#اصلاحات در ممسنی و رستم

[radiomamasani-blog]

به بهانه دوم خرداد؛ اصلاحات بر زمین مانده / رادیو‌ ممسنی "خبر نورآباد" – سرویس سیاسی:فرزاد نظری_ گفتمان اصلاح طلبی (reformism ) برای  ایجاد تحولاتی در حوزه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی با تغییرات در قانون و سیاست ها برای رسیدن به توسعه پایدار است.

[radiomamasani-blog]

اقتصاد دولتی، منشاء توسعه نیافتگی ممسنی و رستم / رادیو‌ ممسنی "خبر نورآباد"–سرویس اجتماعی:فرزاد نظری_اگر بلا به دور برای درمان یک درد معده ساده، نادانسته نزد یک رمال رفته و از او طلب درمان درد خویش بنماییم، از این که برایمان نسخه ای چون دم کردن کاغذی با مضامین دعاهای دفع بلا پیچید، جای تعجب نیست،  زیرا هم خود خواسته ایم و هم این که او یک رمال است. همچنین، اگر برای همین درد معده نزد یک طبیب محلی رفته و او معجونی مخرب برای ما تجویز کند، نیز جای گله و شکایت نیست، چون خود خواسته ایم. نیکو آن است که نزد پزشک رفته و پس از طی معاینه و آزمایش، دوای درد خویش را یافته و از درد نیز رهایی یابیم. مشابه همین مثال را در باب توسعه نیافتگی ممسنی و رستم می توان مشاهده کرد. منطقه ای با منابع مناسب آب، خاک، جنگل، جاذبه های طبیعی و...، گرفتار سلبریتی های سیاسی و انتخاباتی شده که عاملی در جهت تضعیف شایسته سالاری و ضعف مدیریت و به تبع آن، تشدید توسعه نیافنگی شده است. وقتی به مشکلات این منطقه از جمله فقر، بیکاری، کسادی کسب و کار ، حاشیه نشینی در شهرها و مهاجرت از روستا دقت کنیم و آنها را در کنار داشته های ذکر شده قرار دهیم، بی گمان حلقه گمشده این دو را پیدا خواهیم کرد و آن ضعف مدیریتی است که این ضعف را می توان فرزند نامشروع "اقتصاد دولتی" خواند. از آنجایی که "سلسله مراتب" در دولت اصل بوده و اتخاذ تصمیم ها در دولت نیز بر پایه بوروکراسی و مهمتر از همه عوامل سیاسی آن دولت به شمار می آید، قطعا اقتصادی که بخشنامه ای و سیاسی کنترل و پیاده شود، ریسک فراوانی خواهد داشت. اما قصه چیست؟ در قصه ما دو پارامتر مهم باید برایمان روشن شود: اقتصاد و توسعه اقتصاد را به طور خلاصه می توان اینچنین تعریف نمود: نظامی که در برگیرنده، تولید، توزیع یا تجارت و مصرف کالا و خدمات در یک منطقه باشد و توسعه را نیز اقتصاددانان بر اساس اهداف رفاهی مانند کاهش فقر، بیکاری و بی عدالتی می دانند. سالهاست شاهد هستیم که در رسانه ها اقتصاد ایران بر پایه دولت و دستورالعمل های دولتی معرفی شده است و از طرفی همین دولت، سالانه به جای کوچک کردن حجم خود، در حال فربه تر شدن و در عین حال کم توان تر شدن است و دولت که طبق آمار موجود، مالک بیش از هشتاد درصد اقتصاد کشور است، چگونه توانایی کنترل مشکلات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی کشور را میتواند دارا باشد. از سویی دیگر، بخش خصوصی چون به منابع دسترسی نداشته و در معرض آسیب پذیری بالایی نیز قرار دارد، به هیچ عنوان توان رقابت با بخش مشابه دولتی را ندارد. به عنوان مثال عدم توانایی این بخش در پرداخت دستمزدهای جذاب، تمایل افراد توانمند برای فعالیت در این حوزه را کاهش می دهد.  