#Groen van de Arbeid

[atevegter]

2984 Even afwachten

Het is toch wel vreemd om zo twee dagen in een ander huis te zijn. Ik logeer bij mijn zus in afwachting van de reparaties aan de nieuwe Volvo. Dat heb je met oude Volvo’s. We hebben hem donderdag samen naar Losser gebracht, zodat ik met haar kon terugrijden en zaterdag halen we hem op. Peter heeft nog een keer gebeld over de banden en ik heb toch maar besloten om er nieuwe voorbanden onder te…

[keynewssuriname]

AWJ-delegatie maakt kennis met de Regional Director ILO voor Latijns-Amerika en het Caribisch Gebied

Minister Steven Mac Andrew en de onderdirecteur Juridische- en Internationale Zaken van het ministerie van Arbeid, Werkgelegenheid & Jeugdzaken (AWJ), Glenn Piroe, hebben op dinsdagmiddag 11 juni 2024 in Genève, Zwitserland, een ontmoeting gehad met Ana Virginia Moreira Gomes, de pas aangestelde Regional Director van het ILO regionaal kantoor voor Latijns-Amerika en het Caribisch gebied. De ontmoeting was een kennismaking, maar zowel Mac Andrew als Moreira Gomes hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om belangrijke arbeidsaangelegenheden, zowel regionaal als nationaal, te bespreken. De regionale directeur, die zes maanden geleden is aangesteld, werd door de bewindsman en de onderdirecteur omstandig geïnformeerd over de implementatie van het Derde Decent Work Country Programme. Mac Andrew benadrukte zeer tevreden te zijn met de assistentie van de ILO, die onder meer inhield de training van de Decent Work Monitoring Commissie, de Social Protection Expenditure Review en de ontwikkeling van de Nationale Sociale Protectie Strategie. Ook noemde hij de assistentie op het gebied van arbeidsstandaarden en groene jobs. Ondanks zijn tevredenheid over de ontvangen hulp, noemde de minister ook een minpunt in de samenwerking met de ILO, namelijk de niet gematerialiseerde ondersteuning vanwege de ILO bij de operationalisatie van het Centrum voor Innovatie en Productiviteit (CIP). Mac Andrew heeft aangegeven dat Suriname zich heeft gecommitteerd aan de realisatie van Decent Work, daarom verwacht hij dat de ILO de beloofde ondersteuning nakomt. Nu deze ondersteuning achterwege blijft, omdat een van de sociale partners een andere visie heeft, vindt hij dat de ILO met deze houding het democratisch proces in lidlanden ondermijnt. In de toespraak die de bewindsman eerder op de dag hield voor de Internationale Arbeidsconferentie (ILC) heeft hij deze kwestie ook aangeroerd. De regionale directeur gaf aan dat werk voor wat betreft Labour Market Information Systems (LMIS) en migratie, hoge prioriteit genieten binnen de ILO en vroeg aan de Surinaamse delegatie om te overwegen om lid te worden van de Coalition on Social Justice. De Surinaamse delegatie benadrukte dat Suriname ook hoge prioriteit geeft aan LMIS en migratie, omdat beide zorgen voor de nodige uitdagingen op de arbeidsmarkt. Mac Andrew zegde toe, dat AWJ een raadsvoorstel zal indienen om lid te worden van de Coalition on Social Justice en gaf aan te hopen dat de ILO internationaal zal blijven leiden op dit gebied, dit vooral omdat het uitdrukkelijk genoemd wordt in de constitutie van de ILO. Read the full article

[rotterdamvanalles]

Overzicht van de gasfabriek van het G.E.B. aan het Mallegat langs de Nieuwe Maas, 19 april 1968.

Uit het Vrije Volk van 2 maart 1971.

GASFABRIEK GESLOOPT – JEUGD KRIJGT DE RESTJES

Het sloopwerk aan de gasfabriek Feijenoord in Rotterdam is vrijwel klaar. De twee bollen en het torentje zijn blijven staan, want ze zullen gebruikt worden voor het recreatieplan dat in de wijk is geboren (en nu door Gemeentewerken wordt uitgewerkt). De bollen zullen volgens de plannen dienen voor jeugdactiviteiten. Het torentje zal alleen een (opgesierde) blikvanger zijn. Er moet veel groen komen, er moet gewandeld kunnen worden en naar de rivier worden gekeken.

Feijenoord is de eerste uitbreidingswijk van Rotterdam ten zuiden van de Nieuwe Maas. De wijk werd begrensd door de (inmiddels gedempte) Spoorweghaven in het westen en de Koningshaven en de Nieuwe Maas in het noorden en oosten. De wijk is onderdeel van het stadsdeel Feijenoord. Een doorgaande verkeersroute in de wijk is de Oranjeboomstraat.

De stedenbouwkundige opzet van de wijk Feijenoord is met name bepaald door de ligging van de havens en de loop van de spoorlijnen. Feijenoord wordt doorsneden door de spoorlijn Rotterdam-Dordrecht. Daarnaast bepalen de spoorlijnen naar de haventerreinen het verloop van een groot aantal straten. De wijk is verrezen tussen 1885 en 1910 toen de Rotterdamse bevolking groeide van ca. 181.000 tot 426.000 inwoners. Hiervan kan een groei met ca. 40.000 inwoners worden toegeschreven aan de (gedeeltelijke) annexaties van naburige gemeentes. Woningbouw was een private aangelegenheid met winstoogmerk. Er moesten veel goedkope woningen met lage huren gebouwd worden voor arbeiders met lage lonen. De bouwverordening in die tijd was minder veeleisend dan tegenwoordig. Een groot deel van deze woningen is na 1970 afgebroken en vervangen door nieuwe sociale woningbouw. Tegenwoordig heeft Feijenoord de status van 'aandachtswijk'.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt, via delpher.nl, uit het Vrije Volk en van Wikipedia.

