#Jan Frans van Bloemen

[laclefdescoeurs]

A classical Italianate landscape with a goatherd and his flock, mountains beyond; and A classical Italianate landscape with a shepherd and his flock, other figures and a hilltop town beyond, Jan Frans van Bloemen, called L'Orizzonte

[artthatgivesmefeelings]

Jan Frans van Bloemen (Flemish, 1662 - 1749) Landscape with the belvedere of the Vatican, ca. 1740 Musée Magnin

[meisterdrucke]

Classical Landscape by Jan Frans van Bloemen

[proartsblog]

Roman Campagna by Jan Frans van Bloemen (1662-1749), oil on panel 95x118 cm

[kecobe]

Classical Figures Seated by Ruins in an Italianate Landscape Jan Frans van Bloemen, called l'Orizzonte (Flemish; 1662–1749) late 17th–mid 18th century Oil on canvas laid on board Sotheby’s, London

[landschaftsmalerei]

Arkadische Landschaft mit Hirten von Jan Frans van Bloemen Öl auf Leinwand Private Collection

[jadeseadragon]

Jan Frans van Bloemen (Flemish, 1662 - 1749), Landscape with Figures, n.d., oil on canvas,  74 x 107.5 cm. (29 x 42.33 in.)  [high res via Sotheby’s]

[simena]

JAN FRANS VAN BLOEMEN (detail)

[dutch-and-flemish-painters]

Hendrik Frans van Lint - A Landscape with the Nurture of Jupiter - 1737

Hendrik Frans van Lint (1684 – 24 September 1763) was a Flemish landscape and vedute painter who was part of the group of Flemish and Dutch painters active in Rome. He was one of the leading landscape painters in Rome in the first half of the 18th century and his patrons included Rome's old aristocratic families as well as European travellers on their Grand Tour.

His idealized landscapes follow less the style of his contemporaries and compatriots Abraham Genoels and Jan Frans van Bloemen, who specialized in this subject matter. Van Lint went in a different direction under the influence of Claude Lorrain's Arcadian landscapes. Van Lint may have studied Lorrain's works in numerous Roman collections. It has been suggested that van Lint started out as a reluctant copyist of the work of Lorrain whose work was in strong demand but unavailable on the market. It was only later that he started to paint his own compositions inspired by and dotted with references to Lorrain as well as Nicolas Poussin.

A good example of the influence of Lorraine on his idealized landscapes are the pair of paintings entitled Landscape with a Watermill and Dancing Figures (The Wedding of Isaac and Rebecca) and Landscape with the Nurture of Jupiter (private collections). The two compositions are directly inspired by Lorrain's monumental pair of landscapes in the Galleria Doria Pamphilij, Rome. In particular the first work is directly based on Lorrain's Landscape with Dancing Figures (The Mill), while the second is only inspired in its overall design by Claude's original of the View of Delphi with a procession. Van Lint was no slavish follower of Lorrain but rather an inventor of his own as shown by the fact that he introduced a number of elements that are absent from Claude's work, such as the hound in the centre or the shepherd leading his flock over a bridge. Van Lint also shows that he is at heart a vedute painter who preferred realistic views by substituting for Claude's fantastical domed palace a representation of the Colosseum and a monument that he had depicted on numerous occasions in his Roman vedute and may be based on an existing feature in Rome. Like Lorrain, van Lint paid particular attention to the trees in his compositions. His wide open compositions are imbued with silence and invite contemplation. It has been argued that van Lint adapted Lorrain's style to 18th-century taste by using paler and clearer tones, prettier colours and sharper handling.

[arsamissa]

"A Scene in the Roman Campagna" Jan Frans Van Bloemen Oil on canvas, c. 1736 Private collection

[desimonewayland]

Italian landscape with walkers by a staircase in a garden

Printed in Rome by Jan Frans van Bloemen  1689 - 1749

Rijksmuseum, Amsterdam

[laclefdescoeurs]

The Four Seasons, Giovanni Reder and Jan Frans van Bloemen

[the-met-art]

Forest Clearing with Figures by Jan Frans van Bloemen, Robert Lehman Collection

Medium: Pen and brown ink, brown wash on paper backed with Japan paper.

Robert Lehman Collection, 1975 Metropolitan Museum of Art, New York, NY

http://www.metmuseum.org/art/collection/search/459301

[rotterdamvanalles]

De 10 Foto's Met Een Lang Verhaal Staan in een blog, op Tumblr. 101

De magazijnen van A. Jungerhans op de hoek van de Leuvehaven links en de Soetensteeg rechts, 1905-1920.

