#Don'tPayUK

[zannekinbond]

Organiseer het verzet tegen de liberale elite!

Zoals verwacht brengt het Overlegcomité Energie vanwege de liberale Vivaldi-regering geen oplossingen voor de crisissituatie. De reeds bestaande verlaging van BTW op energie naar 6% blijft net als het sociaal tarief behouden tot na de winter in 2023. Voor de rest wordt vooral aan de bevolking gevraagd om de thermostaat te verlagen en op allerlei vlakken in te boeten aan welvaart waar energie mee gemoeid is. Zaken die eigenlijk reeds lang de normaalste zaak van de wereld zijn of hadden moeten zijn, zoals het licht uitdoen bij afwezigheid of een computer uitschakelen na het werk, worden nu herhaald alsof men een mirakeloplossing heeft gevonden om energie terug betaalbaar te maken. Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) dat zich meestal van neoliberale recepten voorziet in haar adviezen en beleidskeuzes, zette de Europese regeringen alvast onder druk om de bevolking niet te sparen en de consumenten (werkende klasse, kleine zelfstandigen, verenigingen,…) zonder verzachtende maatregelen voluit de gigantische prijsstijgingen te laten betalen. Het in Washington gevestigde instituut noemt steunmaatregelen “kortzichtig”! De voorstellen van de Vivaldi-regering doen dan ook vooral de kleine man bloeden terwijl de energiereuzen buiten schot blijven. In crisistijd moet men de oorzaken durven benoemen om ze aan te pakken. De schuld voor de politieke, financiële en sociaaleconomische evolutie ligt voor 100% bij liberalen, bij liberaal wanbeleid, bij de liberale filosofie die achter beleidskeuzes schuil gaat. Deze politieke elite rijdt voor rekening van kapitaalsgroepen ten koste van de werkende klasse, zelfstandigen en kleine bedrijven. Deze politieke elite kiest voor de Amerikaanse economische en militaire belangen in Europa. Ook is tijdens de coronapandemie de economische ongelijkheid wereldwijd toegenomen. Het Russisch-Oekraïens conflict of de Covid-pandemie waar het regime zich graag achter verschuilt, zijn geen oorzaken maar maken de crisis van dit kapitalistisch systeem alleen maar meer zichtbaar. Alleen degenen die macht hebben in de staat beslissen over het beleid. En de macht in de staat moet worden veroverd en verdedigd voor en door het volk. Daartoe moet het volk in staat zijn de vraag naar de macht te stellen. En dat kan alleen door politieke organisatie. De liberale elite is niet bang voor mobilisatie in de straten wanneer demonstraties slechts dienen als een uitlaatklep voor de gecontroleerde ontlading van druk uit de ketel. Wat de heersers echt vrezen is een echte politieke organisatie van de burgers! In 1989 werden de protesten en demonstraties in de DDR gedragen door het hele complex van de internationale en toenmalige West-Duitse staats- en bedrijfsmedia, alsook de geheime diensten verbonden aan de NAVO. Vandaag is het omgekeerd; de miljardairsmacht van het militair-industrieel-mediacomplex staat tegenover de democratiebeweging. Om deze reden zullen huidige demonstraties nooit de doeltreffendheid van 1989 bereiken. Zolang de protesten niet wordt omgezet in verzet en gebruikt voor een concrete politieke organisatie van de burgers, zal elk activisme op niets uitlopen. Zelfs als een miljoen mensen in het weekend de straat op zouden gaan waarna men gewoon huiswaarts keert, zou niemand er enkele dagen later nog over praten omdat de regimemedia er niet over berichten, tenzij via framing in het voordeel van het liberaal regime. De crisis is complex en blijft escaleren. De heersende elite heeft de grond van de oude burgerlijk-democratische orde zelf al verlaten. Ofwel laten we ons met open ogen naar de slachtbank leiden, ofwel maken we een eind aan dit bestuur. Intussen gaf de regering bij monde van eerste minister De Croo zelf toe dat we voor een crisis van historische proporties staan: “5 à 10 jaar zware winterperiodes” voor de gewone man, nu spreekt hij zelfs van een dreigende "oorlogseconomie". Het gaat er niet langer alleen om de grondrechten van de bevolking te verdedigen tegen de uitbouw van een liberale veiligheidsstaat met fascistoïde kenmerken; de escalerende crisis veroorzaakt nu ook sociale tegenspoed voor een sterk groeiend deel van de bevolking, niet in het minst in de middenklasse. De eis van een "eerlijke verdeling van de lasten van de crisis" is ook gecontroleerde oppositie. De federale regering heeft al geruime tijd cosmetische "hulp" ingecalculeerd. Waar het werkelijk om gaat is een einde te maken aan de crisis zelf door de door de VS gedicteerde economische oorlog tegen Rusland te beëindigen. Niet Rusland, maar de EU en de nationale vazalregeringen zijn zelf verantwoordelijk voor de inflatie, de stijgende energiekosten en de voedselprijzen. Dit betekent ingaan tegen de Atlantische orde, in Europa verdedigd door alle liberale regeringen en elites. Premier De Croo orakelt dat “de EU de energieprijzen moet blokkeren” (zelfs dan blijven die prijzen veel te hoog) maar weigert het nutteloze sanctiebeleid