#هنرجدید

[ainalavi]

سلسله مطلب رابطۀ انسان و حیوان در هنر معاصر

بخش سوم: سگ دیوانه در یک شب سرد

بررسی هنرمندان و اجراگران معاصر که در اجرایشان به شکلی با حیوانات همزیستی داشته‌اند، دغدغۀ انتشار این مطالب است. طی مطالب پیشین، یک اجراگر مانند هرمان نیش در اجرایی خونین گاوی را مثله می‌کند یا هنرمندی چون جان کونلیند و اینستالیشن دوازده اسب در گالری؛ اما در اجرای اولگ کولیک ۱۹۶۱ حیوانی در کار نیست، بلکه این اجراگر است که زبان حرکتی‌ و بدنی‌اش به زبان حرکتی و بدنی یک حیوان خانگی تبدیل می‌شود. در واقع کولیک زبان عملکرد خود را به نیمی از واژگان اساسیِ عاطفی یک حیوان خانگی تبدیل می‌کند.

اولگ بوریسویچ کولیک روسی، هنرمند، سازنده، عکاس و معاون هنری است. کولیک که در کیف متولد شد از مدرسه هنر کیف ۱۹۷۹ و کالج تحقیقات زمین‌شناسی کیف ۱۹۸۲ فارغ‌التحصیل شد و در سال ۱۹۹۶ در سنا برلین تحصیل کرد. او در مسکو زندگی می‌کند. کولیک به عنوان مدیر هنری گالری رجینا با رویکردهای غیرطبیعی خود مانند چیدن نقاشی روی چرخ‌ها و استخدام افراد برای انتقال آثار هنری مشهور شد.

اولگ کولیک در یک شب سرد سگ دیوانه می‌شود

در یک شب سرد نوامبر، اولگ کولیک ۱۹۶۱ اولین اجرای «سگ دیوانه» خود را در خارج گالری کوچکی در مسکو اجرا کرد. این هنرمند، درحالی‌که کامل برهنه بود و یک قلادۀ زنجیری به دور گردنش بود که توسط صاحبش نگاه داشته شده بود، به هر عابری غرش و پارس می‌کرد. به سرعت جماعتی جمع شدند؛ درحالی‌که می‌خندیدند و عکس می‌گرفتند. ناگهان، با خشم وحشیانه، کولیک یک فرد کاملاً غریبه را گاز گرفت. سپس او به سمت ترافیک دوید و جلوی ماشینی پرید و خود را به روی شیشه جلوی ماشین انداخت. اعمال غیرقابل پیش‌بینی و اغلب ترسناک کولیک نوعی هنر شوکه‌کننده بود، که بیننده را وا می‌داشت تا ماهیت حیوانی و غرایز حیاتی خود را مورد ملاحظه قرار دهد. کولیک، احتمالاً حاکی از یک روح هنرمند محصورِ آزاد شده از محدودیت‌های شوروی است. او اغلب با حیوانات (از جمله بزها، گاوها، جوجه خروس‌ها و پرندگان) اجرا داشته است و نسبت به غرور و انسان‌شناسی فرهنگ انسانی اعتراض نموده است. او بیشتر به‌ خاطر رسوایی که در شب افتتاحیۀ یک شوی هنری در استکهلم که در آن سگ دیوانه به نمایش درآمد شناخته شده است. او در اجرایش به مردی که به علامت «خطرناکِ» نصب شده کنار سگ‌دانیِ کولیک بی‌توجه بود‌ حمله می‌کند و گازش می‌گیرد و این هرج و مرجی را به وجود می‌آورد.

من امریکا را گاز می‌گیرم و امریکا من را

کولیک در سال‌های دهۀ نود پرفورمنس دیگری را در نیویورک اجرا کرد. در آن اجرا کولیک باز هم به عنوان یک سگ اجرا را انجام می‌دهد، کولیک در یک قفس مخصوص ساخته شده قرار می‌گیرد، در چهارگوشه‌های قفس قرار می‌گرفت و آب درون کاسه را می‌خورد. بازدیدکنندگان گالری می‌توانستند از طریق پنجره، قفس اجرا را تماشا کنند و گاهی یک نفر از تماشاگران با لباس پوشیده شده و محافظت شده‌ای به داخل قفس می‌آید.

سوزان سیلس نامه‌ای به اولگ کولیک تحت عنوان «عشق به اولگ کولیک، شاهزاده میان مردان، مردی در میان سگ‌ها» نوشته است، او توصیف می‌کند که کولیک در این اجرا «من امریکا را گاز می‌گیرم و امریکا من را» کولیک ارجاعی به اجرای جوزف بویز «من امریکا را دوست دارم و امریکا من را» دارد، اما اجرای کولیک به شکل به روز شده‌ای از فرهنگ امروزی امریکا است.

منتقدی این اجرای کولیک را چنین توصیف می‌کند: این خانه‌داری كولیک، وضعیت جامعۀ معاصر آمریكا بود.

منابع: 

http://ift.tt/2vA25GN

http://ift.tt/2vhnyZX

http://ift.tt/2vA0Gjp

  نوشته سگ دیوانه در یک شب سرد اولین بار در آرتوجورنو. پدیدار شد.

[honaraneh]

تشریح جزئیات داوری آثار در رشته هنرجدید یازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر

New Post has been published on https://honaraneh.com/fajr-visual-arts-festival-3/

تشریح جزئیات داوری آثار در رشته هنرجدید یازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر