#มาคนเดียว
Explore tagged Tumblr posts
Text
ร้านเหล้าที่มีพีอาร์ ร้านเหล้า ร้านนั่งชิว
สำหรับใครที่กำลังหาร้านเหล้าที่มีพีอาร์ ร้านเหล้า ร้านนั่งชิว พบกับสาวสวยระดับ พริตตี้ เด็กพีอาร์ ชงเหล้าอยู่ ใกล้ๆ เลียบด่วน เกษตร นวมิทร์ ต้องมาที่ร้านของเราเลยตอนนี้เลย ที่มีสาวสวยระดับ พริตตี้ เด็กเอ็น น่ารัก เอาใจเก่ง ENCLUB ร้านเที่ยวกลางคืนแนะนำ ร้านที่มีเด็กเอ็น จะช่วยให้ลูกค้าผ่อนคลาย ร้าน เอ็นคลับ เด็กเอ็นหรือพริตตี้ เป็น ร้านเหล้า ย่านบางกระปิ รัชดา ลาดพร้าว รามอินทรา กรุงเทพ ไม่ว่าจะมาเป็นกลุ่ม หรือ มาคนเดียว จะมีน้องๆ เด็กเอ็น สวยๆระดับพริตตี้ คอยดูแล พร้อม��ห้บริการ ติดต่อร้านคลิกเลย
0 notes
Photo
#มาคนเดียว จะให้ #นั่งโม้ กับใคร? (ที่ นั่งโม้ Cafe) https://www.instagram.com/p/B9-o1VBnscM/?igshid=7c2hfilkq3a7
0 notes
Photo
ถึงสีปากจะดร็อป...แต่กำลังใจไม่ดร็อปเลย #แรดต่อไป #เข้าห้องน้ำผิด #มาคนเดียว #ใจบอดเอ้ยตาบอด 555+ (at Royal Jubilee Ballroom (รอยัล จูบิลี่ บอลรูม)) https://www.instagram.com/p/Bs9k-jpHwPozbGlm643hPwNeqvExlYgrmNOyMY0/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=kay0gim8jzeg
0 notes
Photo
#มาคนเดียว#ง่ายๆ#พี่สะดวกแดกแบบนี้ อร่อยนะ เครื่องเยอะแน่น แน่นอะท้อง5555#keepmovingforward #lifeisjourney #lifeisgreat (ที่ BaanChan Padthai & Cafe' -ผัดไทยบ้านฉัน)
0 notes
Photo
#มาคนเดียว #เรื่อยๆเหนื่อยก็พัก #ไม่ใช่เจ้าถิ่นเช็คอินได้ป่ะ (at ตลาดน้ำอัมพวา Amphawa Floating Market)
0 notes
Photo
#มาคนเดียว จริงจรี๊งงงงง!!! ✌😂 (at Starbucks Coffee, Terminal 21 Korat)
0 notes
Photo
ไอศกรีมหม้อไฟกับใจเหงาๆ #มาคนเดียว #เครนะ (at TERMINAL 21 Shopping Mall)
0 notes
Photo
มาคนเดียว สั่งง่ายๆจานเดียว อร่อยจริง 👍🏻 (at หัวหินโภชนา นางเลิ้ง) https://www.instagram.com/p/Cls53AlPQOs2NlyrshjQOrnS5ayFHGnHOSZQS00/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
Photo
dlwlrma 10th anniversary in Bangkok 💜 @dlwlrma 🐰💜 คอนเสิร์ตสุดท้ายของปี 2018 ซื้อบัตรแบบจนๆ ฝากคนอื่นกดบัตร มาคนเดียว หาเพื่อนหน้างาน ดีใจได้เจอเพื่อน @talidtids เจอพี่แตงหวานที่ติ่งจุนกิด้วยกันมาสิบกว่าปี คุ้มเงินที่เสียงไปเสียงเพราะมากไม่แปลกใจเวลาที่ยอดดิจิตอลของไอยูจะสูงในเกาหลี เฟอร์ฟอมานซ์ดีมาก เสียงดีไม่มีตก เป็นคนซึนๆมึนๆเหมือนพิลซุกกี้ในดรีมไฮท์ กลับมาอีกนะน้องลี่👰🏻 #IUinBangkok2018 https://www.instagram.com/p/BrdHJaSg6NoNEqMLquZNCyYZueslT_h0s9xcWI0/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=d6kfc2a431k6
1 note
·
View note
Video
youtube
WaterSports club สุดมัซ์ By ติดลมบน ถึ ง เ ร า ไ ม่ ใ ช่ เ ด อ ะ ท อ ย แต่ก็อยากพาเธอไปลอยน้ำด้วยกัน 🏄♀️----- เชียงใหม่ มีเจ็ทสกีให้เล่นแล้วนะรู้ยัง ❤ 🏞 จัดเต็มพร้อมเครื่องเล่นมากมาย- เจ็ทสกี ( Jetski ) -ฟลายบอร์ด (Flyboard) -วินด์เซิร์ฟ (Windsurfing) -เวคบอร์ด (Wakeboard) - โดนัท ( Donut )#มาคนเดียว #มาเป็นคู่ #มายกแก๊ง #ยังไงก็คุ้ม💥💥 อยากลอง อยากมันส์ จองเลย 💥💥 ลูกค้าจากเพจ " ติ ด ล ม บ น " ราคาพิเศษแน่นอนส น ใ จ ส อ บ ถ า ม / จ อ ง บั ต ร 👉 https://line.me/R/ti/p/%40tidlombon❤ บอกเลยว่ามันซ์แน่นอน โคตรสุดจริง ❤#ติดลมบน #Tidlombon #กีฬาทางน้ำ #เจ็ทสกี #JetSki #เครื่องเล่นทางน้ำ #Sport #แอ่วเชียงใหม่ #เชียงใหม่
1 note
·
View note
Photo
เอ็งไม่ร้อนหรอว่ะ! 😂😂 #มาคนเดียว ยังไงให้มีรูป — view on Instagram https://ift.tt/TPeAvcW
0 notes
Photo
พบกับ งานสัมมนาพิเศษ วันเสาร์ที่ 20 พฤศจิกายน 2564 ในหัวข้อ #100พ่อ1000แม่ Parents School และ Maximize Your Future ขอเชิญคุณพ่อคุณแม่มาร่วมกัน ”สร้างความเป็นพ่อแม่ให้มากกว่าที่เคยเป็น เพื่อสร้างผลลัพธ์ที่มากกว่าที่เคยได้ ในทุกมิติ” โดย วิทยากรรับเชิญ พญ.ดุษฎี จึงศิรกุลวิทย์ (คุณหมอป้อ) จิตแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านจิตวิทยาเด็กและวัยรุ่น เปิดให้จองบัตรแล้ว วันนี้ ราคา(ราคา)บัตรร่วม��าน พ่อแม่ มาเป็นคู่ #1100 บาท เป็นพ่อ เป็นแม่ มาคนเดียว #1000 บาท พร้อมเข้าร่วมกลุ่ม focus group ทาง Facebook Group เพื่อเปิดห้องเรียนและติดตามผล ✅ ใครที่เชื่อว่าเป็นพ่อแม่ต้องเรียนรู้ (อ่าน) ✅ ใครที่คุย (talktothehand) กับลูกไม่ค่อยรู้เรื่อง ✅ ใครที่รู้ว่าความสัมพันธ์ (มือ) ในครอบครัวดีกว่าที่เป็นได้อีก ✅ ใครที่อยากจะมีที่นั่ง (vip)ตรงกลางใจลูก ✅ ใครที่อยาก Connect (hug) กับลูกได้ ไม่ว่าที่ไหนเมื่อไหร่ ✅ ใครที่อยากมีความสุขในวิถี (Happy)(Happy) พ่อแม่ ✅ ใครอยากเป็นพ่อแม่ที่ (checkmark) แท้จริง ✅ ใครอยากได้ยิน(ear)เสียงของความร��้สึกที่อยู่ในใจลูก ✅ และใครที่ยังไม่ได้สมัคร #100พ่อ1000แม่ เปิดรับสมัครแล้ววันนี้ สมัครให้ทันเข้าร่วมปฐมนิเทศที่โรงเรียนของพ่อแม่ ที่จะมีขึ้นในวันจันทร์ที่ 27 กันยายน 2564 คลิกสมัครได้เลยที่ https://shop.line.me/@parentsschool/product/321516528 สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม http://line.me/ti/p/~@parentsschool https://www.instagram.com/p/CUC6SIKJO07/?utm_medium=tumblr
0 notes
Photo
My Sunday: a book and a cup of tea มาคนเดียว ก็เอ็นจอยคนเดียว มีหนังสือซักเล่มกับเครื่องดื่มเก๋ๆ แค่นี้ก็แฮปปี้ 😉 (at ตลาดนัด อตก.)
1 note
·
View note
Text
เพชรเหงา บ้านใหญ่ยืนยง 'อังกินันทน์' ไร้คู่แข่ง #SootinClaimon.Com
เพชรเหงา บ้านใหญ่ยืนยง ‘อังกินันทน์’ ไร้คู่แข่ง #SootinClaimon.Com
#SootinClaimon.Com : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์คมชัดลึก
https://www.komchadluek.net/news/scoop/448377
เพชรเหงา บ้านใหญ่ยืนยง’อังกินันทน์’ ไร้คู่แข่ง
7 พฤศจิกายน 2563 – 15:56 น.
สนาม อบจ.เหงา 3 จังหวัด มาคนเดียว เมืองเพชร ‘อังกินันทน์’ ยังยืนยง รวมใจทุกสีเสื้อ
++ ปิดรับสมัครการเลือกตั้งนายก อบจ. 76 จังหวัดไปเรียบร้อยแล้ว โดยภาพรวมนั้น ปฏิเสธไม่ได้ว่า คณะก้าวหน้า…
View On WordPress
0 notes
Text
SF | Vodka orange juice #doyu
fandom : k-pop, nct (band)
writer : Kiwii
#kiwiifiction
#วอดก้าน้ำส้มโดยู
warning!
{PG – rate / AU – ex boyfriend / m/m-relationship / top!Doyoung / bottom!Yuta / thai name-char. / แดน as doyoung / ลูกหยา as yuta / complicated relationship / he ran into his ex coincidentally / vodka orange juice / Dowhatyulove Café / dowhatyulove project / pls read it softly}
วอดก้า เพียวในแก้วช็อตเดิมวางลงตรงหน้าเขา แต่ถูกใครอีกคนคว้าตัดหน้าไป คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันอย่างคนอารมณ์เสีย ตั้งใจจะหันไปต่อว่าแต่เสียงกลับหายไปเมื่อเจอสายตาคู่ที่คุ้นเคยมองมาอยู่ก่อน
อีก��่ายวางแก้วเปล่าลงบนเคาน์เตอร์ ส่วนเขาทำได้แค่มองคนตรงหน้าที่เพิ่งขโมยวอดก้าของตัวเองไปดื่ม
มันเกิดขึ้นได้เสมอกับความบังเอิญร้ายๆที่โลกเลือกจะเหวี่ยง แฟนเก่า มาให้เจอกันในวันที่กำลังรู้สึกแย่ ภาพตอนจบของเราทั้งคู่ย้อนกลับมาเหมือนมันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานทั้งที่ผ่านมาเกือบสองปี ลูกหยา เผลอมองคนตัวสูงคนเดิมที่ตอนนี้ดูเปลี่ยนไปเพียงนิดหน่อย
หล่อขึ้นหรือเปล่านะ
“ลืมกระพริบตาหรือไง”
ให้ตายสิ ไม่เคยชินกับท่าทางเนิร์ดๆที่ตรงข้ามกับนิสัยของอีกฝ่ายเลยจริงๆ
คนหน้าหวานแสดงชัดเจนทันทีว่ารำคาญ จงใจเมินประโยคเมื่อสักครู่โดยการสั่งเมนูเดิมกับบาร์เทนเดอร์ใหม่อีกครั้ง
“เดี๋ยวนี้เก่งขนาดดื่มวอดก้าเพียวๆได้แล้ว ?”
แดน ยกยิ้มทันทีที่ทำให้อีกคนเพิ่มระดับความรำคาญเป็นการไม่พอใจจนต้องตวัดสายตามองมาเพราะคำพูดของเขาเป็นสาเหตุ
เริ่มโมโหแล้ว แต่ก็…น่ารักเหมือนเดิม
“เปลี่ยนเป็น สกรูไดรเวอร์ ครับ”
คนกวนประสาทถือวิสาสะเปลี่ยนเครื่องดื่มก่อนหน้าเป็นชื่อค็อกเทลประจำตัวของอีกฝ่ายที่เขาไม่เคยลืม
แน่นอนว่านั่นทำให้ใบหน้าน่ารักขมวดคิ้วยุ่งยิ่งกว่าเดิม หงุดหงิดที่ทำไมยังจำได้ โกรธที่ตัวเองเผลอรู้สึกดีเมื่อบทสนทนาเดิมๆดังขึ้นในความทรงจำ
‘วอดก้าน้ำส้ม เหมาะกับเธอดีนะ’
‘ยังไง’
‘ก็เธอเป็นน้ำส้ม เราเหมือนวอดก้า’
‘กล้าบอกว่าตัวเองร้อนแรงขนาดนั้น ?’
‘หรือไม่จริง’
ตอนที่ในปากรับรสหวานสลับเปรี้ยวของน้ำส้มยังคงทำให้รู้สึกดีกว่าดื่มวอดก้าเพียวๆได้เสมอ ลูกหยาใช้หลอดคนค็อกเทลในแก้วทรงสูงก่อนจะยกขึ้นดื่มอีกครั้ง
“มากับใคร”
“จำเป็นต้องบอกหรอ”
คนที่ถามไม่ได้คำตอบ ส่วนคนตอบไม่สนใจคำถาม
แดนกวาดสายตามองหาใครอีกคนในความคิด จินตนาการไปเองอย่างอดไม่ได้ว่าอีกฝ่ายอาจจะมีใครมาแทนที่เขาไปแล้ว ถึงตรงนี้เศษตะก��นความหงุดหงิดกลับมารวมตัวกันในหัวใจดวงเดิม หวงทั้งที่รู้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์
“ลูกหยา-”
“มาคนเดียว ไม่มีแฟน พอใจยัง”
คนตัวสูงแกล้งเลียริมฝีปากเพราะกลัวโดนจับได้ว่าเขาแอบยิ้มให้กับคำตอบของอีกฝ่าย
แต่คนเพิ่งตอบกำลังทะเลาะกับความคิดของตัวเอง โมโหที่หลุดออกไปว่าไม่ได้มีแฟน หงุดหงิดที่ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมต้องพูดแบบนั้น รำคาญเพราะไม่อยากยอมรับความจริงว่าตัวเองนั่นแหละที่รอเขามาตลอด
เป็นคนนี้มาตลอด ไม่เคยเปลี่ยนเลย
“นั่งด้วยนะ”
แดนทิ้งบทสนทนาไว้เพียงแค่นั้น
เราทั้งคู่นั่งดื่มด้วยกันโดยที่ไม่มีใครสนใจเข็มของนาฬิกาและปริมาณแอลกอฮอล์ ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ไม่รู้ว่าดื่มกันไปมากขนาดไหน แต่มันคงมากและนานพอที่จะทำให้เกิดเรื่องบ้า ๆ ขึ้นกับเราทั้งคู่
มันเกิดขึ้นได้เสมอกับความบังเอิญร้าย ๆ ที่โลกเลือกจะเหวี่ยง แฟนเก่า มาให้เจอกัน และมันตลกร้ายกว่านั้นที่เราสองคนกำลังจูบกันอยู่บนเตียง น่ากลัวที่ความรู้สึกเดิม ๆ มันไม่เคยหายไปจากเราทั้งคู่ แค่สบตาเพียงวินาทีเดียวทุกอย่างก็พร้อมที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ในทันที
สายตาของแดนไม่ได้ปิดบังความคิดถึงเลยตอนมองลูกหยาที่นอนอยู่ใต้ร่างเขา ดวงตากลมของอีกคนดูหวานขึ้นกว่าเดิมเพราะปริมาณแอลกอฮอล์ที่มีในร่างกาย อดไม่ได้ที่จะส่งนิ้วหัวแม่มือไปเกลี่ยริมฝีปากเบา ๆ และเขาค่อนข้างมั่นใจว่ามันหวานไม่แพ้กันก่อนจะโน้มตัวลงมาเพื่อพิสูจน์ว่ามันเป็นเรื่องจริง
อาจจะเกินความคาดหมายไปมากเพราะไม่มีใครคิดว่าการบังเอิญเจอกันของเราจะออกมาในรูปแบบที่เป็นอยู่ตอนนี้ ร่างกายของเราทั้งคู่เข้ากันได้ดีแบบที่เหมือนคนรักกันมากกว่าคู่ที่เลิกกันเสียอีก คนตัวสูงตั้งใจมอบความคิดถึงในช่วงเวลาที่ห่างกันไปด้วยแรงเกือบทั้งหมดที่มี
“อือ ช้า ๆ แดน”
ลูกหยาใช้มือดันหน้าท้องแกร่งเอาไว้หวังว่ามันคงจะช่วยลดความเร็วของคนด้านบนได้บ้าง
“เรียกพี่แดนค่ะ ลูกหยา”
แน่นอนว่าข้อเสนอจากคนเอาแต่ใจก็คือถ้อยคำที่เคยใช้เรียกกันในเวลาแบบนี้เท่านั้น
“อื้อ พี่แดน”
จริงอยู่ที่ระดับความคิดถึงค่อย ๆ เบาลงตามเงื่อนไขที่ตั้งไว้ แต่แดนไม่สามารถอดทนในตอนที่เขาตั้งใจใส่ความคิดถึงเหล่านั้นได้ ทุกครั้งที่มอบมันให้กับลูกหยา เขาเน้นย้ำทุกสัมผัสเพราะอยากเตือนตัวเองว่านี่เป็นความบังเอิญที่เกิดขึ้น���ริง และคงจะโง่มาก ๆ ถ้าหลังจากนี้เขาไม่ทำอะไรสักอย่างกับเรื่องของเรา
ทุกการเคลื่อนไหวที่แดนเป็นคนนำทางทำให้ลูกหยาลืมนึกถึงสถานะของกันและกัน หลายครั้งที่รู้สึกเหมือนกำลังเข้าใกล้จุดหมายตรงหน้า แต่คนกวนประสาทเลือกที่จะขยับให้ช้าลงกว่าเดิมเพื่อไม่ให้เขาไปถึงปลายทางนั่นสักที
“อือ เร็วกว่านี้แดน”
ที่เคยบอกว่าอีกฝ่ายเหมือนน้ำส้มไม่ได้เกินจริงเลยสักนิด ความหวานที่ได้รับมาเมื่อสักครู่ยังคงติดอยู่ที่ปลายลิ้น และมันทำให้คลั่งยิ่งกว่าเดิมเมื่อรสเปรี้ยวแทรกซึมเข้ามาจนเขาแทบทนไม่ไหว แดนจับลูกหยาเปลี่ยนที่สลับให้อยู่บนตักของตัวเองโดยที่ส่วนนั้นยังคงเหมือนเดิม ก่อนจะป้อนจูบขอโทษที่เอาแต่แกล้งกันตั้งแต่เจอหน้า
“ขยับเองเลยค่ะ พี่แดนตามใจไม่ถูกแล้ว”
ร้ายกาจเหมือนวอดก้าไม่ใช่เรื่องโกหก ภายนอกที่ดูจืดชืดไม่มีสี ไม่ได้กลิ่น ใคร ๆ ก็คงคาดไม่ถึงกับตัวตนของผู้ชายคนนี้ เพราะตอนที่ใบหน้าหล่อไม่มีแว่นมาบังสายตาที่แสนเจ้าชู้นั่นทำเอาคนถูกมองถึงกับทำตัวไม่ถูก รู้สึกได้ถึงอุณหภูมิที่สูงขึ้นโลมเลียตั้งแต่ช่วงล่างลามไปถึงใบหน้า สองมือของเราประสานกันอย่างไม่ต้องรอให้ใครมาบอก
เป็นตอนนั้นเองที่แดนกล้าสาบานเลย ไม่ว่าต้องแลกด้วยอะไรหลังจากนี้ เขาไม่มีวันปล่อยมืออีกคนเป็นครั้งที่สองแน่
หลังจากที่เปลี่ยนให้ลูกหยาอยู่บนตัก ดูเหมือนว่าความคิดถึงของแดนจะเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวทุกครั้งที่อีกฝ่ายขยับลงมา แทบกัดฟันเมื่อลอบมองใบหน้าน่ารักแสดงความต้องการอย่างไม่ปิดบัง และเขามั่นใจว่าในเวลานี้เราสองคนต่างกำลังเห็นจุดหมายที่อยู่ไม่ไกล
“มะ ไม่ไหว หยาไม่ไหวแล้วแดน”
“อืม”
ไม่มีใครเดินทางไปถึงที่หมายก่อน เพราะเราทั้งคู่ถึงสุดปลายทางนั้นพร้อมกัน
เกือบสองปีที่เลิกกัน แดนไม่ปฏิเสธว่าตัวเองพยายามเปิดใจรับใครคนอื่นเข้ามา แต่ท้ายที่สุดคนเหล่านั้นก็เลือกเดินจากไปเพราะมีความรู้สึกของเขาเป็นสาเหตุ เพราะทุกคนต่างบอกว่า เขายกรักเดียวที่มีให้กับคนในใจแบบที่ไม่คิดจะทวงคืน มันยิ่งไปกว่านั้นในเมื่อสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้สามารถเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าคำพูดเหล่านั้นไม่ใช่เรื่องที่พวกเขาคิดกันไปเอง
//
อาหารเช้าที่คอนโดของแฟนเก่าเป็นเรื่องที่ลูกหยาไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเอง แต่ช้อนสีขาวที่ถูกใช้คนข้าวต้มกุ้งในถ้วยและผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงข้ามกันกำลังบอกว่าเขาอยู่ในสถานการณ์นี้จริงๆ ทบทวนถึงตรงนี้ก็คิดได้ว่า ถ้าเซ็กส์เมื่อคืนมันไม่ใช่ความฝัน แค่นั่งกินมื้อเช้าที่แฟนเก่าเป็นคนทำให้ก็คงไม่ใช่เรื่องที่ต้องแปลกใจอะไร
แดนขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเพิ่งจะกินไปแค่นิดเดียว
“ข้าวต้มเรามันแย่มากหรือไง”
“เปล่า-”
“งั้นช่วยกินอีกหน่อย แล้วเลิกทำหน้าเหมือนมันไม่อร่อยสักที”
เป็นเพราะเขารู้ดีว่ารสชาติแบบไหนที่ลูกหยาจะถูกปาก และเพราะแดนมั่นใจขนาดนั้นมันเลยทำให้อีกคนเลือกที่จะประชดด้วยข้าวต้มคำโต ในปากเคี้ยวกุ้งตัวใหญ่พลางส่งค้อนให้เขาทางสายตา
ลูกหยามองหน้าเขาคนกวนประสาทที่กำลังทำหน้าพอใจอยู่อีกฝั่ง เริ่มไม่แน่ใจว่าที่ตัวเองหงุดหงิดอยู่จริง ๆ แล้วเป็นเพราะคำพูดไม่เข้าหูเมื่อสักครู่หรือเป็นเพราะที่อีกฝ่ายยังจำของโปรดของเขาได้
ช่วงก่อนที่จะเลิกกัน แดนจำได้ว่าลูกหยาเป็นเพียงนักศึกษาฝึกสอน แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะกลายเป็นคุณครูเต็มตัวแล้ว ระบบความคิดจัดลำดับหลากหลายคำถามที่เกิดขึ้นในช่วงสองปีที่ไม่ได้ติดต่อกัน และถ้ามันเป็นไปได้ เขาก็อยากรู้ทุก ๆ เรื่องที่ผ่านเข้ามาของอีกฝ่าย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องครอบครัว ที่ทำงาน หรือเรื่องทั่วไป
ที่ผ่านมา เคยเปิดใจให้ใครหรือเปล่า
“ตอนนี้เธอสอนที่โรงเรียนไหน”
ความคิดของแดนบอกว่าบางอย่างยังไม่ใช่จังหวะที่ควรถามออกไป
“ที่เดิม…ที่เคยฝึกงานนั่นแหละ”
เพราะว่ามีสายเข้าจากที่ทำงานทำให้สมาร์ทโฟนของแดนกำลังสั่นอยู่บนโต๊ะอาหาร เจ้าของเครื่องหยิบมันขึ้นมาก่อนจะขอตัวออกไปรับสายที่ระเบียงด้านนอก ลูกหยามองตามคนตัวสูงในเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนผ่านกระจกกั้นก่อนจะเปลี่ยนความสนใจเหล่านั้นเป็นเสื้อกาวน์สีขาวที่อีกคนวางพาดไว้บนโซฟา
เป็นหมอที่ทำงานทุกเวลาเหมือนเดิม ไม่รู้ว่าได้พักบ้างหรือเปล่า
แดนกลับเข้ามาหลังจากวางสาย เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะพบคลื่นความสุขลูกเดิมซัดเข้ามาในความคิด พยายามกลั้นยิ้มแทบตายแต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้อยู่ดี เพราะภาพที่ลูกหยากำลังล้างถ้วยสองใบในโซนห้องครัวทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงเมื่อก่อนตอนที่เราอยู่ด้วยกัน และมันอดคิดไม่ได้ว่าจะดีแค่ไหนถ้าหากเราทั้งคู่ยังอยู่ด้วยกันจนถึงวันนี้
