#Fontanna di Trevi
Explore tagged Tumblr posts
tirador-markus · 2 months ago
Text
Tumblr media
0 notes
principessa-6 · 23 days ago
Text
Tumblr media
Fontanna di Trevi Roma Italia 🇮🇹
22 notes · View notes
mycrazymindsworld · 10 months ago
Text
Tumblr media
Widokówka z Rzymu. 🤗
Rzym to miejsce, które moim zdaniem każdy powinien zobaczyć. Dla jednych będzie to miasto pełne historii, dla innych miasto, w którym można po dotykać starych skał. Tak czy inaczej na pewno warto jest zobaczyć.
Na liście must to see jest oczywiście:
✔️ Colosseum
✔️ Fontanna Di Trevi - moje ulubione miejsce 😍
✔️Plac Świętego Piotra
✔️ Bazylika Świętego Piotra
✔️ Muzea Watykańskie
✔️ Panteon
✔️ Schody hiszpańskie
✔️ Forum Romanum
✔️ Zamek Świętego Anioła
✔️ Piazza Navona
✔️ Piazza Del Popolo
Atrakcji jest jeszcze więcej, jednak te miejsca Nam udało się zobaczyć z wyjątkiem Muzeów Watykańskich.
Warto pamiętać, że co niedzielę o godzinie 12:00 Papież wychodzi do okna i odprawia mszę, więc jeśli ktoś będzie w Rzymie akurat w niedzielę może udać się na spotkanie z Papieżem 🤗
Podsumowując: Piękne miasto, warto obejrzenia. Jednak Rzym to nie tylko ładne widoki, kawał historii. Napotkamy tutaj dużo bezdomnych śpiących w różnych miejscach publicznych. Dużo brudy, bałaganu i śmieci rzuconych gdzie popadnie. Ale żeby nie było, dla smakoszy znajdzie się tutaj duuuuuuzo dobrego włoskiego jedzenia 😃
Mimo iż to miasto jest tak bardzo turystyczne jest też zwyczajnie brudne 🤷🏻‍♀️
3 notes · View notes
witeksphotosart · 4 years ago
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Di Trevi fountain with few details - Rome, Italy.
1 note · View note
yasu-ellas · 7 years ago
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Rzym to fascynujące miasto… Warto zwiedzać je nocą, kiedy turystów jest mniej a popularne miejsca maja istnieje tajemniczą atmosferę:)
Rzym 2018
2 notes · View notes
witeksphotoseurope · 4 years ago
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Rome, Italy, feat. Di Trevi fountain (fot.:5,6) and the area.
0 notes
fregolicotard · 5 years ago
Photo
Tumblr media
26.11.2019
Last day in Rome. 
#330of365
0 notes
hanushka-photo · 8 years ago
Photo
Tumblr media
elementary-function photography.
94 notes · View notes
matkomakto · 4 years ago
Text
How was it to be a volunteer in Italy?
In this post I want to describe my experience as an AIESEC volunteer in Bologna (I posted a lot during this period on my Instagram). My project was related to SDG4, or in other words Quality Education. The name of my NGO is EduChange. What I did in practice was teaching English and giving presentations about Poland and Polish culture to Italian children at the age of 9-10 (and once 14, but that’s a different story). I will put a line now, so that if you’re not interested you won’t have to scroll like crazy.
ARRIVAL
I don’t want to describe the whole procedure of applying, it’s very easy and nothing really happens. Before you leave you have two meetings - one in your local AIESEC and the other via Internet with the one you’re going to. My journey starts on January, 17th. In the morning I entered a bus to Kraków, from where I departed at 4pm to Venice, and then to Bologna. Venice welcomed me with rain (I got a little cold because of that, but Gripex saved my life once again) and so did Bologna. The whole journey took 26 hours (yes, I went by bus and you can’t judge me). Somewhere on my way my first host-mum, Mary, messaged me wishing me a good journey and asking if I was safe (and in this sentence you have everything about this woman - always kind and caring <3). A few hours later, my other host-mum, Chiara, who was supposed to take me from the station messaged me too. At the station I was welcomed by Chiara and Matilde, one of my new sisters (in general, now I have 3 sisters and 1 brother). In the car I met Davide, dad, and Carlotta, my other sister (or daughter, as some people would say). After a short conversation, I realised we were in the house of Mary, where I was about to spend next 3 weeks of my life. I was tired af, but it’s understandable, I think. I messaged my buddy, Marie Claire (oh, haven’t told you about her — a buddy is a person from bolognese AIESEC, who takes care of you, a kind of nanny I’d say) and my manager, Sofia. And then I had dinner and went to sleep. I was sleeping from 14.00 till 11.00 on Sunday. I had no idea what would happen next.