دلایل بروز چنین موردی در ایران به یک مسئله مهم دیگری نیز مرتبط است و آن وابستگی اقتصاد کشور به فروش نفت است که زمینه تکیه دولت به مزایای بخش خصوصی مانند مالیات های آن را فراهم نکرده است. مورد دیگری هم که در این قضیه دخالت دارد به "نوع دیدگاه" افراد جامعه و تصمیم گیران اقتصاد کلان مربوط می شود. به عنوان مثال روشنفکران و زمامداران سال های قبل مانند دوران پهلوی عقیده شان بر این بود که صنایع مادر و عمده مانند نفت و فولاد باید در اختیار دولت باشد، زیرا معتقد بودند بخش خصوصی فاقد عرق ملی است! در این ارتباط، آنان هم چنین از خطر بروز "فئودالیسم صنعتی" صحبت می کردند. هر چند در چند دهه اخیر نیز دولت با به میدان آوردن تعاونی ها در مقابل بخش خصوصی زمینه ورود و تقویت بخش خصوصی به اقتصاد را مختل کرده است(طبق قانون اساسی محور اقتصاد در ایران بر سه پایه دولت،تعاونی ها و بخش خصوصی قرار دارد که از طرف مجلس باید مورد بازنگری و بررسی قرار گیرد). اقتصاددانان بر این باورند که با تعاونی نمی توان یک کار سودآور و متوالی داشت. با این شرایط به طرح مسئله اصلی می پردازیم. سیاسیون و منتقدان توسعه نیافتگی ممسنی و رستم، تزهای غیر قابل توجیه فروانی داده و یا به روی کاغذ آورده اند ولی بر اساس آنچه گفته شده می توان ادعا کرد: اولا در سیستمی که اقتصاد آن بر پایه فروش نفت بوده و بخش فعال خصوصی در آن جایگاه اندکی داشته باشد و فروش منابع نفتی نیز هزینه بدنه فربه دولت با بهره وری پایین می شود، امکان سرمایه گذاری دولت در جهت توسعه پایین و به قولی قطره چکانی است. دوم: شرایط فعلی کشور ایجاب می کند کوبیدن بر طبل توخالی سیاست نه تنها راه به جایی نخواهد برد بلکه موجب سلب اعتماد عمومی خواهد شد. در حال حاضر و به خاطر ضرورت زمانی، آنچه می تواند راهگشای بن بست توسعه نیافتگی منطقه باشد، تقویت و نظارت بر مدیریت ها است. به طور کلی ضعف مدیریت عامل اصلی تاخیر در رسیدن به اهداف اقتصادی بوده و درجازدن در رشد بهره وری نیروهای انسانی به پسرفت منتهی می شود.(در ایران به ازای هر ۳۲۰ نفر یک مدیر دولتی داریم ولی در کشوری مانند ژاپن به ازای هر ده هزار نفر). اما از دید سیاسیون، زمانی برجام و زمانی دیگر ، اصلاحات و شعار جامعه مدنی و چند صباح بعد عدالت ورزی به عنوان نسخه شفابخش توسعه برجسته و ارائه شده است و نکته مایوس کننده در لابلای این مباحث سیاسی، جای نداشتن سیاست های راهبردی حمایت از تولید(پشتوانه پول و اقتصاد) می باشد. کوتاه سخن این که نمی توان حرف از توسعه یک منطقه به میان آورد ولی اقتصاد کشور و دنیا را در نظر نگرفت. از این رو تا شرایط جهت سرمایه گذاری خارجی مهیا نشود، انضباط مالی در سایه مدیریت قوی بروز  نکند ، فضای کسب و کار و تولید بهبود پیدا ننماید و هزینه جاری دولت کاهش پیدا نکند، وعده های سیاسیون رنگ واقعیت پیدا نخواهد کرد. . منبع خبر: خبرنورآباد