ถ้วยใบสุดท้ายถูกลูกหยาคว่ำลงบนชั้นวาง ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าตัวเองดันปล่อยให้ความเคยชินออกมาวิ่งเล่นข้างนอกจนเผลอทำเหมือนตอนที่ยังรักกันอยู่ ยิ่งรู้สึกอายเข้าไปอีกเมื่อไม่รู้ว่านานเท่าไหร่แล้วที่อีกคนใช้ตัวเขาเองเป็นจุดพักสายตา
“เรากลับเลยดีกว่า”
“เดี๋ยวไปส่ง”
แดนคิดว่าถ้าปล่อยให้อีกคนเดินผ่านไปเฉย ๆ ก็คงจะโง่เต็มที
“ไม่เป็นไร เรากลับเองได้”
“เจอกันอีกได้ไหม”
“เราว่า…ไม่ดีกว่า”
รู้สึกเหมือนถูกผลักลงจากที่สูง อีกครั้งที่แดนจำเป็นต้องปล่อยมือของลูกหยา
“นั่นสิ เราคงไม่บังเอิญเจอกันเป็นครั้งที่สองหรอก”
เราทั้งคู่ต่างรู้เรื่องนั้นดี
//
เกือบสัปดาห์หลังจากเหตุการณ์นั้น ลูกหยาใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการสอนหนังสือที่โรงเรียนเพราะต้องการหลบความคิดฟุ้งซ่านที่ชอบทำ���ห้เขาเผลอคิดถึงใครอีกคน แต่ดูเหมือนความตั้งใจนั้นจะล้มเหลวเพราะไม่ว่ายังไงเขาก็ถูกความคิดเหล่านั้นโจมตีกลับมาอยู่ดี
ถอนหายใจไล่ความคิดถึงผู้ชายคนนั้นเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วลูกหยาเองคงไม่กล้านับ โชคดีที่ชื่อของคุณแม่ถูกพยาบาลเรียกขึ้นมาเสียก่อน ไม่อย่างนั้นคงได้หายใจทิ้งไปอีกรอบแน่
อาการปวดเข่าเรื้อรังของคุณแม่ยังคงต้องรักษาอย่างต่อเนื่อง ลูกหยาแปลกใจนิดหน่อยที่อยู่ ๆ ทางโรงพยาบาลโทรมาแจ้งว่านัดตรวจครั้งหน้าและหลังจากนี้คุณแม่จะต้องถูกรักษาโดยหมออีกคน เลยเป็นเหตุผลให้เขาใช้เวลาช่วงเช้าของวันหยุดแบบนี้ที่โรงพยาบาล
ลูกหยาไม่รู้ว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นตอนนี้มันมีชื่อเรียกว่าอะไร หัวใจเต้นเร็วขึ้นเพราะดันไปตั้งเงื่อนไขให้กับบางสิ่งที่เป็นไปได้ยาก จากตรงนี้ระยะทางไปถึงห้องตรวจหมายเลข 4 ที่พยาบาลบอกเมื่อสักครู่อยู่ไม่ไกลเท่าไหร่ และเขาเผลอกุมมือคนเป็นแม่ที่เดินมาด้วยกัน
มันเกิดขึ้นได้เสมอกับความบังเอิญร้าย ๆ ที่โลกเลือกจะเหวี่ยงให้คนสองคนมาเจอกัน แต่คงไม่ตลกจนถึงกับเหวี่ยงให้เราบังเอิญเจอกันเป็นครั้งที่สองแน่
มันอาจเชื่อได้แบบนั้น ถ้าเขาไม่เจอกับตัวเอง
ป้ายชื่อและรูปภาพของผู้ชายที่ลูกหยาไม่ควรคิดถึงติดอยู่หน้าห้องตรวจหมายเลข 4 มันชัดเจนจนแทบไม่ต้องตั้งคำถามเลยถ้าจะบอกว่าความบังเอิญมันเล่นตลกกับเราได้เสมอ
“สวัสดีครับคุณแม่ … ว่าไงลูกหยา”
นอกจากปากเสีย ๆ ของแดนก็ยังมีนิสัยขี้โกงที่แก้ยังไงก็แก้ไม่หาย และครั้งนี้เขาเลือกที่จะโกงกับความบังเอิญ โดยไม่สนว่าถ้าอีกฝ่ายรู้ถึงความจริง ตัวเองจะถูกตัดสินว่าอะไร
