#Filius et Spiritus Non Sancti

[comp-lady]

{Fic} The Rules of Hunting

Fandom: Ghost

Pairing: Cumulus/Dewdrop, background polyghouls

Characters: Cumulus, Dewdrop, other characters mentioned

Notes: So that fic that never got posted because of the mental breakdown? Here it is :3

Summary:

It happens every so often. The urge to chase, to hunt and capture. One of the few ghoulish instincts that just rears its head and will not be denied. So they tend to direct it on each other. Turning an instinct based in survival into something a lot more fun. When a hunt begins there are three rules that all ghouls must follow.

Read it here on AO3

If you like my work consider leaving a tip! ☕

[orietursicutsol]

In Nativitate Domini ad tertiam Missam in die

Epistola Evangelium

Léctio Epistolæ beáti Pauli Apóstoli ad Hebraéos.

Multifárium multísque modis olim Deus loquens pátribus in prophétis: novíssime diébus istis locútus est nobis in Fílio, quem constítuit herédem universórum, per quem fecit et saécula: qui cum sit splendor glóriæ, et figúra substántiæ ejus, portánsque ómnia verbo virtútis suæ, purgatiónem peccatórum fáciens, sedet ad déxteram majestátis in excélsis: tanto mélior Angelis efféctus, quanto differéntius præ illis nomen hereditávit. Cum enim dixit aliquándo Angelórum: Filius meus es tu, ego hódie genui te? Et rursum: Ego ero illi in patrem, et ipse erit mihi in filium? Et cum iterum indrodúcit primogénitum in orbem terræ, dicit: Et adórent eum omnes Angeli Dei. Et ad Angelos quidem dicit: Qui facit Angelos suos spiritus, et ministros suos flammam ignis. Ad Fílium autem: Thronus tuus, Deus in saéculum saéculi: virga æquitatátis, virga regni tui. Delixisti justitiam, et odisti iniquitátem: proptérea unxit te Deua, Deus tuus, óleo exultatiónis præ particípibus tuis. Et: Tu in princípio Dómine, terram fundásti: et ópera mánuum tuárum sunt cæli. Ipse períbunt, tu autem permanébis; et omnes ut vestiméntum veteráscent: et velut amíctum mutábis eos, et mutabúntur: tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.

Inítium sancti Evangélii secúndum Joánnem.

In princípio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum. Hoc erat in princípio apud Deum. Omnia per ipsum facta sunt: et sine ipso factum est nihil, quod factum est: in ipso vita erat, et vita erat lux hóminum: et lux in ténebris lucet, et ténebræ eum non comprehendérunt. Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Joánnes. Hic venit in testimónium, ut testimónium perhibéret de lúmine, ut omnes créderent per illum. Non erat ille lux, sed ut testimónium perhibéret de lúmine. Erat lux vera, quæ illúminat omnem hóminem veniéntem in hunc mundum. In mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et mundus eum non cognóvit. In própria venit, et sui eum non recepérunt. Quotquot autem recepérunt eum, dedit eis potestátem fílios Dei fíeri, his, qui credunt in nómine ejus: qui non ex sanguínibus, neque ex voluntáte carnis, neque ex voluntáte viri, sed ex Deo nati sunt. [Hic genuflectitur] Et Verbum caro factum est, et habitávit in nobis: et vidimus glóriam ejus, glóriam quasi Unigéniti a Patre, plenum grátiæ et veritátis.

+++

[montenegrokingdom]

PRESVITERI DIOCLEATIS

GESTA REGUM SLAVORUM

Rogatus a vobis dilectis in Christo fratribus, ac venerabilibus sacerdotibus sanctae sedis Archiepiscopatus Dioclitanae ecclesiae, necnon et a pluribus senioribus maxime a iuvenibus nostrae civitatis, qui non solum in audiendo, seu legendo, sed in exercendo bella, ut iuvenum moris est delectantur, ut Libellum Gothorum, quod latine Sclavorum dicitur Regnum quo omnia gesta, ac bella eorum scripta sunt, ex sclavonica littera verterem in latinam, vim inferens meae ipsae senectuti, vestrae postulationi fraterna coactus charitate parere studui. Verum tamen nullus legentium credat, alia me scripsisse praeter ea, quae, a patribus nostris, et antiquis senioribus veridica narratione referre audivi.

