#Kanaviçe

[mystitchworld]

Pink flamingo 🦩

[ebrunall]

Belki de göründüğü gibi değildir bilemezsin ..

[mine-lifestyle]

İnsan hiç kendi ördüğü duvarlara çarpıp neye uğradığını şaşırır mı bilmiyorum ama ben bugün hem kendime hem de çevreme karşı ördüğüm bir yıllık bir duvara çarptım resmen...

Ama o duvar bilerek veya isteyerek ördüğüm bir duvar değildi bazen bazı şeyler kendiliğinden olur ve insan  nasıl olduğunu dahi anlamadan kendini onun içinde bulur ya sanırsam benimki de öyle bir şeydi. Hem belki ruhum yorulmuş ve her şeyden,  herkesten, hatta benden bile  uzaklaşmak istemiş de olabilir. Ben kendi kendine konuşmayı seven biriyim yine kendi kendime konuşurken çoğunlukla keşke ile başlayan cümleler kurduğumu fark ettim ama sonra kendime dedim ki Mine ben keşke o olmasaydı veya keşke böyle olsaydı diye söyleniyorum ama belki o keşkelerim gerçekleşseydi veya gerçekleşmeseydi o zaman ben şu anki düşünce yapısına sahip olmaz ya da ben olmazdım farklı bir Mine olurdum  onun için hayıflanmaktan vazgeçtim ve kendimce keşkelerin beni ele geçirmesine izin vermemeye çalışıyorum. 

Küçüklüğümden bu yana el sanatları olsun veya sanat olarak nitelenen ve ruhuma iyi geldiğini hissettiğim ne varsa çoğunlukla ilgimi çekmiştir ve bunun için de  kendimce bir şeyler yapmaya çalışır, öğrenmeye de çabalarım. Öğrencilik hayatım da öyle geçti çok şükür. Ama hayatta karşılaşılan sorunlar her zaman oluyor ve ben bunlarla ilgilenirken elimde olmayan bazen maddi bazen ise maddiyatın dışında engellerle karşılaştım ama bu engeller beni onlardan uzaklaştırmadı aksine kendimce yeni şeyler öğrenmekten vazgeçmedim çünkü sanatın bana ve ruhuma iyi geldiğini hissettiğim bir enerjisi var gibime geliyor.

Evde temizlik yaparken fark ettim ki her yerde benim yarım kalmışlıklarım vardı bazılarına şu an tekrar vakit ayırmaya vaktim olmaya bilir ama bazılarını değerlendirebileceğimi fark ettim ve bunların ziyan olmasını istemediğim için aklıma bir fikir geldi inşaallah onu gerçekleştirmeye çalışacağım.

Hani bazı teyzeler hep yanlarında şeker taşır ve nerede bir çocuk görse verir ya ben de  şeker yerine ayraç taşıyan bir insan olmak istiyorum. Allah nasip eder ve öğrencilerim olursa onlara hediye ederim yok eğer nasip olmazsa ben de sürekli yanında ayraç taşıyan abla veya teyze her ne ise o olmaya karar verdim...

Ve bugün tüm bunları bir arada görünce bir kez daha zamanın kıymetli olduğu gerçeğiyle yüzleştim...

  # Çok şükür ve iyi ki Allah var...#

[cileklipalet]

beyza'mın elleriyle gelen her şey pek hoştur. 🤍

[yakazakalb]

Kanaviçe yapan kanaviçe yapar mesela, kitap okuyan kitap okur.

Bense daha ilginç duruyorum. Bir elimde kanaviçe, seccadeyi bitirmeye çalışıyorum. Diğer elimde kitap. Şimdi ben bu haftaya bakaluup kaç gün sığdıracağım.

Sınava çalışmayı son güne bırakan öğrenciler gibiyim. Çok çok sıkıştım. Ve ne yârdan geçerim ne serden.

[edapostblog]

Nerede onlar....?!

Ne güzeldi çocukluğum....! Kanaviçe işli sedir örtüleri, süt beyazı yatak çarşafları yastıklar, saten yorganlar .!

Yer minderleri, yer sofrası, bir tabaktan çalakaşık yemeler!

