#بندرعباسی

[khaled-azadi-official]

#oldphoto #2018 در کنار دوست خوبم هادی . اجرای بندر لنگه .⚘⚘⚘⚘ 2018 #خواجه_عطا #تاتر #گیتاربیس #گیتار_باس #موزیک #خالد_آزادی #بندرلنگه #لنگه #هرمزگان #هرمزگانی #بندرعباس #بندرعباسی #جنوب #گل #دریا #گیتاریست #کنسرت #love #flowers #god #jesus #music #guitar #guitarist #consert #sea #bass #bnd (at Bandar-e Lengeh) https://www.instagram.com/p/B7v89gfngJH/?igshid=1nww6x5nneemw

[moslemppp]

بندرعباس و قشم بعد انتخابات طبق وعده کاندیدا😂 . @radio.bnd #بندرعباس #قشم #هرمزگان #بندرعباسی #بندرعباسیها #هرمزگانی #هرمزگانیها #قشمی #قشمیها (at Hormozgan Province) https://www.instagram.com/p/CQOEzz-nvBU/?utm_medium=tumblr

[namanew-blog]

برکت

دانلود موزیک برکت با صدای رضا کولغانی

تک آهنگ برکت آهنگ فولكلور بندرعباسی اثری از گروه داماهی متن ترانه برکت : توی بند بند مُغُن تولَکُن دولُنچَکُن (توی بند بند درختان خرما) سَرِ خُ زیر ماکِ ماچی پایِ مُغُن (خوشه‌های آويزان رطب ها) پایِ دَر رو سورِغُن زیرِ آفتُوِ سوزُن (سر مان رو پائين مياورديم) شیرَه خُرمایِ مُغُن هَستَه روجُنُمُن (از پاي درخت محصول جمع می‌كرديم) وقتی از ما حَرکَتَه کارِمُن پُربَرکَتَه (وقتی از ما حركت بود كار ما پر بركت بود) شَکُ شَهکِ بَنگِریُن شَروِندِ خاشِ چوکُن (صدای شهک شک النگو‌ها و آواز خوش بچه ها) تولَکُن خُ پُر ماکِ گازی رَمّازا ماکِ (سبد هامون رو پر ميكرديم بازی محلی رمازا مي‌كرديم) پَریُن رو سَرمُنَه تولَکُن نَکَنگ مونَه (خوشه ها رو سرمان و سبدها رو كول مان) پَری یُنِ پُر خُ ماوا تو مُشتاخُ (سبدهای پر رو مياورديم در انبار خود) وقتی از ما حَرکَتَه کارِمُن پُربَرکَتَه Read the full article

[sirafkhabar]

بندر عسلویه

جمعیت شهرستان

شهرستان عسلویه در آبان ماه ۱۳۹۰، ۱۰۳۶۴ خانوار و ۶۵۵۸۴ نفر جمعیت داشته، که شامل ۴۵۸۰۹ مرد و ۱۹۷۷۵ زن بوده است. شایان توجه است که ۴۶۰۱۵ نفر در بندر عسلویه، شهر نخل تقی و روستاهای تابعه آن ساکن هستند و ۲۱۵۶۹ نفر (عمدتا غیر بومی) نیز در منطقه ویژه پارس جنوبی (۱ و ۲) اقامت دارند.

مردم عسلویه

تراکم جمعیت

تراکم نسبی: تراکم نسبی جمعیت شهرستان عسلویه در سال ۱۳۹۰، با توجه به رقم رسمی ۷۰۰ کیلومتر مربعی آن، ۹۳.۷ نفر در هر کیلومتر مربع می باشد. تراکم بیولوژیک: برای آگاهی از فشار جمعیت بر روی اراضی زراعی، از تراکم بیولوژیک جمعیت استفاده می شود، که از تقسیم جمعیت به مساحت زیر کشت دایر به دست می آید. با توجه به این که وسعت اراضی زیر کشت محصولات کشاورزی شهرستان های عسلویه و کنگان، در سال ۱۳۸۴ حدود ۵۲۶۴ هکتار بوده است، بنابر این تراکم بیولوژیک آن ۳۲.۴۴ نفر در هکتار می باشد.

هرم سنی جمعیت شهرستان های عسلویه و کنگان بعد خانوار: بعد خانوار شهرستان عسلویه ۶.۳۳ نفر می باشد. این رقم در شهر عسلویه به ۴.۶۱ و در شهر نخل تقی ۴.۷۳ نفر می رسد.

معمرین

معمرین (۹۰ ساله به بالا) شهرستان عسلویه، در آبان ماه ۱۳۹۰، بالغ بر ۱۱۸ نفر بوده اند، که شامل ۸۹ مرد و ۲۹ زن بوده اند. ۲۰ نفر عسلویه ای بیش از یک قرن عمر دارند و صد البته تاریخ زنده و گویای این دیار محسوب می گردند.

رشد جمعیت

متوسط رشد سالانه جمعیت شهرستان های عسلویه و کنگان، طی سال های ۱۳۶۵ تا ۱۳۷۰، ۵۰.۵ ، ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۵، ۹۷.۲ ٪ و ۱۳۶۵ تا ۱۳۷۵، ٪۲۳.۴ بوده است. اسکله صیادی عسلویه

مرکز شهرستان

موقعیت سیاسی: شهر عسلویه (Asaluyeh ) مرکز شهرستان عسلویه در استان بوشهر می باشد. وزرای عضو کمیسیون سیاسی - دفاعی هیئت دولت، در جلسه مورخ ۲۹ تیر ماه ۱۳۸۲، بنا به پیشنهاد شماره ۱-۴-۴۲-۹۱۳۵۰ مورخ ۳ دی ماه ۱۳۸۲ وزارت کشور و با رعایت تصویب نامه شماره ۵۸۵۳۸ت ۲۶۱۱۸ه مورخ ۲۲ اسفند ماه ۱۳۸۹ و به استناد ماده ۱۳ قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری (مصوب ۱۳۶۲) تصویب نمودند: «روستای عسلویه مرکز بخش عسلویه از توابع شهرستان کنگان در استان بوشهر به شهر تبدیل و به عنوان شهر عسلویه شناخته شود.» کد تقسیماتی این شهر ۷۰۹۳۶ می باشد. موقعیت طبیعی: این شهر کرانه ای در موقعیت جغرافیایی ۵۲ درجه و ۳۷ دقیقه طول شرقی و ۲۷ درجه و ۲۸ دقیقه عرض شمالی واقع شده و ارتفاع نسبی آن از سطح دریا ۵ متر است. فاصله شهر بوشهر تا دیگر شهر های استان بوشهر

نوع خانوار

از ۱۷۰۷۷۴ نفر جمعیت شهرستان های عسلویه و کنگان، ۹۳۷۸۳ نفر به شکل خانوار معمولی ساکن (۴۷۰۹۵ مرد، ۴۶۶۸۸ زن)، ۷۶۲۶۴ نفر به شکل خانوار ساکن گروهی (۷۵۶۲۳ مرد، ۶۴۱ زن)، ۷۲۷ نفر به صورت خانوار ساکن مؤسسه ای (۶۳۰ مرد، ۹۷ زن زندگی می کنند.

تعداد افراد در خانوار

از ۹۳۷۸۳ نفر جمعیت در شهرستان عسلویه و کنگان در خانوار معمولی، ۱۳۶۴ خانوار ۱ نفره، ۷۲۶۴ خانوار ۲ نفره، ۱۵۷۲۰ خانوار ۳ نفره، ۱۹۵۵۶ خانوار ۴ نفره، ۱۶۵۶۰ خانوار ۵ نفره، ۱۳۲۲۴ خانوار ۶ نفره، ۸۱۲۰ خانوار پر جمعیت ۷ نفره، ۵۴۱۶ خانوار پر جمعیت ۸ نفره، ۲۹۲۵ خانوار پر جمعیت ۹ نفره و ۳۶۳۴ خانوار فوق العاده پر جمعیت ۱۰ نفره و بیشتر هستند. جاده عسلویه لامرد راه ارتباطی بوشهر و فارس

مقایسه با شهرستانها

درصد جمعیت استان: شهرستان عسلویه با ۶۵۵۸۴ نفر جمعیت، ٪۶.۳۵ جمعیت استان بوشهر را به خود اختصاص داده است؛ یعنی از هر ۱۰۰ استان بوشهری، تقریبا ۶ نفر عسلویه ای هستند. مقام استانی: شهرستان عسلویه در بین ۱۰ شهرستان استان بوشهر، از نظر جمعیت، در رتبه هفتم قرار دارد.   رتبه بندی جمعیت شهرستانهای استان بوشهر (۱۳۹۰) مقام کشوری: در بین ۴۰۰ شهرستان ایران، در تابستان ۱۳۹۲، از نظر جمعیت، در مقام ۲۵۵ قرار دارد. شهرستان عسلویه از شهرستانهای خرم دره، سمیرم، سوادکوه، هشترود، بینالود، خنداب، نرماشیر، فریدون کنار، پاوه، جلفا، محلات، اردل، ماسال و فاروج پرجمعیت تر است. ترکیب جنسی از ۱۷۰۷۷۴ نفر جمعیت شهرستان های عسلویه و کنگان، ۱۲۳۳۴۸ نفر ( ۷۲ / ۲۳٪ ) مرد و ۴۷۴۲۶ نفر ( ۲۷.۷۷٪) زن هستند. در نقاط شهری این نسبت به شکل ۷۱.۹۸٪ مرد و ۲۸.۰۲٪ زن و در نقاط روستایی ٪۷۲.۷۴ مرد و ۲۷.۲۶٪ زن می باشد.

