#แพนิค | Explore Tumblr Posts and Blogs

worakonigoal2 · 2 years

Text

โรคแพนิค

โรคแพนิค (Panic Disorder) หรือโรคตื่นตระหนก เป็นโรควิตกกังวลประเภทหนึ่งที่เกิดจากระบบประสาทอัตโนมัติ (Automatic Nervous System) ทำงานผิดปกติ โดยระบบประสาทนี้เป็นระบบที่ควบคุมการทำงานของร่างกายหลายส่วน จึงทำให้เกิดอาการหลายอย่างร่วมกัน igoal เช่น หัวใจเต้นเร็ว เหงื่อออกมาก ท้องไส้ปั่นป่วน วิงเวียน ซึ่งอาการจะเกิดขึ้นแบบฉับพลันแม้ไม่มีสาเหตุหรือมีเรื่องให้ต้องตกใจ ผู้ป่วยจะมีความรู้สึกกลัว ตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก ไม่กล้าออกไปไหน หมกมุ่นเรื่องสุขภาพ จนส่งผลกระทบต่อชีวิตประจำวัน

โรคแพนิค อาการเป็นอย่างไร?

- ใจสั่น แน่นหน้าอก

- หัวใจเต้นแรง

- หายใจหอบ หายใจถี่

- เหงื่อออกมาก เหงื่อแตก

- ตัวสั่น

- ปั่นป่วนในท้อง

- วิงเวียน คล้ายจะเป็นลม

- หวาดกลัว รู้สึกกลัวไปหมดทุกอย่าง

- มือสั่น เท้าสั่น

- ตัวชา ควบคุมตัวเองไม่ได้

อาการแพนิค จะเกิดที่ไหนเมื่อไรก็ได้ igoal88 และคาดเดาได้ยาก โดยขณะเกิดอาการผู้ป่วยมักกลัวและรีบไปโรงพยาบาล ซึ่งแพทย์ที่ห้องฉุกเฉินมักตรวจไม่พบความผิดปกติ และมักได้รับการสรุปว่าเป็นอาการเครียดหรือคิดมาก ซึ่งผู้ป่วยก็มักยอมรับไม่ได้และปฏิเสธว่าไม่ได้เครียด

ปัจจัยเสี่ยงที่เป็นตัวกระตุ้นให้เกิดโรคแพนิค

อาจเกิดจากสมองส่วนควบคุมความกลัวที่เรียกว่า “อะมิกดาลา” (Amygdala) ทำงานผิดปกติ

กรรมพันธุ์ คนที่มีญาติหรือประวัติครอบครัวเป็นโรคแพนิค มีแนวโน้มเป็นได้มากกว่าคนทั่วไป

การใช้สารเสพติด

ความผิดปกติของฮอร์โมน อาจทำให้สารเตมีในสมองเสียสมดุลได้

มีประสบการณ์ เคยผ่านเหตุการณ์เลวร้ายในชีวิต

พฤติกรรมต่างๆ ที่เป็นตัวกระตุ้น เช่น ทำงานกับคอมพิวเตอร์และมือถือนานๆ เผชิญความกดดัน อยู่ในสภาวะที่เร่งรีบ เครียดวิตกกังวล ไม่ออกกำลังกาย พักผ่อนน้อย

เครียดสะสม เกิดจากการใช้ชีวิตอย่างจริงจัง สล็อตออนไลน์ เคร่งเครียด อยู่ในสภาวะกดดันเป็นประจำ

โรคแพนิค ไม่อันตรายแต่ควรรักษา

โรคแพนิคสามารถรักษาได้ด้วยการรับประทานยาเพื่อปรับสมดุลของสารเคมีในสมองที่ผิดปกติ หรือ การตรวจเลือดหาสาเหตุที่เกิดทางด้านร่างกาย เพื่อการรักษาที่ได้ผลดีนั้นจะต้องมีการรักษาทางจิตใจควบคู่ไปด้วย ปรับแนวคิดและพฤติกรรมของผู้ป่วย รวมถึงคนรอบข้าง คนใกล้ชิด ควรทำความเข้าใจกับโรคนี้และให้กำลังใจผู้ป่วย

