#Frits Staal
Explore tagged Tumblr posts
germanpostwarmodern · 1 year ago
Text
Tumblr media
Housing Block on Coenenstraat (1922-24) in Amsterdam, the Netherlands, by Frits Staal
243 notes · View notes
brookstonalmanac · 12 days ago
Text
Birthdays 11.3
Beer Birthdays
Charles J. Vopicka (1857)
Rick Lyke (1960)
Matt Vandenberghe (1972)
Five Favorite Birthdays
John Barry; composer (1933)
John Montague; sandwich inventor (1718)
Joe Queenan; writer, columnist, humorist (1950)
Jake Shimabukuro; ukulele player (1976)
Osamu Tezuka; Japanese animator, manga artist (1928)
Famous Birthdays
Adam Ant; rock singer (1954)
Stephen Fuller Austin; Texas colonial leader (1793)
Karl Baedeker; German publisher (1801)
Roseanne Barr; comedian, actor (1952)
Ken Berry; actor (1933)
Jeremy Brett; English actor (1933)
Charles Bronson; actor (1921)
William Cullen Bryant; poet (1794)
Kate Capshaw; actor (1953)
William H. Dana, astronaut (1939)
Adolf Dassler; German founder of Adidas (1900)
Edward Adelbert Doisy; biochemist (1893)
Michael Dukakis; politician (1933)
Walker Evans; photographer (1903)
Bob Feller; Cleveland Indians P (1918)
Aria Giovanni; model, porn actor (1977)
Hal Hartley; film director (1959)
Larry Holmes; boxer (1949)
Hal Jackson; radio DJ (1914)
Colin Kaepernick; football player, activist (1987)
Kathy Kinney, comedian (1954)
Goseki Kojima; Japanese manga artist (1928)
Lucan; Roman poet (39 CE)
Lulu; pop singer (1948)
Dolph Lundgren; actor (1957)
Andre Malraux; French writer (1901)
Harrison McCain; Canadian French Fry king (1927)
Terrence McNally; playwright (1938)
Dennis Miller; comedian (1953)
Lee Montgomery; actor (1961)
Ed Murawinski; cartoonist (1951)
Bronco Nagurski; Chicago Bears FB (1908)
Stephen Oliver; English biochemist (1949)
James Reston; journalist (1909)
Gary Ross; film and tv director (1956)
Daniel Rutherford; Scottish chemist (1749)
Takao Saito; Japanese manga artist (1936)
Samuel Scheidt; composer (1587)
Darren Sharper; football player (1975)
Jake Shimabukuro; ukulele player (1976)
Phil Simms; New York Giants QB (1956)
Martin Cruz Smith; writer (1942)
Frits Staal; Dutch philosopher (1930)
Vilhjalmur Stefansson; Canadian explorer (1879)
Julia Taylor; Hungarian porn actor (1978)
Mick Thomson; guitarist (1973)
Gemma Ward; model, actor (1987)
Edward Douglass White; U.S. Supreme Court chief justice (1844)
Anna Wintour; English-American journalist (1949)
1 note · View note
linguistlist-blog · 30 days ago
Text
All: Werner Abraham 1936-2024
With great sadness John Benjamins Publishing Co. received the news that Werner Abraham passed away on 30 September. For the development of John Benjamins’ list of publications Werner Abraham was instrumental. In the late seventies, John W.M. Verhaar, Pieter A. Verburg, Frits Staal, together with Werner Abraham pioneered a journal in descriptive and functional linguistics, Studies in Language (SL), the successor to Foundations of Language. As Managing Editor Werner remained at the helm of SL fo http://dlvr.it/TFNg5H
0 notes
jurjenkvanderhoek · 3 months ago
Text
IN HET LANDSCHAP VAN FRITS BEN IK EEN STOMME KONING
Tumblr media Tumblr media
Er zijn kunstenaars muzikant. Beperken zich niet slechts tot een enkele kunstuiting, maar wenden meer instrumenten aan om zich te manifesteren. Er zijn muzikanten kunstenaar. Acteurs ontdekken op latere leeftijd dat ze redelijk verdienstelijk schilderen. Dat wisten ze hun hele werkbare leven al, maar lieten het ene het andere verdringen of juist niet. Iedere artiest kan van meerdere markten thuis zijn om een rechtgeaarde kunstenaar te heten. Zich niet richten op één vaardigheid, maar zich geïnspireerd toeleggen op meerdere kunstzinnige vlakken. Niet iedereen met dezelfde kwaliteit, er is nu eenmaal kaf onder het koren. De meest vruchtbare korrels worden op natuurlijke wijze geschift van de grote gemene deler. De echte Kunstenaar die muzikant of acteur is, of schrijver, staat zich daar niet op voor. Het is een gave die gedeeld wordt om niet, gewoon omdat het moet. Een heilig moeten.
