#Haarlem B

[goodgarbs]

Music| Top Music Execs Of 2024 We Can’t Ignore feat. Kei Henderson, Xtina Prince, Slim Dollars & Others

As 2024 slowly approaches its end, we take this time to pinpoint the individuals we believe have made major contributions to the music industry and have supported many of the artists we have come to love over the year. We are highlighting the ‘Top Executives of 2024 We Can’t Ignore‘ as a way to shine light on the people who truly power many of the memorable moments and sounds of the year. Most…

[weflyonthewall]

Def Americans - Patronaat, Haarlem, may 2024

Ricoh GRIIIx

[avoverkeer]

Rijschool Amsterdam - Amsterdamse VerkeersOpleidingen biedt verschillende voordelen die jouw rijopleiding vlot kunnen laten verlopen, zoals:

1. Ervaren instructeurs: Onze instructeurs hebben jarenlange ervaring met geven van rijlessen aan leerlingen van verschillende niveaus en behoefte. Zij weten het beste hoe ze jou kunnen begeleiden om snel je rijbewijs te halen. Daarnaast zorgen zij ervoor dat jij vol zelfvertrouwen de weg op gaat.

2. Flexibele lesuren: Wij begrijpen heel goed dat iedere kandidaat een drukke agenda heeft. je bent al druk met school, een (bij)baan en je wil graag lessen kunnen volgen op tijden die voor jou het beste uitkomen. Daarom plan jij je rijlessen in wanneer het jou uitkomt.

3. Hoog slagingspercentage: Wij snappen hoe het is om een examen niet te halen. Daarom wordt onze rijopleiding afgestemd op jou en ga je alleen op examen als je er ook echt klaar voor bent. leerlingen willen graag slagen voor hun rijexamen en kiezen daarom vaak voor een rijschool met een hoog slagingspercentage.

4. Persoonlijke aandacht: Iedere kandidaat leert anders. De een is theoretisch heel sterk, de ander is een doener en de ander is meer visueel ingesteld, de ander analyseert eerst alles. Daarom zorgen wij voor persoonlijke begeleiding door aandacht te geven aan jouw individuele behoeften en wensen.

5. Overzicht:

Door gebruik te maken van een leskaart heb je steeds inzage in jouw vorderingen. Je weet hoeveel rijlessen je hebt gehad, welke onderdelen goed zijn gegaan, welke je nog moet verbeteren en welke onderdelen je nog moet behandelen.

6. Betaalbare prijzen: Wij hechten veel waarde aan een goede prijs kwaliteitverhouding. Daarom zijn wij flexibel met terugbetalen van niet gereden rijkessen. Ben jij geslaagd en heb jij rijlessen over, dan betaalt rijschool avo jou de niet gereden rijlessen terug. Dit noemen wij een advies op maat! De rijlessen zijn overzichtelijk, gestructureerd opgebouwd van makkelijk naar moeilijk.

7. Goede reputatie: onze moto; wij gaan voor kwaliteit! Dit laten wij al jaren zien door onze uitmuntende slagingspercentages. Gemiddeld slaagt 85% van onze leerlingen de eerste keer voor zijn/haar praktijkexamen bij het cbr in Amsterdam, check hier onze actuele slagingspercentage ( https://www.cbr.nl/nl/service/nl/rijscholen/amsterdamse-verkeersopleidingen.htm).

[huariqueje]

Teylers Museum, Haarlem - Kenny Harris

American, b.1974 -

Oil on panel , 30 x 22.5 cm.

[joseandrestabarnia]

Retrato de una dama

El pintor, muy apreciado por sus contemporáneos, marcó el carácter del retrato en Ámsterdam a partir de mediados de siglo. La elegancia, influenciada por el arte francés, estaba más en consonancia con el gusto del cliente que con el enfoque retratista líder de Rembrandt hasta ese momento.

Datos del objeto

Nombre del objeto: cuadro

Tener una cita: fechado en 1651

Artista: Bartolomeus van der Helst (1613 Haarlem - 1670 Ámsterdam) - GND

Material/Tecnología: madera de roble

Masa: 86 × 67cm

Dimensiones del marco: 109 × 92 × 8 cm

firma: Inscrito a la izquierda: B. van der helst 1651

Derechos de imagen: Museo de Historia del Arte de Viena, galería de imágenes

Inv. No.: Galería de imágenes, 6388

Procedencia: Hasta 1902 Coll. L.V. el Conde Mniszech; 1922 intercambio con Moritz Lindemann

Información e imagen de la web del Museo de Historia del Arte de Viena.

[princemick]

hi kyle! are the netherlands nice in august? it's not tooo hot right? and what are your favourite cities there? and what about belgium? i'm thinking about where to go on holidays in august and i don't really want to go to southern europe because i think i'll die of heat. but i found pretty cheap buses to for example amsterdam so. might be an option! very interested to hear any insights you might have for me! 🫶

wheeze this is a very sweet question.

the Netherlands is always wet and cold bur in August it tends to be the hottest, all the homes are build to keep heat in so it tends to be really bad unless you stay somewhere that theres aircon which is like hotels and maybe restaurants.

outside of that it is the funnest time to be outside here, we aren't used to the sun and heat so everyone will be outside and will be drinking beer on terras's until 12 and our in parks doing bbqs. its culturally deff a fun time to see us in our happiest time.

for cities, I dont in any way ever (outside of museums and cultural intuitions recommend going to Amsterdam) places like Haarlem, Utrecht oe s'hertogenbosch (den bosch) are much more inteesting cities bc its not as infested with tourists.

