#’annelik

[alittlefurtheroutoftheway]

Bursa'da Kayıp Oğul İçin Gözyaşları: 113 Günlük Bekleyiş

Bursa’da Kayıp Oğul İçin Gözyaşları Türkiye, 76 yaşındaki Zeliha Dalgın’ı, balkonunda gözyaşları içinde evi terk eden oğlunu beklerken tanıdı. Oğlunun kaybolmasının üzerinden tam 113 gün geçti. Devletin yardım eli uzattığı yaşlı kadının tek bir isteği var; kayıp oğlu Bülent Dalgın’ın “ölü ya da diri” bulunması. Bursa’nın Mustafakemalpaşa ilçesinde yıllar önce eşinden boşanan Zeliha Dalgın, oğlu…

[sade1-adam]

Annelik kutsal mı?

Annelik bir roldür.

Ve bir Kadın tek bir rolden ibaret değildir.

Tek role sıkıştırılan bir hayat,

Gizli depresyonlar,

İfade edilmemiş öfkeler,

aralıklı patlayan 30 40 yaş sendromları doğurur.

Kutsallaştırdıkça;

çocuk sahibi bir kadını kendisi olmaktan,

Kendi amaçlarını

gerçekleştirmekten,

Varoluşunu gerçekleştirmekten,

Mahrum bırakmış oluruz.

Annelik, bir tercihli roldür.

Bu rolün de geregi vardır.

Bazıları dengeli yaparken bazıları da tüm rollerini ve mutluluk kaynaklarını bir kenara atar ve bu rolle bağımlı bir sistem kurar.

Kutsallaştırılan bir annelik ile;

Annenin bir hayatı olamaz.

Annenin hobisi, eğlencesi olamaz.

Annenin zevki-keyfi olamaz.

Annenin sosyal yönü olamaz.

Bir profil yaratıldı.

Bir anne ancak mutlu olursa güçlü olur.

Mutlu olması ,sadece kendini çocuklarına feda etmesi ile asla saglanamaz.

Kendini feda eden anne,hem kendini hem çocuklarını yıpratır.

Annenin mutluluk için ;

"mükemmel" olmaktan vazgeçmesi

Başka anneler ile yarışmaması, sadece anne olarak kalmaması, Diğer rollerini aktive etmesi,

Üretken,düsünen,sorgulayan olması,

Kendi varlık amacını da unutmaması gerekir.

Sevgili anneler;

En iyisini degil, elinizden geleni yapın.

Kendinizi ihmal etmeyin.

Tek bir role hapsolmayın.

Birey, eş,çalışan ,sosyal, arkadaş rollerinizi kullanın.

Cocuksuz kadınlar;

Çocuk sahibi olmak olmamak sizin değerinizi değiştirmez.

Çocuğunuz olmasa da degerlisiniz.

Sırf anne olmak adına, yanlış insanlarla dogru hedeflere adım atmayın.

Bu dünyadaki tek vasfınız annelik

değil..

VE

Anneler günü;

Sadece doğuran değil;

Doyuran, bakan, destek olan, içinde merhamet- sevgi

fedakarlık olan tüm kadınların ve

çocuklarına hem annelik hem babalık yapan tüm erkeklerin kutlu olsun.

Serhat Yabancı

[felsefeyapmaulan]

Annelik her yerde her koşulda

[efsungeradam]

Bir köpüşün en mutlu günü

[anneligiogreniyorum-1]

Hey Millet Ben Geldim 👋

Artık bir anne olarak içimdekileri dökmeye geldim. Tıpkı yazan, yazmak isteyen herkes gibi benim de aktarmak istediklerim var. Benim de bir derdim var yazmak istediğim. O yüzden işte geldim burdayım :) Bakalım konu nerelere gidecek ;)

[yakazakalb]

Fatih Sultan Hazretleri İstanbul'un fethinden sonra annesine: "Anneciğim! İstanbul'u fethettim." der. Annesi: "Oğlum! İstanbul'u sen değil ben fethettim." karşılığını verir. Fatih: "Nasıl olur? Askerleri denizden, gemileri karadan yürüten ordunun başında ben vardım." dediğinde annesi şöyle söyler:

"Hayır oğlum, İstanbul'u ben fethettim. Çünkü ben hamile kaldığımda harama, helâle, tesettürüme o kadar dikkat ettim ki, bırak akrabalarım, yakınlarım dahi hamile olduğumu anlayamamışlardı. İşte bu sebepten dolayıdır ki Allah-u Teâlâ bana senin gibi bir evlât verdi. Ben böyle olmasaydım, sen İstanbul'un fatihi olamazdın."