Deze haven is vernoemd naar de oude kreek 'de Leuve' of 'de Loeve', zoals de naam meermalen in de stadsrekening van 1426/27 voorkomt. In de 16de eeuw was de stad eigenares geworden van het land aan de Leuve. Op 23 april 1598 werd aan de westzijde van de kreek de grond in erven uitgegeven. Daarna begon men met het graven van de haven die in 1608 gereed kwam. In het begin sprak men van Nieuwehaven, doch daar dit verwarring kon geven, werd Leuvehaven al spoedig de enige naam. Over de haven lagen twee bruggen, de Leuvebrug en de Nieuwe Leuvebrug. Eerstgenoemde brug, ook wel Oude of Lange Leuvebrug genoemd, dateerde uit 1609 en werd kort na de Tweede Wereldoorlog gesloopt. De straat die op de brug uitliep heette Leuvebrugsteeg, vroeger ook wel Breede Leuvestraat of Brugsteeg geheten. Bij het bombardement in mei 1940 is de steeg verdwenen.

Waarschijnlijk dankt deze steeg zijn naam aan Jan Zoeten of Jan Soet, over wie sprake is in 'Het Boek der Opschriften' van Van Lennep en Ter Gouw. In 1645 werd gesproken van het huis van Zoeten bij de Soetebrug. In kronieken en op tekeningen van later tijd komen de namen Jan Zoetenbrug en -steeg voor, doch uit deze bronnen blijkt niet de herkomst van de naam. In de stadsrekening van 1426/27 wordt de brug genoemd 'die men gaet van den Westnijelande over die haven in de Westpoort'. Daarmee werd de Soetenbrug bedoeld, die later ook wel onder de naam Leuvebrug voorkomt. Door demping van een klein gedeelte van de Leuvehaven in 1904 is de Soetenbrug vervangen door een brede brug. De huidige Soetenbrug ligt ongeveer ter plaatse van de oude brug van die naam. De Soetensteeg is pas ontstaan na het slopen van de oude Schiedamse Poort. Op 29 juli 1630 kocht Catalina Soetemans het huis op de hoek van de Hoogstraat en de latere Soetensteeg, genaamd 'het Hof van Holland'. Dezelfde persoon heette op 1 juli 1648 Catalina Soetendaal. Ook kwam er een zekere Soetje Jans voor, die op 29 december 1638 enige huizen verder woonde.

De fotograaf is Francois Henri (Frans) van Dijk en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam. De kaart uit 1897 komt van rotterdamkaart.nl

Bron, Rotterdam van Toen, Stads Archief Rotterdam

Paul Kruger maakt een rijtoer door de stad, 26-28 juni 1901. Op de foto rijdt Kruger bij de Grote Markt en het standbeeld van Erasmus.

Uit het Rotterdamsch Nieuwsblad van 27 juni 1901:

Donderdag 27 Juni 1901. Tweede Blad. President Kruger te Rotterdam.

Vandaag is president Kruger de gast van Rotterdam geweest. In een mooien zomerschen morgen heeft hij er zijn intocht gedaan, te midden van een werkelijk indrukwekkend huldebetoon van de zijde der bevolking. Langs den geheelen intochtsweg stonden menschen, dik de beide zijden der straten vullend, onophoudelijk juichend en wuivend, één lange weg van vaandels en telkens in het gejuich, onafgebroken, het Transvaalsche volkslied, gespeeld door de fanfarekorpsen. Een ontvangst niets minder geestdriftig dan die in 1882, wat de grijze balling, op het Stadhuis den burgemeester beantwoordend, dan ook hartelijk heeft erkend. Het bezoek had, uit den aard, een zuiver officieus karakter, officieel was alleen de ontvangst ten Raadhuize, waar het gemeentebestuur ex officio optrad.

De fotograaf is Willem Ganter en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt via delpher.nl uit het Rotterdamsch Nieuwsblad. De kaart uit 1897 komt van rotterdamkaart.nl

Bron, Rotterdam van Toen, Stads Archief Rotterdam

Veerdienst Willemsplein-Prinsenhoofd-Wilhelminakade op de Nieuwe Maas, 1908-1912.