FERRARA
Tumblr media
I woke up when nobody was at home. It was a bit creepy tbh. On the table I found a note “We’ll be home at 12, eat anything you want” (I didn’t, my stomach was still acting as if I were in the bus). When the whole family, it means — Mary, Andrea, Athina and Achille, came back, they told me “We’re going to Ferrara”. I thought “What is Ferrara?”. It’s a beautiful town near Bologna, where we spent an amazing afternoon. I didn’t know anything about this town, and even if Mary and Andrea tried their best as guides, I spent a whole evening using Google Maps to identify objects I had seen. Among them were the Cathedral, Palazzo Muncipale, Castello Estense, Palazzo dei Diamanti and Via delle Volte. I ate a delicious cake, which name I don’t remember, filled with Nutella. Achille kept complaining “Maddalena’s cake is the best!” (they all  ok, almost all called me Maddalena, which is Italian version of Magdalena). In the evening we played all three in the living room and I was texted by Serena, an English teacher from one schools I was going to teach in, also one of my best bolognese friends. With her message I became both excited and anxious about the next day.
FIRST DAY(S)
All the anxiety disappeared when I entered the first school. The children were so lovely and cheerful that I fell in love with them (in a good meaning ofc) instantly. On the first lesson I was just sitting and doing nothing. Then, Serena came, and I was helping her to answer children’s questions during a final test. Believe me, there were hundreds of them. I came home tired, but happy. And finally I became hungry and ate everything I was offered (I always have a problem with eating far from home). The next day meant another school. It was less pleasant as a building, as Mary described it - it looked more like a hospital. Nevertheless, both the teachers and the students again were pure love. In the canteen I sat with 5 boys, who were supposed to make an interview with me. I felt as if I had been watching Familiada live. Then, one of the teachers came to our table hugging one boy saying “Ask him as often as you can. He’s my son”. Lovely, isn’t it? XD In the next class two girls came to me, giving me a drawing (I have it still in my diary). When I asked in Italian if it was for me, I heard a loud, full of shock “LEI CAPISCEEEEEEEEE”. One of the funniest things during these first days is that nobody knew I spoke Italian, and seeing their faces as they discovered it was a very entertaining activity. Wednesday was my day out, I’ll describe it later. On Thursday and on Friday I went to the third school. I ended up in Athina’s class and believe me, it’s really hard to be in one class with your sibling. Fun fact, both English teachers in that school are Rosannas, which confused me a bit these days.
DISCOVERING BOLOGNA
Tumblr media
Finally, on my free Wednesday I got an opportunity to go to the centre. I remember my heartbeat when the bus no.13 entered the centre, it was fulfilling of a dream I made as a 13-year-old girl. I walked through Via d’Azeglio and found myself in Piazza Maggiore. Do you remember that scene from Home Alone, where Kevin realises he’s home alone and walks along screaming as crazy? It was me at the moment (but I screamed internally, don’t be scared). I entered Basilica (which I loved and I came back there several times, even twice on the same day). When I went out, I met Marie Claire. She was my guide that day, we had a great time as she showed me Bologna and its 6 secrets (google it). Later I was supposed to go on an AIESEC meeting (there were 2 meetings and Global Village). I continued my trip around city centre from Saturday till Monday, even if the weather wasn’t as great as on Wednesday. Also, on Saturday we spent a few hours “occupando Italia in un Irish pub” with other volunteers. On that day I discovered KIKO Milano, which is now my #1 makeup brand, I’m addicted to it, sorry if I’m a disappointment.
WEEK #2
I was about to write “Nothing interesting really happened”. But damn, I survived a power shortcut in one of the schools, I ate a true Italian pizza and gelato for the first time, I prepared 120 minutes of lesson in 5 minutes because the teacher was absent, I got engaged into “International Mother Tongue Day” organised by one of my schools, I bought a pair of beautiful shoes, I started to enjoy my new social life (volunteers, ily’all and miss y’all <3) and I managed to organise my first trip completely on my own. If that’s nothing then I don’t know what it is. Oh yes, my famous trips, or as I heard from some people “you have too much money”. Let’s remember the first one.