I

Regnante in urbe Constantinopolitana imperatore Anastasio, qui se et alios multos Eutychiana haeresi maculaverat, Romae vero praesidente Gelasio papa secundo; eo tempore praeclaruerunt, in Italia Germanus episcopus et Sabinus Canusinae sedis episcopus, atque venerabilis vir Benedictus apud Cassinum montem; exiit quoque gens a septentrionali plaga, quae Gothi nominabantur, gens ferox, et indomita, cui erant tres fratres principes, filii regis Senulaldi, quorum nomina sunt haec: primus Brus, secundus Totilla, tertius vero Ostroyllus.

II

Itaque qui maior caeteris erat, defuncto patre, Brus sedit in solio eius, regnavitque pro eo in terra nativitatis suae. Totilla vero, et Ostroyllus, ut sibi magnum nomen facerent, consilio, et voluntate primogeniti fratris congregantes exercitum magnum valde, et fortem exierunt de terra sua et venientes debellaverunt Pannoniam provinciam, et bellando obtinuerunt eam. Post haec cum valida multitudine pervenerunt in Templana.

Tunc rex Dalmatinorum qui in civitate magna, et admirabili Salona manebat, misit nuncios, et litteras ad regem Istriae provinciae, ut congregaret exercitum, quatenus insimul exirent eis obviam, et defenderent se. Igitur ambo congregantes exercitum gentis suae exierunt obviam Gothis, venientes itaque castrametati sunt iuxta eos; tunc per spatium octo dierum quia prope erant castra ad castra, hinc inde armati procedentes per partes graviter se vulnerabant, ac trucidabant. Octavo vero die omnes hinc inde hristiani, et gentiles, armati exierunt, et commissum est magnum proelium ab hora diei tertia, usque ad vesperam, et Dei iudicio, cui nemo audet dicere, cur ita faciat, quia forte aliquod magnum peccatum latebat in Christianis, victoriam Gothi crudeles habuerunt, ceciditque pars Christianorum et interfectus est rex Istriae, et multa milia hominum Christianorum in ore gladii mortua sunt et plurima captiva ducta sunt. Evasit autem rex Dalmatinorum cum valde paucis militibus, et aufugit in civitatem suam Salonam.

Post haec quia magnus erat exercitus Totillae, et Ostroyili fratris eius, et populus ei accreverat multus, consilio inito cum suis magnatibus diviserunt exercitum, et Totilla per Istriam, et Aquileiam cum suo exercitu transiens Italiam petiit, multaque et magna proelia ibi commisit, regiones ac civitates plurimas vastavit, atque incendit. Inde insulam Siciliam ingrediens pauco in tempore vitam finivit, sicut ei dixerat Dei famulus Benedictus.

Ostroylus autem frater eius cum suo exercitu Illyriam provinciam ingressus, crudelia committendo bella, quia non erat, qui ei resistere posset, obtinuit totam Dalmatiam et maritimas regiones, donec advenit et resedit in regione Prevalitana. Tunc retentis secum aliquantis militibus misit filium suum Senulatum nomine, ut regiones transmontanas in Transmontana subiugaret. Inter haec imperator Constantinopolitanae urbis congregans exercitum contra Ostroyllum misit eo, quod audierat, eum remansisse cum paucis in Praevalitana urbe. Praeterea venientes, qui ab imperatore missi fuerant invenerunt sicut dictum est Ostroyllum cum paucis; attamen quia vir forti animo erat, paravit se ad bellum. Commisso itaque bello cecidit Ostroyllus et interfectus est, et qui cum eo erant in fugam conversi sunt. Homines itaque imperatoris tollentes eorum spolia in terram suam reversi sunt.

