#Kalakhang Maynila | Explore Tumblr posts and blogs

benefits1986 · 4 months ago

Text

suwitixpitixxx

How to say I love you without saying it out loud? Boogsh.

JICYMI mga dhzai, may mga panahong pawang katotohanan lamang ang "Love You More than I Can Say" palusot. LELS. Also, love is action word, however, syempre, dun tayo sa matic na we're not an assumptionista after all. LOLOL. -Yosi break ng walang pasabi at 3 am sa labas ng ospital or wake just because the mood is in full swing usually 'pag malapit na ang full moon (Awooooo) featuring month-end report na tacccaaangggkaaaa.

-'Pag hatid ng laptop atbp sa bahay kahit ayaw papasukin sa gate

-'Pag adjust ng timezone para makipagkamustahan kahit masungitan ng malala

-Magluto ng sa abot na salat na kapasidad at pake kahit may kaganapang major-major sa pamilya with matching poor knife skills sa canned goods of the day

-Paglalapag ng cards on the table kahit sinabihan mo ng non-negotiable ang mga kagustuhan aka life goals niya with matching very structured way of negotiating with timelines pang well-spaced and holistic

-Pagbabantay sa'yo ng tulog ka kasi may times talagang parang deads ka na na mala-aso kong makulit

-Pagpapahiram ng full gears kahit may photowalk siyang pak na pak. But wait, there's more: Oks lang daw kahit matagal ang full gears sa puder ko.

-Pag-sneak in sa circle of friends kahit ayoko bilang umiinit ang ulo ko kahit malayo pa lang siya (Kawawa)

-Paglalaan ng pake kahit napaka busy at pressure cooker mode na ang mga ganapang pandangal at nakakawalang dangal

-Pagiging nonchalant na fluid akong nilalang at oks lang na weird ang itchura kong punggok na ma-pimples mala bulutong tubig dagat pa

-Pagpapakawala ng PL 'pag mainit ang ulo ko sa lahat ng bagay tulad ng innate traffic sa kalakhang Maynila lalo 'pag stuck sa Skyway

-Pag-skip ng weekly family dinner kahit immortal sin sa household nilang pristine x vintage vibe

-Pagpatol sa panood ng musical na hindi Wicked or Miss Saigon just because gusto ko ng small stages na mala-indie kahit na pagod-pagod talaga siya to the point na nakakaidlip na siya sa sobrang pagod

-Pag-highly recommend na mag-steak kahit ayoko dahil I don't see the point honestly kahit seated Kobe beef pa ang labanan (Pasensya na talaga. Karne is not life e. Seafood-e is.)

-Pagsita na bakit 'di medium rare ang steak na naibigay sa inyong abang-lingkod kahit oks lang naman din ang medium well (o OCD levels and werpa trip mode niya malala)

-Super sungit sa lahat pero bahag-buntot sa noona niyong gago levels 1000000000x.

-'Di pag ayaw sa mga linyahan kong nakakapulbos ng ego at kaibuturan.

-Pagkuha ng tsinelas sa napakalayong parking upang hindi madapa ang noona niyong lampa levels 100000 dahil sobrang legit ng sangria na 'di umaayaw (Tamad maglakad 'tong nilalang na 'to.)

-Paghalina sa noona niyong walang pake sa mga spaces na 'di ko inaakalang magiging life-changing na 'di natin puwedeng ma-CTRL + ALT + DEL

-Pagiging meek after a good round of heated aka sumisibat discussions about why the ego is better over heartbreak. Sabay may pakawalang: Now, I understand.

-Pag-check sa eyeliner ko after super fucking ugly cry fest para sure na mukha pa rin akong strong, independent biatch kahit grabe naman talaga po ang hugot-lagot sa life.

-Pag-give way sa pagbabayad ko ng toll fee kahit apaka dami naman talaga niyang kapasidad to shoulder the fee and everything else (We the hampy, loud and proud lagi.)

-Pag-ayos ng napaka shitty schedule niya para sa mga bagay tulad ng malayang paglikha na honestly, mainstream naman na rin.

-Full support sa mga bagay na wala namang kwenta tulad ng grad school dreams sa napakalayong lupalop AND pakikisuyo na sabayan akong mag-grad school. Syempre, may maimpit tayong pag-pigil dahil umiinit talaga ang ulo ko sa pagkita pa lang ng tutok ng bumbunan niya. HAHAHAHAHAHA.

-Pag-debunk sa worldview ko na late ko na nasimulan ang career carera ko kahit napaka accomplished niya simula toddler years.

-Pag-amin na mali siya kahit ayaw niya talagang mag-sorry.

-Walang gatol na oks lang ang kabobohan ng passenger princess na 'di expert navigator involving a 98 KM detour.

-Pag-very good sa noona niyong 'di mahilig mag-sorry at napa-sorry sa kashitan sa ngalan ng maling pin na nauwi sa 98 KM detour with matching pag-shoulder ng gas na nasayang. (Shemayyyy, mamhiieeee.)

-Paghikayat na kaya kong i-conquer ang mother mountain ko kahit wala akong katiting na preps sa life. This includes not buying thermal stuff and headlight.

-Pag-invite sa mga gala na gusto ko naman talaga pero ayoko kasi the funds and the ego are not coming together. Kahit ilang beses na me maka-raincheck at TY na lang sa pagiging generous, mamser. HAHAHAHAHAHAHA.

-Pagpatol sa kagustuhan ko to stuff my face with siomai, pancit canton, rice na long grain (hindi malasak) and malasadong egg kahit sa masukal na lupalop. Hahahahaha.

-Pagspot ng coworking space featuring blue skies and greens with dagat paminsan. Also, malakas dapat connection always because anger management issues trigger ko mabagal na connection. 'Di ko alam why pero ganun talaga ako e. Plus, I feel nakakasakal sa office space kahit super vibe pa talaga. Sorry... not sorry.

-Paghikayat sa noona n'yong takot noon sa pag-jump sa super taas cliffs by saying: Tatalon ako kung tatalon ka. Mas gusto ko ng mamatay kesa mapahiya at masagad sa pangaasar mo. (God-tier levels 'to kasi 'di siya talaga mahilig mag-swim lalo sa open sea.)

-Pagpili na 'di ako i-pressure sa mga bagay na eew. Hahahahaha. No more TMI here because, we are a gentlewoman. LOLOLLOLL. ULOL.

-Pag-gets sa mga weird shit ko tulad ng pangungulangot ng walang habas.

-Pag-oks lang when I put my feet up sa dashboard on a long and winding drive outside MNL. Kahit may feather duster levels siya sa kotse.

-Pag-hazard sa daan dahil may need akong i-send na email na akala mo naman ikakamatay ng kumpanya 'pag hindi nasend. HAHAHAHAHAHA. At patiently waiting sa mga iba pang emails na 'di naman super urgent pero feeling ko lang important.