การฝึกการหายใจเพื่อควบคุมสติ เป็นอีกวิธีการหนึ่งที่สามารถช่วยลดความเครียด ความวิตกกังวล ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้ป่วยสามารถทำได้ด้วยตนเอง นอกจากนี้ ควรอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ผ่อนคลายจากความเครียด รับประทาน พักผ่อนให้เพียงพอและเป็นเวลา อาจหลีกเลี่ยงการใช้ชีวิตประจำวันด้วยความเร่งรีบ รวมทั้งการใช้เวลาอยู่กับหน้าจอคอมพิวเตอร์หรือโทรศัพท์มือถือมากเกินไป

แม้ว่าโรคนี้จะไม่รุนแรง หรือเป็นอันตรายถึงชีวิต แต่อาการของโรคอาจไปสัมพันธ์คล้ายคลึงกับปัญหาสุขภาพร้ายแรง อื่นๆ เช่น โรคความดันโลหิตสูง โรคระบบหลอดเลือดหัวใจ และหัวใจวายเฉียบพลัน ดังนั้น หากสงสัยว่ามีอาการของโรคแพนิค ควรไปพบแพทย์เพื่อทำการตรวจวินิจฉัยอย่างละเอียด

เริ่มต้นดูแลตัวเองแบบง่ายๆ ด้วยการงดพฤติกรรมเหล่านี้

- การใช้ชีวิตประจำวันด้วยความเร่งรีบ

- กินนอนไม่เพียงพอและไม่เป็นเวลา

- ใช้เวลาอยู่กับหน้าจอคอมพิวเตอร์หรือโทรศัพท์มือถือมากเกินไป

#igoal #igoal88 #สล็อตออนไลน์#โรคแพนิค #แพนิค #โรคแพนิคเกิดจากอะไร

0 notes

pinnws · 5 years

Text

จาก ตัวเองในปี 2019 ถึง ตัวเองในปี 2020

ผ่านไปไวเกินคาดที่เผลอแป๊ปเดียวชีวิตมัธยมปลายก็จบแล้ว โพสต์ล่าสุดที่เขียนถึงตัวเองตอนนั้นเพิ่งจะเป็นช่วงเริ่มต้นของชีวิตมัธยมปลายด้วยซ้ำ ถือว่าเป็นเรื่องบังเอิญดีที่มาครบรอบของช่วงการเปลี่ยนแปลงชีวิต

ปีนี้เป็นปีแรกของชีวิตมหาลัย บอกเลยว่าโคตรตื่นเต้นที่จะได้หลุดจากสังคมเดิมๆที่มีแต่กฏระเบียบ เราพร้อมจะออกไปใช้ชีวิตมหาลัยมากๆ แล้วมันก็ไม่ได้แย่อย่างที่เราคิดเท่าไหร่ และไม่ได้รู้สึกแปลกใหม่อะไรมากนักด้วย

แอบหงุดหงิดนิดหน่อยที่จำช่วงครึ่งปีแรกไม่ค่อยได้เท่าไหร่ ถ้าจำไม่ผิดก็คงจะเป็นช่วงที่กำลังสอบแบบมาราธอน เครียด แพนิค ตื่นเต้น กลัวว่าจะไม่ได้มหาลัยที่ตัวเองอยากได้ แต่สุดท้ายก็ผ่านมันมาได้ เป็นโมเม้นที่โคตรโล่ง อีกอย่างเลยที่ดีใจกว่าได้มหาลัยที่อยากได้ก็คงเป็นเรื่องที่เราทำให้ป๊าภูมิใจในตัวเรามากที่สุด

ครึ่งปีหลังเป็นช่วงที่มหาลัยเปิดเทอม จำได้มาตื่นเต้นและพยายามเตรียมพร้อมมากๆ ถือเป็นการเริ่มต้นที่ดีเลยแหละ ได้เพื่อนใหม่มาหลายคน พยายามออกจาก comfort zone ของตัวเอง อยากลองไปค่ายอาสา ค่า��ชุมนุม ที่ครั้งแรกไม่ติด ครั้งที่สองเลยนอยด์ไปหน่อย ถ้าเลือกได้ก็คงเลือกที่จะไปค่ายกระบี่กับจั้มพ์ เพราะมันดูได้อะไรกลับมาเยอะมากๆ