ROME
Tumblr media
No matter how hard I try to overcome it, the very first thing I remember about Rome is the pain in my feet. If you’re ever in Rome, please children, don’t go there in brand-new shoes and try not to walk 21,5 km in a single day. As a true Polish, I will start with complaining. I waited 1,5h for a bus and it didn’t have a machine to buy tickets, as they have in Bologna (Bologna-Rome 1:0). On Saturday, despite not the best weather, I made a beautiful trip from Basilica Papale di Santa Maria Maggiore, through Colloseum, Forum Romanum, Altare della Patria, Palazzo Colonna, Fontanna di Trevi, Piazza Navona, Castel Sant’Angelo to the Vatican City and its museum (I have an illegal photo from Sistine Chapel, but shh). My friends volunteers, who also were in Rome, wanted me to go with them to Trastevere, but believe me, I was dying. The next day I did the check out before 8am and I enjoyed empty Rome on Sunday morning, it was amazing. I visited Trinità dei Monti. It was almost empty, @turbinis​ told me I was very lucky, so I will make you see how my luck looks like:
Tumblr media
INDEED.IT.WAS.EMPTY.AND.ONE.HOUR.LATER.I.CAME.BACK.THERE.AND.IT.WAS.FULL.OF.PEOPLE.
WEEK #3
In one class there was a Polish boy. Whenever I saw him, he was yelling “CZEEEŚĆ” and whenever I told something about Poland all the children looked at him in the way “Do you confirm what she’s saying?” This week also brought me two great memories with my bro, Achille. He was sick and out of school and this week he was supposed to be back. He was a bit depressed and thought he would have to study all night. Oh, I forgot about the deep existential question he asked me two weeks before: “Have you ever loved someone on this Earth?”. Deep, you must admit. Another time, he was watching cartoons. When his cartoon ended, they started a cartoon for younger kids. He got offended, switched off the tv and took off the battery from the remote control, because “he won’t watch things for babies”. I remember that one day I became extremely hungry and the next day I went to Café Zamboni (coming back from Pinacoteca, which was amazing btw) and ate so much, that I could barely walk XD. I started realising that I want to go to Erasmus here. It was also a week of Sanremo, I remember with laugh how Athina tried to show her dad the performance of Achille Lauro and poor babbo was running away from her and her phone (I was team Gabbani, although now, when I’m writing this, I hear a loud “FAAAAAI RUMOOORE QUIIIII”). On Friday I got compliments from Rosanna and Rosanna for being a good teacher. They really liked how I had substituted Rosanna#1 the week before. Having my wings grown, I started my next trip, using Frecciarossa for the first time.
NAPLES
Tumblr media
Although you may not believe it, it was the first time I had seen the sea. Moreover, I saw it for the first time in the same place as did Elena Greco in “L’amica geniale”, but I realised it a few weeks later. Getting out of the hostel, I went down Via Toledo, Galleria Umberto I, Castel Nuovo to Piazza del Plebiscito. I swear, I will fight anyone who says that Naples is dirty/ugly/both. Also, everyone was telling me about thieves, but somehow I didn’t get stolen. After I finished a gelato on Piazza, I went to the sea. It was one of the most beautiful feelings I’ve ever experienced. I thought “Screw all the sightseeing, you will do it tomorrow. Enjoy the sea today”, and so I did. I followed Lungomare all the time, passing along Castel dell’Ovo to the Mappatella beach. As it was the first time I saw the sea, the beach was also a whole new experience. Kids, never ever go to the beach in winter shoes, did you know? Because I didn’t. Probably I would watch a sunset there, but I got a bit scared with all those theft-stories and I was in the hostel before it got dark (I watched the sunset on Piazza del Plebiscito though). On Sunday I went from Santa Maria del Carmine, via Via San Biagio dei Librai and Via dei Tribunali to the Cathedral, Piazza Nazionale and train station. I arrived in Bologna at 11pm tired, but happy.
WEEK #4
In the middle of my stay, I moved to my second host family. At the beginning it was a bit weird (just like every time you change your life 180°). Everything changed the next evening, when I stayed home alone with my sisters and their nanny. We had a great time playing games and joking. Although I’m still ashamed that I lose in Mario, which was the game of MY childhood :C. That week another AIESEC meeting took place. Even two meetings, because on February, 14th there was a Global Village. It was a great event, even if I couldn’t enjoy it till the end, because the next day I had to wake up early. For the train. Btw, it was a Valentine’s Day, wasn’t it? I received some sweet cards from my students and it made my heart melt. After school we met with Marie Claire, who showed me something that now I miss a lot - tigelle.
