#وطن_پرستی

[amir1428]

روی #تصویر کلیک کنید و #ویدئو را #ملاحظه کنید: عباس میرزا فرزند فتحعلیشاه ولیعهد ایران و والی آذربایجان #عباس_میرزا (۱۲۱۲-۱۱۶۸) فرزند #فتحعلیشاه و آسیه خانم بود. وی #ولیعهد ایران و والی #آذربایجان بود اما افسوس که قبل از مرگ پدرش از دنیا رفت. #فتحعلی_شاه دختر میرزا محمدخان دولوی #قاجار خرده خانم را که از زعمای طایفهٔ قاجار بود برای وی نامزد کرد. این از لحاظ #سیاسی نیز برای ایل قاجار اهمیت فراوان داشت تا وصلت عباس میرزا درون ایلی باشد و به این ترتیب عباس میرزا روانه آذربایجان شد. بیماری مزمنی که دستگاه گوارش و کلیه‌های عباس میرزا را مورد حمله قرار داده بود، مزاج این شاهزاده را از حال اعتدال خارج ساخته و باعث شده بود او از لحاظ بنیه ضعیف شود. این امر لزوم مداوا و درمان فوری و مستمر را ایجاب می‌کرد اما اشتغالات جنگی و #سیاسی و حرکت‌های مداوم او برای امنیت دادن به شهرهای ناامن و سرکوبی گردنکشان اجازهٔ استراحت و معالجه را به او نمی‌داد و معالجات طبیب او کورمک نیز مؤثر واقع نمی‌شد. #هرات در محاصره بود که شاه قاجار به دلیلی نامعلوم عباس میرزا را فراخواند. سپهسالار ایران، فرزند خویش را برای ادامه محاصره شورشیان در هرات باقی گذاشت و عازم تهران شد اما در حوالی #مشهد، بیماری کهنه کلیه‌اش تشدید شده و در شهر مشهد درگذشت. برخی #مورخین به نقش #پزشک #انگلیسی عباس میرزا در #مرگ او اشاره کرده و قائل به #مسموم شدن ولیعهد می‌باشند اما صحت و سقم این ادعا هرگز مشخص نشده‌است. پس از مرگ او فرزندش #محمدمیرزا به ولیعهدی رسید. یک سال و دو روز پس از مرگ عباس میرزا، پدرش فتح‌علی شاه درگذشت و محمد میرزا تاج شاهی بر سر نهاد و شد محمد شاه و در سال دوم سلطنتش دستور خفه کردن شوهر عمه‌ اش قائم مقام فراهانی #صدراعظم ایران، #سیاستمدار و ادیب بزرگ را صادر نمود. از #وطن_پرستی عباس میرزا بسیار گفته شده، حدیث بزرگی‌ عباس میرزا را با نامه‌ای‌ که #قائم_مقام_فراهانی به همسرش (خواهر عباس میرزا) بعد از فوت عباس میرزا نگاشت، به پایان می‌بریم: #شاهزاده جان قربانت شوم! ز دوری تو نمردم چه لاف مهر زنم که خاک بر سر من باد و مهربانی من. اما یقین بدانید که در این واقعه هایله که خاک بر سر من و ایران شد، تلف خواهم گردید. دریغ و درد که آسمان نخواست ایران نظام گیرد و دولت و دین انتظام پذیرد. در این اعصار و اعوام کسی مثل ولیعهد جنت مکان یاد ندارد؛ عدل محض بود، محض عدل بود. حق خدمت خوب می‌دانست و قدر نوکر خوب می‌شناخت. به خدمت جزیی نعمت کلی می‌داد، ایتام را پدر بود و ارامل را پسر.(ادامه کامنت اول) https://www.instagram.com/p/CG5rZofHBve/?igshid=11kwqfkqhx282