#Mała Koronka do Najświętszej Dziewicy

[naukikatolickie]

Mała Koronka do Najświętszej Dziewicy | Ludwik Maria Grignion de Montfort

Mała Koronka do Najświętszej Dziewicy | Ludwik Maria Grignion de Montfort

W najnowszym odcinku Nauk Katolickich dowiemy się o Małej Koronce do Najświętszej Dziewicy którą zalecał Ludwik Maria Grignion de Montfort.

[niepokalana]

Mała Koronka do Najświętszej Dziewicy

Mała koronka do NMP odmawiana jest przede wszystkim dla uczczenia dwunastu przywilejów Najświętszej Maryi Panny, które symbolizują gwiazdy w koronie na jej głowie.

W taki sposób – w odniesieniu do tych, którzy podjęli się czczenia Maryi poprzez zalecane przezeń prawdziwe nabożeństwo – pisze o małej koronce św. Ludwik: Jak odmawiać: Na początku: Dozwól mi chwalić Cię Panno Przenajświętsza i daj mi moc przeciw nieprzyjaciołom Twoim. Wierzę w Boga… Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo x 4, Chwała Ojcu… ( x 3) Na zakończenie: Pod Twoją obronę…

Odmawiać będą codziennie przez całe życie, o ile to jest rzeczą możliwą, małą koronkę do Najświętszej Dziewicy, składającą się z trzech „Ojcze nasz” i dwanaście „Zdrowaś”, na cześć dwunastu przywilejów Najświętszej Dziewicy. Ćwiczenie to jest bardzo dawne. Św. Jan widział niewiastę ukoronowaną dwunastu gwiazdami, ubraną w słońcu i mającą księżyc pod stopami. Niewiastą tą była wedle komentatorów Pisma Świętego Najświętsza Dziewica.

Owe przywileje opisał żyjący na przełomie XI i XII wieku św. Bernard z Clairvaux, inny wielki czciciel Maryi. To on twierdził, że dwanaście gwiazd w koronie niewiasty symbolizuje dwanaście przywilejów przynależnych Najświętszej Pannie: cztery przywileje nieba, cztery ciała, cztery serca. Wszystkie one spływają jak gwiazdy z nieba.

Przywilejami nieba były: przyjście Maryi na świat, zwiastowanie anielskie, zstąpienie Ducha Świętego, niewymowne poczęcie Syna Bożego.

Przywilejami ciała były te, że była: pierwszą w dziewictwie, płodną bez skażenia, ciężarną bez choroby, rodzicielką bez boleści.

Przywilejami serca były: poświęcenie pokory, łagodność wstydliwości, wielkoduszność wierności, męczeństwo serca, iż duszę jej przeniknął miecz.

Do przywilejów nieba można odnieść słowa Pan z tobą; do przywilejów ciała Błogosławionaś ty między niewiastami; do przynależących sercu Łaski pełna.

Św. Ludwik zalecał, by wraz z małą koronką często odmawiać Magnificat, jedyny kantyk pozostawiony nam przez Maryję – aby dziękować Bogu za wszystkie Jego dobrodziejstwa i sprowadzać na siebie nowe.