Tumgik
#Epistola ad Dionysium de Burgo Sancti Sepulcri
mercuriicultores · 1 year
Text
Franciscus Petrarca – Epistulae ad familiares, Epistola ad Dionysium de Burgo Sancti Sepulcri (De ascensu montis Ventosi)
Tempus forsan veniet, quando eodem quo gesta sunt ordine universa percurram, praefatus illud Augustini tui: «Recordari volo transactas foeditates meas et carnales corruptiones animae meae, non quod eas amem, sed ut amem te, Deus meus.».
Mihi quidem multum adhuc ambigui molestique negotii superest. Quod amare solebam, iam non amo; mentior: amo, sed parcius; iterum ecce mentitus sum: amo, sed verecundius, sed tristius; iamtandem verum dixi. Sic est enim; amo, sed quod non amare amem, quod odisse cupiam; amo tamen, sed invitus, sed coactus, sed maestus et lugens. Et in me ipso versiculi illius famosissimi sententiam miser experior: «Odero, si potero; si non, invitus amabo.».
[HIS] Puede que llegue el día en el que recorra de nuevo el modo en que ocurrieron las cosas, citando aquello que mencionaste de Agustín: «Deseo recordar las abominaciones pasadas y las corrupciones carnales de mi alma, no porque las ame, sino para amarte a ti, mi Dios.». En verdad, todavía tengo muchas dudas y preocupaciones pendientes. Aquello que solía amar, ya no lo amo; miento: aún lo amo, pero en menor medida; miento una vez más: lo amo, pero con timidez, con tristeza; ahora he dicho la verdad. Así es, amo, pero amo lo que no debería amar, lo que deseo odiar; sin embargo, amo, aunque a regañadientes, aunque obligado, aunque triste y lamentándome. Y en mí mismo experimento la verdad de aquel famoso verso: «Odiaré, si puedo; si no, amaré a regañadientes.».
0 notes