I also just recommended visiting as many cities as you can, our infrastructure and public transport is really easy (not to affordable tho sorry :/) to navigate and you're from one side of the country to the other in like 3 hours so please do travel around and see different cities Amsterdam is the farthest from how dutch people actually live as you can imagine!

i do recommend going. pls do read into social and especially restaurant customs because we will b a dick to you if you dont follow them because we are very blunt people but if you even try to follow them well be extremely helpful and kind!!!

anyway, conclusion, don't do to Amsterdam, travel around, chat to people and have fun!!! its a really fun country w a lot of culture and amazing museums that are doing some really interesting stuff rn.

[thijs-vieleers]

Thijs Vieleers new COO of BookerZzz B.V.

Haarlem, Netherlands - 29 june 2016

Haarlem, 29 June 2016 – The company behind the labels HotelSpecials and BungalowSpecials welcomes Thijs Vieleers for further growth and professionalisation.

As of July 1 2016, Thijs Vieleers is the COO (Chief Operating Officer) of BookerZzz BV, the company behind HotelSpecials and BungalowSpecials. In his new role at BookerZzz, Thijs Vieleers will be responsible for the further structuring and development of the internal organisation and the platform of BookerZzz BV. In doing so, Thijs will further professionalise the company in order to achieve international growth ambitions. Within this function, Thijs Vieleers can utilise his passion for creating and developing scalable online platforms.

Previously, Thijs Vieleers worked with organisations including Funda and G-Star RAW, where he gained 20 years of experience in online business. His broad knowledge and experience makes him the ideal candidate for BookerZzz. The new COO is responsible for the following departments: IT development, product management, customer service, business intelligence and human resources.

https://www.bookerzzz.com/press-releases/thijs-vieleers-new-coo-of-bookerzzz-b-v/

[juliesandothings]

Concentration, photograph, Sigurdur Gudmundsson, 1971

[oudstadskanaal]

20240714070200/9374 Prentbriefkaart straat: Poststraat 33-35 opschrift: Groet uit STADSKANAAL bij Drouwenermond. jaar: ±1915 (1919) uitgever: firma J. eerelman drukker: E&B (Emrik & Binger, Haarlem) collectie: OudStadskanaal.nl blog: https://blog.oudstadskanaal.nl/9374 kaart: https://kaart.oudstadskanaal.nl/?id=9374&b=s&src=tb

[lewisjcrawford]

Sigurdur Gudmundsson: There Is No Visual Language from Louisiana Channel on Vimeo.

"Every new work requires a new language." Meet Icelandic artist Sigurður Guðmundsson, whose life in art expanse over more than 60 years. In the video, he shares his philosophies on art and love.

"My way into art started with completely failing at everything else." Sigurður Guðmundsson never succeeded in school and worked in forests around Iceland from a young age. One day, through his father, he met the principal of the Icelandic College of Arts and Crafts, who helped him get into the school. Since then, Guðmundsson has been working with art. "I'm the type of artist that has no plan," he explains. "I desire something that is on the poetical side."

Sigurður Guðmundsson's most famous body of work is a series of photographs which he calls 'Situations'. "I have no connection with photography," he says and continues: "I didn't feel it as photography. I felt it more like sculptural or poetry." Thus, he sees the works more like poems than traditional photography.

As an Icelandic artist, poetry and literature is inevitable, according to Sigurður Guðmundsson. "Language is very dominant by us, the Icelandic artists. Our main culture, when it comes to art, was poetry in this country. Everybody was a poet." According to Guðmundsson, the visual arts are still a very new thing in Iceland, so he experiences that he and his peers went into the visual arts with a "literary attitude", as he calls it. "I always denied it when critics were talking about the visual language. And I said: No, there is no visual language," he continues, "Every new work requires a new language."

Sigurður Guðmundsson (b. 1942) is an Icelandic artist who lives and works between Xiamen, Amsterdam and Reykjavik. He studied at the Icelandic College of Arts and Crafts and Academie '63, Haarlem, in the Netherlands. Inspired by the Fluxus movement and painters of the natural world, including Caspar David Friedrich, Guðmundsson conveys longing and a search for a better world in his works, which range from photography and painting to sculpture and text. In his "Situations" series, the artist placed himself in illogical situations to comical yet melancholic results. Sigurður Guðmundsson has had many solo exhibitions, including shows at Galleri Andersson/Sandström, Stockholm, Sweden; Levant Art Gallery, Shanghai, China; Galerie Martine et Thibault de la Châtre, France. He has also participated in multiple group exhibitions, including shows at i8 Gallery, Reykjavik; Moderne Museet, Stockholm, Sweden; The Living Art Museum, Reykjavik, Iceland; Weserburg Museum für modern Kunst, Bremen, Germany; and The Museum of Contemporary Art, Los Angeles, USA.

Sigurður Guðmundsson was interviewed by Roxanne Bagheshirin Lærkesen at his home in Reykjavik, Iceland, in May 2023.

Camera: Simon Wehye Archive footage: 'Portrait of An Artist', 1982, by Dutch television NPS Edited and produced by Roxanne Bagheshirin Lærkesen

Copyright: Louisiana Channel, Louisiana Museum of Modern Art, 2023 Louisiana Channel is supported by Den A.P. Møllerske Støttefond, Ny Carlsbergfondet, C.L. Davids Fond og Samling, and Fritz Hansen.

