#Ben Bogen

[salernoah]

Dinsdag | 14-05-2024 | 24°C | Salerno | Dag 2

Terwijl de Italianen hun schoonheidsslaapje, il riposo, houden, geniet ik van de middagzon vanaf het balkon. Misschien is het een vreemd beeld voor de Italianen, ik die in bikini op een stoeltje zit en een wasrek als bureau gebruik, terwijl zij hier nog gekleed gaan in jeans en blazers (hoe ze het doen, weet ik ook niet).

Vandaag mocht ik gelukkig aanschuiven in een nieuwe klas, een niveau hoger dan mijn klas van gisteren. Hoewel de meerderheid van de klasgenoten toch echt wel in aanmerking kwam voor een veteranenpas, was ik verheugd om een meisje van mijn leeftijd te zien. Het meisje bleek echter een Braziliaanse vrouw van dertig te zijn, die er veel jonger uitziet (dankzij een beetje botox, bekende ze echter).

De les verliep goed. Het tempo lag inderdaad hoger en ik kon makkelijk meekomen. Aangezien we ook een stukje grammatica (mijn favoriete taalonderdeel) hebben behandeld, was het voor mij een zeer geslaagde dag.

Na de pauze van een halfuur, die ik op de lungomare heb doorgebracht (foto’s makend met mijn analoge camera), was er nog een meid van mijn leeftijd verschenen. Een Zwitserse van tweeëntwintig. Het overgrote deel van mijn klas (op mij, de Braziliaanse en een Sloveense oude dame na) bestaat uit vrouwen uit Zwitserland. We gingen met z’n allen naar buiten voor een opdracht waarbij we in twee teams werden verdeeld. De school ligt in het stadshart. We moesten een lijst met vijf specifieke kledingstukken maken (zoals een rode leren riem, een gestreepte broek) en vervolgens uitwisselen. De bedoeling was om alle vijf kledingstukken te vinden en te fotograferen binnen een kwartier. Toen we terug naar het schoolgebouw liepen, raakte ik in gesprek met de Braziliaanse Valeria. Ook zij had meer mensen van onze leeftijd verwacht, in plaats van zo veel senioren. We spraken af om samen met het Zwitserse meisje (ben haar naam reeds vergeten; Eve?) te gaan lunchen na school. Morgen gaan Valeria en ik allebei mee op excursie naar Vietri sul Mare, wat vlakbij Salerno ligt. Vietri is de hoofdstad van de keramiek in Italië.

Het is nu 15:27 en ik voel de zon inmiddels wel branden. Zolang mijn laptop niet oververhit raakt, houd ik het nog wel uit. Mijn huisgenoot uit Tsjechië is nu in Pompeii, dus heb ik het huis voor mezelf. Dat zal wellicht anders zijn zodra het oudere Braziliaanse echtpaar hier volgende week intrekt. Ik denk niet dat ik dan nog in mijn bikini op het balkon zal zitten, alleen als ik zeker weet dat ik alleen thuis ben.

Na de lunch met de meiden, waarbij een bekende (een Zwitserse van negentien) van Eve aanschoof, ging ik op weg naar het kasteel bovenop de berg. Ik wist niet hoe ik er precies moest komen, maar volgens Eve was het lopend goed te doen. Ik volgde Google Maps en probeerde hier en daar mijn eigen draai aan de route te geven door op mijn gevoel af te gaan. Ik liep door smalle gekleurde straatjes en onder bogen door terwijl ik zo nu en dan een foto maakte met mijn camera. Ik kwam langs een bordje met de route naar de botanische tuin, Giardino di Minerva, die jammer genoeg een jaar gesloten is voor onderhoud (ik had Salerno namelijk de voorkeur gegeven deels vanwege deze botanische tuin) en liep het bordje voorbij. Uiteindelijk kwam ik uit bij een prachtige miniwaterval. Een waterval! In de stad! Ik vond het verbazingwekkend. Het uitzicht op zee was trouwens ook bijzonder mooi. Hoewel ik niet wist waar ik precies terecht was gekomen, was ik blij met mijn plotselinge ontdekking. Een paar trappen op en ik stond voor iemands huis met een citroenboom op de kleine patio voor het huis. Een trap verder en ik liep een piepklein bruggetje over naar een huis dat boven de waterval lag. Een adembenemend uitzicht. Ik zou hier ook wel kunnen wonen, dacht ik nog.