-Pagpatol sa mga rules ko regarding "space invasion" issues na aminado naman akong OA in a nonchalant manner at times. Aka medyo wala na sa lugar.

-Pakikipag-mala suntukan na lang tayo levels sa mga panahong I freeze sa mga eksenang maka-plot twist, wagas.

-Pag-throw in the towel about condo living vs legit bahay living kahit naman may perks ang pamumuhay sa condo. With matching pakak condo na pinaghirapan niyang ipundar paandar. But wait, there's more paandar... may kapasidad magbuild ng bahay with access to curated schools for kiddos. TACCA.

-Pagpila on my behalf bilang ayoko talagang napila at all lalo 'pag matao ang venue.

-Pagbigay ng window seat sa akin kahit medyo claustrophic siya. Huhuhuhu. Thanks so much. God bless.

-Paghatak sa aking umuwi na because sabi ng nanay ko, bawal akong gabihin sa daan. Nagiging ugat ng poot ko 'yan. HAHAHAHAHAHAHA. Lalo na nung wala na mom ko sa mundong ibabaw. May pa-quote pa.

-Pagkalma sa overthinking kong daig si Anxiety sa Inside Out 2 sa mga bagay na minsan valid, madalas invalid tulad ng mga walang kwentang need itawid sa life o kaya naman mga bagay na matter of life and death.

-Pag-curate ng mga arguments kong mala-bulletproof to tell me that I'm enough even when sobrang legit na alam kong I'm never enough. HUY. Sino ka ba diyan?

-Pag-align from the kaibuturan re: mga trabahong bahay I loathe like pagtapon ng basura, pagpulot ng mga poops and punas wiwi ng mga aso, paghuhugas ng plato lalo na mga greasy ones, pagpapaligo ng mga aso, pagdidilig, pagdrive, paglalaba, pamamalancha, atbp. Yaya talaga hanap ko with driving skills na boogsh. Hahahahaha. (Weird na nakaabot na pala kami sa alignment na 'to noh? Ang lala. Ang kalat.)

-Pag-legit na offer na oks lang maging houseband kahit I don't believe in marriage. Super accomplished levels: god-tier. Tacca.

-Pagpapanggap na sobrang epic fail na oks lang siya kahit obvious na may malala siyang karamdaman to the tune of may need kasi kaming itawid or kung ano mang derivative. How epic fail? Mala-ER levels while driving siya. HAHAHAHAHAHAHA. Taccaaaa. Isasama pa ako sa kabobohan at ego trip niya noh? Tapos, oks lang daw para sabay kami hanggang sa dulo. Graphic levels 100000000x. Ungas.

-Pag-sign off ng response time from me na 7 working days because bobo rin talaga ako sa mga usapang ganito, generally speaking. Kahit OCD niya, ang lala talaga.

-Paghimay ng mga messages kong mahaba by default kahit kanino kahit attention span less than goldfish or Magikarp.

-Pag-abang sa akin 'pag nasa non-XS bike frame ako kasi bobo talaga akong bumaba ng mataas na bike. HAHAHAHAHAHA. 'Di ko talaga nage-gets paano e.

-Pag-hintay sa akin sa tutok ng uphill sa ngalan ng wonky folding bike kahit makasibat wagas. HAHAHAHAHAHHA. Tacca. With matching pangaasar na baka nakalas na raw folding bike ko.

-Pag-sita sa mga bobong nilalang sa daan lalo during sweltering bike sessions. Kahit wala namang dapat ikagalit at all.

-Pag-bardog sa mga nilalang na ng nangaagit sa akin lalo na sa mga hassle na situations kung saan I just keep shit to myself. At pag-sita sa akin na I can assert myself. Syempre, ending siya ang tampulan ng pinnacle of wrath ni noona. Kawawa.

-Pagkamusta sa mga aso ko kahit ayokong kinakamusta sila as a protective Ravenclaw petmom. With advice pa on how to lessen my sepanx sa mga dogs ko.

-Pag-follow to the letter sa super specific ways ko sa pag-handle ng mga aso ko lalo 'yung panganay ko. Kahit it means super hassle sa side niya at wala akong pake.

-Pag-deep dive sa Harry Potter, GoT (championing the books over the series na kiniinit ng ulo kong walang laman madalas), Lego and biking kahit may mga panahong maka-FUCK OFF ako wagas.

-Pag-roll out ng good shizzzumzzz all weekend long with matching galang malala to keep my mind off things I can't control kahit ipilit ko ng malala.

-Choosing not to take photos and videos of me kasi nga, trigger mode level 10000000000000000x. Pero, minsan, lumulusot naman after masugid na pagpapaalam with fine details and specific instructions. Super minsan lang talaga.

Also-also, this is a curation ha. 'Di lang 'to galing sa isang sentient nilalang. O baka ligaw na kaluluwa lang talaga sila at bored din. Medyo marami-rami pa 'yan pero tinatamad na ako. And again, we don't TMI. LOL. ULOL. Ktnxbye. Lesson: Be more intentional. Oks lang 'di maging assumpitionista because... lol. 'Wag masyadong mag-sungit or at least try to lessen my FUCK OFF vibe. Shemayyyy. Kaya ba ng noona n'yo? Abangan! PS1: Ang hirap pa rin mag-adjust ng sleep patterns lalo na 'di naman ako night shift. UGH. Pero, oks lang. Still super way better than my sleep patterns nung previous periods. PS2: I try my best not to edit my drafts here to power up my non-existent proofreading skills. Madugong paalala na dapat e matic na oks na dapat mga drafts. EMS. Bobo na naman ng approach. I still edit as I move along pero not grammar and the works. Mala-SRA approach tayo diyan. Ang stress. Hahahaha.

PS3: Hindi rin ako nanghihinayang sa mga pinalampas kong pakawala unlike my dad's view point. Ang lala ko raw talaga. First time kasi niya marinig din mga ilang kwento na 'yan. E 'di choogadoog siya ng malala. Also, ako naman, as a Caterpie, I hope I get better, unti-unti. I'll get there bit by bit. Abangan!

0 notes

afterhoursxp · 8 months ago

Text

STUDY ALONE SATURDAYS.

