#Aslı Çavuşoğlu
Explore tagged Tumblr posts
aaagencyyy · 5 years ago
Photo
Tumblr media
Aslı Çavuşoğlu
4 notes · View notes
lasocialista · 5 years ago
Photo
Tumblr media Tumblr media
Aslı Çavuşoğlu
Red / Red (Untitled) Diptych 1
2015
0 notes
altinovaguncel · 3 years ago
Text
Serbest Güreş Milli Takımı, Avrupa ikincisi oldu
Serbest Güreş Milli Takımı, Avrupa ikincisi oldu
Macaristan’da düzenlenen organizasyonda 2 altın, 1 gümüş ve 3 bronz madalya kazanan Serbest Güreş Milli Takımı, Avrupa ikincisi oldu. Macaristan’da düzenlenen Avrupa Güreş Şampiyonası‘nda serbest stil müsabakaları sona erdi. Serbest stilde 2 altın, 1 gümüş ve 3 bronz madalya kazanan Türkiye, 141 puanla takım halinde Avrupa ikincisi oldu. Taha Akgül ve Feyzullah Aktürk altın, Süleyman Atlı…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
aholdingspace · 4 years ago
Photo
Tumblr media
Aslı Çavuşoğlu. Red / Red (Untitled) Diptych 2. 2015. Armenian cochineal ink and Turkish red on two sheets of painted paper, each: 39 × 27 3/8" (99.1 × 69.5 cm). The Museum of Modern Art, New York.
27 notes · View notes
aic-design · 4 years ago
Photo
Tumblr media
Murder In Three Acts - Aslı Çavuşoğlu, Esen Karol, 2014, Art Institute of Chicago: Architecture and Design
Gift of Prem Krishnamurthy Size: 17.5 × 16 cm (6 7/8 × 6 5/16 in.) Medium: Book
https://www.artic.edu/artworks/251759/
1 note · View note
saloniharshwal · 3 years ago
Photo
Tumblr media Tumblr media
In her drawings series, Red/Red, Turkish artist Aslı Çavuşoğlu used two different types of red pigment to evoke the violent past of her own country and neighboring Armenia, as well as their intertwined traditions. The fainter red pigment—Armenian red—comes from an insect that lives in the roots of the Indian walnut plant that grows along the Aras River, which marks the natural border between Turkey and Armenia. The more saturated red pigment—Turkish red—is traditionally derived from madder plants. Çavuşoğlu matched this pigment to the red of the Turkish flag.Industrialization decimated the Indian walnut plant and its insects in Armenia. They continue to thrive in Turkey. But knowledge of how to derive Armenian red has nearly disappeared, a result of the Armenian Genocide carried out by the Ottoman Empire and its successor state, Turkey, between 1915 and 1923. Çavuşoğlu worked with possibly the only Armenian today who knows how to make Armenian red, which she used in the flowers and carpets of her drawings—motifs reflecting a tradition of ornamental design shared by Turkey and Armenia. These motifs seem to fade and disappear against the dominant bars of Turkish red, a visual imbalance with poetic correspondence to the countries’ positions in their historical conflict.
0 notes
ozgeersoy · 4 years ago
Text
Pink as a Cabbage / Green as an Onion / Blue as an Orange
Tumblr media
The below text was commissioned by KADIST Paris for the publication produced in conjunction with Aslı Çavuşoğlu’s exhibition Pink as a Cabbage / Green as an Onion / Blue as an Orange, October 7, 2020–January 24, 2021. The PDF of the publication is available here.
Pink as a Cabbage / Green as an Onion / Blue as an Orange begins by questioning how the social uprisings in the last decade have shaped the way we reimagine sites of everyday resistance. It is through such events that many of us have realized the potential that everyday acts have in undermining power. For me, one of the most important lessons from the Gezi Park protests came through the creation of a small, provisional garden within the park. It revealed that an oppositional act can be as direct as planting seeds for a temporary garden—a site for collective and continuous care. For Aslı Çavuşoğlu, this was a time when she came to learn that “planting heirloom seeds can constitute a political act.” [1]
Following the protests in 2013, Çavuşoğlu and I, along with many others, witnessed several people acting on these lessons. Some created urban guerilla gardens to reclaim neglected land. Some joined the efforts to preserve the centuries-old historical urban gardens facing the threat of urban redevelopment. Others established ecological farming initiatives in rural Turkey, furthering the number of existing models that have been advocating for sustainable and community-supported agriculture. This exhibition draws on more than a dozen of these initiatives, both new and old, which propose forms of resistance through kinship, solidarity, and collective dreams. It presents an installation with natural fabrics and dyes to introduce a mapping exercise about their stories.
Çavuşoğlu often uses color as a storytelling device. For Red/Red (2015), she followed the story of an almost extinct pigment made of dried and ground Ararat cochineal, an endangered insect species native to the geography around the border between present day Turkey and Armenia, which remains closed due to political and territorial disputes. In Red/Red, her canvas is composed of handmade papers that have been traditionally used for manuscript illustrations. For The Place of Stone (2018), she investigated the story of lapis lazuli and introduced fragments of how this deep, celestial blue gemstone has been extracted and exported from Afghan mines for centuries. For this work, she built a wall of fresco panels that have traditionally featured this pigment and explored what the color has come to symbolize– ranging from royalty and religious piety to political unity– as it traveled across geographies.
In Pink as a Cabbage / Green as an Onion / Blue as an Orange, Çavuşoğlu employs a similar artistic strategy as she dyes natural fabrics with fruits, vegetables, and plants cultivated by the farming initiatives she has been in touch with. Yet, rather than formulating the history of a particular color, here the artist thinks through color bringing together the various stories and models these farming initiatives have offered.
The work takes the form of an installation with fifteen fabric rolls of different sizes, textures, patterns, and rhythmic surfaces with muted, earthy colors—each corresponding to a unique initiative. Take the example of a 6-meter roll with various tones of yellow, green, and brown, created by blackberries and barberries collected by a small-scale farming initiative near the capital city. [2] A seed stitch embroidery on cotton fabric features short dashes that resemble scattered seeds, hinting at wide, nearby rice fields that are no longer. The patterns in the ikat [3] weaving borrow their shape from farmers’ forehead wrinkles, suggesting signs of resilience. In another fragment, numerous lines that flow like a river seem to be pinched by two invisible fingers, evoking a sense of control, possibly pointing at the continued resistance against the state-controlled hydropower plants in the region. In the installation, it is the tension between the abstract and the representational that allows performative readings across these stories.
In contrast to the previous works mentioned above, this installation favors a flexible structure that adapts to its host sites, including two storefronts, one in Paris and another in Istanbul. [4] Some of these fabric rolls grow out of the wall, extending towards the center of the exhibition space, while others move along adjacent walls, mimicking the architectural elements of the site they inhabit. The display evokes the setting of bazaar-like stalls, forming a temporary gathering with provisional and deployable structures. It generates a site of exchange for the viewer and this group of small-scale producers who resist the usual model of economic growth and imagine a change in social values, production patterns, and support structures.
A riff on a poem by Surrealist writer Paul Éluard, the last part of the exhibition title suggests that imagination is a critical part of future-building. In a time when the pandemic is making the unfolding crisis of agricultural production and distribution even more visible—with farmers destroying a year’s harvest of vegetables despite an increase in demand for food—, Çavuşoğlu’s work reminds us about the pathologies of the existing, industrial, and heavily marketized food systems. The exhibition positions small-scale farming initiatives not only as sites of everyday resistance, but also as value systems that will play a central role for future politics.
[1] Aslı Çavuşoğlu, conversation with the Author, July 11, 2020.
[2] TADYA (Tahtacıörencik Village Ecological Living Collective) is one of the farming initiatives Çavuşoğlu has been in contact with. Established in 2014, it consists of a group of villagers and facilitators in the Tahtacıörencik Village of the Güdül district in Ankara. They define themselves as a solidarity-based collective that practices agriculture with traditional methods.
[3] Ikat is a method of creating patterns in fabric by tie-dyeing the yarn before weaving.
[4] The exhibition is presented at the same time at KADIST Paris and at EK BİÇ YE İÇ in Istanbul.Started in 2014, EK BİÇ YE İÇ is a social enterprise that runs urban farms, farm-to-table eateries, and educational workshops in Istanbul. The initiative focuses on food to start conversations on local production, sustainable consumption, and ethical decision-making.
0 notes
astillasdetinta · 5 years ago
Text
Notre monde brûleEn collaboration avec le MATHAF
L’exposition Notre monde brûle propose un regard engagé sur la création contemporaine depuis le Golfe Persique où les guerres et les tensions diplomatiques n’ont cessé de déterminer l’histoire de ce début de XXIe siècle. Le titre fait explicitement référence aux drames humains que génèrent les conflits successifs dans cette région tout en intégrant de manière plus large les catastrophes écologiques incarnées par les immenses feux de forêt destructeurs de l’Amazonie à la Sibérie en passant par la Californie. Mais le feu n’est pas uniquement l’affirmation d’un péril. De façon ambivalente, il est aussi le symbole du formidable élan démocratique que connait cette même région à travers les Printemps arabes.
 
De la destruction des trésors irakiens (Michael Rakowitz) au sort des réfugiés syriens (Monira Al Solh) en passant par le financement des Talibans à travers l’exploitation du lapis lazuli en Afghanistan (Asli Cavusoglu), Notre monde brûle présente un maillage complexe d’évènements auxquels les oeuvres d’art se réfèrent tout en offrant de multiples échappées poétiques. L’exposition ouvre d’ailleurs sa réflexion à la problématique de l’Anthropocène (John Akomfrah, Yto Barrada, Raqs Media Collective) et à la question de l’usage des ressources naturelles (Monira Al Qadiri,  Sammy Baloji, Fabrice Hyber) afin de participer au débat sur la nécessité de changer notre rapport exclusivement utilitariste à l’environnement.
 
Avec :
John Akomfrah, Mustapha Akrim, Francis Alÿs, Kader Attia, Mounira Al Solh, Bouthayna Al Muftah, Monira Al Qadiri, Sophia Al Maria, Sammy Baloji, Yto Barrada, Aslı Çavuşoğlu, Faraj Daham, Bady Dalloul, Inji Efflatoun, Khalil El Ghrib, Mounir Fatmi, Fabrice Hyber, Dominique Hurth, Amal Kenawy, Amina Menia, Shirin Neshat, Otobong Nkanga, Sara Ouhaddou, Michael Rakowitz, Younes Rahmoun, Wael Shawky, Oriol Vilanova, Danh Vo, Raqs Media Collective
 
Programmation culturelle avec :
Bolatito Aderemi-Ibitola, Francis Alÿs, Tania Bruguera, Bady Dalloul, Irreversible Entanglements, Jane Jin Kaisen, Katia Kameli, Basim Magdy, Amina Menia, Sara Ouhaddou, Raqs Media Collective et Ben Russell.
Commissaire : Vittoria Matarrese
 
Commissaire : Abdellah Karoum
Co-commissaire : Fabien Danesihttps://www.palaisdetokyo.com/fr/evenement/notre-monde-brule
0 notes
kentdenizlicom-blog · 6 years ago
Photo
Tumblr media
KentDenizli.com sizler için yeni bir haber hazırladı: https://www.kentdenizli.com/denizlide-nobetci-eczaneler-20-ocak-2019-2.html
Denizlide Nöbetçi Eczaneler 20 Ocak 2019
Tumblr media
20 Ocak Pazar günü Denizli’de size en yakın olan nöbetçi eczaneler listesi aşağıdadır. 
Sağlık Eczanesi Acıpayam Asagı Mah. Atatürk Bulvarı
Bozkurt Eczanesi Bozkurt Mahmudıye Mh. Cumhurıyet Cd.
Kaya Eczanesi Buldan Çaybası Mah. Haydar Cad.
Koca Eczanesi Çal Ismaıller Mah. Saglık Cad. Devlet Hastanesı Karsısı Bıla
Yeni Özdemir Eczanesi Çameli Yeni Mah. Hürriyet Cad.
Esenkut Eczanesi Çardak Cumhuriyet Mah. Adnan Menderes Cad. No:
Çavdaroglu Eczanesi Çivril Hamam Mah. Uşak Cad.
Dalca Eczanesi Güney Tilkili Mah. 3 Sok.
İpek Eczanesi Honaz Cumhuriyet Mah. Kazım Karabekir Sok. Sağlık Sitesi B Blok
Altay Eczanesi Kale Cevherpasa Mh. Hastane Cad.
Bertan Eczanesi Merkezefendi Doktorlar Cad. Dörtyolu Akbank Üstü
Özgen Eczanesi Merkezefendi Adalet Mah. Tuna Cad. No:11/a Sgk Karşı
Toker Eczanesi Merkezefendi Saraylar Mah. 495 Sok. No:23 Yaylalı Göz Ve Özel Ege Hastanesi
Turkuaz Eczanesi Merkezefendi Devlet Hastanesi Çocuk Acil Yan Çıkışı Dolmuş Durakları
Akkaya Eczanesi Pamukkale Atalar Mah. 960 Sok. No:25 ( Atalar İlkokulu Karş.
Kaşıkçı Eczanesi Pamukkale İstiklal Caddesi No: 89 İstiklal Pekdemir
Merve Yamuç Eczanesi Pamukkale Yunusemre Mah. No:16/b Pamukkale Üniversitesi Hastanesi
Yasin Eczanesi Sarayköy Bala Mah. Istasyon Cad.
Kızılhisar Eczanesi Serinhisar
Çavuşoğlu Eczanesi Tavas Orta Mh. Hükümet Cd.
19 Ocak Pazar günü Denizli’de size en yakın olan nöbetçi eczaneler listesi aşağıdadır. 
 Gönül Eczanesi Acıpayam Asagı Mh. Hastane Cd. No: •     Hambat Eczanesi Bozkurt Barbaros Mah. Atatürk Bulvarı •     Seda Eczanesi Buldan Cumhuriyet Mah. Ali Haydar Akın Cad. •     Onur Eczanesi Çal Ismaıller Mah. Saglık Cad. No:17 •     Yılmaz Eczanesi Çameli Yeni Mah. Menekşe Sok. •     Tuna Eczanesi Çardak Cumhurıyet Mah. Adnan Menderes Cad. •     Çavdaroglu Eczanesi Çivril Hamam Mah. Uşak Cad. •     Sağlık Eczanesi Güney Tılkılık Mahallesı Cumhurıyet Meydanı •     Deva Eczanesi Honaz Cumhurıyet Mah. Kazım Karabekır Cad. Saglık Sıtesı •     Pınar Eczanesi Kale Cevherpasa Mh. Camı Cd. No •     Dost Eczanesi Merkezefendi Devlet Hastanesi Karşısı •     Ekiz Eczanesi Merkezefendi Bereket Cad. No:4/1 Bereketli Servergazi Hast. •     Kundakçı Eczanesi Merkezefendi Sırakapılar Mah. Eski Er-pa Hastanesi •     Nergis Eczanesi Merkezefendi Merkezefendi Mah. 226 Sok. No:158/a Denipol Hast. Acil Çıkış •     Emek Eczanesi Pamukkale Kıbrıs Şehitler Cad. Halıcı Gölcükler Yanı •     Neşe Eczanesi Pamukkale Topraklık Mah. Belediye Konservatuvarı Üstü Ressam Çallı Okulu •     Pamukkale Eczanesi Pamukkale Üniversite Caddesi No:10/a Pamukkale Ünv. Hastaneleri Karş. •     Öz Akın Eczanesi Sarayköy Bala Mah. Hükümet Cad. •     Gözde Eczanesi Serinhisar Yenice Mah. Şehit Muzaffer Korkut Cad. •     Özgün Eczanesi Tavas Samanlık Mah. Hastane Cad. Merkez Sağlık Ocağı Yanı No:
  18 Ocak Pazar günü Denizli’de size en yakın olan nöbetçi eczaneler listesi aşağıdadır. 
  Yıldırım Eczanesi Acıpayam Yukarı Mah. Atatürk Cad. •     Bozkurt Eczanesi Bozkurt Mahmudıye Mh. Cumhurıyet Cd. •     Dönmez Eczanesi Buldan Engür Caddesı •     Gündüz Eczanesi Çal Saglık Cd. No •     Özlem Eczanesi Çameli Yenı Mah. Atatürk Bulv. Ekin Apt. •     Damla Eczanesi Çardak Hürrıyet Mh. Adnan Menderes Bulv. •     Hızır Eczanesi Çivril Çarsı Mah. Inönü Cad. •     Dalca Eczanesi Güney Tilkili Mah. 3 Sok. •     Yeni Kaftan Eczanesi Honaz Yaya Yolu 2. Sk. Devlet Hastanesı Karsısı Höyük Cd. •     Peri Eczanesi Kale Cumhuriyet Mah. Cami Cad. •     Turunç Eczanesi Merkezefendi Merkezefendi Mah. 226 Sok. No:158/d Denipol Hast. Acil •     Duygu Eczanesi Merkezefendi Denizli Devlet Hast. ( Özay Gönlüm Polk. Girişi Karşısı ) No •     Büke Eczanesi Merkezefendi Denizli Devlet Hast. Karş. Karabulut Düğün Salonu •     Turan Eczanesi Merkezefendi Hasan Gönüllü Cad. Aydem Karşısı Servergazi Dev. Hast. •     Başak Eczanesi Pamukkale Atatürk Cad. Çınar Apt. Altı No: 3 İş Bankası Yanı •     Özkan Eczanesi Pamukkale Istıklal Mahallesı 1153 Sok. No:8 ( İstiklal Sağlık Ocağı Yanı •     Şebnem Eczanesi Pamukkale Yeni Yol Bulvarı No:7/b Cerrahi Hastanesi •     Akşit Eczanesi Sarayköy Bala Mah. İstasyon Selanik Cad. •     Sedef Eczanesi Serinhisar Asagı Mh. Istıklal Cd. Koyunlar Sk. •     İyilikçi Eczanesi Tavas Samanlık Mahallesı Hükümet Caddesı
17 Ocak Pazar günü Denizli’de size en yakın olan nöbetçi eczaneler listesi aşağıdadır. 
    Gönül Eczanesi Acıpayam Asagı Mh. Hastane Cd. No: •     Hambat Eczanesi Bozkurt Barbaros Mah. Atatürk Bulvarı •     Yakın Eczanesi Buldan Kurtulus Mah. Aydın Cad. •     Çal Eczanesi Çal
•     Oran Eczanesi Çameli Yenı Mahalle Atatürk Bulvarı •     Esenkut Eczanesi Çardak Cumhuriyet Mah. Adnan Menderes Cad. No: •     Yıldız Eczanesi Çivril Hamam Mah. Uşak Cad. •     Sağlık Eczanesi Güney Tılkılık Mahallesı Cumhurıyet Meydanı •     Honaz Eczanesi Honaz Hürriyet Mah. Höyük Cad. •     Berceste Eczanesi Kale Hürrıyet Mh. Menderes Bulv. •     Derya Eczanesi Merkezefendi Hasan Gönüllü Bulvarı Aydem Karşısı Tan Apt. Zemin •     Bayramyeri Eczanesi Merkezefendi Vakıflar Hamamı Karşısı 2. Ticari Yol Girişi •     Yapıcı Eczanesi Merkezefendi Saltak Cad. No:43/a Mediklinik Hast. Yanı ( Eski Şifa Hast. •     Kekik Eczanesi Merkezefendi Merkezefendi Mah. 424 Sok. No:75/b Denipol Hast. Acil •     Seçkin Eczanesi Pamukkale Topraklık Mah. 634 Sk. No:22/a Belediye Konservatuvarı Üstü Ressam Çallı Okulu •     Evren Eczanesi Pamukkale Kıbrıs Şehitler Cad. No:100 Diş Hastanesi •     Kayhan Eczanesi Pamukkale Kayhan Kasaplar Yanı •     Kırlı Eczanesi Sarayköy Turan Mah. Sabri Yavuz Yılmaz Cad. •     Bilim Eczanesi Serinhisar Asagı Mh. Istıklal Cd. Koyunlar Sk. •     Sağlam Eczanesi Tavas Hükümet Cad.
16 Ocak Pazar günü Denizli’de size en yakın olan nöbetçi eczaneler listesi aşağıdadır. 
Şifa Eczanesi Acıpayam Yenı Beledıye Caddesı •     Bozkurt Eczanesi Bozkurt Mahmudıye Mh. Cumhurıyet Cd. •     Başdağ Eczanesi Buldan 4 Eylül Mahallesı Atatürk Caddesı •     Kent Eczanesi Çal Ismaıller Mah. Saglık Cad. •     Yeni Özdemir Eczanesi Çameli Yeni Mah. Hürriyet Cad. •     Tuna Eczanesi Çardak Cumhurıyet Mah. Adnan Menderes Cad. •     Kale Eczanesi Çivril Usak Cad. •     Dalca Eczanesi Güney Tilkili Mah. 3 Sok. •     İpek Eczanesi Honaz Cumhuriyet Mah. Kazım Karabekir Sok. Sağlık Sitesi B Blok •     Altay Eczanesi Kale Cevherpasa Mh. Hastane Cad. •     Menekşe Eczanesi Merkezefendi Adalet Mah. Servergazi Hast. Yolu Üzeri Aydem •     Nisan Eczanesi Merkezefendi Beymer Tıp Merkezi Yanı Devlet Hast. Arka Çıkışı Üst Geçit •     Berkeren Eczanesi Merkezefendi Saraylar Mh. Ahisinan Cd. Hacılar Cami Kaleiçi Altı Polis Karakolu •     Limoncu Eczanesi Merkezefendi Doktorlar Cad. No:37 Sağlık Müdürlüğü •     Zeynep Eczanesi Pamukkale Deliktaş Mah. 2018/2 Sok. No:3/1 Eski Cuma Pazarı •     Saraçoğlu Eczanesi Pamukkale Çamlaraltı Mah. Fakulte Cad. ( Uçak Karş. ) Çamlık Aile Sağlığı Merkezi •     Bilge Eczanesi Pamukkale Mehmetçık Mh. İnönü Cad. No:163 Konyalıoğlu Cami •     Gezgin Eczanesi Sarayköy Bala Mah. Hükümet Cad. •     Kızılhisar Eczanesi Serinhisar
•     Yeni Eczanesi Tavas Hükümet Caddesı
15 Ocak Pazar günü Denizli’de size en yakın olan nöbetçi eczaneler listesi aşağıdadır. 
    Numune Eczanesi Acıpayam Asagı Mah. Eskı Hastane Cad. •     Hambat Eczanesi Bozkurt Barbaros Mah. Atatürk Bulvarı •     Özyurt Eczanesi Buldan Cumhuriyet Mah. Pazar Cad. No:9 •     Koca Eczanesi Çal Ismaıller Mah. Saglık Cad. Devlet Hastanesı Karsısı Bıla •     Yılmaz Eczanesi Çameli Yeni Mah. Menekşe Sok. •     Damla Eczanesi Çardak Hürrıyet Mh. Adnan Menderes Bulv. •     Eren Eczanesi Çivril Çarsı Mh. Usak Cad. •     Sağlık Eczanesi Güney Tılkılık Mahallesı Cumhurıyet Meydanı •     Deva Eczanesi Honaz Cumhurıyet Mah. Kazım Karabekır Cad. Saglık Sıtesı •     Pınar Eczanesi Kale Cevherpasa Mh. Camı Cd. No •     Hacettepe Eczanesi Merkezefendi Bahçelievler Mah. 3014 Sok. No:43/b Özel Sağlık Hast. •     Aslı Eczanesi Merkezefendi 29 Ekim Bulvarı No:100/a Denipol Hast. •     Hakan Eczanesi Merkezefendi Denizli Devlet Hastanesi •     Dağdeviren Eczanesi Merkezefendi Doktorlar Cad. Dört Yolu Akbank Üstü •     İstiklal Eczanesi Pamukkale Istıklal Cad. Orman Bölge Müd. •     Ceylan Eczanesi Pamukkale Çamlaraltı Mah. Almelo Cad. No:18 Fatih Camii •     Doğal Eczanesi Pamukkale Kayalık Cad. Topraklık Mah. Kayalık Camii Karşı •     Oğuzlar Eczanesi Sarayköy Bala Mah. İtfaiye Sok. •     Gözde Eczanesi Serinhisar Yenice Mah. Şehit Muzaffer Korkut Cad. •     Park Eczanesi Tavas Orta Mahallesı Hükümet Caddesı
