#Adenoid Hynkel

[blondebrainpowered]

Charlie Chaplin - Final Speech from The Great Dictator, 1940

[aden-freedom]

[mrclmlt]

Tarcísio 🤝 Milei

"Parar a cidade" não é o mesmo que instituir ditadura, diz professor Para Gustavo Badaró, professor de direito processual penal da USP, está errada a associação de crime de ataque ao Estado democrático de Direito, nesta situação. Ele afirma que se enquadram nesse tipo de delito pessoas que tentam "praticar um ato de grave violência e ameaças para tentar depor Poderes constituídos, um golpe de Estado". Sobre a expressão "parar a cidade", citada pelo delegado no boletim de ocorrência, o professor afirma que "não quer dizer que você vai instituir uma ditadura", acrescenta Badaró. Os manifestantes não estavam ainda praticando nenhum ato de violência. No máximo, atos preparatórios não puníveis. Estar indo para a manifestação portando esses utensílios não caracteriza o crime de tentar abolir o Estado democrático de Direito. É lamentável que isso aconteça. Isso vai fazer com que todo mundo se sinta impedido de manifestar a liberdade de expressão. (Gustavo Badaró, professor de direito processual penal da USP)

[mickeyrossi]

🗽Charlie Chaplin as Adenoid Hynkel, the Phooey of Tomainia from The Great Dictator🗽 Vote! 🗳️

[streda]

"The Great Dictator"

Ladies and gentlemen, this is a production that everyone must know and watch.

A film from 1940 that aims to satirize the approach of Hitler and Benito and the ideology of Fascism. It is quite bold for its time and raises important topics.

The film has a really great cast, including: Charlie Chaplin as Adenoid Hynkel and Tomani dictator, Jack Oakie as Benzino Napaloni, Paulette Goddard as Hannah, Henry Daniell as Garbitsch and others.

The Dictator is Chaplin's first fully sound film, which was initially supposed to be titled "The Dictator", However, Paramout had the rights to it and demanded $25,000 for it, but Charlie said he wouldn't pay that much for two words.

As we know, the main character is inspired by a real historical figure and in a country where this figure had such important influence, the film was banned until 1998. Charlie didn't speak German in the film, he just improvised, which is why the initial speech is not written in the script. During Hynkel's speech, the only intelligible word is "Schnitzel". Chaplin later joked that it was simply the only German word he knew. The idea for the film came from Chaplin's friend Alexander Kord, who first noticed that the Tramp's character resembled Hitler. Only then did Chaplin notice that he was born in the same week as Hitler, that he was almost the same height as him and the same weight.

Of course, September 1, 1939 is a terrible date. I am of Polish origin and my relatives experienced it quite hard, as did my country. However, I think that the film is really good and shows the views of the dwarf Austrian in a funny way, and the final speech is really very moving and worth remembering. It's very beautiful that someone dared to make fun of this monster.

Time for a summary.

Adenoid Hynkel comes to power in Tomania. He wants to take over the entire world, but the neighboring country, Austerlich, stands in his way. Hynkel plans an invasion, but he is short of money. He's trying to get money from Jewish bankers. When they refuse to grant a loan, he decides to take revenge on all the Jews. At this time, the dictator forms an alliance with Benzino Napaloni, the leader of Bacteria. The repression also affects the hairdresser, who looks very similar to the dictator. Stormtroopers set his shop on fire, and the barber himself is sent to a concentration camp, but escapes from there in Hynkel's uniform. Meanwhile, Adenoid Hynkel is hunting ducks. By accident, the dictator is arrested by the police and his place is taken by a hairdresser in Hynkel's uniform. He gives a peace speech at the rally.

The film is worth watching and I have it on DVD and I like to come back to it from time to time.

[oscarupsets]

Welcome to the 1940s!

This week we have Alfred Hitchcock's sole Best Picture winner Rebecca vs. Charlie Chaplin's The Great Dictator.

Rebecca's subtle suspense and cinematography provides an overarching feeling of unease. Critics praised all aspects of the film, with Variety (not included) applauding Joan Fontaine for her breakout role.

Rebecca was wildly successful at the box office, becoming the first film to play 6 weeks at the Radio City Music Hall. It also gave Selznick his second Best Picture win in a row.

It is definitely a film I need to go back and rewatch. I enjoyed it the first time, but that was at least 1-2 years ago, so the details are fuzzy. I do remember the unease!