FLORENCE
Tumblr media
I woke up with a strong “oh shit” feeling. But as I realised I’m going to Florence, I got up and got ready in 20 minutes. Everyone was still sleeping, though I woke up Chiara when I tried to open the door. It was a cursed day for trains, I think. The train to Florence had too few wagons (I was assigned #9, but there were only 7, though they let me in) and the train from Florence was 40min delayed (I got into precisely on time I should get off in Bologna). I spent a wonderful day, mostly contemplating Il Duomo. Seriously, I took 42 photos of it, which makes almost a half of all photos taken in Florence. I can’t resist to put here at least one:
Tumblr media
When I arrived to Ponte Vecchio, I saw a beautiful exhibition of jewelry. Really, it was so beautiful, that I couldn’t stop watching it. I even took a photo of it. As I started to continue my trip I said to myself “Magdalena, you will regret it till the end of your life!” So I came back and bought one bracelet. For 130€. Do I regret it? No. Would I regret if I hadn’t bought it? Yes. I will even show it to you.
Tumblr media
One of the most important highlights is the visit to Capelle Medicee - if you ever go to Florence, go there, it costs only 2€ if you’re below 25 (or 26 idk). I enjoyed an amazing view from Giardini Boboli, saw another Neptun Fountain (like, Italians, aren’t you done with them yet???) and took a rest in front of Santa Croce. As a nice finish, I watched the sunset by the Cathedral.
WEEK #5
That Sunday (yes, now I start with Sunday, why not) Chiara woke me up early in the morning and we went to Matilde’s training (she plays rugby and btw Athina plays tennis and Carlotta does skating, I’m really proud of them). After the match (Matilde’s team won ofc) we went to Chiara’s parents. Oh my, I had never thought that people who had never seen me before would treat me as if I were their granddaughter, because that’s what I felt. I don’t remember if I ever had such a dinner, in such an atmosphere. I miss nonna’s tortellini, no one will ever prepare me better ones. In the evening, we played Dixit (a bit of Katowice flashback), the best game ever and don’t even try to say something different. Monday and Tuesday were the days of saying goodbye, since next week these days were supposed to be free. On Wednesday I spent a nice afternoon/evening with Heloísa, my Brasilian friend. We both didn’t know then that we will miss going out so much. On Thursday and on Friday I was a bit sick, I don’t know whether it was just a cold, a beginning of flu or covid-19, which everyone believes me to have had. Nevermind, on Saturday I was completely well.
SAN LUCA
Tumblr media
San Luca is a sanctuary located on a hill near Bologna. You can go there on foot, through 666 “portici”. So did I with my host-mom Chiara and Carlotta. It was a beautiful, sunny day. I remember Carlotta running fast up the stairs and being tired when we went down. My sister has a big, pure heart. She gave her chocolate to a homeless man. Also, on that day she became my daughter. At least for the woman in the souvenir shop. (If you ask about Matilde, she was on a soccer game with her dad)
WEEK #6 HOW IT ALL COLLAPSED
Here, I should describe my last week in Italy. But I won’t.
It all started on Sunday morning. I had bought train tickets to Venice and Rimini a few days before. Chiara said “Do you know, there are more and more cases of coronavirus in Venice, in the evening there will be an official communicate. Consider not going there tomorrow”. All I said was “Okay.”. But really, I had no fear of this virus, I even thought I would take advantage of it, because panic means it will be less crowded, no? In the afternoon I went to the centre. In Piazza Maggiore, Via dell’Indipendenza and near the Two Towers people were celebrating the end of the carnival. As I don’t like crowded spaces, I went for a walk near Via San Vitale and Strada Maggiore. As the sun started to set, I decided to go back home. I received a message from AIESEC members that all schools in Emilia Romagna are closed. “A whole free week, cool” I thought. But as the new messages appeared I realised, that there would be no Venice tomorrow. They wrote “Please, don’t travel”. But then it was not my problem. I wanted to get into a bus, but somehow all the bus stops were empty. I had to go back on foot. Have I mentioned that I lived about 5 km from the centre? So, it was a long walk. As I walked, I tried to think what I would do for a whole week as probably the girls will go to grandparents’ and Chiara and Davide have their works. With Chiara we made a decision, I have to go back to Poland. We contacted a few members, about an hour later I had new bus tickets on my phone. We went to a supermarket, it was as if a war was coming. 5 minutes before closing the shop was full of people. And empty on shelves a few minutes later. At 10pm we drove to grandparents to leave the girls there. It was one of the hardest farewells in my life. You can ask why, they are not even your family. Maybe because I remember Carlotta’s words, when they both occupied the whole sofa and I asked “Oh, there’s no longer place for me, is there?” she answered “There will always be a place for you here”. Maybe because I remember Matilde’s head on my shoulder when we were on the way. Maybe because I remember how grandma treated me as her real granddaughter giving me some food and her confitures to Poland. Maybe because all these people showed me more familiar love and affection in these 5 weeks than I received from my real family. Maybe because they still text me asking how I’m doing. Maybe.
