte im Juli im Berliner Olympiastadion wurden für die Aufzeichnung einer DVD und einer Fernsehsendung für das ZDF genutzt. 2016 wurde die Tournee mit einem Live-Entertainment-Award ausgezeichnet.

Die ZDF-Hitparade wurde im Dezember 2000 eingestellt. Neuere Interpreten wie DJ Ötzi, die verschiedene Genres vermischen, brachten auch im neuen Jahrtausend Hitparadenerfolge. Ebenso wiesen Alben der Schlagersängerinnen Helene Fischer, Andrea Berg und Beatrice Egli Erfolge aus.

Theodor W. Adorno sagte über die Wirkung des Schlagers und seine gesellschaftliche Funktion: „Schlager beliefern die zwischen Betrieb und Reproduktion der Arbeitskraft Eingespannten mit Ersatz für Gefühle überhaupt, von denen ihr zeitgemäß revidiertes Ich-Ideal sagt, sie müssten sie haben.“

Die ursprüngliche Definition von Schlager, wie sie etymologisch begründet ist, ist heute äußerst schwer an einzelnen Genres festzumachen. Der Schlager, der als Musikstück „eingeschlagen“ hat und der von einer breiten Bevölkerungsschicht auch als solcher Akzeptanz findet, existiert nicht mehr. Der Musikgeschmack ist differenzierter geworden.

Nach dem Ersten Weltkrieg wurde der Schlager stark durch die weitere Verbreitung der Schellackplatte und vor allem das Aufkommen des regulären Rundfunkbetriebs beeinflusst, die den Schlager nun als millionenfache Ware in die Wohnstuben brachten. Dadurch wurden die verschiedensten Schlager nun auch einem breiteren Publikum zugänglich. Um 1930 kam der kommerzielle Tonfilm hinzu. Die Lieder besaßen oftmals einen eher einfachen Text. Dazu gehören z. B. Reime wie Was macht der Maier am Himalaya? und Unter den Pinien von Argentinien sowie Mein Onkel Bumba aus Kalumba.

Auch eine gewisse Frivolität kann man den Texten nicht absprechen. Wenn es in einem Stück heißt: Veronika, der Spargel wächst oder Ich hab das Fräulein Helen baden sehn und gar Warum soll eine Frau kein Verhältnis haben, dann bezeugt das zum einen die sogenannten „Goldenen Zwanziger“, zum anderen aber auch eine aufkommende Aufklärung und Emanzipation. Sehr populär und auch heute noch oft zu hören ist der bekannte Schlager Ich bin von Kopf bis Fuß auf Liebe eingestellt. In den Ballsälen wurde Foxtrott und Charleston sowie der „Skandaltanz“ Shimmy getanzt.

Beliebte Vertreter dieser Art Musik waren vor allem die Comedian Harmonists, Marlene Dietrich, Erwin Hartung, Fritzi Massary (Josef, ach Josef, was bist du so keusch), Max Pallenberg, Otto Reutter, Liane Haid, Paul Preil und Lilian Harvey. Vor allem die Kirche war gegen diese Art der Vergnügung, vor allem wenn Texte wie der folgende auf der Straße oder bei Veranstaltungen gesungen wurden:

„‚Lieber Schatz‘, sprach er, ‚Du bist mein Süßchen. Werd doch mein, und zwar im Gänsefüßchen. Lieber Schatz, was soll ich dir erzählen. Schau, ich könnt’ für dich vom Hund das Futter stehlen. Glaube mir, ich sag das nicht zu jeder.‘, sprach er leis’ und küßte eine Feder. ‚Sei doch lieb, und werd’ nicht immer spröder. Es ist Mai, komm leg’ mit mir ein Ei.‘“

Als nach dem Krieg die ersten Rundfunkstationen wieder genehmigt wurden, begann auch die Plattenindustrie wieder zu produzieren. Manchmal waren Schlager dieser Zeit einfach als Faschingslieder komponiert, die sich über die närrische Zeit hinaus behaupteten. Dazu zählt das Lied Ich fahr mit meiner Lisa, zum schiefen Turm von Pisa, das zuerst von Jupp Schmitz 1949 gesungen wurde, ferner Wer soll das bezahlen? (Jupp Schmitz, 1949) und der Nummer-eins-Hit Am 30. Mai ist der Weltuntergang (Golgowski-Quartett, 1954).

In der Nachkriegszeit war der musikalische Geschmack des „Otto Normalverbrauchers“ (Figur aus dem Film Berliner Ballade (1948), dargestellt von einem schlanken Gert Fröbe) bunt gemischt. Dabei handelten die Texte von so unterschiedliche Themen wie dem Mariandl (1947), das eher ��sterreichisch daherkam, dem Theodor im Fußballtor (1948 zuerst gesungen von Margot Hielscher, später wurde Theo Lingen damit sehr bekannt), bis zum kabarettwürdigen Couplet Wir sind die Eingeborenen von Trizonesien. Mit „Trizonesien“ waren die westlichen Zonen des damals in vier Besatzungszonen geteilten Deutschland gemeint.

Populäre typisch österreichische Schlager dieser Zeit waren neben dem Mariandl die von Hans Lang und Erich Meder geschriebenen Lieder – meist von Maria Andergast gesungen –, wie z. B. Du bist die Rose vom Wörthersee, Aus Urfahr war mein Vorfahr, A Gitarr und a Jodler oder A fesche Katz.