Uit het Rotterdamsch Nieuwsblad van 4 juli 1901:

Naar wij vernemen zal Zondag a. s. de dienst aanvangen van de veerbootjes der reederij in gemeente-exploitatie „Heen en Weer", van het Willemsplein naar de Wilhelminakade, via het Prinsenhoofd. Ten behoeve van dezen veerdienst zijn bij de aanlegplaatsen der bootjes contrólehuisjes geplaatst. Op denzelfden dag zal de dienst worden geopend op de langs de Prins-Hendrikkade Wz. verlengde tramlijn: Centraal Station— Beursplein—Van der Takstraat—Prinsenhoofd. Het materiaal op deze lijn wordt alsdan met twee tram wagens vermeerderd.

De Willemskade werd in 1847 aangelegd op slikken in het zogenaamde Tweede Nieuwewerk. De erven aldaar werden in 1848 uitgegeven. Kade en plein heetten oorspronkelijk, volgens besluit B&W 3 mei 1850, Westerkade en Westerplein. Naar aanleiding van het bezoek van Koning Willem III op 28 juli 1851, werden de namen gewijzigd.

De fotograaf is P.M. Vijverberg en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt via delpher.nl uit het Rotterdamsch Nieuwsblad en uit het Stadsarchief Rotterdam. De kaart uit 1936 komt van rotterdamkaart.nl

Bron, Rotterdam van Toen, Stads Archief Rotterdam

Opening voor genodigden van de tramtunnel onder Boulevard Zuid (Beijerlandselaan-Groene Hilledijk), 1-2 april 1969.

Uit de Tijd van 2 april 1969:

Van onze verslaggever ROTTERDAM, 2 april — Voor ruim vijf miljoen gulden is gisteren het traject van de Rotterdamse tramlijnen 2 en 12 een stap dichter bij het ideaal van de RET gekomen: een volkomen kruisingvrye trambaan. In drie jaar tijd is onder de drukke kruising Hillevliet-Randweg-Groene Hilledijk-Beijerlandselaan de tramtunnel Hillevliet aangelegd, waardoor van het totale traject van de tramlijn van bijna tien kilometer nu 77 procent volkomen kruisingvrij is. De tramlyn kan nu een vergelijking met die van de onlangs geopende lijn 5 doorstaan, want deze is voor tachtig procent kruisingvrij.

„Het is nog maar het minimum van het minumumprogramma voor deze lijn", aldus de wethouder van openbare nutsbedrijven, de heer H. W. Jettinghoff, „maar het gaat de goede kant op." Met opzet is in 1964 besloten eerst deze tramtunnel aan te leggen, omdat de nu vermeden kruising een van de drukste is in het gehele tracé. Mede hierdoor heeft de bouw ook betrekkelijk lang geduurd: ongeveer twee en een half jaar voor de tunnel en nog eens een jaar voor de keermuren die langs de Randweg gebouwd moesten worden om ruimte te scheppen voor de trambaan, zonder de waterloop aan te tasten. Tijdens de bouw van het project moest het verkeer op het kruispunt zonder al te veel hinder normaal doorgaan. Daarom zijn eerst op een werkeiland in het hart van de kruising de centrale tunneldelen gebouwd en leidde het verkeer hier omheen. Pas daarna kon met de aansluitende delen worden begonnen.

Met gepaste trots spreekt de RET over het tramstation Hillevliet en niet over een tramhalte. De stopplaats heeft inderdaad de allure van een station en doet sterk denken aan de metrostations, zowel door de architectuur als door de wijze waarop de rails — evenals op het viaduct van lijn 5 — direct op het beton zijn verankerd. Bij de bouw van dit tramstation is overigens zoals bij de hele aanleg van het tracé van lijn 2, rekening gehouden met een toekomstige aanschaf van breder trammateriaal, 2,60 meter in plaats van 2,30 meter breedte.

Bij de opening van de nieuwe tramtunnel is gisteren afgeweken van de traditie, die wil dat eerst genodigden het tracé bezichtigen waarna dan pas het publiek gebruik kan maken van de nieuwe baan. Ditmaal was het omgedraaid. Bij het ingaan van de dienst kon het publiek gistermorgen al direct de nieuwe tunnel en het station op hun verdiensten beoordelen. Daarna reden om tien uur de feesttrams met genodigden en de winkeliersvereniging Boulevard Zuid met. bloemen opgesierd, naar het tramstation Hillevliet.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt via delpher.nl uuit de Tijd van 2 april 1969

Bron, Rotterdam van Toen, Stads Archief Rotterdam

De Mosterdsteeg, 1908. Deze steeg liep van de Zandstraat naar de Westewagenstraat, ten zuiden van de Raamstraat.