14 Ocak Pazar günü Denizli’de size en yakın olan nöbetçi eczaneler listesi aşağıdadır. 
Dinç Eczanesi Acıpayam Asagı Mah. Atatürk Bulv. •     Bozkurt Eczanesi Bozkurt Mahmudıye Mh. Cumhurıyet Cd. •     Eklioğlu Eczanesi Buldan Cumhurıyet Mahallesı Saır Esref Caddesı •     Onur Eczanesi Çal Ismaıller Mah. Saglık Cad. No:17 •     Özlem Eczanesi Çameli Yenı Mah. Atatürk Bulv. Ekin Apt. •     Esenkut Eczanesi Çardak Cumhuriyet Mah. Adnan Menderes Cad. No: •     Bilgin Eczanesi Çivril Çarsı Mahallesı Usak Caddesı No:1/ •     Dalca Eczanesi Güney Tilkili Mah. 3 Sok. •     Yeni Kaftan Eczanesi Honaz Yaya Yolu 2. Sk. Devlet Hastanesı Karsısı Höyük Cd. •     Peri Eczanesi Kale Cumhuriyet Mah. Cami Cad. •     Papatya Eczanesi Merkezefendi 1200 Evler Mah. İnönü Cad. No:41/a Alp Market •     Seda Başdil Eczanesi Merkezefendi Muratdede Mah. Karcı Yolu 2 Sok. No:6/a Tekden Hastanesi •     Medet Eczanesi Merkezefendi Denizli Devlet Hastanesi •     Şule Eczanesi Merkezefendi Doktorlar Cad. Dörtyolu Akbank Üstü •     Emel Eczanesi Pamukkale Deliktaş Mah. 2018/2 Sok. No:18/a Eski Cuma Pazarı •     Çamlık Eczanesi Pamukkale Çamlaraltı Mah. Meslek Yüksek Okulu ( Uçak Karşısı ) Çıpa Parkı Üstü Çamlık Asm Yanı •     Özge Eczanesi Pamukkale Mehmetçik Mah. İnönü Cad. Özgün Sit. Konyalıoğlu Camii •     Çetin Eczanesi Sarayköy
•     Sedef Eczanesi Serinhisar Asagı Mh. Istıklal Cd. Koyunlar Sk. •     Kaan Eczanesi Tavas Samanlık Mah. 1008 Sok.
  13 Ocak Pazar günü Denizli’de size en yakın olan nöbetçi eczaneler listesi aşağıdadır. 
Soyluer Eczanesi Acıpayam Çamlık Mah. Sağlık Cad.
Hambat Eczanesi Bozkurt Barbaros Mah. Atatürk Bulvarı
Buldan Eczanesi Buldan Cumhurıyet Mahallesı Hal Caddesı
Gündüz Eczanesi Çal Saglık Cd. No
Oran Eczanesi Çameli Yenı Mahalle Atatürk Bulvarı
Tuna Eczanesi Çardak Cumhurıyet Mah. Adnan Menderes Cad.
Selek Eczanesi Çivril Asagı Mh. Hükümet Cd. N. 34
Sağlık Eczanesi Güney Tılkılık Mahallesı Cumhurıyet Meydanı
Honaz Eczanesi Honaz Hürriyet Mah. Höyük Cad.
Berceste Eczanesi Kale Hürrıyet Mh. Menderes Bulv.
Dağdelen Eczanesi Merkezefendi Bayramyeri Belediye İşhanı Altı Demirciler Cad.
Nisan Eczanesi Merkezefendi Beymer Tıp Merkezi Yanı Devlet Hast. Arka Çıkışı Üst Geçit
Dağ Eczanesi Merkezefendi 1200 Evler Yolu Üzeri Gün Market Yanı Servergazi Dev.
Ercan Eczanesi Merkezefendi Denizli Devlet Hast. Acil Karşısı Hastane Taksisi
Forum Gökçe Eczanesi Pamukkale Forum Çamlık Avm İçi Orta Kapı Girişi Mehmetçik
Pelitlibağ Eczanesi Pamukkale Pelitlibağ Mah. 1112 Sk. No :38 15 Nolu Sağlık Ocağı
Zeytinköy Sema Eczanesi Pamukkale Zeytinköy Mah. Vatan Bulvarı No:63/b Ticaret Borsası İ. Ö. O. Karşısı Eski Basma Boya
Özçiftçi Eczanesi Sarayköy Bala Mah. Park Sok.
Bilim Eczanesi Serinhisar Asagı Mh. Istıklal Cd. Koyunlar Sk.
Şengül Akalın Eczanesi Tavas Orta Mah. Hükümet Cad.
12 Ocak Pazar günü Denizli’de size en yakın olan nöbetçi eczaneler listesi aşağıdadır. 
Şifa Eczanesi Acıpayam Yenı Beledıye Caddesı
Bozkurt Eczanesi Bozkurt
Mahmudıye Mh. Cumhurıyet Cd.
Kaya Eczanesi Buldan Çaybası Mah. Haydar Cad.
Çal Eczanesi Çal
Yeni Özdemir Eczanesi Çameli Yeni Mah. Hürriyet Cad.
Damla Eczanesi Çardak Hürrıyet Mh. Adnan Menderes Bulv.
Selek Eczanesi Çivril Asagı Mh. Hükümet Cd. N. 34
Dalca Eczanesi Güney Tilkili Mah. 3 Sok.
İpek Eczanesi Honaz Cumhuriyet Mah. Kazım Karabekir Sok. Sağlık Sitesi B Blok
Altay Eczanesi Kale Cevherpasa Mh. Hastane Cad.
Moralıoğlu Eczanesi Merkezefendi Saraylar Mah. 495 Sok. No:18/a Özel Ege Hastanesi
Özderman Eczanesi Merkezefendi Hastane Cad. Verem Savaş Dispanser Karşısı
Çiftçi Eczanesi Merkezefendi Üçler Sürücü Pisti Sağlık Ocağı Ark. Çakmak Mah. 130 Sok.
Turkuaz Eczanesi Merkezefendi Devlet Hastanesi Çocuk Acil Yan Çıkışı Dolmuş Durakları
Aylin Eczanesi Pamukkale İstiklal Mah. 1156 Sk. No 2/35 Merkez İ. Ö. Okulu
Ayduran Eczanesi Pamukkale Atatürk Cad. Çınar Taksi Ve Garanti Bankası Altı No:
Demiroğlu Eczanesi Pamukkale Yunusemre Mah. Paü Hast. Karşısı No:8/3
Akman Eczanesi Sarayköy Uran Mah. Atatürk Cad.
Kızılhisar Eczanesi Serinhisar
Tavas Eczanesi Tavas Samanlık Mah. Cumhuriyet Meydanı
0 notes
micaramel · 6 years ago
Link
Artists: Mehtap Baydu, Aslı Çavuşoğlu, Ahmet Doğu İpek, Özlem Günyol & Mustafa Kunt, Pınar Öğrenci, Ahmet Öğüt & Fino Blendax, Cengiz Tekin 
Venue: Between Bridges, Berlin
Exhibition Title: How Will The Weather Be Tomorrow?