พูดถึงเรื่องเพื่อนคือแฮปปี้ตรงนี้มากๆ ที่เรามีเพื่อนที่ดีกับเราตั้งแต่เข้ามหาลัยวันแรก ชอบอะไรเหมือนกันเยอะมาก แบบที่ตกใจเลยว่ามันจะมีคนเหมือนเราขนาดนั้นเลยหรอวะ ซึ่งก็มีจริงๆ แฮปปี้มาก มีเพื่อนแชร์ความชอบ ความเครียด อะไรต่างๆ นิสัยก็คล้ายๆกัน มันเลยอยู่ด้วยกันได้ อยู่แล้วสบายใจอะ รวมถึงเพื่อนที่ไม่คิดว่าเราจะมี คือเพื่อนจากโต๊ะ อย่างจั๊มพ์ ไม่คิดว่าสุดท้ายเราจะได้มาเป็นเพื่อนกันได้ ถ้ามันไม่ทักมาหาวันนั้น นี่ก็คงกลายเป็นคนไร้เพื่อนของโต๊ะน้ำพุ 2 แน่ๆ จะบอกว่าจั๊มพ์เป็นเพื่อนที่ดีมากๆ คนนึงเหมือนกัน เราแพ้เพื่อนประเภทที่เทคแคร์เรา แล้วจั๊มพ์ก็เป็นเพื่อนหนึ่งในนั้นที่ดูแลเราดีมาก อยากไปไหนมันก็ไปเป็นเพื่อน อยากกินอะไรมันก็พาไปกิน ชอบชวนออกไปทำอะไรตลอดๆ ซึ่งจะบอกว่าชอบมากที่มันมาชวนตลอด (ถึงแม้ว่าหลายครั้งจะปฏิเสธไปก็เถอะ แต่อนาคตถ้าชวนไปไหนก็สัญญาว่าจะพยายามไปด้วยบ่อยๆแน่นอน) แล้วจั๊มพ์เป็นคนที่ใส่ใจเพื่อนมากๆ เป็นเพื่อนคนเดียวเลยมั้งที่ให้ของขวัญวันเกิดเราปีนี้ ขอบคุณมากๆ รักมึงมากๆ อยากให้อยู่ด้วยกันจนจบปี 4 เลยว่ะ รวมถึงสตางค์ แล้วก็ลินดา และเพื่อนอีกหลายๆคนในเอกที่น่ารักมาก

สิ่งที่รู้สึกกับตัวเองในปีนี้ คือรู้สึกว่าตัวเองโตขึ้นมาก เริ่มพึ่งพาตัวเองได้มากขึ้น อยู่คนเดียวได้เก่งขึ้น เข้าสังคมได้เก่งขึ้น เริ่มมีความรับผิดชอบหลายอย่างมากขึ้นกว่าเดิม ความคิดหลายอย่างมันเปิดโลกมากหลังจากได้เรียนที่มธ. ขอบคุณตัวเองมากๆที่เลือกเรียนมหาลัยนี้

เรื่องที่อยากขอบคุณ คือขอบคุณป๊าและทุกคนในครอบครัวที่เป็นครอบครัวที่พร้อมสนับสนุนเราในทุกเรื่อง ปลูกฝังอะไรต่างๆที่ทำให้เรากลายเป็นคนที่มีระเบียบมากๆ เข้าใจสิ่งที่เขาต้องการให้เราเป็นอะ ว่าการที่เขาให้เราทำงานบ้านอะไรแบบนี้ เพราะในอนาคตพอมันมาอยู่กับตัวเองมันไม่ได้มีใครมาทำให้นะ แล้วเราก็เป็นคนที่มีความคิดว่าการทำเองมันดีที่สุดแล้วแหละ ถ้าเราอยากได้อะไรอะนะ