The Great Dictator starts out our collection of 1940s war films. This satire comedy stars Charlie Chaplin in dual roles as "Adenoid Hynkel" and an unnamed Jewish barber. Chaplin's slow entry into full-sound films was equally as successful, selling out theaters in record time.

I'm not well-versed on Charlie Chaplin's work (yet), but this one is a hoot. There's an entire choreographed barber scene to Brahms' Hungarian Dance No. 5, and an obnoxiously long scene of Hynkel dancing with a balloon globe. It's great!

At the Oscars, Rebecca went home with Best Picture and Cinematography (black and white), making it the winner with the greatest number of losses to date.

The Great Dictator is still considered to be ahead of its time in both the use of satire and the subject matter itself. Charlie Chaplin took a brave stand at the time, not even considering the events that will occur later into WW2.

The refurbished insights for the 1940s include recognition by the National Board of Review's Top 10 Films and a screenplay nomination by the winner. These represent the attributes with the greatest disparity between winner and upset in the 1930s. The other three insights remain steady.

Unofficial Review: Just watch both. These two can't be compared.

[cynicalclassicist]

Mel Brooks had the right idea. Fascists want to look scary and powerful. They want us to be afraid of them. They want to be seen like the Galactic Empire.

They do not want to be seen as Adenoid Hynkel.

So keep laughing at those thugs in their silly costumes!

Let them know that we aren't going to be cowed into submission by them!

They're weird.

#WeirdRepublicans: veneration of doddering geriatric chauvinist real estate nepo imbeciles and shillbilly women-tracking tech bro weenies.

[life-kaan]

Sessiz sinema, film endüstrisinin ilk yıllarında ortaya çıkan, diyalogların yerini intertitle’lar (yazılı açıklamalar) ve görsel anlatımın geçtiği bir sinema biçimidir. Bu tarzda yönetmenler ve oyuncular, duyguları, hikayeyi ve karakterlerin iç dünyasını yalnızca beden dili, mimikler ve görsel kompozisyonlarla izleyiciye aktarmaya çalışırlar. Müzik ise, canlı performanslar ya da filmle eş zamanlı çalınan önceden kaydedilmiş melodiler aracılığıyla, sahnelerin duygusal yoğunluğunu destekleyen önemli bir unsur haline gelir. Charlie Chaplin gibi isimlerin eserleri, sessiz sinemanın nasıl evrensel bir dil oluşturduğunu, basit ama etkileyici anlatım teknikleriyle izleyicinin kalbine dokunabildiğini gözler önüne serer. Bu dönemde geliştirilen yaratıcı sinema teknikleri, zamanla sesin ve teknolojinin gelişmesiyle evrilmiş olsa da, sessiz sinema sinema tarihinin temel yapı taşlarından biri olarak kalmaya devam etmiştir.

Charlie Chaplin, sessiz sinema döneminin efsanevi simalarından biri olarak, sinema tarihine unutulmaz izler bırakmıştır. Tramp karakteriyle tanınan Chaplin, beden dili, mimikler ve fiziksel komediyi ustalıkla harmanlayarak, evrensel insanlık durumlarını, sevgi, yoksulluk, umut ve dayanışma temalarını izleyiciye aktarır. Hem oyuncu hem yönetmen, senarist, besteci ve yapımcı olarak çok yönlü bir sanatçı olan Chaplin, “Modern Times”, “City Lights” ve “The Great Dictator” gibi filmleriyle sosyal eleştiriyi mizahla buluşturmuş, insanları düşündürürken aynı zamanda güldürmüştür. Onun eserlerinde yer alan sıcaklık, içtenlik ve evrensellik, sinemanın sessiz dilinin gücünü gözler önüne serer; bu da onu, her dönemde izleyicilerin kalplerinde özel bir yere sahip kılar.

Charlie Chaplin’in Büyük Diktatör filmi, otoriter rejimlere ve diktatörlüğe karşı insanlık onurunu savunan evrensel bir başyapıttır. Filmde Chaplin, bir yandan acımasız bir diktatör olan Adenoid Hynkel’i canlandırırken, diğer yandan sıradan bir Yahudi berberin yaşamını ve umutlarını gözler önüne serer. Bu iki karakterin arasındaki ince çizgi, absürd mizah ile ağır toplumsal eleştiriyi harmanlar; izleyici, hem güler hem de derin bir düşünceye dalar. Film, otoriterliğin getirdiği acıları, halkın umudunu ve dayanışmasını içten bir dille anlatırken, mizahı adaletin ve özgürlüğün bir simgesi olarak sunar. Chaplin, bu eserinde sadece bir diktatörü hicvedip eleştirmekle kalmaz, aynı zamanda halkın direnişini ve insanlığın ortak umudunu yüceltir. Böylece Büyük Diktatör, samimi, içten ve düşündürücü anlatımıyla sinema tarihine altın harflerle yazılmış, halkın da yüreğine dokunan bir film olarak hafızalarda yerini alır.