Ik besloot mijn bezoek aan het kasteel te verplaatsen naar een andere dag deze week. Ik moest ontzettend plassen en wist de ingang van het kasteel toch niet te vinden. Ook wilde ik vandaag naar il Duomo di Salerno, maar toen ik bij de kathedraal aankwam en aan de man vroeg of ik naar binnen mocht in deze outfit, werd ik vriendelijk afgewezen. God houdt namelijk niet van schaarsgeklede sexy jonge vrouwen wier decolleté te aanstootgevend is voor een plek waar baby’s gedoopt worden en families samenkomen (zo erg was het ook weer niet hoor). Dus zei ik beleefd in het Italiaans dat ik overmorgen wel zou terugkomen. Helaas wordt het overmorgen nog warmer dan vandaag, dus denk ik dat ik het maar naar vrijdag verplaats.

Hoewel het pas officieel mijn derde dag in Italië is, voelt het alsof ik hier al een week zit. Ik voel me erg op mijn gemak in het appartement en op school. Ik ben doodblij dat ik nu in een andere klas zit waarbij het allemaal iets sneller gaat. De oude vrouwen zijn allemaal zo erg nog niet; er zijn er pas twee die ik wat minder graag mag: de Sloveense vrouw, omdat ze traag is; en een van de Zwitserse vrouwen die tijdens de opdracht een beetje kapsones had en zo deed tegen mij (ik hoorde later van de vriendin van Eve dat zij die vrouw ook niet mocht). Verder zijn de vrouwen een stuk beter dan de ongemakkelijke Japanners en heb ik geen last meer van iemands stinkadem om negen uur ‘s ochtends.

[regioonlineofficial]

Elst - Hoe kun je zwerfafval in de gemeente Overbetuwe tegengaan? En mensen stimuleren minder afval op straat te gooien? 170 leerlingen van OBC Elst hielden zich met deze vragen bezig tijdens het IVN Jongeren Adviesbureau, in opdracht van de gemeente Overbetuwe. Op 21 augustus bogen zo’n 170 leerlingen uit zes klassen van OBC Elst zich over deze vraag in het kader van het IVN Jongeren Adviesbureau. Dit project heeft als doel jongeren te betrekken bij duurzame vraagstukken in hun eigen omgeving. IVN Natuureducatie Door hun docenten en IVN Natuureducatie hebben de leerlingen meer geleerd over zwerfafvalproblematiek en zijn zij actief op onderzoek gegaan. Ze hebben diverse locaties in de gemeente bezocht, afval verzameld en posters gemaakt met hun ideeën om het zwerfafval te verminderen. ‘Ik vond het vandaag heel leerzaam, omdat je zo kan bijdragen aan een oplossing voor het probleem van zwerfafval. Afval is namelijk helemaal niet fijn voor dieren en het ziet er ook niet mooi uit. Ik wist ook helemaal niet dat er chemische stoffen en plastic in sigarettenfilters zitten’, zei een van de leerlingen over het project. Leerlingen presenteren innovatieve oplossingen Aan het einde van de dag deelden de leerlingen hun innovatieve oplossingen met de jury, met daarin onder meer wethouder Rik van den Dam van gemeente Overbetuwe. De ideeën waren divers: het inzetten van een mascotte in bewustwordingscampagnes, zoals 'Bernard de Kat', een app waarbij je tijdens het wandelen zwerfafval verzamelt in ruil voor een beloning, prullenbakken in de vorm van speelse dieren, uitbreiding van statiegeld (bijvoorbeeld ook op sigarettenfilters), en het stimuleren van het gebruik van herbruikbare zakjes. De wethouder was enthousiast over de plannen: ‘Ik ben onder de indruk van het kennisniveau van de jongeren. Ze hebben goed door wat de impact van zwerfafval is op dieren en het milieu. Mooi te zien dat leerlingen zo toegewijd bezig zijn met het milieu. Ik zag hele creatieve voorstellen om zwerfafval op heel leuke en makkelijker manier te voorkomen en tegen te gaan.' Over het IVN Jongeren Adviesbureau In opdracht van de gemeente Overbetuwe en in samenwerking met IVN Natuureducatie deden de leerlingen van OBC Elst mee aan het Jongeren Adviesbureau. Met het IVN Jongeren Adviesbureau wil IVN Natuureducatie jongeren laten ervaren hoe leuk, leerzaam, gezond én belangrijk natuur is. Het Jongeren Adviesbureau betrekt jongeren bij hun eigen leefomgeving en ze beslissen zo mee over hun eigen duurzame toekomst. Want jong geleerd is oud gedaan!

[piasgermany]

[Album + Video] Milliarden - neu bei [PIAS] Germany - kündigen kommendes Album "LOTTO" an!

