#φοβαμαι

[i-cant-feel-a-damn-thingg]

σου λέει ψέματα

κι εσύ επιλέγεις να τα πιστέψεις

γιατί δεν ξέρεις τι πονάει πιο πολύ

να ζεις μέσα στο ψέμα

ή

να ζεις χωρίς εκείνη

[voluptasino]

Φοβαμαι.

Ποναω.

Παλευω.

Να ξεφυγω.

Απο τον εαυτό μου...

[daimonh2]

Αν σου πω ότι θα τρέξω,θα φύγω, όσο πιο μακριά γίνεται, θα έρθεις να με βρεις στην αλλη άκρη του κόσμου;

[oneiromaxitria]

πιάσε με από τη μέση,

και έλα να βγούμε παρέα από τα σκατα..

[cherryjuicegf]

anyway. no out of body experience will ever top listening to this live

[boulevard-of-broken-dreams6]

Έγραψα σε ενα χαρτί τα θεματα που με κάνουν σαδ για να τα πω στη κα μαρινα και oh God είναι τόσα πολλά που φοβάμαι μην με κλείσει στο Δαφνί.

[fandomchaosposts]

μας κοιτάνε να χορεύουμε ρωτάνε τι παίζει

[fuckermcfucker]

Με πειράζει και κλαίω για την όλη κατάσταση και για το πόσο καλά μπορούμε να ήμαστε και δεν ήμαστε , ως γκρουπ, και για το πόσο λυπάμαι που το ακούω και πόσο λυπάμαι μόνο που σκέφτομαι πόσο άσχημο πρέπει να είναι για αυτές , ή τέλος πάντως πόσο άσχημη είναι η κατάσταση , και δεν έχω και με κανέναν να το συζητήσω γιατί θέλω να το συζητήσω μαζί τους , αλλά δε μπορώ αν το συζητήσω μαζί τους χωρίς να πω τι μου έχει πει η άλλη και κυρίως χωρίς να μπλεχτω και να επηρεάσω μια κατάσταση , που δεν πρέπει αν επηρεαστεί από εμένα

Μακάρι να γίνομαι απλά δραματική

[portokali]

τι ειναι πιο μαργινααλ, να ξαναζεστανω τσαι που εχει κρυωσει ή να το πιω ετσι θερμοκρασια δωματίου;

[nofuckinlabels]

Με τρομάζει που ακομα ποναω σε εκεινο το σημειο που με φιλησες για τελευταία φορα

Φοβαμαι να σχισω το δερμα μου στο σημειο της πληγης για να σε χωρεσω στην συγχρονία

[i-cant-feel-a-damn-thingg]

Φοβάστε κ εσείς να κάνετε μια ερώτηση γιατί ξέρετε ότι η απάντηση θα σας πληγώσει;

Και συνεχίζετε έτσι να ζείτε το παραμύθι στο μυαλό σας

Μόνοι σας

[anenthusiasticteen]

Μου ειπες να γραψω για εμας

Σου απαντησα πως εχω πολλα να πω

Και τωρα πανω απο ενα χαρτι και δεν εχω να γραψω τίποτα

Γιατι δεν εχω να γραψω τιποτα?

Και τοτε θυμηθηκα

Γραφω μονο οταν ειμαι στις μαυρες μου

Γραφω οταν χανομαι στον εαυτο μου

Γραφω οταν πεφτουν οι τοιχοι να με πλακωσουν και οι σκεψεις να με φανε

Αλλα για εμας δεν εχω γραψω και πολλα

Γιατι εμεις ειμαστε οι καλες μου

Εμεις ειμαστε ο λογος που ξανα βρισκω τον εαυτο μου

Εμεις ειμαστε ο λογος που εχω δυναμη και οι τοιχοι δεν με εχουν συνθλίψει κι οι σκεψεις δεν με εχουν κατασπαραξει

Εμεις ειμαστε ο λογος που δεν φοβαμαι πια το σκοταδι

Εμεις ειμαστε ο λογος που δεν χρειαζεται πια να γραφω τοσο συχνα

[upofainomenos]

«Τοσα χρονια φοβαμαι μην με μισησει οτι αγαπω»

Ελευθερο Πνευμα

[cherryjuicegf]

επεσε το πουσι αποβραδις το καραβοφαναρο χαμενο κι εφτασες χωρις να σε προσμενω μες στην τιμονιερα να με δεις κατασπρα φορας κι εχεις βραχει πλεκω σαλαμαστρα τα μαλλια σου κατω στα νερα του πορτ πεγκασου βρεχει παντα τετοιαν εποχη μας παραμονευει ο θερμαστης με τα δυο του ποδια στις καδενες μην κοιτας ποτε σου τις αντεννες με την τρικυμια θα ζαλιστεις βλαστημα ο λοστρομος τον καιρο ειναι αλαργα τοσο η τοκοπιλλα απ' το να φοβαμαι και να καρτερω καλλιο περισκοπιο και τορπιλα φυγε! εσε σου πρεπει στερεα γη ηρθες να με δεις κι ομως δε μ' ειδες εχω απ' τα μεσανυχτα πνιγει χιλια μιλια περα απ' τις εβριδες

[boulevard-of-broken-dreams6]

Μια από τις χειρότερες φοβιεσ μου είναι ο οδοντίατρος και οι φίλες μου μου κάνουν story time για το πωσ έβγαλαν τους φρονιμιτες τους και τώρα δεν περνάω καλα

[xehasmenesithakes]

Κλεινω τα ματια μου,βυθιζομαι στη μουσικη.Σε ποιον να εξηγησω τι αισθανομαι;Ποιος θα με καταλαβει;

Οι μερες που φοβομουν ηρθαν.Ηρθαν και περασαν και περασαν και αλλες..