شهری و روستایی

از ۱۷۰۷۷۴ نفر جمعیت شهرستانهای عسلویه و کنگان، ۱۱۴۳۶۸ نفر ( ۶۶.۹۷ ٪ ) در نقاط شهری زندگی می کنند، که شامل ۸۲۳۱۹ مرد و ۳۲۰۴۹ نفر زن می باشند. ۵۶۴۰۶ نفر ( ۲۳.۰۳ %) نیز در نقاط روستایی اقامت دارند، که شامل ۴۱۰۲۹ مرد و ۱۵۳۷۷ زن هستند، یعنی در این دو شهرستان، از هر ۳ نفر، ۲ نفر در شهرها سکونت دارند. نمایی از شهر عسلویه

وضع زناشویی

۱۴۹۶۴۸ نفر جمعیت ۱۰ ساله و بیشتر در شهرستانهای عسلویه و کنگان سکونت دارند، که شامل ۱۱۲۴۵۱ مرد و ۳۷۱۹۷ زن می شوند. در مجموع ۷۰۷۹۱ نفر ( ۴۷.۳۱ ) حداقل یک بار ازدواج کرده اند (شامل ۶۷۹۲۱ نفر دارای همسر، ۲۲۴۳ نفر بیوه، ۵۲۷ مطلقه). ۳۷۹۳۰ نفر ( ۲۵.۳۵ %) هم مجرد بوده و هرگز ازدواج نکرده اند، که ۱۶۲۶۹ نفر آنها زیر ۲۰ سال هستند. از ۱۱۲۴۵۱ نفر مرد ۱۰ ساله و بیشتر، ۴۵۵۵۶ نفر حداقل یک بار ازدواج کرده اند، که شامل ۴۵۰۸۱ نفر دارای همسر، ۳۳۴ نفر بی همسر به دلیل فوت همسر، ۱۴۱ نفر بی همسر به دلیل طلاق می باشند. ۲۶۰۶۴ نفر هرگز ازدواج نکرده اند (۸۹۳۹ نفر زیر ۲۰ سال) و ۴۰۸۳۱ نفر در مورد تأهل یا تجرد خود اظهار نظر نکرده اند. از ۳۷۱۹۷ نفر زن ۱۰ ساله و بیشتر، ۲۵۲۳۵ نفر حداقل یک بار ازدواج کرده اند، که شامل ۲۲۸۴۰ نفر دارای همسر، ۱۹۰۹ نفر بی همسر به دلیل فوت همسر و ۳۸۶ نفر بی همسر به دلیل طلاق می باشند. ۱۱۸۶۶ نفر هرگز ازدواج نکرده اند (۷۳۳۰ نفر زیر ۲۰ سال) و ۹۶ نفر نیز وضعیت تجرد یا تأهل خود را اعلام ننموده است. گفتنی است که ۲۲ پسر و ۵۳ دختر نوجوان ۱۰ تا ۱۴ ساله شهرستان های عسلویه و کنگان متأهل می باشند. ساحل بندر عسلویه

زادگاه

از ۱۷۰۷۷۴ نفر جمعیت ساکن در دو شهرستان عسلویه و کنگان، ۱۱۴۳۶۸ نفر در نقاط شهری و ۵۶۴۰۶ نفر در نقاط روستایی اقامت دارند. در مجموع ۲۹۷۸۰ نفر روستازاده و ۱۳۳۶۹۴ نفر در شهر به دنیا آمده اند. از ۱۱۴۳۶۸ نفر جمعیت ساکن در نقاط شهری، ۴۲۱۵۵ نفر در شهر محل اقامت به دنیا آمده اند و ۶۳۵۹۲ نفر متولد شهر دیگر، ۳۹۷۲ نفر متولد روستای دیگر و ۲۱۰۵ نفر متولد خارج از کشور هستند. ۲۵۴۴ نفر نیز زادگاه را اظهار نکرده اند. از ۵۶۴۰۶ نفر جمعیت ساکن در نقاط روستایی، ۲۳۳۰۱ نفر در آبادی محل اقامت خود زاده شده اند، ۲۶۳۶۵ نفر در شهر دیگر، ۲۵۰۷ در روستای دیگر و ۴۷۷ نفر نیز در خارج از کشور به دنیا آمده اند. ۳۷۵۶ نفر هم زادگاه خود را اعلام نکرده اند.

نحوه تصرف محل سکونت

از ۲۵۳۴۴ خانوار معمولی و گروهی ساکن در واحد مسکونی معمولی، در دو شهرستان عسلویه و کنگان، ۱۳۴۵۸ خانوار در واحد ملکی زمین و بنا (عرصه و اعیان)، ۱۱۳۰ خانوار در واحد ملکی بنا (اعیان)، ۶۶۹۰ خانوار در واحد استیجاری، ۸۱۷ خانوار در واحد برابر خدمت (سازمانی)، ۱۷۰۶ خانوار در واحد رایگان، ۱۷۶ خانوار در سایر واحدها و ۱۳۶۷ خانوار نیز نوع واحد مسکونی خود را اظهار نکرده اند.

نوع محل سکونت

از ۲۵��۶۷ خانوار معمولی ساکن و گروهی شهرستان های عسلویه و کنگان، ۲۱۷۹ خانوار در واحد آپارتمانی، ۲۳۱۶۵ خانوار در خانه های معمولی غیر آپارتمانی، ۷ خانوار در چادر و ۴۹ خانوار در سایر خانه ها سکونت داشته اند و ۲۶۷ خانوار نیز نوع محل سکونت خود را اظهار نکرده اند.

مهاجرت

از ۲۵۳۳۰ نفر (۱۹۵۲۶ مرد، ۵۸۰۴ زن) مهاجر وارد شده به شهرستان های عسلویه و کنگان، طی ۵ سال گذشته، ۲۵۶۰ نفر از شهرستان محل سرشماری (۱۲۲۰ نفر از شهر، ۱۲۵۷ نفر از آبادی، ۸۳ نفر اظهار نشده)، ۲۷۳۹ نفر از سایر شهرستان های استان (۲۴۸۸ نفر از شهر، ۲۱۰ نفر از روستا، ۴۱ نفر اظهار نشده)، ۱۶۵۹۶ نفر از شهرستان های سایر استانهای ایران (۱۵۴۷۰ نفر از شهر، ۷۳۵ نفر از آبادی، ۲۹۱ نفر اظهار نشده)، ۸۶۱ نفر از خارج از کشور و ۲۶۷۴ نفر از مکانی نامشخص به این شهرستان مهاجرت کرده اند.

شهرهای تابعه

نخل تقی

نخل تقی

موقعیت سیاسی: شهر نخل تقی (Nakhl- e Taqi) از توابع بخش مرکزی شهرستان عسلویه می باشد. بر اساس تصویب نامه شماره ۲۸۱۲۵ت ۲۷۸۵۷ک در مورخ ۲۲ مرداد ماه ۱۳۸۲ هیئت وزیران، روستای نخل تقی از توابع بخش عسلویه شهرستان کنگان به شهر نخل تقی تبدیل شد. کد تقسیماتی این شهر ۷۰۹۳۷ می باشد. وجه تسمیه: رضا طاهری معتقد است که: «مردم شیبکوه، نخلستان را نخل می گویند و این موجب شده است که نخلستان تقی را نخل تقی بنامند. البته نامی که عربهای مهاجر به این منطقه داده بودند، یعیمه بوده است.» موقعیت طبیعی: این شهر کرانه ای در موقعیت جغرافیایی ۵۲ درجه و ۳۵ دقیقه و ۵ ثانیه طول شرقی و ۲۷ درجه و ۳۰ دقیقه و ۲ ثانیه عرض شمالی واقع شده و ارتفاع نسبی آن از سطح دریا ۳ متر است. شهر در ۶۸ کیلومتری جنوب شرق کنگان قرار گرفته است. محمد جعفر حقایق نگار خورموجی (۱۲۳۵ - ۱۳۰۱ ق.)، محقق و مورخ عصر ناصری، نام این روستا را به شکل نخل تقی ثبت کرده و آن را از بلوک عسلویه دانسته است. میرزا حسن حسینی فسایی (۱۲۷۳-۱۳۱۶ق.)، تاریخنگار عصر ناصری، در سال ۱۳۱۱ق. این روستا را به نام نخل تقی و در ردیف توابع بلوک کنگان ثبت کرده و به اختصار می گوید: «نخل تقی: ۱۲ فرسخ میانه جنوب و مشرق کنگان است.» پالایشگاه عسلویه محمدعلی سدیدالسلطنه بندرعباسی، در سال ۱۳۲۱ق. آن را از بنادر دشتی متعلق به بنی مالک و در حکومت شیخ حسین پور شیخ مذکور دانسته و می نویسد: نخل تقی: جزو عسلویه است و ۱۵۰ نفر نفوس باشند. مالیات ۱۷۰  تومان است. جان گوردیمر لوریمر، سرکنسول بریتانیای کبیر در بوشهر، در سال های ۱۹۱۳-۱۹۱۴م. در باره آن می نویسد: نام روستا: نخل تقی؛ جایگاه: ۲۰ میل جنوب غربی طاهری و ۶ میل شمال نابند؛ خانه ها، ساکنان: ۸۰ آلونک. یک چهارم اهالی شیعه و مابقی سنی اند؛ ملاحظات: مردم دارای ۵ کشتی از نوع بوم که مسافرت های تجاری می کنند و ۴ قایق صیادی. در تابستان در صیدگاه ها مروارید و ماهیگیری دارند و در روستا نخل میکارند.» رمی وادالا، نایب کنسول فرانسه در بندر بوشهر، در سال ۱۹۱۶م. این شهر را که در آن زمان از بندر عسلویه بزرگتر و پرجمعیت تر بوده، چنین وصف می کند: نخل تکی: دارای ۹۰۰ تن جمعیت، که دریانورد، ماهیگیر، بازرگان و کشت کاراند. صادرات آن گندم، جو، هیزم و ذغال می باشد. عبدالرزاق محمد صدیق، در باره این شهر عرب نشین می نویسد: نخل تکی: این روستا در ۱۲ کیلومتری شرق روستای شیرینو و غرب روستای عسلویه واقع شده و از توابع منطقه آل حرم می باشد. روستا در ۳۰۰ متری ساحل خلیج نای بند و با ارتفاع ۶ متر از سطح دریا قرار گرفته است. عشایر ساکن در آن عبارتند از: آل محمد سلوموه، آل خیری، آل عبادی، آل بنی جنبل، آل بنی قیس، آل بزابیر، آل کزیر، آل عبود، آل بومطور، آل کتیل، آل بوریاع، آل بوحاجی عیسی، آل بو محمد رفیع.