En is een kunstenaar dan muzikant of andersom, want wat is er eerder de kip of het ei, dan zoek ik in beide uitingen een overeenkomst. Is de klank te vinden in het beeld, het beeld in de klank. Of staat de klank lijnrecht tegenover het beeld. Laat de kunstenaar als muzikant andere inspiraties toe. Is de klank een uitvlucht op het beeld. Hoor ik het beeld terug in de muziek, zijn de noten tonen voor de klankkleur van het schilderij, de tekening of het beeldhouwwerk. Vind ik de sfeer van de muziek terug in het gevoel bij het beeld. Is de muzikale compositie een echo van de kunstige creatie. Spiegelen beide uitingen zich of staan deze juist als tegenpolen van elkaar.
Tumblr media
In de nummers op de cd van FRITS, Mute King, verbeeld ik mij het aanschouwelijk vermogen van de muzikale kunstenaars te horen. De songs zijn zodanig gearrangeerd dat ik in de orkestratie van de diverse instrumenten beeltenissen voor ogen krijg. In het landschap van geluiden doemen beelden op, zoals uit de mist figuren verschijnen. Je moet er moeite voor doen, de ogen scherp stellen om door de lage wolken te kijken. Het gehoor aanscherpen om beelden voor ogen te krijgen. De muziek van FRITS is geen behang, het is luistermuziek. Je gaat er voor zitten, niet om het als achtergrond weg te wuiven. Het omgeeft je, het is alsof ik in de studio bij de opnames aanwezig ben. Of dat de band bij mij in de kamer staat te spelen. Zo vriendelijk eigen en herkenbaar persoonlijk is de muziek. Het neemt me op in het landschap van klanken. Over de velden klinkt een gezongen tekst die aandacht verdient om te begrijpen, te vatten en te ervaren.
Iedere song is een genot om naar te luisteren, door de eenvoud die uit de klanken spreekt. Het heeft een gedragen karakter, een welhaast plechtstatige aard. Na meerdere keren beluisteren beklijft het en kan ik de woorden welhaast meezingen. Hoewel de instrumentatie beperkt is weten de heren daar toch een doorwrocht werk uit te arrangeren. Met hulp van de vierde man bij het oorspronkelijke trio komen andere klanken naar voren, als uit een harmonica of een voorgeprogrammeerd toetsenbord. En weet de toetsenman een aardige staal aan diverse sounds uit zijn keyboard te toveren. Gesteund door een creatieve slagwerker, die niet enkel knap het ritme vasthoudt maar ook virtuoze loops voortbrengt, kabbelt het gitaarspel voort om zo nu en dan in een solo uit te barsten. Maar nergens pakt iemand of iets de boventoon, neemt meer de aandacht dan de rest. Niet dat het klankveld daardoor een stroperige brij wordt, een ondoordringbare kost, de muzikanten weten het geluid namelijk open te houden. Open zoals de kunst van de heren dat aan de oppervlakte is, duiken zij met de muziek de diepte in. En ik laat me met plezier onderdompelen.
Tumblr media
In handen van toetsenist René Korten is zijn afgebeelde compositie onderweg. De compositie als in een schilderij. In de stilstand van het gekaderde linnen of het vel papier is beweging op te merken, een spanning te voelen in de verf. De composities laten zich niet eenvoudig omschrijven. Korten’s schilderijen spreken in hun veelkleurigheid en vormentaal voor zich. Behoeven geen uitleg. Het zijn zelfstandige afbeeldingen, autonome vormen, die buiten de werkelijkheid staan en daardoor zo wonderlijk echt lijken. Uit de verf laat Korten een valse realiteit ontstaan. Het is er niet, want het is natuurlijk alleen maar modder op een doek. Maar het lijkt toch te bestaan, als afbeelding van een onderbewustzijn dat verbanden legt met onbestaanbare elementen en realistische details.
