#حسين_قوامی

[amir1428]

#مرضیه از نگاه #محمود_خوشنام، #سیمین_بهبهانی و #مرتضی_رضوان مرضيه سال 1304 درخيابان عين‌الدوله در خانه ای درکوچه رومی بدنيا آمد. شاگرد دبستان هما و دبيرستان عصمتيه بود و در 20 سالگی به‌ موسيقی روی آورد. #اسماعيل_مهرتاش، صبا و #عبدالله_دوامی و #مرتضی_محجوبی به او تعليم دادند و با اين اندوخته‌ ها، اولين بانوی آوازه‌ خوان ايرانی بود که به #برنامه_گلها راه يافت. با وساطت #حسين_قوامی اولين #کنسرت خود را بدعوت #ملک‌_الشعرای_بهار بهمراه صبا و #حسين_تهرانی تنبک‌نواز چيره دست اجرا کرد. طی سال ها صدایش بر بستر ساخته‌ های شيدا، #پرويز_ياحقی، #بزرگ_لشگری، #علی_تجويدی و #همايون_خرم نشست. محمود خوشنام، محقق، #موسيقی‌ شناس و سردبير مجله رودکی در پيش از #انقلاب و مقيم آلمان، می گوید: ظهور مرضيه در موسيقی، سال 22 رخ داد و سال 27 وارد راديو ايران شد اما در اين مدت، 7 سال در جمع مطالعه کرد اولين معلمش حشمت‌دفتری دوست پدرش بود که تمام ترانه‌‌ های قديمی عارف و شيدا را از او فراگرفت. مرضیه میگفت: او سينه‌ ای داشت سرشار از موسيقی و بعد استادان ديگر. آنچه مشخص است مرضيه شهرتش را هم با ترانه‌ های شيدا بدست آورد يعنی با اجرا و بازخوانی اين ترانه‌ها. نام مرضيه هم اقتباسی بود از نام مرضیه خواننده‌ ای که در دوره شيدا می زيست و معشوقه شیدا بود. بعد از اینکه به شهرت رسيد و در کارش موفق شد، نام مرضيه را با الهام معشوقه شيدا، بر خود نهاد. مرضيه اولين خواننده زنی بود که در برنامه گلها حضور پيدا کرد. گلها از آغاز مردانه بود. يکی از عيبهای برنامه گلها همين بود که سخت مردانه بود و ظرافت و لطافت زنانه درآن نبود. با همه صداهای زيبايی مثل: بنان، عبدالعلی وزيری، قوامی و ديگران که در آغاز با گلها کار میکردند، جای صدای ظريف زن خالی بود. صدایش وقتی وارد گلها شد، يک هيجان غريبی به برنامه بخشيد. گلها بيشتر به جنبه‌‌های‌عرفانی موسيقی توجه داشت و صدای مرضيه برای بيان و ابراز حس عارفانه بسیار مناسب بود. در سالهای دور مصاحبه‌ای داوود پيرنيا انجام و نظر داده بود که مرضيه بهتر است تصنيف بخوانند تا آواز. البته اين نظر پيرنيا، هنرمندان و اهل حکمت قديمی است که معتقد بودند آواز حتما بايد چه چه و غلت و از اين حرف ها داشته باشد و بدون آن آواز آواز نيست. ولی امروز اينطور تصور نمیشود. در واقع اصل مهم، جنس صدا است. بعد هم تعليم و تربيت صدا به شکلی که بتواند از عهده آواز بر بيايد. مرضيه اينها را داشت البته صدايش به تحرک صدای شجريان، بنان و قوامی نبود اما آنچه که بود صدای زنانه‌ای بود که در دل گلها عرضه میشد و به خصوص آواز. https://www.instagram.com/p/CEkR3JBHl35/?igshid=vr68pqualaf1