Date: April 27 – June 16, 2018
Click here to view slideshow
Cengiz Tekin, Low Pressure, 2017, HD Video, 5 minutes 19 seconds
Full gallery of images, videos, press release and link available after the jump.
Images:
Videos:
Ahmet Öğüt, Reverb, 2015, Sî û Çar (Robozke), Video, 3 minutes 37 seconds, composed and performed by Ahmet Öğüt & Fino Blendax (Bora Akıncıtürk, Deniz Belendir), produced by Deniz Belendir
  Images and videos courtesy of Between Bridges, Berlin
Press Release:
Looking at today’s weather and judging what it may be like tomorrow (?)
Or
Looking at today’s weather and misjudging what it will be like tomorrow (?)
The weather rarely changes suddenly,
but sometimes it can.
A sudden storm and whoosh, everything is turned upside down in the blink of an eye.
All that is accumulated over the years.
How come things ended up this way?
Did this happen all of a sudden?
Monday, Tuesday, Wednesday, Thursday, Friday, Saturday, Sunday, Monday, Tuesday, Wednesday, Thursday, Friday, Saturday, Sunday, Monday… Now are these days mere repetitions of each other just like their names are?
Dates are usually single file, straight ahead: First day of the month, second day, third day, fourth day, fifth day, sixth day, seventh day… Always altering.
It’s all very well but; haven’t we lived through this all before? Or, didn’t we!?
How will the weather be tomorrow? brings together seven positions adopting different approaches, modes of thought, and production practices. As reflections of the reality from which they have emerged, each work in the exhibition enters into dialogue with the other pieces surrounding it.
Newspapers, harbingers of the new day, constitute the subject matter of Future Tense (Aslı Çavuşoğlu). In a geography where journalists are unable to write, Future Tense instead assigns this job to fortune-telling journalists. Having assembled fifty oracles with different political opinions and identities, the newspaper brings news from the future in a manner that highlights polyphony. By taking the future to a point of absurdity, the work provokes us into questioning the present, emphasising that issues such as polarisation, exclusion of alternative perspectives, misinformation, censorship, and manipulation of the information are a central problem of NOW. Days (Ahmet Doğu İpek) documents the artist’s “state of inability” in the wake of 15th July 2016, and demonstrates how this condition of withdrawal turned into one of production. The work consists of black squares that appeared by constantly moving, without any mediating tools, a certain amount of black watercolour onto white cotton paper each and every day starting with 16th July 2016. The result of Ahmet repeating this action daily over the course of 157 days is a black diary that highlights the act of endurance.
A golden crown composed of a B52 bomber aircraft placed on thin wires accompanied by four fighter aircrafts hangs on the wall as an instrumental part of the performance Untitled (Mehtap Baydu). The artist, who is to welcome audiences during the opening of the exhibition with “aircrafts flying around her head” demonstrates her attitude towards the ruling one in a playful and sarcastic manner. Newspapers, days, and aircrafts are met by a group of books placed on shelves, dedicated to letters, numbers, punctuation, and other kinds of marks. Fresh Like the First Day (Özlem Günyol & Mustafa Kunt) pulls apart all of the elements comprising the constitution of the Republic of Turkey, separating it into fifty-three volumes, rendering the text open to new possible narrative constructions.
The constitution is followed by the video Low Pressure (Cengiz Tekin) bringing movement and rhythm to the forefront. In this video we see men pacing up and down among the iron bars of a prison construction site. Swaying in the wind like wheat stalks, the iron bars behave like the natural part of the landscape in question.The men pacing up and down between these phantom walls are a prediction of the future, rendering visible the people filling up prisons, more of which are constructed by the day. This issue of visibility and invisibility is given a whole new dimension with the video Thirty Four / Sî û Çar (Robozkê) (Ahmet Öğüt & Fino Blendax). The 2nd piece in the Reverb album produced by Ahmet Öğüt in collaboration with Fino Blendax, Sî û Çar (Robozkê) is a musical response given in 2015 to the artist’s 2008 video Things We Count. While watching Sî û Çar (Robozkê) we witness a massive graveyard of war aircrafts in Arizona’s Sonoran Desert accompanied by a voice counting up to thirty-four in Kurdish. As these retired war aircrafts flow before our eyes one by one, the variety of geographic areas in which they might have been used – and images of Roboski in particular – are conjured up in our minds. Sî û Çar (Robozkê) underscores uncertainties regarding the past, present, and future. Uncertainties are then overcome with the work Art Solidarity (Pınar Öğrenci), which become plans for the future. Art Solidarity is composed of dozens of real or fake letters of invitation, all nearly identical to one another, used by the artist, who was arrested during a peace march she attended in the early days of 2016, for which she was then prosecuted, in her attempts to go abroad during her two-year-long trial process. Art Solidarity re-presents the notion of solidarity in the form of an artist’s self-portrait.
Tomorrow: putting forth uncertainties, forecasts, predictions, suggestions, and plans. How will the weather be tomorrow?
Link: “How Will The Weather Be Tomorrow?” at Between Bridges
Contemporary Art Daily is produced by Contemporary Art Group, a not-for-profit organization. We rely on our audience to help fund the publication of exhibitions that show up in this RSS feed. Please consider supporting us by making a donation today.
from Contemporary Art Daily http://bit.ly/2ryVyfj
0 notes
dizigundem-blog · 7 years ago
Text
Ayten Uncuoğlu Kimdir Nereli ve Kaç Yaşında?
New Post has been published on https://www.dizigundem.com/ayten-uncuoglu-kimdir-nereli-ve-kac-yasinda/
Ayten Uncuoğlu Kimdir Nereli ve Kaç Yaşında?
Ayten Uncuoğlu Kimdir? Biyografisi Adı Soyadı : Ayten Uncuoğlu Doğum Tarihi : 24 Mayıs 1946 (71 yaşında) Doğum Yeri : Eskişehir Boyu : 1.60 cm Burcu : İkizler Ayten Uncuoğlu Kilosu : 64 kg Ayten Uncuoğlu Boyu : 1.60 cm Ayten Uncuoğlu Saç Rengi : Siyah Ayten Uncuoğlu Göz Rengi : Kahverengi Ayten Uncuoğlu’ın Eşi : – Ayten Uncuoğlu’ın twitter adresi : – Eğitimi : New York State Üniversitesi
1.60 cm boyunda 64 kg ve İkizler burcu olan usta oyuncu Ayten Uncuoğlu, 24 Mayıs 1946 yılında Eskişehir’de dünyaya gelmiştir. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Tiyatro Bölümü mezunudur. Tümay Özokur ajansına bağlı olan usta oyuncu, Ankara TRT’de 1964 yılında Radyo Tiyatrosu kadrosuna dahil oldu.
Radyo Tiyatrosu, okul radyosu, arkası yarınlar, mikrofonda tiyatrolar, çocuk bahçeleri programlarında görev alan Ayten Uncuoğlu, Yıldırım Önal, Kerim Afşar, Cüneyt Gökçer, Macide Tanır, Işık Yenersu, Çetin Tekindor ve Cihan Ünal ile birlikte çalışma imkanı buldu. 1996 yılında Çılgın Bediş adlı dizide Müdire Nazime Hanım karakterini canlandıran Ayten Uncuoğlu, 2003 yılında yönetmenliğini Kudret Sabancı’ nın yaptığı Aliye adlı dizide rol almıştır.
2008 yılında Aşk Tutulması adlı sinema filminde oynadıktan sonra Aşkın Kanunu adlı dizide Kadriye karakterini canlandırmıştır.
Son olarak Meryem dizisinde kamera karşısına geçen Ayten Uncuoğlu, Meryem dizisinde Nurten karakteri ile kamera karşısına geçmiştir. Ayten Uncuoğlu’na Meryem dizisinde Furkan Andıç, Ayça Ayşin Turan, Açelya Topaloğlu, Seranay Aktaş, Türkü Turan, Kenan Acar, Cemal Toktaş, Uğur Çavuşoğlu, Sezgi Sena Akay, Bestemsu Özdemir, Sema Öztürk, Ayten Uncuoğlu,Beste Kanar, Necmi Yapıcı, Gülden Avşaroğlu, Tekin Temel, Efsane Odağ, Yıldırım Beyazıt, Sonat Dursun, Aydan Kaya ve Mutlu Güney gibi usta oyuncular eşlik etmektedir.
