#شب آرا نور | Explore Tumblr Posts and Blogs

webnoosh · 6 years

Text

انتخاب دسته گل عروس

انتخاب دسته گل عروسی – دسته گل ها و گل آرایی در شب عروسی : دسته گل جز بهترین هدیه های است که وقتی کسی از شما ناراحت است یا می خواهید به ملاقات کسی بروید می توانید آن را تهیه کنید . اما اگر موضوع عروسی و ازدواج در پیش باشد که انتخاب گل و گل آرایی بسیار اهمیت دارد.

عده ی همیشه دغدغه دارند که بهترین دسته گل را برای عروسی شان انتخاب کنند ولی لازم است بدانید که برای انتخاب دسته گل باید به نکاتی دقت داشته باشید . البته میتوانید این موضوع را با برگزار کننده جشن ازدواج تان در میان بگذارید تا آنها به بهترین شکل شما را راهنمایی کنند.

تشریفات شب آرا و گل آرایی و انتخاب دسته گل عروس

یکی از مواردی که باید در مراسم عروسی بدان بیشترین توجه را داتشه باشیم انتخاب دسته گل عروس است . همیشه گل در کنار زوج جوان به تصاویر و فیلم و همچنین عکسهای عروسی جانی زنده و پر حرارت می دهد . زیبایی آن همیشه در تمام لحظه های عروسی به چشم می خورد . لذا نباید در انتخاب آن هیچ وقت کوتاهی کنیم و تمام دقت و خلاقیت خود را به کار ببریم . اما راه حل بسیار ساده ای نیز وجود دارد و آن اینکه شما انتخاب دسته گل عروس را به تشریفات شب آرا واگذار کنید. دسته گلی زیبا برای شما تهیه خواهیم کرد. به زیبایی بال کبوتر . تشریفات مجالس و خدمات مجالس عروسی شب آرا بهترین طراح گل آرا را در اختیار دارد و راهنمای مناسب برای شما در انتخاب دسته گل عروس می تواند باشد.

برای عروسی بهترین دسته گل ها مثل نیلوفر و رز می باشند اما برخی دیگر از گل ها نیز برای این شب کاربرد داشته اند.

استفاده از دسته گل قرمز

دسته گل قرمز را همه به عنوان نمادی از عشق به خوبی می شناسند. چون اولین رنگی که برای این شب به ذهن می رسد قرمز است البته به این معنی نیست که دیگر رنگ ها مناسب نیستند بلکه قرمز بیشتر در میان مردم جای گرفته است.

اگر می خواهید ترکیب خوبی داشته باشید می توانید از قرمز به همراه زرد استفاده کنید. رنگ قرمز نمادی از عشق به همراه رنگ زرد نمادی از خورشید و گرما ، قطعا دسته گل رویایی خواهد بود. اگر به رنگ نارنجی نیز علاقه دارید می توانید نارنجی در کنار قرمز را انتخاب کنید که نمادی از علاقه و میل است.

این روزها شاید کمتر کسی را ببینید که به نمادها و نشانه ها دقت می کند ولی اگر ما شناخت دقیق بر روی این نمادها داشته باشید می توانید انتخابی راحت تر و ساده تر انجام بدهیم.

هر چیزی در دنیا برای خود آداب و رسومی دارد . برخی از گل ها نشانه های خاصی برای ما داشته اند مثلا گل پامچال نشانه عشق جوان است یا گل آربیوتس نشان دهنده عشق تک همسری می باشد.

در ایران هم برخی از گل ها نشانه ی خاصی دارند مثل مریم که برای یادبودها یا رز برای نماد عشق و … است. سعی کنید دسته گلی را انتخاب کنید که از گل های زیبا و شاداب باشد یا حتی خاص بودن و تنوع نیز در آن دیده شود. استفاده از گل های رنگ روشن را فراموش نکنید چون حتی اگر انتخاب شما بد باشد به وسیله رنگ های روشن این بدسلیقگی پوشانده خواهد شد. البته گاهی برخی تصورشان این است که اصلا رنگ گل تیره وجود ندارد ولی گل مثل میمون ، رنگ تیره دارد.