Büyük Diktatör, 1940 yılında çekilen ve Charlie Chaplin’in hem yönetmenliğini hem de başrolünü üstlendiği eşsiz bir yapımdır. Filmde Chaplin, hem acımasız bir diktatör olan Adenoid Hynkel’i hem de sıradan, şanssız bir Yahudi berberi canlandırır. Bu ikili karakter aracılığıyla Chaplin, otoriter rejimlerin yarattığı dehşeti, halkın acılarını ve aynı zamanda umudunu çarpıcı bir şekilde gözler önüne serer.

Film, absürd komediyi, hiciv ve toplumsal eleştiriyi ustalıkla harmanlayarak, seyirciye hem güldüren hem de düşündüren bir anlatım sunar. Chaplin, Hynkel karakteri üzerinden totaliter rejimlerin saçmalıklarını ve tahakkümünü eleştirirken, berber karakteriyle insanlığın kırılganlığını, acı çekişini ve direniş umutlarını yansıtır. Özellikle filmin sonundaki, duygusal yoğunluğu ve evrensel insanlık mesajını barındıran ünlü konuşması, izleyiciyi derinden etkiler; bu konuşma, adalet, özgürlük ve insan onuru uğruna birlik çağrısı yapar.

Chaplin’in bu yapıtı, yapım sürecinde risk alarak ve mizahı keskin bir politik eleştiri aracı olarak kullanarak, sinema tarihine damgasını vurmuş; aynı zamanda otoriter rejimlere, anti-semitizme ve toplumsal adaletsizliğe karşı duruşu simgeleyen evrensel bir manifestoya dönüşmüştür. Büyük Diktatör, hem teknik açıdan hem de anlatım derinliği bakımından sessiz sinema geleneğinin duygusal ve estetik zenginliğini, modern sinema anlayışıyla buluşturan nadir örneklerden biridir.

“Kötü günleri görmezseniz mutlu günlerin değerini anlayamazsınız.”

[agendaculturaldelima]

#ProyeccionDeVida

🎬 “EL GRAN DICTADOR” [The Great Dictator] 🤡🎪🤹

🔎 Género: Comedia / Sátira / Nazismo / II Guerra Mundial / Propaganda / Película de Culto

⏰ Duración: 128 minutos

✍️ Guión: Charles Chaplin

🎼 Música: Charles Chaplin y Meredith Willson

📷 Fotografía: Roland Totheroh y Karl Struss (B&W)

🗯 Argumento: Un humilde barbero judío que combatió con el ejército de Tomania en la Primera Guerra Mundial vuelve a su casa años después del fin del conflicto. Amnésico a causa de un accidente de avión, no recuerda prácticamente nada de su vida pasada, y no conoce la situación política actual del país: Adenoid Hynkel, un dictador fascista y racista, ha llegado al poder y ha iniciado la persecución del pueblo judío, a quien considera responsable de la situación de crisis que vive el país. Paralelamente, Hynkel y sus colaboradores han empezado a preparar una ofensiva militar destinada a la conquista de todo el mundo.

👥 Reparto: Charles Chaplin (Adenoid Hynkel), Paulette Goddard (Hannah), Jack Oakie (Benzino Napaloni), Carter DeHaven (Embajador de Bacteria), Henry Daniell (Garbitsch), Reginald Gardiner (Schultz), Maurice Moscovitch (Señor Jaeckel), Billy Gilbert (Herring) y Emma Dunn (Señora Jaeckel).

📢 Dirección: Charles Chaplin

©  Productora: United Artists

🌎 País: Estados Unidos

📅 Año: 1940

📽 PROYECCIÓN:

📆 Martes 28 de Enero

🕗 8:00pm.