صیادی و اسکله صیادی عسلویه منابع درآمد: کشاورزی (کشت گندم، جو، حبوبات، سبزیجات)، به اضافه صید ماهی و غواصی و استخراج مروارید و جابجایی کالا و مسافر با کشتی و لنج بین دو بخش شرقی و غربی خلیج نابند و همچنین درآمدهای حاصل از بازرگانی محلی و البته اندکی دامداری و تربیت حیوانات اهلی. زمین های کشاورزی: السحل، الجبلیه، الرمله، اطوینه، الخلفانیه، الیبرانیه، العزفار، البشه، ارض خیری، تل الزایره. باغ های خرما: نخل الرمله، نخل الزرایب، نخل سالمین، نخل آل عیسی، نخل آل بوخیری، نخل حاج ناصر، فسیل غنوم، فسیل محمد ناصر، باغ الشیخ. وادی ها: ماعوره، جبلی چاه های آب: چاه اصغیر، چاه محلاتی، چاه ابراهیم، چاه علوه، چاه سحل، چاه حاجیه، چاه عبدالله خیری برکه ها: حاجی عیسی، جدیده آثار تاریخی: در کوههای شمالی روستا، که تا آبادی ۵ کیلومتر فاصله دارد، درون کوه آثاری تاریخی، از دوران ایران باستان وجود دارد. در میان این خانه ها و عمارات، آثار قنوات و نهری که در حال حاضر از جریان بازمانده است و به علت انباشت خاک و عدم اهتمام و رسیدگی روستاییان، قنات ها مسدود و بلا استفاده شده است.» سال جمعیت ۱۳۲۹ ۱۱۵۰ نفر ۱۳۳۵ ۱۰۲۶ نفر ۱۳۴۵ ۲۹۷ خانوار و ۱۷۸۵ نفر ۱۳۶۵ ۳۸۴ خانوار و ۲۷۸۴ نفر ۱۳۷۵ ۶۶۲ خانوار و ۴۳۱۳ نفر ۱۳۸۵ ۱۵۷۴ خانوار و ۷۸۱۸ نفر ۱۳۹۰ ۲۴۳۳ خانوار و ��۱۵۰۳ نفر     سواد: نرخ باسوادی در آن ۸۶.۳۰٪ می باشد، که در مردان ۸۹.۹۴٪ و در زنان ۷۸.۲۹٪ است. گویش و مذهب: اهالی آن عرب زبان و سنی شافعی مذهب هستند. ۱۳۶۵ Read the full article

[khaled-azadi-official]

#2019 #وحید_کشتکار #۱۵بهمن #حاجی_آباد #کنسرت @vahidkeshtkar #هرمزگانی #بندرعباس #بندرعباسی #ایران (at حاجی‌آباد) https://www.instagram.com/p/B7Qo1hLAH5X/?igshid=1fgc6ab8s962m

[moslemppp]

🤔هـرمزگانیها بگین این چیه؟ #هرمزگانیها @radio.bnd . #هرمزگان#بندرعباس #بندرعباسیها #هرمزگانیها #هرمزگانی #بندرعباسی #سورو #هرمز #سوروقدیم #ساحل #دریا #جنوب #کرونا #قشم #قشمی #میناب #مینابی #مینابیها #بندرلنگه #بندرکنگ #بندرخمیر #سیرک #کهورستان #پارسیان #گاوبندی (at Hormozgan Province) https://www.instagram.com/p/CQFbWGEHAVr/?utm_medium=tumblr

[asbeabi]

ترشی انبه به سبک بندرعباسی ها

ترشی انبه یکی از لذیذترین ترشی های دنیاست که فصل تهیه آن تابستان است. طرز تهیه ترشی انبه با رو��ن زیتون به سبک بندرعباسی ها را در ادامه بخوانید.

from http://bit.ly/2MoMUNy via ترشی انبه به سبک بندرعباسی ها

[khoonevadeh]

طرز تهیه ترشی انبه به سبک بندرعباسی‌هاhttps://khoonevadeh.ir/?p=29993

مجله افق کوروش: انبه یکی از خوشمزه‌ترین، مقوی‌ترین و مفیدترین میوه‌های تابستانی است. انبه سرشار از مس، کلسیم، آهن و آنتی‌اکسیدان‌هایی مثل بتاکاروتین است و به همین دلیل پوست را جوان و شاداب نگه می‌دارد، ضد سرطان است، سلامت شبکیه چشم را تضمین می‌کند، برای سلامت استخوان‌ها و پیشگیری از پوکی استخوان بسیار مفید است و قند خون را تنظیم می‌کند.

اگر یبوست دارید انبه بخورید و برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی از انبه غافل نشوید. ترشی انبه هم یکی از لذیذترین ترشی‌های دنیاست که فصل تهیه آن تابستان است. طرز تهیه ترشی انبه با روغن زیتون به سبک بندرعباسی‌ها را در ادامه بخوانید.

مواد لازم

انبه: ۱ کیلوگرم

تخم گشنیر: ۱ قاشق غذاخوری

گلپر: ۱/۲ قاشق چای‌خوری

زعفران دم کرده: ۱/۲ قاشق چای‌خوری

رنگ پودری زعفران: ۱/۲ قاشق چای‌خوری

زردچوبه: نوک قاشق چای‌خوری

سیاه دانه: ۱ قاشق غذاخوری

فلفل گرد هندی تند و آسیاب شده: ۱ قاشق غذاخوری (اگر طعم تند را می‌پسندید بیشتر بریزید)

پودر انبه: ۱ قاشق مرباخوری

شکر: ۱ قاشق مرباخوری

پودر خردل: نوک قاشق چای‌خوری

سیر: ۱ بوته کامل و له شده

روغن زیتون: ۴ قاشق غذاخوری

سرکه: به مقدار لازم

نمک: به مقدار دلخواه

طرز تهیه

۱. ابتدا پوست انبه‌ها را بگیرید و به صورت خلالی برش بزنید و خرد کنید. انبه‌ها را در یک ظرف مناسب بریزید و روی آن‌ها به مقدار دلخواه نمک بپاشید. ابتدا کمی نمک بپاشید و مزه کنید که شور نشود، اگر نمکش کم بود کمی دیگر اضافه کنید. سایر ادویه‌ها و فلفل‌ها به جز شکر و سیاه دانه‌ها را هم اضافه کنید.

۲. انبه‌های مزه‌دار شده را به مدت نیم ساعت در آفتاب بگذارید تا حسابی شیره انبه بیرون بیاید. در این فاصله سرکه و روغن زیتون را در قابلمه بریزید و روی شعله متوسط گاز بگذارید تا به دمای جوش برسد. انبه‌های مزه‌دار شده را به همراه سیر له شده در یک قابلمه جداگانه بریزید و شکر را هم به آن‌ها اضافه کنید.

۳. حالا سرکه جوشیده را کم کم به انبه‌ها اضافه کنید. سرکه باید فقط روی انبه‌ها را بپوشاند و به حدی باشد که بتوان انبه‌ها را با قاشق هم زد. شعله گاز را زیاد کنید تا به مدت ۵ دقیقه انبه و سرکه روی شعله بجوشند و بپزند. شعله گاز را خاموش کنید و اجازه دهید ترشی سرد شود و سپس سیاه‌دانه را به ترشی اضافه کنید.

۴. ترشی انبه شما با غلظتی خوب و مناسب به همین راحتی آماده است. ترشی را در ظرف تمیز، خشک و بدون بو بریزید و درب ترشی را محکم ببندید. ترشی را در جای خشک و خنک نگهداری کنید.

نکته مهم

در طرز تهیه ترشی انبه با روغن زیتون این است که اگر دوست دارید ترشی انبه شما له نشود و انبه‌ها در آن درسته باشند باید فقط ترکیب روغن زیتون و سرکه جوشیده را به انبه‌ها اضافه کنید و بعد از اضافه کردن آن‌ها به انبه، ترشی را روی شعله گاز نجوشانید.