Tumblr media
Daarnaast zijn de geschilderde landschappen van gitarist en bassist Frank Anderson realistisch, geven meer de werkelijkheid weer. Althans een gedachte realiteit, een gedroomde werkelijkheid. Die wel handvaten geeft alsof deze ergens waarheid zijn en op een moment beleefd kunnen worden. Uitgaande van het zijn abstraheert Anderson zijn beelden gaande langs de weg van de kunst. Hij groeit als het ware uit de werkelijkheid in zijn eigen waarheid. De fotorealistische vogelvrienden kunnen zo op hun vlerken vervliegen en verdwijnen in het niets van het kleurenspel. Zo lost mijn gedachte op in het klanklandschap van FRITS, want vocalist, gitarist en slagwerker Paul François weet er in zijn studio een enerverende mix van de afzonderlijke delen van te maken. Op zijn manier is hij ook landschappelijk beeldend, niet in de ruimte van het vlak maar in het vlak van de ruimte. In dat geschapen landschap ben ik graag.
Tumblr media
Waarom haal ik de beeldende kunst van Korten en Anderson bij deze muzikale uiting? Welnu, om te schetsen dat beide richtingen in sound samenvallen. De muziek van FRITS is beeldend, zoals een kunstenaar dat enkel kan laten beleven. Want diep in zijn hart is François ook nog telkens de beeldenaar die hij was toen de heren elkaar op de Tilburgse kunstacademie troffen en besloten ook in de muziek tot figuratie te komen. Past die muziek in een hokje? Is kunst sowieso op de plek in een vak? Voor de beschouwer is het daarmee meer eenvoudig te verstaan en te begrijpen, wanneer de kunstzinnige uiting ergens onder geschaard kan worden. Dat je kunt zeggen het is expressionisme of kubisme, het is rock of jazz. In dit geval behoudt ik me het recht voor zowel de kunst van de heren als de muziek van de groep buiten grenzen te plaatsen. Het verdient een eigenzinnig adres in het landschap van het uiten.
Bij de figuratieve muziek is de beeldende kunst terug te vinden op de cd-hoes van Mute King. Niet een werk van Korten of Anderson zelf, hoewel dat best stemmig op de plek zou zijn geweest. De groep heeft kunstenaar Arno Kramer verzocht zijn gedachten over de muziek te laten gaan en met een passende illustratie te komen. De beeltenis is niet de vlag waaronder het werk gaat. De tekening is een autonome vertaling van de inhoud. Het behoeft geen uitleg, zoals geen enkel kunstbeeld op zichzelf toelichting nodig heeft. Je moet het ondergaan, woordloos ervaren, stil luisteren en genieten. De stomme koning zijn in het landschap van FRITS.
FRITS, mute king. Frank Anderson, Paul François, René Korten (& Ruud Verploegen). Hoestekening Arno Kramer. Eigen uitgave, 2023.
0 notes
rotterdamvanalles · 10 months ago
Text
Het Weena met garage Broedelet en het viaduct van het Groothandelsgebouw, 1961.
Het Weena dankt zijn naam aan het Huis of Hof van Weena, dat ter hoogte van het huidige Station Hofplein lag. Dit kasteel was in het begin van de 13de eeuw gebouwd en werd bewoond door de familie Bokel. Het was vermoedelijk een vierkante woontoren, die op een eilandje lag. Volgens de kroniekschrijver Willem van der Sluys werd het kasteel in 1426 door de Hoekse troepen onder Willem Nagel verwoest. Slechts een gedeelte van de toren heeft hier nog verschillende eeuwen gestaan.
14 mei 1940; de binnenstad van Rotterdam werd gebombardeerd en 388.000 m² aan bedrijfsruimte ging verloren. Na de Tweede Wereldoorlog was een nieuw bedrijfspand voor veel ondernemers onbetaalbaar. Het idee voor een verzamelgebouw kwam van de groothandelaar Frits Pot die zich realiseerde dat één groot gebouw eerder een "(her)bouwvergunning" zou krijgen dan tientallen kleinere pandjes van elke grossier afzonderlijk. In de Hongerwinter - kerst 1944 - maakte hij een schetsontwerp dat op 4 mei 1945 werd besproken in de Kamer van Koophandel. Samen met architect Huig Maaskant (van het bureau Van Tijen en Maaskant) en latere directeur G. Thurmer maakte hij in 1947 een studiereis naar Amerika.