#تشریفات #تشریفات عروسی #تشریفات لاکچری #تشریفات شب آرا #شب آرا نور

0 notes

delhi-net2-blog · 7 years

Text

جاذبه های توریستی و دیدنی دهلی

دیدنی دهلی

در کلان شهر دهلی اماکن تاریخی و گردشگری زیادی موجود است و این شهر از ظرفیت قابل قبولی برای پذیرایی گردشگران برخوردار است. از مهمترین اماکن جذب گردشگر در این شهر می‌ توان به مراکز زیر اشاره کرد: قلعه سرخ (رد فورت یا لعل قلعه Red Fort or Lal Qila) :

این قلعه بزرگترین مرکز جلب توریست در دهلی است. دستور احداث این قلعه را شاه جهان (امپراتور گورکانی)، وقتی که پایتخت خود را از آگرا به دهلی تغییر داد، صادر کرد. ساخت آن نه سال به طول انجامید و در سال ۱۶۴۸ تکمیل شد. این قلعه به وسیله دیواری از سنگهای قرمز رنگ محصور گشته که طول آن ۵/۲ کیلومتر و ارتفاع آن از ۱۶ تا ۳۳ متر متغیر است. این بنا شامل بخش‌ها و اجزاء مختلفی است که شامل تالارها، ایوان‌ها و بناهای گوناگون خصوصی و عمومی باشکوه و زیبایی است که معروف ترینشان را می‌توان به این ترتیب نام برد: دروازه لاهور (Lahore Gate)، دروازه دهلی (Delhi Gate)، دروازه فیل (Elephant Gate)، چاتاچوک (Chatta Chowk)، نقاره‌خانه (Naqqar Khana) یا نوبت خانه (Naubat Khana)، دیوان عام (Diwan-i-Am)، کرسی (Qursi) یا تخت شاهی، لال پرده (Lal Pardah) یا پرده قرمز، باغ حیات بخش (Hayat Baksh Bagh)، دیوان خاص (Diwan-i-Khas)، خاص محل (Khas Mahal)، موسامان بُرج (Mussaman Burj)، نهر بهشت (Nahr-i-Behisht)، میزان عدالت (Scale of Justice)، ساوان و بادان (Sawan and Bhadon)، ظفر محل (Zafar Mahal)، حمام (Hammam)، زنانه (Zenana) یا اندرونی، ممتاز محل (Mumtaz Mahal)، رنگ محل (Rang Mahal)، دعوت‌خانه (Daawat Khana)، موتی مسجد (Moti Masjid) یا مسجد مروارید و دو موزه است. البته لازم بذکر است که نباید این قلعه را با قلعه دیگری که به همین نام (قلعه سرخ) مشهور است و در آگرا ساخته شده، اشتباه گرفت. مسجد جامع دهلی

مسجد جامع دهلی یا جامع مسجد، که در گذشته به نام «مسجد جهان نما» شهرت داشته از بزرگترین مساجد هندوستان و از باشکوه ترین مساجد در جهان اسلام است. این بنا به دستور شاه جهان سازنده تاج محل در سال ۱۶۵۶ میلادی ساخته شده است. این مسجد که روبروی قلعه سرخ، در قسمت دهلی قدیم قرار دارد، یکی از مراکز مهم مسلمانان هند به شمار می ‌رود. محوطه خارجی این مسجد می ‌تواند بیش از ۲۵ هزار نمازگزار را در خود جای دهد و از جمله اشیاء باستانی که در این مسجد نگهداری می‌شود، قرآنی است که روی پوست آهو نوشته شده است. برای ساخت این مسجد ۵۰۰۰ کارگر به مدت بیش از ۶ سال کار کرده‌اند. سقف این مسجد دارای سه گنبد است که روی آن‌ها با مرمرهای سیاه و سفید تزیین شده است. دو مناره این مسجد دارای ۴۰ متر ارتفاع هستند. آرامگاه همایون (همایون تمب Humayun’s Tomb)

همایون دومین پادشاه امپراتوری مغولی هند یا گورکانیان هند بود که پس از پانزده سال که در دربار ایران پناهنده بود به کمک شاه طهماسب اول تاج و تخت خود را بازستاند و به هند برگشت اما پس از چند ماه به طور ناگهانی و بر اثر سقوط از پله‌های کتابخانه‌ اش فوت کرد. این آرامگاه با شکوه به دستور همسر وی حمیده بانو بیگم که در ایران با معماری ایرانی آشنا شده بود ساخته شد. کار ساخت این بنا در سال ۱۵۶۲ یک سال پس از مرگ همایون آغاز و هشت سال به طول انجامید. معماران این باغ سید محمد بن میرک غیاث الدین و پدر وی میرک غیاث الدین بودند که از هرات به دهلی آورده شده بودند. این آرامگاه با الهام از مقابر ایرانی و فضای چهار باغ یا باغ جنت ساخته شده که اولین باغ به این سبک در هندوستان به شمار می‌ رود. درگاه حضرت نظام الدین

در نزدیکی مقبره همایون، درگاه صوفی بزرگ هند، خواجه نظام الدین اولیا (۱۲۳۸ – ۱۳۲۵ میلادی) در محلی شلوغ و پر تراکم، میزبان جمع کثیری از زایران مسلمان و غیر مسلمان است. قُطُب منار (Qutub Minar)

ارتفاع این منار عظیم ۵/۷۲ متر است که ۳۹۹ پله دارد. این بنا از سنگ ساخته شده و جزو اولین بناهای عظیم هند و از نمونه‌های بارز معماری هندو – اسلامی است. تزئینات روی این منار بی نظیر است. این بنا در کنار مسجد قوه الاسلام در سال ۱۱۹۹ میلادی توسط قطب الدین ایبک در جنوب شهر دهلی و بر روی خرابه‌های تعداد زیادی از معابد مربوط به آئین جینیسم ساخته شده. در صحن اصلی مسجد ستون فولادی بزرگی مربوط به قرن پنجم میلادی وجود دارد که عامه، حلقه کردن دست از پشت، دور این ستون را خوش یمن می‌دانند. لوتوس تمپل یا معبد نیلوفر

معبد آیین بهائی یا مشرق الاذکار بهائیان در شهر دهلی نو است که از معروفترین بناهای مدرن هند به شمار می ‌آید و به عنوان مادر معابد شبه قاره هند شناخته شده است. به معماری این بنا که به شکل گل لوتوس است جوایز معتبر بین المللی بسیاری تعلق گرفته و مقالات بیشماری در نشریات معتبر جهانی در باره آن نوشته ‌اند. بنای یادبود مهاتما گاندی (راج گت Raj Ghat)

سکوی چهار گوش ساده‌ای از مرمر سیاه، محل نگهداری خاکستر مهاتما گاندی است که در سال ۱۹۴۸ به قتل رسید. هر ساله در روز سی ام ژانویه، روز شهید، به یاد پدر ملی هند گردهمایی در این محل تشکیل می‌گردد. کاخ ریاست جمهوری راشتراپاتی بهاوان (Rashtrapati Bhavan) و مغول گاردن

در سمت منتهی الیه غربی میدان مرکزی دهلی نو که دروازه هند در میان آن قرار گرفته، مجموعه بزرگ کاخ ریاست جمهوری قرار دارد. دفتر نخست وزیر و وزارت خارجه (معروف به بلوک جنوبی South Block) در حاشیه شرقی و ساختمان مدور مجلس هند نیز در حاشیه شمال شرقی این کاخ واقع شده است. این مجموعه، بخش اصلی از معماری انگلیسی دهلی ‌نو است. کاخ ریاست جمهوری دارای تالارهای بزرگ و ۳۴۰ اتاق است. باغ زیبا و معروف مغول گاردن در انتهای غربی محوطه این کاخ قرار دارد که سالی یک ماه، بازدید عموم از آن آزاد است. سالن معروف آشوکا در طبقه دوم این کاخ قرار دارد که محل برگزاری رسمی ترین برنامه‌های رئیس جمهور هندوستان است. سقف این سالن و حاشیه فوقانی دیواره‌های آن به مساحتی بیش از ۷۵۰ متر مربع، تماماً با نقاشی های ایرانی و اشعار فارسی پوشیده شده‌است. دروازه هند (ایندیا گیت India Gate)

این بنای باشکوه با ارتفاع ۴۲ متر در محوطه ‌ای باز و نزدیک به کاخ ریاست جمهوری هند توسط معمار انگلیسی دهلی نو در سال ۱۹۳۱ ساخته شده است. در واقع یادبودی است برای ۹۰ هزار سرباز هندی که در جنگ جهانی اول کشته شده‌اند و نام این سربازان بر دیوارهای این بنا حک شده است. (با دروازه هند در بمبئی اشتباه نشود.) جنتر منتر (Jantar Mantar)

این بنا به عنوان مرکز رصدخانه و تحقیقاتی نجومی توسط حاکم جیپور، در سال ۱۷۲۴ ساخته شده ‌است. توسط این بنا که دارای محاسبات نجومی است، گردش ستارگان را اندازه گیری می‌کردند. قلعه کهنه هند (پورانا کیلا Purana Quila)

قلعه کهنه هند معروف به پورانا کیلا بر روی خرابه‌های شهر کهن پاندواها که زمانی درکنار رودخانه یامونا قرار داشته، توسط شیر شاه سوری سلطان افغان که بر همایون شورید و دهلی را تصرف کرد طی سالهای ۱۵۳۸ و ۱۵۴۵ ساخته شده است. صفدر جنگ (Safdarjung)

بنای آرامگاه صفدر جنگ، وزیر دربار گورکانی، آخرین سبک معماری باغ مقبره‌ای دهلی در دوران امپراتوری مغولی هند است که در خلال سال‌های ۱۷۵۳ تا ۱۷۵۴ در زمان محمد شاه گورکانی، پادشاه هند، ساخته شده ‌است. بازار چندی چوک

بازار بزرگ چندی چوک (به معنای میدان نقره) که روبه روی قلعه سرخ و در ضلع شمالی مسجد جامع دهلی قرار دارد، توسط جهان آرا بیگم دختر شاه جهان و به دست سازندگان تاج محل ساخته شده است. این بازار سنتی دارای راسته‌های زیادی است که بازار اصلی شهر دهلی (قدیم) را تشکیل می‌دهد. این بازار توسط کانال‌هایی پر از آب به دو بخش تقسیم شده که آب کانال هنگام شب بسان نقره در زیر نور ماه می ‌درخشیده است. قلعه تغلق آباد

پایتخت غیاث الدین تغلق در فاصله ۸ کیلومتری از قطب منار قرار دارد که به دلیل استراتژیک احداث گردیده و اکنون تعداد کمی از استحکامات و تالارهای زیر زمینی آن بر جای مانده‌است. براساس برخی حکایات ویران شدن شهر بر اثر نفرین خواجه نظام الدین اولیا بوده است. فیروز شاه کتلا

در شهر فیروزآباد هند، نزدیک به دهلی گیت در قرن ۱۴ میلادی به وسیله فیروز شاه تغلق ساخته شد. ستون معروف سنگی به ارتفاع ۱۴ متر حامل پیغام صلح آشوکا در این محل قرار دارد. معبد آکشاردام بزرگترین معبد هندو‌ها در جهان

معبد آکشاردام که بزرگترین معبد آیین هندو در جهان به حساب می‌آید، چترپور مندیر (شهر معابد)، بیرلا مندیر، بنگالاصاحب گوردوارا، کلیسای قلب روحانی و معبد ایسکون، از معروفترین معابد و اماکن مذهبی غیر اسلامی در دهلی به شمار می‌روند. پارک های دهلی

لودی گاردن پارک پنج حس (Garden of Five Senses)، نهرو پارک، بودا پارک، پارک آهوها (Deer Park)، پارک دهلی، دلهی ریج، پارک اجمل خان و مجموعه دهولاکن از معروفترین پارک‌های این شهر محسوب می‏شوند.

0 notes

delhi-net1-blog · 7 years

Text

مکان های دیدنی دهلی

0 notes

isloootalkingpoint-blog · 8 years

Photo

زیست آسان نہیں ہے-فہمیدہ غوری بوسیدہ دیواریں سال خوردہ دروازہ جس پر لٹکا خستہ حال پردہ جس کا رنگ کبھی تربوزی رہا ہو گا،اتنا پرانا کہ تربوزی رنگ تو افتاد زمانہ کا شکار ہو چکا تھا .اس پردے سے ہر کوئی حسب توفیق استفادہ کرتا تھا۔ کبھی پان کے ہاتھ تو کبھی بہتی ناک .کبھی آٹے سے سنے ہاتھ ،غرض مجموعہ حوادث کا شکار بیچارہ پردہ .اب ہمت کر کے پردہ اٹھا کر اس سال خوردہ پرانے گھر میں داخل ہوتے ہیں .دھڑ دھڑ دھڑام ارے ارے دیکھ کر چلیں نا !گر گئے نا نالی میں! اب آرام سے چلئے گا زندگی کے امتحان اور بھی ہیں .اگے آئیے صحن چمن میں داخل ہوتے ہیں جہاں چمن کے نام پر ادھ ٹوٹے گملے دھرے ہیں .ان میں سدا بہار کے پودے لگے سدا کے پیاسے مرجھائے بہار دکھا رہے تھے .ایک طرف کیاری بنی تھی جس میں ہرا دھنیا، ہری مرچ لگی خاتون خانہ کی سلیقہ مندی کا اظہار کر رہی تھی .ہرے دھنیے کی پتیوں کو ایک چڑیا اور ان کے شوہر نامدار بڑے شوق سے تناول فرما رہے تھے .دو پلنگ جس پر بستر، تکیے ابھی بھی رکھے تھے پلنگ کے نیچے آم کے چھلکے مکھیوں کو دعوت شیراز فراہم کر رہے تھے .سامنے ہی باورچی خانہ تھا جہاں سے پراٹھے اور چائے کی خوشبو لہک کر آ رہی تھی ساتھ برتن پٹخنے کی آواز بھی .آواز بتا رہی تھی کہ کوئی مجبوری میں ناشتہ بنانے کا فریضہ انجام دے رہا ہے۔ برآمدے میں جد امجد کی نشانی سال خوردہ تخت بچھا تھا .تخت پر رنگ اڑا قالین اس پر پاندان، رحل اور تسبیح رکھی تھی .یہ گھر ہے مرزا شریف دین سوز کا .آپ کو سوز سے اندازہ ہو گیا ہو گا حضرت شاعر ہیں اور سوز .تخلص فرماتے ہیں .شاعر بھی جو روایات کا پابند ،نظریات پر کاربند ،لکھنوی تہذیب کی آخری نشانی .کسی محکمے میں کلرک کے عہدے پرفائز تھے .محکمہ بھی ایسا جس میں نہ اوپر کی آمدنی تھی نہ نیچے کی .تنخواہ بھی بس گزارے لائق تھی .اس مہنگائی میں گزارا مشکل تھا .گھر میں ان کی اماں جو دہلی کے کسی نواب کی رشتے میں نواسی لگتی تھیں .نواب نانا کے سارے نخرے اماں جہیز میں لائی تھیں .بیچارے ابا جو لکھنو کے ایک متوسط طبقے سے تعلق رکھتے تھے ساری عمر نانا نواب کے قصے سن کر اماں کے نخرے اٹھاتے گزر گئے ..ان کو گزرے بھی بہت سال ہو گئے تھے .اب یہ فریضہ شریف دین سوز انجام دے رہے تھےاپنی اماں کے نخرے اٹھانے کا .سوز کی بیگم کا نام شہناز آرا تھا جو ابا کی پھوپی زاد بہن کی بیٹی تھیں .