منبع : برترینها

[amiralionly]

ششمین فستیوال‌ فیلمهای ایرانی مونیخ نمایش می‌دهد: «چی‎چکا قصه‎ی شب» | رها فریدی یک‌شنبه بیست و سوم تیر، ۹۸ ساعت ۸:۳۰ عصر مونیخ، آلمان «چی‎چکا قصه‎ی شب»، مستندی از رها فریدی در ششمین فستیوال فیلم‌های ایرانی مونیخ به نمایش درمی‌آید. «چی‎چکا» که به بندرعباسی به معنی «قصه‎ی شب» است، مستندی است موزيکال و مردم نگار. فيلم روایتگر زندگی پر چالش خنياگر هرمزگانی «ابراهيم منصفی» است. او ریتم و سروده‎های بومی‎اش را با گیتار همراه کرد و ترانه‎هایی از عشق و رنج و آزادی به یادگار گذاشت. «چي‎چکا قصه‎ی شب» پنجره‎ای به جنوب ايران باز می‎کند؛ معرف موسيقی محلی و معاصر بندرعباس است و آداب‌ورسوم مردمان اين منطقه را به تصوير می‎کشد. “Chicheka Lullaby” | Raha Faridi | 97 min | 2019 | Sunday, July 14, 2019 8:30pm Sound and scenes from south of Iran The story of a musician omitted from society, who inspired a generation by songs of freedom, love and pain. “Chicheka Lullaby” is a music and anthropological documentary. It pictures the life story of the influential musician of south of Iran, Ebrahim Monsefi. He was an alternative artist in challenge with his society who lived a creative life with a strong sense of humor combined with depression. He died 20 years ago in poverty and drug addiction but created 100s of lyrics and recorded more than 200 songs with a small cassette player. He traveled spreading the message of love and freedom and inspired many with his words, voice and guitar. Today’s musicians are covering his songs but his story has never been told. The film not only archives a collection of traditional music and contemporary fusion but also opens up a window to south of Iran, showing the people’s culture and lifestyle. Carl-Amery-Saal, Gasteig München www.cinema-iran.de (at Gasteig München) https://www.instagram.com/p/BzxHCEBnAcY/?igshid=jbho3k6qum96

[mhkhkco]

واکنش بندرعباسی‌ها در برابر گرانی خانه

واکنش بندرعباسی‌ها در برابر گرانی خانه

واکنش بندرعباسی‌ها در برابر گرانی خانه وقتی خانه روی دست‌شان باد کرد و کسی آن را اجاره نکرد یا نخرید، آن‌ وقت مجبور می‌شوند، فتیله قیمت را پایین بکشند و با مردم راه بیایند.

[saeedp09-blog]

مقایسه پروازهای ارزان قیمت به بندرعباس با سادگی و با استفاده از کادر جستجو در سایت سالواتراول و با نتایج جستجوی متنوع به شما طیف گسترده ای از خطوط هوایی و نمایندگان مسافرتی ارائه می دهد که پرواز های ارزان به فرودگاه بندرعباس را از هر نق��ه از ایران نشان می دهد و سپس می توانید به طور مستقیم با کلیک کردن به آژانس ها یا سایت های هواپیمایی، پرواز خود را به فرودگاه بندر عباس رزرو و خریداری کنید.

اگر تاریخ مسافرت شما قابل انعطاف باشد، سایت بلیط لحظه آخری سالواتراول می تواند بهترین و ارزانترین بلیط ها به مقصد بندرعباس را برای شما تهیه و خریداری نماید، برای این منظور کافیست وارد سایت سالواتراول به آدرس زیر شده و انتخاب نمایید.

www.stkt.ir

اگر به دنبال یافتن بهترین، ارزان ترین و مطمئن ترین بلیط ارزان یا بلیط لحظه آخری به مقصد بندرعباس هستید، در قسمت تقویم سایت، تمام ماه را انتخاب کنید، نمودار ما بهترین قیمت ها برای دوره های 15 روزه را به شما نشان می دهد.

پس از انتخاب بلیط بندرعباس و تکمیل فرم خرید، بلیط صادر شده و برای شما ارسال می شود، برای استفاده چاپ بلیط ضرورتی ندارد، می توانید عکس بلیط را در فرودگاه به متصدی و کانتر مربوطه نشان دهید تا کارت پرواز برای شما صادر شود.

بهترین راه برای پیدا کردن یک بلیط به مقصد بندرعباس جستجو کردن در تمام سایت های فروش بلیط است، سایت ما این کار را برای شما انجام می دهد. ما چندین سایت و چندین شرکت هواپیمایی را برای شما در یک زمان جستجو می کنیم، بنابر این شما مجبور به زحمت جستجو های مکرر نیستید.

به همین دلیل است که ما فکر می کنیم بهترین مکان برای یافتن بلیط ارزان قیمت بندرعباس سایت سالوا تراول است. خطوط هوایی قیمت بلیط هواپیما به بندرعباس را بر اساس روز و زمان به ما اعلام می کنند و شما می توانید پرواز خود را رزرو و خریداری نمایید.

ما داده ها را از همه خطوط هوایی جمع آوری کرده ایم و متوجه شده ایم که سه شنبه ها، چهارشنبه ها و شنبه ها اغلب بهترین روزها برای رزرو پرواز به بندرعباس هستند. اگر می خواهید درباره بلیط هواپیما به بندرعباس بیشتر بدانید، مقاله ما را درباره بهترین زمان برای خرید بلیط های هواپیمایی که در همین سایت قرار داده شده است را مطالعه کنید

درباره بندرعباس بیشتر بدانید :

شهر بندرعباس مرکز استان هرمزگان در جنوب ایران است. شهر بندرعباس در بخش مرکزی شهرستان بندرعباس قرار دارد و یکی از نام‌های قدیمس آن بندر گمبرون بوده است.

بندرعباس بزرگترین بندر ایران است که مقدار بسیار بالایی از ترانزیت کالا از طریق بنادر شهید رجایی و باهنر صورت می‌گیرد. فاصله بندرعباس تا تهران ۱۳۳۳ کیلومتر است. جمعیت این شهر در فصل‌ های مختلف سال متفاوت است. بندرعباس به دلیل شرایط خاص خود همواره پذیرای میهمانان زیادی از اقصی نقاط ایران است.

آب و هوای بندرعباس

آب و هوای بندرعباس گرم و مرطوب است. به طور کلی در بندرعباس از نیمه آبان تا نیمه فروردین دارای آب‌ و هوای مطبوعی است. ماه‌ های اردیبهشت و خرداد هوا خشک، ماه‌ های تیر تا مهر دارای اب و هوای مرطوب است.

دمای هوای شهر بندرعباس در گرم‌ترین روزها به ۵۲ درجه سانتیگراد و در سردترین روزها به ۲درجه سانتیگراد می‌رسد. میانگین بارش بندرعباس در حدود ۲۰۰ میلیمتر است.

رسم و رسوم بندرعباس

حنابندان یکی از آداب و رسوم عروسی در بندرعباس ��اشد. در شب حنابندان زنان شرکت کننده بندرعباسی دستشان را با آغشتن به ظرف حنایی که دور تا دور مراسم گرداننده می‌شد رنگ می‌کنند.

زار: مراسم زار همراه با گونه‌ای موسیقی که موسیقی زار نام دارد، برای بیرون کردن مرض از جسم بیمار اجرا می‌شود.

روز دمور: در گذشته خانواده‌ها همراه با کودکان و گاه اقوام نزدیک خود به باغهای مجاور شهر، خصوصاً نخلستانها می‌رفتند و ضمن صرف ناهار در آنجا به کمک طنابی که از برگ درخت خرما بافته می‌شود و چیلک chilak نام دارد، تابی به دو درخت خرما می‌بستند که به آن دمور می‌گویند. کودکان با آن تا غروب بازی می‌کرده و عصر هنگام همگی به خانه هایشان بازمی‌گشتند. البته این رسم امروزه کمتر انجام شده ولی در گذشته اکثریت غریب به اتفاق مردم آ�� را انجام می‌دادند.

روز نوروزی مرده‌ها: در قدیم در بندرعباس یک هفته قبل از عید سفره‌ای در خانه خود یا به شکل اشتراکی در منزل اقوام یا همسایگان می‌انداختند که به آن نوروزی مرده‌ها گفته می‌شود. این سفره که به مناسبت یادبود اموات در آخرین روزهای سال انداخته می‌شود، شامل غذاهایی بود که هر کس به منظور خیرات برای اموات خود می‌ریخت و در آن قرار می‌داد. یکی از اصلی‌ترین موادی که جهت خیرات در این سفره گذاشته می‌شود، خرمای مالیده‌ای است که از تابستان در مشک بدین منظور ذخیره می‌شده. این خرما را همراه با باقلا پلو یا شیر در این روز صرف می‌کردند.

روز سفره اموات: در این روز که ده روز قبل از مراسم آن انجام می‌شود، هرکس به فراخور وضعیت مادی و اقتصادی اش برای خیرات اموات خود غذا یا میوه و شیرینی تهیه کرده و تمام روز در خانه خویش مراسم فاتحه و قرآن خوانی برگزار می‌کند. این مراسم سرانجام با خوردن شام در منزل صاحب خانه پایان می‌پذیرد. این مراسم با گذشت زمان به فراموشی سپرده شد؛ ولی در روستای روستای زیارت پیر چوگان همچنان رایج است. زنبیل گردانیدن: رسم زنبیل گردانیدن نیز از آیین‌های مرسوم در بندرعباس و استان هرمزگان است. در هرمزگان گاهی اتفاق می‌افتد که بچه‌ای در سن ۱۸ ماهگی یا دو سالگی به اصطلاح محلی پا نگرفته و راه نمی‌افتد. پدر و مادر طفل، برای راه افتادن بچه خود، یک روز بر و بچه‌های همسایه را خبر می‌کنند و فرزند خودشان را در یک زنبیل که با پوشال درخت خرما، درست شده؛ می‌گذارند و آن را به دست بچه‌های همسایه می‌سپارند تا زنبیل محتوی بچه را به درب حداقل شش خانه ببرند.