Alles steht zur Disposition, immer und überall. Was heute gegeben ist, nimmt morgen eine andere Form an; weniger greifbar, fast unsichtbar. So gesehen wurde das neue Milliarden-Album "LOTTO" (8. November über [PIAS] Germany) klug betitelt. Die "richtigen" Zahlen von heute sind die "falschen" von morgen. Oder, um es aufs Langspielplattenformat zu übertragen: Das Musikmachen spielt auf Zeit und vermeintlichen Gewinn, sehnsüchtig voller Vorfreude. Das Spielen mit Möglichkeiten zeichnet den eigentlich sandkornkleinen Song groß. Haben, halten, loslassen, neufinden – die "LOTTO"-Songs haben ihren Ursprung in dem Begehr, etwas sagen zu wollen, das man versteht, ohne zu wissen, was es ist. Ben Hartmann und Johannes Aue sind weniger Autoren, die Geschichten kreieren und konstruieren als vielmehr Musikmaler ihrer Erlebniswelten. Da das Leben kein Vakuum duldet, gibt´s auf "LOTTO" verstörend schöne Bilder zu entdecken, vielschichtig und doch sorglos-mutig gepinselt. Wie beim ersten Mal.

Musikmachen ist seit jeher ein Glückspiel. In manchen Protagonisten der Pop-Historie lässt es regelrechte Spielsucht erkennen. Hartmann und Aue gibt das ungeschriebene Blatt von morgen ein gutes Gefühl. Der Albumtitel "LOTTO" beschreibt entsprechend vielmehr die Sehnsucht nach dem Ungewissen als das eigentliche Glücksspiel. Der wirkliche Hauptgewinn kann nie Geld sein. Es ist ein Abfallprodukt von Arbeit.

Offenherzig, beinahe eingängig steht die erste Single "Das erste Mal" am Anfang des "LOTTO"-Wegs.  Frei von krachenden Rabauken-Gitarren und doch radikal drückt das Stück den Wunsch danach aus, Zeit dehnen zu können. Die Lust darauf, Fristen- und Termindiktaten zu entkommen, mag arglos erscheinen. Die Utopie, Vergänglichkeit mit einem Lachen wahrzunehmen, birgt jedoch die Chance, zu ihr tanzen zu können.

Tracklist "Lotto": 01. Das erste Mal 02. Halt mich fest 03. Deine Musik 04. Mantel 05. Psychose 06. Ach Andi Ach 07. Wir haben es versucht 08. Sag nie die Wahrheit 09. Fürcht’ dich nicht 10. Sternenflimmern

Live: 13.07.24 Norderstedt - Match Börner Open Air 19.07.24 Feldkirch - Poolbar Festival 20.07.24 Dillingen - Donaseide Festival 17.08.24 Großpösna - Highfield Festival 07.11.24 Frankfurt - Das Bett 08.11.24 Stuttgart - Wizemann 09.11.24 Zürich - Bogen F 14.11.24 Hannover - Musikzentrum 15.11.24 Köln - Gebäude 9 16.11.24 Dortmund - FZW 21.11.24 Nürnberg - Hirsch 22.11.24 München - Backstage 23.11.24 A-Wien - Fluc 28.11.24 Hamburg - Knust 29.11.24 Bremen - Tower 30.11.24 Leipzig - UT Connewitz 05.12.24 Dresden - Beatpol 06.12.24 Berlin - Huxleys Booking: zuendstoff Booking

Website Instagram Facebook

[eeuwigestilte]

Vrouwen, Anna Blaman (1939)

I

Haar armen glad en blank in 't lome

van donker tule, veel parfum en lippen

van karmijnrood - ik zie de tippen

van haar borsten deinend gaan en komen.

II

Winkel schemerig, veel stoffen op de toonbank

Zij buigt voorover in begerig kijken

Ik zie haar blouse soepel open wijken

en ben verzonken - diep en blank.

III

Haar benen lang en glad - zij lacht en ligt

loom achterover - ik zie hoe diep en ver de lijnen

van haar benen zijn en

denk eraan met afgewend gezicht.

IV

Zij lacht me door de spiegel toe, en let

daarbij op het effect van haar geschminkte ogen

Wat denk je, zegt ze traag, heb ik de bogen

van mijn wenkbrauwen goed aangezet?