[thegazete24]

Ali B krijgt 2 jaar cel voor verkrachting en poging daartoe

Ali B is door de rechtbank van Haarlem veroordeeld tot een gevangenisstraf van twee jaar voor het verkrachten van een vrouw en een poging tot …Ali B krijgt 2 jaar cel voor verkrachting en poging daartoe

[tetsunabouquet]

George R.R Martin isn't lesser of an author for being a feminist

I saw someone put this man down in favor of Tolkien because Tolkien was 'a man who fought in one of the most brutal battles in history - WWI' and Martin was 'a man who safely recides in his armchair and is a feminist'. Excuse me? Why does his feminism discredit him? I never actually read the books, but I heard that in the books the female characters are less of a girlboss!Modern feminists but more old school and it acknowledges that female biology comes with stuff like less of a muscle mass. People really should learn that A, there is a huge difference between old school feminism and modern feminism and someone who says they're a feminist doesn't automatically mean they are a modern wave feminist. People should also learn that B, we can acknowledge that women are physically weaker whilst simultaneously point out that there is still sexism in the older days of warfare regarding the notion of female warfare. Like, the person in question used how Jean D'Arc inspired the French army, clearly this person has forgotten she was burnt at the stake for wearing men's clothing and that not everyone appreciated her. The blatant hero worship she has now is something she had to garner over time. I'm Dutch, my country also has a heroic female figure, her name is Kenau Simonsdochter Hasselaer. When the city of Haarlem was under siege, she inspired the women and children to help with repairs to the wall keeping the Spaniards out and encouraged everyone to throw burning objects over the walls. She supposedly led 300 women to assault Spanish soldiers with these burning objects, but did she and the 300 women get remembered fondly? Not until recent times. Did you know that 'Kenau' has been used as an insult to masculine women or women trying to take up a man's profession over here? Its only in recent generations that she became heralded as a hero and her name stopped being used as an insult. It's one thing to prefer men in warfare (especially in times when we didn't have weapons that could be used by everyone and still required strength to use), but its a whole other thing to demonize the women who do take up weapons. From what I've heard of the books, that's the angle George R.R. Martin is writing from and honestly that is an important angle. Because female patriots deserve to be remembered with just as much respect as their male counterparts, if not more because of the fact they fought the enemy despite being physically weaker. Thirdly, Considering that argument was coming from another person from the new world- don't make me laugh at glorifying Tolkien for having fought in WWI and putting Martin down for not having done so when this person is sitting just as comfortable as Martin. Part of why most people from the New World are especially offensive in their ignorance regarding gruesome topics like warfare, is the fact that the North American continent and Australia is so god damn safe when it comes to war. You guys usually fight in wars far away from your general public and global conflicts affect you guys the least out of everyone. Whereas over here in a country like the Netherlands, we are safe from Russia. But we know from experience that Russia could invade our country too someday. We deal with the refugees, the way the war is impacting the European financial world and bussiness, etc, etc. That's the thing if your continent is riddled with countries- if one war breaks out then even countries surrounding the conflict will feel it and look on with frantic eyes wondering if their country is next. I feel like Americans especially are pussies really in a lot of ways and sometimes I wonder if the pro-military attitude in the US is an attempt to compensate and make them feel like they aren't the most well-cushioned children around the planet when it comes to warfare. If you aren't from the Old World, you don't get to talk shit to others about being well-cushioned because you are so too.

[reneleijen]

"Geen panklare aanpak TikTok-pesten"

De gemeente Haarlem heeft ‘geen panklare aanpak‘ voor pesten via TikTok en andere apps. B&W zien voor zichzelf geen rol weggelegd daarbij en verwijst naar het gemeentelijke consultatiebureau, dat trainingen aanbiedt aan gepeste kinderen, en naar de bibliotheek in Schalkwijk waar wekelijks ‘Club WeS’ (Wijs en Sterk) bijeenkomt. Online pestgedrag is ‘een relatief nieuw fenomeen’ waarvoor nog geen…

[rotterdamvanalles]

De Lijnbaan ter hoogte van de Van Oldenbarneveltstraat met Gerzon en Sporthuis Centrum, 30 oktober 1970 (geschat). Links het pleintje met de oude plataan.

De Lijnbaan is genoemd naar de in de 17de eeuw hier gelegen lijnbaan of touwslagerij. Op 23 augustus 1666 werd door Jean Hennequin, koopman te Rotterdam, aan de Vroedschap het verzoek gericht om voor de bouw van een overdekte lijnbaan, waar 's zomers en 's winters gewerkt zou kunnen worden, een stuk land van het Gasthuis te mogen overnemen. Door het Gasthuis werd op 14 maart 1667 voor dit doel afgestaan een stuk land achter de molen 'de Witte Leeuw' en lopende van de Coolscheweg of Binnenweg tot de Kruiskade. Het meest westelijke gedeelte daarvan maakte de koper tot een lijnbaan. In 1845 is het laatste gedeelte van die lijnbaan verkocht; het daarbij behorende garenpakhuis werd ingericht als woonruimte. Reeds in 1671 werd op deze plaats een laan aangelegd, die bekend stond als Lijnbaanslaan. later werd deze laan omgedoopt tot Lijnbaanstraat. De huidige Lijnbaan ligt even ten westen van deze Lijnbaanstraat; laatstgenoemde straat kreeg bij besluit van B&W 26 juni 1951 de naam Hennekijnstraat. De Korte Lijnbaan heette van 1951 tot 1952 Crispijnlaan.

Johan van Oldenbarnevelt (Amersfoort, 14 september 1547 – Den Haag, 13 mei 1619), zoon van Gerrit van Oldenbarnevelt en Deliana van Weede, was raadpensionaris van de Staten-Generaal tijdens de Tachtigjarige Oorlog. Hij werkte lange tijd samen met Maurits van Oranje (de zoon van Willem van Oranje), maar werd het slachtoffer van een door Maurits beheerst politiek proces en daaropvolgende executie.