2020

[euroadventure]

Bouillon

Dinsdag 30 april

Het is af en toe behelpen. De ene nacht is het koud en de volgende nacht weer net te warm, maar goed dat betekent waarschijnlijk ook warmte overdag. En dat klopt, tenminste wanneer ik wakker wordt schijnt de zon volop 😎, een uur later is het al weer bewolkt. Maar prima wandelweer wat mij betreft!

Het lijkt nog wat fris dus voor de zekerheid toch een lange broek aangedaan tijdens de wandeling...🥵 na een minuut of tien wandelen ben ik al helemaal bezweet en is alles klam. Mijn trui is snel uit maar ik heb helaas geen korte broek meegenomen.

Ik loop gelukkig in de bossen wat even wat verkoeling meebrengt. Ook hier is alles prachtig groen, maar het verschil met Nederland is dat het meeste nog wel in de knop zit. Ook passeer ik nog een groot en imposant klooster en ietsjes later een mooie hangbrug waar ik niet overheen hoef, maar toch even van dichtbij ga bekijken 😉.

De route is 13 kilometer dus best pittig, maar als het goed is ook leuke tocht. Toch let ik even niet op en loop ik zomaar bijna 1,5 kilometer de verkeerde kant op 🙈 en die kan ik dus ook weer teruglopen...ach dan maar 16 kilometer...🙃.

Ik vervolg mijn route langs de rivier de Semois. Erg mooi!

Misschien heeft het zo moeten zijn...want het eerste stuk is bewolkt, maar wanneer ik bij het hoogtepunt van de route aan kom (letterlijk ook het hoogste punt), komt de zon volop door! Jeuuhhh 🥳. Echt een strak blauwe lucht heb ik deze dagen nog niet veel gezien, maar de zon maakt al veel goed.

Het uitzicht is super! Voldaan loop ik deels over de zelfde route terug, behalve het laatste stuk.

Ik word weer door het bos gestuurd langs nog een paar uitzichtpunten, waaronder een over de stad Bouillon. Echt tof!

Eenmaal weer bij mijn campertje moet ik eerst even bijtanken met lekker glas cola. Vervolgens was ik mij en trek ik wwer schone kleren aan. Altijd lekker 😉. Ik wil even boodschappen gaan halen in het centrum. Ik besef me dat het morgen hier 1 mei is, dag van de arbeid, en dan zijn de winkels in België, Luxemburg en Duitsland allemaal gesloten dus moet ik nu toch maar even gaan.

Net als ik op het punt sta te vertrekken komt er een Nederlandse man naast mij staan met zijn camper. We kletsen wat en heel toevallig komt hij uit Zeeland, uit Goes. Grappig!

Ik loop naar het centrum haal boodschappen en plof nog even op het terras, wel verdiend na zo een inspanning, al zeg ik het zelf 😁.

Eenmaal terug bij mijn campertje lees ik nog een boekje, luister een podcast, lekker relaxed! Even later komt 'de buurman' terug. Hij was ook nog even wat boodschappen gaan halen.

Hij blijkt hier regelmatig te komen, al van kleins af aan en vind het een fijne plek om te staan. Eigenlijk mag je hier maar maximaal 24 uur staan, maar zegt hij daar kijkt niemand naar. Ik blijf dan toch nog maar een nachtje staan, want het was lelker rustig en ik heb geen zin om weer te rijden.

Uiteindelijk kletsen we nog de hele avond buiten in onze relaxed stoelen over van alles en nog wat. Hij blijkt ook veel gereisd te hebben en in her buitenland gewerkt te hebben. Leuk om te horen waar hij allemaal geweest is. Om 22 uur begint het achter de heuvels te flitsen en te rommelen, ook vallen de eerste druppels. Gauw spullen binnenzetten. Een paar minuten nadat ik binnen ben begint het opeens goed door te regenen. Tijd om mijn bed maar in te kruipen 😊.

[aandruetan]

Varia : Le pays des autres - Leïla Slimani

Samenvatting (vertaalt uit La Cliothèque)

Toen Mathilde Amine Belhaj voor het eerst zag, wist ze dat een passie haar naar hem toe zou drijven. De Marokkaanse soldaat was ingelijfd bij het regiment Spahis en droeg een burnous en sarouel. Hij was met zijn regiment gelegerd ten zuiden van Mulhouse. Hij moest weken wachten op orders om naar het oosten op te rukken. Van de meisjes die om de troepen heen liepen, was Mathilde de langste en ook de blondste, en zij fungeerde als zijn gids. Amine was een vreemdeling in deze Elzas, bevrijd in 1944 maar getekend door jaren van Duitse bezetting. De jonge vrouw van 20 wilde alleen maar voluit leven en de wereld ontdekken, zij die een lege puberteit had beleefd in een gewoon gezin met een alcoholistische vader vol schulden, een zus Irène die altijd met haar wedijverde. Mathilde was verstikkend. De armen van Amine leken zo heerlijk, een onweerstaanbaar plezier dat leidde tot een huwelijk en de acceptatie van het vertrek naar een land dat ze niet kende, dat niet het hare was, het land van anderen.

Als oudste van zijn familie erfde Amine Belhaj Marokkaans land 25 km ten zuiden van Meknes, waarvan zijn vader droomde om het te ontwikkelen. Dankzij zijn rol als vertaler in het koloniale leger verwierf hij deze boerderij om zich bij de Franse kolonisten te voegen, maar zijn dood maakte een einde aan het project. Hij had zijn zoon verteld over de welvaart die hij eruit zou halen en deze hoop hield Amine tijdens de oorlog vast. De jongeman keerde terug naar zijn land, zegevierend, rijk aan land en getrouwd met een buitenlander. De eerste taak van het echtpaar was het opleiden van arbeiders, zaaien, wijd en zijd zien, in de woorden van kolonisatoren als maarschalk Lyautey.