III

Audiens autem filius eius Senudialus mortem patris venit quantocius cum exercitu putans invenire imperatoris gentem, ut mortem patris vindicaret, sed minime invenit. Denique caepit regnum, et regnavit in loco patris, genuitque filium, quem Syllimirum vocavit; fuerunt autem regni eius fines de Valdevino usque ad Poloniam, tam maritimas, quam transmontanas regiones, multasque iniquitates, et persecutiones faciendo Christianis, qui in civitatibus maritimis habitabant. Duodecimo anno regni suimortuus est.

IV

Cui successit filius eius Syllimirus in regno, quiquamvis paganus, et gentilis tamen cum omnibus pacificus fuit, et dilexit omnes Christianos, et minime persecutus est eos, iniit quoque pactum cum eis, et facti sunt ei tributarii. Replevit multitudine Sclavorum et quievit terra in diebus illis, genuit quoque filium, quem Bladinum vocavit. Vigesimo primo anno regni sui mortuus est.

V

Accepit regnum filius eius Bladinus, et in via patris sui ambulavit et possedit regnum patrum suorum cum pace, genuit quoque filium quem Ratomirum vocavit, qui abinfantia sua coepit esse durus valde, atque superbus. Praeterea regnante Bladino exiit inumerabilis multitudo populorum a magno flumine Volga, a quo et nomen caeperunt. Nam a Volga flumine Vulgari usque in presentem diem vocantur. Hi cum uxoribus, et filiis, ac filiabus, atque cum omni pecunia, ac substantia magna nimis venerunt in Sylloduxiam provinciam. Praeerat eis quidam nomine Kris, quem lingua sua cagan appellabant, quod in lingua nostra resonat imperator, sub quo erant VIII principes, qui regnabant et iustificabant populum, quoniam multus erat nimis. Igitur impugnantes Sylloduxiam, expugnaverunt eam. Inde debellando caeperunt totam Macaedoniam. Post haec totam provinciam Latinorum qui illo tempore Romani vocabantur, modo vero Morovlachi, hoc est Nigri Latini vocantur. Imperator etiam plurima cum eis faciens bella, sedens in solio suo, nec valens in aliquo superare, misit, et facit pacem cum eis, et sic dimisit eos. Similiter et rex Bladinus cernens, quod maxima multitudo populi esset, cum eis, fecit pacem, caeperuntque se utrique populi valde inter se diligere, id est Gothi, qui et Sclavi, et Vulgari, et maxime quod ambo populi gentiles essent, et una lingua esset omnibus, deinde Vulgari iam ex omni parte securi, construxerunt sibi villas et vicos, et inhabitaverunt terram, quam caeperunt usque in praesentem diem.

VI

Inter haec mortuus est Bladinus, et regnavit pro eo Ratomirus filius eius, qui inimicus nominis christiani extitit a pueritia, coepitque ultra modum persequi Christianos, voluitque delere de terra, et de regno suo nomen eorum, multas quoque civitates eorum, et loca destruxit, et alias in servitutem redigens resecravit. At christiani videntes se in magna tribulatione et persecutione positos congregantes se coeperunt super cacumina montium ac loca fortia castella et aedificia, prout poterant, construere ut vel sic evaderent manus eorum donec Deus visitaret eos et liberaret.

VII

Defuncto etiam Ratomiro ex eius progenie regnaverunt post eum quatuor iniqui reges, non in uno quidem tempore, sed unus post alium temporibus suis, quorum temporibus semper in persecutione fuerunt christiani. Et quia inimici, et persecutores Christianorum, longum duximus narrare eorum iniquos actus et vitam, quoniam ad meliora et delectabiliora tendere festinamus. Attamen diebus eorum multi Christianorum ex maritimis, et transmontanis regionibus, nolentes inquinare eorum polutis moribus fugiebant quotidie, undique iungebant se illis, qui in montanis, et in locis fortioribus manebant eligentes magis cum eis sustinere persecutiones, et penuriam, et salvare animas suas, quam gaudere ad tempus cum gentilibus, et vi eorum perdere animas.

