#Aptal Simyacı

[1nefess]

Aptal Simyacı - The Silly Alchemist

Blogger’ın Yorumu : Şimdiye kadar okuduğum en ilginç Web Roman. Kahramanımız Ye Lang, reenkarne olup başka bir dünya düştüğünde diğer romanlarda olduğu üstün yetenekli olmuyor. Tamamen bir aptal oluyor. Daha sonra sadece biraz akıllanıyor. Büyücü olmamasına rağmen son derece hafızası kuvvetli ve zeki olduğu öğreniliyor. Bu da kendisini simya da geliştirmesine ve eksikliklerini farklı şekilde…

[mezardakicicekk]

2 Yılın Ardındaki İlk Buluşma

Bugün 5 Ağustos 2022. Seni kaybettiğim günden bu yana 2 yıl 9 ay 11 gün geçti.

Uzun zamandır Satürn'ün mezarına gidemiyordum. Gitmeyi çok istesem bile buna cesaret edemedim. Bugün tüm cesaretimi toplayıp hazırlandım ve evden çıktım.

O çok seviyor diye lavanta aldım. Bu kesinlikle onu çok mutlu etmiştir. Tabelalar değiştiği için mezarlıkta 2 tur atmak zorunda kaldım ve en son "Nerede olduğunu zaten biliyorum, bu aptal tabelalara ihtiyacım yok." dedim ve kendi bildiğimi okudum. Dakikalarca yürüdüm; belkide 1 saat yürümüşümdür, bilmiyorum. Taşların üstündeki isimleri okurken birkaç adım mesafe kala onu gördüm. Adımlarım yavaşladı ve durdum.

Orada beni bekliyordu. Hafif bir rüzgar esti ve dudaklarımı ısırdım. Koşup ona sarılmak istedim ama mezar taşından başka sarılabileceğim bir şey yoktu ki. Yavaş adımlarla yanına gittim ve kapısını açıp yanına girdim.

Eşyalarımı bir kenarı bırakıp onun için dua ettikten sonra çantamdan küreği çıkardım ve ekeceğim lavanta için çukur kazarken onunla konuştum. Sanki o yaşıyormuş ve karşımda oturmuş beni dinliyordu. Gülerek bu 2 yılda neler yaptığımı anlattım ona. Çiçeğini ektikten sonra yarım kaldığı kitabını çıkardım çantamdan, "Simyacı".

Yaklaşık 10 sayfa okudum onun için. Bazen dilim sürştü okurken, bu halime güldüğünden emindim ve bende güldüm. "Ya ama sesli okurken olur böyle gülme bana." dedim gülerek. Rüzgar esti, yanağıma dokunuşunu hissettim.

Mezarını suladıktan sonra elimi toprağın üstünde gezdirip konuşmaya başladım, ağladım. Konuştukça ve ağladıkça hafiflediğimi hissettim. Mezar taşına sarıldım sıkıca, ona hiç sarılamamıştım ve ilk sarılmamızı böyle hayal etmemiştim. Çok garip hissettim. Rüzgar esti, kollarını belime doladığını hissettim.

Yanına uzanıp biraz gökyüzünü seyrettim, açık mavi bulutsuz gökyüzünde kuşlar uçuyordu. Gülümseyip sol yanıma döndüm ve ekili olan gülün yapraklarını okşadım. Sanki o yanımda bana sarılmış yatıyordu ve ben saçlarıyla oynuyordum. Uzun bir süre öylece uzandım yanında. Hiçbir şey beni bu kadar iyi hissettirmemişti. İçimde yayılan huzurla ayrıldım yanından.

Satürn, seni son nefesime kadar seveceğim.

[parasetemol-blog1]

Kimi sevsem yarım kaldım ben. Kimi sevsem beni sevmedi. Kimi sevsem yarı da bıraktı hep beni. Yarımdım tam olmak istedim olamadım. Yarımdım hiç olmak istedim olamadım. Olmadım olamadım olduramadım işte. Bu defa da olduramayacağım. Kızarsın şimdi bana. Sesini özledim arayamıyorum Galiba hiçbir haltı yapamıyorum ben. Beceriksizlikte aptal bir Simyacı kadar ısrarcıyım…

Beceriksiz Simyacı