Kort na de Tweede Wereldoorlog werden de plannen concreet. Architectenbureau Van Tijen en Maaskant kreeg de opdracht het Groot Handelsgebouw te ontwerpen. Het ontwerp werd immens, vooral naar Nederlandse begrippen: 220 bij 85 meter met een hoogte van 43 meter. Het gebouw verrees begin jaren 50 als een van de eerste gebouwen na de bombardementen op Rotterdam in de Tweede Wereldoorlog, op de plaats van de oude Diergaarde Blijdorp. De grootsheid van het Groot Handelsgebouw werd een symbool van de nieuwe verhoudingen van de stad: zo moest het ‘nieuwe’ Rotterdam eruit zien.
De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.
Bericht van 2022De Euromast in aanbouw, maart 1959.
De Euromast werd ter gelegenheid van de Floriade in 1960 door architect Huig Maaskant en aannemer J.P. van Eesteren neergezet in Het Park, vlak bij de ingang van de Maastunnel.
Architect Maaskant gebruikte als inspiratie voor het ontwerp de bemasting van een schip. Dit leidde tot de benaming Euromast, waar mast in meerdere talen refereert naar scheepsmast. Het ontwerp van het restaurant met uitkijkplatform is gebaseerd op het kraaiennest in een scheepsmast (en soms ook zo genoemd) van waaruit men kan uitkijken over grote afstanden.
Het restaurant werd via opvijzelen in vijf dagen naar 100 meter hoogte gebracht. De toren werd op 32 meter hoogte voorzien van een replica van een scheepsbrug, waarbij het publiek een indruk kreeg van navigatieapparatuur en een kaartenkamer. De toren is gemaakt van gewapend beton en heeft een diameter van 9 meter en muren van 30 centimeter dik. Om het zwaartepunt zo laag mogelijk te houden - en daarmee de stabiliteit te vergroten - bestaat de fundering onder andere uit een blok beton van 1.900.000 kg. Het restaurant, gemaakt van staal, hangt 96 meter boven de grond en weegt 240.000 kg. Bezoekers worden naar het oorspronkelijke hoogste punt gebracht met twee liften die beide vier meter per seconde afleggen.
Het gebouw werd officieel geopend door prinses Beatrix op 25 maart 1960. De locatie was strategisch; wie naar Rotterdam reed over de toenmalige snelwegen, zag de (inclusief vlaggenmast) 107 meter hoge toren recht voor zich boven de stad uitsteken. Na de opening groeide de stad verder en de gebouwen werden hoger. Na enkele jaren rezen er gebouwen boven de Euromast uit, zoals in 1968 het gebouw van de Medische Faculteit aan de Westzeedijk, tien meter hoger. In 1970 werd een 85 meter hoge stalen opbouw op de Euromast geplaatst, de Space Tower.
De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.
Bericht van 2023
Tumblr media
1 note · View note
philippequeau · 4 years ago
Text
West does not meet East, does it?
West does not meet East, does it?
“Raimon Panikkar” For more than two centuries, the West has produced a small but highly committed phalanx of Indianists, Sanskritists and Veda specialists. Their translations, commentaries, reviews, and scholarly theses are generally of good quality and show a high level of scholarship. The specialized departments of some Western universities have been able to promote, year after year, excellent…
View On WordPress
0 notes
theoryofreligion · 3 years ago
Text
i’m soooooo obsessed w ritual theory rn like yes girl they are so intricate please tell me more in detail with footnotes
6 notes · View notes
am--f · 4 years ago
Text
Tumblr media
Illustration from Frits Staal, "Greek and Vedic geometry" Journal of Indian Philosophy 27.1 (1999): 105-127.
4 notes · View notes
reeiiedu · 4 years ago
Text
Samaveda
SAMA VEDA
Tumblr media
 It is the Veda of melodies and chants. It is an antiquated Vedic Sanskrit text, and part of the scriptures of Hinduism. Out of the four Vedas, it is a ritualistic book which consists of 1,549 verses. Everything except 75 verses has been taken from Rigveda.3 recensions of the Samaveda have survived, and variation manuscripts of the Veda have been found in various parts of India.
While its earliest parts are accepted to date from as ahead of schedule as the Rigvedic time frame, the existing arrangement dates from the post-Rigvedic Mantra time of Vedic Sanskrit
Inserted inside the Samaveda is the broadly studied Chandogya Upanishad and Kena Upanishad, considered essential Upanishads and as influential on the six schools of Hindu philosophy, especially the Vedanta school. Samaveda has the base of music and moves the custom of this planet.
