#Eddo Hartmann

[sesiondemadrugada]

Eddo Hartmann.

[colonellickburger]

Eddo Hartmann. The Sacrifice Zone. The Polygon, Kazakhstan, which was once home to the Soviet Union’s nuclear testing facilities.

[machazer]

abandoned building. vacancy.

Kazakhstan in 2019.

Eddo Hartmann

Edelweiss, Priorzersk, Kazachstan, 2019

@Huis van Marseille, Amsterdam

[projectourworld]

The Sacrifice Zone: Eddo Hartmann, Netherlands (First place, landscape)

This series explores a remote area of Kazakhstan known as The Polygon, which was once home to the Soviet Union’s major nuclear testing facilities. Between 1949 and 1989 more than 450 nuclear tests took place here, with little regard for their effect on the local people and environment. The location is still heavily contaminated and can only be accessed in protective clothing. The images in this series were made using an infrared camera, which hints at the radioactive menace that is invisible to the human eye | The Guardian | The Sony World Photography awards

[dmitrybelyakov]

Eddo Hartmann, The Sacrifice Zone 2022

[deathnskulls]

Eddo Hartmann

[sorrysomethingwentwrong]

‘Green Line’, © Eddo Hartmann,

A strip of mixed vegetation going across a farmer’s field. By using these kind of green areas farmers have to give up some of the valuable land but they will create a more “nature inclusive” balance. 

Because of the animals living in this area less pesticides are needed. 

This is one of the many steps which will be vital to maintain a sustainable agriculture. 

[pjotrpirhagen]

Eddo Hartmann (1973, the Hague) - Setting the Stage Setting the Stage is Hartmann’s most challenging project so far. Allthough he was continuously followed by two North Korean ‘guides’, the photographer did manage to shoot in his own style, thereby creating a very new, different image of North Korea than we use to see. Important in Hartmann’s photography are the individuals, the bricks in the communist wall, that he tries to show. Allthough this human factor is present, the photographs seem beautiful as they are horrifying. But most of all they lead you into a world that up till now was largely unknown.

[shemakesmusic-uk]

Luwten releases new single ‘Sleeveless’

Dutch producer, songwriter and musician Luwten (Tessa Douwstra) releases a new single ‘Sleeveless’, the latest to emerge from her forthcoming new album Draft due out April 30 via Glassnote Records.

Luwten takes its name from a Dutch word which simply means ‘place without wind’. Amsterdam-based Tessa Douwstra adopted it as the moniker for her abstract pop project, so enamoured was she with the creative process of “working in a total vacuum”. Whilst her 2020 EP Door was in Tessa’s own words; “A study of a perfectionist who acknowledges that everything’s in a constant state of flux”, the material on ‘Draft’ marks a determined move towards opening up a little, allowing a little fresh air, some outside influence, to rush in.

New release ‘Sleeveless’ reaches for the simplicity of an existence without pretence. Speaking about the interplay between the uneasiness which plays into the track Tessa notes; “On ‘Sleeveless’ I sing of a world in which we stop hiding ourselves. Life gives us many things to hide behind: the things we say, the things we buy, what we choose to show, the expectations we and others have of us. I think I have done quite a lot of hiding myself but most of the time I’ve found it to be tiring. It doesn’t feel like an honest way to live and it can actually deprive us of living freely.”

LUWTEN · Sleeveless

Photo credit: Eddo Hartmann

[portelan]

Vivianne Sassen - Venus & Mercury 2020 Huis Marseille

photo Eddo Hartmann

[nevver]

Magnetic North, Eddo Hartmann

[landacez]

TRACY•TV #39 – Eddo Hartmann shows us the secretive North-Korea North-Korea is one of the most secretive places in the world. Photographer Eddo Hartmann gives us an insight in the architecture and living world of the people ... source

[becomingmorecraftoriented]

[filmcourage]

(Read more here and watch the movie trailer via FilmCourage.com)

A film by Manu Riche.  Based on the novel

by Dimitri Verhulst

Available to watch February 7, 2017

Synopsis:

For the inmates of the multinational residential center somewhere in Europe, the circular, black comedy that is the cross-frontier migrant’s life ‘within the system’ becomes even blacker in December. For we are in the European ‘season of gladness and joy.’ Bipul doesn’t want to admit it to himself, but the Russian girl’s arrival makes a difference: Lidia. Hope? Surely not! A future? Get real! December is also the ninth month of Martina’s pregnancy. Pregnancies don’t go round in circles; they end in eruptions. Because when the situation is hopeless, rescue is near.

