#όγκος σπονδυλικής

[kondavanelos]

Χόρδωμα σπονδυλικής.

[cskarleas]

Στερεοτακτική Ακτινοχειρουργική – Στερεοτακτική Ακτινοθεραπεία

Η Στερεοτακτική Ακτινοχειρουργική ΚΝΣ (Stereotactic Radiosurgery, SRS), είναι η ακτινοθεραπευτική τεχνική, που συνδυάζει τη χορήγηση υψηλής δόσης ακτινοβολίας σε μία (1) εφάπαξ συνεδρία ή με τη μορφή κλασματοποιημένων δόσεων, όταν απαιτούνται, μέχρι 5 συνεδρίες (fractionated Stereotactic Radiosurgery - fSRS).

Το 1968 κατασκευάζεται το πρώτο Gamma - knife με 179 πηγές Κοβαλτίου. Στις επόμενες δεκαετίες η τεχνολογία της ακτινοθεραπείας αναπτύσσεται ραγδαία δημιουργώντας τους γραμμικούς επιταχυντές που σήμερα έχουν αντικαταστήσει ολοκληρωτικά τις μονάδες Κοβαλτίου. Στη δεκαετία του ’80 οι γραμμικοί επιταχυντές αρχίζουν να χρησιμοποιούνται για θεραπείες Στερεοτακτικής Ακτινοχειρουργικής.

Το 1982 στο Παρίσι και το Μπουένος Άιρες, οι Betti και Derechinsky καθώς και οι Colombo και συνεργάτες στη Vicenza της Ιταλίας αναπτύσσουν την στερεοτακτική ακτινοχειρουργική με γραμμικό επιταχυντή.

Έκτοτε η πρόοδος στην ακτινοθεραπευτική ογκολογία διαρκώς εξελίσσει τα συστήματα ακτινοχειρουργικής με γραμμικό επιταχυντή, διαθέτοντας λογισμικά τρισδιάστατου σχεδιασμού θεραπείας, λογισμικά συνένωσης απεικονιστικών μεθόδων (image fussion), μικροκατευθυντήρες πολλαπλών φύλλων (micro-multileaf collima-tors, mMLC), συστήματα απεικονιστικής καθοδήγησης (IGRT, image guided radio-therapy), πριν ή και κατά τη διάρκεια της ακτινοβ��λησης.

Έτσι σήμερα η στερεοτακτική ακτινοχειρουργική αντιμετωπίζει ανεγχείρητους λόγω θέσης όγκους (γειτνίαση με το εγκεφαλικό στέλεχος, το οπτικό χίασμα, τα κινητικά κέντρα, τα κέντρα ομιλίας) υποτροπές από προηγηθείσα ακτινοθεραπεία και χαμηλής κακοήθειας γλοιώματα ή νόσους άλλου ιστολογικού τύπου με γνωστή ανταπόκριση στην ακτινοβολία.

Αναφορικά με τη φύση της ακτινοβολίας που χρησιμοποιείται, σήμερα εφαρμόζονται τρεις μέθοδοι Στερεοτακτικής Ακτινοχειρουργικής – Στερεοτακτικής Ακτινοθεραπείας.

1. Gamma - knife με τη χρήση ακτίνων γ από πηγές κοβαλτίου (60Co)

2. Ακτινοχειρουργική με γραμμικό επιταχυντή με τη χρήση ακτίνων Χ, 6 MV (Χ-knife, Cyberknife)

3. Ακτινοχειρουργική με τη χρήση πρωτονίων - νετρονίων υψηλής ενέργειας

Νεότερες Στερεοτακτικές μέθοδοι

Στερεοτακτική Ακτινοθεραπεία εκτός ΚΝΣ (Stereotactic Body Radiotherapy - SBRT), ονομάζεται η ακτινοθεραπευτική τεχνική με τη χορήγηση υψηλών δόσεων ακτινοβολίας (≥ 6 Gy ανά συνεδρία στην περιφέρεια του όγκου - στόχου), σε μικρό αριθμό (1 έως 5, ή σε αιτιολογημένες κλινικές περιπτώσεις έως 6) συνεδριών. Η κλασματοποίηση της δόσης στην στερεοτακτική ακτινοθεραπεία επιτρέπει τη χρήση μικρότερου αριθμού πεδίων αλλά και την αντιμετώπιση όγκων μεγαλύτερων των 3.5 cm.