It is the Veda of Chants, or "storehouse of information on chants." As indicated by Frits Staal, it is "the Rigveda set to music." It is a fusion of more established melodies (sāman) and the Rig verses. It has far fewer verses than Rigveda. However, Samaveda is literally bigger because it lists all the serenade and rituals-related score modifications of the verses.
The Samaveda text contains documented melodies, and these are presumably the world's oldest surviving ones. The musical documentation is usually composed quickly above, sometimes inside, the Samaveda text line, either in syllabic or a mathematical structure contingent upon the Samavedic Sakha (school).
Samaveda Samhita is not intended to be perused as a book. It resembles a musical score sheet that must be heard.
Staal states that the melodies probably existed before the verses in antiquated India. The words of the Rigveda verses were planned into those previous melodies, because some early words fit and stream, while later words don't exactly fit the tune in the same verse. The content uses innovative structures, called Stobha, to help embellish, transform, or play with the words so that they better fit into a desired musical amicability. Some verses include meaningless sounds of a bedtime song, for most likely the same reason, remarks Staal. Thus, the Samaveda contents represent a convention and an innovative synthesis of music, sounds, which means and spirituality, the content was not so much a sudden inspiration.
The part of Samaveda's first song illustrates the connection and planning of Rigvedic verses into a melodic serenade:
 Vina (lute) is referenced in Samaveda.
 अग्न आ याहि वीतये –
 Agna ā yāhi vītaye
 Samaveda transformation (Jaiminiya manuscript):
 o gnā I/ā yā hello vā I/tā yā I tā yā I/
0 notes
vibrantmattah · 8 years ago
Text
direct action , ritual , everything more &  less than prayer
26. to fall would be an action27. to long to fall a feeling , you see the difference . (from 108 (flotage) , of Float , Anne Carson , 2016)
‘petition the lord with prayer?! you cannot petition the Lord with prayer‘ (Jim Morrison)
Tumblr media
(bas jan ader dutch falling artist in search of the miraculous , becoming forever  indiscernible in 1975 , his ship sailing him the ocean in )
- - --
Do more than pray , i might do more than pray , suggests Laura my friend. She is a sage , a mentor , a healer of my soul she must be right , and leaves me puzzled , full with moveable glow and labyrinths of pointless celebrating escape routes , fantasies of flight . can more be every aspect glimmering blind with sight ; affirming fully its absence along a vector tracing its shape as points of glutton geometrical .
Tumblr media
it occurs to me that perhaps , often , an opposite of prayer is required to get something done ; if prayer is a solemn plea for help or understanding directed outward , and , or at to toward an idea of an external deity or transcendental power , perhaps in many cases prayer becomes an umbrella term for the various kinds of procrastination , a stalling , forestalling , into an image of another level future . prayer thus becomes a prophecy of its own undoing , an earnest plea , made in the solemn understanding that were its call to be answered , the responding entity , object , thing , already negates its supposed status of eternal , omnipotent , everpresent , yet never quite there yet , already , again . '' petition the lord in prayer?! you cannot petition the lord in prayer’ . what a cheat to question , invoke , demand a thing of , off , from the dark precursor the purveyor of meanings , who knows nothing himself , the flaccid , center of the phallic word .
Could direct action , autologic - in its intention , formulation , direction , expected outcome - be an opposite of prayer? Where a question engages directly with its problem of the moment; not in plea , expectation , demand , of an imposed , pre-formulated return , but in a meeting of worlds touching bodies of surface , swarming through one the other , giving way and losing balance as they exert force and insist out of love for unseen points in a constellation of the other.
A ritual could be direct action executed , forever delayed and performed within  and caressing the perimeters of its mandate as immanent , pulsating , absolute command , from one self to an other overheard , gentle and roar , silent and tinnitus disturb , constant and absent to ever . Ritual - poses Dutch Sanskritist Frits Staal (1930 - 2012 ) -
is a meaningless activity (but not valueless because of that); exhibits a recursive structure; and, as related to the above two, the syntax of the natural languages may have their evolutionary origin in Ritual. ( Balagangadhara 1991 ).