Interpreten dieser Zeit waren die Kilima Hawaiians (Es hängt ein Pferdehalfter an der Wand,1953), Ivo Robic (Morgen, 1959), Bruce Low (Das alte Haus von Rocky Docky, 1955), Margot Eskens (Tiritomba, 1956 und Cindy, oh Cindy, 1957) sowie der gerade mit seiner Karriere startende Peter Alexander zusammen mit Leila Negra und ihrem viel gespielten Titel Die süßesten Früchte fressen nur die großen Tiere (die deutsche Fassung des italienischen Papaveri e paperevon Nilla Pizzi).

Auch Caterina Valente (Ganz Paris träumt von der Liebe, 1954), Lys Assia (Oh mein Papa, 1954) und Vico Torriani (Siebenmal in der Woche, 1957) versuchten nach dem verlorenen Krieg die Stimmung einer heilen Welt zu verbreiten. Konjunktur-Cha-Cha mit seinem Refrain „Geh’n Sie mit der Konjunktur!“ hieß ein dem Zeitgeist entsprechendes Stück vom Hazy Osterwald Sextett, das das Wirtschaftswunder zum Thema hatte.

Gegen Ende der 1950er und Anfang der 1960er Jahre begannen viele Deutsche ihren Urlaub im Süden, bevorzugt in Italien, zu verbringen. Zum einen wurde dies durch das sogenannte „Wirtschaftswunder“ ermöglicht, das den Arbeitern und Angestellten mehr Geld ins Portemonnaie spülte, zum anderen waren es viele entsprechende Schlager, die Sehnsucht nach Italien weckten. Friedel Hensch und die Cyprys hatten es 1953 in ihrem Schlager Ja, für eine Fahrt ans Mittelmeer bereits prognostiziert. So fuhren im Jahre 1956 etwa 4,5 Millionen Deutsche mit Heinkel-Rollern, VW Käfer und Goggomobil in den Süden auf der Suche nach einer „heileren Welt“. Möglicherweise hatte Rudi Schuricke mit dem bereits 1943 aufgenommenen, aber erst 1950 zum Hit avancierten Schlager Wenn bei Capri die rote Sonne im Meer versinkt (auch bekannt geworden unter dem Titel Caprifischer) bereits den Grundstock für die Suche nach Harmonie, Süden, Meer und Glück gelegt. Arrivederci Roma und O mia bella Napoli, gesungen von Lys Assia, Rocco Granata mit seinem Hit Marina oder auch die in Deutschland überaus populäre Caterina Valente mit Ciao, ciao Bambina sind nur wenige Beispiele. René Carol erhielt mit Rote Rosen, rote Lippen, roter Wein gar die erste Goldene Schallplatte der Nachkriegszeit. Auch in der DDR gab es Italien-Schlager, so z. B. A-mi-amore von Günter Hapke.

Seemannslieder und Meeresballaden hatten ebenso Hochkonjunktur. Zu nennen ist hier insbesondere Freddy Quinn, der wochenlang die Hitparaden mit seinen Schlagern Die Gitarre und das Meer, Junge, komm bald wieder und Unter fremden Sternen besetzt hielt. Er war der erfolgreichste Schlagersänger aller Zeiten, der 1956 mit dem Titel Heimweh gestartet war. Er verkaufte schnell Millionen von Schallplatten und sang auch beim ersten Grand Prix d’Eurovision(heute Eurovision Song Contest) 1956 den Titel So geht das jede Nacht, der sich an Bill Haleys Rock Around the Clock anlehnte. Aber auch die Österreicherin Lolita mit ihrem Hit, der sogar in japanische und in die US-Charts gelangte Seemann (deine Heimat ist das Meer) und Lale Andersen mit Unter der roten Laterne von St. Pauli, Blaue Nacht am Hafen oder Ein Schiff wird kommen.In Ostdeutschland war zu dieser Zeit beispielsweise Jenny Petra mit Weiße Wolken, blaues Meer und Du populär.

Stellvertretend für die Schlager der frühen 1960er Jahre steht hier das 1962 von Mina gesungene und von Kurt Feltz getextete Stück Heißer Sand, dessen Text vieldeutig ist und dennoch – oder gerade deshalb – den Geschmack der Jugend dieser Zeit trifft:

„Schwarzer Tino, deine Nina war beim Rocco schon im Wort. Weil den Rocco sie nun fanden, schwarzer Tino mußt du fort. Heißer Sand und ein verlorenes Land und ein Leben in Gefahr, Heißer Sand und die Erinnerung daran, daß es einmal schöner war. Schwarzer Tino, deine Nina tanzt im Hafen mit den Boys. Nur die Wellen singen leise, was von Tino jeder weiß. Heißer Sand […]“

Andere große Schlager dieser Zeit, die nicht unbedingt in das „Süden, Sonne, Meer“-Schema passen, waren unter anderem:

Dalida – Am Tag, als der Regen kam

Bill Ramsey – Souvenirs

Ralf Bendix – Babysitter-Boogie

Gitte – Ich will ’nen Cowboy als Mann

Die gebürtige Belgierin Angèle Durand sang damals sehr erfolgreich zahlreiche Titel, die sich der Stadt Paris widmeten: z. B. So ist Paris, Melodie d’amour, Chanson d’amour, Pigalle, Er macht Musik am Montparnasse; Paris, du bist die schönste Stadt der Welt u. a.