جو کسی زمانے میں ابا کی منگیتر رہ چکی تھیں اس بات کا خمیازہ بھی سوز کو ہی بھگتنا پڑ رہا تھا کہ شہناز آرا سراسر ان کی پسند تھیں .شہناز آرا انجان مرض میں گرفتار ھر دوسرے دن پلنگ پر پڑی ہائے ہائے کرتی نظر اتی تھیں .ان کو وہ امراض تھے جو صرف شہناز کو نظر آتے اور محسوس ہوتے تھے کہ کسی ڈاکٹر کو نہ ملے نہ ہی کسی رپورٹ میں نظر آئے .شہناز مرزا غالب کی دور کی رشتے دار تھیں لیکن سوز کی قسمت اچھی تھی کہ ان کو اماں کی طرح اس کا احساس نہیں تھا ورنہ اماں کے ساتھ بیگم کے ترلے اٹھانا سوز کو بہت مہنگا پڑتا ۔ ان کی بیگم جہیز بھی اچھا لائی تھیں .دہلی کے مزاج کے مطابق درجنو ں چاندنیاں .تانبے پیتل کے برتن ،چاندی کا پاندان ،خاصدان ،گلکاری والا اگالدان ،سونے کی لڑی ،چاند بالیاں ،دو سونے کی چوڑیاں ۔جو ان کی اماں نے اپنا رانی ہار تڑوا کر بنوائی تھیں . شہناز آرا کی شادی پاکستان چوک کی یادگار شادی تھی.میاں کی کم آمدنی نے بیچاری کا آدھا سامان تو بکوا دیا تھا باقی آدھا منتظر تھا ۔میاں کی کم آمدنی گھر کے خرچے ساس کی چخ چخ نے چڑچڑا کر دیا تھا ۔اس پر خود ساختہ بیماریاں.ان سب میں پانچ بچے ہو گئے تین بٹیاں دو بیٹے اور اس پر بیٹیاں بڑی تھیں جو ٹار کی طرح بڑھتی ہی جا رہی تھیں .سنبل سب سے بڑی اس سے چھوٹی نایاب اور سیماب تھیں ،بیٹے زوہیب اور شاہزیب تھے .سنبل میٹرک کےپیپر دے کر رزلٹ کا انتظار کر رہی تھی بیحد نرم خو اور سمجھ دار جسے گھر کے حالات اور اپنے والد کی کم آمدنی ماں کی بیماری نے بیحد حساس بنا دیا تھا .اتنی سی عمر میں چھوٹے بہن بھائیوں کا خیال اور گھر کے کام سب اپنے ذمے لے لئے تھے .شہناز کے میکے والے اچھے کھاتے پیتے لوگ تھے .ان کے چچا تایا اپنے خاندانی کام پکوان سینٹر کی بدولت شہر کے شرفا میں شمار ہوتے تھے .جب خاندانی تقریبات میں آنا جانا ہوتا تھا اس دن شہناز کا بی پی ہائی ہوتا تھا یا شوگر ڈاؤن .شاگرد بریانی سینٹر ان کے تایا کا تھا جونہ صرف چل رہا تھا بلکہ دوڑ رہا تھا .ذائقے دار حلیم مرکز چچا کا تھا .بس ایک شریف دین سوز ہی تھے جو نوکری پیشہ تھے ،اوپر سے شاعر، جو مشاعرے میں بھی خالی ہاتھ جاتے اور آتے تھے .بیگم کی دہائی اماں کی صلواتوں کا کوئی اثر نہیں ہوتا تھا وہ بس اپنی کلرکی میں مگن تھے ،چند گنے چنے مشاعرے جہاں ان کی پزیرائی ہوتی تھی .خاندان میں ملنا جلنا بہت تھا دینا دلانا بھی ہوتا تھا جس کے نتیجے میں شہناز آرا کے جہیز کی کوئی چیز کم ہو جاتی تھی .اماں کے ملنے والوں کا تو کوئی حساب ہی نہیں تھا۔ لگتا تھا آدھا کراچی اماں کا میکہ ہے آدھا سسرال .دن رات چاۓ پانی ،پان چھالیہ کا خرچہ الگ ،کہ اماں بہت مہمان نواز تھیں .