Ενδείξεις SRS –SRT σε ενδοκρανιακές παθήσεις

1.Όγκοι Εγκεφάλου (Πρωτοπαθείς, Καλοήθεις - Κακοήθεις) Μηνιγγίωμα του σηραγγώδους κόλπου, Μηνιγγίωμα εκτός σηραγγώδους κόλπου, Ακουστικό Νευρίνωμα, Αδένωμα Υπόφυσης, Υποτροπή γλοιώματος, Μυελοβλάστωμα Ενηλίκων, Αιμαγγειοπερικύττωμα (μονήρης ινώδης όγκος), Μεταστάσεις, Κρανιοφαρυγγίωμα, Αναπλαστικό Επενδύμωμα, Λέμφωμα ΚΝΣ

2. Όγκοι βάσης κρανίου Χόρδωμα – Χονδροσάρκωμα, Σφαγιτιδικό Παραγαγγλοίωμα (glomus jugulares)

3. Αγγειακές δυσπλασίες Αρτηριοφλεβώδης Δυσπλασία Εγκεφάλου (AVMs), Σηραγγώδες αιμαγγείωμα

4. Λειτουργικές Διαταραχές Νευραλγία Τριδύμου, Ιδιοπαθής Τρόμος, Τρόμος Ν. Parkinson, Χρόνιος Πόνος, Επιληψία

5. Πρωτοπαθείς και Δευτεροπαθείς όγκοι σπονδυλικής στήλης και ΝΜ

6. Όγκοι οφθαλμικού κόγχου - οφθαλμικοί όγκοι Μελάνωμα οφθαλμού, Αιμαγγείωμα οφθαλμικού κόγχου, Μηνιγγίωμα ελύτρου οπτικού νεύρου

Ενδείξεις SRT –SBRT σε εξωκρανιακές παθήσεις

1. Μη Μικροκυτταρικός καρκίνος πνεύμονα 2. Ηπατοκυτταρικός καρκίνος ήπατος 3. Κακοήθη νεοπλάσματα παγκρέατος 4. Ολιγομεταστατική νόσος 1. Δευτεροπαθείς πνευμονικές μεταστάσεις 2. Δευτεροπαθείς ηπατικές μεταστάσεις 3. Δευτεροπαθείς μεταστάσεις επινεφριδίων 4. Κακοήθη νεοπλάσματα πυέλου 1. Γυναικολογικός καρκίνος 2. Καρκίνος προστάτη 5. Κακοήθη νεοπλάσματα κεφαλής - τραχήλου.

Συμπερασματικά

Η Στερεοτακτική Ακτινοθεραπεία μπορεί να είναι χρήσιμη για τη θεραπεία ασθενών, για τους οποίους δεν υπήρχαν θεραπευτικές επιλογές συμπεριλαμβανομένων ασθενών που δεν είναι υποψήφιοι για χειρουργική επέμβαση και ασθενών που έχουν ήδη λάβει ακτινοθεραπεία στο παρελθόν.

Το υψηλό επίπεδο ακρίβειας στη στόχευση του όγκου-στόχου επιτρέπει την ασφαλή παροχή πολύ υψηλότερων δόσεων ακτινοβολίας απ’ ότι μπορεί να επιτευχθεί με συμβατική κλασματοποιημένη ακτινοθεραπεία κρατώντας ελάχιστη τη δόση στους υγιείς φυσιολογικούς ιστούς με ελάχιστες παρενέργειες. Είναι πολύ πιθανό να εξαλείψει τον όγκο αυξάνοντας τα ποσοστά του τοπικού ελέγχου.