VIII

Post mortem vero quatuor iniquorum regum natus est ex eorum progenie quidam Zuonimirus, qui accepto regno destitit Christianos persequi. Temporibus huius floruit, ut rosa ex civitate Thessalonica quidam philosophus Constantinus nomine, filius cuiusdam Leonis patricii vir per omnia sanctissimus atque in divinis scripturis profundissime a pueritia edoctus. Hic vir sanctus a Spiritu Sancto admonitus exiens de civitate sua Thessalonica, venit in Chasariam provinciam ibique cum pluribus philosophis disputans diebus plurimis convicit eos, suaque doctrina et praedicatione, convertit totam Chasariam provinciam ad fidem Jesu Christi, et baptizati sunt omnes in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. Post haec convertit totam gentem Bulgarorum, et similiter baptizati sunt in fide Sanctae Trinitatis.

IX

Inter haec mortuus est rex Sanamirus et accepit regnum eius Sfetopelek nomine. Regnante vero rege Suetopelek misit papa Stephanus litteras ad venerabilem virum Constantinum doctorem, vocans eum ad se, audierat enim de eo, quod sua praedicatione converti fecerat innumerabilem gentem, et ob hanc causam desiderabat eum videre. Itaque Constantinus, vir sanctissimus ordinavit praesbiteros, et litteram lingua sclavonica componens, commutavit evangelium Christi, atque psalterium, et omnesdivinos libros Veteris, et Novi testamenti de graeca littera in sclavonicam nec non, et missam eis ordinans more Graecorum confirmavit eos in fide Christi, et valedicens omnibus, quos ad fidem Christi converterat, secundum apostolicum dictum Romam pergere festinabat. Dum autem pergeret transiens per regnum regis Sphetopelek honorifice ab eo susceptus est. Tunc vir Dei Constantinus, cui nomen postea Kyrillus a papa Stephano impositum est, quando consecravit eum monacum, coepit praedicare regi evangelium Christi et fidem Sanctae Trinitatis, ad cuius praedicationem rex Sphetopelek credidit Christo, et baptizatus est cum omni regno suo, et effectus est orthodoxus, et verus Sanctae Trinitatis cultor. Aliquantis post haec diebus immoratus cum rege vir beatissimus confirmavit eum in fide atque doctrina Christi, et valefaciens omnibus christicolis, Romam profectus est.

Tempore isto facta est laetitia magna, et christiani descendentes de montanis, et locis abditis, quo dispersi erant, coeperunt nomen Domini laudare et benedicere, qui salvos facit sperantes in se. Post haec Sphetopelek rex iussit christianis, qui latina utebantur lingua, ut reverterentur unusquisque in locum suum, et reaedificarent civitates, et loca quae olim a paganis destructa fuerunt. Placuit etiam regi, ut temporibus suis rememorarentur, ac recordarentur seu scriberentur termini ac fines omnium provinciarum ac regionum regni sui, quatenus unaquaeque gens sciret, atque cognosceret fines, et terminos provinciarum, et regionum suarum, congregans igitur omnes sapientes regni sui, locutus est eis de verbo hoc, sed nullus eo tempore inventus est, qui certam responsionem daret regi de hac re. Tunc rex Dei sapientia plenus, sano utens consilio, misit sapientes, ac nobiles viros legatos ad venerabilem, et apostolicum virum papam Stephanum, et ad imperatorem Constantinopolitanae urbis Michaelem rogans, et petens, quatenus antiqua privilegia, quibus termini et fines provinciarum, ac regionum, seu terrarum scripti continebantur, mittere cum viris sapientissimis dignarentur, dum autem legati regis Romam venissent, et verba regis papae Stephano intimassent, gaudio magno gavisus est papa venerabilis et maxime quod occasione accepta mitteret sapientissimos viros, qui novellum, ac tenerum regem adhuc in fide, et populum eius pascerent, ac satiarent pane coelesti, ac verbo vitae. Misit itaque vicarium suum Honorium nomine sanctae Romannae ecclesiae presbiterum cardinalem, cui et tradidit potestatem ligandi, atque solvendi, evellenti et dissipandi, aedificandi, atque plantandi, sicuti moris est, quando per mundi partes legati, seu vicarii a sede Romana mittuntur, et cum eo alios duos cardinaies episcopos quoque iussit eum secum assumere, qui adhuc populo in fide episcopos, sive ecclesias consecrarent, et verbum vitae in eorum cordibus quotidie seminarent.