I stayed awake till 3am, making my suitcase and handbags. On Monday I went to school, which was closed, to make a closing meeting and to say goodbye to my first host-family. I went for a last coffee and pizza to my favourite restaurant nearby and came back home. I watched tv all the afternoon and had a farewell-pizza as a supper (2 pizzas in a day, very healthy, Magdalena). On Tuesday at 6am I was in a bus heading to Prague and then to Kraków. Instead of watching the sea in Rimini, I was watching some fields somewhere between Kraków and my town.
To make a happy end, it was the time of my life, I’d write something better here but it’s almost 1:30am when I write this, so sorry :C
23 notes · View notes
po-drodze · 5 years ago
Text
Tumblr media
Rome, near Fontanna di Trevi
5 notes · View notes
itsalexxxis · 7 years ago
Photo
Tumblr media
Fontanna di trevi | Rome | Italy
0 notes
wlochy2021 · 3 years ago
Text
Tumblr media
Panteon w Rzymie (łac. Pantheon, z greckiego Πάνθειον, pan – wszystko, theoi – bogowie, panteon – miejsce poświęcone wszystkim bogom) – okrągła świątynia na Polu Marsowym, ufundowana przez cesarza Hadriana w roku 125 na miejscu wcześniejszej z 27 r. p.n.e., zniszczonej w po��arze w 64 r. n.e.
Jest jedną z najlepiej zachowanych budowli z czasów starożytnego Rzymu. 42-metrowa kopuła Santa Maria del Fiore Filippo Bruneleschiego we Florencji została wybudowana na wzór tej z Rzymu. Na panteonie wzorowany jest także warszawski kościół św. Aleksandra przy Placu Trzech Krzyży.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Fontanna di Trevi (wł. Fontana di Trevi) – najbardziej znana barokowa fontanna w Rzymie\. Została zbudowana z inicjatywy Klemensa XII w miejscu istniejącej wcześniej fontanny zaprojektowanej przez Leona Battiste Albertiego z 1435 r. Zasila ją woda doprowadzona akweduktem zbudowanym w 19 r. p.n.e. przez Agrypę, tym samym, który zasila fontannę Barcaccia znajdującą się u podnóża Schodów Hiszpańskich.
W 1640 Urban VIII zainicjował dzieło przebudowy fontanny. Monumentalny projekt przedstawił Giovanni Lorenzo Bernini. Nie doszedł on jednak do skutku z powodu problemów finansowych dworu papieskiego.
Klemens XII w 1732 ogłosił konkurs na nową fontannę. Papież wybrał projekt Niccolo Salvi. Prace trwały od 1735 do 1776. Sam autor projektu nie dożył zakończenia budowy. Forma tej barokowejfontanny przypomina fasadę budynku, ma 20,0 m szerokości i 26,0 m wysokości. Centralnymi postaciami fontanny są Okeanos i dwa trytony, będące symbolami Kastora i Polluksa. Bóstwo oceanów znajduje się na rydwanie zaprzężonym w dwa hippokampy (hybrydy konia i ryby), z których jeden jest spokojny, prowadzony przez trytona z prawej strony, tryton z lewej strony natomiast stara się okiełznać niespokojnego konia. Symbolizują one dwa odmienne stany morza (cisza i sztorm). Cztery statuy umieszczone na balustradzie symbolizują cztery pory roku (są to dzieła Corsiniego, Ludovisiego, Pincellottiego i Queirolego). W sąsiednich niszach znajdują się kobiece postaci będące alegoriami Zdrowia (po prawej) i Obfitości (po lewej).
Legenda wiąże nazwę fontanny z imieniem Trevia noszonym przez dziewicę (łac. virgo), która odkryła źródło wody wykorzystane przy budowie akweduktu. Wodę doprowadzaną przez ten akwedukt do fontanny nazywa się Acqua Virgo.
Turyści zwyczajowo wrzucają do fontanny drobne monety (przez ramię, do tyłu), by zapewnić sobie powrót do Rzymu. Istnieją również legendy związane z liczbą wrzucanych monet – jedna ma zapewnić powrót do Rzymu, dwie – romans, trzy – ślub. Pieniądze, wyławiane przez władze miasta, przeznaczone są na utrzymanie zabytków oraz na potrzeby biednych w Rzymie.