Bacasından duman tüten bahçeli kerpiç evler türlü çiçekler kokulu...!

Hanımelleri, Şekayikler, yediveren çardakları onbiray Gülleri şimdi Neredeler?!

Nerede sabah kahveleri....! Fesleğen kokulu.!

Akşamüstü oyunların kızıştığı vakitler!

Saklambaç, çelik çomak, voleybol, çizgi yani seksek, yağ satarım bal satarım ustam ölmüş ben satarım..

Nerde benim basma elbiselerim çiçek çiçek...?!

Nerede benim üzerinde kestane kebap yaptığımız teneke sobam?!

Nerede benim közlerinde patates közlediğimiz mangalım?!

Nerede faytonlar....

At arabaları..?!

Hepsi nereye kayboldular?!

Şimdi her şey değişti..

Ben de dahil...!

Nerede onlar?!

[yazan-kalem-siyah06]

O güzelim misafir odaları vardı ya şimdi yok.

O kiyamadiginiz kanaviçe ler varya çöpe attılar

koltuklar vardı ya oturmaya kiyamazdiniz onlarda kırıp yaktılar

Hadi misafirliğe gidin misafir çağırın evinize samimi siyasetten gıybet ten uzak sohbetler edin

Evinize misafir çağırın...🙋‍♂

Siz de misafirliğe gidin...

Sevin, sevilin şu ahir yalan ömürde...

Nasıl olsa dünya birgün bize *"HAYDİ DIŞARI"* diyecek...

Yalvarıyorum hepinize, daha çok görüşün birbirinizle... ❤

Daha çok sevgi sözleri konuşun ve yazın...

Bırakın milyonluk 120 ay vadeli evlerinizin yalancı konfor sunan yalnızlıklarını...😟

Ailece yaşayın dipdibe... Ananeyi, dedeyi, torunları yeğenleri buluşturun...

Yeni yetmeleri fazla özgür bırakmayın...

Bir yere giderken zorlayın, onları da götürün...

Şimdiki nesilde görüyorum çocuk dedesine gitmiyor.

Neymiş? "dersi varmış.."

Anne eve büyüğünü almıyor, neymiş çocuk TEOG, YGS'ye hazırlanıyormuş...

Yalan! inanın...

Odalarda internete yalnızlığa depresyona mahkum edersiniz...

Damla kadar çocuğa sussun diye cep telefonu vermeyin! 😯

Verin eline bezelyeyi ayıklasın...

En azından bezelye canlıdır.

Gelecek 10 yılda kanserli hasta sayısı yüzde altmış olacak unutmayın!..

Duayı öğretin.

Konuşun bol bol birbirinizle.

Kuşak kavgaları yapın.

Trip atın, çözüm yolları için konuşun.

Hayat bu...😊

Hayat deney tüpü kılıklı apartmanlarda sıkışıp bakteri gibi yaşadığını sanmak değil inanın... 🤔

Hadi kalkın birine çaya, kahveye gidin.. kek yapın, mısır patlatın.

Siz çağırın...

yemek hazırlayın..

Zor mu çorba makarna?😋

Alo diyin birinin derdini alın...

İki gülün, koca bir kahkaha atın...🤨

En kalbi sevgilerimle...💕🌹"

[wehuzunngeldi]

yeni uyandım.

dünyada yeni uyanma anına benzeyen bir an var.

ölemediğin,

ama yaşamaya da devam edemediğin bir zaman.

yastığının altında bir muska,

üstünde birkaç yıllık gözyaşı,

kenarında hüzün tanelerinin olduğu bir kanaviçe.

ağlayarak uyanan kaç kişi kaldı?

ağlayarak uyanıyorsun çoğu zaman.

herkesin herkesten biraz almak istediği bu çağda,

sen, birinin her şeyi olmak istiyorsun,

birinin ama her şeyi.

sabahın körü,

çok sevdiğin bir yerden

hiç istemediğin bir yere gitmenin gömleği üzerinde.

