#กระเป๋าหนัก | Explore Tumblr posts and blogs

weartandculture · 2 years ago

Text

ชาตรี ศิษย์ยอดธง

สิงหาคม 2565

เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ผมตอบรับคำเชิญอย่างเป็นทางการจากกองทัพไทยให้มาเป็นโปรโมเตอร์ มวยไทยที่สนามกีฬาลุมพินีอันเป็นสัญลักษณ์ เวทีลุมพินีเป็นจุดสูงสุดของมวยไทยมาอย่างยาวนาน เป็นตัวแทนของแชมป์ที่ดีที่สุดตั้งแต่เริ่มแรก ขอขอบพระคุณ ผบ.ณรงค์พันธ์ จิตรแก้วแท้ แห่งกองทัพบก พลเอก สุชาติ แดงประไพ และ พล.อ.รณวุฒิ เรืองสวัสดิ์ สำหรับโอกาสอันล้ำค่านี้ ในฐานะพลเมืองไทยที่ภาคภูมิใจ ผมรู้สึกซาบซึ้งและซาบซึ้งสำหรับโอกาสที่จะรับใช้ประเทศไทยของผม และยกระดับศิลปะมวยไทยที่สวยงาม ในฐานะ CEO ของ ONEz,หวังว่าจะได้ร่วมงานกับนักกีฬา เจ้าของยิม และผู้สนับสนุนวงการมวยไทยในประเทศไทยและทั่วโลกเพื่ออนาคตที่รุ่งเรืองร่วมกัน พวกเรารวมเป็นหนึ่ง.

ในหลาย ๆ ด้าน ชีวิตของผมวนเวียนอยู่เต็มไปหมด คุณพ่อผู้ล่วงลับของผมแนะนำผมให้รู้จักมวยไทยเมื่อผมอายุ 9 ขวบ พาผมไปที่สนามลุมพินีบ่อยๆเพื่อดูการต่อสู้ มันยังคงเป็นหนึ่งในความทรงจำที่ผมชอบตั้งแต่วัยเด็ก เมื่อผมอายุ 13 ปี ผมเริ่มมวยไทยภายใต้ครูยอดธง เสนานันท์ ผมยังจำวันแรกของการฝึกได้แม่น ในขณะนั้น ศิษย์ยอดธงยิม เป็นค่ายมวยไทยอันดับ 1 ของประเทศไทยที่มีชื่อเสียงอย่างดุเดือดและเป็นนักชกที่เก่งที่สุดในประเทศ ครูยอดธง เสนานันท์ คือตำนานที่มีชีวิตในการผลิตแชมเปี้ยนจำนวนมากที่สุดในประวัติศาสตร์ ผมไม่เคยรู้สึกเจ็บปวดมากขนาดนี้มาก่อนในชีวิต ถุงหนักบรรจุทรายแน่น และการเตะแต่ละครั้งรู้สึกเหมือนขาของผมลุกเป็นไฟ การฝึกฝนนั้นโหดร้ายและความเข้มข้นก็บ้ามาก เมื่อปอดของผมเผาผลาญออกซิเจนจนต้องแอบไปอ้วกในห้องน้ำสองสามครั้ง ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมรอดชีวิตจากการวิ่ง 12 กม. กระเป๋าหนัก 15 รอบ งานแพ็ด การกอดแน่น การซิทอัพ 500 ครั้ง ฯลฯ ในวันแรกของผม เมื่อสิ้นสุดวันนั้น หน้าแข้งและเท้าของผมก็ช้ำ ช้ำ และบวม เสมือนร่างกายของแตกสลายไปทุกหนทุกแห่งด้วยความเจ็บปวด แต่วิญญาณของผมกลับมีชีวิตด้วยความปิติยินดี