Jedna z najsłynniejszych scen kina włoskiego została nakręcona nocą przy Fontannie di Trevi. Jest to słynny fragment filmu "La Dolce Vita" (Słodkie życie) w reżyserii Federico Felliniego (1960), gdzie postaci grane przez Anitę Ekberg i Marcello Mastroianniego wchodzą do fontanny. Podobno Mastroianniemu nie było w smak stać w zimnej wodzie kilka godzin, dlatego też zmuszony był uodpornić się na zimno dużą dawką alkoholu. Dzięki tej scenie fontanna stała się sławna na całym świecie, choć faktycznie kąpiel w fontannie jest zakazana i karana.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
0 notes
witamyswiat · 5 years ago
Text
Witamy Rzym - dzień #2
Drugi dzień w Rzymie rozpoczęliśmy od dość wczesnej pobudki. W kuchni czekało już na nas włoskie śniadanie przygotowane przez gospodarzy. Na stole były w zasadzie same słodkości: tosty z nutellą lub dżemem, muffiny czekoladowe, ciasto, do tego oczywiście mocna kawa.
Tumblr media
Pojedzeni ruszyliśmy na całodniowe zwiedzanie. Już na samym początku minęliśmy Arcybazylikę Św. Jana na Lateranie, która jest katedrą Biskupa Rzymu. Pochowanych jest w niej 23 papieży, a w przyległym do niej pałacu mieszkało ponad 150 Zwierzchników Kościoła. Co więcej, znajdują się w niej Święte Schody, po których stąpał Chrystus. Arcybazylika była też miejscem podpisania Traktatów Laterańskich. Z dzielnicy San Giovanni udaliśmy się na Via Emanuele Filiberto w stronę Placu Vittorio Emanuele II, a następnie skierowaliśmy swe kroki ku Forum Romanum. Było to centrum życia towarzyskiego, religijnego oraz politycznego starożytnego Rzymu. Oświetlane mocnymi promieniami słońca wywarło ono na nas ogromne wrażenie. W całej okolicy Forum Romanum miasto tętni życiem. Co kilka metrów swoje umiejętności prezentują uliczni artyści: tańczą, śpiewają i malują. To wszystko stwarza niebywałą i wyjątkową atmosferę. Samo wejście na teren Forum Romanum kosztuje 16 euro (bilet umożliwia wejście także do Coloseum). Młodzież do 17 r.ż. wchodzi za darmo, natomiast bilet dla młodzieży (17-25) z UE to wydatek zaledwie 2 euro.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Tuż za rogiem, na wzgórzu Kapitol, czekała na nas kolejna niesamowita budowla. Muzea Kapitolińskie, bo o nich mowa, zostały założone w 1471 roku, a znajduje się w nich między innymi grecka rzeźba Amor i Psyche z III wieku p.n.e. Na północnym zboczu Kapitolu, przy placu Weneckim znajduje się zaś pomnik Wiktora Emanuela II. Tutaj warto wejść na taras widokowy na szczycie, z którego rozpościera się cudowny widok na Wieczne Miasto.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Zachęceni dotychczasowymi widokami ruszyliśmy w stronę jednej z najlepiej zachowanych starożytnych budowli, czyli Panteonu. Następnie udaliśmy się na słynny plac w kształcie stadionu, a więc Piazza Navona, na którym znajdują się trzy piękne fontanny. Pozostając w temacie fontann, kolejnym punktem na naszej trasie była barokowa Fontanna di Trevi. To tutaj uświadczyliśmy największej liczby turystów. Mimo to, klimat był niepowtarzalny. Co ciekawe wielu ludzi wrzuca do fontanny monety. Jedna wrzucona moneta oznacza powrót do Rzymu, dwie zwiastują romans, a trzy rychły ślub. Pieniądze są wyciągane i przeznaczane na utrzymanie zabytków. Nie radzimy dotykać wody - jest to zabronione, a na miejscu pilnują tego karabinierzy.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Zafascynowani miastem udaliśmy się na Via doi Condotti, a więc ulicę pełną luksusowych butików, prowadzącą pod rokokowe Schody Hiszpańskie. Schody te wybudowane zostały w 1725 roku. Cyklicznie odbywają się na nich pokazy mody, a zimą wystawiana jest szopka.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Po wejściu na szczyt schodów skierowaliśmy się w stronę Willi rodu Borghese na wzgórzu Pincio. Willę otacza uroczy park, w którym można odetchnąć od promieni słonecznych oraz nacieszyć oczy niesamowitą panoramą Rzymu. Po zejściu ze wzgórza trafiliśmy na Piazza del Popolo. Plac ten niegdyś przez wiele lat był miejscem publicznych egzekucji. Znajdują się na nim liczne kościoły, a obecnie jest jednym z najpopularniejszych miejsc w mieście.