Η ολοκλήρωση της θεραπείας σε σύντομο χρονικό διάστημα επιτρέπει την ταχύτερη ανάρρωση του ασθενούς και την επιστροφή του στην καθημερινή δραστηριότητα με όλο το ψυχολογικό όφελος. Επιπλέον η εφαρμογή Στερεοτακτικής Ακτινοχειρουργικής εγκεφάλου και Στερεοτακτικής Ακτινοθεραπείας σώματος στον ασθενή δεν επηρεάζει τη δυνατότητα να υποβληθεί στο μέλλον σε οποιαδήποτε θεραπεία, αν αυτό χρειαστεί.

Χρήστος Β. Σκαρλέας, Ακτινοθεραπευτής Ογκολό��ος Αν. Διευθυντής Κέντρου Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας και Τμήματος Ακτινοχειρουργικής Εγκεφάλου Gamma – Knife, ΥΓΕΙΑ

Δημοσίευση: 08/02/2021 10:30 - onmed.gr

Πηγή: https://www.onmed.gr/ygeia/story/389378/stereotaktiki-aktinoxeiroyrgiki-stereotaktiki-aktinotherapeia

[frapedoypoli]

του Αλέξανδρου Γιατζ��δη, M.D., medlabnews.gr

Η καλοκαιρινή χαλάρωση από την καθημερινή ρουτίνα,  το κουβάλημα αποσκευών, πολλές φορές με αρκετό βάρος, δουλειές του σπιτιού και τακτοποίηση πραγμάτων με την ευκαιρία της άδειας, σε συνδυασμό με την διακοπή του γυμναστηρίου που μπορεί να πηγαίνατε τον χειμώνα, φέρνει πόνους στην μέση.

Όπως καταλαβαίνετε μετά από κάποια καταπόνηση της μέσης, οι πόνοι αυτοί ερμηνεύονται εύκολα. Η μέση (οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης) αποτελείται από οστά (που ονομάζονται σπόνδυλοι), αρθρώσεις, μύες, συνδέσμους και δίσκους. Ο πόνος στη μέση μπορεί να προκληθεί από βλάβη σε ένα ή περισσότερα από αυτά τα στοιχεία. Για παράδειγμα, ο σπασμός στους μύες της μέσης, είναι ένα συχνό αίτιο πόνου στη μέση.

Η οσφυαλγία έχει πολλές και διαφορετικές αιτίες. Μεταξύ αυτών είναι και η φυσιολογική φθορά που έρχεται με τα χρόνια. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να διατηρούμε τη μέση μας υγιή και δυνατή.

 Όμως δεν είναι φυσιολογικός ο έντονος πόνος σε μία ή περισσότερες αρθρώσεις όταν μεταφέρετε ψώνια, ούτε η δυσκολία ή τα ενοχλήματα όταν προσπαθείτε να μπείτε σε ένα χαμηλό αυτοκίνητο ή να σηκωθείτε από την καρέκλα. Αυτά τα προβλήματα είτε οφείλονται στο ότι κάνετε καθιστική ζωή είτε σε έναν τραυματισμό.

Δεν είναι φυσιολογικός ο πόνος στις αρθρώσεις που σας ξυπνάει στη μέση της νύχτας, το να μην μπορείτε να γυρίσετε καθόλου τον αυχένα σας, το να αποφεύγετε τις χαμηλές καρέκλες και τους καναπέδες επειδή πονάνε τα γόνατα, το ισχίο ή η μέση σας, και ο έντονος πόνος στις αρθρώσεις ή στη μέση μετά το περπάτημα. Επίσης δεν είναι φυσιολογικός ο πόνος στις αρθρώσεις που σας ξυπνάει στη μέση της νύχτας, το να μην μπορείτε να γυρίσετε καθόλου τον αυχένα σας, το να αποφεύγετε τις χαμηλές καρέκλες και τους καναπέδες επειδή πονάνε τα γόνατα, το ισχίο ή η μέση σας, και ο έντονος πόνος στις αρθρώσεις ή στη μέση μετά το περπάτημα.

Ο πόνος στη μέση (οσφυαλγία) είναι ένα πολύ κοινό σύμπτωμα. Το πιο συχνό αίτιο είναι η μυϊκή καταπόνηση, σε συνδυασμό με την έλλειψη φυσικής κατάστασης. Η ξεκούραση για 2-3 ημέρες και ενδεχομένως ήπια παυσίπονα μπορούν να λύσουν το πρόβλημα.

Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις, το αίτιο είναι πιο σοβαρό : μια δισκοκήλη (κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου), η σπονδυλολίσθηση, ένα κάταγμα ή ένας όγκος.

Το κύριο σύμπτωμα της οσφυαλγίας είναι, προφανώς, ο πόνος, που μπορεί να εντοπίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή της πλάτης.

Συχνά προκαλείται από ένα ��ράβηγμα των μυών ή των συνδέσμων και παρουσιάζεται συνήθως ξαφνικ��, με αφορμή έναν τραυματισμό.

Πρόκειται για το λεγόμενο λουμπάγκο. Ο πόνος μπορεί να είναι συνεχής και κάποιες φορές, να μειώνεται με την αλλαγή στάσης ή την πραγματοποίηση ελαφριάς σωματικής άσκησης. Αντίθετα, η έντονη άσκηση πρέπει να αποφεύγεται, καθώς επιδεινώνει τα συμπτώματα.

Όταν ο πόνος προκαλείται από τη συμπίεση μιας από τις νευρικές ρίζες που εξέρχονται από το σπονδυλικό σωλήνα, τείνει να αντανακλά στην περιοχή στην οποία καταλήγει το νεύρο αυτό. Έτσι, στην περίπτωση του σπονδυλικού σωλήνα, ο πόνος αντανακλά στο κάτω μέλος της πληγείσας πλευράς.

Ο πόνος στη μέση θεωρείται επικίνδυνος όταν συνυπάρχει με πόνο, μούδιασμα, αδυναμία στο πόδι, πρόβλημα στην ούρηση κ.ο.κ.

Η αντιμετώπιση ενός πόνου στη μέση ξεκινάει από ένα λεπτομερές ιστορικό (πότε άρχισε ο πόνος, πόσο διαρκεί, που αντανακλά, τι τον επιδεινώνει κλπ) και ακολουθεί η φυσική εξέταση. Πρέπει εκτός των άλλων να διερευνηθούν και άλλα σημεία του σώματος που μπορεί να προκαλέσουν πόνο που μοιάζει με τον πόνο στη μέση, όπως οι νεφροί και η κοιλιά. Αν κριθεί αναγκαίο θα ζητηθούν εξετάσεις όπως απλές ακτινογραφίες αλλά και μαγνητική τομογραφία.

Η συντηρητική θεραπεία (ξεκούραση, φάρμακα, φυσικοθεραπεία) συνήθως αρκεί. Στην περίπτωση της οσφυαλγίας πρέπει να αποφεύγονται οι κινήσεις που επιβαρύνουν τη σπονδυλική στήλη: ενδείκνυται η ανάπαυση στο κρεβάτι, που, ωστόσο, δε θα έπρεπε να διαρκεί περισσότερο από δύο μέρες.

 Χρήσιμη είναι η λήψη αντιφλεγμονωδών/ αναλγητικών και μυοχαλαρωτικών φαρμάκων, βάσει ιατρικής συνταγής, ενώ και η εφαρμογή ζεστών επιθεμάτων μπορεί να ανακουφίσει από τον πόνο.

Από τη στιγμή που ο πόνος αρχίσει να εξασθενεί, συνιστάται η ήπια φυσική άσκηση και η εκτέλεση ασκήσεων ενδυνάμωσης και διάτασης της ράχης.

Επίσης, αποτελεσματικές για τη θεραπεία της οξείας οσφυαλγίας μπορούν να αποδειχτούν οι φυσιοθεραπείες.

Σε σπάνιες περιπτώσεις χρειάζεται ειδική χειρουργική επέμβαση στη σπονδυλική στήλη.

Πώς μπορεί να προληφθεί ο πόνος της μέσης.