Ebenfalls zu erwähnen sind hier die damaligen Vorbilder der Teenager Conny (Zwei kleine Italiener) und Peter Kraus (Sugar Sugar Baby), die sowohl im Duett als auch solo mit mehreren Filmen und Schlagertiteln erfolgreich waren. Nicht minder erfolgreich war Ted Herold mit Titeln wie Ich bin ein Mann oder Moonlight.

Beendet wurde diese Ära mit den ersten Erfolgen der Beatles in Deutschland mit Komm gib mir deine Hand und Sie liebt dich. Während zuvor nur Elvis Presley öfter die Phalanx der deutschen Nummer-1-Hits durchbrechen konnte, geschah dies jetzt immer öfter mit englischsprachigen Titeln. Die Schlagerindustrie reagierte darauf.

Die „Globalisierung“ der Musikindustrie begann also bereits Anfang bis Mitte der 1960er Jahre. Von den zahlreichen Sängerinnen und Sängern seien hier einige genannt (die Aufzählung enthält keine Wertung und erhebt keinen Anspruch auf Vollständigkeit):

Salvatore Adamo: Es geht eine Träne auf Reisen

Alexandra: Mein Freund, der Baum; Zigeunerjunge

Gus Backus: Da sprach der alte Häuptling; Sauerkraut-Polka und viele andere. Der Künstler sprach zu diesem Zeitpunkt kein Wort Deutsch.

Petula Clark: Casanova Kiss Kiss

Alma Cogan: Tennessee Waltz

Connie Francis: Die Liebe ist ein seltsames Spiel; Schöner fremder Mann; Paradiso; Barcarole in der Nacht

France Gall sprach kein Deutsch und sang die deutsche Version ihres Grand-Prix-Erfolges Poupée de cire, poupée de son: Das war eine schöne Party (Ein rosaroter Lampion)

Françoise Hardy: Frag’ den Abendwind

Dorthe (Kollo): Sind Sie der Graf von Luxemburg?; Wärst du doch in Düsseldorf geblieben; Jeder Schotte und andere

Siw Malmkvist: Liebeskummer lohnt sich nicht; Schwarzer Kater Stanislaus und viele andere

Peggy March: Mit 17 hat man noch Träume; Memories of Heidelberg

Mireille Mathieu: Hinter den Kulissen von Paris und viele andere

Billy Mo: Ich kauf’ mir lieber einen Tirolerhut

Nana Mouskouri: Weiße Rosen aus Athen

Wencke Myhre: Beiß nicht gleich in jeden Apfel; Ein Hoch der Liebe; Er hat ein knallrotes Gummiboot; Er steht im Tor

Esther & Abi Ofarim: Cinderella Rockefella

Rita Pavone: Wenn ich ein Junge wär’; Arrivederci Hans

Bill Ramsey: Pigalle (Die große Mausefalle); Zuckerpuppe – Bill Ramsey war zuvor Jazzsänger und trat in Nachtclubs auf.

Cliff Richard: Rote Lippen soll man küssen; Das ist die Frage aller Fragen

Gleichzeitig versuchten sich viele Sportler als Schlagerkünstler. Während der Hürdenläufer Martin Lauer bereits in den Jahren zuvor mit einer gewissen Musikalität und Liedern wie Taxi nach Texas und Ich sitz’ so gern am Lagerfeuer erfolgreich war, waren die Erfolge der Eiskunstläufer Marika Kilius Wenn die Cowboys träumen, Hans-Jürgen Bäumler Honeymoon in St. Tropez und Manfred Schnelldorfer Wenn du mal allein bist sowie der Fußballspieler Franz Beckenbauer Gute Freunde und des Torwarts Petar Radenković Bin i Radi, bin i König wohl lediglich ihrer sportlichen Laufbahn zu verdanken. In Österreich waren es die Skifahrer Karl Schranz und Toni Sailer mit Tiroler Hula-Hupp.

Ein Bruch kam mit den linksgerichteten Studenten- und Bürgerbewegungen 1968.

Doch in den 1970er Jahren blühte der Schlager nochmals auf, was auch auf die zunehmende Verbreitung von Fernsehgeräten (Olympische Spiele München 1972; Fußball-Weltmeisterschaft 1974) und damit einhergehenden einschlägigen Musiksendungen zurückzuführen war. Die ZDF-Hitparade präsentierte monatlich alte und neue Interpreten und Lieder. Dabei waren oft Michael Holm (Mendocino, Tränen lügen nicht, Barfuß im Regen, Lucille), Udo Jürgens (Aber bitte mit Sahne und Mit 66 Jahren) mit seinen zahlreichen Hits oder seine Namensvetterin Andrea Jürgens (Und dabei liebe ich euch beide), eine Vertreterin der ganz jungen Nachwuchsschlagersängerinnen. Aber auch Peter Maffay (Du), Chris Roberts (Du kannst nicht immer 17 sein), Cindy & Bert (Immer wieder sonntags), Bernd Clüver (Der Junge mit der Mundharmonika), Jürgen Marcus (Ein Lied zieht hinaus in die Welt) oder Katja Ebstein (Wunder gibt es immer wieder, Es war einmal ein Jäger, Theater) sowie auch Freddy Breck (Bianca, Rote Rosen) gehörten zu den bekannten Vertretern der deutschen Schlagerszene.