Deze steeg dankt haar naam aan Jacques Thomasz Mostertman, die hier in 1606 een huis bezat. In 1620 komt zij voor als Mosterdsteeg. In 1612 en ook nog later wordt deze steeg genoemd 'gemeene steeg of steeg van Maerten Regenboog' naar de toenmalige eigenaar. Deze steeg liep van de Zandstraat naar de Westewagenstraat ten zuiden van de Raamstraat. Bij besluit B. 30 juni 1942 werd de naam ingetrokken.

De Zandstraat droeg eerst de naam Roodezandstraat, daar ze werd aangelegd op het terrein van het oude ambacht 'het Roodezand' en uitkwam op de straat, die later als 'Ro(o)dezand' bekend werd. De voorloorlogse Zandstraat liep van de Raamstraat naar de Leeuwenstraat.

De fotograaf is Henri Berssenbrugge en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam. De kaart uit 1897 komt van rotterdamkaart.nl

Bron, Rotterdam van Toen, Stads Archief Rotterdam

Olympische aanbiedingen op de Meent, 26 juli 1976.

De Meent kan men identificeren met de in 1385 genoemde 'der Stede wech' en met de 'Poortweg', waarvan in 1404 sprake is. De naam Meent als straatnaam treft men niet aan vóór de tweede helft van de 16de eeuw. Aangenomen kan worden dat aan deze straatnaam de betekenis 'gemeene weide' ten grondslag lag. Dit blijkt onder meer uit een keur op de twee jaarmarkten uit de eerste helft van de 15de eeuw. De paardenmarkt moest toen gehouden worden 'in de Lombaertstrate upte meente neffens de capelle ende aldaer omtrent'. In 1531 en later komt 'Beestenmarkt' voor, daarna 'Varckenmart', 'Meent ende Varckenmarct' of 'Meent bij de Varckenmarct'.

Oorspronkelijk liep de Meent van de Botersloot naar de Oppert. Ten behoeve van het toenemende verkeer werd een plan ingediend voor de aanleg van een brede straat door de oude stad, die een verbinding tussen Coolsingel en Goudsesingel zou vormen. De Heerenstraat en de Meent zouden worden verbreed en in westelijke richting worden doorgebroken. Op 19 juni 1913 aanvaardde de raad het doorbraakplan. Toen in mei 1940 de oorlog uitbrak was de nieuwe Meent voor het grootste gedeelte voltooid. In de volksmond heeft de Meent enige tijd de Doorbraak geheten.

De huidige Meent ligt op dezelfde plaats als de vooroorlogse straat van die naam. Alleen het noordelijke gedeelte tussen de Botersloot en de Goudsesingel, de vroegere Heerenstraat, heeft een iets andere loop gekregen.

De fotograaf is Lex de Herder en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

Bron, Rotterdam van Toen, Stads Archief Rotterdam

Nieuwbouw van het Eudokiaziekenhuis gezien vanaf de Bergsingel, 1-5 mei 1963.

Eudokia is de naam van een voormalig christelijk ziekenhuis aan de Bergweg te Rotterdam. Sinds 1991 bestaat het, na de fusie met het gemeentelijke Bergwegziekenhuis als IJsselland Ziekenhuis in Capelle aan den IJssel.

Het ziekenhuis werd opgericht door de diaconie van de Gereformeerde Kerk van Rotterdam als rechtstreeks gevolg van een meer actieve en veranderende rol van de diaconie. In 1889 stichtten de gereformeerden een verpleeghuis voor chronisch zieken, Eudokia, en daarmee was het eerste gereformeerde ziekenhuis in Nederland een feit. Aan de wieg van Eudokia staat W. van den Bergh, eerst dominee in de Nederlandse Hervormde Kerk, in 1886 meegegaan met de Doleantie. In 1890 stierf hij; hij heeft Eudokia niet meer meegemaakt.

Tijdens provinciale diaconale conferenties in 1888 werd besloten tot de instelling van een gesticht voor ongeneeslijke zieken. Een commissie heeft de mogelijkheid daarvoor onderzocht; in 1889 kon zij een rapport aanbieden. De oprichtingskosten werden daarin geraamd op 1000 gulden en de jaarlijkse kosten begroot op zo'n 2500. Deze onkosten zouden gedekt moeten worden door collectes in de kerken en door het heffen van verpleeggelden, gesteld op vier gulden per persoon per week.