In 1570 werd Van Oldenbarnevelt advocaat bij het Hof van Holland. In 1572 sloot hij zich aan bij Willem van Oranje in Delft. Hij verhuisde naar Delft en werd advocaat voor het hoogheemraadschap van Delfland. Echt gevochten in de opstand heeft hij niet. Alleen bij het ontzet van Haarlem (1573) zou hij hebben deelgenomen aan een burgermilitie. Hij werd benoemd tot commissaris voor het doorsteken van de dijken in Zuid-Holland om Leiden te ontzetten. Hij trouwde in 1575 met de rijke Delftse (buitenechtelijke) regentendochter Maria van Utrecht, enig erfgename van vijf heerlijkheden. Een jaar later werd hij Pensionaris van Rotterdam, in die tijd een snel groeiende, maar nog kleine stad. Daar viel hij op vanwege zijn werklust en intelligentie. Als pensionaris van Rotterdam nam hij in de Staten van Holland en West-Friesland deel aan verschillende onderhandelingen. In 1579 werd hij gekozen in de commissies van financiën en marine van de Staten. Nadat Van Oldenbarnevelt in 1582 de vertrouwenspersoon van Willem van Oranje was geworden, en de Staten-Generaal met de prins naar Delft waren verhuisd, groeide de macht van Van Oldenbarnevelt.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.

[havenpoort]

Buurtschap Westerhout

De uitbreiding van de stad Haarlem buiten de muren kon aan de zuidkant plaats vinden door huizen te bouwen in de Haarlemmer Hout. De reeds bestaande Wagenweg was gelegen aan de west kant van de Hout en werd de Westerhout genoemd.

Aan te nemen is dat Westerhout, ‘ten westen van de Hout’, als globale aanduiding van een buurt al bestond voordat de buitenplaats er kwam. De buurtschap Westerhout is niet precies aan te geven. We houden het op a) een halve kilometer Wagenweg, te rekenen vanaf de hoek Wagenweg / Koninginneweg tot en met de villa Zomerlust, Wagenweg 65; grofweg tussen de twee verticale stippellijnen, en op b) oostwaarts tot maximaal de Dreef/Fonteinlaan.

Westerhout Rond 1600.

De zeer vroege kaart van Van Deventer beschrijft de situatie uit 1560. Onder Haarlem staat de molen aan het begin van de Dreef bij het Houtplein. Links ervan begint de Wagenweg. De ‘taartpunt’ Wagenweg, Dreef (vroeger Grote Houtweg) en Koningin Wilhelminalaan is kenmerkend voor het Westerhoutgebied. Het grootste deel van deze punt is veenpolderachtig.

In de feodale tijd stond in dit gebied een hoeve van de hof van Holland, met eromheen behuizingen van pachtboeren. Om de gedachten te bepalen: de bedoelde hoeve zou westelijk van de ‘Grote Houtweg’, ongeveer halverwege tussen de molen bij het Houtplein en de kruising van zes wegen in de Hout hebben gestaan.

De locatie staat niet vast, maar laten we deze houden op hoek Dreef-Hazepaterslaan, omdat het Hazepatersveld – de taartpunt - tussen de Dreef, Wagenweg en Hazepaterslaan weiland was en nog gedeeltelijk (Florapark) is. Op dit Hazepatersveld zijn in de tweede helft van de 19e eeuw de herenhuizen van het Floraplein en de villa’s van het Florapark verrezen.

In het midden hiervan, ongeveer bij de Meesterlottelaan, liep vanaf 1428 tot 1927 de grens tussen de gemeenten Haarlem en Heemstede. (Voor die tijd reikte de arm van de heer van Heemstede tot de Houtbrug c.q. de Raam- en Gasthuissingel-gracht.) Praktisch gezegd: de buurt is zo lang als het oog reikt vanaf dit midden, zowel noord- als zuidwaarts.

Op een volgende kaart uit begin 1600 is de derde stadsgrens van 1426 getekend. Haarlem zelf is blanco gelaten, behalve de loop van het Spaarne. Wat hier opvalt zijn de ‘taartpunt’ vanaf nu het Houtplein tussen Wagenweg en Dreef (toen Grote Houtweg of Gangpad door de Hout genoemd) en het feit dat deze Grote Houtweg geen doorgaande weg was, maar ter hoogte van de Spanjaardslaan ophield. De Heemsteedse Dreef is pas in de jaren 1930 aangelegd.

Stadsrecht gaf ook de bevoegdheid om belasting te heffen. De Hout was al vroeg het uitgaansgebied van de Haarlemse stedelingen. De zuidkant van de derde stadgrens, waar 6 de vermaaksgelegenheden waren en waaraan nu alleen nog het ‘theehuis de Haarlemmerhout’ en ‘Dreefzicht’ herinneren, bleef financieel in handen van de heer van Heemstede, wiens accijns overigens minder hoog was dan dat van de stad Haarlem.

De grote aftakking aan de Wagenweg naar links is de Pijlslaan. Pijls- of Peelslaan (pijl of peel betekent riet) is een weg door het veen tot aan de brug over de Houtvaart; de Leidsevaart was nog niet gegraven. De naam Schouwtjeslaan is tamelijk recent.

Bij het graven van de Leidsevaart is de Pijlslaan doorgesneden. Er is geen brug, wel een klein overzetveer, een ‘schouwtje’. Pas in 1676 wordt dit pontje vervangen door een houten brug, de Schouwtjesbrug.

overzicht van een groot gedeelte van de buurtschap Westerhout. Links op de kaart wijst de pijl naar het noorden.

De aftakkingen Hazepaterslaan en Pijlslaan (Schouwtjeslaan) staan er duidelijk op. In de donkere baan op de Wagenweg staat de tekst ‘straatweg’. Ook zien we sloten langs de oostkant van de Wagenweg; voor Westerhout duidelijk breder. Behalve de buitenplaatsen Westerhout, Spruitenbosch en Bosch en Vaart staan op de kaart twee boerderijen, een boomkweker en vier ambachtslieden: twee smederijen, een kuiper en een wagenmakerij.

Op de kaart is ongeveer in het midden de schuin over de Wagenweg lopende ‘scheijding tusschen Haerlem en Heemstede’ met een stippellijn aangegeven. Deze loopt van boven van de Meesterlottelaan over de ‘enterij van Moerbeek, nu Westerhout’ en de Wagenweg door het Smits Huys naar beneden.