Gerade in den 1970er Jahren war die Anzahl der Schlager-One-Hit-Wonders enorm hoch. Auch wenn die von Media Control wöchentlich ermittelte „Top-10“ der meistverkauften Titel in Deutschland immer häufiger englischsprachige Songs auf den vorderen Plätzen ermittelte, schien der Schlager doch eine sichere Position im Musikgeschmack der Deutschen einzunehmen. Die ab 1971 von Ilja Richter im ZDF moderierte Sendung Disco griff daher anfänglich auf einen Mix aus nationalen und internationalen Sängern zurück. Doch die aufkommende Disco-Welle sorgte auch in Deutschland für einen veränderten Musikgeschmack.

Ab Anfang der 1980er setzte die sogenannte Neue Deutsche Welle (NDW) ein, die mit dem Genre Schlager anfangs nur wenig gemeinsam hatte. Immer mehr Schlager wurden aus der Media-Control-Hitparade zugunsten von NDW-Songs und englischsprachigen Titeln verdrängt und auch im Radio wurden immer weniger Schlager gespielt. Um ihn zu „retten“, versuchten sowohl die betroffenen Interpreten als auch die Musikindustrie, ihn in den zahlreichen Fernsehsendungen der volkstümlichen Musik neu zu positionieren. Im Zuge der Kommerzialisierung der Neuen Deutschen Welle durch Interpreten wie Hubert Kah oder Fräulein Menke wurde der Begriff „Neuer Deutscher Schlager“ geprägt.

In den 1990er Jahren gab es in Deutschland, ausgelöst durch eine Retrowelle, in der „alte Modetrends“, also Musik, Kleidung und Accessoires der 1970er Jahre, wieder populär wurden, ein Schlager-Revival, z. B. durch Guildo Horn, Dieter Thomas Kuhn oder Petra Perle. Ferner hatten dann – die umpositionierten – eher volkstümlichen Schlager größere Erfolge zu verzeichnen. Klassiker des deutschen Schlagers aus den 1970er und 1980er Jahren werden etwa auf dem Schlagermove in Hamburg gespielt. 1997 wurde erstmals in Deutschland eine Formathitparade für Titel dieses Genres eingeführt. Die „Deutschen Schlager Charts“ erschienen in ihrer ersten Ausgabe im November 1997 mit Unterstützung von Uwe Hübner (damals Moderator der ZDF-Hitparade). Hier fanden sich Titel des Schlager-Revivals, „klassische Schlager“ sowie deutschsprachige Popnummern unter einem Dach vereint. Die Schlagercharts wurden von 2001 bis 2015 durch Media Control und seit 2015 durch die gfk Entertainment publiziert, wo sie als reine Verkaufscharts geführt werden.

[unateoriadegliautori]

der verlorene sohn (1934)

[maxmaggr]

Ναζιστική προπαγάνδα: 15 σημαντικές ταινίες

Η ναζιστική προπαγάνδα έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο στην ιστορία του κινηματογράφου. Η ναζιστική προπαγάνδα, εγκαθιδρύθηκε από τον Joseph Goebbels, Υπουργό Προπαγάνδας του Τρίτου Ράιχ. Οι ταινίες της ναζιστικής προπαγάνδας είναι γεμάτες ιμπεριαλιστικά και μιλιταριστικά όνειρα, ενώ όλες οι ταινίες διαχέονται από μια έντονη καλλιτεχνική αύρα. Ο κύριος υπαίτιος για αυτήν την αύρα είναι οι σκηνοθέτες που βρισκόντουσαν πίσω από την κάμερα, όπως η Leni Riefenstahl, o G.W. Pabst, o Fritz Hippler κ.α. Όλοι τους, μεγάλοι ευεργέτες του σινεμά, σε μια εποχή που ο κινηματογράφος θεωρούταν ακόμα επιστήμη. Ο Χίτλερ είδε την δύναμη που περιέχει αυτή η επιστήμη και αποφάσισε να την μετατρέψει σε όπλο. Επιστράτευσε τους μεγαλύτερους Γερμανούς σκηνοθέτες της εποχής του και άνοιξε τα πανιά του, ώστε να φτιάξει το δικό του Hollywood. Αυτό το άρθρο δεν προωθεί τον ρατσισμό και τον αντισημιτισμό, είναι ένα άρθρο καθαρά κινηματογραφικό. Το άρθρο αναδεικνύει 15 σημαντικές ταινίες από την ναζιστική προπαγάνδα που για λόγους ιστορικούς και καλλιτεχνικούς, αξίζει να δει κάθε σινεφίλ αναγνώστης που σέβεται τον εαυτό του.

The Blue Light (1932)

Σκηνοθεσία: Leni Riefenstahl Πρωταγωνιστούν: Leni Riefenstahl, Mathias Wieman, Beni Fuhrer H Junta είναι μια μυστηριώδης και δυναμική γυναίκα, που την μισούν οι κάτοικοι του χωριού που μένει. Οι χωριάτες την θεωρούν μάγισσα καθώς είναι η μόνη που μπορεί να ανεβεί τα ψηλά βουνά, οπού εκεί βρίσκεται μια σπηλιά με ένα μπλε φως. Όσοι άνδρες ακολούθησαν την Junta στο βουνό, δεν επέστρεψαν ποτέ πίσω στο χωριό. Η Junta θα εκμυστηρευτεί το αρχαίο μυστικό του μπλε φωτός σε έναν άνδρα, θα καταφέρει όμως ο άνδρας να κρατήσει κρυφό τον όρκο τιμής; Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Leni Riefenstahl, ένα καλλιτεχνικό αριστούργημα με την δυναμική ματιά μιας παθιασμένης σκηνοθέτριας όπως ήταν η Riefenstahl. Μια από τις ταινίες της Riefenstahl, προτού ακόμα η ναζιστική προπαγάνδα της φανερώσει τα "δυνατά" της χαρτιά.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Storm Trooper Brand (1933)

Σκηνοθεσία: Franz Seitz Πρωταγωνιστούν: Hein Kleigenberg, Wera Liesem, Rolf Wenkhaus Ένας οδηγός φορτηγού που δεν έχει στον ήλιο μοίρα, ακούει τις διδασκαλίες του Αδόλφου Χίτλερ και αποφασίζει να καταταγεί στο κίνημα του για να γίνει ένας περήφανος αξιωματικός. Ταυτοχρόνως πείθει τον Μαρξιστή πατέρα του, ώστε να τον ακολουθήσει στο σωστό μονοπάτι. Ο μικρός άνθρωπος που γίνεται μεγάλος μέσα από τα δίχτυα της ναζιστικής ιδεολογίας.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Hans Westmar (1933)

Σκηνοθεσία: Franz Weszler Πρωταγωνιστούν: Emil Lohkamp, Paul Wegener, Heinrich Heilinger Η αληθινή ιστορία του Hans Westmar, ενός ναζί λοκατζή που πάλεψε ενάντια στους Κομουνιστές και πέθανε από αυτούς, προτού ολοκληρωθεί η ταινία.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Our Flags Lead us Forward (1933)

Σκηνοθεσία: Hans Steinhoff Πρωταγωνιστές: Heinrich George, Berta Drews, Jurgen Ohlsen Την περίοδο της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, ο Vater είναι ένα μικρό αγόρι που βρίσκεται σε δίλημμα, καθώς θα πρέπει να αφοσιωθεί στην φροντίδα του άνεργου κομμουνιστή πατέρα του η να καταταγεί στην Χιτλερική νεολαία. Μια ιστορία ενηλικίωσης, με έναν έφηβο που προσπαθεί να βρει τον εαυτό του σε ένα χαώδες περιβάλλον.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Victory of Faith (1933)

Σκηνοθεσία: Leni Riefenstahl Πρωταγωνιστούν: Joseph Goebbels, Hermann Goring, Adolf Hitler To πρώτο ντοκιμαντέρ για την ναζιστική προπαγάνδα από την Leni Riefenstahl. Η ταινία έχει ένα ιδιαίτερο ιστορικό ενδιαφέρον, καθώς δείχνει τον Χίτλερ με τον Ερνστ Ρεμ σε μια ζεστή και  φιλική στιγμή, προτού ο Ρεμ δολοφονηθεί με εντολές του Χίτλερ στην Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών. Για χρόνια θεωρούταν χαμένη ταινία, καθώς ο Χίτλερ διέταξε την καταστροφή κάθε αντίτυπου. Τελικά, όμως μια κοπιά βρέθηκε την δεκαετία του ’90 στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Πηγή εικόνας: imdb.com

The Prodigal Son (1934)

Σκηνοθεσία: Luis Trenker Πρωταγωνιστούν: Luis Trenker, Maria Andergast, Bertl Schultes Ο Tonio είναι ένας μετανάστης, ο οποίος κατά την περίοδο της Μεγάλης Κρίσης, πήγε στην Νέα Υόρκη. Η ζωή εκεί όμως δεν του άρεσε, για αυτό επιστρέφει στην πατρίδα του την Γερμανία για να ξαναφτιάξει από την αρχή το σπίτι του. Μια από τις πιο σημαντικές δραματικές ταινίες που μας πρόσφερε η ναζιστική προπαγάνδα.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Master of the World (1934)

Σκηνοθεσία: Harry Piel Πρωταγωνιστούν: Walter Janssen, Sybille Schmitz, Walter Franck Ένας Γερμανός γιατρός κατασκευάζει ένα μηχάνημα το οποίο θα κάνει όλες τις δύσκολες δουλείες των ανθρώπων. Όμως, το μηχάνημα αρχίζει να παίρνει τον έλεγχο και οι ζωές των ανθρώπων βρίσκονται σε κίνδυνο. Μια από τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας που μας πρόσφερε η ναζιστική προπαγάνδα.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Triumph of the Will (1935)

Σκηνοθεσία: Leni Riefenstahl Πρωταγωνιστούν: Adolf Hitler, Hermann Goring, Max Amann Το αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ της Riefenstahl, ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο και με μια απίστευτη εικαστική δεινότητα που μέχρι και σήμερα παραμένει δυνατή. Αυτό είναι το "διαμάντι" που η ναζιστική προπαγάνδα άφησε πίσω της.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Joan of Arc (1935)