Νιωθω μικρος;Νιωθω μεγαλος;Δεν ξερω.

Μονο να τρεχω ξερω..Τα γονατα μου ειναι πιο στιβαρα και το βημα μου πιο σιγουρο πια.Μεγαλωνω, ειναι αληθεια…

Και μαζι μου μεγαλωνει η δειψα μου και μαζι της μεγαλωνει και ο φοβος μου,για το τελος .Για τα ρολογια και για τους αριθμους που τρεχουν εναντίον μου.

Θελω μονο να με ξεδειψασω ,να με χορτασω μια φορα.Αλλα νιωθω πως ειναι στη φυση μου το να μη χορτασω ποτε.

Θελω να παρω τα βουνα,θελω να χωσω τις παλαμες μου στο χωμα,θελω να νιωσω τη γη.

Δεν εχω προλαβει να εκτιμησω τη γη,και μαζι με αυτη και αλλα τοσα.

Και η ζωη οπως μας την εχουν επιβαλλει να την ζουμε ειναι μια παγιδα και το χουν κανει τοσο καλα που το μυαλο σου δεν μπορει να σκεφτει καμια εναλλακτικη.

Νιωθω σαν ψαρι μεσα στα δίχτυα.και το χειροτερο;;

Το πιο παρανοικο κομματι ειναι οτι ψαχνω διχτυα γυρω μου και δε τα βλεπω,μα την ιδια στιγμη τα νιωθω πανω στο δερμα μου να με κρατανε ακινητο.

Θυμαμαι καποτε φοβομουν μηπως δε καταφερω να πιασω τους στοχους μου.Τωρα φοβαμαι μηπως οι στοχοι αυτοι εντελει δεν ειναι αληθινα δικοι μου.Και δεν ειναι οτι δε τους διαλεξα εγω απλα αναρωτιεμαι ��ου ειναι η τρελα μου σε ολο αυτο;που ειναι η υπογραφη μου;Οδευω συμβατικα προς το θανατο;

…Διαβασα για ενα πειραμα που καναν καποιοι επιστημονες και απο οταν το διαβασα το μυαλο μου δεν μπορει να παψει να το σκεφτεται..Οι επιστημονες πηραν 50 νεογεννητα μυγακια και τα βαλαν σε ενα μικρο γυαλινο βαζακι τα αφησαν εκει μεσα να πετανε για μερες.Οι μυγες πεταγαν λοιπον απο τη μια ως την αλλη πλευρα του βαζου.Θελω να σκεφτεις ενα ασφυκτικα μικρο βαζο.Καποια στιγμη οι επιστημονες βγαζαν τις μυγες απο το βαζο και αυτο που παρατηρουσαν ειναι οτι οι μυγες παρα το γεγονος οτι ηταν εκτος του βαζου πεταγαν ακριβως την ιδια διαδρομη ασφυκτικα ολες συγκεντρωμενες λες και ηταν στο βαζο.Καμια δεν τολμαγε να παει λιγο παραπερα,ουτε το φανταζοντουσαν οτι υπαρχει παρα περα…

Δε θα σου πω ψεμματα με ταραξε παρα πολυ αυτο το πειραμα..

Ξαφνικα αρχισα να βλεπω μονο μυγες γυρω μου

Και τι κανουν αυτες γυρω μου;Μηπως ειμαι μυγα και γω;

Αληθεια δε ξερω και φοβαμαι οσο δε φανταζεσαι

Το μονο που θελω ειναι ονειρα εξω απο το βαζο

Δεν ξερω αν βγαζει νοημα..δεν ειμαι απο τους ανθρωπους που εγκαταλειπουν τα ονειρα τους αλλα φοβαμαι μην τα ονειρα εγκαταλειψουν εμενα

Θελω να φωναξω να πανε να γαμηθουν ολα!Θελω να βαλω φωτια στον καναπε μου!Και θελω να καψω τη τηλεοραση και να παω να καψω και τη τηλεοραση του γειτονα.

Αλλα θα καταπιω αυτη τη θεληση.Θα τη ξεχασω.Θα σκασω.Γιατι που λεφτα για νεα τηλεοραση στον γειτονα;Και ο μηνας πως σκατα θα βγει;

Πολυ πεζος δεν εγινα;

Εσεις περιμενετε ποιηματα και ερωτες απο μενα.

Και γω περιμενω απο σας ποτε θα τα βαρεθειτε να παμε κανα βημα παρακατω.