Ritual , thus , carries , conveys , or is travelled by , no hermetic , sealed off , black box , privileged , forever elusive meaning. In contrast , ritual becomes the ultra particular meaning of its own concretely universal moment , where it is pinned to itself , taking shelter within , amongst the burlesque blossoming of its body floating folds .  A thing , to be of uncompromising , absolute stupendous , incriminating , hopeless value -  requires no transcendent meaning , final approval , sound and safe shelter in the forlorn crevasses of night. ‘What we need is a roar’ (Virginia Woolf) , barbarians of all  seal in wax, stainless forged shield , a tribe outside of time shining with brazen humility , self-fragilizing pride (bracha éttinger), tradition soaked through and through differences of pictures of itself .
My prayer to no being - no thing other than myself , and least of all the self , a notion of my self would ascertain to know - is its own absence ; an affirmation in negation of an absence of direction . a prayer floats untethered to a salvation goal without contact and - even as pure holy hope whispered in peity , propelled by breeze of blindly postulated faith - with no end in sight , even when blinded by blaze of shutter island lighthouse bright . ‘it makes you wonder , which would be worse to  live as a monster or die sa a good man’. ( sublime the moment of this horror , the character of dicaprio blinks - pushed momentary out of its precarious parallax , critically consistent by virtue of an inhering narcissistic fractal , joyful  desire , complicit acquiescence of unspoken guilt - i am no investigator of justice and right , i am myself caught in the webbing of paranoia , fright , a blinking insularity , a flickering to its own movement .
the waves are crashing out of the hinges , they never have and never any longer , rest and turn in sockets won in meadows lush abundant green , with breathing easy , no struggle having come even within range of sight ; possibly they spy the senseless algorithm that calculates their self-describing style of shoreless , depthless abyss , severing its body from its constitutive bits and pieces it is not.
Action , i pray , in measured breaths of panic ritual , is its own slip sliding gradient of its own bastard , prostitute , solitary , drenched in a formless circumstance  , its own reward .
All busy in the sunlight The flecks did float and dance and I was tumbled up with them In formless circumstance.
Prayer so understood , exists as affirmation of its own end , its dative , the object it objects to is itself mistakenly correctly held as utter alien . lost in the dream , spied only as a window to the world of its own outline .
youtube
youtube
0 notes
essaypremium-blog · 8 years ago
Text
The Law of Karma in Hinduism and the Problem of Evil
The Law of Karma in Hinduism and the Problem of Evil
The Law of Karma in Hinduism and the Problem of Evil The Law of Karma in Hinduism and the Problem of Evil Introduction A Hindu “may be a theist, a pantheist, atheist, communist and believe whatever he likes, but what makes him into a Hindu are the ritual practices he performs and the rules to which he adheres, in short, what he does.” – Frits Staal, Rules Without Meaning: Ritual, Mantras and the…
View On WordPress
0 notes
brookstonalmanac · 1 year ago
Text
Birthdays 11.3
Beer Birthdays
Charles J. Vopicka (1857)
Rick Lyke (1960)
Matt Vandenberghe (1972)
Five Favorite Birthdays
John Barry; composer (1933)
John Montague; sandwich inventor (1718)
Joe Queenan; writer, columnist, humorist (1950)
Jake Shimabukuro; ukulele player (1976)
Osamu Tezuka; Japanese animator, manga artist (1928)
Famous Birthdays
Adam Ant; rock singer (1954)
Stephen Fuller Austin; Texas colonial leader (1793)
Karl Baedeker; German publisher (1801)
Roseanne Barr; comedian, actor (1952)
Ken Berry; actor (1933)
Jeremy Brett; English actor (1933)
Charles Bronson; actor (1921)
William Cullen Bryant; poet (1794)
Kate Capshaw; actor (1953)
William H. Dana, astronaut (1939)