Σκηνοθεσία: Gustav Ucicky Πρωταγωνιστούν: Angela Salloker, Gustaf Grudgens, Heinrich George Η ιστορία της Ιωάννας της Λωρραίνης ξαναζωντανεύει μέσα από τα πρότυπα της Εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Olympia Part One: Festival of the Nations (1938)

Σκηνοθεσία: Leni Riefenstahl Πρωταγωνιστούν: David Albritton, Arvo Askola, Jack Bersford Οι ολυμπιακοί αγώνες που διεξάχθηκαν στο Βερολίνο του 1936, μέσα από την διορατική ματιά της Leni Riefenstahl. Απέκτησε και ένα δεύτερο μέρος, που στην ουσία είναι η ίδια ταινία απλά με περισσότερα καλλίγραμμά σώματα και αρρενωπά πρόσωπα, ώστε η ναζιστική προπαγάνδα να επιδείξει την τελειότητα στο ανθρώπινο σώμα. Ο τίτλος της ταινίας είναι, Olympia Part Two: Festival of Beauty (1938).

Πηγή εικόνας: imdb.com

The Eternal Jew (1940)

Σκηνοθεσία: Fritz Hippler Πρωταγωνιστούν: Curt Bois, Charles Chaplin, Alber Einstein Ο "Αιώνιος Εβραίος", το ντοκιμαντέρ που παρουσιάζει τους Εβραίους σαν παράσιτα και τους συγκρίνει με τους αρουραίους. Ένα σκοτεινό και αποκρουστικό πολιτικό μανιφέστο που έχει περισσότερο ιστορική αξία παρά καλλιτεχνική. Έχει πολύ ενδιαφέρον να το δείτε (αν το αντέξετε) για να παρατήρησε τις τεχνικές εκφοβισμού που χρησιμοποιεί ο Hippler, ώστε να επηρεάσει τις μάζες των θεατών.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Jew Suss (1940)

Σκηνοθεσία: Veit Harlan Πρωταγωνιστούν: Ferdinand Marian, Kristina Soderbaum, Heinrich George Μια ακόμα ταινία προπαγάνδας κατά των Εβραίων, οπού πρωταγωνιστής είναι  ένας σατανικός Εβραίος έμπορος που εκμεταλλεύεται τον Δούκα της Βυρτεμβέργης, ώστε να του κάνει πανούργα θελήματα.

Πηγή εικόνας: imdb.com

The Rothschilds (1940)

Σκηνοθεσία: Erich Waschneck Πρωταγωνιστούν: Erich Ponto, Carl Kuhlmann, Albert Lippert Μια αντισημιτική βιογραφία για την μεγαλύτερη οικογένεια τραπεζιτών στον κόσμο. Μια ταινία "βάλσαμο" για τους συνωμοσιολόγους.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Paracelsus (1943)

Σκηνοθεσία: G.W. Pabst Πρωταγωνιστούν: Werner Krauss, Harry Langewisch, Annelies Reinhold Η ζωή και το έργο του αλχημιστή γιατρού Θεόφραστου Παράκελσου, μια από τις ταινίες που ο σκηνοθέτης G.W. Pabst, κατάφερε να την απελευθερώσει από την ναζιστική προπαγάνδα, κάνοντας το Paracelsus μια ακόμα παρεξηγημένη καλλιτεχνική ταινία, πνιγμένη ανάμεσα σε αντισημιτικές χυδαιότητες που προκαλούσαν τον τρόμο και το μίσος. Η ταινία περιέχει μια εξαιρετική σκηνή, που μετέπειτα ιστορικοί κινηματογράφου την ονόμασαν “The Dance of Death”(Ο Χορός του Θανάτου).

Πηγή εικόνας: imdb.com

Kolberg (1945)

Σκηνοθεσία: Veit Harlan Πρωταγωνιστούν: Kristina Soderbaum, Heinrich George, Paul Wegener Μια από τις τελευταίες ταινίες της ναζιστικής προπαγάνδας, η ταινία αφηγείται την μάχη της πόλης Kloberg ενάντια στα Γαλλικά στρατεύματα του Ναπολέοντα.

Πηγή εικόνας: imdb.com Read the full article

[maxmaggreece]

Ναζιστική προπαγάνδα: 15 σημαντικές ταινίες

Η ναζιστική προπαγάνδα έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο στην ιστορία του κινηματογράφου. Η ναζιστική προπαγάνδα, εγκαθιδρύθηκε από τον Joseph Goebbels, Υπουργό Προπαγάνδας του Τρίτου Ράιχ. Οι ταινίες της ναζιστικής προπαγάνδας είναι γεμάτες ιμπεριαλιστικά και μιλιταριστικά όνειρα, ενώ όλες οι ταινίες διαχέονται από μια έντονη καλλιτεχνική αύρα. Ο κύριος υπαίτιος για αυτήν την αύρα είναι οι σκηνοθέτες που βρισκόντουσαν πίσω από την κάμερα, όπως η Leni Riefenstahl, o G.W. Pabst, o Fritz Hippler κ.α. Όλοι τους, μεγάλοι ευεργέτες του σινεμά, σε μια εποχή που ο κινηματογράφος θεωρούταν ακόμα επιστήμη. Ο Χίτλερ είδε την δύναμη που περιέχει αυτή η επιστήμη και αποφάσισε να την μετατρέψει σε όπλο. Επιστράτευσε τους μεγαλύτερους Γερμανούς σκηνοθέτες της εποχής του και άνοιξε τα πανιά του, ώστε να φτιάξει το δικό του Hollywood. Αυτό το άρθρο δεν προωθεί τον ρατσισμό και τον αντισημιτισμό, είναι ένα άρθρο καθαρά κινηματογραφικό. Το άρθρο αναδεικνύει 15 σημαντικές ταινίες από την ναζιστική προπαγάνδα που για λόγους ιστορικούς και καλλιτεχνικούς, αξίζει να δει κάθε σινεφίλ αναγνώστης που σέβεται τον εαυτό του.