Fatih: "Haklısın anneciğim!" diyerek annesinin elini öper.

[bildiklerimianlatmamgerek]

[gizemozyon]

Gençliğime veda edip anneliğimle tanıştığımdan beri , eskisi kadar kendime bakamadığımı , uykuyu eskisi kadar sevmediğimi fark ettim .. yemek yemeyi unuttuğum günler oldu .. her akşam sadece uyku rutini bile bir saatten fazla sürüyor..bazen hem sabrım kalmıyor hem de anneliğin verdiği yüklerden sıkılıyorum .. ama sıkıldığımı kendime bile itiraf edemiyorum . Sanki sıkılırsam evladıma ihanet edecekmişim gibi geliyor .. bunlarla birlikte anneliğim ile ilgili bir sürü eleştiri duyuyorum ...

Hayatımızın bekçilerine ! Evet size sesleniyorum.

İyi mi böyle ? Gözünüz üstümüzde, aklınız fikriniz hep bizde kendi hayatınızı kusursuz sanıp bizim her adımımızda kusur arıyorsunuz. yaşayamadığınız ne varsa bizde yaşamayalım istiyorsunuz.duygularımızdan habersiz, empatisiz, çoğunlukla hadsiz bir müdahale ile kendimiz olmaktan vazgeçelim istiyorsunuz. Keskin yargılar sizde , sınırsız yorumlar sizde , bitmeyen sorgular sizde , ama siz bizi gerçekten tanımıyorsunuz. Nasıl yaşayacağımıza, ne zaman girip ne zaman kalacağımıza , kimi seveceğimize, neyi seçeceğimize, doğruyu nasıl bulacağımıza, geleceğimizi nasıl kuracağımıza, siz mi karar veriyorsunuz? Niye insanları kendi hapishanenize kapatmaya çalışıyorsunuz ?

Karar merci siz, hata düzeltici siz, namus bekçisi siz. Siz bizim hayatımızı neden sürekli gözetliyorsunuz ? Hadi bizi bırak da siz kendi hayatınızı neden bu kadar sevmiyorsunuz? Sizin geçmişinizde bulamadıklarınızın telafisi değiliz, sizin yaşayamadıklarınızın suçlusu değiliz, size öğretilenlerin devamı hiç değiliz. Gün gelir içimiz isterse sizi duyarız, alacağımızı alırız ama neyin yaşanacağı varsa, hatamızı yapar hayatı öğreniriz.merak etmeyin kendi yolumuzu çizerken kimseye zarar vermemeyi, ben olmayı ararken sizi ve hayat biçiminizi yok saymamayı da biliriz. Ama sizin bildiğiniz ve olmamızı istediğiniz kişi değiliz. Biz bu dünyaya başkası olmaya hep aynı şarkıyı duymaya gelmedik. Yük taşımaya, idare etmeye gelmedik. bir yolumuz var, bir hayatımız var ve o hayatın sizin bekçiliğinize ya da gözetlemenize ihtiyacı yok.

Sıkılmakta, sabrımın tükenmesi de , anneliği en yüksekte yaşadığım anlarda ve tüm bunları hissetmek benim en doğal hakkım . Ben çok iyi bir anneyim ve üzerimde olan yüklerin de en çok ben farkındayım .

[besteayaz]

merhaba anneler ve adayları

şu an 38. haftasının içinde bir anne adayıyım. genel bi şeylerden bahsetmek istiyorum.

biraz gerginim. "acaba yapabilecek miyim?"lerin yerini, "yetişebilecek miyim?" aldı. yaparım biliyorum ama nasıl...

bir yandan herkesin "artık eski hayatını unut", "hiçbir şey eskisi gibi olmayacak", "lohusa dönemi çekilen bunalım eskiden olduğun kadının yası" gibi gibi saçma sapan söylemleri ile doldu kafam.

bir buçuk sene yalnız, işsiz ve tamamen hobi odaklıydım. yapamadığım ya da bol zamandan yapmadığım şeylerin özlemini duyar mıyım? merak ediyorum.