بچه‌ها با ترتیب خاصی دو طرف زنبیل را گرفته و در حالی که زنبیل را مثل یک تخت روان حرکت می‌دهند با صدای بلند این عبارت را می‌خوانند: کندو پا نداره، خیرش بکن به کندو، تا کندو پا بگیره، کندو پا نداره، خیرش بکن … بعد با همان تشریفات زنبیل را به درب خانه‌های دیگر می‌برند و عبارات بالا را دسته جمعی می‌خوانند و این کار در حدود دو ساعت طول می‌کشد، در خاتمه مراسم دوباره زنبیل محتوی بچه را به خانه پدر و مادر طفل برگردانیده و بچه را تحویل می‌دهند. اهالی عقیده دارند که بعد از انجام چنین مراسمی، طفل پا می‌گیرد و راه می‌افتد.

قربانی برای ریزش باران: بر اساس یک رسم قدیمی، همه ساله در استان هرمزگان به خصوص؛ جزیره قشم برای ریزش به موقع باران یا ریزش زودتر و بیشتر باران، تعداد قابل توجهی گوسفند قربانی می‌کنند و گوشت آن‌ها را به صورت خورش درآورده و به همراه برنج بین مستمندان توزیع می‌نمایند. مراسم در بیرون شهر صورت می‌گیرد و پیش از هر کاری اهالی به خواندن نماز می‌ایستند و سپس گوسفندها را ذبح می‌کنند، هم‌زمان با فراهم کردن مراسم قربانی، آب انبارهای خود را که در محل به نام برکه معروف است؛ تخلیه و تمیز کرده و منتظر ریزش باران می‌مانند.

قبله دعا (دعای طلب باران): قبله دعا از سنت پیامبران و یکی از مراسم قدیمی مردم استان هرمزگان است که تا به امروز هم‌چنان زنده است. این مراسم برای مردم بومی جنبه مقدسی پیدا کرده است. در سال‌هایی که باران به موقع نمی‌بارد و آب برکه‌ها و چاه‌ها کم می‌شود و دشت‌ها و صحراها سبز نمی‌شوند، و خشک سالی شود مردم بندر عباس مطابق رسوم قدیمی برای طلب باران آیینی را اجرا می‌کنند که به آن اصطلاحاً قبله دعا گفته می‌شود. رسم قبله دعا را با صلاحدید یکی از ریش سفیدان و افراد با ایمان محل در یک روز جمعه برگزار می‌کنند.

در این روز همه اهالی بندر عباس از پیر و جوان، زن و مرد، به محلی خارج از شهر می‌روند. آنها کودکان را بخاطر اینکه معصوم و بی گناه هستند و دعاهایشان زودتر اجابت می‌شود، با خود همراه می‌کنند. پس از رسیدن به محل مورد نظر که معمولاً روی تپه‌ای واقع است شروع به خواندن دعا و نماز می‌کنند. پس از آن اقدام به قربانی کرده و از گوشت قربانی نذری می‌پزند. با غذای نذری فقرا و مساکین را اطعام می‌کنند و با دعا و خیرات از خدا می‌خواهند برای آنها باران بفرستد.

برگرفته از سایت http://stkt.ir

[sirafkhabar]

مردم شناسی غذاهای محلی بوشهر + عکس

محمد علی خان سديد السلطنه کبابی بندرعباسی در یادداشت های خود بسان یک مردم شناس هوشیارو زیرک سعی کرده همه غذاها، نانها، شربت آلات، حلواها، شیرینی ها و دسرها و پیش غذاهای مردم بوشهر را شناسایی و ثبت و ضبط نماید. این همه را وی مدیون اقامت طولانی اش در بندر بوشهر در ایام نوجوانی و جوانی و سفرهای متعدد بعدی به این بندر، می باشد (مردم شناسی غذاهای محلی بوشهر) سديد السلطنه بسان یک آشپز حرفه ای نه تنها لیست همه غذاها را ثبت کرده، بلکه مثل یک نویسنده امروزی کتاب های مرسوم آشپزی «مواد لازم» و طرز تهیه بسیاری از غذاهای محلی بوشهر را نیز ذکر کرده است. علاوه بر این با دقت خ��صی غذاهای هر وعده را شرح داده و عادت های فصلی و غذاهای مربوط به هر فصل از سال در بوشهر را نیز فراموش نکرده است. افزون بر همه اینها، او قیمت برخی اجناس، تعداد مراکز عرضه و توزیع مواد غذایی، مالیات های مربوطه و نرخ برخی اشیاء مربوط به مواد خوراکی یا لوازم آشپزخانه و حتی محل اصلی و اولیه تولید اینگونه کالاها را با دقت یک اقتصاددان، ثبت نموده است. خواننده امروزی، پس از یک قرن و اندی از تالیف این یادداشت ها، می تواند با مأخذ قرار دادن نوشته های سدیدالسلطنه فرهنگ غذایی و غذاهای محلی بوشهر در صد سال قبل را با جزئیات کامل بشناسد و به خاطر سپارد. پرسه و جستجو در متون قاجار و عصر مشروطه نشان می دهد که از این نظر، سدیدالسلطنه مردم شناس و مورخی یگانه است و هیچ ایرانی دیگری را نمی توان با او مقایسه کرد.  

غذاهای عمومی مردم ب��شهر

سديد السلطنه درباره غذاهای عمومی مردم بوشهر در فاصله مشروطیت تا جنگ جهانی اول و مصرف هر غذا در هر فصلی می نویسد: مشروب آشامیدنی و مأكول (خوردنی) شربت آلاتشان: آبغوره و آبلیمو و سکنجبین است و با شکر صرف کنند. حلويات آنها عصيره عصیده است از آرد و شیره ی خرما و روغن ترتیب دهند. دیگر رنگینک از خرما و آرد و روغن ترتیب شود. در تابستان نان و پیازو رطب و للک. در پائیز خرما به جای رطب صرف شود. زمستان را ماهی و دوغ و لورک و خرما با ماس و خرما و نان و آش گندمین صرف نمایند. بهار هم تقریبا به ترتیب زمستان خواهد بود. اسامی گیاهی چند که با غذا خوردند. توله و گتدره است.»

«غذای فصل» مردم بوشهر

سدیدالسلطنه در جای دیگری از یادداشت های روزانه اش درباره غذاهای مردم بوشهر در فصل های مختلف سال با تفصيل و جزئیات بیشتری بحث کرده و اطلاعات بسیار ارزنده ای جمع آوری و تدوین نموده است. درباره رژیم غذایی بوشهری ها در فصل بهار و انواع خوردنی ها و آشامیدنی های آنان در اولین فصل سال می نویسد: «بهار: اوائل فصل ماهی تازه می خورند. در اواخر فصل بهار ماهی نمک سود خشک با ماهی نمک سود که ماهی خمره (ماهی شور) گویند صرف شده و ماس (ماست) دوغ و کشک و پنیر و خرما و آبگوشت و خورش از لوبیا و عدس. از سبزی آلات: کاهو و چغندر و بالنگ و خیار و هندوانه و خربزه است. ماهی خمره را باید سه چاروچهار ساعت با آب خیسانده، بعد با سرکه جوشانیده و همراه نان و پنیر و سرکه و خرما صرف نمایند و ماهی خشک موتوا را آن قدر خیسانیده که شوری آن رفته، بعد با آب طبخ کرده و با نان و پیاز و تربچه خورند.» درباره عادت غذایی مردم بوشهر در تابستان ها می نویسد: تابستان: ماهی تازه زیاد مصرف شود. ماهی خشک و ماهی خمره هم صرف کنند و پنیر و لورک و ریچار و ارده و خورش از لوبیا یا عدس (دال عدس) یا نخود و آلو بخارا ترتیب داده، از فواکه (میوه ها ) انگور و انجیر و رطب و انار و هندوانه مصرف می شود.» غذای پائیزی اهالی بوشهر عبارت بوده از: «پائیز: ماهی تازه قلت دارد. نان و آبگوشت و خورش حبوبات و ارده و خرما و از مرکبات: نارنگی، که به قلت است و مدنی الیمو شیرین و انار و بیدخونی مصرف می شود.» و سرانجام درباره غذاهای زمستانی بوشهری ها می نویسد: مانند سایر مواقع نان زیاد مصرف کنند و گاهی ماهی تازه مصرف نمایند و ماهی را چار گونه حاضر کرده: يا قلیه سازند، یا به انداز کنند، یا در تنور پخته، یا در تاوه سرخ نمایند. گاهی آبگوشت خورند. خورش از چغندر و گزر (نوعی هویج محلی)، زردک یعنی زردک ترتیب دهند. از میوه جات مدنی الیمو شیرین و نارنگی و نارنج از سبزی آلات: تربچه و کاهو. از حلويات: یا خرما وارده، یا حلوا راشی، که مرکب از ارده و شیره ی خرما است، صرف شود. ارده از شیرهای کنجد سازند.»