โชคดีที่พี่ตู่ผู้ฝึกสอนอาวุโสคนหนึ่งของสโมสรศิษย์ยอดธง พี่ตู่พาผมไปอยู่ใต้ปีกของเขาในวันนั้น เขาโอบกอดผมในฐานะพี่ใหญ่ของผมในทันทีแม้ว่าผมจะไม่มีอะไรจะมอบให้ก็ตาม ภายใต้การดูแลของครูยอดธง พี่ตู่ได้ถ่ายทอดความรู้ด้านมวยไทยมาให้ผมตลอดหลายปีที่ผ่านมา (เมื่อวัฏจักรชีวิตมีอยู่ ผมมีโอกาสอันล้ำค่าที่จะตอบแทนความกรุณาของเขาในหลายๆ ปีต่อมา ตอนนี้พี่ตู่ทำงานที่หนึ่งในบริษัทของผม EVOLVE ในฐานะหนึ่งในผู้ฝึกสอนอาวุโสของเรา) ทุกวันนี้ผมซ้อมแทบทุกวัน ตอนนั้นผมไม่รู้ แต่วันแรกของการฝึกเมื่อผมอายุ 13 ปี จุดไฟในจิตวิญญาณของผมที่จะเปลี่ยนวิถีชีวิตของผมไปตลอดกาล ตลอด 38 ปีที่ผ่านมา ผมเคยเล่นมวยไทยในฐานะนักเรียน นักสู้ ครู และซีอีโอ ร่วมแถลงข่าววันที่ 12 กันยายน ที่สนามลุมพินี! คอยติดตามข่าวใหญ่! #พวกเรารวมเป็นหนึ่ง

Chatri Sityodtong

Last week, I formally accepted an invitation from the Royal Thai Armed Forces to become a promoter at the iconic Lumpinee Stadium. Lumpinee Stadium has long been the highest pinnacle of Muay Thai, representing the best of the best champions ever since the beginning. I would like to give a special thank you to Commander in Chief Narongpan Jitkaewthae of the Royal Thai Army, General Suchart Dangprapai, General Ronawud Ruengsawat, and General Vasan Phungsampao for this precious opportunity. As a proud Thai citizen, I am full of gratitude and appreciation for the chance to serve my country and elevate the beautiful art of Muay Thai. As CEO of ONE, I hope to work with all athletes, gym owners, and promoters of the Muay Thai industry in Thailand and around the world for a prosperous future together. We Are ONE. In many ways, my life has come full circle. My late father introduced me to Muay Thai when I was 9 years old, taking me often to Lumpinee Stadium to watch fights. It remains one of my favorite memories from my childhood. When I was 13 years old, I started Muay Thai under Kru Yodtong Senanan. I still vividly remember my first day of training. At the time, Sityodtong Gym was the #1 Muay Thai camp in Thailand with the fiercest reputation and the best fighters in the country. Kru Yodtong Senanan, was a living legend for producing the most number of champions in history. I had never felt so much pain in my life. Heavy bags were filled and packed tightly with sand, and each kick felt like my leg was on fire. Training was brutal, and the intensity was insane. With my lungs burning for oxygen, I had to sneak off to puke in the bathroom a few times. I don’t even know how I survived a 12 km run, 15 rounds of heavy bags, pad work, clinching, 500 situps, etc on my first day. At the end of that day, my shins and feet were bruised, battered, and swollen. My body was broken everywhere with pain, but my spirit was alive with joy. Luckily, one of the senior trainers at Sityodtong Gym, P’Tu took me under his wing that day. He embraced me as my big brother instantly even though I had nothing to offer. Under the careful guidance of our master Kru Yodtong, P’Tu passed down his knowledge of Muay Thai to me over the years. (As the circle of life would have it, I had the precious opportunity to repay his kindness many years later; P’Tu now works at one of my companies, EVOLVE, as one of our senior trainers). To this day, I train almost every day. I did not know it at the time, but that first day of training when I was a 13 year old kid ignited a fire in my soul that would forever change the course of my life. For the last 38 years, I have been involved in Muay Thai as a student, a fighter, a teacher, and a CEO. Join me on September 12 for a press conference at the Lumpinee Stadium! Stay tuned for massive news! #WeAreONE

Chatri Sityodtong

0 notes