#ราคา750บาทถ้วน | Explore Tumblr posts and blogs

oatdy · 6 years ago

Text

รถไฟจะไปโคราช ตดดังป๊าดถึงราชบุรี ……..

ใครเคยร้องเพลงนี้บ้าง ถึงตอนนี้ก็ยังหาตรรกะใดๆไม่เจอก็ตาม ว่าอยู่โคราชดีดี ทำไมตดแล้วถึงไปโผล่ราชบุรีได้ … นักฟิสิกส์และนักกายวิภาคศาสตร์ควรร่วมมือวิจัยเรื่องนี้กันอย่างจริงจังได้แล้วอ่ะ

เข้าเรื่อง เราจะมารีวิวโคตรยาวไป (ไม่ต้องอ่านก็ได้..เห้ยได้เหรอวะ) กับการเดินทางไปบ้านต้นไม้แม่แมะ จ.เชียงใหม่ โดยรถไฟตู้นอน ครั้งแรกของเรา โดยขบวนรถด่วนพิเศษอุตราวิถี เชียงใหม่ – กรุงเทพ เลขขบวนที่ 9 ชั้น 2 (เพราะจองชั้น 1 ไม่ทัน) โดยราคาค่าโดยสารจะอยู่ที่ เตียงบน 941 บาท เตียงล่าง 1041 บาท หลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไมราคาเตียงล่างแพงกว่า นั่นดิ เราก็สงสัย แค่ไม่ต้องปีนขึ้นปีนลงมั้ง..

อ่อะ แถมเกร็ดการจองตั๋วรถไฟมาบอกกันคร่าวๆ เหตุเนื่องจากการจองตั๋วชั้น 1 ไม่ทันของเรา จากเดิมที่ต้องจองล่วงหน้าได้แค่ 60 วัน แต่ตอนนี้ (เริ่มเมื่อกันยา 61 ) กติกาใหม่เป็นล่วงหน้าได้ 90 วัน แล้วนะจ๊ะ ใครมีไทม์ไลน์ที่แน่ชัดแล้ว��่าจะไปเที่ยววันไหน ก็กดจองได้เลย

http://www.railway.co.th/Home/Index

เพราะอยากจิบอกว่า ขบวนที่เค้ายกเครื่องใหม่ทั้งสายเหนือ สายใต้ สายอี��าน ระดับความเต็มเร็ว เต็มแล้วไปไหน (ไปชั้น 3 เลยเมิง) มันร้อนแรงเว่อร์มาก แบบกดช้า พลาดไปวินาทีเดียว ที่นั่งและที่นอนของคุณอาจวืดไปอีกมิติได้เลย

เริ่มจากการเดินทางจากบ้านเราก็นั่ง กะป๊อจากซอยบ้าน ราคา 7 บาท (ละเอียดปานนี้) ต่อด้วย BTS เพื่อมุดลงใต้ดิน MRT วาร์ปขึ้นมาตรงหัวลำโพงสถาน เพื่อขึ้นรถไฟ เป็นการใช้ขนส่งทางบกได้หลายหลากมากใน 1 วัน

edf

มาถึงตู้โดยสาร ชั้น 2 โซนเลดี้ที่เราจองได้แบบเฉียดฉิวกันบ้าง คือมันดีย์ มันหอมกลิ่นใหม่ ห้องน้ำก็อยู่ในสภาพดี พร้อมรองรับอารมณ์ผู้โดยสาร (ฮา) คือเห็นแล้วก็อยากกลับมาใช้บริการอีกง่ะ ดูปลอดภัยกว่านั่งรถทัวร์ยาวๆออกต่างจังหวัดอีกนะ ตรงที่นั่งก็จะประกอบไปด้วย โต๊ะพับที่กางออกวางของกิน น้ำ ของจุกจิกได้ และก็มีช่องใส่ขวดน้ำ 2 ช่อง (ในกรณีนี้ใครมีลูกเล็กเช่นเราก็เอาลูกเสียบตรงช่องนั้นกันลูกตกได้ไม่ผิดกติกา) และก็มีปลั๊กไฟไว้ชาร์จโทรศัพท์ ช่องตาข่ายก็เอาไว้ใส่โทรศัพท์ก็ได้เช่นกัน หรือกรณีใครไม่มีโทรศัพท์ ก็เอามือไปซุกไว้แก้เขินก็ได้ ….