Uncle John's

H3Q6+37R, Cyberscape Beta, Topaz Rd, San Antonio, Pasig, Kalakhang Maynila

0 notes

ainnayp · 1 year ago

Text

mga bagay na madalas makikita sa langsangan ng kalakhang maynila

*kahit saan sa Pilipinas* 🤪

#blog #mine #personal #journal #iphone 13 pro max #original phography #street photography #original photographers #original photography #photography on tumblr

0 notes

enc-therefridgerator · 1 year ago

Text

where you're working. %

kiko - manulife philippines - HXWF+MJF, Ground Floor Federal Tower Condominium, Dasmarinas, Corner Muelle de Binondo Streets, Binondo, Manila, 1006 Metro Manila

sakura - prudential life philippines - Equitable Bank Tower Condominium Corporation. 所在地： 4th Floor, Equitable Bank Tower, 8751 Paseo de Roxas, Makati City

takehiro - seaoil philippines - 所在地： F. Balagtas, Matandang Balara, Marikina, 1800 Metro Manila

gingko - maybank philippines - 所在地： 54 Bayan-Bayanan Ave, Marikina, 1801 Metro Manila

diana - alorica philippines - 所在地： 1605 F. Ortigas Jr. Road, Ortigas Center, Pasig, Kalakhang Maynila

jesao - rarejob philippines - 所在施設: Sunnymede IT Center 所在地： Unit 1003 10/F Coher Center, 1424 Quezon Ave, Quezon City, 1103 Metro Manila

takeshi - toyota philippines - 所在地： 43 Sumulong Hwy, Marikina, 1800 Metro Manila

aicco - sitel philippines - 所在施設: Eton Cyberpod 所在地： Ground Floor e-Life Digital Zone, Eton Cyberpod - Ortigas (Corinthian), Ortigas Avenue cor. EDSA, Quezon City, 1110 Metro Manila

ericco - telus philippines - 所在地： Araneta Center, General Mc Arthur Ave, Cubao, Quezon City, 0180 Metro Manila

sigu - amazon philippines - 所在地： Rhine Ind'l Zone, 109 Rincon Rd, Barangay, Valenzuela, 1444 Metro Manila

chihiro - lto philippines - 所在地： LTO Licensing Center, Lto Compound, East Ave, Quezon City, 1100 Metro Manila

yohei - waseda university - waseda university, shinjuku, tokyo, media network center

keisuke - telus philippines research analytics - 所在地： McWest Blvd, Taguig, 1634 Metro Manila

shin - maybank philippines research analytics - 所在施設: Legaspi Towers 300 Inc 所在地： HX5Q+V82, Roxas Boulevard Corner P. Ocampo Street, Manila, Manila

marich - taskus payroll analyst - 所在施設: XentroMall Antipolo 所在地： 3rd Floor, XentroMall Antipolo, 277 303 Sumulong Hwy, Antipolo, Rizal

kent - thomson reuters payroll analytics - 所在施設: 20 Upper Mckinley 所在地： 9 &10/F 20 Upper McKinley Road, McKinley Hill Dr, Taguig, 1634

vincci - jollibee payroll analytics - 所在地： Gen. B.G. Molina, cor G. Del Pilar St, Marikina, Metro Manila

baemin - st. lukes' medical center bipolar mood clinic medical transcription - 所在地： 279 E Rodriguez Sr. Ave, Quezon City, 1112 Metro Manila 所在施設: SLMC Quezon City

0 notes

realtyhubph-blog · 1 year ago

Text

El Pueblo Annex A RFO

El Pueblo Manila Annex A offers RFO units in a prime location, providing a stylish urban lifestyle with modern designs and convenient access to amenities.

EL PUEBLO CONDORMITEL in STA. MESA 📍 8010 Anonas, Santa Mesa, Maynila, Kalakhang Maynila El Pueblo Manila LOCATION 📍 8010 Anonas, Santa Mesa, Maynila, Kalakhang Maynila Nearby Points of Interest ✅ Beside PUP MAIN CAMPUS Sta. Mesa, Manila✅ Closer to work areas just 15-30mins. drive to Makati, Mandaluyong, San Juan & Manila✅ SM Centerpoint and UERM is just 1.5km away✅ Near U-Belt, CEU, San…

View On WordPress

0 notes

ren-lopez · 2 years ago

Text

Tagaytay

Paglalakbay sa Tahanan ng Magandang Tanawin at Sariwang Hangin sang magandang lugar na maaaring puntahan sa Pilipinas ay ang Tagaytay. Matatagpuan ito sa lalawigan ng Cavite at malapit sa Kalakhang Maynila. Ito ay isang popular na destinasyon para sa mga taong nais mag-relax at magpakalma dahil sa kanyang malamig na klima at magandang tanawin ng Taal Volcano.

ako at ang aking pamillya ay dumalo sa isang kasal sa Tagaytay Highlands. Ito ay isang magandang lugar sa Tagaytay na kilala sa mga malawak na tanawin ng mga bundok at ng lawa ng Taal. Naisip ko na ito ay isa sa pinakamagandang lugar upang gawing venue para sa isang kasalan dahil sa kanyang magandang tanawin at malamig na klima.

Noong araw ng kasal, agad kaming sumakay sa gondola na nagdadala sa amin sa reception venue. Habang umaakyat kami, napahanga kami sa magandang tanawin ng mga bundok at ng lawa ng Taal. Mula sa itaas, nakita namin ang malawak na parang na binabalot ng berdeng damo at ang kahanga-hangang tanawin ng Taal Volcano.

Pagdating sa reception venue, agad kaming bumaba at nagulat sa mga magagandang dekorasyon at disenyo ng lugar. May mga bulaklak, mga ilaw at mga kandila na nagbibigay ng romansa sa lugar.

Nagkaroon din kami ng masarap na hapunan at nakatikim ng mga espesyal na pagkain ng Tagaytay, tulad ng mga suman, tawilis at mga gulay na galing mismo sa lugar. Hindi lang masarap, mukhang sadyang napakalapit ng mga pagkain sa kalikasan, kaya hindi nakapagtataka na nakapagbigay ito ng masayang kasiyahan sa aming lahat.

Matapos ang hapunan, nagsimula na ang programa. Nakita ko ang mga mag-asawang naglalakad sa aisle, na may mga mala-eksena sa pelikula na mga background music na nagbibigay ng romantic na atmospera sa lugar. Ang seremonya ay maikli lamang, ngunit lubos kong naramdaman ang saya at pag-ibig ng mga mag-asawa.

Pagkatapos ng seremonya, nagkaroon kami ng mahabang oras upang magpalitan ng kwento, makipagkulitan, at sumayaw sa pista. Hindi ko malilimutan ang mga masayang karanasan na iyon kasama ang aking mga kaibigan at kasama ang magagandang tanawin ng lugar.

Sa kabuuan, ang kasal sa Tagaytay Highlands ay isa sa mga pinakamemorable na mga karanasan ko sa buhay. Nakakapagpahinga ako dahil sa sariwang hangin at nakapag-enjoy sa magandang tanawin ng lugar. Kung magkakaroon ako ng pagkakataon, gusto ko ulitin ang kasalan sa Tagaytay Highlands dahil sa mga magagandang alaala na nakamit ko sa lugar na iyon.

Hindi ko rin pinalampas ang pagkakataon na subukan ang mga speciality foods ng Tagaytay. Kumuha ako ng mga bulalo, tawilis at mga espesyal na meryenda. Hindi ako nagkamali sa aking pagpili dahil ang mga pagkain ay masarap at nakakabusog.