[peterpijls1965]

Het lichaam         Terwijl niemand meer gelooft in de maakbare samenleving, schijnt de maakbaarheid van het fysieke lichaam steeds dichterbij te komen. Onder de kop "Wij zijn God" staat deze week op pagina 24 van De Groene een mooi stuk over de genetische modificatie in wat "postmenselijke tijdperk" wordt genoemd. In Illinois is inmiddels de eerste "ontwerpbaby" ter wereld gebracht. Dat jongetje is slechts geboren om de genetisch gemanipuleerde cellen die zijn lichaam bevat naar het beenmerg van zijn zieke zusje te transplanteren.         Het is maar een begin. Marvin Minski, in het stuk aangeduid als een van de grondleggers van de kunstmatige intelligentie, heeft voorspeld dat het binnenkort mogelijk zal zijn om herinneringen aan de hersenen te onttrekken en ze onveranderd op diskette te bewaren. Herinneringen zijn vaak zo rudimentair en zo verzonnen dat ik mij nauwelijks kan voorstellen hoe dat aftappen in zijn werk moet gaan, maar in ieder geval zou op deze manier tegemoet worden gekomen aan de klacht van Karel van het Reve, die het ooit eens betreurde dat met zijn dood ook de gedachten aan bepaalde personen verdwijnen.         Op pagina 2 van diezelfde Groene klinkt echter een heel ander geluid. Daar schrijft hoofdredacteur Martin van Amerongen over zijn ervaringen met de dood. De toon van zijn stukje is bijna luchtig, tot hij besluit met: "Nu ben ik zelf aan de beurt (kanker aan de slokdarm), zij aan zij met mijn zuster (borstkanker), want 'nooit komen rampen eenzaam als verspieders', zoals William Shakespeare zei. Mijn aandoening is inoperabel. Ik ben er trouwens tamelijk rustig onder, al had ik graag nog een paar jaar geleefd. Wel was het nogal moeilijk het mijn kinderen te vertellen".         Zo'n alinea kerft in je geheugen, vooral bij een journalist die praktisch over alles heeft geschreven maar heel weinig over zichzelf. Schrijven is zijn lust en zijn leven, maar aan "berichtgeving over de eigen navel" had hij een afgrondelijke hekel, zoals altijd zei. Ik merk dat ik al een verleden tijd aansla, maar Van Amerongen kennende is dat helemaal verkeerd en zal hij met schrijven doorgaan tot het bittere einde.         Van Amerongen merkt op dat hij pas heel laat in aanraking is gekomen met de dood. Dat had ik ook. Ik was al tegen de veertig toen ik tijdens een ochtendwandeling een plof achter mij hoorde. In een plas bloed lag een man op de straat die zojuist uit een raam was gesprongen. Uit het belendende huis stormden een paar mensen te voorschijn, die zich onmiddellijk over hem heen bogen. De man hijgde zwaar. In mijn ongelooflijke naïveteit dacht ik nog: die brengen ze naar het ziekenhuis en daar wordt hij wel opgeknapt. Maar toen ik de volgende dag informeerde hoe het was afgelopen, kreeg ik te horen dat de man dood was.         Van Amerongen beschrijft Piet de Schildpad als zijn eerste dode: "Die bewoog plotseling niet meer, waarna de familie hem een eerlijk zeemansgraf heeft bezorgd vanaf de brug over de Nieuwe Prinsengracht". Dat klopt volgens mij niet helemaal. Toen ik als jongmaatje in de journalistiek begon, bewoonde Van Amerongen een klein kamertje op de redactie van Vrij Nederland. Ik gebruik expres het woord bewoonde, want de inrichting van dat kamertje was erg huiselijk. Er lag een Perzisch tapijtje en naast de doos sigaren stond altijd een vaasje verse snijbloemen. Op een keer liet Van Amerongen zich ontvallen dat aan zijn woninkje ter redactie eigenlijk alleen nog een kanariepiet ontbrak.

        Dat liet ik mij geen twee keer zeggen. Ik wachtte tot zijn verjaardag en kocht in de dierenwinkel een kooi met een gele kanarie erin. Die zette ik in zijn kamertje en stelde mij vervolgens verdekt op. Toen Martin binnenkwam, kneep hij bij de aanblik van de vogel even één oog dicht, maar vertrok verder geen spier. Hij verzorgde de kanarie nauwgezet en noemde hem Otto, naar Otto Weininger, die rare Weense filosoof die zich op 23-jarige leeftijd in het sterfbed van Beethoven een kogel door het hart heeft geschoten. De kanarie is voor een kanarie behoorlijk oud geworden, maar op een gegeven dag lag hij toch met zijn pootjes omhoog.         Er is toen nog een Otto 2 gekomen, zo goed beviel het kwinkelerend gezelschap. Martin, hou je taai. Ik zou graag willen dat die genetische modificatie op tijd is om een Van Amerongen 2 te maken. NRC\Handelsblad, 9 maart 2001