ส่วนเวลาที่เขามากางเตียงให้เรา จะอยู่ที่ประมาณ 3 ทุ่มโดยประมาณ โดยถ้าเป็นตู้ lady ก็จะเป็นพนักงานหญิงมากางที่นอนให้ซึ่งดูไม่ยุ่งยาก ไม่เกะกะเท่าไหร่ แต่ดูความยาวของเตียงแล้ว ชาวต่างชาติที่ตัวยาวๆหน่อยอาจต้องนอนงอขากันทั้งคืนแน่

จะสังเกตุว่า เตียงบนก็จะมีปลั๊กกับตาข่ายใส่ของให้เหมือนกับเตียงล่าง อาจจะขาดแค่โต๊ะพับกับช่องใส่ขวดน้ำ ซึ่งสำหรับเราที่นอนเตียงล่าง ไม่ค่อยเกะกะเท่าไหร่นะ แต่อาจจะไฟแยงตานิดหน่อย เพราะตู้โดยสารจะเปิดไฟไว้ทั้งคืน ซึ่งเตียงบนจะได้ความสว่างจากไฟน้อยกว่า หลับยาวได้มากกว่า

ส่วนราคาอาหารของตู้เสบียงบนรถไฟ ราคามาตรฐานนะ ไม่แพงเว่อร์ มีเมนูอาหารเช้า อาหาร��านเดียว กาแฟ โอวัลติน น้ำอัดลม ผลไม้ และปิดบริการ 4 ทุ่ม จากตู้ที่เรานอน ฝ่าดงตู้อื่นๆไปยังตู้เสบียง ระยะเอาเรื่องอยู่ แต่ก็ได้เห็นสภาพของผู้โดยสารในตู้นอนตู้อื่นๆที่ไม่ได้แยกชายหญิงอ่ะนะ ส่วนใหญ่จะเป็นชาวต่างชาติ และก็แบบที่มาเป็นครอบครัว คราวหน้าจะลองมานอนแบบสห ดูบ้าง คงจะได้บรรยากาศอีกแบบนึง

นอนบนรถไฟจนถึงเช้าของอีกวัน มันก็จะไม่รู้สึกว่าเวลาเดินช้าเท่าไหร่นะ ซักประมาณ ตี 5 กว่าๆ พนักงานก็จะมาเก็บที่นอนให้ แล้วพับเก็บเป็นเก้าอื้ให้เรานั่งต่อไปถึงสถานีเชียงใหม่ ซึ่งตรงเวลาเว่อร์ๆ 7.15 นาที บ้าไปแน้ววววววววววววว

จากสถานีรถไฟเชียงใหม่เราต่อรถสองแถวสีแดงไปยังขนส่งช้างเผือกเพื่อไปขึ้นรถบัสโดยสารไปยังตำบลบ้านแม่นะ อำเภอเชียงดาว สนนราคา 150 บาท และราคาของรถบัสไปแม่นะ อยู่ที่คนละ 40 บาท

ผมไม่ต่อนยอนนะคร้าบบบบ

การเดินทางด้วยรถบัสมายังบ้านแม่นะ จะใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่ง หลังจากที่เรากดเวลาหยุดตอนที่ถึงเซเว่นบ้านแม่นะ ก็พบว่า มันตรงเวลามากๆ ชั่วโมงครึ่งเด๊ะเลย เฮ้ยยย ประทับใจความตรงเวลาของที่นี่มาก ต่อจากนั้น เราก็ใช้เวลาอีกประมาณ ชั่วโมงครึ่งนั่งรถของทางที่พัก (เหมาเที่ยวละ 300 บาท) มุ่งหน้าสู่หมุดหมายของเรา บ้านต้นไม้แม่แมะ..