1 note · View note

thebaronmunchausen · 2 years ago

Text

4 notes · View notes

reynanghugot · 3 years ago

Note

46, 48, 34 🤍

46. What do you need when you’re sad? [coffee 2039 Elias, Santa Cruz, Maynila, 1008 Kalakhang Maynila Brgy 352 landmark sm sanlazaro & JSES]

47. Who’s someone you can trust with your life? [mom & brother ko pero if you will ask dito so far aside sa tumblr barkada q si @axietzykk @porknbenzo and @biancapal kasi sa kanila q madalas mag kwento lately]

34. What’s your favorite flower? [sunflowet & red rose]

#TA

4 notes · View notes

swensational20 · 3 years ago

Text

MAYNILA-KBAY: Mga Istoryang Pangkabuhayan sa Paglalakbay sa Kamaynilaan

Halos dalawang taon nang nakapinid sa nakapanlulumong sitwasyon ang bansa sa ilalim ng pandemyang dala ng COVID-19. At kasabay ng mabagal na usad ng pagtugon ng pamahalaan upang solusyunan ang kasalukuyang dilemma, nakikipagsapalaran ang maraming kababayan natin upang mapanatiling may pagkain sa para sa pamilya.

(Isang ginang ang magtiyagang nag-aayos na ng kanyang puwesto sa isang bahagi ng palengke sa Pritil Market, Tondo, Manila bago pa man sumikat ang araw.)

Kaya naman bilang isang tipikal na mag-aaral na may angkop na pakiki-ayon sa lansangan, nakagawian ko na ring makipagkwentuhan sa kung kani-kaninong makasasalamuha sa daan, umalam ng kanilang kwento, at makibagay sa kanilang mga nararanasan. Isang karangalan palagi sa akin na makipagtalastasan sa mga maliliit na hanapbuhay, higit lalo sa mabilis na galaw sa Kamaynilaan - ang sentro ng komersyo sa buong bansa. Naglakbay ako rito at napagmasdang sa laki ng siyudad, ay hindi na talaga nabibigyang pansin pa ang mga maliliit na tindera't negosyanteng nagtitiyaga sa barya-baryang tinutubo sa kanilang hanapbuhay. Tinuloy ko ang paglalakbay sa mabilis, ngunit magandang siyudad na ito.

Napadpad ako sa makasaysayang bahagi ng Intramuros - isa sa mga pinakatanyag na pasyalan sa Maynila. Dinalaw ako ng uhaw at napagpasyahang bumili ng maiinom sa isang tindahang nakapwesto. Gaya ng dati, bilang isang madaldal na indibidwal at potensyal na mamamahayag sa darating na panahon, nakausap ko ang tinderong mag-isang nagbabantay sa dalawang karitong puno ng paninda.

(Nag-aasikaso ng isang kustomer niya si kuya Jerry na bumibili ng paninda sa isa niyang karitong binabantayan sa tapat ng OWWA sa Intramuros.)

Nagpakilala siya bilang si kuya Jerry Gesulga, anim na taon nang tindero sa Intramuros. Napakwento siya kung gaano pinahirapan ng pandemya ang dating malago niyang pagtitinda lang sa isang pwesto sa Intramuros.

"Mga softdrinks, meryenda, at ibang inumin lang ang tinda ko dati pero malakas na kita ko (kasi) laging puno ito(ng kalsada) bago magpandemic. Ngayon napilitan na ko maglako at maglakad ng mga electric fan at charger sa ibang lugar", pahayag ni kuya Jerry. "Maswerte lang pag may kukuha ng ayuda d'yan (sa OWWA) kaya may mga nakakabili din sa akin. Talagang swertihan at kapit na lang talaga", dagdag pa niya.

(Inihahanda ni kuya Jerry ang mga biniling inumin ng kanyang mga kostumer sa isang kariton pa niya ng mga softdrinks, kendi, at iba pang consumable na produkto, para sa mga namamasyal sa bahaging iyon ng Intramuros.)

Dumating ang iba niyang mga kostumer at napagpasyahan kong pumitik pa ng ilang larawan at nagpaalam. Nagpasalamat siya sa akin at nagawi naman ako sa ibang bahagi ng pook na iyon - sa may San Agustin Church. Tirik ang araw sa lugar na iyon dahil sa bukas na paligid at sandamakmak na taong panay ang pitik ng litrato sa mga kamag-anak o kaibigang kasama sa pamamasyal. Namataan ko ang isang sorbetero at natukso ang aking katawan na bumili ng malamig na tinda niya pangontra sa init.

( Nag-aasikaso ng mga kostumer niya si kuya Choy habang inaaruga ni ate Julie ang kanilang anak na nakikisali sa trabaho ng ama. )

Dito ko nakilala sina Kuya Choy at ate Julie, kasama ang kanilang anak sa pagtitinda. Magiliw sila sa pagtitinda sa maya-mayang pagdating ng mga kostumer dahil nasa abalang kalye sila ng Intramuros at mismong harap ng simbahan. Napag-alaman kong malayo pala ang agwat ng kanilang mga edad, kung saan 50 anyos na si kuya Choy habang kaka-36 pa lamang ni ate Julie. Naibahagi ni kuya Choy ang kanyang mga karanasan sa paghahanapbuhay simula pagkabata hanggang ngayong may kinakasama na siya.

(Si Kuya Choy na magiliw na nagkukuwento ng kanyang mga naging karanasan sa akin habang inaayos ng asawang si ate Julie ang sisidlan ng kanilang mga kinita.)

"Bata pa lang ako nagtitinda na ko sa kung saan-saan. Iba't-ibang raket na yung nasubukan ko para kumita kaya talagang marami akong diskarteng nagawa na. Ngayon may kasama na ko, kayod pa rin, lalo may anak na kami", malumanay at magiliw na saad ni kuya Choy. May mga baon pa siyang biro pagkatapos ng pagbabahagi niya ng kanyang mga nakaraan sa paghahanapbuhay, hanggang sa tumagal ay lumipat sila ng pwesto kasabay na rin ng aking pamamaalam sa kanila.

(Kalesa - isa sa mga tradisyunal na sasakyan-transportasyon sa Intramuros para sa pamamasyal sa iba't-ibang bahagi ng pook. )

Dala ng tiyaga sa paglalakad, nadala ako ng aking mga paa palapit sa kilalang abala ring bahagi ng Maynila - ang Quiapo. Dito ko nasaksihan ang mas nakakapanawang dami ng mga naghahanapbuhay na nakikipagsapalaran sa mainit at siksikan kalsada na iyon; na tila hindi alintana ang panganib na dala ng pandemya.

Nagtaka akong napadaan sa isang mahabang pila na hindi ko alam kung saan patungo. Hanggang sa nalaman kong pila pala ito sa mga nagnanais makapasok sa punuan nang harapan ng Quiapo Church na malayo pa mula sa pila. Sa paglilibot ay tantiya kong libo-libong deboto kada Linggo ang patuloy na pumupunta rito upang manalangin sa Maykapal. Nakita ko ang samu't-saring mga nagtintinda ng mga alipores na halaw sa Kristiyanong paniniwala, hanggang sa nakaagaw ng atensyon ko ang isang tinderang tinawag ako upang bumili sa kanyang tindahan.