Adolf Dassler; German founder of Adidas (1900)
Edward Adelbert Doisy; biochemist (1893)
Michael Dukakis; politician (1933)
Walker Evans; photographer (1903)
Bob Feller; Cleveland Indians P (1918)
Aria Giovanni; model, porn actor (1977)
Hal Hartley; film director (1959)
Larry Holmes; boxer (1949)
Hal Jackson; radio DJ (1914)
Colin Kaepernick; football player, activist (1987)
Kathy Kinney, comedian (1954)
Goseki Kojima; Japanese manga artist (1928)
Lucan; Roman poet (39 CE)
Lulu; pop singer (1948)
Dolph Lundgren; actor (1957)
Andre Malraux; French writer (1901)
Harrison McCain; Canadian French Fry king (1927)
Terrence McNally; playwright (1938)
Dennis Miller; comedian (1953)
Lee Montgomery; actor (1961)
Ed Murawinski; cartoonist (1951)
Bronco Nagurski; Chicago Bears FB (1908)
Stephen Oliver; English biochemist (1949)
James Reston; journalist (1909)
Gary Ross; film and tv director (1956)
Daniel Rutherford; Scottish chemist (1749)
Takao Saito; Japanese manga artist (1936)
Samuel Scheidt; composer (1587)
Darren Sharper; football player (1975)
Jake Shimabukuro; ukulele player (1976)
Phil Simms; New York Giants QB (1956)
Martin Cruz Smith; writer (1942)
Frits Staal; Dutch philosopher (1930)
Vilhjalmur Stefansson; Canadian explorer (1879)
Julia Taylor; Hungarian porn actor (1978)
Mick Thomson; guitarist (1973)
Gemma Ward; model, actor (1987)
Edward Douglass White; U.S. Supreme Court chief justice (1844)
Anna Wintour; English-American journalist (1949)
0 notes
dokuregie · 9 years ago
Video
This film records a 12 day ritual performed by Mambudiri Brahmins in Kerala, southwest India, in April 1975. This event was possibly the last performance of the Agnicayana, a Vedic ritual of sacrifice dating back 3,000 years and probably the oldest surviving human ritual. Long considered extinct and never witnessed by outsiders, the ceremonies require the participation of seventeen priests, involve libations of Soma juice and oblations of other substances, all preceded by several months of preparation and rehearsals. They include the construction, from a thousand bricks, of a fire altar in the shape of a bird.
Around 1500 B.C., nomads who spoke an Indo-European language entered India and evolved a complex ritual involving the cults of fire and Soma, a hallucinogenic plant that grew in the Western Himalayas. Their Vedic language developed into Sanskrit, the classical language of Indian civilization. Among the later religions of India, Hinduism accepted and Buddhism rejected the Vedic culture. But both retained many of its ritual forms and recitations. Some of these have traveled all over Asia. Agni, the fire, is still worshipped with the help of Vedic mantras in Japanese Buddhist temples. In India itself, the preservation of the Agnicayana, though partly explained by the extraordinary conservatism of the Vedic Brahmins and their dedication to the culture of their spiritual ancestors, remains one of the miracles of history. Robert Gardner of Harvard University is an ethnographic filmmaker (Dead Birds and Rivers of Sand) and Frits Staal of the University of California, Berkeley, is a philosopher and Sanskrit scholar (Exploring Mysticism and Agni, The Vedic Ritual of the Fire Altar).
0 notes
philippequeau · 6 years ago
Text
L’Occident comprend-il l’Orient ?
L’Occident comprend-il l’Orient? La réponse courte est: non, pas encore.
Depuis plus de deux siècles, l’Occident a produit une phalange (réduite mais fort engagée) d’indianistes, de sanskritistes et de spécialistes du Véda. Leurs traductions, leurs commentaires, leurs recensions et leurs savantes thèses, sont généralement de bonne facture, et font montre d’une érudition de haut niveau. Les…
View On WordPress
0 notes
brookstonalmanac · 2 years ago
Text
Birthdays 11.3
Beer Birthdays
Charles J. Vopicka (1857)
Rick Lyke (1960)
Matt Vandenberghe (1972)
Five Favorite Birthdays
John Barry; composer (1933)
John Montague; sandwich inventor (1718)
Joe Queenan; writer, columnist, humorist (1950)
Jake Shimabukuro; ukulele player (1976)
Osamu Tezuka; Japanese animator, manga artist (1928)