Genre: Cast: Bipul TAREK HALABY (Anne Teresa De Keersmaeker), Mahsun GÖKHAN GIRGINOL (KVS), Lidia EVGENIA BRENDES, Martina LYDIA INDJOVA, Igor KAMIL ALISULTANOV, Zef TIMUR MAGOMEDGADZHIEV, Yusuf HAYDER HELO, Olugbenga GORGES OCLOO

Crew: Manu Riche, Steve Hawes, Emmy Oost, Volya Films, Renaat Lambeets, Michèle Hubinon, Igor Gabriel, Anne-Catherine Kunz, Gerben Kokmeijer, Ranko Paukoviċ, Michel Schöpping, Harry de Wit, Guy Cabay, Eddo Hartmann

Year of production: 2015

Running time: 110

(Read more here and watch the movie trailer via FilmCourage.com)

[antoninotrizzino]

Eddo Hartmann • An escalator guard in the Pyongyang Metro (2016)

[pienisfordink-hku]

Eddo Hartman - Setting the Stage: Pyongyang, North Korea /Ad van Denderen - Jerusalem Stone

Huis Marseille Amsterdam, 22 feb 2018

Tussen 2014 en 2017 reisde de Nederlandse fotograaf Eddo Hartmann viermaal naar Noord-Korea. Zijn fascinatie voor dit gesloten land is mede ingegeven door het eenzijdige beeld dat het Westen ervan heeft. Iedereen kent de propagandistische foto’s van de huidige leider Kim Jong-un en de beelden van Noord-Koreaanse nieuwslezers met dreigende berichten over het afgekondigde nucleaire programma. Het zijn altijd politiek gekleurde beelden die ons bereiken, waarbij het om de nieuws- of propagandawaarde gaat. Maar van het dagelijkse leven weten en zien we nagenoeg niets.

Prachtige beelden, inspiratie! Mooie kleuren, composities. Het zijn enorm scherpe beelden, fijn dat ze zo groot waren afgedrukt en opgehangen, zo kon je echt van dichtbij kijken en zag je elk klein detail ver weg op de foto. Er miste voor mij wel wat, ik weet niet helemaal precies wat maar het was wat kaal, allemaal hetzelfde opgehangen en dezelfde grootte. Misschien omdat het redelijk steriele beelden waren, redelijk hetzelfde, en er voor mij misschien iets miste wat dat had kunnen doorbreken. 

Ad van Denderen, de éminence grise van de Nederlandse documentaire fotografie, volgt met zijn camera al bijna 25 jaar het dagelijks leven in Israël en de Palestijnse gebieden. Aanvankelijk fotografeerde hij in zwart-wit, in een klassieke, directe reportagestijl. Een jaar of vijftien geleden heeft zwart-wit plaatsgemaakt voor kleur en sindsdien hanteert Van Denderen een monumentale, meer afstandelijke stijl van fotograferen. In de tentoonstelling Jerusalem Stone komen beide visies samen om een genuanceerd beeld te kunnen geven van de complexe en precaire situatie in het gebied. Steen dient daarbij als metafoor. Steen bepaalt in hoge mate het landschap, en daarmee de waterhuishouding en plantengroei. Steengroeven bieden het materiaal waaruit huizen aan beide kanten van de grens worden opgetrokken. Stenen worden gebruikt om barrières op te werpen en om de tegenstander mee te bekogelen. Steen dient als wapen, als obstakel en als bescherming.

Knappe manier van vastleggen. De beelden zijn super rustig, ondanks dat het onderwerp dat zeker niet is. Dat is fijn om naar te kijken. De kleuren en goede composities vallen mij gelijk op. Ook bij deze beelden vond ik het fijn dat ze zo groot afgedrukt waren, wederom enorm scherp en gedetailleerd. Ik vond de afwisseling van iets kleiner geprint en iets groter ook goed werken.