…

[turqlands]

Sende Beni... Bende Seni Görmeli İnsan ! Birbirine Ayna Olmalı İnsan... Doğruyu İşlemeli, Kanaviçe Misali İnsan ! Dürüstlük, İnsanlık Bâkî... Bir Götüreceği İnsanlık, İnsan ! Lisan Değil, Harf Değil, Kelime Hiç Değil... Ödülünü Bu Dünyadan, Alıp Götürecek İnsan !

Nasip PAMUK ✍🏻

[mystitchworld]

Sleeping… 🧡🦁

.

.

.

.

[aynodndr]

18-24 mart. Yaşlılar haftasıymış.

Ben hiç te yaşlı değilim.

Sahi kaç darbe gördü bu nesil.

Kaç deprem enkazı temizledik ellerimizle

Kaç savaş.

Kaç hükümet.

Kaç başbakan.

Şimdi oda yok değil mi

Ama ben yaşlı değilim.

Radyoların bile kanaviçe işlemelerle süslendiği zamanları yaşamış olabilirim

Çevirmeli telefonlarla sevdiğim kızın numarasını çevirip bir kaç kez alo demesini bekledikten sonra hiç konuşmadan telefonu kapatmış da olabilirim

Yazlık sinemalarda dizilmiş tahta sandalyelerin arasının çekirdek kabukları ile dolup taştığı günleri,

Karartma gecelerini yaşamış olabilirim.

Belki kısa pantolonla dolaşırken şükran Ay ın sesinden "Ya beni de götür ya sen de gitme" türküsüne eşlik etmiş te olabilirim.

Ama ben yaşlı değilim.

Küçücük radyonun içine bu kadar insan nasıl sığabilir denen günlerden

Şimdi elimdeki telefonla dünyanın öbür ucunu görebilmenin zevkini yaşamışım ben.

Siyah önlükle gittiğimiz okuldan her köşe başına bir yenisi kurulan kolejlere uzanan bir yolculuğun şimdiki zamanında hiç bir şeye hayret etmeden ve hiç bir şeyi elimin tersiyle itmeden

Her şeyi aklın ve vicdanın süzgecinden geçirip yaşıyorum ben.

Ama yaşlı değilim .

Abisine yakalanmamak için kırk takla atıp sevdiğim kızla sinema kapılarında buluşurdum elbette

Ve parmaklarımız birbirine değince bir şehri besleyecek elektrikler çıkardı ortaya.

Yüreğimizin deli deli atışından biz bile korkardık.

Pele yi izledim ya.

Ne diyorsunuz.

Maradonayı.

Brezilya hep tuttuğum tek takımdı

Deniz ler asılırken küçücük çocuktum.

Ama resimlerine baktığım zaman anlamıştım bu işte bir yanlışlık olduğunu.

Yaşlı değilim işte.

Kim ne derse desin.

Çılgın bir çocuk hala top koşturuyor sokak aralarında

Hala paylaşıyor yüreğindeki sevgiyi

Hala gülümsüyor

Ve hala seviyor

Yağmuru, kar ı, yürümeyi, koşmayı

Masmavi bir yolculuk hala aklının bir köşesinde.

Ve hala inanıyorum işte güzel günlere.

Belki ağlayarak geldim bu dünyaya

Ama ağlayarak gitmeyeceğim.

Yaşlı değilim işte.

Var mı itirazı olan.

Ahhh . Dizlerim🤣🤣🤣

Yılmaz Pirinççi

[ebrunall]

Mutlu ol🌸

Güzellikler Sizinle Olsun🍃

#hoşgeldinnisan

https://www.instagram.com/ebrudesigner/

[kitabice]

Ne güzel çocuk doğurmuşum yareppim,uyurken yüzünü kirpiklerini dudaklarını inceledim..kanaviçe gibi işlemiş de vermiş allah onu bana heeee😇

[uqur39]

Uğur Demir- Çin Lokantası Şiir Sözleri

‘beni sevmene asla izin vermeyeceğim’

diye yazmıştın kapımdaki not defterime

kendi kapımı çalmak zorunda kalmıştım

içerde olmadığımı bile bile

gövdeni hatırlıyorum ansızın bu kış ormanında işte

uzun, büyük, parlak

siyah ve vahşi!

parçalayacak kadar siyah

ve onarabilecek kadar vahşi!

sanki

aşka hayattan daha fazla özen gösteren, çocuksu

ama hep parçalanmış, hırpalandıkça palazlanmış bir ziyaretçi!

gövde’nin tarihi’nde yan yana dururdu yalnızlıklarımız

plastik ve acımasız, zehirli ve karmaşık

kısaca, birbirlerine sevgiyi öğretmeye çalışırken

birbirlerine kan içirdiklerini anlayan iki serseri aşık!

ellerin saklamaya çabaladığı o şehir gecesi

başın omzumda, gözlerin kapalı, saçların açık

giderken citroen: dudaklarını döven neon gazı

dudaklarındaki kazı tozu, ‘ölelim mi? ‘ demiştin

bak şimdi tam sırası!

dağlarda bir çin lokantasıydık senle ben

müşterisiz

mütemadiyen ağlamaklı

için için eğlenceli

temiz…

çevresinde çizgifilm hayvanlarının oynaştığı

bir çin lokantasıydık dağlarda senle ben

bir tahta masa, iki iskemleyle sınırlıydı ülkemiz!

mesela

yeni pişmiş pirinç pilavı dilinin üstünde yürürdü kokarca

ve sağ kulağındaki yabanıl bitki örtüsü

biz birbirimizin çatalı, bıçağı

biz birbirimizin incecik hırsızı, gönül süsü

ayrılık, bir yutulmaz lokma gibi kaldı boğazımızda

sevgilim, sevdanın sevdaya ettiğini etmez et, kemiğe

sarayın çıkışlarını tutarken uyuşturucu ve kaftan

merdivenlere yığılıp ölen son şehzade

son fırsat, kaçınılmaz son düet, son soytarının son yemini

son sonsuzluğa dokunan küstah kızıl kanaviçe!

dağlar, dersini verir acının kuşkusuz

aslolan, savruk ruhlara yakışan sahici ölümler bulmakta

yoksa kimin kimin tabutunu çakacağı mühim değil!

gecenin koynuna ihanet, bir orospu gibi sokulmakta!

Işıktan ışığa geçen o tenha yolda

o karanlık nefes alışta ve o darmadağın boğulmada

seni sevmeme asla izin vermediğin o kör noktada

o hırçın, o fazla erkek, fazla kadın noktada

tanımadığım

tanımaya kalkışmadığım

izahı zor, kavranması imkansız bir hastalık gibi

ilerledim gövdenin gövdemi bulandırdığı

şaha kaldırdığı boşluklarda!

iz sürmedim

ad sormadım

dönüp bakmadım ardıma!

hatırla sevgilim, mutlaka sen de hatırla

o kadar çok kovaladık ki hayat içersinde

kendi kendimizi

mecali kalmadı hayatların başka hayatları yakalamaya!

‘beni sevmene asla izin vermeyeceğim’

diye yazmıştın kapımdaki not defterine

ben de eklemiştim altına:

‘aşkı dövmek lazım

kalbe terbiyesizlik ettiğinde! ..’

[cileklipalet]

[yakazakalb]

"artık bitse de gitsek" dedim. Ne bitse ki dedi. Dünyadaki işimiz dedim.

Bi kaç dakka sonra aaa havaya baksana ne güzel biraz dolaşmaya mı çıksak dedim. Yan yan baktı sanki iki saat sonra çarşıya gitmiycez sanki bi sürü işimiz yok dedi. Neyse dedim o zaman ben balkonda biraz kanaviçe yapayım.

Sonra sordu 'hem dünyadan bu kadar nefret edip hem de bu kadar nasıl seviyorsun anlamıyorum."

Ben dünyayı değil insansız hava sahası seviyorum bi kere. Dedim.

Balkondayım kanaviçe işliyorum. Kardeşimin bitmeyen -bitiremediğim- seccadesi. Kuş sesleri ve bir de diş etlerimin sebepsiz ağrısı ile başbaşayım.

Dünyanın sevilecek hiç bir tarafı yok elbette. Kalbinizin ritmini değiştiren güzellikler olmasa.

.