Ayten Uncuoğlu’ın Yer Aldığı Projeler
Rol Aldığı Bazı Tiyatro Oyunları:
2008 – Bayrak (oyun) (Berkun Oya) – Tiyatro Krek 1968 – Allı ile Güllü (Ayme Marcel ve Helene Hilly) – Ankara Sanat Tiyatrosu 1967 – Küçük Prens (Exupery) – Ankara Sanat Tiyatrosu
Filmleri ve Dizileri:
2014 – Olur Olur! (Sinema Filmi) 2014 – Aşkın Kanunu (Kadriye) (TV Dizisi) 2014 – Ağlatan Dans (Dilek Demir) (TV Dizisi) 2013 – Özür Dilerim (Nalan) (Sinema Filmi) 2013 – Yarım Kalan Mucize (Kezban ) (Sinema Filmi) 2013 – Kadın İşi: Banka Soygunu (Anne) (Sinema Filmi) 2013 – Gelmeyen Bahar (Feriha) (Sinema Filmi) 2013 – Benimle Oynar mısın? (Despina) (Sinema Filmi) 2013 – 20 Dakika (TV Dizisi) 2011 – Sensiz Olmaz (Muhterem) (TV Dizisi) 2011 – Eylül (Aslı) (Sinema Filmi) 2010 – Kurtlar Vadisi Filistin (Abdullahın Annesi) (Sinema Filmi) 2009 – Rina (Perizat) (Sinema Filmi) 2009 – Başka Dilde Aşk (Mürvet(Zeynep’in Annesi)) (Sinema Filmi) 2008 – Usta (Ayten) (Sinema Filmi) 2008 – Gökten Üç Elma Düştü (Kayınvalide) (Sinema Filmi) 2008 – Aşk Tutulması (Latife) (Sinema Filmi) 2007 – 2010 – Kavak Yelleri (Ayşe Güngör) (TV Dizisi) 2006 – Sis ve Gece (Madam Eleni) (Sinema Filmi) 2006 – Janjan (Nurcan Harmancı) (Sinema Filmi) 2005 – Dilekler Zamanı (Yaşar’ın Annesi)(TV Filmi) 2004 – Tam Pansiyon (TV Dizisi) 2004 – Haziran Gecesi (Sadiye) (TV Dizisi) 2004 – Avrupa Yakası (Ayten) (TV Dizisi) 2004 – Aliye (İkbal Karahan) (TV Dizisi) 2003 – Kırık Ayna (Hicran) (TV Dizisi) 2003 – Hürrem Sultan (Dilbaz Kalfa) (TV Dizisi) 2003 – Estağfurullah Yokuşu (Mualla) (TV Dizisi) 2002 – Emanet (TV Dizisi) 2002 – Derya & Deniz (Börülce) (TV Dizisi) 2002 – Canım Kocacığım (TV Dizisi) 2001 – Yeşil Işık (Sinema Filmi) 2001 – Tatlı Hayat (Madam Anjel) (TV Dizisi) 2001 – Nisan Yağmuru (TV Dizisi) 2001 – Maruf (Ebe Kadın) (Sinema Filmi) 2000 – Dadı (Katı Satı) (TV Dizisi) 1999 – Eylül Fırtınası (Nurten) (Sinema Filmi) 1999 – Dilber (Rabia) (TV Filmi) 1998 – Kaçıklık Diploması (Sinema Filmi) 1997 – Sır (Kısa Film) 1996 – 2001 – Çılgın Bediş (Müdire Nazime Hanım) (TV Dizisi) 1995 – Yer Çekimli Aşklar (Sinema Filmi) 1994 – Babam Askerde (Sinema Filmi) 1993 – Gece, Melek Ve Bizim Çocuklar (Sabahat) (Sinema Filmi) 1992 – Çıplak (Sinema Filmi) 1992 – Cazibe Hanımın Gündüz Düşleri (Fal Baktırmaya Gelen Kadın) (Sinema Filmi) 1991 – İlk Aşk (Sinema Filmi) 1990 – Soğuktu Ve Yağmur Çiseliyordu (Komşu Kadın) (Sinema Filmi) 1989 – Tiyatro Belgeseli (Sinema Filmi) 1989 – Ayaşlı ve Kiracıları (Süsen) (TV Dizisi) 1988 – Bir Tren Yolculuğu(TV Filmi)
Ayten Uncoğlu Resimleri
#gallery-1 margin: auto; #gallery-1 .gallery-item float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; #gallery-1 img border: 2px solid #cfcfcf; #gallery-1 .gallery-caption margin-left: 0; /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
0 notes
aic-design · 3 years ago
Photo
Tumblr media
Murder In Three Acts - Aslı Çavuşoğlu, Esen Karol, 2014, Art Institute of Chicago: Architecture and Design
Gift of Prem Krishnamurthy Size: 17.5 × 16 cm (6 7/8 × 6 5/16 in.) Medium: Book
https://www.artic.edu/artworks/251759/
0 notes
ahmetrustem · 11 years ago
Text
Sergi İncelemeleri No:4 Taşlar Konuşuyor - Aslı Çavuşoğlu
Sergi Broşürü
Küratörlüğünü Özge Ersoy'un üstlendiği ,15 Aralık 2013'te başlayıp 12 Ocak 2014 'de biten "Taşlar Konuşuyor - The Stones Talk" sergisi bugüne kadar gördüğüm en çarpıcı işlerden biriydi. 
"Taşlar Konuşuyor" sergisinde 71 adet arkeolojik eser kopyasının sanatçı tarafından tamamlanmasını görüyoruz. 
Sergide kullanılan arkeolojik eserler , Türkiye'nin çeşitli kazı bölgelerinden bulunmuş fakat sergilenecek kadar değerli bulunmadıkları için diğer buluntulardan farklı bir sınıflandırmaya tabi tutulmuş parçalardan seçilmiş. 
Sergi kitapçığındaki bilgi: 
TC Kültür ve Turizm Bakanlığı , bu parçaları "etütlük eser" olarak sınıflandırıyor. Korunması Gerekli Taşınır Kültür ve tabiat Varlıklarının Tasnifi,tescili ve Müzelere Alınmaları Hakkında Yönetmelik'in 3. maddesinin c fıkrasına göre etütlük olarak ayrılan bu parçalar,"2863 sayılı Kültür ve tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu kapsamına giren , ancak Eser Envanter Defterine kayıt edilecek nitelikte olmayıp bilimsel amaçla kullanılabilecek korunması gerekli eserler" olarak ayrılıyor.  
Aslı Çavuşoğlu bu sergisi için 71 eser seçerek bu parçaların birer kopyasını üretiyor . Ahşap,seramik,bronz,cam ,demir gibi bu malzemelerden yapılmış kopyalar üretildikten sonra sanatçı bu parçaları bütününe tamamlıyor.  Her bir eser epoksi,pleksiglass,keçe,deri vb malzemelerle "tümleniyor". 
Sergi genel konsepti ile bence tamamen bir zeka ürünü. Müzelerde sergilenmeye layık bulunmamış eserler ancak bu kadar güzel sunulabilirdi. Arter'i ve küratör Özge Ersoy'u da bu konuda tebrik ediyorum. Üstte seramik-kil gibi malzemeden üretilmiş orijinal kopyanın bronz ile yarım parça haline geldikten sonra ayna vasıtasıyla bütünleşmesi inanılmaz derece etkileyici ve zeki bir yaklaşım. Bütünleme,tümleme fikri başka bir obje ile oluşturulsa bence bu kadar hoş olmazdı . Sergideki tüm işlerin ;Tarihe , yeni malzemelerin kalıcılığına, müzeciliğe, sergi fikrinin kendisine güzel bir gönderme olduğunu düşünüyorum. 
Kazı sırasında sadece kulpları bulunmuş bu eser belki bir çömlekti ama epoksi ile inanılmaz güzel bir objeye dönüşmüş.
Sergi Arter 'in hemen girişindeydi ancak bitti . Umarım başka bir yerde bu işleri görme şansınız olur. Arter'in İstanbul'da ki en iyi sergi alanlarından birisi olduğunu düşünüyorum. 
Aşağıdaki Linkte farklı fotoğrafları da görebilirsiniz 
http://www.arter.org.tr/W3/?iExhibitionId=51
Ahmet Rüstem Ekici 
http://ahmetrustem.blogspot.com.tr/2014/02/sergi-incelemeleri-no4-taslar-konusuyor.html
0 notes
ozgeersoy · 11 years ago
Text
Taşlar Konuşuyor
Aşağıdaki metin, İlkay Baliç'in editörlüğünü yaptığı Aslı Çavuşoğlu: Taşlar Konuşuyor'da (İstanbul: ARTER, 2013) yayımlanmıştır. İngilizce'den Türkçe'ye çeviri: Nazım Dikbaş.
Tumblr media
Aslı Çavuşoğlu, Taşlar Konuşuyor, "27", 2013. Demir ve cam, 8 x 11 x 23,5 cm. Fotoğraf: Hadiye Cangökçe.
Aslı Çavuşoğlu’nun hikâye anlatan nesnelere özel bir düşkünlüğü var. “Cepheye Çarpan Kelimeler” (2011) isimli performansında New York’ta bir şehir turu düzenlemiş, ünlü binaların cephelerini yorumlamak için kadim bir fal sistemini kullanmıştı. [1] Geçen yıl yayımlanan monografisinde yer alan bir söyleşide, “Bu kadarcık bilgiden yola çıkarak cephelerin falına bakmayı nereye kadar götürebiliriz, bunu merak ettim,” [2] demişti. Bu yapıt bir “geriye dönük kehanetlerde” [3] bulunma alıştırmasıydı ve hazır bilginin sınırları çerçevesinde mümkün olmayacak bir anlatı biçimi veya algı oluşturuyordu. Bu tur aracılığıyla sanatçı, insanların soyutlanmış, çağrışımsal parçaları anlatılar oluşturacak şekilde nasıl bağdaştırdıklarına ve bunlara inanmak için kendilerini nasıl şartlandırdıklarına yönelik ilgisini bir kez daha göstermişti.
Bir sanat fuarında çektiği polisiye bir dram olan “Üç Perdelik Cinayet” (2012) başlıklı işinde ise nesnelerin nasıl birer dekor veya kanıt konumundan sanat yapıtlarına dönüştüğü fikriyle gerçekleştirdiği deneyi daha da ileri götürerek bu nesnelerin hakikate dair bulunabilecekleri iddiaları keşfe girişmişti. [4] Bu iki iş de insanların nesnelerle ilgili ve nesneler hakkında anlatıları nasıl kurduklarını veya bozduklarını inceliyor. “Taşlar Konuşuyor” da kendini bu mesele üzerine inşa ediyor ve nesneler üzerine kurulu sergilerin –sadece biçimsel açıdan değil, sergilenen her ne ise onunla ilgili anlam üreten araçlar da olarak– nasıl işlediğini sorguluyor.
“Taşlar Konuşuyor” yeni bir “bütün” yaratmak için eksik olanı tümleme fikrini sorunsallaştıran bir sergi. Sergi Türkiye’nin çeşitli yerlerindeki kazı alanlarında bulunan 71 arkeolojik eserden yola çıkıyor. Bu eserlerin ortak özelliği, “eksik” ya da estetik açıdan “niteliksiz” görüldükleri için müzelerde sergilenmeye değer bulunmamaları; Kültür ve Turizm Bakanlığı bu nesneleri “etütlük eserler” olarak sınıflandırıyor. [5] Sanatçı önce seçtiği ve şu anda İstanbul Üniversitesi’ndeki çalışma dolaplarında muhafaza edilen bu nesnelerin orijinal malzemelerini kullanarak birer kopyasını üretiyor. Daha sonra bu kopyaları başka malzemelerle tamamlayarak yeni “bütünler” oluşturuyor, son olarak da bu yeni “bütünleri” sergi mekânına yerleştirmek üzere keyfi bir teşhir mantığı geliştiriyor.
Kopyalama eylemi bu “etütlük eserleri” yeni bir bağlama yerleştirmenin ilk adımı. Sergi, kamusal alanda gösterilmeye değer seçili nesneleri sergileyerek müzelerin resmi amaçlarını taklit ediyor, ancak sergideki nesneler, çoğunlukla “değersiz taklit” olarak görülen kopyalardan ibaret. Bu jestin amacının tarihyazımı tarafından gözden çıkarılmış eserlere yeni bir hayat kazandırmak olduğu düşünülebilir. Veya sanatçının, kopyalanmış eserleri sergi alanına yerleştirerek, yani onları sergilenmeye değer göstererek tarihsel değer kazandırmaya çalıştığı iddia edilebilir. Ancak sanatçının asıl ilgilendiği konu, sunum ve yerleştirme yoluyla gerçekleşen anlam üretimi. Müzecilik bilimi tarafından teşhir edilmeye değer görülmeyen arkeolojik bir eser ne zaman sadece geçmişe dair bir belgeye dönüşür? Aslı Çavuşoğlu bu soruyla oynuyor ve yeni, soyut biçimlerin birer parçası olarak sunduğu kopyaların okunuşunu dönüştürüyor.
Soyutlama bu serginin kilit kavramsal stratejilerinden biri. “Etütlük eserlerin” kopyaları yeni malzemelerle birleştirilerek gündelik nesnelere herhangi bir göndermede bulunmayan beklenmedik biçim ve çağrışımlar oluşturuyorlar. Sanatçı burada yepyeni bir şey yaratmıyor; konusunu da saklama gereği duymuyor. Orijinal “etütlük eserlere” imada bulunan bu heykelsi nesneler, taşıdıkları tarihsel yüke dair bazı göndermelerini de muhafaza ediyorlar. Bu yüzden, soyut ve somut, yani temsili olan arasındaki gerilimi ortaya çıkaran bu eyleme “soyutlamaya yakın” bir jest demek uygun düşebilir. Dolayısıyla sergilenen nesnelerin sürekli bir dikkat ve performatif yorumlarla değerlendirilmesi gerekiyor.
Herhangi bir görünür sergileme mantığının olmaması da bu tür yorumları davet ediyor. Nesneler 1’den 71’e kadar numaralanmış olmalarına rağmen tema, kronoloji, bölge veya malzeme gibi niteliklere dayalı geleneksel müze teşhir biçimlerini reddediyorlar. Bir serginin, sunulan nesnelerin az ya da çok tanımlandığı bir yapı içerisinde varolduğu ve anlamın ancak ilişkisel bir farklar sistemi içerisinde evrildiği iddia edilebilir. Ancak “Taşlar Konuşuyor”da nesneler önceden belirlenmiş bir sırayı takip etmediklerinden birbirleriyle ancak geçici ilişkiler kuruyorlar. Dolayısıyla sergi, belirli bir ilişkisel sistemin hiçbir zaman tam olarak kurulamayacağını ileri sürüyor.
İzleyicinin bu kadar kırılgan, ele gelmeyen bir sergileme içinde nesnelere anlam yüklemesi kolay değil. Peki eğer bu heykelsi nesneler verili anlatılara direniyorsa, bir özdüşünüm kapasitesi taşıdıkları söylenebilir mi? Diğer bir deyişle, bu nesneler özerkliklerini ilan edebiliyor mu? Bu da belki bu nesnelerin bağımsız birer hayat sürme potansiyeli taşıdıkları anlamına geliyor. Sanatçının bu nesneleri ayna, kahve fincanı veya tarot destesi gibi kehanet veya fal gereçlerine benzetmesi boşuna değil: Yeni okumalar kurmaya açıklar ve çok az bilgi taşıyan bir yorum sistemine tabiler.