Het probleem was de huisvesting. Uiteindelijk kon de villa Welbehagen, later Eudokia genoemd, gehuurd worden. Op 18 juli 1890 vond de officiële opening plaats.

De omzetting van de naam Welbehagen in het Griekse Eudokia was meer dan alleen een vertaling, zoals bleek uit het voorstel van ds. F. Lion Cachet:

Nomen, omen; de naam, een profetie, 'Eudokia' (Welbehagen) zou zulk een welluidende gepaste naam zijn voor deze Stichting der Barmhartigheid. De naam Eudokia was een program, dat uitdrukking gaf aan wat men als achtergrond zag van het verpleegtehuis, daarbij denkend aan de engelenzang uit Lucas 2: 'Ere zij God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in de mensen een welbehagen.

Zo werd Welbehagen Eudokia, al zou het nog een jaar duren voordat de naam Eudokia in de officiële stukken gebruikt werd.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

Bron, Rotterdam van Toen, Stads Archief Rotterdam

Het Haagseveer nummers 40-41, met op de achtergrond de toren van het stadhuis, 1935. Het café staat, waarschijnlijk door de economische wereldcrisis, te huur.

Het schippersveer op Den Haag was aan deze kade gelegen evenals het kantoor van het wagenveer. Een huis ''s-Gravenhage' trof men hier al in 1596 aan. In het midden van de 17de eeuw is er sprake van 'het Haagscheveer' op de Delftsevaart, in 1707 is er bijgevoegd 'naest het Coolhuys' (de Sint Jorisdoelen). Delftsevaart was vroeger de gewone naam van deze straat. Later sprak men van Delftsevaart, anders genaamd Haagseveer. De laatste naam kwam in de 19de eeuw steeds meer in zwang. Na het bombardement werd het Haagseveer in zuidelijke richting verlengd met een gedeelte van de Westewagenstraat.

De fotograaf is Henri Berssenbrugge en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.Het Haagseveer nummers 40-41, met op de achtergrond de toren van het stadhuis, 1935. Het café staat, waarschijnlijk door de economische wereldcrisis, te huur.

Het schippersveer op Den Haag was aan deze kade gelegen evenals het kantoor van het wagenveer. Een huis ''s-Gravenhage' trof men hier al in 1596 aan. In het midden van de 17de eeuw is er sprake van 'het Haagscheveer' op de Delftsevaart, in 1707 is er bijgevoegd 'naest het Coolhuys' (de Sint Jorisdoelen). Delftsevaart was vroeger de gewone naam van deze straat. Later sprak men van Delftsevaart, anders genaamd Haagseveer. De laatste naam kwam in de 19de eeuw steeds meer in zwang. Na het bombardement werd het Haagseveer in zuidelijke richting verlengd met een gedeelte van de Westewagenstraat.

De fotograaf is Henri Berssenbrugge en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

Bron, Rotterdam van Toen, Stads Archief Rotterdam

Groepen scholieren met spandoeken tegen de Vietnamoorlog, bij de Heer Bokelweg en het scholencomplex Technikon, 24 januari 1973.

Uit het Vrije Volk van 24 januari 1973:

5000 scholieren: VS weg uit Azië!

(Van een onzer verslaggevers) ROTTERDAM — Voorafgegaan door een oude zwarte lijkkoets, getrokken door twee in zwarte kleden gehulde paarden, is vanmorgen om kwart over elf een indrukwekkende stoet van demonstrerende scholieren naar het Amerikaanse consulaat op getrokken. Naar schatting namen vijfduizend scholieren aan de Vietnam-betoging deel. De organisatoren van de demonstratie hebben — na de rede van Nixon, waarin hij een wapenstilstand aankondigde — niet de nadruk gelegd op: „Nixon onderteken nu", maar op kreten als: „Alle politieke gevangenen vrij" en „Amerikanen uit alle Zuidaziatische landen".

Het aantal demonstranten heeft ieders verwachting overtroffen. „Hoeveel scholen er precies zijn vertegenwoordigd," weten we niet", zeiden de organisatoren," „maar het zijn er op zijn minst dertig." De Coolsingel is voor het verkeer afgesloten.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt, via delpher.nl, uit het Vrije Volk van 24 januari 1973.

Bron, Rotterdam van Toen, Stads Archief Rotterdam

Vlakbij Zuidplein, 10 mei 1980.

