#حریمخصوصی

[arzmonitor-blog]

ایجاد حریم خصوصی در بلاکچین با پروتکل zk-SNARK

در دنیای بلاکچین، حفظ حریم خصوصی روز به روز مهم‌تر می‌شود. وقتی کسی به شما می‌گوید که بیت کوین ناشناس است، این ادعا ذاتا نادرست است. این به این دلیل است که بلاکچین‌ بیت کوین کاملا خصوصی و محرمانه نیست و در واقع شما با داشتن یک آدرس بیت کوین، تمام تراکنش‌های مربوط به آن آدرس را می توان ردیابی و پی‌گیری کنید. این موضوع به عنوان تحلیل بلاکچین شناخته می‌شود و توسط سازمان‌های قانونی و دولتی مختلفی به طور موثری مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حالی که مراحلی وجود دارند که یک کاربر بیت کوین می‌تواند از آن‌ها برای افزایش امنیت حریم خصوصی خود بهره گیرد، این کار نیازمند تلاش زیاد و بسیاری از اقدامات دیگر است. محرمانه بودن در بیتکوین یک امر پیش‌فرض نیست. این مساله در مورد ارزهای دیگر مانند اتریوم و لایت‌ کوین نیز صادق است. در نتیجه، تعدادی از توکن‌های مبتنی بر حریم خصوصی ایجاد شدند و روز به روز بر محبوبیت آن‌ها افزوده شد. امروزه محبوب‌ترین ارزهای حریم خصوصی دش، مونرو، Zcash،  و PIVX هستند. در این مقاله قصد ورود به یک فناوری را داریم که از Zcash و همچنین فورک آن یعنی Zclassic محافظت می‌کند.

معرفی zk-SNARK

zk-snark روی پروتکلی که به نام zero-knowledge proof شناخته می‌شود، کار می‌کند. zero-knowledge proof به طور مستقیم توسط پیمانکار سابق سازمان CIA ادوارد اسنودن در توئیتر مشهور شد. ایده‌ی zero-knowledge proof به تحقیقات چندین محقق MIT در سال ۱۹۸۰ برمی‌گردد.

الگوریتم اثبات با دانش صفر یا Zero Knowledge Proof چیست و چه کاربردهایی دارد؟

به عبارت ساده، zero-knowledge proof به این معنی است که بین دو طرف یک تراکنش، هر یک از طرفین می‌تواند بدون نیاز به افشا کردن خود اطلاعات، به دیگری اطمینان دهد که مجموعه خاصی از اطلاعات دارد. این موضوع کاملا با سیستم‌های اثبات دیگر که نیازمند دانستن تمام اطلاعات توسط یک سمت دارند، متفاوت است. یک مثال برای این مورد، پسورد ذخیره شده در یک سرور به صورت یک متن ساده است. در این مورد اگر شما به یک سرور لاگین کنید، شما باید پسورد را داشته باشید و سرور نیز باید بررسی کند که آیا پسورد وارد شده توسط شما صحیح است یا نه. با استفاده از zero-knowledge proof، شخصی که به سرور لاگین می‌کند، باید توسط یک اثبات ریاضی نشان دهد که او رمز عبور درست را دارد، بدون آنکه آن را افشا کند. البته امروزه اکثر وب‌سایت‌ها پسورد را بصورت خام ذخیره نمی‌کنند و بجای آن از هش پسورد استفاده می‌کنند. با این وجود هنوز هم هش‌ها را می‌توانند تحت شرایطی هک کنند. مقایسه zk-SNARK با دیگر پروتکل‌های حریم خصوصی حال سوالی که پیش می‌آید این است که zk-SNARK و Zcash تا چه حد قوی هستند؟ هر کدام از این پروتکل‌های حریم خصوصی، از یک استراتژی متفاوت برای مخفی کردن اطلاعات تراکنش استفاده می‌کنند. همانطور که در مورد Zcash گفتیم، این ارز رمزنگاری شده از zk-SNARK استفاده می‌کند. مونرو (Monero)، رقیب آن از یک فناوری به نام ring signature استفاده می‌کند. PIVX از پروتکل zero coin استفاده می‌کند که شامل تبادل واحد‌های PIVX برای اسناد ناشناس به نام zPIV می‌شود. این سند‌ها می‌توانند بعدا به هر آدرس عادی فرستاده شوند و به عنوان واحد‌های عادی PIVX دریافت شوند. در حالی که طرفداران تکنولوژی‌های مختلف به احتمال زیاد پاسخ‌های متفاوتی در مورد برتری آن‌ها به شما خواهند داد، به نظر می‌رسد یک اجماع بزرگ از گروه‌های بی طرف به این نتیجه رسیده‌اند که zk -SNARKs گزینه بهتری است. با این حال، این بدان معنای آن نیست که Zcash بدون ایراد می‌باشد. Zcash با یک عیب بالقوه خطرناک ایجاد شد. به طور خاص، همه بلوک‌های ایجاد شده برای چند سال اول شامل ۲۰ ٪ «مالیات» است که به طور خودکار به موسسان این ارز فرستاده می‌شود. این موضوع «مالیات بنیانگذار» نامیده شده‌است. علاوه بر این، به دلیل ماهیت zk-SNARK، اثبات شده‌است که اگر موسسان ارز تبانی کنند، می‌توانند تعداد نامحدودی از توکن‌ها را بدون اینکه کسی بداند، بدست آورند. این به این دلیل است که در حال حاضر هیچ راهی برای دانستن میزان دقیق Zcash وجود ندارد.

ورود zk-SNARK به اتریوم

زمانی که اتریوم وارد فاز «متروپلیس» شد، zk-SNARK را به بلاکچین خود اضافه کرد. هرچند در حال حاضر zk-SNARK برای همه تراکنش‌های اتریوم استفاده نمی‌شود و فقط یک ابزار در جعبه ابزار است. اگر اتریوم بتواند این تکنولوژی را برای استفاده‌های گسترده‌تر پیاده‌سازی کند،  همه‌ی تراکنش‌های آن به طور یکسان، محرمانه خواهند بود. Short link : https://arzmonitor.com/?p=4716 Read the full article