Bu noktada serginin başlığına geri dönmek uygun düşecek. “Taşlar Konuşuyor”, nesnelerin kendilerini yorumlayacak başkalarına ihtiyaç duymadıklarını, kendi hikâyelerini anlatabildiklerini ima ediyor. Başlık, Freud’un 1896 tarihli ilk psikanaliz yazılarından birinde anıların psikanalistle konuşmasını taşların arkeologlarla konuşmasına benzettiği arkeolojik bir analojiye, “Taşlar Konuşur”a göndermede bulunuyor. [6] Ancak burada, başlıkta kullanılan şimdiki zaman kipi mekâna özgülüğü akla getiriyor, sergideki nesneleri birbirleriyle konuşma biçimlerine göre kimliklendiriyor ve birliktelikleri aracılığıyla anlam kazandıklarını söylüyor.
Sergi, “taşları” konuşturarak aynı zamanda bir nesnenin parçalarını biraraya getiren arkeolog veya zaman içerisinde süreklilik taşıyan bir anlatı inşa eden arkeoloji müzesi gibi –ki ikisi de “tam” nesneleri “eksik” nesnelere tercih eder– yeni bir bütünün yaratılmasını öneriyor. Bu bağlamda, sanatçının Cumhuriyet’in ilk yıllarında Ankara’da kurulan Anadolu Medeniyetleri Müzesi’nden ilham alması şaşırtıcı değil. Sanatçı, tarihsel hafızanın korunması için oluşturulmuş kurumsal bir alan olan müzenin koleksiyonundaki nesneleri çerçeveleyerek –tarihsel kökenleri ilişkilendiren ve ulus-devletin sınırlarını bu ülkenin kolektif hafızasının sınırlarıyla eşitleyen ortak bir coğrafi alan fikrini kullanarak– anlam üretme biçimlerinden hareket ediyor. Kapalı bir mekân içerisinde sergilenen nesneler arasında bir süreklilik, bir anlatı, bir yakınlıklar zinciri olduğu illüzyonunu yaratarak arkeolojik sergileri sadece biçim değil birer anlatı makinesi olarak da okuyuşumuzu sorguluyor. Bu da, kurumsallaşmış kültürel özcülük bir yana, “evrimsel, çizgisel ve belirlenimci” [7] bir tarih modeline başvurmadan geçmişi nasıl sahiplenebileceğimiz sorusunu doğuruyor.
Geçmiş hakkında hikâyeler anlatan nesneler fikri bana, Çavuşoğlu ile bu sergi hakkında yaptığımız konuşmalar sırasında hep aklıma gelen bir sunumu hatırlattı. “Taşlar Konuşuyor” sergisi için çalışmaya başladığımız dönemde akademisyen Johann Pillai’ın Beyrut’ta Home Works isimli forumda yaptığı bir sunuma katılmıştım. “Kayıp Mozaik Duvar: Unutmanın Bir Tarihine Doğru” başlıklı bu konuşmada Pillai, Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun 1958 Brüksel Dünya Fuarı için tasarladığı ve bugün büyük oranda kaybolmuş veya imha edilmiş olan ünlü mozaik duvar hakkındaki kapsamlı araştırmasını anlattı. [8] Kıbrıs’ta yakın zamanda bulunan küçük mozaik parçalarından bahsetti; bu parçaların bazıları özel bir mülkün bahçesinde bulunmuş. Ev sahibi Pillai’ın bir sanat yapıtının kayıp bir parçası olduğunu söylediği parçayı ödünç almasına izin vermemiş; kadın bunun bir azizin mezarının bir parçası olduğuna ve ailesini manevi güçleriyle koruduğuna inanıyormuş. Pillai, bu noktada şu soruyu sordu: “Arşivler, sergiler, sanat yapıtları ve anıtlar hafızayla ilgili anlatıların içine çekilmeye direnebilir mi?” Bu örnekte de mozaik duvarın kendi tarihi değiştirilmiş veya, daha doğru bir ifadeyle, katmanlandırılmış; kırık parçalar yerelliğin, günlük hayatın bir parçası haline gelmiş.
Pillai’ın sorusu, bu serginin sorduğu soruya paralel: Eğer tarihyazımının resmi anlatılarında “eksiksiz” arkeolojik eserler hüküm sürüyorsa, dışlanmış, bozulmuş, parçalara ayrılmış nesneler ne tür hikâyeler anlatabilir? “Taşlar Konuşuyor” geçmişi ve şimdiki zamanı anlamada maddenin önceliğini tekrar teyit ediyor, ama madde ve tarihsel gerçeklik arasında olduğu varsayılan ilişkiyi dikkate almıyor. İşte bu yüzden sanatçı, eninde sonunda onlar adına hikâyeler anlatacak veya daha doğrusu “geçmişe yönelik kehanetlerde” bulunacak, kendileri yorumlayacak ve kendilerine aracılık edecek insanlara ihtiyaç duyacaklarını bilerek bu nesnelere bir ses yüklüyor. İzleyici de, işte bu kehanetler aracılığıyla, bu nesnelerin geçmişle ilişkisini yeniden inşa etmede merkezi bir konum üstleniyor. 
Notlar:
[1] “Cepheye Çarpan Kelimeler” New York görsel sanatlar performans bienali Performa11 çerçevesinde, SAHA Derneği ve Moon and Stars Projesi desteğiyle ve Defne Ayas küratörlüğünde gerçekleştirildi.
[2] İz Öztat ve Süreyyya Evren (yay. haz.), Aslı Çavuşoğlu: Merkür Geriliyor (İstanbul: Art-Ist, 2012), s. 81.
[3] Thomas Huxley’den alıntılayan: Tony Bennett, The Birth of the Museum [Müzenin Doğuşu] (Londra; New York: Routledge, 1995), s. 177–179. 
[4] “Üç Perdelik Cinayet”, Frieze Vakfı ve Delfina Vakfı'nın misafir sanatçı programı işbirliğinde Frieze Projeleri 2012 için üretilmiştir.
[5] Bkz. http:/teftis.kulturturizm.gov.tr/TR,14606/korunmasi-gerekli-tasinir-kultur-ve-tabiat-varliklarini-.html. Erişim: Eylül 2013. 
[6] Freud’un makalesinin başlığı “Histerinin Etiyolojisi” (1896). Bkz. Diane O’Donoghue, “Negotiations of Surface: Archaeology within the Early Strata of Psychoanalysis [Yüzey Müzakereleri: Psikanalizin Erken Dönem Katmanlarında Arkeoloji”, Journal of the American Psychoanalytic Association (2004 Yaz), s. 653–71.
[7] Aslı Gür, “Üç Boyutlu Öyküler: Türkiyeli Ziyaretçilerin Gözünden Anadolu Medeniyetleri Müzesi ve Temsil Ettiği Ulusal Kimlik”, Türkiye’nin Toplumsal Hafızası içinde, yay. haz. Esra Özyürek (İstanbul: İletişim, 2001). 
[8] Bkz. Johann Pillai, Bedri Rahmi – The Lost Mosaic Wall: from Expo ’58 to Cyprus [Bedri Rahmi - Kayıp Mozaik Duvar: Expo ‘58’den Kıbrıs’a] (Nicosia: Sidestreets Educational and Cultural Initiatives, 2010). 
0 notes
aic-design · 4 years ago
Photo
Tumblr media
The Stones Talk - Aslı Çavuşoğlu, Esen Karol, 2013, Art Institute of Chicago: Architecture and Design
Gift of Prem Krishnamurthy Size: Ø 9.5 cm (3 3/4 in.) Medium: Sticker
https://www.artic.edu/artworks/251726/
0 notes
aic-design · 4 years ago
Photo
Tumblr media
The Stones Talk - Aslı Çavuşoğlu, Esen Karol, 2013, Art Institute of Chicago: Architecture and Design
Gift of Prem Krishnamurthy Size: 21.5 × 16.5 cm (8 7/16 × 6 1/2 in.) Medium: Book
https://www.artic.edu/artworks/251725/
0 notes