Η βελτίωση της φυσικής κατάστασης και η υιοθέτηση ορισμένων μέτρων βοηθούν στην πρόληψη του πόνου της μέσης: σημαντική είναι η πραγματοποίηση μιας τακτικής αερόβιας άσκησης (πολύ καλό κάνει, για παράδειγμα, το κολύμπι, όπως μπορεί να είναι χρήσιμο και το περπάτημα).

Η άσκηση βοηθά στην αύξηση της δύναμης και της αντίστασης της μέσης. Σημαντικός είναι, επίσης, ο έλεγχος του σωματικ��ύ βάρους και η μείωσή του, εάν κρίνεται απαραίτητο, καθώς και η πραγματοποίηση ασκήσεων ενδυνάμωσης και διάτασης των κοιλιακών μυών, των γλουτιαίων και των ραχιαίων.

Οι σωστές ασκήσεις

Μυϊκή ενδυνάμωση: Οποιαδήποτε άσκηση που γυμνάζει τους μύες της μέσης και γενικά όλους τους μύες που στηρίζουν τη σπονδυλική στήλη, με όργανα ή χωρίς όργανα, είναι το πρώτο και σημαντικότερο πράγμα που πρέπει να κάνουμε. Ασκήσεις για τους κοιλιακούς και τους ραχιαίους, για την πλάτη και τους γλουτούς, μας βοηθούν πολύ στη διατήρηση της σωστής στάσης του σώματός μας.

Ευλυγισία: Άτομα με ευλύγιστη μέση, με καλά «τεντωμένους» μύες είναι λιγότερο επιρρεπείς σε τραυματισμούς και εμφανίζουν σπανιότερα προβλήματα στη μέση τους κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Το Stretching – οι διατατικές ασκήσεις, η yoga, το pilates, μας βοηθούν να αποκτήσουμε την ευλυγισία που είναι ένα πολύτιμο συστατικό της πρόληψης αλλά και της θεραπείας για καθέναν.

Αεροβικές ασκήσεις: αυτές οι ασκήσεις κατά βάση είναι ασφαλείς για την πλάτη και τη μέση σας. Για παράδειγμα, το περπάτημα, ποδηλασία (στατικό ή κανονικό) και το κολύμπι ανήκουν στις ασκήσεις χαμ��λού κινδύνου και υψηλής ωφέλειας, αρκεί πάντα να τηρούνται όλοι οι κανόνες ασφαλούς άσκησης και να λαμβάνετε τη σωστή στάση στο σώμα μας.

Άλλα σπορ και δραστηριότητες, όπως ποδόσφαιρο, μπάσκετ, τένις, γυμναστική, πολεμικές τέχνες, άρση βαρών, κωπηλασία, τρέξιμο, αεροβικός χορός, μπαλέτο περιλαμβάνονται στις ασκήσεις με σχετικά υψηλό κίνδυνο για την οσφυϊκή χώρα, λόγω εντονότερης άσκησης και του μεγάλου εύρους κινήσεων που απαιτούνται.

Επίσης, σπορ που απαιτούν αφύσικες κινήσεις μελών του σώματος όπως το γκολφ, το μπόουλινγκ, η ιππασία, η ιστιοπλοΐα μπορούν να προκαλέσουν πόνο στη μέση, πάντα σε σχέση με το επίπεδο της φυσικής κατάστασης που βρισκόμαστε.

Όταν κοιμάστε: γενικά συνιστάται ο ύπνος σε σκληρό στρώμα, αν και πρόσφατες μελέτες υποδεικνύουν ένα στρώμα μέτριο-σκληρό. Αποφεύγετε τη χρήση πολύ υψηλών μαξιλαριών που μπορεί να οδηγήσουν σε υπερβολική κάμψη του λαιμού. Είναι προτιμότερο να κοιμόμαστε στο πλάι, με τα δυο χέρια μπροστά και τα γόνατα ελαφρώς λυγισμένα. Αποφεύγετε να κοιμόμαστε με τα χέρια σας τεντωμένα πάνω από το κεφάλι.

http://ift.tt/2vZ8RGo

[kondavanelos]

Μηνιγγίωμα θωρακικής μοίρας σπονδυλικής στήλης.