[radiomamasani-blog]

درخشش علمی”پدر و فرزند”رستمی در همایش علمی- پژوهشی / رادیو ممسنی + عنوان رادیو ممسنی: دکتر جلال یوسفی و محمدمهدی یوسفی، دو تن از فرزندان ایل ممسنی بزرگ تا کنون چهار مقاله به کنفرانس سالانه پژوهش در علوم انسانی و مطالعات اجتماعی ارسال کرده اند که هر چهار مقاله مورد پذیرش کمیته داوری همایش قرار گرفته است. "خبر نورآباد" –سرویس اجتماعی:دکتر جلال یوسفی و محمدمهدی یوسفی، دو تن از فرزندان ایل ممسنی بزرگ تا کنون چهار مقاله به کنفرانس سالانه پژوهش در علوم انسانی و مطالعات اجتماعی ارسال کرده اند که هر چهار مقاله مورد پذیرش کمیته داوری همایش قرار گرفته است.درباره کنفرانس سالانه پژوهش در علوم انسانی و مطالعات اجتماعی علوم انسانی رشته های آکادمیکی هستند که جنبه های مرتبط با ویژگی های تمدن انسانی را مطالعه کرده و آموزش می دهند و امروزه اغلب به علومی گفته می شوند که در مقابل علوم طبیعی قرار دارند و شایان توجه است علوم اجتماعی به گروهی از رشته‌های دانشگاهی گفته می‌شود که به عنوان بخشی از علوم انسانی به مطالعه جنبه های اجتماعی زندگی انسان می پردازد و هدف‌ پژوهشگری‌ اجتماعی‌ ساختن‌ انسان‌ جامعه‌شناس‌ است‌. انسانی‌ که‌ بتواند با مطالعات‌ دقیق‌ نظری‌ و عملی‌ به‌ عنوان‌ یک‌ محقق‌، سطح‌ آگاهی‌ های‌ اجتماعی‌ را بالا برده‌ و‌ پاسخگوی‌ نیاز مراکز آموزشی‌، پژوهشی‌ و خدماتی‌ باشد؛ یعنی‌ نتایج‌ تحقیقات‌ او نشاندهنده چگونگی عبور از بحران های اجتماعی و رسیدن به رفاه و آرامش باشد. از این رو پژوهشکده مدیریت و توسعه با همکاری دانشگاه ها، مراکز علمی و آموزشی و انجمن های مرتبط در حوزه علوم انسانی در حال برگزاری کنفرانس سالانه پژوهش در علوم انسانی و مطالعات اجتماعی در مورخ ۲۹ آذر ماه ۱۳۹۶ در مرکز همایش های بین المللی صدا و سیما تهران می باشد. لذا دبیرخانه کنفرانس از تمامی پژوهشگران این حوزه درخواست نموده تا جدیدترین یافته های خود را در قالب مقالات پژوهشی و مروری از طریق سامانه ارسال نمایند. در همین راستا دو تن از فرزندان ایل ممسنی بزرگ تا کنون چهار مقاله در این راستا برای این همایش ارسال که هر چهار مقاله مورد پذیرش کمیته داوری همایش قرار گرفته است. ابتدا قرار بود که این همایش در تاریخ ۱۱ مردادماه سال جاری برگزار گردد که به دلیل استقبال از این همایش، تاریخ برگزاری به۲۹ آذرماه ۱۳۹۶ تغییر کرد. دکتر جلال یوسفی، پژوهشگر و نویسنده و محمدمهدی یوسفی نویسنده و پژوهشگر، از ایل ممسنی بزرگ تا کنون با چهار مقاله در این همایش حضور فعال داشته اند. مقالات ارایه شده از این دو پژوهشگر از این قرارند: مدیریت مشارکتی سنتی بهره برداری از مراتع در ایل ممسنیدکتر جلال یوسفی، نویسنده و پژوهشگر توسعه و استاد دانشگاه_ دکتر مصطفی ازکیا، استاد بازنشسته توسعه دانشگاه تهران و نویسنده و پژوهشگر مسایل توسعه _ دکتر علیرضا کلدی، استاد جامعه شناسی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران چکیده این مقاله ضمن بررسی شیوه­ های بهره­­ برداری از مرتع در دانش بومی مردم ایل ممسنی در قبل از اصلاحات ارضی و تغییرات این شیوه بهره برداری و علل این تغییرات تا زمان حال می پردارد. در این مقاله از روش گراندد تئوری و تکنیک­هایی ارزیابی مشارکتی روستایی، مصاحبه نیمه ساخت یافته، مشاهده، قدم زدن در میدان و بحث گروهی استفاده گردید. در این پژوهش مصاحبه با ۲۲ نفر به اشباع نظری رسید. تجزیه و تحلیل داده ­ها از طریق کدگذاری صورت گرفت. در کدگذاری باز، از میان کلیه داده ­های گردآوری شده از میدان، ۲۳۱ مفهوم شامل کلمات، پاراگراف­ ها و جملات، استخراج شد که با حذف زواید، ۶۵ مفهوم به دست آمد. مفاهیم با رعایت ضوابط حاکم بر کدگذاری به ۲۷ « خرده مقوله » تقسیم و در ادامه با به کار گیری همان روند، ۱۷ «مقوله گسترده» به دست آمد و با روش گلوله برفی نسبت به انتخاب نمونه ­های آماری تا مرحله اشباع نظری در داده­ ها پرداخته و پس از تجزیه و تحلیل داده­ های گردآوری شده در میدان از طریق کدگذاری( باز، محوری و انتخابی) با انتخاب طبقه مرکزی به مدیریت مشارکتی سنتی بهره­ برداری از مرتع دست پیدا کرده و طبق نتیجه تجزیه و تحلیل داده­ های به