-hayat bu kadar zor mu yoksa biz mi zorlaştırmak için elimizden geleni yapıyoruz?-

yıllarca insanlara rutin yaşamımı anlattığımda "nasıl dayandın? oha" dediler. şimdi düşünüyorum. böyle güçlüysem, neden devamı gelmesin ki? belki her şeye yeterim. bazen yetemem. hepsi çok normal. ama potansiyelimi biliyorum. yıllarca kendi sınırlarımın altında kaldığım için çok kavgam oldu kendimle.

neyse... bu da böyle bir iç döküntüsü diyelim. heyecanla miniğimi bekliyorum.

[banahepbahar]

Papatya yapraklarındaki sevilme ihtimalini çocuğuna ayırdığını farkettiği gün anne olmanın ağır yüküyle de yüzleşiyor insan. Emek emek, ilmek ilmek işlenen kelimelerinde “anne” kalıyor kulaklarda bir tek. Bu zamana kadar ihtiyacın olan tek sıfatın bu olduğunu anlıyorsun. Ve sadece o sevsin istiyorsun ihtimallere kalmadan, koskocaman, karşılıksız sevsin🌸❤️

[kanatlarimvaruhumdaa1]

"Ben anne olsaydım, pamuk şekerin tadını asla unutturmazdım...."

[benhalaanneyim]

Hamileyken hep ‘sağlıklı olsun da’ diye temennilerde bulundum hep senin için, ama Allahım yine en çok istediğim şeyi vermedi bana ve en çok dua ettiğim yerden yaraladı beni…

Şimdi diyorum ya hem karnım hem kollarım boş.

Ama benimle aynı zamanda hamile olan, doğum yapan insanlara bakıyorum… herkes mutlu mesut, bir ben, sadece ben, her zaman olduğu gibi yine bir başıma sınanan.

Onlara ne kolay herkesin bir sınavı var demesi…

Ama benim daha doğmadan başlamış bu hayattaki sınavlarım ve her birini bir şekilde geçtikçe daha da devam ediyor.

Sevgili Allahım, son olarak evlat acısı verdin bana, en büyük sınavlardan birini.

Daha başka ne verebilirsin bilmiyorum. Ama lütfen bitir artık bu sınavlarını…

Şathiye yapardım önceden bol bol, şimdi günah defterimi kabartırsın ve oğlumla kavuşamam diye bak onu da yapmıyorum.

Lütfen benim enerjim kalmadı artık, bu kadarla yeterli bırak…

[merilasra]

Hiç dokunamadığım, hiç koklayamadığım bir bebeğimin olması beni yarım bir anne mi yapar?

[askmabudesi]

Canımdan çok sevsem de ona tutunup yaşamak istemiyorum. Bağlanmıyorum… O şimdi benim çocuğum, 10 yıl sonra ayrı bir birey olacak. Gittikten sonra yaşayacağım yıkımı geçtim, gidememesi ihtimalinin enkazında kalmak istemiyorum. Onun sırtında bir kambur olmak istemiyorum.

Kendime stabil bir hayat kurabilmek için az zamanım kaldı.

Yalnızlık mücadelesi zaten zor; üzmeyin, yormayın kadınları bu kadar ya…

[yakazakalb]

Âlime Akif'e cüz okutmak istiyor. Akif Âlime ile okumak istemiyor. Âlime de "sen benim sevabıma engel oluyorsun ben hayırlı bi insan olmak istiyorum, Kur'an öğretmek istiyordum" diye ağlıyor.

Evet böyle güzel bir cumartesiden herkese günaydın.

[seyirbahcem]

Artık herkes uykuya gittiği ben de işlerimi bitirdiğim zaman hadi biraz televizyona bakayım diyorum. Gayri ihtiyari bakmışım çocuk kanalı açmışım. Uyumak içinde dandili dandili dastana