(Si Aling Tess at ang kanyang mga panindang rebulto at ibang kagamitang may simbolo ng Kristiyanong pananampalataya. )

Sa Aling Tess Escarmosa, 63 taong gulang, at nagmamalaking deboto ng Señor Nazareno - isa sa mga pinakadinadayong santo na nakalagak sa Quiapo. Tinanong niya ko sa aking mga paniniwala paglapit ko pa lamang sa kanya, hanggang sa patuloy na siyang nagbahagi ng kanyang sariling pananampalataya.

"Ako, hindi ko na hinahangad pa na makapasok d'yan eh (sa Quiapo church). Delikado. Kasi para sa'kin, hindi na 'yon kailangan, dahil nasa puso ko ang Panginoon, at sasabayan ko ng panalangin sa Kaniya. Pwede ka naman manalangin sa kahit saan, kahit anong oras, at sapat na iyon sa aking pananampalataya sa Kaniya", masayang pagbabahagi ni Aling Tess.

(Iniaayos ni Aling Tess ang mga rebultong tinda niya pagkatapos ng pagbili ng isang maliit na rebulto sa kaniya ng isang turista sa lugar)

Inilako niya sa akin ang mga rebultong tinda niya, sabay pagmamalaking napagtapos niya ang kanyang mga anak sa pamamagitan ng hanapbuhay na ito. Kaya naman malaki ang pagpapasalamat niya sa Diyos sa paggabay niya at sa kaniyang pamilya. Dahil sa hindi ko naman kayang bumili ng rebultong medyo may kamahalan, binili ko na lamang ang isa sa mga polseras na may krus na itinitinda niya sa halagang P20. Nagpasalamat siya hindi lamang sa pagbili, kundi pati sa mayasing kwentuhan. Napagpasiyahan ko na ring magpaalam pagtapos noon maging ang tuluyang pag-uwi dala ng pagod.

Umuwi akong dala-dala ang mga kwento ng pagsubok, pag-angat, at tagumpay ng mga maliliit na naghahanapbuhay na nakita, nakasalamuha, at nakakwentuhan ko sa kalakhang Maynila. Patuloy kong paghuhugutan ng inspirasyon ang mga kwentong ito. Masasabi kong isang tagumpay ang aking Maynila-kbay.

#manila #photo essay #original story #story #storytelling

1 note · View note

benefits1986 · 2 years ago

Text

Answering Boracay Q’s

Side kwento about this Boracay photo: Wala pong edit and burst po ito with directions sa mga millennial magulang. Paling ng naman po ang horizon pero wala akong paki. Raw po tayo e. ‘Yung mom La Salle. ‘Yung dad, Ateneo. Tapos mash up ‘yung unico nila ng blue and green. LOL. Cheerdancer vibe ‘yung mom, tapos sabi ko sa dad, stomach in pa siya then taasan niya pa ng slight yung bato sa anak niya sa air. ‘Yun lang po, opo. :D Maraming magulang din po ang nag-express ng concern kung paano namin ito natawid. Nasambot po niya at sabi ni unico, isa pa raw. :D Napagod na ‘yung dad kasi Gen X na siya e. So, balik na tayo sa daily lives natin. Thank you! Warmest regards. Since babalik na po tayo sa tamang landas with AI x human-centric micromoments, punta tayo sa mga usual Boracay questions because ang init na. Hindi na kaya ng blazers x turtleneck forda corporate life ang lagay ng panahon sa kalakhang Maynila. Syempre, hindi naman tayo andito for the bots but in the name of answering questions, and questioning answers because todo bigay ang pasavogues everywhere and anywhere. So, let’s use lunchbreak for thought farts break bilang I solemnly thing my Holy Week break will be with my lola ulit even when Siargao, Palawan, Cebu, Zamboanga, Camiguin atbp are waving. :D Adulting muna tayo opo kahit gusto ko na lang talagang mag booze out habang ina-achieve ang caramel skin tone na pangarap ko since forever. :D In between kasi ako ng light and caramel skin which is ughhhhhhhh but sige lang. Okay. Fine. Segue ulit: Sarap talaga magtype sa Macbook even when I’m a S-Series girl pero ‘pag may red wine na iPhone na hindi sobrang over-processed yung dusk and dawn, sige na. Natawid niyo na yung 1TB wish ko e; but sa tamang panahon kasi ang tinde ng Apple mag-gaslight e sila mismo ang tinde mang-track ang mag-monoplize ng content. CHE.

Balik na tayo sa mga tanong about Boracay. But, onting bwelo pa. Ayoko talaga ng Boracay kahit fan ako ng Project 81 or 84 na ba ngayon because: -Para siyang BGC or BF Par or Maginhawa na may dagat -’Yung tours are soooo fucking basic -Ang hirap ng culture-based tours -Hassle magbike kasi pota yung ahon and shit yung lusong lalo sa New Coast -Andami mong likely na kilala so deliks ‘pag gusto mong kumawala sa ganaps or hanash mo -Syempre, zoning is but on paper pero mhie, ‘wag ako kasi ang laki ng kita ng tourism dito. ‘Wag ako. -Boracay even when it is rehabilitated is dying slowly. -Seafood is uhm lang. Uni is sooo basic lang. Food is oks lang. -Also, Boracay ang pinaka maraming aya sa akin pero it’s not my vibe talaga kahit noon pa Pero, dahil sa pilit na consistent of my people, okayyyyy. Sige. I gave Boracay a good number of tries. I really did. Verdict: OK siya for inom and bum basta sa steady side. Sunsets are hit and miss. Mas marami pang magandang lugar sa kanya BUT the sand in Station 1 is dreamy and buttery. Oks na? So, eto na tayo sa exciting part. :D Q1: When is the best time to go to Boracay? For me, a few days AFTER any holiday. You may also consider at least 3 days before any holiday. Why? Boracay is too little to move around with freedom ‘pag nakisabay ka sa crowd. Too tiny kasi literal na pinilit ipasok sa one side ‘yung mga ganaps. ‘Di mo rin naman masisi kasi iba rin talaga ang sand sa White Beach. Q2: What’s the best mode of transport from Caticlan to the island? Private, DIY or semi-private? Funny kasi, solo travel ako tapos budget mode ako sa transpo bilang sobrang antukin ko. Quota ako sa tulog OR ‘pag okay kwentuhan, kahit hanggang 2 days, g tayo diyan. Ekis ‘yung una kong punta sa Boracay which is right after pandemic because sobrang bagsak presyo and iwas-COVID tayo and all and also with a good friend na may kid + a good friend na takot sa virus.... so eto na po. Nag-private transfer kami. Nasundan din ‘yun nga isang expat friend biglaang invite before Christmas kasi wala daw siya kasama, so okay.... mas private transfer po tayo. OPO. Syempre, hindi ko kinaya ang cost pero tinawid natin kasi tayo ang naga-adjust tapos, category is: social experiment. Sayang din kasi Miles pero transfers are cash naman lagi. Third visit na I think, lasted 3 weeks na dapat 1 to 2 months because another travel buddy egged me, budol mhie kasi sabi is samahan ko siya tuparin ang pangarap niyang work from Boracay dream. Sabi ko is, okay fine. Basta 3K ang 2-way ticket or kahit close to 4K. And pooooof. Nabook ang really good deal. Nag-semi private kami meaning may tour officer kaming naka-transact. :D Soooo, ano nga ba ang best? Dun sa top search na may magandang reviews on FB na semi-private almost same lang siya sa private tour to be honest. Basta hindi masyadong maraming kasabay. :D One-way ng private was 1.5K minimum, wala pang tips ‘yan. So in theory, ubos-pera ka talaga. Sa semi-private, mga 400 to 500 pesos depende sa season. Ang difference lang is lakad plus naka-aircon ka sa lahat ng private tours + speed boat. Kung hayok ka sa gram at status eme, private ka. Pero, in terms of sulit points and efficient buy, semi-private is PAK. DIY naman, to be honest, comparable ang rates sa semi-private but be prepared to face the hassle ‘pag sobrang aga or sobrang late ng flight in or out mo. Tapos, DIY means lakad agad papuntang trike terminal na hassle pag ulan or sobrang init. Not sure nga why ang layo ng trike terminal to think na dapat first thing na welcome is ease of transfer.