دست آمده از میدان دو اتفاق مهم یعنی اصلاحات ارضی و ملی شدن جنگل­ ها و مراتع موجب به هم ریختگی این نظام بهره برداری گردید. بر همین اساس از داده ­های حاصله از میدان، نظریه« دارایی های مشترک در جامعه بومی و بهره برداری متوازن از آن» و « توسعه از بالا و به هم ریختگی مدیریت مشارکتی سنتی بهره برداری از مرتع» ساخته شد. دیدگاه اقتصادی ابن خلدوندکتر جلال یوسفی_محمدمهدی یوسفی، دانشجوی دکتری تخصصی جامعه شناسی اقتصادی و توسعه دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی. تهران. ایران چکیده دراین مقاله با استفاده از روش اسنادی و با بررسی کتاب­ ها، نشریات، روزنامه­ ها و کتاب « مقدمه» ابن خلدون، دیدگاه اقتصادی ابن خلدون مورد بررسی قرار گرفت. برخی از نظریات ابن خلدون سنگ بنای تئوری­ های اقتصادی مهمی توسط اندیشمندانی چون آدام اسمیت، ریکاردو، کی��ز و سایرین گردید. روابط اقتصادی و مالکی��، ارزش کار، تقسیم مشاغل، کار، تقسیم کار و عوامل تولید، رابطه رشد صنعت و توسعه شهر نشینی، تقاضا، عرضه ، قیمت و سود، تئوری قیمت مدرن، مفهوم سود، نظریه عدم تعادل، مفهوم ضریب فزاینده، اقتصاد کلان، رشد، مالیات­ ها، نقش دولت و پول، تجارت و بازرگانی خارجی، تئوری رشد، تئوری پول، مالیات و …، نظریات اقتصادی ابن خلدون است، از این رو، می توان او را، پدر واقعی علم اقتصاد به شمار آورد. کلمات کلیدی: ارزش کار، اقتصاد، تجارت، تقسیم کار، رشد، عرضه، تقاضا فقر اجتماعی: رانده شدگان و فراموش شدگان«مطالعه موردی شهر مصیری» محمدمهدی یوسفی_جلال یوسفی چکیده در این مقاله به بررسی زوایای زندگی گروه های منزوی« محله غربت­ ها» در شهر مصیری پرداخته می ­شود. در این پژوهش از روش تحقیق میدانی و تکنیک­ های مصاحبه، مشاهده و قدم زدن عرضی استفاده گردید. پس از جمع­آوری داده­ ها از میدان که با مصاحبه با ۱۵ نفر از مشارکت کنندگان و مشاهده همراه مشارکتی و…، به دست آمد، مشخص گردید که مردم مورد مطالعه در انزوای قومی به سر می­ برند و همین امر نیز موجب گردیده که مردم مورد مطالعه در جامعه « طرد» شده و از حقوق اجتماعی محروم و در فقر مزمن قرار گیرند. در پایان با توجه به نظر مردم راه­کارهایی برای برون رفت مردم از این وضعیت ارایه گردیده است. کلمات کلیدی: طرد اجتماعی، انزوای قومی و نژادی، فقر فزاینده، محرومیت بررسی رابطه بین» سرمایه اجتماعی» و « میزان احساس امنیت اجتماعی « جوانان پسر بین ۳۰-۱۵ سال شهرستان رستم فارس محمد مهدی یوسفی_جلال یوسفی چکیده امنیت اجتماعی برای آحاد جامعه اعم از مرد و زن که پیکره اجتماع را تشکیل می­دهند از بسیاری موضوعات دیگری که ممکن است مهم تلقی شود، ضروری ­تر است. از این رو، یکی از اصلی ترین مؤلفه هایی که امنیت را ارتقاء می ­دهد و جامعه را سالم، آرام و مطلوب می­ سازد » سرمایه اجتماعی « است. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین »سرمایه اجتماعی « و » میزان احساس امنیت اجتماعی « در بین جوانان پسر شهرستان رستم فارس است. جامعه آماری این پژوهش، تمامی جوانان ۳۰-۱۵ سال شهرستان رستم است که تعداد۳۲۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش پژوهش، پیمایشی و از نمونه گیری تصادفی استفاده شده است و از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و رگرسیون چند متغیره استفاده گردیده و نرم افزارSpss جهت تجزیه و تحلیل نهایی داده ­ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان می دهد که بین متغیر مستقل تحقیق(سرمایه اجتماعی) با مؤلفه­ های)مشارکت، اعتماد و انسجام ( و متغیر وابسته) امنیت اجتماعی جوانان پسر) رابطه معناداری وجود دارد. تحلیل رگرسیونی مجموعه متغیرهای مستقل در تبیین واریانس متغییر وابسته یعنی احساس امنیت اجتماعی حدود ۴۶ درصد را نشان می دهد. به عبارتی، متغییرهای مستقل ما در این تحقیق، به میزان۴۶ درصد توانسته اند متغییر وابسته را تبیین نمایند. از این رو، می توان گفت بین سرمایه اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی جوانان پسر شهرستان رستم فارس، رابطه معناداری وجود دارد. واژگان کلید: سرمایه اجتماعی، امنیت اجتماعی، اعتماد، انسجام، مشارکت منبع: خبرنورآباد