Op kaarten van 1643 en 1743. Is te zien dat de weg is er rechtgetrokken. Het hele gebied waar de buitenplaatsen van Spruitenbosch en Westerhout zullen gaan komen, is blanco; inclusief het stuk van de Wagenweg dat ongetwijfeld met toestemming van de heer van Heemstede erbij is getrokken.

De hofstede Westerhout zal er een jaar of vijftien later zijn gebouwd. Toen was de weg inmiddels verhard en versmald, was de bocht eruit en waren er aan weerskanten van de weg sloten voor afwatering en riolering.

op een kaart van Balthasar Florisz van Berckenrode uit 1643 zien we naast elkaar de buitens Spruitenbosch, links, en rechts de eerste afbeelding van Westerhout; met de grenslijn tussen Heemstede en Haarlem door de Meesterlottelaan. Tussen beide buitenplaatsen staat de nu nog bestaande scheidingsmuur.

Dit gebied maakte oorspronkelijk geen deel uit van het bosgebied, maar werd gebruikt om bomen te kweken, als ‘enterij’; vermeerdering door middel van enten. De enterij was onder meer nodig om de jaarlijks in de Hout al dan niet clandestien gekapte bomen te vervangen, om voor nieuwe boomaanplant te zorgen en om vruchtbomen te kweken.

De naam Spruitenbosch betekent spruitbos, boomkwekerij. De kwekerijen waren ongetwijfeld al in bedrijf voordat de buitens er stonden. De kwekers waren geen eigenaar van de grond.

Op de kaart van 1743 is te lezen:

Boven de Wagenweg staat achtereenvolgens van links naar rechts: Haas Paters veld; Haas Paters Laan; Huys van P. Moerbeek [ hoek Hazepaterslaan]; Thuyn van P. Moerbeek; Smits Huys [tot najaar 2019 de smederij van Felix]; Erff; Boerewooning; Mr Lotten Laan; Enterij van P. Moerbeek, nu Westerhout; Thuijn [van Westerhout]; Wester Hout, de plaats Van Middelom [moet dus Van Midlum zijn, hoewel die in 1743 al tien jaar dood was]; Westerhout [koetshuis etc.]; Spruyten Bosch.

Onder de Wagenweg staat van links naar rechts: Enterij van P. Moerbeek; De Peils Laan; Boerderij [hoek Wagenweg/Schouwtjeslaan]; Kuijpers Huijs; Smits Huijs [de grenssteen 18 stond bij de schuur van de smid]; Huijsingen [woningen]; Wagemakers Werkhuys [let op de knik daar, die nog steeds in trottoir en fietspad aanwezig is]; Wei Land; de Hr Kops [= Bosch en Vaart].

Op een kaart van 1805 staat de buitenplaats Westerhout aangegeven met het nummer 71 (zie pijl). De uitsnede daaronder is duidelijker. Nummer 70 is Welgelegen, het provinciehuis; 72 is Spruitenbosch, Bosch en Vaart is 73 en Eindenhout 79.

1805 westerhout aan de wagenweg

Het gebied van de buitenplaats Westerhout kan preciezer worden afgebakend aan de hand van de percelen die zich er nu bevinden. Dit betreft Wagenweg 37 (voorbij de voormalige smederij van Felix, Wagenweg 35) tot en met Wagenweg 59, dus tot Spruitenbosch, dat aan Westerhout grenst; dan de Meesterlottelaan vanaf de Wagenweg tot en met nummer 2 en tenslotte het Westerhoutpark tot de Koningin Wilhelminalaan.

Wagenweg

Verkeersmogelijkheden bepaalden waar mensen zich vestigden. Strandwal en Spaarne ontwikkelden Haarlem. De strandwal naar het zuiden toe was de heerweg, ‘de weg naar Leiden’. Haarlem werd de zetel van de graven van Holland en kreeg in 1245 stadsrecht, de ‘vrijheid’ om los van de feodale landsheer zaken te regelen. Vanaf de Grote Markt in Haarlem richting Leiden was de eerste stadsgrens de (Gedempte) Oude Gracht, die de strandwal van west naar oost doorsneed. De tweede stadsgrens, een eeuw later, en doorsnijding was de Raam- / Gasthuissingel.

De Wagenweg wordt op oude kaarten de ‘De leytsche Wech’ of ‘De wegh naer Leyden’ genoemd.

De stadsvrijheid schoof verder op, maar de derde stadgrens van 1426 leverde geen doorsnijding van de strandwal op, maar wel grenspalen tussen Haarlem en Heemstede, op de lijn Pijlslaan, Schouwtjeslaan, Meesterlottelaan, Hertenkamplaan en Spijkermanslaan.

Maar hoe zag de Wagenweg er nog weer twee eeuwen eerder uit? Dat hebben we kunnen achterhalen door tekeningen van beroemde Claes Jansz. Visscher (1587-1652) uit het begin van de zeventienden eeuw lokaliseren.

Deze eerste tekening (de tweede komt straks) toont de Wagenweg ter hoogte van Westerhout in 1607: een brede en bochtige zanderige baan, die de westrand is van de strandwal of zandbank waarop ook Haarlem ligt. De Wagenweg is een deel in de brede, soms heel smalle en vooral slingerende zandweg, meanderend als het Spaarne aan de oostkant van de strandwal.

Een zogenaamde ‘heirweg’, van Haarlem naar Leiden, in het verlengde van de Gierstraat en Grote Houtstraat en overgaand in de Herenweg in Heemstede. Heel smal bijvoorbeeld bij Eindenhout en direct voorbij de Hazepaterslaan.

In de Wagenweg komt de scherpe bocht ter hoogte van de villa Zomerlust, Wagenweg 65. De twee gebouwen daar zijn Doorneboompje (zie pijl) en Paters herberg, die nog nader ter sprake zullen komen. Het rode huis rechts van de Wagenweg in de Haarlemmerhout is vermoedelijk de herberg ’t Gebrande Huis, dat zo dadelijk zal worden besproken.

