#Augustus E. Wagner

[havenpoort]

Verdwenen buitenplaatsen Lisse 2

De buitenplaatsen aan de noordkant van Lisse zijn alle ten prooi gevallen aan de zandwinning. De locaties zijn nu bollengrond, dit is nog goed zichtbaar aan de westzijde van Heereweg. De oostzijde is nu bedrijventerrein of in gebruik voor woningbouw. De afbeelding van Wildlust geeft een mooi beeld van de bloembollenvelden.

Buitenplaats Meerenburg

De buitenplaats was gelegen aan de Heereweg op de plaats waar u nu het Veldhuyzen van Zantenpark kunt vinden.

In 1638 werd de hofstede gesticht door jonker Albrecht van Wassenaer, heer van Alkemade en zoon van Jan van Duivenvoorde uit Warmond. Het huis was gelegen ten midden van prachtige tuinen en hadden een uitzicht over het Haarlemmermeer en de duinen. Tot de rechten van het huis behoorden de visrechten in het Haarlemmermeer tot aan Lisserbroek.

Jonkheer Gerard van Wassenaar van Alkemade was in 1666 de eigenaar. In 1669 was Constantijn Huygens te gast op de buitenplaats.

Later woonde hier jonkheer Thomas Walraven van Wassenaar van Alkema. Hij was gehuwd met Margaretha A. baronesse van Lynden. Het echtpaar werd opgevolgd door Gerard Anthony baron van Wassenaar van Alkemade (1707-1752), Hij trouwde in 1734 met Elisabeth Marie Cromhout, Vrouwe van Werve en Nieuwerkerk. Zij overlijd op 16 augustus op de buitenplaats. Gerard werd opgevolgd door Jacob Hendrik baron van Wassenaar van Alkemade (1736-1800). Deze ongehuwde baron verbleef regelmatig op de buitenplaats. De eigenaresse blijkt zijn zuster, Elisabeth B.M., te zijn. Zij laat de buitenplaats na aan haar dochter die getrouwd is met de prince de Veaudemont. In 1802 werd het verkocht voor 23.000 gulden aan de Haarlemse geweermaker Phillipp Wilhelm Wagner. De landerijen werden verdeeld in kavels en het huis werd afgebroken.

Een villa met de naam Merenburg werd gebouwd, maar dit huis is ook verdwenen.

Buitenplaats Meer en Duijn

Als u nu aan de naam Meer en Duijn denkt gaat het over het industrieterrein ter hoogte van de rotonde bij de Nachtegaal.

In de acte van 27 januari 1505 wordt vermeld dat de Leidse poorter Claes Willemsz. zijn eigendom te Lisse, bestaande uit “eenen woninghe mytter huijsynghe, boemen ende poethinge” op te dragen aan jonker Aelbrecht van den Raephorst om het dan van hem in leen terug te ontvangen. Cleas Willlemsz. had nog andere gronden in eigendom. Het staat in elk geval vast dat in het begin van de 16e eeuw hier een huis stond.

In 1552 wordt er opnieuw in een acte gevraagd door Willem Jansz., een poorter van Haarlem, die de belening verkreeg op de naam van de erven van zijn schoonvader, Pieter Saling.

Na enige jaren verkopen de erven Saling het onverdeelde bezit aan Henrich van Wamelen Allertsz., op 23 augustus 1554. Hij was burgemeester in Haarlem geweest. Na zijn overlijden kwam de buitenplaats in het bezit van zijn dochter Katherijne. Die het op 2 april 1578 verkreeg. Zij was getrouwd met Herebert Stalpaert van der Wiele.

Na het overlijden van Katherijne in 1616 heeft haar zoon jhr. Cornelis Stalpaert van der Wiele voor belening gezorgd en tevens voor zijn zuster Anna, de echtgenote van jhr. Cornelis de Nobelaer. Zij kregen de buitenplaats in bezit.

Op 10 mei 1660 volgde Cornelias de Nobelaer, heer van Cabauw, hun zoon, in het bezit op. Hij maakt bij testament van 21 juli 1780 zijn weduwe de levenslange lijftocht van het leen te Lisse, onder bepaling, dat zijn neef jhr. Justus de Nobelaer, heer van Burght, van Grijsoirde etc. en na diens overlijden de Haarlemmer jhr. Diederik Ramp daarin zou opvolgen.

De laatste werd de eigenaar van de buitenplaats. Door schulden werd de boedel op 11 november 1711 insolvent verklaard. Het huis werd overgedragen aan Willem Adriaan van der Stel (1663-1733), heer van Oud- en Nieuw-Vossemeer en oud-schepen van de stad Amsterdam. Hij kocht het Raephorster leen niet voor zichzelf, maar voor zijn minderjarige zoon en naamgenoot. Na het te vroeg overlijden van zoon, kwam het bij zijn broer Simon.