مواد لبنی و لبنیات در بوشهر

همانطور که مشاهده شد حجم قابل ملاحظه ای از غذاهای سنتی و محلی شبه جزیره بوشهر فراهم آمده و از فراورده های شیر و مواد لبنی بوده است. بر همین اساس، سديد السلطنه در نوشته های خود درباره بوشهر، کوشیده حتی طرز تهیه مواد لبنی را نیز از قلم نیندازد. به طور مختصر و مفید، اطلاعات قابل توجهی در این باره ثبت کرده است. درباره ماست می نویسد: شیر را چون دوشند، هنوز از حرارت نیفتاده، در یک من شیر پنج مثقال ماس (ماست) مایه داده و در بادیه ظرف از مس گذاشته سر آن محکم پوشیده، فراز (بالای اجاق که آن را «چاله» گویند، گذارند و آن چاله فقط خاکستر نیم گرمی دارد. تقریبا بعد از ده ساعت، بادیه را فرود آورند و ماس ماست به عمل آمده است.» (ص ۲۹) درباره ساخت دوغ و کره نویسد: در یک من ماس (ماست) دو من آب کنند و در خیگ ریخته، و آن خیگ بیشتر از پوست آهو است و به آن «نهره» گویند. در خیک را محکم بندند و بر سه پایه ای که از شاخه ی درخت ترتیب دهند و آن را «لاله» گویند، آویزانند. در تابستان، یک ساعت و در زمستان دو ساعت، آن خیک را جنبانیده. آن ماس ماست، آب دوغ شود و کره روی دوغ جمع شود. در یک من ماس (ماست) مزبور، یک قیاس الى دو قیاس کره عاید شود.» طرز ساخت «روغن» توسط بوشهری ها در عصر قاجار چنین بوده است: «یک من کره در بادیه گذاشته تقریبا سی دقیقه جوشانیده، آب آن بخار و خارج شود. زواید دیگر به لب بادیه آمده، آن را خارج کرده، بادیه فرود آورند، چون سرد شود روغن صاف و بدون غش به عمل آید. از یک من کره، سه چارک روغن پیدا شود.» یکی از پر مصرف ترین اقلام مواد لبنی در بوشهر تورک و خصوصا کشک بوده است. تلیت کشک، به خصوص در تابستان ها، غذای اغلب اهالی بندر بوشهر به شمار می رفته است. سدیدالسلطنه طرز ساخت لورک و کشک را چنین آورده است: « دوغ را چون کره ی آن جدا کرده، سی دقیقه تقریبا جوشانیده، بادیه را فرود آورده و سرد شده و پنیر نیم بند شود و آن را «لورک» گویند. لورک را در کیسه ی نازک گذاشته و آویخته و کلیه آب آن چکیده، بعد کیسه را در زیر دیگ نهاده، چون نصف خشک شود، مانند گلوله آن را قالب قالب کرده و خشک کنند و «کشک» شود.» و بالاخره درباره ساخت پنیر می نویسد: شیردان گوسفندی که تازه زائیده شده در کیسه ای دوخته و برای مایه ی پنیر نگاهداشته و مدتها به کار آید. مایه ی مزبور را ربع ساعت در شیر گذاشته، بعد شیر را در کیسه نهاده و آویخته و آب آن چکیده و «پنیر» شود.»

اغذیه در بوشهر

محمد علی خان سديد السلطنه در سال ۱۳۳۰ هق/۱۹۱۱م.گزارشی برای میرزا کیخسرو شاهرخ نماینده پارسیان و زرتشتی ها در مجلس شورای ملی نوشت. در این گزارش اشاره کوتاهی به «اغذیه» مردم بوشهر نیز شده است: بیشتر نان گندم است که از خود اطراف آنجا به عمل آید، دیگر برنج است که از هند وارد شود و گوشت گوسفند است که در خود اطراف آنجا موجود است و ادویه جات از هندوستان وارد نمایند.»

انواع نان های محلی بوشهر

بعد از غذاها و مواد لبنی، نوبت نان های محلی بوشهر است. سدیدالسلطنه در یادداشت های خود کوشیده تا انواع نان های بندر بوشهر و طرز ساخت و مواد لازم آنها را شرح دهد. وی علاوه بر شرح نان ها به نکات اقتصادی و جامعه شناختی جالبی نیز اشاره دارد. چهار نوع نان را معرفی کرده است: اولین نان «نان بل بل» است: «نان بل بل: یک من آرد خمیر کنند و نصف قیاس از خمیر روز گذشته بدان مایه دهند و یک قیاس خرما با آن شریک کرده، در تابستان بعد از دو ساعت و در زمستان بعد از چهار ساعت، آن خمیر خواهد رسید و بلند شده و آن را قرص قرص کرده روی تخته ای که آن را بوشهری ها «خوت» و در ایران « خون چک» گویند، با دست خود مدو را پهن کرده، بعد قرص مزبور را روی «جت» گذاشته و جلت شبیه جله حمالها است و قرص بر جلت چسبیده و دست خود را در وسط جلت کرده و جلت بلند نموده و به تنور گرم درون برده و قرص نان را به هزاره ی تنور ملصق کرده، در عرض یک دقیقه برشته شود. فورا با دست، و بعضی با سیخ، از تنور بیرون آرند. و نان مزبور بسیار لطیف است و در بوشهر اهل محلات شنبه ای آشنبدی، وعدى و کوتی و دهدشتی و بهبهانی و اهل ریشهر، مصرف کنند،» «رده» دومین نان است: نان گرده: مانند نان بل بل ساخته شود لیکن جسیم سازند و معادل شش نان بل بل خواهد شد و روی آن روغن ریخته و کنجد دانه پاشند. قبل از آنکه وارد تنور کنند، و نان گرده را تفننأ سازند.» سومین نان «نان تیر تنوری» است: «نان تیرتنوری: مانند فوق زنان بل بل] ساخته شود به غیر از آنکه آن را با چوبی که هم «تیر» هم «چه» گویند، پهن کرده و لطیف تر و نازک تر از نان بل بل است. دو از آن معادل یک بلبل شود و مصرف بزرگان شهر و اهل بندر ریگ است و نان مزبور ثرت است و شکسته می شود برخلاف دو نان دیگر.» از اشاره تاریخی سديد السلطنه دریافت می شود که نان «تیرتنوری» بومی اهالی بندر ریگ بوده و از آنجا به بوشهر آمده است و در آغاز در بندر بوشهر مخصوص بزرگان و اعیان و اشراف بوده است. چهارمین و آخرین نانی که سدیدالسلطنه معرفی کرده، «نان تاوه» است:

نان تاوه چهارمین نان

«نان تاوه: آن را نان تیری هم گویند: چون خمیر رسیده شود با «چوه» آن را زیاد نازک پهن کرده سه دانه ی آن معادل یک نان تیر تنوری شود. چون پهن کردن با چوبی که آن را «نان داریه کن» گویند، بلند کرده بر «طبق» گذاشته، چون جمع شود سه نان، سه نان با همان چوب برداشته روی تاوه گذاشته و زودتر از دیگران برشته شود و مصرف اهل کازرون است. در تابستان دیگران هم مصرف کنند.» از اطلاعاتی که سدیدالسلطنه درباره خاستگاه جغرافیایی «نان تاوه» داده روشن می شود که طرز ساخت این نان نیز از کازرون وارد بوشهر شده است. کازرونی ها در چند قرن اخیر به طور مدام به بوشهر مهاجرت کرده اند و بدیهی است در این مهاجرت ها خرده فرهنگ ها و آئین و رسوم زندگی خود را نیز به بوشهریها آموخته اند. یکی از مهمترین نان های بوشهر «کماچ» است. با وجودی که سديد السلطنه چند جا از کماچ و کماچ پزی نام برده، عجیب است که درباره این نان و طرز تهیه آن توضیحی نداده است.

سوخت برای پخت نان در بوشهر

سدیدالسلطنه در پایان توضیحاتش درباره انواع نان ها، حتی بحث تنورو سوخت آن را نیز از یاد نبرده و به طور بسیار فشرده و مختصر، مطلب کوتاهی در این باره نوشته است: سوخت برای نان از متمولین هيمه (هیزم) است و از بقیه تارو پود علف گر گم. تنور در خانه را کوچکتر از تنور خبازان نانوایی ها سازند.» از توضیحات سديد السلطنه می توان دریافت که ثروتمندان و متمولین بوشهری در خانه های خود برای سوخت تنور از هیمه و هیزم، که گران بوده و از خارج از بوشهر می آورده اند، استفاده می کرده اند و مردم فقیر و تهی دست از علف های هرز و خصوصا علف گرگم برای تامین سوخت تنورهای خود، استفاده می نموده اند.