Toen Mathilde voet zette op Marokkaanse bodem, besefte ze dat niets zou zijn zoals ze zich had voorgesteld. Maar al te vaak had ze de zin gehoord: "Zo gaat dat hier". Ze realiseerde zich dat zij deze keer de vreemdeling zou zijn. En toch, ook al maakte haar gevoeligheid haar aan het huilen, zo verloren in zo'n andere wereld, de liefde verenigde het stel. Mathilde bleek een vechter. Aanvankelijk verwelkomd door haar schoonfamilie in de medina van Meknes, leerde ze Arabisch, deelde ze de riten van de Ramadan en raakte ze gewend aan Marokkaanse maaltijden. Zelfs toen ze zich vestigden op de boerderij waar Amine een huis in Europese stijl had gebouwd, voelde Mathilde dat dit land niets voor haar was. Natuurlijk zei ze niets tegen haar familie in Frankrijk. Integendeel, ze zocht haar toevlucht in het lezen van grote reizigers zoals Pierre Loti en schilderde een idyllisch beeld van haar vestiging in het gekoloniseerde Marokko in de kleuren van oriëntalistische schilderijen. Ze zegt niets over de eerste jaren, toen de teleurstellingen zich opstapelden en het geld van de erfenis wegsmolt onder de hitte van de Marokkaanse zon. Werd Amine's vader opgenomen? Hebben de Franse kolonisten niet het beste land bewerkt en de "Indigènes" laten zwoegen op de glooiende, met doum bedekte grond, terwijl de Belhajs zich de nieuwe mechanische apparatuur niet konden veroorloven? De Marokkaanse arbeiders respecteerden niet altijd de heer des huizes, die een verbond had gesloten met een Franse…

Mathilde kwam zwanger aan in Marokko en zocht haar toevlucht in haar rol als moeder. Haar twee kinderen, Aïcha en Selim, groeiden op op het platteland, ver van de stad en het contact met andere kinderen. Amine hield zich bezig met het runnen van zijn boerderij en Mathilde met het runnen van haar huis. Toch waren ze het lachertje van de stad. Hoe kon iemand in het begin van de jaren 1950, toen de nationalistische koorts Marokko in zijn greep had, zo slecht gehumeurd zijn? De vader, een Arabier, klein en onbeschoft, geallieerd met een Française, uit het kamp van de kolonisatoren die weigerden rechten toe te kennen aan moslims; de moeder, een mooie vrouw met groene ogen die haar man een kop voorbleef en zich verlaagde tot een leven op een boerderij, in de armoede van sommige Marokkanen. De kinderen, de vrucht van deze mismatch, waren van een verworpen gemengd ras.

Voor Aïcha was Marokko haar geboorteland, maar ze voelde zich er niet op haar plaats. Haar ouders hadden haar ingeschreven op een school voor nonnen die alleen voor Europeanen was bestemd, een overwinning voor haar moeder. Maar het kleine plattelandsmeisje met het kroeshaar van een steppe vond geen vrienden. Ze werd bespot door haar leeftijdsgenoten in de stad, die zo rijk en goed gekleed waren. Aisha haatte het land dat ze haar thuis noemde.

Mijn mening

6.5/10 Slimani schrijft mooi en behandelt interessante thema's zoals kolonialisme en identiteit. Toch vind ik het boek niet geweldig, vooral omdat ik niet veel op heb met het hoofdpersonage, Mathilde. Ze is goed geschreven, maar ik vind haar gewoon vervelend. Ik hou van verhalen met hoofdpersonages die ik echt geweldig vind of juist haat, maar Mathilde zit daar precies tussenin. Haar keuzes en persoonlijkheid begrijp ik niet en dat maakt het lastig om van het verhaal te genieten.Het is zeker de moeite waard om te lezen, maar het heeft afwijkingen.

[joostjongepier]

Wat?   Wilstermarsch (1913) door Friedrich Kallmorgen, Sitzende Jungfer Willbrock (1907) door Georg Tappert en Bauernhaus in Angeln (1913) door Erich Heckel

Waar?   Altonaer Museum, Hamburg

Wanneer?   8 maart 2024

Het Altonaer museum is een streekmuseum. De bovenste etage bevat boerenkamers, modellen van boerderijen en schilderijen. Otto Lehmann, oprichter en directeur van het museum, begon dit soort zaken vanaf 1901 te verzamelen. Daarbij ging het niet zozeer om een realistische weergave van het landleven, maar over de eigenaardigheden van provinciaal handwerk. Het resultaat is een geïdealiseerde presentatie van het plattelandsleven.

Schilderijen in het museum geven dan ook vaak het boerenleven geïdealiseerd weer. Zeker níet geïdealiseerd is Sitzende Jungfer Wellbrock. De schilder geeft de oude, ongehuwde vrouw weer terwijl ze naar de grond kijkt. Haar kleding is ouderwets en gemaakt van grove stof. Tappert schildert een door harde arbeid getekende menselijke gestalte. In 1910 schreef een criticus in de Breslauer Generalanzeiger: “In de Neue Secession heb ik de meest lelijke vrouw gezien die ik in mijn leven ben tegengekomen. Dik en met blauwrood aangelopen gezicht, (…) de jichtige kreeftrode handen stijf op een groene rok gelegd.”

Bauernhaus in Angeln behoort tot de eerste werken die Erich Heckel maakte op het schiereiland Angeln nadat de kunstenaarsgroep Die Brücke, die hij mede had opgericht, was ontbonden. De kunstenaar heeft het huis op typisch expressionistische wijze weergegeven. Hij wil een directe emotionele belevenis bij de beschouwer bewerkstelligen die het beeld waarachtiger maakt dan een fotorealistische weergave zou doen.