Helemaal onderaan is Eindenhout, met Vagevier, of Potjes herbergh, ook aangeduid als het (oude) Dronckenhuisje. De tekening hiernaast is ook van Claes Jansz. Visscher.

Voor de huidige Wagenweg zijn de namen Wagenweg en Heereweg altijd door elkaar gebruikt, ook toen Westerhout nog tot de gemeente Heemstede behoorde. De Wagenweg is nauwelijks te vergelijken met die van bijvoorbeeld de negentiende eeuw op de kaart hierboven uit 1805. Toen hadden de bewoners van het rode buiten Westerhout nog een vrij uitzicht over weilanden van de Veen- of Nieuwe Westerhouterpolder tot aan de duinen van Aerdenhout en Zandvoort. De weg was wel bestraat.

Financiële geschillen tussen Haarlem en Heemstede zijn steeds bepalend geweest voor de grensverleggingen. De huidige en vierde stadgrens van 1927 wordt aangeven door grote naamborden.

Lijst bewoners Westerhout:

< 1640   :              leengoed van de heer van Heemstede

Pachters:

Jan Arentsz van Veen, apotheker in Haarlem,

regenten van het hofje Catharina Jans in de Lange Veerstraat (nu Hofje In den Groenen Tuin) in Haarlem

1640      :              Pieter Pieterz. Wagensvelt, ‘de jonge’, (1598-1648), koopman in dienst van de VOC.

1643      :              Henricus de Haesen, zoon van de Amsterdamse, uit Antwerpen afkomstige,  investeerder en handelaar in de VOC, Hendrick de Haze en zijn vrouw Clara Coymans, voor 9500 gulden.

1645      :              Dirck Jansz. Emmerick (*1613), geboren in Haarlem en wonend in Amsterdam voor 13000 gulden van Hendrik de Haze.

1646      :              Johannes (Jan) Rombouts, Amsterdams koopman en reder, uit Antwerpen afkomstig, prijs 13000 gulden.

1668      :              Theodorus van den Perre ‘heer van den Aa en Quacenbrugge’,. Voor 10500 gulden. 

Op 16 Januari 1670 werd door het gerecht van Amsterdam ter dood veroordeeld Theodorus van der Perre, oud 28 jaar,  van Amsterdam, destijds wonende te  Breukelen.’ Hij had herhaaldelijk valsheid in geschrifte gepleegd en o.a. voor een aanzienlijk bedrag aan valse obligaties laten maken.

1669      :              Cornelis Broeck, koopman te Amsterdam, eigenaar was ‘Groen en Hout’ aan de Koningin Wilhelminalaan (nummer 14), voor 6200 gulden.

1692      :              Hendrick Outgers. Outgers, notaris te Amsterdam (1645-1707), voor 6000 gulden.

1730      :              Willem Jan van Midlum, notaris te Amsterdam (1674- 1733), voor 5000 gulden.

1731      :              Pieter Verschoor, koopman (1695-1739)

In de notariële acte van 22- 07-1739, blz. 233, staat bij de boedelinventaris: ‘Een buytenplaats genaemd Westerhout gelegen buyten Haarlem aen de Heereweg en agter uytkomende aen den Hout.’

1739      :              Jan Isaac de Neufville koopt Westerhout op een publieke veiling in Amsterdam voor 5250 gulden.

De Neufvilles zijn welvarende kooplieden, enkele generaties geleden vanuit Antwerpen naar Nederland gekomen. Jan Isaac de Neufville, geboren in 1706, sticht met Joan ter Meulen in 1730 de Amsterdamse firma Jan Isaac de Neufville & Comp. Deze firma houdt zich vooral met de linnenhandel bezig.

Jan Isaac trouwt op 21 augustus 1736 met de 19-jarige Anna Bevel. Zij was enig kind van de rijke Haarlemse zijdehandelaar Simon Bevel en zijn in 1727 overleden vrouw Rijna de Vries. Haar vader was kort ervoor, op 6 maart 1736, gestorven. En zo kwam Anna Bevel als bruid niet bepaald met lege handen. Ze bracht een erfenis van rond een half miljoen gulden mee.

Vergroting buitenplaats Westerhout:

De Neufville vergroot de buitenplaats Westerhout. In 1750 koopt hij van de stad Haarlem een stuk ‘warmoesgrond’ van 376 roeden (ruim 53 are). Deze grond werd al lang door de eigenaren van Westerhout gepacht, maar ook weer doorverpacht.

Toen Rombouts Westerhout in 1646 kocht, nam hij ook de pacht van deze tuin over, terwijl hij tegelijk eigenaar werd van de opstal van de moestuin, waaronder te verstaan: ‘hoenderhocken, heijningen, staketsels, schuttingen en plantagien, aert en nagelvast’.

De grens tussen Haarlem en Heemstede loopt er doorheen. Van deze warmoesgrond valt een derde deel onder de jurisdictie van de stad Haarlem en twee derde onder die van Heemstede.

Het stuk grond grenst aan de Meesterlottelaan, vanaf het huis genaamd ‘Nieuw Rome’, voorheen de ‘Ploech en Zijden Specx’, dat aan de Meesterlottelaan ligt, tot aan de Wagenweg. De warmoesgrond is dan in gebruik bij Moerbeek.

1772      :              Anna Maria de Neufville, (1742-1782) in 1764 gehuwd met Jan Jacob Brants (1741-1813).  Wonende in Amsterdam, maar tijdens de weekenden op Westerhout.

Jan Jacob Brants is firmant in de firma Quirijn Brants en Zoon. Hij is de enige zoon van Jan Brants en Sara van der Heyden. De bekende Jan van der Heyden, schilder en uitvinder van de slangbrandspuit, is zijn grootvader.