[gwynb]

leeuwenmaan/ 10 procent onderdaniger

Kreeften zijn lief maar erg emotioneel soms werden zij, of werd ik mijzelf teveel vaak was ik hen te Leeuw en te weinig politiek correct of ze vonden me mooi en slim maar simpelweg een slet

tja de mannen zagen ons tweeduizend jaren als een lust voor de ogen ze wilden in ons knijpen en wilden dat we voorover bogen

ik zie ze nu daar zo heerlijk lopen en ik zie ze als object het is jammer ik moest een fase skippen en ik mag hen niet in hun billen knijpen als lekkere kippen, aaien over hun haren, zeggen dat ik op staande voet met ze wil wippen

seks zonder gedoe: het zachte woelen zonder de lasten voor wie? man, vrouw, Boogschutter, Ram?

een echte heks sekst zoveel ze kan en de mannen zeggen dan man man man je kan er wat van!

en je kijkt op, je lacht, je gedraagt je tien procent onderdaniger anders maakt het je verdacht je ligt, je rolt, je zingt, je laat je leiden doet wat ervan je wordt verwacht je draait, je schudt, je kust, je zorgt dat je krijgt, je vereert, laat hem knielen, je bent een tempel, je bent vrouw, je bent vrij, je bent dronken maar alwetend dit ben jij, een heks met macht

trekt het nymfomaan zijn aan en laat ze praten, speel je naakt zonder rode schaamte, draag jezelf op handen en voeten, ben een hond, een planetenverslinder

dichter hoe dichter, de adem in je nek, extase is eng maar extase is zacht, dit is wat Freud denkt dat opvreet, maar het is de nacht die heelt, de macht die moet worden ingezet

in de sportschool kreunen de mannen, het is jammer, zo hoor je ze weinig in bed als ze zich net zo zouden bevrijden van schaamtes en op-slot-knoppen zoals ze hier zwetend kreunen oh heilig is deze plek!

als ik ovuleer en heb ik zin in een tompoes en in mijn roze knuffelkonijnen als ik een man was liep ik nu dan rond met een stijve

God, de grote bewakingscamera, je weet nooit of hij uit staat of aan de bijbel in je binnenste, je ouders in je hoofd, de samenleving straft

nee nee nee netjes koffie drinken en beloof jezelf tenminste voor de komende dagen niet zo verdomd opzichtig naar zijn kruis te kijken of zelfs maar naar z’n verjaardag te vragen!

[broadwayworld]

Exclusive: Oh My Pod U Guys- Ben Bogen Is a Teenage Dream https://www.broadwayworld.com/article/Exclusive-Oh-My-Pod-U-Guys--Ben-Bogen-Is-a-Teenage-Dream-20230910

[fransopdefiets]

10-7 Woodhall Spa

Toen ik de campingbaas van het Lindsay Trail Touring Park om tips vroeg voor het avondeten, zei die: Reken er maar niet op dat je iets te eten kunt krijgen, er zijn duizenden mensen en alles is volgeboekt. The horse-races, you know.

En om die mededeling nog eens kracht bij te zetten, trok de ene na de andere onweersbui over. Geen weer om van deur tot deur te gaan in de hoop op een maaltijd. Tussen de buien door maakte ik snel een zak noodvoer klaar, kerrierijst met vruchten heet het. Het gaat om de calorieën hield ik mezelf voor, kom op, een hapje voor pappa, een hapje voor mama, even doorzetten. Na het eten probeerde ik nog een stukje podcast te luisteren, maar het vallen van de regen op de tent overstemde alles.

Om half zes ben ik wakker, de lucht is helder en het is ijskoud. Als ik opsta, blijk ik niet de enige die wakker is. De eerste honden worden al uitgelaten. Het is een echte camping voor wandelaars, in de toiletten kun je allerlei wandelroutes vinden. Die wandelaars verblijven overigens in comfortabele caravans en niet in tenten.

Alles is nog kletsnat natuurlijk, de zon schijnt nu wel weer, maar drogen gaat nog wel even duren in deze kou. Dus ik pak alles in en neem me voor om op tijd te stoppen. De weersverwachting voor vandaag is zon in de ochtend en regen in de middag. Nou, dan maar hopen dat die regen een beetje laat komt

In Lincoln wil ik de kathedraal wel zien. Daarna nog een paar uurtjes fietsen en dan ergens een camping.

In Nettleham, vlak voor Lincoln is een communitybuilding met daarin een goede koffiebar, een bibliotheek en wifi uiteraard. Cappuccino met verse gembercake doet wonderen voor de vermoeide fietser.

In Lincoln fiets je zo naar de kathedraal toe, alle wegen leiden naar het hart van de stad. Het is een enorm gebouw, ik loop er eerst eens omheen en kom in een militaire uitvaart terecht. Allemaal kerels in donkerblauwe uniformen met tritsen gepoetste medailles op de borst.

Nadat ik het hoofdportaal bekeken heb, ga ik naar het visitor’s centre. Daar parkeer ik mijn fiets, maar waar is mijn stuurtas? Ik race terug naar het hoofdportaal en daar staat hij nog. In die stuurtas zit alles, paspoort, portemonnee, telefoon etc.

Het interieur is prachtig, maar niet te fotograferen, veel te groot. Ik richt me maar op de details, overal waar twee bogen samenkomen bijvoorbeeld, is een klein mannenhoofd uitgehakt. En nooit zijn er twee dezelfde. Er is een aparte legerkapel, vol met vaandels, sommige half vergaan en langs de wanden borden met de namen van gesneuvelde soldaten in al lang vergeten campagnes in Azië en Afrika.

Het is bewolkt en de kuur is over, gisterenochtend de laatste pil geslikt. Dus ik denk dat ik niet meer hoef te smeren. Rond de middag heb ik alweer een gloeiende kop. Ik voer wat geïrriteerd een gesprek met de camping, ik wil alleen maar weten of er plek is, maar er is pas plek als je boekt. En om te boeken willen ze al je gegevens hebben, sorry what was the name of the street again? Bravo, Romeo , Echo, Delta, Echo, November, Hotel, October, Foxtrot, Delta, Whisky, Alfa, Romea, Sierra en dan street erachter. Maar goed, die juffrouw kan er natuurlijk ook niks aan doen, dat haar baas dit programma heeft aangeschaft.

Dus ik had nog een bevestiging via de email moeten krijgen, maar volgens mij is dat xs4all.nl niet helemaal goed overgekomen. Want hoe spel je xs4all begrijpelijk voor een engelsman?

Enfin, ik heb hoge verwachtingen van de camping, ze hebben duidelijk een kantoor en ze zijn niet goedkoop. Gelukkig is de rit ernaartoe heerlijk vlak, ik fiets twee uur lang over oude dijkjes langs het water.

Eenmaal aangekomen maak ik mijn excuses voor mijn irritatie aan de telefoon. Nou dat hoeft toch helemaal niet, zeggen de dames glunderend. En ik krijg een mooi veldje tussen de bomen voor mij alleen. Wat nou, we weten niet of er plek is?

Als ik de tent heb opgezet en gedoucht, komen de eerste straaljagers over. Er zit hier ergens een luchtmachtbasis. Nou ja, er moet toch geoefend worden door de Oekraïners, denk ik maar.

Afstand: ca 60 kilometer (de afstanden later nog op te zoeken)

Tijd: 4,5 uur

[lorenzlund]

Baelle und Organe. Letzere mit Pilzkoepfen.

"Fuehren sie gefaehrliche Stichwaffen bei sich?? Spreizen sie zum Zwecke der Untersuchung mal die Beine, wir muessen sie jetzt abtasten!"

cell bell ball Zellen (aus Chemie, biologische u. aus der Justiz und dem Gefangenenwesen)

Rotfront.

Brueder zur Freiheit der Sonne!

Wenn bei Capri ...!

Die Sau (d)er!!!

Volks... Folg dem Ass! Folge Lore! Volksmusik u. Schlager. Volkssolidarität. Volksarmee. Bund-es-heer. Er Force. Schweizer Folklore. Folklore aus Südamerika. the american folk song. Völkischer Beobachter. Waffen-SS. if ar** in. Die 'N-a-vy. (H)und ass luft waffe. GUS. Sünde by Ben. Benzin. Der Rot(e) Front Kämpfer Asiens. Es Zung'. (*Mao). der lange Marsch (Way/Treck). Dreck. *'(im) Ar*** sein!' 'die (R)ussen kommen!' Niemand sagt er will eine Mauer bauen! men + never.

Liebe (fr)isst all-ass!

All in all just another (br)ick in the Ball!

Wir backen noch mit Liebe! *'Ma Baker'. '(Tr)uck stop'.

Ma Baker is what the guys from the FBI want or need the most! (Most wanted!!!)

As(s)es to As(s)es! (*SS)

das Versteck im (Amsterdamer) Hinterhaus. Ess wurde verraten!

"Wir als Araber ... auch wir sind Menschen!!" (wie die Juden, die das selbe so über auch schon sich sagten oder behaupteten in einem Berliner Museumsflyer! *Der Deutsche wäre es nicht!)