Famous Birthdays
Adam Ant; rock singer (1954)
Stephen Fuller Austin; Texas colonial leader (1793)
Karl Baedeker; German publisher (1801)
Roseanne Barr; comedian, actor (1952)
Ken Berry; actor (1933)
Jeremy Brett; English actor (1933)
Charles Bronson; actor (1921)
William Cullen Bryant; poet (1794)
Kate Capshaw; actor (1953)
William H. Dana, astronaut (1939)
Adolf Dassler; German founder of Adidas (1900)
Edward Adelbert Doisy; biochemist (1893)
Michael Dukakis; politician (1933)
Walker Evans; photographer (1903)
Bob Feller; Cleveland Indians P (1918)
Aria Giovanni; model, porn actor (1977)
Hal Hartley; film director (1959)
Larry Holmes; boxer (1949)
Hal Jackson; radio DJ (1914)
Colin Kaepernick; football player, activist (1987)
Kathy Kinney, comedian (1954)
Goseki Kojima; Japanese manga artist (1928)
Lucan; Roman poet (39 CE)
Lulu; pop singer (1948)
Dolph Lundgren; actor (1957)
Andre Malraux; French writer (1901)
Harrison McCain; Canadian French Fry king (1927)
Terrence McNally; playwright (1938)
Dennis Miller; comedian (1953)
Lee Montgomery; actor (1961)
Ed Murawinski; cartoonist (1951)
Bronco Nagurski; Chicago Bears FB (1908)
Stephen Oliver; English biochemist (1949)
James Reston; journalist (1909)
Gary Ross; film and tv director (1956)
Daniel Rutherford; Scottish chemist (1749)
Takao Saito; Japanese manga artist (1936)
Samuel Scheidt; composer (1587)
Darren Sharper; football player (1975)
Jake Shimabukuro; ukulele player (1976)
Phil Simms; New York Giants QB (1956)
Martin Cruz Smith; writer (1942)
Frits Staal; Dutch philosopher (1930)
Vilhjalmur Stefansson; Canadian explorer (1879)
Julia Taylor; Hungarian porn actor (1978)
Mick Thomson; guitarist (1973)
Gemma Ward; model, actor (1987)
Edward Douglass White; U.S. Supreme Court chief justice (1844)
Anna Wintour; English-American journalist (1949)
0 notes
brookstonalmanac · 3 years ago
Text
Birthdays 11.3
Beer Birthdays
Charles J. Vopicka (1857)
Rick Lyke (1960)
Matt Vandenberghe (1972)
Five Favorite Birthdays
John Barry; composer (1933)
John Montague; sandwich inventor (1718)
Joe Queenan; writer, columnist, humorist (1950)
Jake Shimabukuro; ukulele player (1976)
Osamu Tezuka; Japanese animator, manga artist (1928)
Famous Birthdays
Adam Ant; rock singer (1954)
Stephen Fuller Austin; Texas colonial leader (1793)
Karl Baedeker; German publisher (1801)
Roseanne Barr; comedian, actor (1952)
Ken Berry; actor (1933)
Jeremy Brett; English actor (1933)
Charles Bronson; actor (1921)
William Cullen Bryant; poet (1794)
Kate Capshaw; actor (1953)
William H. Dana, astronaut (1939)
Adolf Dassler; German founder of Adidas (1900)
Edward Adelbert Doisy; biochemist (1893)
Michael Dukakis; politician (1933)
Walker Evans; photographer (1903)
Bob Feller; Cleveland Indians P (1918)
Aria Giovanni; model, porn actor (1977)
Hal Hartley; film director (1959)
Larry Holmes; boxer (1949)
Hal Jackson; radio DJ (1914)
Colin Kaepernick; football player, activist (1987)
Kathy Kinney, comedian (1954)
Goseki Kojima; Japanese manga artist (1928)
Lucan; Roman poet (39 CE)
Lulu; pop singer (1948)
Dolph Lundgren; actor (1957)
Andre Malraux; French writer (1901)
Harrison McCain; Canadian French Fry king (1927)
Terrence McNally; playwright (1938)
Dennis Miller; comedian (1953)
Lee Montgomery; actor (1961)
Ed Murawinski; cartoonist (1951)
Bronco Nagurski; Chicago Bears FB (1908)
Stephen Oliver; English biochemist (1949)
James Reston; journalist (1909)
Gary Ross; film and tv director (1956)
Daniel Rutherford; Scottish chemist (1749)
Takao Saito; Japanese manga artist (1936)
Samuel Scheidt; composer (1587)
Darren Sharper; football player (1975)
Jake Shimabukuro; ukulele player (1976)
Phil Simms; New York Giants QB (1956)
Martin Cruz Smith; writer (1942)
Frits Staal; Dutch philosopher (1930)
Vilhjalmur Stefansson; Canadian explorer (1879)
Julia Taylor; Hungarian porn actor (1978)
Mick Thomson; guitarist (1973)
Gemma Ward; model, actor (1987)
Edward Douglass White; U.S. Supreme Court chief justice (1844)
Anna Wintour; English-American journalist (1949)
0 notes