[kondavanelos]

Αστροκύττωμα αυχενικής μοίρας νωτιαίου μυελού.

[kondavanelos]

Ανευρυσματική κύστη ιερού.

[kondavanelos]

Νευρίνωμα ιερού.

[frapedoypoli]

Σοκ στην παγκόσμια κοινή γνώμη προκάλεσε η είδηση ότι η διάσημη Ελληνοαμερικανίδα Μαρία Μενούνος πάσχει από μηνιγγίωμα, μορφή καρκίνου του εγκεφ��λου! Η είδηση απασχόλησε  τα ελληνικά ΜΜΕ, καθώς η Μενούνος είναι ιδιαίτερα δημοφιλής και αγαπητή στην  Ελλάδα. Τι είναι όμως το μηνιγγίωμα και πως αντιμετωπίζεται; «Το μηνιγγίωμα,είναι ο πιο συχνός τύπος πρωτοπαθούς όγκου εγκεφάλου και αποτελεί το 30% περίπου όλων των  όγκων εγκεφάλου» αναφέρει ο Επίκουρος Καθηγητής Νευροχειρουργικής Πανεπιστημίου Freiburg και Διευθυντής Νευροχειρουργός, υπεύθυνος τμήματος Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής Εγκεφάλου και Σπονδυλικής Στήλης, στο Νοσοκομείο Metropolitan  κ. Βασίλειος Βουγιούκας  και συνεχίζει. «Το μηνιγγίωμα  δημιουργείται από τις μήνιγγες ( τρία  εξωτερικά περιβλήματα ) που καλύπτουν και προστατεύουν τον εγκέφαλο κάτω από το κρανίο. Αναπτύσσεται  από το μεσαίο αραχνοειδές  περίβλημα και πιέζει τον εγκέφαλο ή τον νωτιαίο μυελό όταν μεγαλώνει».  Το 85% των μηνιγγιωμάτων είναι καλοήθη και ο όγκος αυτός είναι περίπου τρείς φορές πιο συχνός στις γυναίκες μέσης ηλικίας. Ωστόσο μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμα και στα παιδιά.              ΒΑΣΙΚΑ   ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ  ΤΗΣ   ΝΟΣΟΥ Τα συμπτώματα που οφείλονται σε ένα μηνιγγίωμα συνήθως είναι ήπια στην αρχή, εξελίσσονται αργά με την πάροδο του χρόνου και σχετίζονται με την περιοχή του εγκεφάλου ή του  νωτιαίου μυελού στην οποία ασκεί πίεση. Τα  βασικά συμπτώματα είναι :

ØΠονοκέφαλοι,

ØΕπιληπτικές κρίσεις,

ØΔιαταραχές όρασης,

ØΑδυναμία σε κάποιο άκρο,

ØΑιμωδίες,

ØΑστάθεια βάδισης,

ØΔιαταραχές μνήμης, ακοής, όσφρησης.

           ΤΡΟΠΟΙ   ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΤΗΣ  ΝΟΣΟΥ

Η νόσος μπορεί να διαγνωστεί αν κάποιος εχει μερικά από τα παραπάνω συμπτώματα μέσα από :

ØΙατρικό ιστορικό : Αυτό περιλαμβάνει ερωτήσεις για τα συμπτώματα του ασθενούς  καθώς και για το ατομικό και οικογενειακό του ιστορικό. 

ØΝευρολογική εξέταση : Γίνεται έλεγχος της όρασης , της ακοής , της ισορροπίας , του συντονισμού , των αντανακλαστικών και των ανώτερων νοητικών λειτουργιών και της μνήμης.

ØΑπεικονιστικός έλεγχος: Η αξονική και μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου χρησιμοποιούνται  για την διάγνωση των μηνιγγιωμάτων τα οποία έχουν ξεχωριστά απεικονιστικά χαρακτηριστικά. Ένα από αυτά είναι η επαφή τους με την μήνιγγα του εγκεφάλου και η πίεση επί του εγκεφάλου

ØΙστολογική διάγνωση : Η βιοψία του όγκου θέτει την διάγνωση και καθορίζει τον ιστολογικό βαθμό του μηνιγγιώματος.

