#موقعیتجغرافیاییاستانبوشهر

[sirafkhabar]

موقعیت جغرافیایی و وضعیت آب و هوایی استان بوشهر چگونه است؟

موقعیت جغرافیایی و وضعیت آب و هوایی استان بوشهر چگونه است؟ استان بوشهر در جنوب ایران و با مساحتی در حدود ۲۵۳۵۹ کیلومتر مربع به صورت نوار باریکی بین خلیج فارس و کوهپایه های زاگرس قرار گرفته است. گستره ی جغرافیایی استان بین ۲۷ درجه و ۱۴ دقیقه تا ۳۰ درجه و ۱۶ دقیقه عرض شمالی و ۵۰ درجه و ۶ دقیقه تا ۵۲ درجه و ۵۸ دقیقه طول شرقی نسبت به نصف النهار گرینویچ است. به لحاظ کمی عرض جغرافیایی در طول طوقه جنوبی و گرم منطقه معتدل شمالی قرار دارد. این استان از شمال به استان خوزستان و قسمتی از استان کهکیلویه و بویراحمد، از شرق به استان فارس، از جنوب شرقی به استان هرمزگان و از جنوب و مغرب با طولی حدود ۶۲۵ کیلومتر به خلیج فارس محدود است.

ویژگی های طبیعی استان بوشهر

  قلمرو خشکی استان بوشهر از دو بخش کوهستانی و جلگه ای تشکیل گردیده است: واحد (قسمت) کوهستانی، مناطق چین خورده حوزهی بوشهر تحت تأثیر کوهزایی زاگرس و همزمان با جوان ترین چین خوردگی آلپ در دوران سوم «ترشیاری» به وقوع پیوسته و روی تمام سیکل های رسوبی ژئوسینگلينال زاگرس (Zagros Trough) اثر گذاشته است. این کوهها از دو رشته عمده تشکیل شده که به موازات هم سرتاسر استان را طی نموده و ناحیه پست کرانه های خلیج فارس را از قسمت داخلی ایران جدا می سازند. رشته کوه اصلی از ناحیه ماهور میلانی در استان فارس شروع شده، از شمال شرقی برازجان و شمال غربی اهرم و خورموج گذشته و در ادامه به قسمت جنوب شرقی به ارتفاعات لیتو در فارس منتهی می گردد. این ارتفاعات که ادامه رشته کوه زاگرس فارس میباشد «گچ ترش» نام دارند. ارتفاعات خورموج، کوههای گیسکان و بز پر (پشت پر) در شرق برازجان، کوه سیاه در دشت پلنگ و ارتفاعات بوشکان و پازنان از جمله قلل معروف این رشته کوه می باشند. (کوه خورموج با ارتفاع ۱۸۶۰ متر بلندترین قلهی استان محسوب میشود.)(موقعیت جغرافیایی و وضعیت آب و هوایی استان بوشهر). بخش دیگری از رشته کوههای استان که در حاشیه خلیج فارس واقع است، خود به دو قسمت تقسیم می شود و در امتداد هم قرار گرفته است. هر چه به سمت جنوب پیش رویم به دریا نزدیک تر شده تا جایی که به داخل دریا نیز کشیده میشود. این ارتفاعات به نام «نوکند» معروف است. به دنبال همین رشته کوه در سواحل تنگستان، رشته کوه کار (کارتنگ) قرار گرفته است که مهمترین قلل آن درانگ، کلات بوریال مند و کجور می باشد. بیشتر کوههای استان بوشهر، به واسطه کمی ارتفاع و کمبود بارش سالانه و جنس سنگها و میزان آبرفتهای آنها، دارای پوشش گیاهی بسیار ناچیزی هستند تا جایی که در بعضی نقاط آن، هیچ گونه گیاهی دیده نمیشود.  

واحد(قسمت) جلگه ای

به صورت نوار کم عرض در امتداد ساحل خلیج فارس قرار گرفته و حاصل رسوب گذاری رودهای استان است که به دنبال جلگهی خوزستان از شمال غرب تا جنوب شرق استان امتداد یافته است. جلگه ساحلی استان کم عرض و باریک و فقط در جاهایی که رودهای استان به دریا منتهی می شوند، عرض آن افزایش می یابد. برای مثال در امتداد رودخانه دالکی و دهانه رودخانه حله، به حدود ۷۰ کیلومتر و در امتداد درهی ممند به ۱۲۰ کیلومتر می رسد.

خاک ها

با توجه به ویژگی های کلی محیط طبیعی، می توان گفت که اغلب خاکهای این منطقه قلیایی بوده و در بیشتر نقاط آن به صورتی است که گیاهان نمی توانند در حد لزوم، بسیاری از مواد مورد نیاز خود را جذب کنند. در واقع، خاک بیشتر نقاط استان، علاوه بر شوری و قلیایی، به علت حرارت زیاد و کمی رطوبت لازم، از نظر مواد آلی هم بسیار فقیر است.

آب و هوای استان بوشهر

عوامل متعددی از جمله: ارتفاع، قرار گرفتن در محدوده ی عرضهای جغرافیایی پایین، مجاورت با دریا، وزش بادهای گرم جنوب غربی و بادهای گرم و مرطوب دریایی، عبور پاییزی، زمستانی سیکلون سودانی تا مدیترانه ای، از عوامل تعیین کننده وضعیت اقلیمی منطقه می باشند. این منطقه به دلیل نزدیکی به خط استوا و مدار رأس سرطان حداقل ۳/ ۵ درجه تا مدار رأس سرطان و کمی ارتفاع، به طور کلی دارای آب و هوای گرم بیابانی از نوع (کناری یا ساحلی) است، که در نواحی داخلی استان گرم و خشک و در سواحل گرم و نمناک است. حداکثر مطلق دمای استان ۵۲ / ۵ درجه سانتیگراد و حداقل مطلق درجه حرارت به ۱- درجه سانتیگراد می رسد. میانه دمای سالانه استان بوشهر ۲۵/۷ درجه سانتیگراد است. تغییرات فصلی درجه حرارت نیز تابع تغییر تابش خورشید در طول سال است. اختلاف درجه حرارت در ماه های زمستان با تابستان نسبتا زیاد و حدود ۱۹ / ۲ درجه سانتیگراد است. بین فصول زمستان، پاییز، بهار و تابستان اختلاف کمتری مشاهده میشود. میانگین بارش سالانه استان بوشهر ۲۲۰ میلیمتر است. این بارندگی ها در فصول پاییز و ��مستان روی می دهد، و متأثر از توده نسبت گرم و مرطوب مدیترانه ای و توده کم فشار سودانی است.

به طور کلی هوای استان بوشهر در طول سال حدود ۷ ماه گرم، ۲ ماه تقریبا معتدل تا سرد و ۳ ماه تقریبا معتدل تا گرم می باشد. نم موجود در ساحل، دما را تا حدودی متعادل می کند، اما درصد رطوبت هوا در برخی از ماهها چنان بالا می رود، که به حد اشباع می رسد. در این حالت هوا از فعل و انفعال می افتد و یک هوای دم کرده و کم تحرکی به وجود می آید که اصطلاحا به آن «شرجی» می گویند. شرجی یکی از ویژگی های مهم آب و هوای استان بوشهر است که به طور مختصری به بررسی آن می پردازیم.

بررسی پدیده ی شرجی در استان بوشهر

از جنبه های مهم زیست اقلیم انسانی استان بوشهر، مساله ی شرجی و روند شدت آن در طول ماه های سال می باشد که حاصل تلفيق اثرات هوای گرم و مرطوب بوده. باد، تابش و ابرناکی نیز در میزان شدت یا تعدیل آن نقش مهمی ایفا می نماید. Read the full article