"(dann) werfen die Fischer im weiten Bogen ihre Netze aus"! (*vor Capri, es handelt sich also diesmal um sogar Spanien)

[charleshaddonspurgeon]

Voor Iedere Morgen Dien allen God, want Hij haat huichelarij Bijbels Dagboek, C.H. Spurgeon  "Voor Iedere Morgen" Ik zal uitroeien hen die zich neerbuigen en zweren bij de HEERE én zweren bij Malcam. Zefanja 1 vers 5 Deze mensen beeldden zich in dat ze veilig waren, omdat zij de HEERE én Malcam dienden. Zij bogen zich voor Malcam, maar waren ook te vinden bij de volgers van Jehova. Maar dubbelhartigheid is een gruwel voor God. Hij haat huichelarij. De afgodendienaar die heel vastbesloten is in zijn dienst aan de afgoden, heeft minder zonde dan iemand die de Heere een bevlekt offer aanbiedt, omdat zijn hart bij de wereld en de zonde is. Met de haas te huizen en met de honden te jagen, is de politiek van een onoprecht persoon. In de gewone dingen van het dagelijkse leven verachten wij iemand die dubbelhartig is, maar in godsdienstige dingen is dit nog veel verachtelijker. Het oordeel dat in onze tekst wordt uitgesproken, is afschuwelijk, maar verdiend. Hoe zou Gods gerechtigheid de zondaar kunnen sparen die het goede kent en belijdt het te volgen, terwijl hij het kwade liefheeft en de baas laat zijn in zijn hart? Onderzoek jezelf vanmorgen eens, en let er eens op of jij jezelf schuldig maakt aan dubbelhartigheid. Je belijdt een volgeling van Jezus te zijn. Maar heb je Hem echt lief? Is je hart oprecht voor God? Ben je van de familie van meneer Eerlijk, of ben je verwant aan de familie Bijbedoeling? Al heb je de naam dat je leeft, toch is het van weinig waarde als je in werkelijkheid dood bent in de misdaden en de zonden. Als je met je ene voet op het land van de waarheid en met je andere op de zee van de leugen staat, zul je op een verschrikkelijke manier ten val komen. Christus wil alles of niets zijn. God vult het hele heelal, en daarom is er geen plaats voor een andere god; als Hij in je hart regeert, is er geen plaats voor een andere meester. Rust je alleen op de gekruisigde Jezus, en leef je alleen voor Hem? Is het je verlangen om in deze weg te gaan? Heb je er je hart op gezet? Als je deze vragen met ‘ja’ kunt beantwoorden, prijs de machtige genade dan, die jou tot de zaligheid geleid heeft. Als dit niet zo is, smeek dan of de Heere jouw overtreding wil vergeven. Laat je gebed zijn: ’Maak mijn hart één om Uw Naam te vrezen!’

[soltovar]

Some of the great presentations I’ve been to @ 72. StuTS

“He taught him the hills and hills and hills of the province”

The Semantics of Old Irish Terms for Elevated Landscape Features by Rebecca Madlener

The mysterious origin of Goth. 𐌿𐌻𐌱𐌰𐌽𐌳𐌿𐍃

by Jonathan Beyer

Loneliness and Community

A comparative analysis of the metaphorical concepts for loneliness and community in Russian and English Rock music of the 1980s/1990s

by Alice Bogen

Towards a linguistic consideration of technical documentation

Compilation and analysis of a representative corpus

by Franziska Kropf

The Definitional Dilemma of Gender in Language

by Ben Papadopoulos

The syntax of swear words in Brazilian Portuguese

by Vitor Nóbrega

[regioonlineofficial]