Advenientes itaque cardinales, et episcopi invenerunt regem in planitie Dalmae, a quo cum magno honore, et reverentia suscepti sunt. Tunc rex iussit congregari in eadem planitie Dalmae omnes populos terre, et regni sui. Inter haec dum populi congregarentur, advenerunt legati nobiles, et sapientes missi ab imperatore Michaele, Leo, et Joannes, et alii sapientes, qui a rege, et cardinalibus honorifice suscepti sunt. Igitur omnes congregati, tam latina, quam et sclavonica lingua qui loquebantur, iussu Honorii apostolici vicarii, ei christianissimi regis Suetopelk, per spatium dierum XII synodum fecerunt. In qua diebus octo de lege Divina, et sacra scriptura, ac de statu ecclesiae tractatum est. Caeteris autem quatuor diebus de potestate regis, de ducibus, et comitibus, et centurionibus, et de statu regis sermocinatum est. Relecta sunt, et in eadem synodo antiqua privilegia tam latina, quam graeca missa ab apostolico, et ab imperatore, audientibus cunctis populis de divisione provinciarum ac regionum seu terrarum, sicuti ab antiquis imperatoribus scripta, et ordinata fuerunt, et placuit regi, et cuncto populo finita synodo XIIa die per manus Honorii vicarii, et cardinalium, atque episcoporum coronatus est rex atque coronatus more Romanorum regum, et facta est laetitia magna in populo, et in universo regno eius.

Post haec iussit rex, ut consecrarentur archiepiscopi, unus in Salona, et alius in Dioclia; similiter, et episcopi plurimi consecrati sunt, et ecclesiae, que destructae erant, et violatae manebant, reaedificate et consecratae sunt; statuit etiam rex, ut nullus perturbaret in aliquo aliquam ecclesiam, aut haberet aliquam potestatem, seu dominationem in aliqua ecclesia, nisi solus archiepiscopus, vel episcopus, cuius sub iure esset eadem ecclesia, qui vero aliter faceret, regiam coronam offenderet. Post haec secundum continentiam privilegiorum quae lecta coram populo fuerant, scripsit privilegia, divisit provincias, et regiones regni sui, ac terminos, et fines earum hoc modo: secundum cursum aquarum, quae a montanis fluunt, et intrant in mare contra meridianam plagam, Maritima vocavit; aquas vero que a montanis fluunt contra septentrionalem plagam, et intrant in magnum flumen Donavi, vocavit Surbia. Deinde Maritima in duas divisit provincias: a loco Dalmae, ubi rex tunc manebat, et synodus tunc facta est usque ad Valdevino vocavit Croatiam Albam, quae et Inferior Dalmatia dicitur, cui Inferiori Dalmatiae consensu domini papae Stephani, et legatorum eius, instituit Salonitanam ecclesiam metropolim, sub cuius regimine has ecclesias statuit, videlicet: Spalatum, Tragurium, Scardonam, Aransonam, quod nunc est castellum Jadrae, Aenonam, Arbuam, Absarum, Vegliam, et Epitaurum, quod nunc dicitur Ragusium.