Q3: How much is your Boracay budget, all in? Depends ulit sa gusto mong ma-experience because sabi ko nga, ang Boracay ay parang BGC with the gedli after you cross Market! Market!. Flights can go as low as P3K, two-way or ‘pag impulse ka or gusto mo lang talagang itawid, P14K the last time I checked which is quite recent pero ekis na ‘tong invite na ‘to kahit too good to say pass kasi free accoms basta may kapalit na decent and honest review sa Hotel XYZ. ‘Wag na nating i-name, for now. LOL. Food starts at P80 sa carinderia style sa Station 2 and 3. Then it can go up to 1K++ if nasa Moven/Shang side ka na at iba pang pa-eme spots. :D LELS. Again, even Shang food is oks lang though syempre ‘di naman tayo alta ever kaya baka iba yung quality ng dine in guests (birthday celeb invite ito) sa totoong guests doon. LOL. Fruitshake and coffee are also oks lang start at P120-ish. Then, the calamansi cupcake with the million-dollar view is P25/piece. Syempre sa carrot cupcake po tayo, pero wala rin. So basic. :D Two Season Boracay Starter Pack na oyster sisig and cheese pizza mga 1K-ish pero dahil okay ang staff, sulit na sulit ang mojito na paapawin mo tapos mapaparami ka. Accoms, depends din ‘yan. Starts at P500/day ‘pag backpacker ka, swerte mo kung near the beach na decent and can go up to 20K++ depende sa mission mo at kung sino ang kasama mo. So, budget all in for Boracay, estimated at around 12K per person for 3D/2N for a super basic experience pero oks na rin kung gusto mo lang din mag-Starbucks tapos mag-sunset na hindi maayos ang exposure. :D Tapos, Ceb Pass ka dapat then DIY para makapag-tour ka and at least 1 meal na oks. ‘Pag naman mas pak, around P40K to P50K for 3D/2N... note na, discounted deals pa ‘to sa Moven and Crimson, New Coast side. :D Then, may decent booze ka na rin diyan saka water activities. Ems. ‘Pag naman pangmalakasan, P150K++, puwede ka ng mag-helicopter tour + exclusive yacht pero wala e. Ang onti lang din naman makikita mo. LOL. Bitbitin mo pa bike mo pero sure mo dapat na pak na pak ang kondisyon mo or else... bahala ka sa dear life mo. Syempre, wala tayong ganitong experience kasi I would rather max out sa Palawan or Cebu. But, since may pinsan akong matic-Shang kasi ayaw daw niya sa side na maraming tao, nag-estimate lang ako ng galawan niya. :D Introvert siya masyado rin so perfect talaga sa kanya ‘yan and nepotism baby rin siya. EMS. Tuloy ko na lang ‘to kasi tapos na ang lunchbreak. Dami ko na namang gustong sabihin about the pros and cons of Boracay. Dapat series-content ito pero guluhin natin ang algo bilang wala pa namang AI na contextual ang ganapan. Malayo-layo pa ‘yun. Pre-dystopian era pa lang tayo saka baka naman maging mutant pa ako before I hit old age. Peg is: Jean Grey x Wolverine. :D Abangan. And we continue... Q4: What is special about Boracay? Kahit major bash ako sa Boracay, ang honest opinion ko, Boracay is convenient. Comfort zone kasi madali lang siyang puntahan kahit seniors, pets, babies/kids at iba pa. Kung baga, universal naman siya. Hindi tulad ng Palawan na sobrang layo unless mag-direct flight ka. Legit na lakad ka lang onti, sakay trike or magpa-private car sundo at hatid ka around the island, maco-cover mo lahat. Kung kids naman, super happy sila sa sand kasi very sensory experience siya talaga. Hands down. Si Alonso, yung super energetic kid na kasama namin doon, solid na happy siya. Kita mo talaga. Kung baga, starter pack ng masalimuot na Pinas travel because crappy infra talaga tayo noon hanggang ngayon na least hassle. Also, ‘pag natiempohan mo, maganda ang sunset saka maraming photo and reels spot ang Boracay for a diverse set of biases. Plus, syempre, solid talaga uminom doon. Paraw pa rin optimal for people watching kahit shabby na siya kasi sulit ‘yung happy hour. Puwede mo pang palakasan ang bawat mix tapos andami mo talagang makikita. Pwede ring magbasa ng book doon ‘pag ‘di pa todo ang PL sa background. ‘Pag gusto mo naman medyo tago pero may view pa rin, The District. Ganda ng view kasi medyo mataas, hindi masyadong matao noong ilang punta ko lalo nung nag-three weeks ako then decent ‘yung food plus mura siya for the place. Akala lang ng mga tao, intimidating. Sa Shang/Moven/Crimson side naman, sobrang onti lalo ng tao tapos may chances of picking up seaglass ka pa sa super early morning. Puwede ka rin mag-jog or walk or yoga by the beach dito pero mas optimal ‘pag sa New Coast side ka. For me, memories sa Boracay is what makes it special. EMS. Hala. Hahahaha. So, eto na naman ‘yung counter current. Ganun talaga. Q5: Legit ba ang Two Seasons pizza at oyster sisig, buffet at mga sugbo/boodle fights? Sakto lang. Parehas lang halos ng lasa sa Manila. Mas gusto ko pa Marco Polo or basta nakalimutan ko na yung isa pang hotel sa Cebu na ansarap ng breakfast buffet. LOL. Two Seasons pizza parang normal lang din and oyster sisig, comparable sa Locavore or Manam. Pero syempre, kahit ilang beses kong sinabing ayoko na nito, siguro mga 10x combined kain namin nito sa 3 stays ko. Hahahaha. Wala e. Ganun talaga. Q6: Station 1, 2, 3, New Coast or yung kabilang side? Depends sa vibe and budget mo. Ideal for me na kung sa Station 1 ka, legit na least lakad if not beach front ka. New Coast sobrang onti pa lang ng tao kaya push ‘pag gusto mo ng “different” vibe. ‘Pag gusto mo ng maraming gagawin, food, happy hour, gym, massage, meditation with gingko biloba, sa Shang/Moven/Crimson side ka. Worth it siya lalo ‘pag worth the wait ‘yung kasama mo. EMSSSS. Station 2 ‘pag gusto mong todo partyyyyyy or gusto mo ng access sa food spots. Station 3 ‘pag gusto mo more interactions sa community/locals tapos tahimik din talaga on a budget. So again, align mo muna anong gusto mong theme ng trip mo sa Boracay. Hirap pumili pero ikaw na bahala. For me... ang best is... Station 1 beach front or access to beach na baba ka lang tapos beach na. Or Station 3 kasi iba talaga vibe pero pili ka lang talaga ng accoms na may okay na 4G and/or wifi. So, assess mo muna talaga. Siguro for first timers on a budget at gustong mag-explore, ‘yung Station 3 na malapit sa Station 2 na side. ‘Pag landian pero taguan muna kasi lowkey kayo o may tinatago kayo, ewan ko lang kung ma-enjoy n’yo to be honest. Sa ibang Lobo, Batangas na lang kayo tapos dulo. In theory lang ‘yun a. Q7: Is Boracay worth it? Sa tingin ko, yes and no. Yes, kung pupunta ka doon ng may sense o gusto mong mag-enjoy ng mga chill lang, tamad gumalaw o ‘yung adventurous kuno which is totally fine. Kanya-kanyang trip ‘yan. No kung for the gram ka lang at hashtag kasi sabi ko nga, mas marami pang okay na spots na puwedeng mag-trend sa TikTok kahit wala naman akong TikTok. Q8: What is something different you can do in Boracay? Punta ka lang sa Bulabog and Diniwid. Bulabog houses locals and expats na may pa-kitesurfing and events. Tapos okay din ang sunrise dito saka ‘yung buko na bent. Gising ka lang ng 5 AM then lakarin mo na lang para steps din. Para sure din onti ang tao. Diniwid naman, eto ang masasabi kong quality crowd na pang older millennials and Gen X. HAHAHAHAHAHA. Sarap ng cocktails and food and oks din PL. LELS. Sarap din mag-frisbee dito with the locals. Q9: New Coast Boracay? Ano na? I was supposed to stay here with a friend kasi kilala namin manager pero sabi ko pass muna. Oks na ako sa apartment na malapit sa kabihasnan. LOL. Pero sarap mag-swim dito. Maalon nga lang ng slighter kasi kayo lang talaga. ‘Di rin siya intimidating kasi puwede ka magpa-wait sa trikes tapos swim-swim lang kayo ng friends mo kung wala kang accoms sa Belmont. ‘Yung keyhole oks lang siya. May harang so edit mo pa photos mo or pumunta ka ng maaga tapos smile ka sa bantay para makapasok ka sa loob. LOL. Q10: What’s one thing you MUST do in Boracay? Take friggin’ proper photos not for the gram but to max out the light and shadows sa lahat ng time of day please. If you can, hire a photo team. Tamang white/khakis OOTD lang, game na ‘yan para classic lang. No need na crazy ootds unless gusto mo ng neon colors which is panalo din. PAKI USAP. Kaya rin maraming aya sa Boracay sa akin is because... I take decent photos daw. Hahaha. Medyo nagtampo nga yung last aya na nag-no ako kasi sayang for the Hotel XYZ ‘yun. Kaso, it’s a no for me kahit I know another side of Boracay ‘yung madidiscover ko. LOL. So, pleaseeeee. Take photos and stop wearing Boracay merchs. Paki usap lang po. Q11: Biking in Boracay? Beware lang talaga. Oks naman siya pero if you’re renting a bike, check mo muna mainam ‘yung bike for rent. Saka better na kung first time mo, mag-tour guide ka. ‘Yun lang naman. Hassle ang roads ‘pag maraming tao kasi ang kipot nila. Ugh. So ayun lang naman. Views oks lang din. Nothing super magical. :D Pero okay din siya. Support sa locals na passionate about rides. Marami-rami ring riders ‘pag weekends and holiday.