[radiomamasani-blog]

توهم ائتلاف توسعه در ممسنی / رادیو ممسنی + عنوان رادیو ممسنی: اسامی ٧ نَفَر از کاندیدای پنجمین دوره ی شورای شهر نورآباد موسوم به "ائتلاف توسعه" با نگاه و برداشتی مغرضانه توسط ندای لر در فضای مجازی منتشر شد. سعی داریم در این یادداشت به رفتار ها متوهمانه، مغرضانه و بدون پشتوانه ی در خصوص این ائتلاف مورد کنکاش قرار دهیم یکم: ائتلاف در بین افراد و گروهی کاربرد دارد که از نظر تجانس فکری و همگونی سیاسی دارای مکانیسمی مشترک و هدفی یکسان باشند . با این وجود، این مهم باعث تشکیک اذهان عمومی شده، که آیا ائتلاف توسعه، معیار و شاخص های تعریف شده برای کلمه ائتلاف را با خود به همراه دارد یا خیر ؟ که بدون شک با توجه به شناختی که از افراد ذکر شده وجود دارد، پاسخ به این سوال خیر است. زیرا از افراد مذکور، شخصی در جبهه اصلاحات، دیگری در اوردگاه اصولگرایی، فردی در طیف رادیکال و دیگری در طیف محافظه کار، شخصی از برابری می گویید و دیگری از برتری سخن می راند. فلذا با توجه به این تشتت و اختلاف فکری و سیاسی مشخص است، که این تحلیل مغرضانه بوده و هیچکدام از سنجه و شاخص های ائتلاف را با خود به همراه ندارد . دوم: استفاده از کلمه توسعه برای این ائتلاف بار پوپولیستی داشته است. زیرا فرآیند توسعه در یک پروسه زمان طولانی با طَی کردن مسیر رشد، میسر است . اما از آنجایی که شهر نورآباد هنوز در حوزه های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و... به رشد ثابت و مطلوبی نرسیده است، پس استفاده از کلمه توسعه توسط این پوپولیست گرایان برای عوام فریبی بوده است. سوم: افراد مذکور از افراد تحصیل کرده، سرشناس و آگاه به مسائل شهرستان بوده که حتی برای مقابله با پدیده شوم طایفه گرایی در مجلس دهم رفتار کاملا معقولانه و فراموش نشدنی از خود نشان دادند. امروز پذیرفتنی نیست که برای یک انتخابات در سطح خردتر رفتار کاملا طایفه گرایانه از خود نشان دهند. پس با این ادله، افراد مذکور هم مورد اتهام ندای لر که به یک معضل در فضای رسانه ای شهرستانهای ممسنی و رستم تبدیل شده است، قرار گرفته اند. و اما غالب کاندیدای نامبرده از فرآیند تهیه و قرار گرفتن در این لیست اظهار بی اطلاعی و نگرانی نموده و آن را شدیدا تکذیب می نمایند. علی احمدی: بنام آنکه جان را فکرت آموخت روزی یکی از نزدیکان فردی که درصدد راه اندازی ائتلاف توسعه بود نزد اینجانب آمد و گفت: شما و چند نفر را که نام برد با این آقا نشستی داشته باشید تا اینکه شما در سر لیست ائتلاف ایشان قرار گیرید، بنده هم با تاکید گفتم:اصلا این کار را نخواهم کرد و... هیچ کس حق ندارد اسم اینجانب را دراین لیست قراردهد. لذا هرگونه مطلبی را در این رابطه از هر فرد،گروه و از جمله گمانه زنی ندای لر تا به حال و درآینده به جد تکذیب می کنم. سیروس شایانی : ضمن عرض سلام و احترام . انتشار چنین لیستی از ناحیه هرکس،گروه و کانالی بدون درنظر گرفتن رضای الهی و مصالح بلندت مدت جمعی و لحاظ ننمودن شایستگی ها و حقوق دیگران از نظر اینجانب حرکتی مخرب، مطرود و ناپسند است. به دلیل طولانی نشدن این یاداشت از تکذیبه دیگر کاندیدای محترم صرف نظر شده است. ولی تکذیبه ��ین بزرگواران در کانال های تلگرامی شان موجود است. نتیجه: مشخص و مبرهن است که این رفتار های مسموم و نسنجیده با هر هدفی و توسط هر فرد و گروهی که بوده است، حتی به مکانیسم و سازکار ائتلاف، مفهوم توسعه و شناخت افراد اطلاع کامل و کافی نداشته است. منبع: نورآنلاین

[radiomamasani-blog]

افتتاح فازهای پارس جنوبی نتیجه تصمیم شجاعانه دوران تحریم بود / رادیو ممسنی + عنوان

افتتاح فازهای پارس جنوبی نتیجه تصمیم شجاعانه دوران تحریم بود / رادیو ممسنی + عنوان

رادیو ممسنی: وزیر سابق نفت گفت: در دولت نهم و دهم ۱۸ فاز جدید در اوج تحریم‌ها شروع شد و افتتاح این پروژه‌ها در این روزهای قبل از انتخابات نتیجه تصمیم شجاعانه‌ای بود که در شرایط تحریم‌های ظالمانه گرفته شد.

