#Kröller-MüllerMuseum

[lisablasstudio]

Monday's image: February 19, 2024

Pearl Perlmuter, Political prisoner, Terracotta, plaster, paint, 50.5 x 39 x 27 centimeters, 1951, Kröller-Müller Museum, The Netherlands

#mc_embed_signup{background:#fff; false;clear:left; font:14px Helvetica,Arial,sans-serif; width: 600px;} /* Add your own Mailchimp form style overrides in your site stylesheet or in this style block. We recommend moving this block and the preceding CSS link to the HEAD of your HTML file. */

Subscribe to Monday's image

* indicates required

Email Address *

(function($) {window.fnames = new Array(); window.ftypes = new Array();fnames[0]='EMAIL';ftypes[0]='email';fnames[1]='FNAME';ftypes[1]='text';fnames[2]='LNAME';ftypes[2]='text';fnames[3]='ADDRESS';ftypes[3]='address';fnames[4]='PHONE';ftypes[4]='phone';}(jQuery));var $mcj = jQuery.noConflict(true);

[rotterdamvanalles]

Kermis op de Müllerpier, 17 mei 1990.

De Müllerpier is de landtong tussen de Parkhaven en Sint-Jobshaven in het verlengde van de Coolhaven aan de westkant van het centrum van Rotterdam. Op de pier ligt een grote kade waar schepen kunnen aanmeren vanaf het water in de Nieuwe Maas. De pier is vernoemd naar het bedrijf dat hier van 1908 tot 1970 de scepter zwaaide, Wm.H. Müller & Co's Stuwadoors Mij. N.V., een transport- en handelsfirma opgericht door de Duitse industrieel Wilhelm Müller in 1876. Na zijn overlijden werd in 1889 de leiding overgenomen door zijn schoonzoon de Nederlander A.G. Kröller, echtgenoot van zijn dochter Helene Müller. Zij waren hartstochtelijke kunstverzamelaars en zij gaf haar naam aan het Kröller-Müllermuseum in Otterlo.

De internationale onderneming, waarvan het hoofdkantoor was gevestigd aan het Lange Voorhout in Den Haag en die actief was in graanhandel en de exploitatie van mijnen, maar gespecialiseerd in vervoer en opslag van erts en andere delfstoffen, ging op in Internatio-Müller in 1970. Na het vertrek van de oceaanschepen en de sloop van de oude loodsen, die in architectonisch opzicht ook nooit bijzonder opwindend waren geweest, verwierf de pier faam als evenemententerrein voor kermissen, demonstraties en grote dansfeesten, zoals die georganiseerd werden door Now&Wow en anderen. Tegenwoordig is de Müllerpier woongebied.

De fotograaf is Max van Essen en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[scandireader]

I LOVE having a museum card. Went to the Stedelijk museum last week and the Rijksmuseum yesterday. Might try to visit a museum every week

[myusualluck]

v https://facebook.com/1000quadri/ . Vincent van Gogh, Vialetto nel giardino pubblico, (1888) Kröller-MüllerMuseum,Otterlo . ( Bondí! @MMM48861381 &c .)

[rotterdamvanalles]

De Waaldijk met links de Oostkousdijk, vanaf Het Heiman Dullaertplein, 1975-1978.

De Waaldijk is de dijk om de in 1602 gegraven Buizenwaal. Voor de vereniging van Delfshaven met Rotterdam in 1886 heette deze dijk Groenewegje.

De Oostkousdijk ligt ter hoogte van de Kous, een vroegere arm van de Nieuwe Maas, gelegen tussen Delfshaven en de Ruigeplaat. Waar de naam 'kous' vandaan komt is onbekend. Bij besluit B&W 30 oktober 1979 ontving de straat ten noorden van de Middenkous eveneens deze naam.

Heyman Dullaert (Rotterdam, 6 februari 1636 - aldaar, 6 mei 1684) was een Nederlands schilder en dichter en leerling van Rembrandt. Zijn schilderijen, veelal trompe-l'oeils, zijn te zien onder andere in Nederland in het Kröller-Müllermuseum.

Als dichter is hij vooral bekend door zijn gedichten Aan myne uitbrandende kaerse en Een korenwanner aan de winden, beide te vinden in De Nederlandse poëzie van de 17e en 18e eeuw van Gerrit Komrij.

Hij lag begraven in de Rotterdamse Prinsenkerk, die bij het bombardement van 1940 werd verwoest.

De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.

[rotterdamvanalles]

De Waaldijk met links de Oostkousdijk, vanaf Het Heiman Dullaertplein, 1975-1978.

De Waaldijk is de dijk om de in 1602 gegraven Buizenwaal. Voor de vereniging van Delfshaven met Rotterdam in 1886 heette deze dijk Groenewegje.