Wat het zakendoen betreft, hebben Quirijn Brants en na hem zijn zoon Jan en zijn kleinzoon Jan Jacob gedurende bijna een eeuw de zakelijke belangen van de familie De Geer in ons land behartigd. Een hoofdbestanddeel van hun zaken was de handel in Zweeds ijzer en geschut.

Beschrijving buitenplaats in 1799:

uitsnede van de Caart figuratif van den Haarlemmer Hout met de daar naast aangeleegene buytenplaatsen en tuynen:

De tuin van de buitenplaats Westerhout met een grote waterpartij is duidelijk aangegeven. De tuin is in 1775 ontworpen door Johann Georg Michael (1738-1800) en Adriaan Snoek (1716-1796). Achter Westerhout tot de Meesterlottelaan alleen maar siertuinen en een park. De pijl wijst naar de nog aanwezig scheidingsmuur tussen Spruitenbosch en Westerhout.

Boven de scheidingsmuur zien we de zogenaamde Engelse boomgaard, die in de periode 1778-1781 werd ontworpen door Johannes Montsche (1734 – 1799). Montsche is een relatie van Moerbeek, de tuinbaas van Westerhout.

De Neufville heeft in 1767 een ‘gevogelte-boer’ nodig. In de Oprechte Haerlemsche Courant nr 41 lezen we: ‘Een ongetrouwd Persoon, de vereiste Bekwaamheden hebbende, om in een Menagerie allerlei Soort van Land- en Water Gevogelte , zo ln- als Uitlandsche, voort te teelen en op te fokken, en genegen zynde, om zig hiertoe op zeer favorable Conditien te verhuuren, kan zig addresseeren by Paulus en Simon Moerbeek, woonende aan de Heereweg even buiten Haerlem, of by Johannes Montsche, woonende in de Plantagie vooraan in de Kerklaan, ten huize van deszelfs Vader Frederik Montsche, t' Amfterdam. ‘De Brieven franco’ staat er nog bij. Gebruik was dat de ontvanger het briefport betaalde.

Achter Spruitenbosch zijn groente- en graantuinen. Het is een zogenaamde overplaats van de buitenplaats Bosch en Vaart. In 1804 schrijft Adriaan Loosjes in zijn Hollands Arkadia: ‘Van Spruitenbosch is nog een gedeelte staan gebleven, en waarlijk er is thans een fraai uitzicht, over dat graangewas na den Hout gemaakt. ’t Is voor de buitenplaats Bosch en Vaart zeker een fraai gezicht, en levert tevens geen onaardige verscheidenheid voor de wandelaar.’

Op de grote caart figuratif is te zien dat ook Bosch- en Vaart een grote tuin had in de Veenpolder, tot aan de Leidsevaart. Achter Westerhout kunnen we de buitenplaats Hout Rust ontdekken en blijkt ook, dat Westerhout nu doorloopt tot aan de laan langs de Hout. Maar dit was pas het geval sinds Brants het gebied van ‘Ploeg en Zijde Spek’, later ‘Nieuw Rome’ genoemd, had gekocht en bij Westerhout gevoegd.

Ploeg en Zijde Spek was 127 roeden groot, omgerekend 18 are. Ter vergelijking, Hout Rust beslaat 17 are. Het verhaal van Ploeg en Zijde Spek hoort nu ook bij Westerhout en moet daarom hier in het kort de revue passeren. ‘Ploech en Zijden Specx’ aan de Meesterlottelaan was aanvankelijk een herberg en later een inrichting voor ‘kranckhoofdige pasienten’.

1813      :              Jacob Brants (1772-1827), een zoon van Jan Jacob Brants en Anna Maria de Neufville. Hij kocht in 1817 het etablissement ‘Het Wapen van Amsterdam’ op de noordelijke hoek van de Meesterlottelaan en de Dreef.

1828. Wat Jacob Brants hier in de buurt bezat (hij had ook bezittingen in andere plaatsen), blijkt uit hetgeen door de erven Brants (zijn broer Matheus Pieter Brants en de vier kinderen van Jan Isaac de Neufville) op 28 april 1828 in Amsterdam, ten overstaan van de Amsterdamse notaris A. van Etten, ter verkoop werd aangeboden.

“N°. 1. Eene kapitale zeer plaisante en welgesitueerde HOFSTEDE met OVERPLAATS, genaamd WESTERHOUT, met derzelver Heeren-Huizinge, Tuinmans-Woning, Koetshuis, Stallinge, verdere Betimmering, Bepotingen en Beplantingen, gelegen buiten de Stad Haarlem aan den Heeren- of Wagenweg, gedeeltelijk onder de Gemeente van Heemstede , N°. 209.

N°. 2. Een hecht sterk en weldoortimmerd Dubbel HUIS, KOETSHUIS en ERVEN, zijnde het gerenomeerde LOGEMENT of UITSPANNING, HET WAPEN VAN AMSTERDAM, inde Haarlemmer-Hout-, aan den Grooten Weg, opden hoek der Meesterlottelaan, N°. 222, benevens een hechte sterke STAL voor 28 Paarden, in dezelfde Laan, B. N° 127 (te zamen in één Koop.')

N.°. 3. Eene hechte, sterke HOEFSMEDERIJ en ERVE, aan den Heerenweg, naast de gemelde Plaats, N°. 301. [Deze smederij werd gepacht door de hoefsmid Frans Dhersigny, die het perceel kocht. Zijn knecht en schoonzoon Johannes Felix, afkomstig uit Xanten, nam in 1834 de toen al ten minste honderd jaar bestaande smederij over. Het jaartal 1828 staat op het inmiddels verwijderde uithangbord van de verhuisde Smederij Felix. 22

N°. 4. Een hecht, sterk HUIS en ERVE, benevens een Stukje MOESGROND,aan de overzijde van den Heerenweg, hoek van den Pijlslaan, N°. 1.