رستم قاسمی در گفت‌وگو با فارس اظهار داشت: در دولت‌های سازندگی و اصلاحات ۱۰ فاز پارس جنوبی شروع شد ۵ فاز تمام شد و ۵ فاز نیمه…

[radiomamasani-blog]

پتروشیمی ممسنی در حسرت رخت بهار و روبان افتتاح / رادیو ممسنی + عنوان رادیو ممسنی: پتروشیمی ممسنی آنگاه که در زمستان سرد ۸۶ کلنگ زنی می شد، شاید کسی فکر نمی کرد که این طرح عظیم هیچگاه رخت بهار و روبان افتتاح به تن نپوشد و امروز در آستانه ده سالگی استخوانی در گلو باشد. به گزارش نورآنلاین روزنامه اصلاح طلب ابتکار نوشت: طرح الزام دولت اصلاحات به رفع عقب ماندگی از مناطق توسعه نیافته، پیش زمینه برخورداری شهرستان محروم ممسنی از صنعت پتروشیمی بود؛ ابتدا قرار بود که پتروشیمی ممسنی در کنار خط لوله عسلویه - مهاباد، قد راست کند و با خوراک گرفتن از این خط لوله عظیم، چراغ اشتغال و توسعه یافتگی را برای مردم زجر کشیده این دیار روشن کند؛ اما سر و ته خط لوله عسلویه – مهاباد راه اندازی شد و پتروشیمی ممسنی همچون پسوندی که بر نام این منطقه است از احداث و راه اندازی محروم ماند. تغییر خط لوله خوراک پتروشیمی به خط لوله دنا، سبب شد که سرنوشت پتروشیمی ممسنی به پتروشیمی های دهدشت، گچساران و بید بلند بهبهان گره بخورد و واگذاری سهام آن از سوی شرکت ملی پتروشیمی به بخش خصوصی هم گرهی دیگر بود که در کار پتروشیمی ممسنی افتاد. پتروشیمی ممسنی بعد از پذیره نویسی، ۳۰ درصد سهام مردمی داشت، ۲۰ درصد در اختیار شرکت ملی پتروشیمی بود و ۵۰ درصد باقیمانده سهام نیز در مالکیت شرکت های عمومی غیر دولتی قرار داشت اما با واگذاری سهام شرکت ملی پتروشیمی به هلدینگ خلیج فارس، مساله سود و زیان بر اصلی که بنای پتروشیمی بر آن بود – توسعه مناطق محروم- چربید و در نهایت این هلدینگ بزرگ سالها عطای پتروشیمی هایی چون ممسنی و دهدشت را به لقایشان بخشیده بود و امروز پس از سالها ظاهرا عملیات اجرایی را در پتروشیمی دهدشت آغاز کرده، اما هنوز خبری از این هلدینگ بزرگ صنعت پتروشیمی نصیب ممسنی‌ها نشده است. یک دهه انتظار! پتروشیمی ممسنی از دولت اول احمدی نژاد لقب پروژه ملی گرفت و به گفته علی احمدی نماینده ممسنی و رستم در دور هفتم مجلس، سالهای ۸۶ و ۸۷ هم ردیف بودجه داشت اما هیچکدام از اینها نتوانست بجز فنس چیز دیگری عاید زمین ۹۳ هکتاری پتروشیمی ممسنی کند. ممسنی صاحب شرکت سهامی عام پتروشیمی، مدیرعامل و هیات مدیره شد اما صاحب پتروشیمی نشد، سالهاست که مردم این شهر ساختمان اداری این شرکت را در مرکز نورآباد می بینند اما هنوز نتوانسته اند شاهد راه افتادن ساخت عظیم ترین واحد صنعتی شهرشان ب��شند که از زمان آغاز پذیره نویسی سهام آن آرزوی سود، رونق اقتصادی و اشتغال فرزندان بیکارشان را در سر می پروراندند و امروز اما به جای تحقق این رویاهای شیرین از فرماندار شهر می شنوند که درکشان می کند. اما سهامداران مردمی هنوز درک نکرده اند که چرا پروژه چهارساله، بعد از ده سال هنوز تنها ۶ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است. وقتی آب و گاز بهانه می شود! پتروشیمی ممسنی در ده س��لی که از بر زمین خوردن کلنگ آن می گذرد، گرفتار اختلاف سلیقه ها هم بوده است. این اختلاف سلیقه یک بار خودش را در تغییر خط لوله تامین خوراک آن نشان داد و بار دیگر در سخنان رهام پیکری، فرماندار ممسنی که آب و گاز را از مشکلات اصلی عدم اجرای پروژه برشمرده بود، نمایان شد. پیکری حتی از حفر چاه برای پتروشیمی هم خبر می دهد اما چاهی که به نام پتروشیمی بوده و به کام حوزه شرب می شود. این در حالی است که از همان ابتدا راه های گوناگونی پیش روی پتروشیمی ممسنی برای تامین آب بود، از یک سوء سد عظیم پارسیان قرار داشت و از سوی دیگر استحصال آب از طریق حفر چاه راه حل مشکل بود. به گفته کارشناسان، پتروشیمی ها در