🎦 Cine Caleta (calle Aurelio de Souza 225 - Barranco)

🚶‍♀️🚶‍♂️ Ingreso libre

🙂 A tener en cuenta: Prohibido el ingreso de bebidas y comidas. 🌳💚🌻🌛

[borderedpip]

The Great Dictator (1940)

USA

Directed by Charlie Chaplin

Starring: Charlie Chaplin, Paulette Goddard, Jack Oakie

Dictator Adenoid Hynkel tries to expand his empire while a poor Jewish barber tries to avoid persecution from Hynkel’s regime.

[armatofu]

Un día como hoy 25 de diciembre, pero de 1977, en Corsier Sur Vevey, Suiza, se apagaba la vida de Sir Charles Spencer Chaplin.

Nacido un 16 de Abril de 1889 en Black Patch Park, un campamento gitano de Smethwick, cerca de Birmingham, en el seno de una familia de artistas de Music Hall.

Como el padre era alcohólico y la madre era frecuentemente internada por problemas psiquiátricos, rápidamente Charles terminó en el Asilo de Lambeth en el sur de Londres y luego, a la Escuela Hanwell para Huérfanos.

Cuando su madre salía, lo llevaba a sus actuaciones por lo que conoció el mundo del teatro Londinense, mientras trabajaba como soplador de vidrio, frecuentaba bares, cafés y teatros donde pulió sus dotes de actor.

En 1903 actuó en la obra "Sherlock Holmes" y luego ingresó en la compañía artística de Fred Karno quien lo llevó tres años seguidos de gira por los Estados Unidos, junto con "Stan Laurel" (El gordo y el flaco), en la tercera gira crea el personaje del vagabundo "Charlot" para la película "Extraños dilemas de Mabel".

Chaplin compuso un personaje entrañable, bondadoso, con aspecto de pordiosero pero con modales de caballero, el éxito fue inmediato y filmó 10 películas para Studios Keystone.

En 1916 firma un millonario contrato para "Mutual Films" que le brinda condiciones excepcionales para filmar incluida la inmejorable calidad del celuloide, (gracias a ello aún se conservan).

Filmó una docena de películas, entre las que se encuentran los clásicos "Charlot, músico ambulante", "Charlot prestamista", "Charlot bombero", "Charlot en la Calle de la Paz" y "Charlot en la tienda", a partir de 1918 asume la dirección de sus películas.

En 1919 funda "United Artists" y asume el control total de la distribución de sus producciones, esto le permite velar por mayor calidad de los films, y comienza la etapa de los largometrajes, joyas como "La quimera del oro", "El circo" y "Luces de mi ciudad" son fruto de esa libertad.

Estas películas coincidieron con la irrupción del cine sonoro, pero Chaplin se rehusaba a esto y solo agregaba música y efectos sonoros.

En 1936 realizó la gran joya de su vida "Tiempos Modernos", una radiografía de la explotación industrial donde generó gags de antología, él mismo compuso la música y por primera vez se escuchó su voz.

En 1940 se jugó su carrera filmando "El gran dictador" parodiando al Nazismo en plena guerra, abandonó por primera vez su personaje "Charlote" para interpretar a "Adenoid Hynkel" (Hitler), el dictador de Tomainia, quien recibía a "Benzino Napaloni" (Mussolini), el dictador de Bacteria.

Luego de filmar "Monsieur Verdoux", una dura crítica al capitalismo, el Comité de Actividades Antiestadounidenses, lo acusó de comunista por su relación con Pablo Picasso y Mahatma Gandhi, por lo que fue acusado de traición.

Para el estreno de "candilejas" se trasladó definitivamente a Suiza donde envejeció entre proyectos y premios a su carrera.

Fue nombrado "Sir" y recibió la "Orden del imperio Británico".

En la navidad de 1977 falleció luego de varios años de deterioro físico.

[leaarong]

Charlie Chaplin - Adenoid Hynkel Speech - The Great Dictator (1940)

[chaplinfortheages]

If you notice in this scene, at one point she starts ranting almost reminiscent of Adenoid Hynkel in “The Great Dictator”.

The man behind her is Erich von Stroheim, one of the greats of the silent era as both director and actor.

Gloria Swanson doing some tramp act in her movie Sunset Blvrd. 

I find it kinda amusing since they were two good friends and she started her career in Essanay, once played in Charlie’s film as extra, His New Job, as I recall.

[chaplinfortheages]

"The Great Dictator" 1940

[filmjunky-99]

r e m e m b e r i n g

Sir Charlie Chaplin KBE 

16 April 1889 – 25 December 1977

⚘️

[pic: chaplin as the jewish barber pretending to be adenoid hynkel, the great dictator, 1940]