[tuinieren-met-passie]

De vreugde van tuinieren

Tuinieren is niet alleen een hobby; het is een passie, een kunstvorm en een manier van leven voor velen over de hele wereld. Met zijn therapeutische voordelen, creatieve uitlaatklep en de mogelijkheid om een persoonlijke band met de natuur te ontwikkelen, is het geen wonder dat tuinieren een geliefde activiteit is voor mensen van alle leeftijden en achtergronden.

Een van de meest opvallende aspecten van tuinieren is de rustgevende aard ervan. Het werken met de aarde, het planten van zaden en het zien van nieuwe groei bieden een gevoel van voldoening en verbondenheid met de natuur. Het ritme van het tuinseizoen, van het voorbereiden van de grond in het voorjaar tot het oogsten van de vruchten van je arbeid in de herfst, brengt een gevoel van orde en continuïteit in ons hectische leven.

Een tuin is ook een bron van inspiratie en creativiteit. Het kiezen van planten, het ontwerpen van lay-outs en het spelen met kleuren en texturen stelt tuiniers in staat om hun persoonlijke stempel op de buitenruimte te drukken. Van weelderige bloementuinen tot strakke moderne ontwerpen, er zijn eindeloze mogelijkheden om een unieke en uitnodigende omgeving te creëren.

Bovendien biedt tuinieren een schat aan gezondheidsvoordelen. Het buiten zijn in de frisse lucht en het zonlicht is goed voor zowel lichaam als geest. Het werken in de tuin is een vorm van lichaamsbeweging die zowel kracht als flexibiliteit bevordert, terwijl het ook stress vermindert en de stemming verbetert. Bovendien kunnen zelfgekweekte groenten en fruit een gezonde en voedzame toevoeging zijn aan ons dieet.

Voor degenen die tuinieren als een uitdaging beschouwen of die simpelweg niet de tijd of interesse hebben om zelf in de tuin te werken, is er altijd de mogelijkheid om een beroep te doen op professionele hulp. Hoveniers in de regio zoals Creatura-Tuinen staan klaar om te helpen bij het ontwerpen, aanleggen en onderhouden van tuinen van elke omvang en complexiteit. Of het nu gaat om het snoeien van struiken, het aanleggen van een nieuw gazon of het creëren van een weelderig landschap, deze deskundige vakmensen kunnen de droomtuin realiseren waar men altijd van heeft gedroomd.

In conclusie, tuinieren is een bevredigende en lonende activiteit die zowel plezier als voldoening biedt aan mensen van alle leeftijden en achtergronden. Of je nu een ervaren tuinier bent of net begint, het koesteren van een groene oase buiten je deur kan een bron van vreugde en inspiratie zijn voor vele jaren die komen.

[kweekweetjes]

De Vrolijke Wereld van Paprika's: Een Kleurrijk Feest voor de Zintuigen

Paprika's, die heldere, knapperige groenten die als kleine kunstwerkjes op ons bord verschijnen, hebben de kracht om kleur en smaak toe te voegen aan elke maaltijd. Laat ons samen afdalen in de vrolijke wereld van paprika's en ontdekken waarom deze veelzijdige groenten veel meer zijn dan alleen ingrediënten.

Een Regenboog van Kleuren

Paprika's zijn de kunstenaars van de groentenwereld. Van levendig rood en zonnig geel tot diep oranje en intens groen, paprika's vormen een regenboog van kleuren op ons bord. Deze variëteit maakt niet alleen onze maaltijden visueel aantrekkelijk, maar elk kleur heeft ook zijn eigen unieke smaak en textuur, waardoor de eetervaring een feest voor de zintuigen wordt.

De Dans van Smaak en Textuur

Een hap nemen van een paprika is als het nemen van een danspartner voor een draai op de smaakvloer. De knapperige textuur en sappigheid van een verse paprika onthullen een heerlijk samenspel van zoetheid en lichte kruidigheid. Of je nu gaat voor de milde groene paprika's of de zoete rode variant, elke hap is als een verrassingsmoment van smaakexplosies.

Culinaire Alchemie

Paprika's zijn ware tovenaars in de keuken, waar ze een vleugje magie toevoegen aan allerlei gerechten. Ze zijn niet alleen de perfecte aanvulling op salades, maar ze stralen ook in geroosterde groenten, sauzen en stoofschotels. De culinaire alchemie van paprika's zorgt ervoor dat zelfs de eenvoudigste maaltijd transformeert tot een gastronomisch avontuur.

Vitaminebommetjes

Naast hun betoverende smaak en kleurrijke aanwezigheid zijn paprika's ook rijk aan voedingsstoffen. Ze bevatten een overvloed aan vitamine C, wat niet alleen goed is voor je immuunsysteem, maar ook bijdraagt aan de frisse, knapperige textuur van de groente. Paprika's zijn ware vitaminebommetjes die je gezondheid een boost geven terwijl ze je smaakpapillen verwennen.

De Magie van Geroosterde Paprika's

Een bijzondere transformatie vindt plaats wanneer paprika's worden geroosterd. De sissende hitte van de oven brengt de natuurlijke zoetheid van de paprika naar voren en geeft een diepere, rokerige smaak. Geroosterde paprika's, gehuld in een vleugje olijfolie, worden niet alleen een delicatesse op zich, maar ze tillen ook de smaak van veel gerechten naar een hoger niveau.Zelf Kweken, Zelf Ervaren

Er gaat niets boven het plezier van het zelf kweken van paprika's. Het planten van de zaden, het verzorgen van de planten en uiteindelijk het plukken van de vruchten van je arbeid is een bevredigende ervaring. Zelfgekweekte paprika's hebben een speciale smaak, doordrenkt met de liefde en aandacht die je ze hebt gegeven tijdens hun groeiproces.