ต้องบอกก่อนว่า ทริปนี้เราตั้งใจมาพักผ่อนในวันธรรมดา (เราเดินทางวันอาทิตย์ และจองที่พักวันจันทร์กับวันอังคารเอาไว้ ) เพื่อที่จะไม่ต้องเจอคนเยอะๆแย่งกันเที่ยวแย่งกันกิน การมาเที่ยวในวันธรรมดามันเป็นอะไรที่เราจะได้พบกับนิพพานอันแท้จริง (เว่อร์ไป๊) แต่ … เราคงไม่ได้คิดอย่างนี้แค่คนเดียว …

เพราะสิ่งที่เราได้เจอเมื่อมาเยือนบ้านแม่แมะ แหล่งสงบใจที่มาในรูปแบบของบ้านพักที่โอบล้อมไปด้วยต้นไม้เขียวแน่นไปหมด ก็คือ คน คน และ คน ยั้วะเยี้ยเต็มบ้าน เด็กเล็กวิ่งกันให้วุ่น แล้วด้วยความที่เป็นบ้านไม้ เด็กๆวิ่งกันแบบไม่ออมฝีเท้า มันก็จะสะเทือนไปทั้งบาง คนอื่นไงไม่รู้นะ แต่เราปวดพยาธิมาก บอกเลย 555555

ก็เลยกลายเป็นความไม่ประทับใจแรกพบไปซะอย่างงั้น แต่เราก็เจอความวุ่นวายแค่วันที่มาถึงวันเดียวแหล่ะ ซึ่งค่อยยังชั่ว จะได้ไม่ต้องกินยาขับพยาธิ… (ฮา)

บอกค่าเสียหายสำหรับการมาพักที่บ้านแม่แมะ��ักหน่อย เค้าจะคิดเป็นต่อคนต่อคืน คนละ 750 บาท เรามาพัก 2 คืน ก็ 1,500 บาท รวมอาหารเช้าและอาหารเย็นแบบบุฟเฟต์ อาหารเช้าก็จะเป็นพวกไข่ลวก ขนมปัง ผลไม้ ชา กาแฟ โอัลติน ข้าวต้มเครื่อง ซึ่งเราอดลิ้มรสชาติกาแฟสดของที่นี่ไปซะงั้น เนื่องด้วยหมอสั่งงดชั่วคราว ฮวืออ ส่วนมื้อกลางวัน ทางที่พักเค้าก็มีเมนูประจำร้านประมาณ 10 กว่าอย่าง รสชาติใช้ได้เลย แถมให้เยอะคุ้มราคามาก อย่างมื้อแรกที่เรากะน้องไปถึง ก็มี ไข่เจียวใบชา ต้มยำไก่บ้าน ข้าว 2 จาน น้ำอีกคนละ แก้ว ค่าสียหาย 180 บาทถ้วน

https://www.facebook.com/TreeHouseHideaway/

คือมันเยอะมากนะเหวยเห็นอย่างนี้ 180 บาทเอวงงง

เสร็จแล้วก็ออกไปตะลุย ซอกแซกไปยังเส้นทางภายในหมู่บ้าน แวะวัดบ้านแม่แมะที่อยู่ตรงปากทางเข้าที่พักซะหน่อย

จากตัววัดเราก็เดินดุ่ยๆ เดินไปเรื่อย ไม่มีจุดหมายตายตัวว่าจะเดินไปถึงไหน แวะทักทายไก่และหมา ของชาวบ้านที่เลี้ยงแบบบุฟเฟต์มาก หากินกันเรื่อยเปื่อย ดีหน่อยหมาที่นี่ค่อนข้างชินผู้คน ไม่งั้นคงต้องวัดกันไปตลอดทาง ว่าพี่เค้าจะมาดีหรือจะมากัด .. จนกระทั่งมาค้นพบร้านกาแฟเล็กๆที่เต็มไปด้วยลูกน้องแมว และลูกน้องหมา ร้านกาแฟที่ติดกับห้วยน้ำเล็กๆ และได้ยินเสียงน้ำตกต้นน้ำของห้วยแห่งนี้อยู่ไกลๆ เจออย่างนี้ จะไปไหนรอดล่ะคร้าบ