Item ab eodem loco Dalmae usque Bambalonam civitatem, quae nunc dicitur Dyrachium, Croatiam Rubeam vocavit, quae et Superior Dalmatia dicitur, et sicuti Inferiori Dalmatiae Salonitanam ecclesiam constituit metropolim, simili modo Superiori Diocletanam ecclesiam pro iure antiquo statuerunt metropolim, sub cuius regimine has ecclesias declararunt, scilicet: Antibarium, Buduam, Ecatarum, Dulcignum, Suacium, Scodram, Drivastum, Pollatum, Sorbium, Bosonium, Tribunium, Zaculmium. Surbiam autem, que et Transmontana dicitur, in duas divisit provincias: unam a magno flumine Drina contra occidentalem plagam usque ad montem Pini, quam et Bosnam vocavit. Alteram vero ab eodem flumine Drina contra orientalem plagam usque ad Lupiam, et Lab, quam Rassam vocavit.

Unaquaque autem in provincia banum ordinavit, idest ducem ex suis consanguineis fratribus, et supanos, idest comites, et sednicos, idest centuriones, ex nobilioribus earundem provinciarum. Dedit autem unicuique bano, idest duci, potestatem sub se habere septem centuriones, qui recte, ac iuste populum iudicarent, et tributa acciperent, et banis praesentarent. Bani post haec medietatem regi persolverent, et medietatem sibi tenerent. Comitibus vero, idest iupanis iussit sub se habere unum sednicum, qui cum eo similiter iudicaret popullum cum iustitia, et duas partes tributorum comites, idest iupani, regi ut solverent, tertiam vero suo usui retinerent, banis autem sive ducibus nullam rationem facerent, sed unusquisque teneret, et dominaretur iupaniis earundem provinciarum, ac regionum, sed solo regi rationem redderent, multas leges, et bonos mores instituit, quos qui velit agnoscere, librum Sclavorum qui dicitur Methodius, legat; ibi reperiet qualia bona instituit rex benignissimus. Itaque perfectis omnibus, cardinales et episcopi, ac legati imperatoris accepta a rege licentia, et agentes gratias deo et regi, cum honore magno, et cum pluribus donis a rege datis reversi sunt ad loca sua. Similiter bani et supani atque centuriones noviter ordinati cum universo populo laudantes Deum, et salutantes regem, abierunt unusquisque in provinciam, et regionem suam.

Regnavit praeterea rex sanctissimus XL annos, et menses quatuor, genuitque filios, et filias, et septima decima die intrante mense martio mortuus est, sepultusque est in ecclesia Sanctae Mariae in civitate Dioclitana honorifice, et cum magnis exequiis. Tunc congregantes se populi lamentaverunt illum flentes, et in aedem ecclesia in qua sepultus est, elevaverunt filium eius Sfetolicum, ibique consecratus et coronatus est ab archiepiscopo et episcopis. Ex illa denique die mos adolevit, ut in aedem ecclesia eligerentur, et ordinarentur omnes reges huius terre.

[comp-lady]

{Fic} A Bout of Nerves

Fandom: Ghost

Characters: Ariah Emeritus (OC), Ember Emeritus (OC), /Dewdrop

Notes: Yes, I wrote this immediately after watching the new music video. Enjoy the peek into the future (ﾉ◕ヮ◕)ﾉ*:･ﾟ✧

Summary:

"Oh for Hell's sake," Ariah grumbles. "Just rip it off mid-video," Ember says, tapping away at her phone. "It can be a dramatic moment for the video. You run from the confessional and tear off the habit in the process. Look at the poor little Christian seeking freedom." -OR- Ariah Emeritus is all set to take over as Papa V. She just gets a bit nervous when filming the music video that will act as her worldwide debut.

Read it here on AO3

If you like my work consider leaving a tip! ☕

[comp-lady]

{Fic} An Acceptance of Courting

Fandom: Ghost

Pairing: Mountain/Niall (brother of sin OC)

Characters: Mountain, Niall

Notes: for @loveinthemindpalace

Summary:

“You know Mountain is courting you, right?” Dew is the one to take mercy and fill Niall in. Because no he absolutely did not. Now he has to figure out what to do about this.