                  ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ    ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ Η πιο κοινή χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση ενός μηνιγγιώματος είναι η κρανιοτομία. Η επέμβαση περιλαμβάνει  τομή στο δέρμα του τριχωτού της κεφαλής και την αφαίρεση ενός οστικού  τμήματος του κρανίου. Στη συνέχεια ο νευροχειρουργός  αφαιρεί το μηνιγγίωμα διατηρώντας ανέπαφο τον εγκέφαλο, επανατοποθετεί το οστό και κλείνει την τομή. Συνήθως το χειρουργείο είναι η μόνη αντιμετώπιση που χρειάζεται και  ο ασθενής στη συνέχεια παρακολουθείται  τακτικά με μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου για την έγκαιρη διάγνωσή του σε περίπτωση υποτροπής ή αύξησης υπολειμματικού όγκου που δεν αφαιρέθηκε στο χειρουργείο για να μην προκληθεί βλάβη στον εγκέφαλο. Οποιοδήποτε μηνιγγίωμα μπορεί να υποτροπιάσει. Όταν υποτροπιάσει μπορεί να είναι ίδιου ιστολογικού βαθμού με τον προηγούμενο όγκο ή μπορεί να έχει εξελιχθεί σε πιο επιθετικό ή κακοήθη βαθμό. Πολλές φορές μετά τη χειρουργική επέμβαση είναι αναγκαία η ακτινοθεραπεία  σε περίπτωση υπολειμματικού μηνιγγιώματος βάσης κρανίου το οποίο δεν είναι εφικτό να αφαιρεθεί πλήρως λόγω δύσκολης θέσης . Μπορεί να χρησιμοποιηθεί η εξωτερική ακτινοβολία εγκεφάλου ή η στερεοτακτική ακτινοχειρουργική.                 ΤΥΠΟΙ      ΜΗΝΙΓΓΙΩΜΑΤΟΣ Πόσο σοβαρό είναι ένα μηνιγγίωμα εξαρτάται από την εντόπισή του και τον ιστολογικό του βαθμό. Ό βαθμός ( Ι έως ΙΙΙ) καθορίζεται από τα μικροσκοπικά χαρακτηριστικά των κυττάρων του μηνιγγιώματος . Ό βαθμός Ι είναι ο πιο κοινός και καλοήθης, ενώ ο βαθμός ΙΙΙ είναι ο πιο επιθετικός και θεωρείται κακοήθης.

ØΚαλοήθες  μηνιγγίωμα βαθμού Ι: Ο καλοήθης όγκος αναπτύσσεται αργά και έχει διακριτά όρια . Περίπου 78-81% των μηνιγγιωμάτων είναι καλοήθη,

ØΆτυπο μηνιγγίωμα βαθμού ΙΙ : Περίπου 15-20% των μηνιγγιωμάτων είναι άτυπα , δηλαδή τα κύτταρά τους δεν είναι φυσιολογικά. Τα άτυπα μηνιγγιώματα δεν είναι ούτε καλοήθη ούτε κακοήθη, αλλά μπορούν να γίνουν κακοήθη. Επίσης τα βαθμού ΙΙ μηνιγγιώματα έχουν την τάση να υποτροπιάζουν και να μεγαλώνουν γρηγορότερα,

ØΚακόηθες ή Αναπλαστικό μηνιγγίωμα βαθμού ΙΙΙ : Το κακόηθες ή αναπλαστικό μηνιγγίωμα είναι ένας επιθετικός όγκος εγκεφάλου που έχει την τάση να διηθεί σε κοντινά τμήματα του εγκεφάλου. Περίπου 1-4% των μηνιγγιωμάτων είναι κακοήθη.

www.vougioukasv.gr  ΤΗΛ.6986613333

http://ift.tt/2ugBhfK