อีกคนคือเพื่อนๆทุกคนที่อยู่ด้วยกันมาตลอด ทั้งเพื่อนประถม มัธยม และมหาลัย เราอาจจะหายๆไปบ้าง แต่ก็อยากบอกว่าเราก็เป็นอย่างนี้แหละ แต่ไม่ได้ทิ้งพวกแกไปไหนหรอก ขอโทษที่บางทีอาจจะทำนิสัยเป็นเพื่อนที่เหี้ยมาก อันนี้ขอโทษจริงๆ จะพยายามปรับปรุงถ้าทำใจได้ ขอบคุณแป้งที่คอยช่วยเหลือเรื่องการคิดเลขตลอด เพราะตั้งเเต่จบมัธยมมาก็ลืมไปหมดและ แล้วก็เรื่องคำปรึกษาทั้งหลาย มึงเป็นเพื่อนเดียวเลยที่กูนั่งปรึกษาอย่างจริงจังมาก มึงมีความคิดหลายๆอย่างที่พึ่งพาได้ เอามาแก้ปัญหาชีวิตได้ เปิดโลกหลายๆอย่างให้กูเยอะมาก สอนให้กูปล่อยวางกับอะไรหลายๆอย่าง ขอบคุณมึงมากๆ ขอบคุณสตางค์ ที่ถึงแม้ว่าเพิ่งจะมารู้จักมึงครึ่งปีหลัง แต่มึงอิมแพคกับกูมาก เพราะมึงมีอะไรหลายๆอย่างที่คล้ายกับกู (เยอะมาก) เป็นเพื่อนคนที่กูรู้สึกพึ่งพาได้ในเรื่องต่างๆเช่นกัน อย่าเครียดเยอะ เพราะถ้ามึงเครียด กูเองก็เครียดเหมือนกัน แอแง แล้วก็ขอบคุณลินดาที่คอยช่วยเรื่องฝรั่งเศส เรื่องเรียน เรื่องคนอื่นที่ไปสืบมาให้ 5555555 มึงเป็นเพื่อนที่ weird สัดในชีวิตกูแล้ว อีกคนที่ลืมไม่ได้เลยคือจั๊มพ์ เอาจริงๆก็ขอบคุณมึงตรงพาร์ทข้างบนไปหมดและ ก็ย้ำอีกทีแล้วกันว่าขอบคุณมึงมากที่เป็นเพื่อนที่น่ารักเสมอ ตั้งแต่รู้จักกันมา ขอบคุณมากๆๆ จริงๆ มึง inspire เยอะมาก ทั้งเรื่องไปค่าย ทั้งเรื่องวิ่ง เรื่องออกกำลังกาย ขอบคุณที่มึงคอยใส่ใจเพื่อนเสมอเลยด้วย รักทุกคนมากๆๆ ทำให้ลบเรื่องแย่ๆ toxic ๆ จากมหาลัยได้เยอะมาก

ในปีหน้าก็ขอให้ตั้งใจเรียนกับฝรั่งเศสมากขึ้น อยากพูดให้คล่องกว่าเดิม มีคลังศัพท์ในหัวเยอะกว่านี้มากๆ หวังว่าจะได้วางแพลนไปสอบ B1 ซักทีด้วย ถ้าเครียดก็อย่ากดดันตัวเองมาก จำไว้ว่าเรียนให้จบก็เก่งมากแล้ว มึงเก่งที่สุดในโลกของมึงแล้วเว้ย ไม่ต้องไปสนใจคนอื่นแล้วเรามากดดันตัวเอง วิชาเลือกก็ขอให้เลือกเรียนในสิ่งที่ชอบนะ อย่าลืมว่าปีหน้าต้องย้ายหอแล้ว หอเพลินเป็นหอที่บุคลากรดีทุกคนๆ รักมากๆ ถ้าไม่ติดว่าไกลสัสก็คงอยากอยู่จนจบปี 4 เลยแหละ อีกอย่างที่อยากทำมากๆ คือการไป work&travel ถ้าไปได้ก็อยากให้ไปนะ อยากไปนิวยอร์กซักครั้งวะ หรือไม่ก็ที่ไหนก็ได้ในเมกา โอเคมั้ย หรือจะไปยุโรปก็ได้ ไปฝรั่งเศสก็ได้ ! ขอแค่ได้ไป

นึกไม่ออกแล้วว่าจะเขียนอะไรถึงตัวเองในปีหน้าอีก นอกจากอย่าเครียดให้มันมาก เลิกกดดันตัวเอง เลิกเอาตัวเองไปเทียบกับคนอื่น พยายามหาความสุขในทุกๆวันของชีวิต ใช้เงินประหยัดๆบ้าง จะได้มีเงินเก็บ เขียนเเพลนเนอร์ที่ซื้อมาให้จบเล่มด้วย รักษาเพื่อนทุกคนเอาไว้ดีๆ ขอให้เติบโตขึ้นเรื่อยๆ และเตรียมใจพร้อมที่จะเป็นผู้ใหญ่ในวันข้างหน้าจริงๆซักที แล้วทำอะไรก็คิดเยอะๆหน่อย ปีนี้เป็นปีที่ภูมืใจกับตัวเองอีกปีนึงนะ ทำดีมากแล้ว ขอให้ปี 2020 มันมีอะไรดีกว่าเดิมหน่อยแล้วกัน

;จบ ( 31/12/2019 )

3 notes · View notes