بنا خاطر کئے مہمان کو جانے ہی نہیں دیتی تھیں .سب ہی اماں کی محبت کے گن گاتے نہ تھکتے تھے۔ شہناز کا سارا دن چائے بنانے میں گزر جاتا اور ساتھ پان کی گلوری بھی بہت ضروری تھی .کہ یہ پان دہلی کی پہچان تھے .اماں کا حکم کہ پاندان چمکتا ہوا ،اگا لدان دھلا منجھا نیا نکور لگے .چاندنی گاؤ تکیے روزانہ بدلے جائیں .کھانے میں تری ایسی ہو جس میں ڈوبنے کو دل چاہے .روٹیاں الٹے توے کی ہی بنیں گی .بقول اماں کے بھلا سیدھے توے کی بھی کوئی روٹی ہووے ہے .ہفتے میں ایک بار نہاری روٹی بازار سے آنا لازمی تھا کہ اماں کو ذائقے دار نہاری مرکز کی نہاری میں دہلی کی خوشبو ٰآتی تھی .اچار ہر سیزن میں ڈالیں گی گرمی میں آم لسوڑے کا سردی میں سبزی کا .اور شلجم مولی کا پانی والا اچار .جو کٹورے بھر بھر محلے میں بٹتے تھے .شب برات کے حلوے ،کونڈے کی ٹکیاں ،اماں خود اپنے ہاتھ سے بناتی .رمضان میں افطاری ہر جمعرات کو محلے میں بھجواتی تھیں .یہ اماں کا وطیرہ تھا جس پر سالوں سے قائم تھیں .سوز اپنی اماں کے آگے دم نہ مار سکتے تھے ان کا حکم سوز کے لیے آسمانی صحیفہ تھا۔بیچاری شہنازکو نبھانا پڑتا تھا .بچوں کے کپڑےاتوار بازار سے ٹکڑے لا کر اپنا ہنر آزماتیں اور نئے نئے ڈیزائن بنا کر ان کو پہناتی تھی اور سفید پوشی کا بھرم رکھے ہوئے تھی .ابھی تو بچے ناسمجھ تھے سنبل ہی بڑی تھی لیکن وہ اپنی اماں کی سمجھدار بیٹی تھی .ابھی تو گاڑی چل رہی تھی جب بچے بڑے ہوں گے ضروریات بڑھ جائیں گی تب کیا ہو گا .یہ سوال مونہہ کھولے کھڑا ہوتا ۔ایسے ہی ایک دن اماں کی بڑی بہن نور جہاں بیگم کا خط انڈیا سے آیا .اچانک ان کو بہن کی محبت جاگی اور اب وہ پاکستان آ رہی تھیں .سوز سوچوں میں گم بیٹھے آنے والے مہمانوں کے خرچے کا حساب کتاب کر رہے تھے شہناز کبھی میاں کا فکرمند چہرہ دیکھتی کبھی اماں کی کمرے سے اتی چہکاریں سنتی جو پوتے پوتی کو اپنی اور اپنی بہن کے بچپن کے قصے سنا رہی تھیں ۔بڑی دادی کے استقبال کے پروگرام بنا رہی تھیں .سوز کے چہرے کی سلوٹیں گہری ہوتی جا رہی تھیں .دوسرے دن سوز دفتر سے واپس آے تو حیران سے دروازے پر کھڑے رہ گئے بچے اماں شہنا ز سب خوشی سے ڈھیروں سامان لئے بیٹھے تھے جو مہمانوں کی آمد کے سلسلے میں آیا تھا .اماں اپنی بہن بھانجے سے ملنے کی خوشی میں اتنی مگن تھیں کے ان کو بہو کی سونی کلائیاں بھی نظر نہیں آ رہی تھیں .شہناز کے جہیز کی آخری نشانی بھی بک گئی تھی .

#زیست، بوسیدہ، خستہ حال، استفادہ، انجان، امراض، پاندان، اگالدان، خاصدان، صحیفہ، سلوٹیں، سونی،

0 notes