Tumblr media Tumblr media
Już nieco zmęczeni idąc Via Federico Cesi wylądowaliśmy na Piazza Cavour. Znajduje się na nim wiele okazałych palm, a tuż obok wybudowano imponujący Pałac Sprawiedliwości.
Tumblr media
Zmierzając w stronę Watykanu minęliśmy jeszcze zamek oraz most Świętego Anioła. Zamek jest grobowcem cesarza Hadriana. Z mostem wiąże się za to smutna historia. W 1450 roku pod naporem licznych pielgrzymów załamały się balustrady, a ponad 200 osób poniosło śmierć.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Tego dnia Watykan był truskawką na torcie (😊). Najmniejsze państwo świata to siedziba najważniejszych władz Kościoła, a przede wszystkim Papieża. Oczywiście głównym punktem okazała się Bazylika Św. Piotra, która wedle tradycji powstała w miejscu pochówku Św. Piotra. Warto jednak zobaczyć też Muzea oraz Ogrody Watykańskie.
Tumblr media Tumblr media
Gdy dzień zbliżał się ku końcowi wypiliśmy jeszcze świetną kawę i obraliśmy kierunek ku dzielnicy San Giovani, gdzie znajdował się nasz nocleg. Po drodze na placu przed Arcybazyliką Św. Jana usiedliśmy na ławce racząc się dwoma butelkami białego wina. Wieczorem zajrzeliśmy też do znakomitego Foodie, gdzie w międzynarodowym towarzystwie spędziliśmy czas do późnych godzin nocnych..
Tumblr media Tumblr media
0 notes
witeksphotosart · 4 years ago
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Di Trevi fountain in Roma, Italy.
1 note · View note
grubakasia77 · 5 years ago
Text
Witamy Rzym - dzień #2
Drugi dzień w Rzymie rozpoczęliśmy od dość wczesnej pobudki. W kuchni czekało już na nas włoskie śniadanie przygotowane przez gospodarzy. Na stole były w zasadzie same słodkości: tosty z nutellą lub dżemem, muffiny czekoladowe, ciasto, do tego oczywiście mocna kawa.
Tumblr media
Pojedzeni ruszyliśmy na całodniowe zwiedzanie. Już na samym początku minęliśmy Arcybazylikę Św. Jana na Lateranie, która jest katedrą Biskupa Rzymu. Pochowanych jest w niej 23 papieży, a w przyległym do niej pałacu mieszkało ponad 150 Zwierzchników Kościoła. Co więcej, znajdują się w niej Święte Schody, po których stąpał Chrystus. Arcybazylika była też miejscem podpisania Traktatów Laterańskich. Z dzielnicy San Giovanni udaliśmy się na Via Emanuele Filiberto w stronę Placu Vittorio Emanuele II, a następnie skierowaliśmy swe kroki ku Forum Romanum. Było to centrum życia towarzyskiego, religijnego oraz politycznego starożytnego Rzymu. Oświetlane mocnymi promieniami słońca wywarło ono na nas ogromne wrażenie. W całej okolicy Forum Romanum miasto tętni życiem. Co kilka metrów swoje umiejętności prezentują uliczni artyści: tańczą, śpiewają i malują. To wszystko stwarza niebywałą i wyjątkową atmosferę. Samo wejście na teren Forum Romanum kosztuje 16 euro (bilet umożliwia wejście także do Coloseum). Młodzież do 17 r.ż. wchodzi za darmo, natomiast bilet dla młodzieży (17-25) z UE to wydatek zaledwie 2 euro.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Tuż za rogiem, na wzgórzu Kapitol, czekała na nas kolejna niesamowita budowla. Muzea Kapitolińskie, bo o nich mowa, zostały założone w 1471 roku, a znajduje się w nich między innymi grecka rzeźba Amor i Psyche z III wieku p.n.e. Na północnym zboczu Kapitolu, przy placu Weneckim znajduje się zaś pomnik Wiktora Emanuela II. Tutaj warto wejść na taras widokowy na szczycie, z którego rozpościera się cudowny widok na Wieczne Miasto.