زمینه آب اسمشان بد در رفته و چندان هم نقشی در مصرف این ماده حیاتی ندارند چرا که مصرف آب در واحدهای پتروشیمی حالت سیکلی داشته و در بدبینانه ترین برآوردها حدود هفت درصد آب مورد نیاز باید جایگزین گردد که براساس طرح توجیهی و با یک حساب سرانگشتی، جهت تکمیل سیکل ۳۵۰ مترمکعب برساعت، تنها ۲۵ مترمکعب بایستی جایگزین شود که این میزان با توجه به شرایط اقلیمی منطقه از طریق حفر چاه بدون آسیب به سفره های زیر زمینی قابل تامین است و بنابراین دغدغه تامین آب از بین بهانه های مسئولان رنگ می بازد. گاز دیگر بهانه اجرایی نشدن پتروشیمی ممسنی است که در طرح توجیهی اولیه پروژه، تامین آن از طریق خط لوله ۵۶ اینچی ایستگاه وحدت نوراباد پیش بینی شده بود و اصولا با توجه به وضعیت منطقه و وجود ایستگاه های گاز طبیعی در شهرستان این مورد نیز چندان نمی تواند مانع جدی پیش روی اجرای پروژه باشد که مدیرعامل شرکت پتروشیمی ممسنی نیز بر این ادعا صحه می گذارد و مانع اصلی اجرای این طرح را منابع مالی می داند. بهانه احمدی نژادی! سید جواد احمدی نژاد، مدیرعامل پتروشیمی ممسنی از پیگیری برای اخذ فاینانس برای اجرای پروژه خبر می دهد و مانع اصلی اجرای طرح را منابع مالی می داند که طبق گفته وی قوانین و مقررات دست و پاگیر بانکی برای تضمین طرح نیز قوز بالای قوز شده است. البته مدیرعامل، هیات مدیره و هلدینگ خلیج فارس باید برای تامین فاینانس پروژه تلاش کنند، هر چه باشد آنها مسئول مستقیم ساخت و راه اندازی پتروشیمی ممسنی هستند و باید فرصت های لازم از جمله تامین مالی را برای این پروژه فراهم کنند، ظرفیت صندوق توسعه ملی راه دیگری است که مدیران مسئول در هلدینگ و مدیریت پتروشیمی می توانند با پیگیری از آن تا فراهم شدن فاینانس استفاده کنند و منابع مالی طرح را تامین نمایند وگرنه با «حلوا حلوا کردن دهن شیرین نمی شود». احمدی نژاد می گوید که در صورت تامین فاینانس، پروژه پتروشیمی ممسنی در ۳۶ ماه به بهره برداری می رسد و مردمی که یک دهه را برای افتتاح بزرگترین واحد صنعتی شهرشان به انتظار نشسته اند، قطعا این ۳۶ ماه را هم دندان بر جگر می گذارند تا شاید کامشان با اولین سوددهی سهامشان شیرین شود؛ سهامی که در اطلاعیه سازمان بورس در سال ۱۳۹۲ افزایش قیمت را هم تجربه کرده بود اما به صاحبانش تاکنون سودی نرسانده است. احمدی نژادِ پتروشیمی ممسنی اعتبار لازم برای اجرای پروژه را ۳۵۰ میلیون یورو برآورد می کند و به ابهامات موجود در زمینه تامین خوراک پتروشیمی پس از احداث اینگونه پاسخ می دهد: « خوراک ما از طریق پتروشیمی گچساران تامین خواهد شد که هم اکنون بیش از ۳۰ درصد پیشرفت دارد و مشکلی در این مورد نداریم». هشدار به نفتی ها! سرنوشت پتروشیمی ممسنی این روزها باز هم به یک نماینده گره خورده است، گره خوردنی از جنس هشدار به وزارت نفت. نماینده ممسنی و رستم در نشست علنی مجلس در شهریورماه سال جاری حرف مردم دیارش را فریاد می زند و می گوید: براساس قانون این پتروشیمی باید به طور کامل اجرایی شود، حال حدود ۱۰ سال است که به مردم برای اجرای این پروژه سهام فروخته اند. مسعود گودرزی خبر از حل منبع خوراک پتروشیمی ممسنی می دهد و می افزاید: وزارت نفت باید در جهت اجرای این پروژه اقدام کند. گودرزی بعد از تذکر آخر تابستانی خود به وزیر نفت، پایان پاییز را برای دیدار با مدیرعامل هلدینگ خلیج فارس انتخاب می کند که نژاد سلیم در این دیدار اجرای پتروشیمی ممسنی را به حل مشکل خط لوله انتقال خوراک پتروشیمی از گچساران به ممسنی منوط می کند. البته راضی می شود که اگر دولت در این زمینه تضمین هم بدهد، هیچگونه مشکلی از سوی هلدینگ خلیج فارس در اجرای طرح وجود نخواهد داشت. فردای این دیدار، گودرزی با وزیر نفت ملاقات می کند و بیژن زنگنه تعهد اجرای خط لوله را که بهانه