Conclusie: Paprika's, het Feest op je Bord

In de culinaire wereld zijn paprika's niet alleen groenten; ze zijn de sterren van het feest op je bord. Hun kleurrijke aanwezigheid, verleidelijke smaak en veelzijdigheid maken ze tot een essentieel ingrediënt in keukens over de hele wereld. Dus, de volgende keer dat je geniet van de knapperige beet van een paprika, bedenk dan dat je niet alleen een groente eet, maar deelneemt aan een vrolijk festijn voor je zintuigen.

Groetjes van Kweekweetjes

[charleshaddonspurgeon]

Voor Iedere Dag | Ochtend Overdenking Er blijft dan een rust over voor het volk van God. Hebreeën 4:9 Verder lezen: Openbaring 14:12-16 Van maandagmorgen tot zaterdagavond zullen velen van jullie niet in staat zijn om naald en draad aan de kant te leggen, behalve als je, vermoeid en bezorgd, achterover zakt in je stoel en door je gedachten aan werk in slaap wordt gewiegd. O, wat zal de hemelse rust voor jou geschikt zijn! O, wat zul je blij zijn als je daar bent, om te ontdekken dat er geen maandagmorgens zijn, dat er geen werk meer voor je is, maar rust, eeuwige rust! Anderen van jullie hebben zwaar lichamelijk werk moeten doen. Je hebt reden om God te danken dat je daar sterk genoeg voor bent en je schaamt je niet voor je werk, want arbeid is een eer voor een mens. Maar toch zijn er altijd tijden dat je zult zeggen: 'Ik wilde wel dat ik niet zo eindeloos door de bezigheden van het Londense leven werd meegesleept' We hebben in deze reusachtige stad maar weinig rust; onze dag is langer en ons werk is moeilijker dan dat van onze vrienden op het platteland. Je hebt er soms naar gesnakt naar de groene velden te gaan voor een teug frisse lucht. Je hebt ernaar verlangd het gezang van de aardige vogeltjes te horen die je wakker maakten toen je nog jong was. Je hebt met spijt teruggedacht aan de helder blauwe hemel, de prachtige bloemen en de duizend bekoringen van het landleven. En misschien zul je nooit buiten deze rokerige stad komen - maar denk eraan, als je naar de hemel gaat, zullen 'heerlijke velden getooid in levend groen' en 'rivieren vol verrukking' de plaats zijn waar je zult rusten. In dat huis van geluk zul je alle vreugden hebben die jij je maar voor kunt stellen. Ter overdenking De rust van een christen in de hemel zal worden verrijkt door het werk dat hij op aarde voor Christus heeft gedaan (1 Kor. 3:13-15). Spurgeon zegt: 'Daar boven in de hemel hoeft Luther geen donderend Vaticaan meer te weerstaan. Paulus hoeft niet meer van stad tot stad en van werelddeel naar werelddeel te reizen. Daar hoeft Baxter niet meer te zwoegen op de preekstoel, niet meer met een gebroken hart te preken tot zondaars die hun hart verharden. Daar hoeft Knox niet langer ‘luid te roepen en zich niet in te houden' tegen de verdorvenheden van de valse kerk.' Wat zult je achter je hebben gelaten? Preek nr. 133

[jarmoblog]

Dag 1: Siem Reap - het noorden van Cambodja

Volgens Rona lijkt het op de outlet Roermond maar goed, we zijn er! Siem Reap International Airport. Melanie vindt het trouwens meer de Efteling maar goed, we zijn er! De zon is al behoorlijk fel en warm en het doet goed.

Alles loopt perfect, het visum aanvragen ging makkelijk en de douane beambte stempelden een rij van zeven tot acht paspoorten in een keer af. Daarna door de douane zelf op naar de bagageband waar onze bagage al diverse rondjes heeft gemaakt. We lopen richting exit en regelen zeer eenvoudig een taxi naar ons hostel. Simon brengt ons, hij heet natuurlijk geen Simon maar het is wel zo makkelijk. De rit door de stad is heerlijk rustgevend. Al kijkend uit het raam, neem ik de omgeving in mij op. Een groepje mensen vieren chinees nieuwjaar op een pleintje voor een winkel. Simon probeert ons over te halen om de volgende dag van zijn diensten gebruik te maken en met hem naar de tempels te gaan. Al zijn goede verkoopargumenten (ja maar hotel is duur, ja maar in een tuktuk kan je maximaal met twee mensen), overtuigen ons niet. Hierop besluit Simon ons aan het begin van de straat er maar uit te zetten want zoals hij het zelf zegt “het draait zo lastig allemaal, zo’n auto” Het was ook niet meer ver naar het hostel en eenmaal aangekomen wordt ons uitgelegd hoe het allemaal werkt. Het hostel is fantastisch en ietwat groots, twee zwembaden en een heerlijke keuken. Aangezien we pas om twee uur ‘s middags op de kamer morgen, besluiten we bij het zwembad te gaan liggen. Wel zonder schoenen, want die moet je overal waar je komt bij de ingang achter laten.

Bij het zwembad is het erg relaxed. De temperatuur begint toe te nemen en na het nuttigen van twee biertjes in de erg hete zon van Cambodja, is het beter om iets te gaan eten. Vanaf het rooftop zwembad moeten we helaas met de trap 4 verdiepingen naar beneden. In het restaurant bestel ik een rode lokale curry. Iets met “kmer”. Het gerecht is echt heerlijk, de specerijen samen met de kokosmelk, groenten, kip en zoete aardappel maken een voortreffelijke combinatie. Er blijft dan ook niets over, met de rijst die er nog is haal ik de laatste restjes rode curry uit de kom. Na het eten krijgen we te horen dat de kamer klaar is en gaan we nokkie. Kapot van de reis is de slaap snel gevonden en we slapen door tot het einde van de middag.