ที่ความบังเอิญแรก ในตอนนั้นแดนใช้เวลาไปกับการทำมื้อเช้าให้คนที่กำลังนอนอยู่ในห้อง เขาถือวิสาสะรับสายจากคุณแม่ของลูกหยาที่โทรเข้ามาเพราะความเป็นห่วงลูกชายคนเดียว เราพูดคุยกันเรื่องทั่วไปเลยทำให้รู้ถึง��าการข้อเข่าเสื่อมของคุณแม่ที่กำลังรักษาอย่างต่อเนื่อง ดูเหมือนจะลงตัวไปเสียทุกอย่าง แดนมองเห็นคำว่าโอกาสที่กำลังรอให้เขารีบคว้ามันเอาไว้
การตัดสินใจรับเคสของคุณแม่มาดูแลทำให้ทางโรงพยาบาลโทรมาหาเขาตอนที่เร���ทั้งคู่กำลังทานมื้อเช้า แดนเลือกที่จะปลีกตัวออกไปคุยถึงรายละเอียดต่าง ๆ ทางด้านนอก ทุกอย่างราบรื่นเป็นไปตามที่เขาตั้งใจไว้ทำให้ตารางนัดตรวจครั้งหน้าเป็นสิ่งเขารอคอย
‘เราคงไม่บังเอิญเจอกันเป็นครั้งที่สองหรอก’
บทสนทาที่แดนทิ้งไว้วันนั้น เขารู้อยู่แล้วว่ามันจะไม่เกิดขึ้น
ในเมื่อเขาโกงความบังเอิญด้วยการตั้งใจ
fin
0 notes
Photo
แวะมาลองร้านนี้ดู มีทั้ง อาหารตามสั่งต่างๆ มีสักสิบกว่าเมนู ก๋วยเตี๋ยวเรือ เย็นตาโฟ ต้มยำ ลูกชิ้น หมู เนื้อ ฯลฯ อาหารญี่ปุ่นที่มีเมนูแยกออกมาเป็นเล่ม เมนูเหมือนร้านอาหารญี่ปุ่นทั้วไปซึ่งถือว่าเยอะมาก ปลาดิบ ข้าวปั้น ข้าวราด ราเม็ง อาหารทานเล่นต่างๆ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ก็มี ถือว่าหลากหลายมาก แต่เชฟคนเดียว ร้านแบบเปิด เหมือนร้านอาหารตามสั่ง ร้านก๋วยเตี๋ยวทั่วไป ครัวอยู่ด้านหน้า มีทุกครัว แต่แยกส่วนกัน ที่ตั้งใจมาเพราะอยากกินก๋วยเตี๋ยวเรือ มาคนเดียว เลยสั่งได้แค่ 2จาน มาถึงรสชาติกันบ้าง ก๋วยเตี๋ยวเรือ แต่สีเป็นก๋วยเตี๋ยวน้ำตก ไม่เป็นไร น้ำตกยิ่งชอบ เลือดเยอะๆ สีน่ากินมากดูเลือดเข้มข้น แต่เอาจริงๆรสชาติไม่เข้มข้นเท่าสี แต่ก็ไม่แย่ ปรุงเพิ่มหน่อยก็อร่อยดี แต่เนื้อตุ๋นอร่อยนะ ปริมาณได้เยอะกว่าที่คิดในราคา 40บาท ถือว่าโอเค ก๋วยเตี๋ยวมาในกระบอกไม้ไผ่ ดูมีกิมมิคดี แต่เอาจริงๆกินยาก 😅😅😅 ราเม็งแห้ง (ชื่อจริงๆจำไม่ได้ละ) อันนี้อร่อย เหมือนก๋วยเตี๋ยวแห้งแหละเพราะใช้เส้นหมี่เหลืองเหมือนก๋วยเตี๋ยว ปูอัดเป็นปูอัดแบบดี หมูนุ่ม น้ำราดอร่อยมาก!!! ไม่ต้องปรุงเพิ่มก็อร่อย แต่ชอบให้มันเผ็ดหน่อยก็ใส่พริกป่นไป อร่อยขึ้นเยอะ ชามนี้ 79บาท สมราคานะ เพิ่งชิมแค่ 2อย่าง ประเมินยังไม่ได้ แต่เท่าที่กิน 2อย่างก็ยังโอเค อาหารดูสะอาด เชฟแต่งตัวเป็นเชฟเลยแหละ เ��ียดายไม่ได้ถ่ายรูปกับเชฟ ไว้หาโอกาสไปกินเพิ่ม (at ก๋วยเตี๋ยวเรือชามไผ่ อาหารญี่ปุ่นและอาหารตามสั่ง) https://www.instagram.com/p/CDyWhpKn49W/?igshid=1jj9ueivnlwqi
0 notes