De Oostkousdijk ligt ter hoogte van de Kous, een vroegere arm van de Nieuwe Maas, gelegen tussen Delfshaven en de Ruigeplaat. Waar de naam 'kous' vandaan komt is onbekend. Bij besluit B&W 30 oktober 1979 ontving de straat ten noorden van de Middenkous eveneens deze naam.

Heyman Dullaert (Rotterdam, 6 februari 1636 - aldaar, 6 mei 1684) was een Nederlands schilder en dichter en leerling van Rembrandt. Zijn schilderijen, veelal trompe-l'oeils, zijn te zien onder andere in Nederland in het Kröller-Müllermuseum.

Als dichter is hij vooral bekend door zijn gedichten Aan myne uitbrandende kaerse en Een korenwanner aan de winden, beide te vinden in De Nederlandse poëzie van de 17e en 18e eeuw van Gerrit Komrij.

Hij lag begraven in de Rotterdamse Prinsenkerk, die bij het bombardement van 1940 werd verwoest.

De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.

[rotterdamvanalles]

Kermis op de Müllerpier, 17 mei 1990.

De Müllerpier is de landtong tussen de Parkhaven en Sint-Jobshaven in het verlengde van de Coolhaven aan de westkant van het centrum van Rotterdam. Op de pier ligt een grote kade waar schepen kunnen aanmeren vanaf het water in de Nieuwe Maas. De pier is vernoemd naar het bedrijf dat hier van 1908 tot 1970 de scepter zwaaide, Wm.H. Müller & Co's Stuwadoors Mij. N.V., een transport- en handelsfirma opgericht door de Duitse industrieel Wilhelm Müller in 1876. Na zijn overlijden werd in 1889 de leiding overgenomen door zijn schoonzoon de Nederlander A.G. Kröller, echtgenoot van zijn dochter Helene Müller. Zij waren hartstochtelijke kunstverzamelaars en zij gaf haar naam aan het Kröller-Müllermuseum in Otterlo.

De internationale onderneming, waarvan het hoofdkantoor was gevestigd aan het Lange Voorhout in Den Haag en die actief was in graanhandel en de exploitatie van mijnen, maar gespecialiseerd in vervoer en opslag van erts en andere delfstoffen, ging op in Internatio-Müller in 1970. Na het vertrek van de oceaanschepen en de sloop van de oude loodsen, die in architectonisch opzicht ook nooit bijzonder opwindend waren geweest, verwierf de pier faam als evenemententerrein voor kermissen, demonstraties en grote dansfeesten, zoals die georganiseerd werden door Now&Wow en anderen. Tegenwoordig is de Müllerpier woongebied.

De fotograaf is Max van Essen en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[rotterdamvanalles]

Kinderen spelen op een opgebroken straat bij het Heiman Dullaertplein, 1920-1935.

Rechts het gebouw van de firma Stokvis & Zonen. Rechts op de achtergrond de Economische Hogeschool. Rechts de Pieter de Hoochstraat, links de Dirck Hoffstraat.

Heyman Dullaert (Rotterdam, 6 februari 1636 - aldaar, 6 mei 1684) was een Nederlands schilder en dichter en leerling van Rembrandt. Zijn schilderijen, veelal trompe-l'oeils, zijn te zien onder andere in Nederland in het Kröller-Müllermuseum.

Als dichter is hij vooral bekend door zijn gedichten Aan myne uitbrandende kaerse en Een korenwanner aan de winden, beide te vinden in De Nederlandse poëzie van de 17e en 18e eeuw van Gerrit Komrij.

Hij lag begraven in de Rotterdamse Prinsenkerk, die bij het bombardement van 1940 werd verwoest.

De foto is van Spaarnestad en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

[rotterdamvanalles]

Kinderen spelen op een opgebroken straat bij het Heiman Dullaertplein, 1920-1935. Rechts het gebouw van de firma Stokvis & Zonen. Rechts op de achtergrond de Economische Hogeschool. Rechts de Pieter de Hoochstraat, links de Dirck Hoffstraat.

Heyman Dullaert (Rotterdam, 6 februari 1636 - aldaar, 6 mei 1684) was een Nederlands schilder en dichter en leerling van Rembrandt. Zijn schilderijen, veelal trompe-l'oeils, zijn te zien onder andere in Nederland in het Kröller-Müllermuseum.

Als dichter is hij vooral bekend door zijn gedichten Aan myne uitbrandende kaerse en Een korenwanner aan de winden, beide te vinden in De Nederlandse poëzie van de 17e en 18e eeuw van Gerrit Komrij.

Hij lag begraven in de Rotterdamse Prinsenkerk, die bij het bombardement van 1940 werd verwoest.

De foto is van Spaarnestad en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.