N°. 5. Een Perceel WEI- en HOOILAND, gelegen in den Veenpolder, aan de Leydsche Trekvaart, groot 2 Bunders en ruim 69 Roeden.

N°. 6. Een Perceel DITO onder Heemstede, gelegen in den Pijlslaan , groot 2 Bunders.

N°. 7. Een Perceel DITO, onder Haarlem, in den Veenpolder over de Hofstede Zwanenburg, groot 85 Roeden 15 Ellen.

N°. 8. Een Perceel DITO, onder "Haarlem in den Veenpolder, ingaande in de Pijlslaan, groot 3 Bunders, 50 Roeden.

N°. 9. Een Stuk HOOI- en WEILAND, van ouds genaamd HET HASENPATERSLAND, onder Haarlem, aan de Steenmuurslaan [Steenmuurslaan is het begin van wat sinds 1 september 1896 de Koninginneweg heet], groot 1 Bunder 70 Roeden.

N°. 10. Vier Stukken HOOI- en WEILAND, onder Haarlem, aan de Pijlslaan, waarop een Boschje willig Hakhout, geschikt tot een Vinkebaan , groot ruim 3 Bunders.”

1828      :              Gerrit Visser. (1807-1872) en zijn vrouw Grietje Houttuyn (1807-1844) waren  

doopsgezinden uit Zaandijk. Gerrits grootvader was reder en eigenaar van verscheidene molens, zijn vader was koopman en olieslager. Grietje was een dochter van de gefortuneerde Zaandijker olieslager Hajo Houttuyn. Gerrit en Grietje trouwden in 1828.

Zijn kantoor had hij in Amsterdam, op de Keizersgracht 666, bij de Vijzelstraat. Gerrits jongere broer, de koopman Vasterd Visser (1811-1844) kocht de buitenplaats Vredenhof, Wagenweg 244.

1872.    :              Dirk Visser van Hazerswoude, jurist en zoon van Gerrit Visser, op 30 september 1859 in Zaltbommel getrouwd met jonkvrouw Marie Anne Catherine van Merlen (1835-1922) uit Deil, dochter van generaal jonkheer Bernard van Merlen en Gerrigje Adriana van Everdingen. Zij verhuisden in 1872 vanuit Amsterdam naar Westerhout.

Deze beide percelen vallen binnen het gebied van het eerder genoemde huis ‘De Ploeg en Zijde Spek’. Daarop aansluitend zijn er drie minder diepe bouwkavels, de III t/m VI, van ca. 22x20 m en een laatste kavel van 50x20m; d.w.z. 50m langs de Meesterlottelaan en 20m langs de Wagenweg.

Dan volgt kavel VII, even groot als kavel VI en daaraan grenzend, met de korte kant van 20m langs de Wagenweg.

Deze kavels III t/m VII vormen het grootste gedeelte van de warmoesgrond die De Neufville in 1750 van de stad Haarlem had gekocht.

Ten slotte kavel IX, de grootste op kavel VIII na. Deze wordt beschreven als ‘Het Koetshuis en Stalling voor 6 Paarden, met Hooizolder, Palfrenierskamer, benevens Koetsiers- en Tuinmanswoningen en Erven, aan de Wagenweg, naast het voorgaande en verder 29 belend[end] aan de Buitenplaats “Spruit en Bosch”.’

Dit is de kavel van ca. 30x29 meter waarop nu de huizen Wagenweg 55-59 staan. De grens tussen de buitenplaatsen Westerhout en Spruitenbosch is altijd recht geweest en liep van de zijgevel Wagenweg 59 tot aan de Hout.

24-10-2023

[steliosagapitos]

~ " - Elisabeth Barbara Schmetterling (Dutch painter and engraver) 1801 - 1882. - Portret van Johanna Catharina Adelaide Schuyt (1801-1869), 1830 watercolour on ivory 7 x 5.6 cm. (2.76 x 2.2 in.) signed and dated l.r. Elisabet B: Schmetterling:1830 private collection © photo Wikimedia A Lady, wearing dove grey dress with puff sleeves and waistsash held with buckle, white pleated ruff, gold strand necklace, pearl necklace and pendent pearl earring. * * * Elisabeth Barbara Schmetterling grew up in Amsterdam in a large family with at least three brothers and ten sisters, one of whom died young. Along with her older sister Christina Josepha she was trained artistically by her father, the miniature painter coming from Vienna, artificial hair cut worker and papercutter artist Josephus Schmetterling. Elisabeth was first focused on engraving. From 1822 she exhibited her prints on the exhibitions of Living Masters. In the same year she received a bonus of ten ducats of the Dutch Domestic Society in Haarlem for several proofs of engravings she had sent. In the twenties of the nineteenth century, Elisabeth Schmetterling made ​​engravings and etchings for various (children's) books and some editions of the Dutch Muses-Almanac. The publisher of this almanac, John Immerzeel jr., wrote in 1828 that as an artist of the highest importance for her reputation that her work was published. In this yearbook Her work has been recognized three times in the almanac. Around 1830 Schmetterling began to concentrate on the miniature art, possibly in imitation of her father. She mainly painted portraits and also made ​​copies in miniature to paintings by seventeenth-century masters such as Gerard Dou and Paul Moreelse. In total, she has exhibited in 25 different exhibitions with more than 40 works. She also gave drawing lessons. Schmetterling state in the population from 1851 was a portrait painter, but if she could live from the sale of her art is not known. Elisabeth Schmetterling lived all her life in Amsterdam, first with her parents at the Oude Spiegelstraat 8 and later in the Nieuwe Looiersdwarsstraat 10, where she died at the age of eighty. After her death she as an artist she quickly dissolved into oblivion. Today she is virtually unknown. Source: Hanna Klarenbeek, Schmetterling, Elisabeth Barbara, in: Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland." ~