แมวและแมวเท่านั้นที่ทำให้ใจผมสั่นไหว …. คือถ่ายจนแมวหนี

ตัดกลับมายังที่พัก … เราได้บ้านชื่อบ้านชมจันทร์แบบมีห้องน้ำในตัว แต่ทางลงห้องน้ำนี่ ใครกรึ่มๆมา มีสิทธิ์ตกลงไปเจิมกับพื้นได้นะ 5555 ด้วยห้องน้ำทำเป็นแบบต้องก้าวลงบันไดหินอีก 4 ขั้น คือหินวางเท้าได้แบบเกือบพอดี ขนาดเราเท้าเล็กๆยังต้องวางองศาเท้าให้ดีเลย คือต้องเจริญสตินิดนึงก่อนจะเข้าห้องน้ำอ่ะ 555 ส่วนที่นอนก็เป็นสไตล์บ้านๆมีมุ้งกันยุงให้ มีผ้าห่มที่อุ่นโคตรๆ หมอนหลัก หมอนอิง ครบ แต่เตือนก่อนว่า ก่อนจะกางมุ้งให้สำรวจกลิ่นดีดีก่อน เพราะที่เราเจอคือมุ้งเหม็นอับมากกกกกกกกก เข้าใจว่า แขกที่มาพักคงไม่ค่อยได้ใช้ เพราะอากาศค่อนข้างหนาว ไม่ค่อยมียุงหรอก ถ้ามีก็จะเป็นแมลงกวนใจซะมากกว่า เราก็แจ้งพี่เค้าไปแล้วอ่ะนะ ว่ามุ้งมันเหม็น ซักล่าสุดนี่เมื่อไหร��ก็ไม่รู้ เค้าก็ขอบคุณเราที่บอกอ่ะนะ ก็รับเรื่องโอเคในระดับหนึ่ง บรรยากาศบริเวณที่พัก ก็จะอุดมไปด้วยต้นไม้ ๆๆๆๆ เขียวไปหมด สายตาไปตกที่ไหนก็จะเป็นต้นไม้ตลอดทั้งแนว ที่นี่ถึงได้ขึ้นชื่อว่า อากาศดีตลอดปี

แต่คืนนี้เรามีนัดกับมื้อเย็นแบบบุฟเฟต์ที่อุดมไปด้วย ผัดสดๆ น้ำพริกอ่อง ไก่ทอง ต้มจืดฟัก ผัดผัก คือกินได้เต็มที่ ไม่อั้น ก่อนที่ทางที่พักจะมีการแสดงของเด็กๆในหมู่บ้าน มาฟ้อนรำแบบเหนือๆให้ดูตบท้ายอาหารเย็นกันอีก มันดีแต๊ๆ

นอกจากการพักผ่อนแบบ ขี้เกียจซะให้เข็ด ที่นี่เค้าก็มีแพ็กเกจการท่องเที่ยวแบบอื่น หากใครสนใจก็ไปติดต่อกะทางที่พัก อย่างทริป 1 วัน ไปเที่ยวที่ตัวเมืองอำเภอเชียงดาว แช่น้ำพุร้อน แวะดอยหลวงเชียงดาว ม่อนแจ่ม อะไรก็ว่าไป ทางที่พักเค้าก็จะดิวกับคนในพื้นที่ ขับรถพาแขกไปเที่ยว คือให้คนในชุมชนมีรายได้ซึ่งเรามองว่ามันน่ารักมากเลยนะ แบบแบ่งๆกันเน่อ ใครว่างก็พาแขกไปเที่ยวหน่อย ซึ่งเรากะน้องก็เหลือบไปเห็นว่ามี Trekking ด้วย ระยะทางไม่ไกล คือไป-กลับ 8 กิโล ใช้เวลาประมาณ 3-4 ชั่วโมง แล้วแต่ก้าวสั้นก้าวยาว แวะมากแวะน้อย โดยไกด์ท้องถิ่น เราก็นัดแนะกับทางที่พักเรียบร้อย ค่าไกด์ต่อเที่ยว แค่ 300 บาทเท่านั้น