Read it here on AO3

If you like my work consider leaving a tip! ☕

[comp-lady]

{Fic} A Dubious Adoption

Fandom: Ghost

Pairing: none specifically mentioned

Characters: Dew, Niall, Other OCs

Notes: Written for Day 25 of Mushy May 2023

Summary:

Maybe he just wants this. Maybe he just wants a pet. Why shouldn’t he have one? Who is here to say no? Plenty of the siblings have pets now. Cats and dogs and fish and ferrets Dew wants this scrawny hellcat as a pet.

Read it here on AO3

If you like my work consider leaving a tip! ☕

[comp-lady]

{Fic} Playing Hooky

Fandom: Ghost

Pairing: Cirrus/Dew

Characters: Cirrus, Dew

Notes: Written for Day 21 of Mushy May 2023

Summary:

Cirrus finds Dew playing hooky in the ministry gardens.

Read it here on AO3

If you like my work consider leaving a tip! ☕

[comp-lady]

{Fic} A Ghost Carol, Stave 2

Fandom: Ghost

Characters: Secondo, Terzo, Copia, PRimo, Various Nameless Ghouls, Various original characters

Notes: HELLO!!!! This fic has been in the works since December of 2022, and I am delighted to say that it is finally here! Expect to see a lot of lines lifted from and referencing both the original writings of Dickens and A Muppet’s Christmas Carol. Both of them were my main points of reference when writing this, as I really wanted it to feel as much like A Christmas Carol as I could. So i was mimicking Dickens’ writing style as best I could WHICH IS DIFFICULT FOR ME. For the record! Also some lines are just too iconic and they’re in every iteration. I hope you all enjoy!

Summary:

Life and being declared Papa Emeritus II has made Secondo bitter and miserable. Set on a path that could lead only to pain. On a cold night int he middle of Yule he is visited by three spirits. To take him on a journey through his past, present, and future, to try and save him from himself.

Read it here on AO3

If you like my work consider leaving a tip! ☕

[comp-lady]

i miss ur copia and terzo!! i need pack shenanigans so bad 😭😭

Weel I have some Cumulus/Dew smut to be posted at some point this month for Fuck February, and good news! I started on the sequel to Empire! I also have a few one shots ready to post or in the works, so more pack shenanigans will be coming to you soon!

[comp-lady]

Canon Papa V is fine and all that, but oh are those new ghoul fits perfect for the Papa V of Empire's verse

[comp-lady]

Flower Language

Fandom: Ghost

Pairing: Mountain/Dew, background polyghouls

Characters: Mountain, Dew

Notes: WE love some fluff, written for Day 17 of Mushy May 2023

Summary:

“Why am I the only one you gave a flower nickname to?” Dew asks, one day. He’s perched on Mountain’s workbench, legs swinging freely as he watches the earth ghoul work. Mountain knows his antlers are overflowing with water lilies and snapdragons. The very flowers he used as nicknames for Dew. “Because their meaning is important.”

Read it here on AO3

If you like my work consider leaving a tip! ☕

[comp-lady]

[FIC] Staking A Claim

Fandom: Ghost

Pairing: Rain/Ifrit

Characters: Rain, Ifrit, short appearances by others toward the end.

Notes: Pretty sure this is a kinktober fill for HateSex, I just can't remember which kinktober

Summary:

An arm slung around slim shoulders. Hands on his waist. Looming over the smaller ghoul every chance he got. None of it bothered Dew. In fact he hardly seemed to notice what the other fire ghoul did. But all of it got under Rain’s skin. So now they’re here. -or- Rain lays a claim

Read it here on AO3

If you like my work consider leaving a tip! ☕

[comp-lady]

[FIC] Beware The Quiet One

Fandom: Ghost

Pairing: Dew/Rain, background polyghouls

Characters: Dew, Rain, Aether

Notes: this is technically a fill for mushy may day 15 of 2023 lamo

Summary:

No one expects this of Rain. Which is their problem, not Rain’s. They shouldn’t have fallen for the stupid stereotypes. That water ghouls are all soft and shy and all fire ghouls are boisterous and brash.