Winkelcentrum Zuidplein is een groot, overdekt winkelcentrum in Rotterdam Zuid. Het winkelgedeelte is niet op grondniveau maar op de eerste "etage"; op grondniveau bevindt zich een grote parkeergarage in twee lagen met ongeveer 1400 parkeerplaatsen, een bewaakte fietsenstalling, opslagruimte en een busstation. De evenementenhal Ahoy Rotterdam, het Ikazia ziekenhuis, politiebureau Zuidplein en het Theater Zuidplein bevinden zich op loopafstand. Momenteel bevindt zich tevens een tijdelijke fietsenstalling ter plaatse van de Pleinweg.

Winkelcentrum Zuidplein is gekoppeld aan een belangrijk knooppunt voor het regionale openbaar vervoer (metrostation en veertig regionale en stadsbuslijnen), zie: Zuidplein (metrostation)

Het overdekte winkelcentrum Zuidplein is een van de belangrijkste werken van de Rotterdamse architect Hermanus Dirk Bakker (28 augustus 1915 - 12 oktober 1988) en was voor die tijd een zeer modern concept. Aan het winkelcentrum werd gebouwd van 1962 tot 1972 op een grotendeels braakliggend terrein tussen het metroviaduct en een aantal brede verkeerswegen. De Nieuwe kerk moest er echter voor worden gesloopt. In 1972 werd het winkelcentrum geopend door Mies Bouwman. In die tijd bestond een deel van het Zuidplein nog uit winkelkramen. Tussen 1993 en 1995 werd het winkelcentrum in oostelijke richting uitgebreid met circa 11.000m² door architectenbureau Bakker & Partners i.s.m. Chiel Verhoeff. Tussen 1999 en 2003 werd het interieur gerenoveerd zonder noemenswaardige uitbreiding door JHK Architecten uit Utrecht i.s.m. Greig + Stephenson Architects uit Londen. Het onoverzichtelijke centrale plein werd rustiger gemaakt door de vervanging van de wirwar aan oude kiosken door twee nieuwe kiosken. Een andere belangrijke ingreep was de installatie van een camerasysteem met 53 vaste camera's, elf camera's met zoom en volgmogelijkheden en infrarooddetectoren voor de avondbeveiliging. Verder werden computersystemen geïnstalleerd om al deze data zichtbaar te maken, te bewerken en op te slaan. Begin 2005 zijn er in het winkelcentrum proeven gehouden met een systeem voor automatische gezichtsherkenning. Met dit systeem kunnen veelplegers snel en automatisch herkend worden in de mensenmassa. Midden 2007 zijn ook 27 camera's geplaatst in de omgeving van Zuidplein, voor het merendeel bestuurbare camera's. Tegelijk zijn camera's geplaatst op en rond de Dordtselaan.

Met een oppervlakte van 55.000 vierkante meter is dit het belangrijkste winkelcentrum voor Rotterdam-Zuid en de gemeenten aan de zuidrand van Rotterdam. In 2004 had het winkelcentrum ongeveer 150 winkels. Het is één van de grootste overdekte winkelcentra van Nederland qua oppervlakte. Het winkelcentrum trekt ongeveer 10 miljoen bezoekers per jaar en is de afgelopen jaren steeds verder aan het renoveren.

De fotograaf is Lex de Herder en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

Bron, Rotterdam van Toen, Stads Archief Rotterdam

[joseandrestabarnia]

Título: En la Campagna

circa 1662-circa 1749

Artista: Jan Frans van Bloemen (Flandes, bautizado el 12 de mayo de 1662-13 de junio de 1749)

Detalles:

Otros títulos: Amplio paisaje italiano

      Paisaje romano

Fecha: circa 1662 - circa 1749

Categoría de medios: Pintura

Materiales usados: óleo sobre lienzo

Dimensiones: Camilla de 75,1 x 99,6 cm; Marco de 93.5 x 116.5 x 9.0 cm

Fecha de firma: No firmado. Sin fecha

Crédito: Comprado en 1951, Art Gallery NSW

Información del museo.

[littlegraybird]

Pair of Views of the Roman Campagna with Figures Conversing, c. 1725 Artist: Jan Frans van Bloemen (called Orizzonte) (Flanders, Antwerp, active Italy, Rome, 1662-1749) Medium: Oil on paper, laid on canvas (Source: Los Angeles County Museum of Art)