هلدینگ خلیج فارس بود، برعهده می گیرد که نشان می دهد اراده ای از سوی دولت برای اجرای این پروژه وجود دارد. اظهار نظری عجیب! پس از این همه کش و قوس شنیده ها حاکی از آن است که رهام پیکری فرماندار ممسنی در آیین افتتاح پروژه گازرسانی به بخش ماهور در اظهار نظری عجیب بحث جابجایی محل احداث پتروشیمی ممسنی را پیش کشیده است. وی تامین آب را بهانه ای برای لزوم جابجایی این پروژه عظیم می داند، چیزی که می توانست سالها پیش اگر لازم می بود، مطرح و اتفاق می افتاد نه اکنون که عزم دولت، نماینده مردم، مسئولان محلی و مدیریت پتروشیمی برای آغاز جدی عملیات اجرایی جزم است و این اظهار نظر نه تنها کمکی به تسریع کار نمی کند که شاید گرهی باشد پیش روی پتروشیمی با اهمیت ممسنی؛ چرا که مهندسین مکان یاب در دو مرحله مقدماتی و تکمیلی در سال ۸۶ از میان گزینه های مطرح در شهرستان، براساس ۳۱ شاخص، گزینه «شور» را انتخاب کرده اند و اکنون با خریداری و تملک زمین بحث جابجایی با توجه به محدودیت های حقوقی، اداری و فنی زمان بر بوده و امکان پذیر نیست و همچنین تمام تلاش های صورت گرفته را بر باد می دهد و شاید سخنان مردم، در زمینه سیاسی بودن این اظهار نظر را برجسته تر می سازد وگرنه فرمانداری که پیشتر خود را سهامدار پتروشیمی ممسنی معرفی کرده بود، باید دغدغه احداث سریع و بی وقفه این پروژه را داشته باشد که خواسته اصلی مردم این شهرستان و سهامداران این پتروشیمی نیز همین است. مدیرعامل هلینگ خلیج فارس هم که تا پیش از این آغاز عملیات را به تعهد دولت منوط می کرد پس از تعهد وزیر برای خط لوله تامین خوراک که پیشتر شرح آن گذشت، حالا بر طبل جایگزینی محصول تولیدی می کوبد. نژاد سلیم پیشنهاد طرح جایگزین به جای تولید محصول پلی اتیلن ۳۰۰ هزار تنی را مطرح می کند، پیشنهادی که در شرایط کنونی چندان جایگاهی ندارد و به مذاق کارشناسان پتروشیمی هم خوش نمی آید که محصول فعلی که برنامه های پتروشیمی ممسنی روی آن طرح ریزی شده، تغییر کند. البته اظهار نظرهای مدیرعامل هلدینگ خلیج فارس در زمینه محصول جایگزین و فرماندار در زمینه جابجایی مکان پروژه با پاسخ نماینده مردم ممسنی و رستم در مجلس مواجه می شود. مسعود گودرزی در این خصوص می گوید: آنها اعلام کرده اند در خصوص پتروشیمی به دنبال جایگزین هستند اما من از آنها می پرسم، آیا در این ۱۳ سال خواب بوده اند که حالا به فکر جایگزین هستند؟ حسن ختام! حسن ختام داستان پتروشیمی ممسنی شاید اظهار نظر تمام کننده مسعود گودرزی باشد؛ جایی که در همان افتتاحیه گازرسانی به بخش ماهور صراحتا می گوید: از مسئولان خواستاریم که یا این پروژه را اجرا کنند و یا اینکه آن را جمع کنند و این را مستقیما به وزیر نفت هم گفته ام. به هرحال این پروژه چه اجرایی بشود چه نشود، صاحب شرکت، مدیرعامل و هیات مدیره است و سهام مردمی زیادی نیز دارد که سالهاست پذیره نویسی آن انجام شده است، پس باید حساب و کتاب شرکت پتروشیمی ممسنی روشن شود، مدیران آن ترازنامه و مباحث مالی از سال ۸۶ تاکنون را بصورت کامل، جامع و مستند در رسانه ها منتشر کنند تا هم در اختیار افکار عمومی و سهامداران و هم در اختیار نهادهای ناظر برای قضاوت در زمینه شفافیت های مالی شرکت قرار گیرد. نکته پایانی اینکه قطعا منتقدین پروژه پتروشیمی ممسنی نیز به هیچ وجه راضی به لغو شدن اجرای این پروژه نیستند و حرف تمام مردم و منتقدین این است که پتروشیمی ممسنی باید به عنوان نماد بزرگ صنعت ممسنی و در راستای رونق اقتصادی، اشتغال و کاهش بیکاری در شهری که به عنوان کریدور ارتباطی چهار استان بزرگ کشور مطرح است، هم ساخته شود و هم راه اندازی گردد وگرنه امروز این پروژه استخوانی در گلوست که نمی شود از اجرایش چشم پوشید و نه اینکه آن را اجرایی شده پنداشت. منبع: ابتکار منبع: نورآنلاین