The Blue Light (1932)

Σκηνοθεσία: Leni Riefenstahl Πρωταγωνιστούν: Leni Riefenstahl, Mathias Wieman, Beni Fuhrer H Junta είναι μια μυστηριώδης και δυναμική γυναίκα, που την μισούν οι κάτοικοι του χωριού που μένει. Οι χωριάτες την θεωρούν μάγισσα καθώς είναι η μόνη που μπορεί να ανεβεί τα ψηλά βουνά, οπού εκεί βρίσκεται μια σπηλιά με ένα μπλε φως. Όσοι άνδρες ακολούθησαν την Junta στο βουνό, δεν επέστρεψαν ποτέ πίσω στο χωριό. Η Junta θα εκμυστηρευτεί το αρχαίο μυστικό του μπλε φωτός σε έναν άνδρα, θα καταφέρει όμως ο άνδρας να κρατήσει κρυφό τον όρκο τιμής; Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Leni Riefenstahl, ένα καλλιτεχνικό αριστούργημα με την δυναμική ματιά μιας παθιασμένης σκηνοθέτριας όπως ήταν η Riefenstahl. Μια από τις ταινίες της Riefenstahl, προτού ακόμα η ναζιστική προπαγάνδα της φανερώσει τα "δυνατά" της χαρτιά.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Storm Trooper Brand (1933)

Σκηνοθεσία: Franz Seitz Πρωταγωνιστούν: Hein Kleigenberg, Wera Liesem, Rolf Wenkhaus Ένας οδηγός φορτηγού που δεν έχει στον ήλιο μοίρα, ακούει τις διδασκαλίες του Αδόλφου Χίτλερ και αποφασίζει να καταταγεί στο κίνημα του για να γίνει ένας περήφανος αξιωματικός. Ταυτοχρόνως πείθει τον Μαρξιστή πατέρα του, ώστε να τον ακολουθήσει στο σωστό μονοπάτι. Ο μικρός άνθρωπος που γίνεται μεγάλος μέσα από τα δίχτυα της ναζιστικής ιδεολογίας.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Hans Westmar (1933)

Σκηνοθεσία: Franz Weszler Πρωταγωνιστούν: Emil Lohkamp, Paul Wegener, Heinrich Heilinger Η αληθινή ιστορία του Hans Westmar, ενός ναζί λοκατζή που πάλεψε ενάντια στους Κομουνιστές και πέθανε από αυτούς, προτού ολοκληρωθεί η ταινία.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Our Flags Lead us Forward (1933)

Σκηνοθεσία: Hans Steinhoff Πρωταγωνιστές: Heinrich George, Berta Drews, Jurgen Ohlsen Την περίοδο της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, ο Vater είναι ένα μικρό αγόρι που βρίσκεται σε δίλημμα, καθώς θα πρέπει να αφοσιωθεί στην φροντίδα του άνεργου κομμουνιστή πατέρα του η να καταταγεί στην Χιτλερική νεολαία. Μια ιστορία ενηλικίωσης, με έναν έφηβο που προσπαθεί να βρει τον εαυτό του σε ένα χαώδες περιβάλλον.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Victory of Faith (1933)

Σκηνοθεσία: Leni Riefenstahl Πρωταγωνιστούν: Joseph Goebbels, Hermann Goring, Adolf Hitler To πρώτο ντοκιμαντέρ για την ναζιστική προπαγάνδα από την Leni Riefenstahl. Η ταινία έχει ένα ιδιαίτερο ιστορικό ενδιαφέρον, καθώς δείχνει τον Χίτλερ με τον Ερνστ Ρεμ σε μια ζεστή και  φιλική στιγμή, προτού ο Ρεμ δολοφονηθεί με εντολές του Χίτλερ στην Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών. Για χρόνια θεωρούταν χαμένη ταινία, καθώς ο Χίτλερ διέταξε την καταστροφή κάθε αντίτυπου. Τελικά, όμως μια κοπιά βρέθηκε την δεκαετία του ’90 στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Πηγή εικόνας: imdb.com

The Prodigal Son (1934)

Σκηνοθεσία: Luis Trenker Πρωταγωνιστούν: Luis Trenker, Maria Andergast, Bertl Schultes Ο Tonio είναι ένας μετανάστης, ο οποίος κατά την περίοδο της Μεγάλης Κρίσης, πήγε στην Νέα Υόρκη. Η ζωή εκεί όμως δεν του άρεσε, για αυτό επιστρέφει στην πατρίδα του την Γερμανία για να ξαναφτιάξει από την αρχή το σπίτι του. Μια από τις πιο σημαντικές δραματικές ταινίες που μας πρόσφερε η ναζιστική προπαγάνδα.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Master of the World (1934)