Lastig wakker worden na een middagdutje. Mijn lichaam voelt gebroken maar het is 1630 en in plaats van te blijven liggen staan we toch op. We besluiten de stad te gaan verkennen en ontdekken al snel de bekende Pub street welke volledig versierd is. De grote neon letters die op diverse plekken boven de stad hangen laten er in ieder geval geen twijfel over bestaan: dit is the Pub street. We lopen de straat helemaal af en het is nog vroeg in de avond dus het is erg rustig. Aan het einde van de straat zie ik een dak van een tempelcomplex en ik wil graag even een kijkje nemen. Het is het complex Wat Preah Prom Rath, het complex van de liggende boeddha. Prachtige kleurige schilderingen geven het verhaal weer van boeddha. Rondom het hoofdgebouw zijn diverse kleine tempeltjes gesitueerd, ook is er een schouwspel van een overleden man waar gieren de darmen van aan het nuttigen zijn.. beetje luguber is het wel.

We lopen verder, nu richting het water waaraan diverse streetfood karretjes staan. Eenmaal de brug over waar de rivier (hou je vast voor de originele naam) Siem Reap onder door stroomt. De bomen met hun hangende bladeren en het groene schouwspel van het grasland zijn indrukwekkend in deze heerlijke rustgevende stad, ik hou er wel van. Over de brug is een “handcraft” markt waar lokale hand arbeiders en kunstenaars hun producten stallen. Het valt mij sowieso op dat hier niet de standaard souveniertjes worden verkocht.

Terug door “the pub street” is het al aanzienlijk drukker. We doen een drankje en vervolgen onze weg om iets te gaan eten. Dit keer bestel ik een groene curry en als deze 1,5 uur later is gearriveerd (geen grap) kan ik er toch nog van genieten. Eenmaal terug in the pub street blijkt het lastig communiceren door de keiharde muziek die door de boxen gaat. Ik ben heus wel wat gewend maar dit slaat alles. Als we ons drankje op hebben en even tegenover naar club “the temple” gaan, scheuren mijn trommelvliezen nagenoeg net niet open, zelden heb ik de muziek serieus zo hard gehoord. Niet lang houden we het vol en we gaan een eindje verderop naar club Yolo (haha yolo). Daar bestellen we wat meer drankjes waarna we al dansend de weg naar huis vervolgen. De slaap is snel gevonden.

[mickello]

50 shade's of Vietnamese green.

De ontmoeting met Nick en Johanna heeft bij ons veel losgemaakt.

We besseffen dat het eens tijd word om still te staan bij de essentie van onze reis, letterlijk en figuurlijk!

Het volgende stuk, richting Hoi An is 500 km ( 6 uur rijden)!

Dus beslissen we om dit in 2 keer te doen zodat we onderweg meer kunnen genieten van de natuur rondom ons terwijl we de fietsroutes nemen.

AMAZING GREEN IT WAS ! 

Meerdere keren hebben we onze motor laten uitlopen om de verschillende  woeste groene tinten te laten reflecteren in onze netvliezen.

Deze weg, links en rechts van een perfect geasfalteerde 1 vaksbaan ( kunnen ze in belgie nog iets van leren 😉)  was het vietnam zoals je het ziet in de reiscatalogussen.

Woeste tropische natuur afgewisseld met stukken die door authentieke mensen  op de meest ambachtelijke wijze waren ingenomen om te verbouwen naar hun basisbehoeften.

 Rijst, pepers, wierook, vis of groenten....  de oogst van de dag lag in elk dorpje dan ook gewoon op het straat te drogen op een plastiek zeil. Wat wel soms opassen was om te rijden en de raarste geurtjes met zich meebracht 🙂.

Opvallend ! :  In vietnam zijn het vrouwen die het grootste deel de zware arbeid verrichten.

 Op de velden, bergop met een overladen fiets, bij lokale wegenwerken,  en zelfs in de huishoudens zijn zij duidelijk het meeste aanwezig in hun typische outfit ( pyjamabroek met matchende t shirt met lange mouwen, puntig rieten hoedje en een groot mondmasker) . Zonder uitzondering!

De reden voor deze simpele niet flaterende outfit met gigantisch mondmasker is nochtans voor estetische doeleinden. Vietnamese vrouwen willen niet graag bruin zien. Bruinere huid verwijst naar arme werkkrachten.

Hun mondmasker deelt dit nut dan ook met het  beschermen tegen uitslag in hun gezicht van de luchtvervuiling, welke hier duidelijk zijn littekens nalaat in het gelaat van vele vrouwen.

Deze rit was lang , authentiek, vermoeiend... en het waard!

[atevegter]

2976 Wie wordt de eerste vrouwelijke premier?

Behalve Sigrid Kaag, mogen Jesse Klaver en Attje Kuiken van mij ook wel per direct de politiek verlaten. Wat zijn dat voor streken om iemand nadat hij demissionair geworden is nog onder de gordel te willen raken? Dat doe je niet. Je kan vechten wat je wil zo lang het gevecht gaande is, maar wanneer je weer in de kring staat hou je je handen thuis en geef je iemand zeker niet nog een trap…

[keynewssuriname]