และนี่คือ ซุปเปอร์ไกด์ของเราในทริปนี้ ลุงวันวัย 70 ก่าๆ แงซายประจำหมู่บ้าน ฮี่ฮี่

ความเจ๋งของลุงวันคือ แกไม่ได้สักแต่พาเดินและเดินเท่านั้น แต่แกแวะให้เราดูนู่นดูนี่ ดูกาฝากของต้นไม้ใหญ่ พาไปรู้จักกับดอกดิน เด็ดเม็ดกาแฟกินตามทาง คือเป็นผู้รอบรู้ในป่าอันกว้างใหญ่และไม่หวงความรู้ ถามอะไร สงสัยตรงไหน ลุงแกเล่าให้ฟังหมด แต่ที่เราชอบมากคือ การที่ลุงพาไปเดินเส้นทางที่ไม่ซ้ำกันในขาไปและขากลับ ซึ่งมันดีมาก เราไม่เคยเดินทางในป่าที่มันชอุ่ม ดิบชื้น เปียก ลุยน้ำ ฉ่ำไปหมดขนาดนี้มาก่อน จะจัดว่าเป็น Trekking แบบเบบี๋ ค��ไม่ใช่ละ เพราะทางมันค่อนข้างแคบ และลื่นพอตัว แต่ถ้า��ครชอบสายลุยป่าแบบนี้ รับรองว่าประทับใจแน่

อ่อะ เป้าหมายของเราในครั้งนี้คือน้ำตกไทรลอดบ่วง น้ำตกที่รถไม่สามารถเข้ามาถึงได้ ต้องเดินตามเส้นทางป่าเท่านั้น

เมื่อท่านแสวงหาธรรมชาติ ท่านก็จะได้เจอธรรมชาติ (งว่อววววววววววว)

น้ำตกกลางอุณหภูมิ 19 องศา หนาวแค่ไหน รู้เรื่องตอนวักน้ำล้างหน้านี่แหล่ะคร่าคู๊นนนน

ใช้เวลาอยู่กับน้ำตกไทรลอดบ่วงประมาณ ครึ่งชั่วโมง เราก็ปล่อยให้กลุ่มอื่นเข้ามาชื่นชมกันบ้าง ขากลับก็อย่างที่บอก ลุงวัน พาเดินกลับอีกเส้นทางนึง ซึ่งลุงบอกว่า ง่ายกว่าตอนมา แต่ลุงคะ การต้องมีเชือกคอยพยุงร่างกันลื่นนี่มันอะไรกันคะ 555

ประมาณเที่ยงกว่าๆ เราก็กลับถึงที่พักอย่างปลอดภัย และเหงื่อเปียกหลังกันถ้วนทั่ว ใช้เวลาเดินประมาณ 3 ชั่วโมงกว่า ทั้งๆที่แวะตำหมากตำพลูเยอะมาก 555 ลุงวันบอกถือว่าทำเวลาได้ดี (ง่วออ) ใครที่มาเที่ยวที่นี่และอยากเดินสำรวจธรรมชาติแบบป่าดิบชื้น ฝากลุงวันไว้ในอ้อมใจด้วยนะฮะ ลุงแกเท่ห์จริงๆ

มื้อเที่ยงหลังจากไประเหยเหงื่อออกจากร่างกาย ถามว่าหิวมากมั้ย ให้ภาพเป็นคำตอบ

ความอร่อยยังคงเส้นคงวา เสร็จจากกิจกรรมเดินป่า ก็ถึงเวลาสันทนาการแบบใครใคร่นอน นอน ใครใคร่นวด ก็ไปนวด ซึ่งที่บ้านต้นไม้ก็มีคุณป้าหมอนวดประจำการอยู่ตลอด ชั่วโมงละ 200 บาท บอกป้าได้เลยว่าจะให้นวดตรงไหนเป็นพิเศษ เดินป่าไกลๆแล้วกลับมานวดนี่ มันดีจริงๆเลยยยย