Σκηνοθεσία: Harry Piel Πρωταγωνιστούν: Walter Janssen, Sybille Schmitz, Walter Franck Ένας Γερμανός γιατρός κατασκευάζει ένα μηχάνημα το οποίο θα κάνει όλες τις δύσκολες δουλείες των ανθρώπων. Όμως, το μηχάνημα αρχίζει να παίρνει τον έλεγχο και οι ζωές των ανθρώπων βρίσκονται σε κίνδυνο. Μια από τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας που μας πρόσφερε η ναζιστική προπαγάνδα.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Triumph of the Will (1935)

Σκηνοθεσία: Leni Riefenstahl Πρωταγωνιστούν: Adolf Hitler, Hermann Goring, Max Amann Το αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ της Riefenstahl, ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο και με μια απίστευτη εικαστική δεινότητα που μέχρι και σήμερα παραμένει δυνατή. Αυτό είναι το "διαμάντι" που η ναζιστική προπαγάνδα άφησε πίσω της.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Joan of Arc (1935)

Σκηνοθεσία: Gustav Ucicky Πρωταγωνιστούν: Angela Salloker, Gustaf Grudgens, Heinrich George Η ιστορία της Ιωάννας της Λωρραίνης ξαναζωντανεύει μέσα από τα πρότυπα της Εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Olympia Part One: Festival of the Nations (1938)

Σκηνοθεσία: Leni Riefenstahl Πρωταγωνιστούν: David Albritton, Arvo Askola, Jack Bersford Οι ολυμπιακοί αγώνες που διεξάχθηκαν στο Βερολίνο του 1936, μέσα από την διορατική ματιά της Leni Riefenstahl. Α��έκτησε και ένα δεύτερο μέρος, που στην ουσία είναι η ίδια ταινία απλά με περισσότερα καλλίγραμμά σώματα και αρρενωπά πρόσωπα, ώστε η ναζιστική προπαγάνδα να επιδείξει την τελειότητα στο ανθρώπινο σώμα. Ο τίτλος της ταινίας είναι, Olympia Part Two: Festival of Beauty (1938).

Πηγή εικόνας: imdb.com

The Eternal Jew (1940)

Σκηνοθεσία: Fritz Hippler Πρωταγωνιστούν: Curt Bois, Charles Chaplin, Alber Einstein Ο "Αιώνιος Εβραίος", το ντοκιμαντέρ που παρουσιάζει τους Εβραίους σαν παράσιτα και τους συγκρίνει με τους αρουραίους. Ένα σκοτεινό και αποκρουστικό πολιτικό μανιφέστο που έχει περισσότερο ιστορική αξία παρά καλλιτεχνική. Έχει πολύ ενδιαφέρον να το δείτε (αν το αντέξετε) για να παρατήρησε τις τεχνικές εκφοβισμού που χρησιμοποιεί ο Hippler, ώστε να επηρεάσει τις μάζες των θεατών.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Jew Suss (1940)

Σκηνοθεσία: Veit Harlan Πρωταγωνιστούν: Ferdinand Marian, Kristina Soderbaum, Heinrich George Μια ακόμα ταινία προπαγάνδας κατά των Εβραίων, οπού πρωταγωνιστής είναι  ένας σατανικός Εβραίος έμπορος που εκμεταλλεύεται τον Δούκα της Βυρτεμβέργης, ώστε να του κάνει πανούργα θελήματα.

Πηγή εικόνας: imdb.com

The Rothschilds (1940)

Σκηνοθεσία: Erich Waschneck Πρωταγωνιστούν: Erich Ponto, Carl Kuhlmann, Albert Lippert Μια αντισημιτική βιογραφία για την μεγαλύτερη οικογένεια τραπεζιτών στον κόσμο. Μια ταινία "βάλσαμο" για τους συνωμοσιολόγους.

Πηγή εικόνας: imdb.com

Paracelsus (1943)

Σκηνοθεσία: G.W. Pabst Πρωταγωνιστούν: Werner Krauss, Harry Langewisch, Annelies Reinhold Η ζωή και το έργο του αλχημιστή γιατρού Θεόφραστου Παράκελσου, μια από τις ταινίες που ο σκηνοθέτης G.W. Pabst, κατάφερε να την απελευθερώσει από την ναζιστική προπαγάνδα, κάνοντας το Paracelsus μια ακόμα παρεξηγημένη καλλιτεχνική ταινία, πνιγμένη ανάμεσα σε αντισημιτικές χυδαιότητες που προκαλούσαν τον τρόμο και το μίσος. Η ταινία περιέχει μια εξαιρετική σκηνή, που μετέπειτα ιστορικοί κινηματογράφου την ονόμασαν “The Dance of Death”(Ο Χορός του Θανάτου).

Πηγή εικόνας: imdb.com

Kolberg (1945)

Σκηνοθεσία: Veit Harlan Πρωταγωνιστούν: Kristina Soderbaum, Heinrich George, Paul Wegener Μια από τις τελευταίες ταινίες της ναζιστικής προπαγάνδας, η ταινία αφηγείται την μάχη της πόλης Kloberg ενάντια στα Γαλλικά στρατεύματα του Ναπολέοντα.

Πηγή εικόνας: imdb.com Read the full article