Q12: Boracay side trip and other trips? Puwede kaso ‘di ko na naabutan ito kasi bawal pang mag-cross ng island unless Caticlan ka punta noong last trip ko. BOO. So, paguusapan natin ito just in case matopakan kong bumalik. FOMO 1000000 ako kasi travel buddies update me sa mga off the grid side trips nila. :(((( Mag-IT security na lang ba ako talaga? Pero no din kasi wala akong skillset though sabi naman nila, kaya ko para makagala na kami like there’s no tomorrow ulit. LOL. ‘Di na rin ako naka-dive kasi Manila is waving madly na talaga. Dapat mag-scuba din kami kaso ayun nga. Wala. Uwian na. ‘Di na rin natupad kitesurf kahit alam kong mabigat ako, literally and figuratively. Tapos nakaka-anxiety yung paano mo hindi magbubuhol ang mga tali. ‘Yun lang talaga kina-worry ko e.

Few more notes: -Hennan Prime pa rin talaga ang best stay ko. As in. Ganda ng service. Then gusto ko ‘yung blue brand color nila. Kaso tawang-tawa ako sa staff, kasi tinanong ako kung talaga bang ang goal ko and nung mga kasama ko is legit na nakasalampak lang sa sun beds from 9 am until sunset after mag-school by the beach ni Alonso with a background na WOW na WOW sa classmates niya. LOLOLLOLL. Also, oks buffet and food ng Hennan. Bacon, pancakes, overeasy eggs, cereals and soymilk. Meron sila lahat niyan. Sulit din massage nila. As in. Ganda ng rooms. Pang malakasan din ang WiFi. -Pinaka mura at masarap na carinderia is Triple J, recently open lang sila tapos since sinuyod ko na muna ‘yung Station 1 to 3 ng breakfast na quality at pasok na pasok sa budget, solid na solid ito. Malapit siya sa Cafe Maruja tapos ‘di mo aakalain na okay ‘yung food. Bait pa nung owners. As in kasi talagang hands on sila. At laging superlative service. Sila pa nga nagpapasensya na medyo ‘di pa okay ‘yung place nila. ‘Wag mo i-judge ‘yung look ng store front nila, paki usap. Sana talaga derecho ‘yung business nila kasi ang mahal nung rent ng space. -Speaking of owners and rent sa Boracay... dahil alagad ako ng milktea, super loooove Taipei Milktea. Again, ang chixx ng owner tapos ang adorable ng kid niya. ‘Yung sobrang liit nilang puwesto, off the roof ‘yung rent pero with a smile she shared na tiyagaan lang talaga. Meron din silang delivery kaso Boracay time so maghihintay ka ng 1.5 hours max para sa milktea mo. Apart from beach goers and tourists, bulk ng clients niya ay mga establishments like government offices, hospitals atbp.