และแล้วละครยังมีวันจบ วันพักผ่อนของเรา ที่บ้านต้นไม้แม่แมะก็มีอันต้องปิดฉากลงซะแล้ว ไวแท้

ขากลับเรากลับโดยเครื่องบินของสายการบินเวียดเจ็ท รอบ 18.10 นาที ซึ่งเครื่องดีเลย์มั้ย …ไม่เหลือ 555

ถึงกรุงเทพเกือบๆ 3 ทุ่ม ระหว่างนั่งรถกลับบ้าน ก็ได้แต่เก็บเอาบรรยากาศตั้งแต่นั่งรถไฟจนถึงการได้เจอกับอากาศดีดีที่บ้านต้นไม้ ผู้คนต๊ะต่อนยอนในชุมชนบ้านแม่แมะ น้องหมา น้องไก่ (ที่อาจจะอยู่ในท้องเราในมื้อใดมื้อหนึ่ง) การได้ Trekking แบบเบาๆ เหล่านี้

เราเชื่อว่าใครที่ชอบมาเที่ยวแบบไร้แสงสี มองไปทางไหนก็เจอแต่ป่า เจอแต่ความเขียวจนอยากสังเคราะห์แสงได้บ้าง ก็จะรักที่นี่ บวกกับค่า��รองชีพที่ไม่แพง ไอ้ที่แพงอ่ะมันหมดกะค่ารถซะเป็นส่วนใหญ่ และก็ใช่ว่าจะมีแต่ที่บ้านแม่แมะที่เดียวเท่านั้นนะที่มีให้เราได้มาพักผ่อน ในหมู่บ้านแห่งนี้ มีโฮมสเตย์ รีสอร์ท อีกหลายที่มาก ที่ราคาใกล้เคียงกัน ก็อยากจะให้แบ่งๆกระจายรายได้สู่ชุมชนอ่ะเนอะ เพราะที่บ้านต้นไม้แม่แมะนี้ก็ขึ้นชื่อว่าเต็มตลอดหน้าท่องเที่ยวเหมือนกัน

ปิดท้ายด้วยภาพความชอุ่ม ฉ่ำไปหมด ของการที่วันหนึ่งฉันเดินเข้าป่า (เพลงมา) แล้วได้มาเจออะไรแบบนี้ ใน 1 ทริป ของเราที่แม่แมะ มันโคตรชาร์ตพลังซุปเปอร์ไซย่าให้กับชีวิตมากๆเลยอ่ะนะ

นอนบนรถไฟ..มาไกลถึงแม่แมะ (16-19 DEC 2018) รถไฟจะไปโคราช ตดดังป๊าดถึงราชบุรี ........ ใครเคยร้องเพลงนี้บ้าง ถึงตอนนี้ก็ยังหาตรรกะใดๆไม่เจอก็ตาม ว่าอยู่โคราชดีดี ทำไมตดแล้วถึงไปโผล่ราชบุรีได้ ... นักฟิสิกส์และนักกายวิภาคศาสตร์ควรร่วมมือวิจัยเรื่องนี้กันอย่างจริงจังได้แล้วอ่ะ เข้าเรื่อง เราจะมารีวิวโคตรยาวไป (ไม่ต้องอ่านก็ได้..เห้ยได้เหรอวะ) กับการเดินทางไปบ้านต้นไม้แม่แมะ จ.เชียงใหม่ โดยรถไฟตู้นอน ครั้งแรกของเรา โดยขบวนรถด่วนพิเศษอุตราวิถี เชียงใหม่ - กรุงเทพ เลขขบวนที่ 9 ชั้น 2 (เพราะจองชั้น 1 ไม่ทัน) โดยราคาค่าโดยสารจะอยู่ที่ เตียงบน 941 บาท เตียงล่าง 1041 บาท หลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไมราคาเตียงล่างแพงกว่า นั่นดิ เราก็สงสัย แค่ไม่ต้องปีนขึ้นปีนลงมั้ง..

0 notes