AWJ werkt aan formalisering bedrijven in de hout- en ecotoerisme sector

Studies ter bevordering van waardeketens en formalisering van ondernemingen in de hout en ecotoerisme sectoren verlopen vlot. Dit blijkt uit een ontmoeting op maandag 18 maart 2024, die minister Steven Mac Andrew van Arbeid, Werkgelegenheid & Jeugdzaken (AWJ) had met John Bliek, specialist Enterprise Cooperatives and Rural Development van de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO). Bij deze gelegenheid heeft de ILO-specialist de bewindsman geïnformeerd over de vorderingen van studies, die verricht worden in eerdergenoemde sectoren, met name in rurale gebieden in ons land. De focus van de onderzoekingen is gericht op het identificeren van waardeketens en mogelijkheden voor het formaliseren van ondernemingen, die momenteel informeel in deze sectoren opereren. De resultaten van deze studies moeten uiteindelijk bijdragen aan duurzame formele ondernemingen, maar ook de ontwikkeling van ecologisch duurzame ‘groene’ sectoren en het bevorderen van waardeketens. De studies worden uitgevoerd in het kader van het derde Decent Work Country Programme (DWCP SU III), dat in uitvoering is. De studies bestaan onder meer uit consultaties met verschillende stakeholders in beide sectoren alsook met dorpsbesturen. Zowel de vakbeweging als het bedrijfsleven is actief betrokken bij deze consultaties. De onderzoekingen moeten incentives identificeren voor het bevorderen van het proces van formalisering van ondernemingen. Hoewel de informele sector een belangrijke rol speelt in veel economieën, worden ondernemers die hierin opereren, geconfronteerd met verschillende uitdagingen, welke de groei en ontwikkeling van hun onderneming kunnen belemmeren. Tegen deze achtergrond wordt middels de studie nagegaan hoe ondernemingen in de betreffende sectoren de overstap kunnen maken naar de formele sector. Om entrepreneurs, die opereren binnen deze sectoren, in staat te stellen om hun bedrijfsprocessen te optimaliseren, kosten te verlagen, kwaliteit te verbeteren en zich te differentiëren in een competitieve markt, richt een deel van de studie zich op het identificeren van waardeketens. Minister Mac Andrew is tevreden met de vorderingen van dit project. Hij vroeg de ILO-specialist om in zijn onderzoek ook aandacht te besteden aan factoren, die de formalisering van ondernemingen ontmoedigen en ervoor zorg dragen dat ondernemers kiezen om te opereren in de informele sector. De bewindsman vroeg ook om de nodige aandacht te besteden aan gender issues in de informele sector, aangezien een studie van het ministerie vorig jaar aantoonde dat vrouwelijke ondernemers moeilijk toegang hebben tot kapitaal. Hij kijkt uit naar de resultaten van de studies. Read the full article

[rotterdamvanalles]

Overzicht van de gasfabriek van het G.E.B. aan het Mallegat langs de Nieuwe Maas, 19 april 1968.

Uit het Vrije Volk van 2 maart 1971.

GASFABRIEK GESLOOPT – JEUGD KRIJGT DE RESTJES

Het sloopwerk aan de gasfabriek Feijenoord in Rotterdam is vrijwel klaar. De twee bollen en het torentje zijn blijven staan, want ze zullen gebruikt worden voor het recreatieplan dat in de wijk is geboren (en nu door Gemeentewerken wordt uitgewerkt). De bollen zullen volgens de plannen dienen voor jeugdactiviteiten. Het torentje zal alleen een (opgesierde) blikvanger zijn. Er moet veel groen komen, er moet gewandeld kunnen worden en naar de rivier worden gekeken.

Feijenoord is de eerste uitbreidingswijk van Rotterdam ten zuiden van de Nieuwe Maas. De wijk werd begrensd door de (inmiddels gedempte) Spoorweghaven in het westen en de Koningshaven en de Nieuwe Maas in het noorden en oosten. De wijk is onderdeel van het stadsdeel Feijenoord. Een doorgaande verkeersroute in de wijk is de Oranjeboomstraat.

De stedenbouwkundige opzet van de wijk Feijenoord is met name bepaald door de ligging van de havens en de loop van de spoorlijnen. Feijenoord wordt doorsneden door de spoorlijn Rotterdam-Dordrecht. Daarnaast bepalen de spoorlijnen naar de haventerreinen het verloop van een groot aantal straten. De wijk is verrezen tussen 1885 en 1910 toen de Rotterdamse bevolking groeide van ca. 181.000 tot 426.000 inwoners. Hiervan kan een groei met ca. 40.000 inwoners worden toegeschreven aan de (gedeeltelijke) annexaties van naburige gemeentes. Woningbouw was een private aangelegenheid met winstoogmerk. Er moesten veel goedkope woningen met lage huren gebouwd worden voor arbeiders met lage lonen. De bouwverordening in die tijd was minder veeleisend dan tegenwoordig. Een groot deel van deze woningen is na 1970 afgebroken en vervangen door nieuwe sociale woningbouw. Tegenwoordig heeft Feijenoord de status van 'aandachtswijk'.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt, via delpher.nl, uit het Vrije Volk en van Wikipedia.

2020

[hildeshongarije]

Feest van de ... jaja : Arbeid!

Woensdag 1 mei 2019

Feest van de Arbeid … en dat zullen we geweten hebben!  Wij zijn de hele dag flink bezig geweest in tuin en moestuin.

Ongelofelijk wat je bloedsuikerspiegel kan doen … nu de pilletjes hun werk doen, heb ik weer energie te over … ik kan moeilijk stil blijven zitten!  En dat is maar goed ook, want het is buiten echt wel zaak van alle zeilen bijzetten nu!  De eerste erwtjes staan in bloei … dat wordt binnenkort plukken!

De nieuw gezaaide – pardon … gelegde erwtjes staan net boven … kwestie nu van de vogels weg te houden. We legden ook samen de boontjes … paarse, groene …  maar ook kikkererwten. De rijtjes bedekken we met een beetje potgrond.  Dat heeft meerdere voordelen.  Je ziet waar de rijtjes zijn, vooral belangrijk bij het wieden van onkruid! … Wanneer het regent of je besproeit, wordt het water beter vastgehouden.  En stilletjesaan verbeter je ook de bodem!