Simon van der Stel (1692-1780) overleed in september 1780 op de buitenplaats Meer en Duijn. Zijn zoon, Willem, werd op 22 januari 1784, beleend met de buitenplaats. Hij verkoopt het al op 31 augustus 1790 aan jonkvrouwe Carolina Sidonia Louisa Frederica gravin van Gronsveld.

Zij heeft maar drie jaar van de buitenplaats kunnen genieten. In 1793 verkoopt zij het aan prof dr. Lambertus Bicker (1732-1801). Op 15 juni 1801 verkoopt hij “de hofstede genaamd Meer en Duin met des zelfs stallingen, koetshuis, tuinmanswoning, koepel aan de Heerenweg, bossen, plantagiën, tuinen en omrasterde duinen aan de overzijde van zijn hofstede” aan de heer Jacob Elias Smissaert voor ƒ 23.500,00.

In een akte van 1 februari 1812 wordt Christiaan Stumphuis, makelaar te  Beverwijk, als nieuwe eigenaar genoemd. De buitenplaats is daarna afgebroken en land werd gebruikt voor de bollenteelt.

Buitenplaats Wildlust

Deze buitenplaats was gelegen op de zuidwestelijke hoek van de Zwartelaan en de Heereweg. Coenraad Jacob Temminck (1778-1858) was in 1819 eigenaar geworden van de buitenplaats. Het was een fraaie buitenplaats bestaande uit een herenhuis, tuinmanswoning en landerijen, bossen en duinen.

In 1877 werd het huis afgebroken om plaats te maken voor een ander woonhuis. Dit werd vervolgens in 1926 afgebroken, waarna de villa Wildrust werd gebouwd. Deze villa is in 2009 afgebroken, in verband met de aanleg van een rotonde.

Buitenplaats Veenenburg

Omstreeks 1797 werd de buitenplaats gebouwd aan een zijweg van de Veenenburgerlaan, het heet nu de Frederikslaan.

Het was voor 1842 in eigendom van de Leidse textielfabrikant Johannes Leembruggen. Hij had in 1842 bij de aanleg van de spoorlijn van de Hollandse IJzeren Spoorwegmaatschappij bedongen dat er een station bij zijn buitenplaats zou komen en wanneer hij zich op het perron had opgesteld, moest de trein stoppen en hem meenemen.

N.V. Sajetfabrieken P. Clos & Leembruggen te Leiden. Sajet is een garen uit korte wolvezels.

Gerard Leembruggen Jz. Geboren op 17 mei 1801 en overleden op Huize Veenenburg onder Lisse op 20 augustus 1865. Woonde en werkte omstreeks 1828-1836 in Amsterdam, vóór 1836 woonde hij reeds in Hillegom.

Dit familiebedrijf startte in 1766 en had het hoogtepunt rond 1918. Meerdere grote fabriekshallen domineerden de Maresingel en de Langegracht.

In 1899 kreeg Arnoud Hendrik baron van Hardebroek van Ammerstol van zijn schoonfamilie het landgoed in bezit. Hij had grootste plannen, samen met de landeigenaren van de aangrenzende landgoederen richtte hij in 1902 de "Maatschappij tot exploitatie van de gronden Veenenburg / Elsbroek" op.

Inmiddels had de baron in Duitsland een patent voor de fabricage van kalkzandsteen verworven en in 1904 begon de kalkzandsteenfabriek "Arnoud", waarvan de baron directeur werd, te produceren.

Als grondstof gebruikte de fabriek onder andere zand en dat was genoeg voorhanden. De grote ontluistering was nu echt begonnen. Alle buitenplaatsen verdwenen en de gronden werden afgegraven en tot bollengrond herschapen.

De buitenplaats Veenenburg werd in 1913 afgebroken.

24 mei 2020

[brandonraykirk]

Little Harts Creek and Sand Creek Post Offices

Little Harts Creek and Sand Creek Post Offices are profiled in #LincolnCounty, #WestVirginia #history #Atenville #SandCreek

Little Harts Creek, located in Harts Creek District of Lincoln County, West Virginia, has hosted one post office: Atenville Post Office (1906-1924). Today, no post office exists on Little Harts Creek. Sand Creek, located in Harts Creek District, has hosted one post office: Sand Creek Post Office (1905-1933). Today, no post office exists at Sand Creek.

Atenville Post Office (1906-1924) — located…