tegen Rusland in vraag te stellen. Waar het om gaat is dat geijverd moet worden om o.a. Nordstream 2 in dienst te nemen en West-Europa ruimschoots van Russisch aardgas te voorzien. Waar het werkelijk om gaat is breken met het marktfundamentalisme en de gemeenschap controle geven over de productie en distributie van energie. Prijsvorming die niet langer beïnvloed wordt door winstmaximalisatie van private energiereuzen en taksen opgelegd door een liberale politieke elite die pertinent weigert de financiële middelen te halen waar ze zijn. Productie en distributie van energie moet voor 100% in handen van de gemeenschap zijn met democratische controle over de prijsvorming: prijs = wat het kost aan productie en distributie. De sociale tegenstellingen komen op alle gebieden tot uitbarsting. Dit geldt niet alleen voor België; de Franse president Emmanuel Macron verkondigde reeds dat "de tijd van overvloed" voorbij is. De Franse regering heeft Total onder druk gezet om de prijzen aan de tankstations te verlagen. De rechtse Britse regering heeft de winstbelasting voor energiebedrijven verhoogd van 40 naar 65 procent, een druppel op een hete plaat voor de miljoenen Britse huishoudens die als energiearm zullen omschreven worden. De "Don't Pay UK"-beweging moedigt ondertussen consumenten aan om te stoppen met het betalen van hun gas- en elektriciteitsrekening uit protest tegen de stijgende energieprijzen terwijl er steeds meer stemmen opgaan om over te gaan tot een algemene staking. De linkse regering in Spanje is van plan om een extra belasting te introduceren voor energiebedrijven. De opbrengsten daarvan moeten ten goede komen aan mensen met lage inkomens. Structureel verandert er echter niets, deze liberale regeringen dweilen met de kraan open. Met de vernietiging van de democratische en sociale grondrechten zal ook de fascisering van de samenleving voortgaan. Vlaams minister-president Jambon van de neoliberale N-VA verkondigt dat er weinig budgettaire ruimte is voor steunmaatregelen maar zwijgt als Vlaamse nepnationalist over de grootschalige drainage van Vlaams en Waals belastinggeld naar het Belgisch NAVO-leger voor nieuwe wapensystemen. Ook is het feit dat de VS/NAVO en de EU het nationaal-liberale Zelensky-regime in Oekraïne van geld en wapens voorzien, een uitdrukking en blauwdruk voor het waardenbegrip die de imperialistische EU erop nahoudt. Met de oorlog in Oekraïne, die in 2014 door de VS/NAVO en de EU is ontketend, staat alles op het spel voor het transnationale grootkapitaal en het imperialisme. De Oekraïense nuttige idioten dienen de NAVO als kanonnenvoer in de proxy-oorlog. Het valt nog te bezien wanneer de volgende escalatiefase jegens China zal worden ontketend. Hoe dan ook, in de 21e eeuw staan wij voor een wereldwijd, imperiaal conflict tussen de Westerse "Nieuwe Wereldorde" en het internationale recht, namelijk het nationale zelfbeschikkingsrecht van de volkeren en staten. Het was en blijft een bewuste politieke keuze vanwege het liberale kamp om naties te verzwakken en van elkaar afhankelijk (en dus kwetsbaarder) te maken door middel van handel. De ideologische dominantie van het neoliberalisme, onder andere zichtbaar in de bezuinigingsdrang van politici, heeft de politieke dominantie van de kosmopolitische rijken in de hand gewerkt tot op een onhoudbaar punt. Het doorvoeren van liberaal beleid, gebaseerd op internationale afhankelijkheid via kapitalistische handel, in een continent met een vergrijzende bevolking, weinig of geen grondstoffen en relatief hoge bescherming op vlak van sociale en milieuwetgeving, is de directe weg naar een geleidelijke maar verregaande verarming van de werkende klasse, dragende kracht van nationale soevereiniteit. Laten we eerst in ons land en Europa kijken naar onze directe sociale en politieke uitdagingen. Ook de politici van het liberaal partijenkartel kunnen niet door protestdemonstraties worden veranderd, omdat zij slechts de volgzame dienaren van hun meesters zijn. Degenen die niet langer meespelen zouden morgen ook uit beeld zijn, daar zullen de massamedia wel voor zorgen. Alleen de gezamenlijke inspanning van alle volksdemocraten die bereid zijn zich te verzetten tegen de liberale uitbuitingspolitiek en de toenemende fascisering via een veiligheidsstaat, kan deze waanzin een halt toeroepen. Dit vereist politieke organisatie in een democratisch front dat los staat van partijpolitiek enerzijds en de grootschalige verspreiding van de idee om over te gaan tot een algemene staking anderzijds, met steun aan spontane lokale stakingscomités op het terrein. De liberale elite wil voorkomen dat de stakingen van werknemers, scholieren- en boerenprotesten, Gele Hesjes, vredesbeweging,… zich als één democratisch protestpotentieel zouden samenvoegen tot één grote revolutionaire straatbeweging. Demonstraties alleen brengen geen politieke veranderingen teweeg, en dat is ook niet de functie van demonstraties. Dat weten we uit de geschiedenis.

Read the full article