Read it here on AO3

If you like my work consider leaving a tip! ☕

[comp-lady]

[Fic] Trial and Error

Fandom: Ghost

Pairing: hinted polyghouls

Characters: Swiss, Dew, Rain, Cumuluis, other nameless ghouls

Notes: this is techncially a fill for mushy may day 18 of 2023 lamo

Summary:

Lughnasadh was right around the corner, a holiday of thanks to His Infernal Majesty. To the seven princes and four queens of hell. A large feast for the whole abbey, with the longstanding tradition of an effigy of Baphomat made of bread. Which is what the ghouls are practicing, currently.

Read it here on AO3

If you like my work consider leaving a tip! ☕

[comp-lady]

[Fic] Four Is Bliss

Fandom: Ghost

Pairing: Copia/Terzo/Omega/Dew

Characters: Copia, Terzo, Dewdrop, Omega

Notes: Copia is NOT related to Terzo in this. If you have a problem with that ship take it to someone who cares, because I don’t. Your lack of imagination is not my problem.

Summary:

Fire ghouls are great for waxplay

Read it here on AO3

If you like my work consider leaving a tip! ☕

[comp-lady]

[FIC] An Empire From The Ashes of Old, chapter 53

An Empire From The Ashes of Old, chapter 15

Fandom: Ghost

Pairing: Copiiia, poly ghouls, the Papas and the ghouls

Characters: Copia, Terzo, The nameless ghouls, various OCs

Notes: Copia is NOT related to Terzo in this. If you have a problem with that ship take it to someone who cares, because I don’t. Your lack of imagination is not my problem.

Summary:

The Emeritus brothers are dead, and Cardinal Copia has been installed as the new front man of Ghost.The Lights, the fans screaming and singing along, the way the tension between himself and ghouls seems to melt away. Every night it’s like he’s stepping from one world to another. One where he is a better version of himself. Confident, likeable, maybe even a little bit sexy. When on stage there is some part of Copia, buried deep and long ignored, that finally feels at home. Like he is no longer alone.But eventually the ritual ends. Final bows are done and he must leave the stage. Re-enter reality. Where nothing is simple and those in power have their own plans for the Ghost Project. To whom Copia is little more than a pawn, to be moved across the board as they see fit. He can be the puppet, or he can take the more difficult path and become the Papa he was meant to be

Read it here on AO3

So this is it.

The last chapter.

I first started properly creating for fandoms somewhere in my early teens. Those early works and the computers they were written on are all lost to time. What has lasted, for well over two decades at this point, was the dream to one day create one of those giant epics I saw on Fanfiction.net. One of those 100k plus fics. I had tried so many time before and failed so many time before.

And now here it is.

I've done it.

This fandom, for as toxic as the antis can be, has been a gift. It was a solace to find in the wake of my father's death. And when I started writing this fic in the September that followed his death I did not expect this fic to be my companion for the next two years. I was so sure that something, even disinterest, would kill it before it got finished. The same way it did to a hundred other fics. Yet here I am. It's done. You know it's a big thing when finishes gives you a small existential crisis that you get to talk to your therapist about.

At the risk of sounding like some sort celebrity accepting an award I want to thank everyone that has ever commented, whether here or on Tumblr. You all are the reason I finished this fic. If I did not have the support and the comments it never would have been finished. I want to thank @acindra , who took on transcribing for me, which saves my sanity. I want to thank my friends on discord for humoring me yelling about this monster for two years.

I promise I'm not done with this series. You'll see more side fics. I have a whole Babies Ever After sequel outlined and ready to be started. So keep you eye on this space lol, as I also other fics on the burners

See y'all in the next fic

If you like my work consider leaving a tip! ☕