Vier basisscholen hebben donderdag 29 juni hun onderzoeksplannen over milieu en kringloop gepresenteerd. Dat deden ze in de Marelint in Marum. De jury bestond uit vertegenwoordigers van de Rijkuniversiteit Groningen (RUG), Sjors van Broekhuizen, de klimaatburgemeester van het Westerkwartier en wethouder onderwijs en duurzaamheid Bé Schollema. Ze waren onder de indruk van de diepgang en de zoektocht naar oplossingen. Ze concludeerden dat alle vier scholen winnaar zijn. Elke school ontving 250 euro om een oplossing uit hun eigen onderzoek te realiseren. Wethouder Bé Schollema blij met resultaten Wethouder Bé Schollema is blij met de presentaties van de scholen. “Hiermee zorgen we samen dat onderzoek naar duurzaamheid een belangrijke plek krijgt op scholen. Er staan ons in de toekomst veel uitdagingen te wachten en die zullen we samen moeten aangaan. Daarom is het ook zo waardevol dat we als overheid samenwerken met het onderwijs. Ik ben onder de indruk van de plannen.” Leren om een wetenschappelijk onderzoek te doen In het project genaamd Next Education leren kinderen uit groepen 6, 7 en 8 van de basisschool om aan de hand van een actueel maatschappelijk thema wetenschappelijk onderzoek te doen. Daarvoor ontvingen de docenten van de vier scholen een speciale training van de RUG. Dit jaar bogen CBS de Bron (Marum), OBS de Springplank (Marum), OBS de Molenberg (Grootegast) en CBS de Hoeksteen (Roden) zich over het thema kringloop. Ideeën basisscholen CBS de Bron deed onderzoek naar het zwerfafval rondom de school, ze maakten een inventarisatie naar afvalsoorten. Ook hebben ze het zwerfafvalgedrag van leerlingen op de school onderzocht. Hun boodschap was duidelijk: minder zwerfafval is noodzakelijk. OBS de Springplank deed binnen de school een onderzoek naar de impact en motivatie om aan recycling te doen. OBS de Molenberg presenteerde een inventarisatie van batterijgebruik op de school, bijvoorbeeld de verhouding oplaadbaar en niet-oplaadbaar en mogelijk toekomstige kostenbesparing. En CBS de Hoeksteen onderzocht wat de verschillende routes van recycling zijn, variërend van papier tot kleding. Ook hebben ze op de school een kledingmarkt georganiseerd om hergebruik van kleding te bevorderen. Samenwerking Next Education omvat de samenwerking tussen Stichting Quadraten, gemeente Westerkwartier, Rijksuniversiteit Groningen, Fablab Groningen en RSG De Borgen.

[megakarina66things-blog]

WAARHEEN LEIDT DEZE WEG.?!

---------------------------

waar is het eind hiervan

Waarheen leidt deze weg

Wat als er geen einde zijn kan

Zowaar als ik dit zeg

Is dit een doodlopend spoor

Wat nergens naar leidt

Ik loop moedig door

Maar ben mijn richting kwijt

Ik zie het ene na het andere bebloemde gat

Ik hoor vogels zingen

Maar zie verder geen enkel ander bereikbaar pad

En geen vreemde dingen

Het lijkt het eind van iets anders te zijn

Huizen zijn hier niet

Het is wel klein

En bloemig gebied

Vaak is er aan het einde van een tunnel wel licht

En een ander spoor

Maar dit blijft bloemig dicht

Dus loop ik door

Ik stel me een sprookjeswereld voor

Met elfjes,dwergen en reuzen

Een toverspoor

Waarop ze naar mij neuzen

Ik stel me toverlichtjes voor

Maar misschien ben ik nu aan het dromen

Dus loop ik dapper door

En hoop dat ik uiteindelijk ergens uit zal komen

Ik zie eindeloos veel bloemen

En talloze ronde ,stenen bogen

Ik hoor bijen zoemen

En....figuurtjes,die bewogen.?!

Toch elven,die hier rond dwalen

Over hun eigen terrein

Uit oude verhalen

Ik zou ook heel graag weer klein willen zijn.

Er vliegt iets langs me heen

Een honingbij

Ik ben volgens mij niet alleen

Hier begint sprookjesland voor mij

Miniscuul kleine wezentjes landen op mijn uitgestoken hand.

Ze zijn vriendelijk en lief

Anderen zitten aan de grasrand

Ze zijn mijn hartendief

Ze vliegen voor mij uit

En wijzen mij de weg

Ze maken geen enkel geluid

Ook niet als ik iets zeg.

Zwijgend loop ik door

Het spoor is dodelijk saai

Maar daar liep ik hier niet voor

Vandaar dat ik vrolijk naar ze zwaai

Dan ineens veranderd de lange weg

Ik zie grote brokken puin

De elven kruipen erin,als ik ze gedag zeg

En...o,wonder,als ik even verder loop ben ik terug in....jawel....mijn eigen tuin.!!

Mijn droom was prachtig

Vertrouwd

Sprookjesachtig

Ik had een schitterende wereld om me heen gebouwd.

De stenen gewelven

Met toverbloemen

Compleet met elven

En bijen,die zoemen

En nu ben ik terug

Op aarde

Met mijn rugzak op mijn rug

Met in mijn hoofd een wereld van waarde.

En als ik wil schuilen

Dan klim ik over het puin

Om stilletjes te huilen

In mijn eigen tovertuin

[louisapennyfeather2021]

I saw a tik tok where Ben Bogen did a tik Tok dance with Ben Fankhauser and the caption was "Trying to convince Ben Fankhauser to get a tik tok" and it's been the highlight of my day

[perfectlypattimurin]

[ig stories] benmbogen - 1/23/19