Vandaag ook de eerste drie courgetteplantjes in de moestuin gezet.  Nog onder ‘beveiligde omstandigheden’, want het weerbericht voorspelt nog enkele koude nachten.  Het kriebelt om ook de tomaten uit te planten … maar we zullen toch de zogenaamde ‘ijsheiligen’ afwachten!

Intussen doet de sla het prima.  De kropjes worden steeds mooier.  Het zal nu kwestie zijn van goed opvolgen zodat we ze tijdig oogsten, voor ze gaan doorschieten!

De aardappelen staan mooi boven en beloven een rijke oogst … Tenminste als we de coloradokevers onder controle kunnen houden.  Luc gaat meerdere keren per dag de plantjes controleren en vangt alle vieze beesten in een karaf met water.  Ook de eitjes die onder de bladeren plakken, worden stelselmatig verwijderd.  Neen, sproeien, daar geloven wij niet in … dergelijke troep willen we niet in ons eten!

Snik … Pipa haar jachtinstinct haalde maar weer eens de bovenhand.  Ik zag haar rondlopen met iets kronkelends in de bek.  Op mijn bevel liet ze het onmiddellijk los … Het was/is een hazelworm die ze jammer genoeg in twee beet.  Het diertje leefde nog (staart missen is niet zo erg volgens Luc) en we hebben het vrij gelaten in de voortuin … heel wat veiliger want daar kunnen de honden niet komen.

Xéna doet het goed. Sinds vrijdag de draadjes eruit mochten, hebben we nog geen verdere ongelukken!  Ze is een beetje bang geworden van Nája.  Dat is enerzijds wel zielig, maar anderzijds is dat een prima zaak. Want als zij niet zo blijft rennen, heeft Nája geen reden om te klauwen of te happen.  Nája reageert dan weer heel goed als we haar tot kalmte manen. Wanneer ik mijn stem verhef, stopt ze onmiddellijk en komt ze naar me toe.  Xéna blijft in mijn buurt … veilig achter moeders rokken zeker?

Wanneer wij op het bankje bovenaan de boomgaard gaan zitten, komen alle hondjes met ons mee.  Leuk … de baasjes mee naar de ‘speeltuin’!   Eekhoorntjes pesten de honden … héhé jullie kunnen toch niet voorbij het hekwerk … en wij kunnen van boom tot boom springen!

Vandaag ook spinazie geoogst en gekuist … rara wat we vanavond eten?

[actuma]

Pakket van jaarlijks ruim half miljard euro voor aanjagen investeringen mkb

Het kabinet heeft in de Miljoenennota 2023 een pakket maatregelen aangekondigd voor het midden- en kleinbedrijf (mkb). De invulling van dit pakket is afgerond. Het kabinet trekt hiervoor in de jaren 2023 tot en met 2027 elk jaar € 500 miljoen uit. Vanaf 2028 is een jaarbedrag van structureel € 600 miljoen beschikbaar. Daarnaast wordt voorgesteld om de voorgenomen verhoging van het tarief in de motorrijtuigenbelasting (mrb) voor bestelauto’s van ondernemers vanaf 2025 te schrappen. Staatssecretaris Marnix van Rij (Fiscale zaken): “Het kabinet heeft over de invulling van het pakket voor het mkb gesproken met de sociale partners MKB Nederland en VNO-NCW. Daaruit kwam dat er met name behoefte is aan maatregelen die investeringen in het mkb aanjagen. Met dit pakket geven we de komende jaren een steun in de rug aan ondernemend Nederland.” Het kabinet neemt de volgende maatregelen. Ten eerste intensiveert het kabinet, zoals aangekondigd met Prinsjesdag, het budget voor de Energie-investeringsaftrek (EIA) en Milieu-investeringsaftrek (MIA). Dit stimuleert ondernemers om “groen” te investeren. Ten tweede wordt het sowieso aantrekkelijker gemaakt voor ondernemers om te investeren, omdat investeringen in nieuw aangewezen bedrijfsmiddelen in 2023 willekeurig mogen worden afgeschreven. Als derde worden ondernemers gestimuleerd om meer te innoveren; speur- en ontwikkelingswerk wordt goedkoper doordat de fiscale regeling WBSO geïndexeerd wordt. Verder verhoogt het kabinet de werkkostenregeling (WKR), die werkgevers helpt onbelaste vergoedingen aan de werknemer te geven. Door de aof-premie voor kleine werkgevers te verlagen worden de lasten op arbeid verlaagd. En met een tijdelijke verruiming van het lage inkomensvoordeel worden werkgevers tegemoet gekomen in de verhoging van het wettelijk minimumloon (Wml).   Aanpassing dekking vrijstelling BPM bestelauto’s In het Belastingplan 2023 is een verhoging van het mrb-tarief voor bestelauto’s van ondernemers opgenomen. Die verhoging zou dienen als dekking voor de lagere opbrengst van het afschaffen van de vrijstelling in de bpm van bestelauto’s. Om de impact van deze maatregel op de lastendruk voor ondernemers te verminderen gaat de voorgenomen structurele verhoging van het mrb-tarief voor bestelauto’s van ondernemers vanaf 2025 niet door. In plaats daarvan komt een herijking van de forfaits die binnen de bpm gelden bij de import van gebruikte voertuigen. Het gaat hierbij om de actualisatie van de afschrijvingstabel die wordt gebruikt om de actuele waarde van een gebruikt voertuig vast te stellen. Ook wordt het waardeverminderingspercentage bijgesteld. Dit percentage wordt gebruikt bij het vaststellen van de waarde van voertuigen met schade. Om het budgettaire gat verder te dichten wordt de kansspelbelasting met 0,3%-punt verhoogd met ingang van 1 januari 2023 en het tarief van de accijns op rooktabak (shag, pijptabak) met ingang van 1 april 2023 aanvullend verhoogd met € 0,15 per pakje shag (50 gram). Bron: rijksoverheid Read the full article