Tumblr media Tumblr media
Zachęceni dotychczasowymi widokami ruszyliśmy w stronę jednej z najlepiej zachowanych starożytnych budowli, czyli Panteonu. Następnie udaliśmy się na słynny plac w kształcie stadionu, a więc Piazza Navona, na którym znajdują się trzy piękne fontanny. Pozostając w temacie fontann, kolejnym punktem na naszej trasie była barokowa Fontanna di Trevi. To tutaj uświadczyliśmy największej liczby turystów. Mimo to, klimat był niepowtarzalny. Co ciekawe wielu ludzi wrzuca do fontanny monety. Jedna wrzucona moneta oznacza powrót do Rzymu, dwie zwiastują romans, a trzy rychły ślub. Pieniądze są wyciągane i przeznaczane na utrzymanie zabytków. Nie radzimy dotykać wody - jest to zabronione, a na miejscu pilnują tego karabinierzy.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Zafascynowani miastem udaliśmy się na Via doi Condotti, a więc ulicę pełną luksusowych butików, prowadzącą pod rokokowe Schody Hiszpańskie. Schody te wybudowane zostały w 1725 roku. Cyklicznie odbywają się na nich pokazy mody, a zimą wystawiana jest szopka.
Tumblr media Tumblr media
Po wejściu na szczyt schodów skierowaliśmy się w stronę Willi rodu Borghese na wzgórzu Pincio. Willę otacza uroczy park, w którym można odetchnąć od promieni słonecznych oraz nacieszyć oczy niesamowitą panoramą Rzymu. Po zejściu ze wzgórza trafiliśmy na Piazza del Popolo. Plac ten niegdyś przez wiele lat był miejscem publicznych egzekucji. Znajdują się na nim liczne kościoły, a obecnie jest jednym z najpopularniejszych miejsc w mieście.
Tumblr media Tumblr media
Już nieco zmęczeni idąc Via Federico Cesi wylądowaliśmy na Piazza Cavour. Znajduje się na nim wiele okazałych palm, a tuż obok wybudowano imponujący Pałac Sprawiedliwości.
Tumblr media
Zmierzając w stronę Watykanu minęliśmy jeszcze zamek oraz most Świętego Anioła. Zamek jest grobowcem cesarza Hadriana. Z mostem wiąże się za to smutna historia. W 1450 roku pod naporem licznych pielgrzymów załamały się balustrady, a ponad 200 osób poniosło śmierć.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Tego dnia Watykan był truskawką na torcie (😊). Najmniejsze państwo świata to siedziba najważniejszych władz Kościoła, a przede wszystkim Papieża. Oczywiście głównym punktem okazała się Bazylika Św. Piotra, która wedle tradycji powstała w miejscu pochówku Św. Piotra. Warto jednak zobaczyć też Muzea oraz Ogrody Watykańskie.
Tumblr media Tumblr media
Gdy dzień zbliżał się ku końcowi wypiliśmy jeszcze świetną kawę i obraliśmy kierunek ku dzielnicy San Giovani, gdzie znajdował się nasz nocleg. Po drodze na placu przed Arcybazyliką Św. Jana usiedliśmy na ławce racząc się dwoma butelkami białego wina. Wieczorem zajrzeliśmy też do znakomitego Foodie, gdzie w międzynarodowym towarzystwie spędziliśmy czas do późnych godzin nocnych.
Tumblr media Tumblr media
0 notes
margaux-s-blog1 · 7 years ago
Photo
Tumblr media
Co tak naprawdę nas porusza?
Dla mnie największą inspiracją jest szeroko rozumiana sztuka. To właśnie ona sprawia, że zaczynam myśleć i patrzeć na świat w zupełnie inny sposób. Dziełem artystycznym, które od dawna mnie inspiruje i budzi pozytywne emocje jest fontanna di Trevi. Dlaczego właśnie fontanna? Zawsze interesowały mnie dzieła sztuki, które nie są zamknięte w przysłowiowych "4 ścianach", tylko żyją pośród ludzi, w sercu miasta, są elementem ich codzienności. Taka właśnie jest dla mnie di Trevi. Jest to dzieło, które łączy w sobie wiele elementów. Majestatyczna rzeźba, woda, światła, to wszystko sprawia, że przenoszę się w zupełnie inny świat. Nagle znajduje się w barokowym Rzymie. Inspirację rozumiem jako chwile oderwania od rzeczywistości, jako wartość, którą możemy przenieść do swojego życia. Za każdym razem kiedy patrzę na tą fontannę, widzę precyzję, dokładność, estetykę, czyli wartości, których zaczynam wymagać od samej siebie. Jednak najbardziej di Trevi inspiruje mnie do bycia cierpliwym. Widzę ile pracy i czasu wymagała, aby mogła powstać i tak wyglądać. Sama uczę się przez to, że piękno, wrażliwość i precyzja wymagają czasu, ale są tego warte.
źródło zdjęcia: www.fooddiary.pl
1 note · View note