اقتصاد لوازم نان پزی در بوشهر عصر قاجار

نکته اقتصادی و جامعه شناسی تاریخی بسیار مهمی که در یادداشت های سديد السلطنه باید به آن اشاره کرد، توضیحات مردم شناسی - تاریخی است که وی درباره اشیاء و لوازم نان پزی در بوشهر، نام های محلی هر کدام، محل ساخت هر شیئی و سرانجام قیمت هر کدام از آنها، داده است. این اطلاعات منحصر به فرد است و در هیچ منبع دیگری مشابه آن یافت نمی شود. سديد السلطنه بسان یک اقتصادان و متخصص بازار می نویسد: ظرفی که گندم در آن خورد کنند «جون» گوینده از دشتی و زنگبار در آفریقا آرند و پنج هزار فروشند. دست آس را «آک» گویند و از عباسی (بندرعباس ) و (بندر لنگه برند و پنج هزار دهند. ظرفی که دست آس در آن نهند، در بوشهر از گچ سازند و آن را «گونه» گویند. غربال را «آبریز» گویند، از بصره و محمره (خرمشهر) آرند؛ از رودهی حیوان ساخته شود و سی شاهی فروشند. ظرفی که خیمر در آن نمایند «جفنه» گویند. از فیروز آباد و زنگبار آرند و دو هزار فروشند. ظرفی که آرد بدان پزند معروف است به «سفره» و از ک��باس است. چوبی که نان با آن پهن کنند هم «تیر» گویند و هم «وه» و از بهبهان آرند و پنج شاهی است. ظرفی که نان بر آن پهن شود «جون» گویند، از تخته سه هزار - و از گچ - دو هزار فروشند. تاوه از آهن است و دو هزار ارزش دارد. تنور در ریشهر سازند و دو هزار فروشند. «جلت» که نان را با آن بند کرده در تنور گذارند، ده شاهی ارزش دارد.» اگر با دید اقتصاد تاریخی به نقل قول بالا نگریسته شود به خوبی می توان ارتباط اقتصادی و داد و ستد بندر بوشهر را با بنادر و شهرهای همجوار خود و همچنین زنگبار در شرق آفریقا، در عصر قاجار پی برد. رابطه با آفریقا از هزاران سال پیش وجود داشته و حتی تا عصر پهلوی اول نیز ناخدایان و کشتی های بوشهری برای تجارت و احيانا قاچاق غلام و کنیز (برده) به مناطقی از شرق آفریقا سفر می کرده اند. بوشهری ها در دوران قاجار جون و جفنه را از آفریقا وارد می کرده اند.

میوه های فصل در بوشهر

علاوه بر انواع غذاها، نانها، شربت ها و پیش غذاهای مربوط به هر فصل، که به تفصیل در صفحات قبل به آنها پرداختیم، سدیدالسلطنه درباره کشت و زرع هر میوه و سبزی و فصل کاشت و برداشت آنها نیز مطالبی برای گفتن دارد. درباره فصل میوه ها و سبزی ها در شبه جزیره بوشهر می نویسد: درخت خرما را بعداز نوروز و در پائیز غرس کنند. هندوانه را بعداز نوروز بکارند. بالنگ (خیار و خربزه و ذرت در بروج (ماه ها زمستان و کاهو و تربيزه بیست و شش هزار بل وارد شده و هر بل هشت من تبریز شود. در اواخر موسم، که برج میزان (مهر) است، ارزش هر یک بل، سه قرن سلفا پیش خرید ابتیاع کنند. هر چه به موسم، نزدیک تر شود، گران تر می شود. حاج میرزا غلامحسین و حاج غلامعلی تجارت قصب کنند.»

ترتیب و موقع غذا

سدید السلطنه افزون بر رژیم غذایی مردم بوشهر در هر فصل، عادات روزانه غذایی آنان را نیز از یاد نبرده و در دو جای از یادداشت های خود در این باره مطالبی نگاشته است. یک جا درباره خوردنی ها، آشامیدنی ها و «کشیدنی های روزانه بوشهری ها نوشته است: بعد از فریضه ی صبح نماز صبح با چاهی (چای) و نان خانگی ناشتا شده کنند، بعد مشغول قلیان شوند. چاهی را با شکر صرف کنند. از دخانیات هم تنباکوی معروف به «گرم» استعمال نمایند و نهار را قبل از زوال ظهر صرف نمایند و آن خرما است با رطب، با نان و پیاز و دوغ و کاکل (بر وزن کابل) و منگک و توله، و هر سه علف خودرو و در زمستان و بهار پیدا شوند، و یک ساعت از شب گذشته صرف شام کنند و آن عبارت از نان و پیاز و آب کشک و بعض اوقات آبگوشت و در عرض هفته، یک شب یا دو شب برنج که از هند آید، صرف می نمایند.» سديد السلطنه در جای دیگری از یادداشت های خود به نوعی دست به تحلیل طبقاتی» مردم بوشهر و نوع غذاهای آنان زده و درباره غذاهای مردمان فقیر و تفاوت آن با غذاهای طبقه متمول و ثروتمند نوشته است: با مداد گماچ و چاهی می خورند، ناهار: نان و آبگوشت و خرما با نان و پنیر و سبزی آلات با ماهی شور و خرما وارده. در عصر چاهی. شام نان و خرما با ماهی و خرما یا نان و آبگوشت و در شب جمعه برنج و در موقع هندوانه، قبل از نهار، هندوانه صرف کنند. لیکن متمولین (پولدارها هر شب برنج و خورش متنوع و ایام اعیاد عیدها) رشته و مرغ و شکر پلو مصرف می نمایند.» از تحلیل داده های سديد السلطنه می توان دریافت که قوت غالب اهالی بندر بوشهر در عصر قاجار و در آستانه مشروطیت تا جنگ جهانی اول عبارت از نان، ماست، خرما وارده و گاهی آبگوشت بوده است. این غذای غالب مردم تهی دست و نادار بوده است. اما غذای متمولین و پولدارهای بوشهری عبارت بوده از: برنج، رشته، شکرپلو و مرغ. مردم فقیر حداکثر یک الى دو، وعده در هفته قدرت خرید و پخت برنج، که از هندوستان وارد بندر بوشهر می شده، داشته اند. در میان غذاهای روزانه و فصلی بوشهری ها، خرما و رطب حرف اول را می زده و بعد از آن ماهی و عدس بوده است. سبزی ها نیز جای ویژه خود را داشته اند. فرآورده های لبنی ( مانند ماست و لورک و کشک) مصرف زیادی داشته و میوه جاتی مانند هندوانه، خربزه، انار، انجیر، خیار، نارنج، نارنگی و مدنی (لیمو شیرین) و گزرنیز مصرف می شده است. بنابراین مردم بوشهر در عصر قاجار کلیسم ها، پروتئین ها و ویتامین های لازم به بدنشان می رسیده و حتى قشر فقیر آن دچار فقر غذایی نبوده اند. البته غذا کم و تنوع آن بسیار اندک بوده است.

دستور تهیه برخی از غذاهای محلی بوشهر

سديد السلطنه در بخش دیگری از یادداشت هایش بسان مؤلف کتاب های جدید آشپزی، طرز تهیه و دستور ساخت برخی از غذاهای محلی بندر بوشهر را آورده است: «آش زرد: آن را شله زرد هم گویند و مرکب از برنج و شکر و زعفران و روغن و دارچین است.» «آش قلمکار: در بیست و هشتم صفر و روز عاشورا و سیزدهم محرم ساخته و توزیع کنند.» عصيره: از آرد و شیره ی خرما و روغن است و مخصوص نهم ربیع الاول است.» «ابودردا: از رشته و گندم و لوبیا و باقلا و ماش و نخود و عدس و کشک سازند، روغن هم در آن کنند.» «شکرپلو: برنج است و شکر و زعفران در وفات ائمه و هم در مواقع پرسه و عروسی طبخ کنند.» سديد السلطنه دستور ساخت حلواهای محلی بوشهر را نیز از یاد نبردهاست: سمنی: از آرد گندم و سبزه ی گندم نو رسیده و بادام و گردو است، بدون روغن دم داده شود و آن خاصه ایام نوروز است.» رنگینک: از خرما یا رطب با آرد و روغن و مغز پسته با مغز بادام سازند.» فرنی: با شیر و شکر و هل و گلاب ترتیب دهند» «باقوت: تقریبا مانند فرنی است و بادام و زعفران مزید کنند.» حلوای انگشت پیچ: از آرد گندم و شکر و روغن و هل و گلاب ساخته شود.» و سرانجام حلوای زایمان: چون سه روز از وضع حمل گذرد، حلوای مخصوصی دا��ند که طبخ و تقسیم کنند»

شربت آلات بوشهری

اکنون که سخن از حلوا رفت باید دید سدید السلنه درباره شربت آلات بوشهر چه نوشته است: شربت آلاتی که در بوشهر متداول است و خود آنجا ترتیب دهند: سکنجبین: یک من شکر در آب، کمی جوشانیده و شیره شده و قوام آمده و سپس چار تخم مرغ در آن شکسته و بیشتر قوام داده و شش قياس سرکه در آن ریزند و جوشانیده، چون غلظت پیدا کند، دیگ را از روی آتش فرود ارند، چون سرد شود در شیشه کنند. شربت نارنج: در یک من شکر قدری آب کرده و شصت دانه نارنج در آن فشرده و جوشانند. شربت لیمو: در یک من شکر قدری آب و نصف من آب لیمو کنند جوشانند. شربت غوره: به همان ترتیب است و در یک من شکر، سه چارک آب غوره کنند. از گلاب و عرق نعنا و بید مشک وطلع طاره هم شربت سازند.»