-Nakapanayam din po natin ang ilang sales assistants and sabi nila, medyo bumabalik-balik na ‘yung sigla ng isla kahit badly hit sila talaga nung pandemic. LOL. Tapos, syempre tinanong nila kung kamusta ba ang lagay ng kumpanya, sabi ko, push lang tayo. Laban. :D HAHAHAHA. ‘Di ko lang sure bakit sila nasa beach front nung time na ‘yun. ‘Di ko na rin tinanong kasi ‘di ko naman KPI ‘yun. Hahahahaha. Saka, walang basagan ng trip! Iba talaga ang dominance ng org namin. :D Hahahahaha. Omnipresent. Ems. -Best tattoo artist: Inkzomia yasssss. Eto pa ‘yung sobrang weird. Since I collect tats from places I visit, 2x ako nagpatat sa Boracay of all places pero ‘di natin papayagan... Ihahabol natin ang Ink #2 ng Siargao this year. Then habol tayo ng tat sa Palawan sana this year. Manage lang ang leaves ng mainam kasi balik San Vic tayo. Oks na ako pa-tat sa PPS or Coron. Galing-galing ng team ng Inkzomia. Sarap pang kayosi/vape + inow. ‘Yung first tat ko, kakaopen lang nila ulit tapos sabi ni Sir, g daw siya sa 4K pero damn, 5+ hours niyang ginawa for a 4x5 ink. Sobrang kakatuwa din kasi family of tattoo artists sila. Then nakwento niya na wala siyang tats kasi ayaw niya lang. May piercings siya though. :D Saka ‘yung mga artists na ‘to, panlaban sa Manila overrated artists. Sobrang professional, down to earth pero alam nila what they are worth. Naglolokohan nga kami kasi parang naka-refer ako ng 4x sa kanila dahil maganda talaga quality, tapos may dreadlocks pa na referral ko rin. :D Mag-sale na ba talaga ako ulit? NOOOO. Tapos na tayo sa client management. Madadarang na namang tayo sa high and lows ng instant gratification and invalidation. :D -Moven is like Fuego/The Farm na luma pero okay ang service. Kung baga sulit. Tinanong ko nga staff nila bakit wala sila masyadong hits sa Google. Sabi nila is they choose that route kasi market talaga nila is word of mouth and before pandemic, always puno sila. Not sure pero bakit kasabay namin ‘yung isang childstar turned vlogger nung pumunta kami? :D Mabait naman siya from afar tapos tuwang-tuwa ako kasi akala ko batang naka eyelash extensions, naka-Balmain shirt siya na pantulog. Tapos sabi sa akin nung kasama ko, loko raw ako kasi si childstar-vlogger pala siya. Naglolokohan pa kami ng friend ko kasi feeling namin mas pak ‘yung service sa amin ng staff compared sa group nila kasi nakahiwalay kami sa lahat tapos prime seats kami sa lahat ng transfers be it kami lang or may kasama. Thank you, Moven! Nasulit ang danak ng funds sa’yo at naka-ambag ka sa Miles ko. LOLOL. -Isa lang ang main source ng flowers sa Boracay. HAHAHAHAHAHA. May ilang pasurprise na akong natawid dito kasi requested po, opo. Syempre, I hate flowers pero ‘di tayo papa-stop bilang nairequest nga po with impit. Sakay ka lang trike, alam na nila ‘yun. Sobrang bagal lang pero maganda silang gumawa. Promise. Decent prices din saka puwede mo silang bigyan ng budget tapos sila na magaadjust. ‘Di sila masyadong sumasagot sa messenger kasi super lean team sila. Cute din na isa sa florists nila is straight guy na sobrang wala sa look niya na makakapag-arrange siya ng flowers. Hihintayin mo lang talaga kaya mag-run errands ka muna. -Andoks in Boracay is like a unicorn. Laging puno kahit ‘yung sa side ng Station 3. LOLLOLLOLL. Parang may magnet sila ng crowd. Pero I guess, decent ang pasok at labas ng food compared sa ibang restaurants with similar price points. -Mahal ang tubig at kuryente sa Boracay. As in. pati laundry. Pati seafood. As in lahat. Pero ganun talaga, poor ecotourism tapos isla talaga so lahat angkat. So kung digital nomad ka, please, please factor in these gastos kasi mhie, ‘di siya biro. Buti na lang ‘yung apartment namin, sobrang bait ng landlord. OG taga Boracay ‘yung clan nila kaya maayos kausap. -Sa mainland, check out Agimat Ube Creme. Paki usap. Sobrang sana may presence sila sa airport kasi sayang. Ansaraappppp. As in. Very, very good. Nanalo pa sila ng several awards ang syempre, proudly local. Paki check please. Pero walang sisihan ‘pag nahalukay ube tummy mo kasi addictive siya. Dapat ito na lang staple Boracay pasalubong kesa calamansi cupcakes or Two Seasons cheese pizza e.

-Sayang at hindi ko na kinagat ang emails and parinig on social ng Crimson na super discounted. LOL. Daming resistance din ‘yun kasi sobrang good deal siya tapos syempre, food and experience involving arts, wine and cheese, medyo hirap hindian, pero strong na tayo. :D May enough insights na tayo about Boracay. -Lastly, kahit nasa Boracay pa ako... damnnngurlll, ‘pag natapat ako sa work laptop, wala. Para akong nasa bubble. Sabi nga ng mga kasama ko, para daw akong ‘di puwedeng kausapin which is totoo naman. Kahit nasa Cafe Maruja ako nakasalampak, todo effort po tayo sa ganaps in life para matawid natin ang mga fund-sucking place on earth na ‘to. LOLOLLOLL. Salamat sa noise-cancelling headset na Google friend approved. I really thrive outside the office unless syempre may need na face to face meetings din naman since collabs are the keys to pak projects. Pero, sana half of the month, nasa dagat ako as a view lang kasi mas marami akong naiisip dahil people-watcher po tayo, opo. Iba ‘yung baon mo ‘pag may truths and micromoments ka e. Ako lang naman ‘yun. Sa work ko na super laptop time ang puhunan, the stories beyond the screens are worth chasing. Awaw. From Boracay to deadlines na naman po tayo. LOL. Ganun talaga ako e. Tempering lang talaga ng tendency to hyperfocus na naman sa work kasi ang tinde ng balik sa mental health ‘pag overboard. Actually, kahit ano man na OD, masama. Tama na ‘to... for now. So, ElYu or La Union na ba next nating isabak dito? :D Clue: Parang Boracay din, however... Abangan.

0 notes