لگیمات

شیرینی های بوشهر

بوشهر عصر قاجار دارای شیرینی های خوشمزه ای بوده طوری که نظر برخی از سیاحان و مسافران غربی که به ایران سفر کرده اند نیز جلب کرده است. کنت دو گوبینو، سفير دولت فرانسه در ایران، که به سال ۱۸۵۵م./ ۱۲۷۲هق سفری به بوشهر داشته، در خاطرات خود از انواع شیرینی های بوشهر تعریف کرده است. بخشی از یادداشت های سدیدالسلطنه در باب بندر بوشهر، به معرفی شیرینی های و طریقه ساخت آنها اختصاص یافته است. وی البته همه شیرینی های این بندر را معرفی نکرده و تنها به شناساندن چهار نوع شیرینی اکتفا کرده است. اولین آنها، «کلوچه» بوشهری است. کلوچه: یک من آرد و سه چارک شکر شیره کرده و بیست دانه هل و یک قیاس گلاب و یک چارک روغن و یک قیاس نشاسته، خمیر نموده و چون خمیر نصف رسیده شود آن را قرص قرص کنند، دورو کوچک و جسیم و در تنور نیم گرم شده از هیمه گذاشته و پخته شود.» درباره «بی بی گلی» و طرز تهیه آن می نویسد: بی بی گلی: یک من آرد و نیم من شیرهی شکر در دو قیاس روغن و بیست دانه هل و یک قیاس گلاب خمیر کرده، نصف نارس شده، قرص قرص نموده و در همانگونه تنور پزند و قرص آن بزرگتر و نازکتر از کلوچه باشد.» درباره شیرینی موسوم به «پادرازک» نوشته است: «پادرازک: مانند بی بی گل سازند. تفاوتی که دارد، قالب آن دراز است و در آن زعفران کنند و اشخاصی که مولود تازه دارند، نسازند، چون که میمون (مبارک) ندانند.» و سرانجام درباره «قواريج» می نویسد: «یک من آرد با شش قیاس شیره ی شکر و یک قیاس روغن و بیست دانه هل و نصف قیاس گلاب، خمیر کرده و فورا روی تاوهی آهنی نیم گرم شده از هیمه گذاشته، چون نیم پخته شود، مانند پوست پیاز متراکم تاه کرده و یک قیاس دارچینی و سه قیاس شکر و چهل دانه گردوی کوبیده شده، چون تاه کنند وسط آن پاشند و بعد راه راه تاه کنند و ثرت و نازک شود.»

مراکز عرضه مواد غذایی در بوشهر

سديد السلطنه در یادداشت های خود به طور پراکنده و ناقص اطلاعاتی هم درباره ی مراکز عرصه ی مواد غذایی و برخی از مغازه های فروش اغذیه در بندر بوشهر در عصر قاجار، ارائه داده است. در جایی به یازده باب مغازه کماچ فروش ، بقالی، قصابی و.. در محله ی دهدشتی اشاره می کند.؛ و به دکان « آجیل فروشی در محله «شنبدی» یا «خشوی» و قنادی در محله دهدشتی اشاراتی دارد. در لیستی هم که از تعداد اصناف در بوشهر ارائه داده، به پاره ای از مغازه های فروش مواد غذایی پرداخته است: کباب فروش، نود باب. سبزی فروش، چهارده باب ماهی فروش، چهارده باب قصاب، شش باب قهوه خانه و وافورخانه، پانزده باب کله پزی و آشپز، دوازده باب کماچ فروش، چهار باب خباز و نانوایی، شش باب خرما فروش، سی و پنج باب سديد السلطنه بسان یک اقتصاددان و مامور آمار، حتی به ثبت مالیاتی که اصناف و دکان دارها به بلدیه( شهرداری بوشهر نیز در عصر قاجار می پرداخته اند، اشاراتی دارد: از آشپزها و کله پزها، سالیانه هشتصد تومان  از گندم و جو فروش ها، سالیانه چهارصد تومان از قصاب ها، سالیانه هشتصد تومان و سرانجام از یهودیانی که عرق خرما می فروشند، سالیانه ششصد و بیست تومان

آداب و رسوم غذایی مردم بوشهر در عصر قاجار

مردم شناسان و جامعه شناسان روشن کرده اند که در هر جامعه کوچک و بزرگی، در کنار هر رژیم غذایی، یک فرهنگ و آداب و رسوم غذایی نیز شکل می گیرد و حتی گاه در برخی از جوامع، خصوصا جوامع بسته و سنتی، این آداب و رسوم است که به رژیم غذایی معنی و هویت می بخشد. در بندر بوشهر نیز از دیرباز در کنار رژیم خاص غذایی این شهر، یک سری خرده فرهنگ، آداب و رسوم و حتى خرافه شکل گرفته بوده که به لحاظ مردم شناسی تاریخی ارزش مطالعه دارد و از طریق پژوهش و شناخت این رسوم می توان به خوبی جهان بینی آن مردم را تجزیه و تحلیل کرد. خوشبختانه سدیدالسلطنه از این زاویه نیز به فرهنگ و آداب غذایی مردم بوشهر پرداخته و در جای جای یادداشت های ارزنده خود به بخشی از آنها اشارات پراکنده ای دارد. مهمترین ویژگی فرهنگ، آداب و رسوم غذایی مردم بندر بوشهر در عصر قاجار، و حتی تا امروز، گره خوردن و عجین شدن آن با دین اسلام و مذهب شیعه دوازده امامی است. حجم عظیمی از رسوم غذایی مردم این بندر با ایام مذهبی یا اعیاد ملی گره خورده و در این میان محرم و صفر و نوروز، جایگاه ویژه ای دارند. سدیدالسلطنه نوشته که مردم بوشهر در نوروز هر سال «سمنی» (سمنو) می ساخته اند در مراسم «بله بران» و «عقد» چای و شیرینی می دهند داماد برای عروس خود در کنار دیگر اشیاء و هدایا، میوه جات تازه رسیده و نوبر می برده است. و در مراسم عروسی داماد «وليمه»، یا همان غذا(غالبا) شکرپلو و قیمه می داده است. برای سلامت مولود و نوزاد تازه به دنیا آمده خود مقداری برنج نپخته صدقه می داده اند. و حتی در یک رسم و اعتقاد خرافی، کسانی که مولود تازه داشته اند، از ساخت نان «پادرازک» خودداری می کرده اند زیرا این کار را میمون و مبارک نمی دانسته اند. و سرانجام در اعیاد ملی و مذهبی، بوشهری ها لباس نو می پوشیده، به خانه هم می رفته و در منازل هم «قهوه و چاهی (چای) و نان زرد، که از دوشاب و آرد ترتیب داده صرف کنند.»   Read the full article

[khaled-azadi-official]

تنها به سه منظور، جرات کنید کلامتان را به کار ببرید: برای طلب شفا ، برکت ، سعادت. هر آنچه آدمی درباره دیگران بگوید، درباره او خواهند گفت و هر آنچه برای دیگری آرزو کند، همانا برای خود آرزو کرده. لعن و نفرین دیر یا زود به خودِ دشنام دهنده بازمی گردد. اگر انسانی برای کسی "بدبختی" بخواهد، بی تردید بدبختی به سراغ خودش خواهد آمد. اگر بخواهد به کسی کمک کند تا به موفقیت برسد، همانا راه موفقیت خودش را هموار کرده . برای اطرافیانت طلب خیر و برکت کن🙏🙏😍😍 #جرات #طلب_شفا #شفا #برکت #سعادت #آدم #آرزو #خوشبختی #موفقیت #ایران #هرمزگانی #هرمزگان #بندرعباس #بندرعباسی #سوروقدیم #سورو_قدیم #جنوبی #شرجی #دریا #گیتاریست #گیتارالکتریک #خالد_آزادی (at Hormozgan Province) https://www.instagram.com/p/B6nVHiZgNkY/?igshid=1fe5y9ius01fj

[moslemppp]

. 🔸وضعیت نابسامان زباله، کمبود یا نبود سطل‌های زباله در سطح شهر، مشکلاتی را برای شهروندان به دنبال داشته است . از بوی تعفن و وجود موجودات موذی مانند موش گرفته؛ تا نمای زشت تجمع کیسه‌های آشغال در گوشه و کنار خیابان. بارها و بارها مطالبی تحت عنوان پیگیری مسئولان مربوطه درج شده‌است اما ما همچنان شاهد قصور و ساده‌انگاری از طرف مسئولان هستیم. لطفا کمی برای بندرعباس و شهروندان بندرعباسی‌ ارزش قائل شوید. ���گوشه‌ای از مستندات شکوه‌های همشهریان همراه با آدرس در زیر عکس‌ها قابل مشاهده است. تصویر۱: خیابان اتوبوسرانی روبروی بندرعباس مال تصویر۲: محله الشهدا کوچه اورنگی 4 تصویر۳:خیابان نیایش غربی کوچه 1/6 تصویر۴: کوچه گوهران 35 @radio.bnd #سطل_زباله #بندرعباس #هرمزگان #استاندار_هرمزگان (at Hormozgan Province) https://www.instagram.com/p/CQOCcJUHWMK/?utm_medium=tumblr

[mohamadreza-almaee-blog]

پایگاه خبرخوان اِلیم (Elim.ir) قاضی سلیمان عفیف، دادرس دادگاه کیفری ۲ بندرعباس راننده بی‌احتیاط را به انجام ۲۷۰ ساعت خدمات عمومی رایگان جهت خط‌کشی گذرگاه‌های عابر پیاده محکوم کرد.به گزارش ایسنا، قاضی عفیف دراین‌باره گفت: این فرد با...

via سرخط تازه ترین خبرها - پورتال خبرخوان اِلیم

[khabar2day-blog]

بندرعباسی ها برای یاد بود جانباختگان حادثه اتوبوس دختران دانش آموز در خیان ها شمع روشن کردند عکس

رکنا: مردم بندرعباس شامگاه امشب به خاطر حادثه واژگونی اتوبوس دانش آموزان دختر با روشن کردن شمع با خانواده های آنها… متن کامل خبر