#τεμπη φοιτητες εγκλημα δακρυα ανατριχιλα

[emptyenough]

η ζωή μας όσο ένα εισιτήριο

Δυο μέρες τώρα δεν έχω σταματήσει να κλαίω και να ανατριχιάζω όταν η σκέψη ή το βλέμμα μου πέφτει πάνω στο μοιραίο αυτό γεγονός. Δάκρυα για όλους αυτούς που χάθηκαν και εκείνους που η ζωή τους δεν θα ‘ναι πια η ίδια μετά από αυτό. Για όλες τις μάνες που χάσαν τα παιδιά τους. Για κάθε σπίτι που το κάλυψε μια σκιά που δε θα φύγει ποτέ. Στο μυαλό μου παίζουν ξανά και ξανά όλα τα μηνύματα της μαμάς μου κάθε φορά που πάω κάπου, ότι ώρα και αν είναι όπου και αν βρίσκεται ! Έφτασες; Είσαι καλά; Και όλες εκείνες οι αγκαλιές και τα δάκρυα του πατέρα μου όταν μετά από καιρό γυρίζω σπίτι ή όταν έρχεται η ώρα να ξανά φύγω. Σκέφτομαι όλες αυτές τις μητέρες που δεν έλαβαν ποτέ μια απάντηση και τις αγκαλιές των πατεράδων να μένουν για πάντα αδειανές. Και αυτό με γεμίζει ξανά δάκρυα αλλά και θυμό. Θυμό γιατί θα μπορούσα να ήμουν εγώ όπως θα μπορούσες να είσαι και εσύ , γιατί δεν γίνεται η ζωή μας να κοστίζει όσο ένα φοιτητικό εισιτήριο τρένου. Τόσα νέα παιδιά γεμάτα ζωή , όνειρα και φιλοδοξίες χάθηκαν και εκείνοι προσπαθούν να κρυφτούν πίσω απ’ το ’’ ανθρώπινο λάθος’’. Δεν ήταν λάθος έγκλημα ήταν! 

[emptyenough]

Αυτές τις μέρες πραγματικά τα λόγια είναι περιττά. Και ευτυχώς οι πράξεις των ανθρώπων μιλούν δυνατά! Σαν ένας άνθρωπος που τα τελευταία χρόνια δεν ζω στην Ελλάδα έχω σκεφτεί πολλές φορές μέσα μου μπορείς να αντέξεις μακριά της; Θα πάψεις ποτέ να περιμένεις τις μέρες να γυρίσεις πίσω ; Η μήπως είναι καλύτερα εδώ που είσαι ; Νιώθεις περισσότερο ασφαλής ; Περισσότερο σίγουρη και έτοιμη να ζήσεις ; Μέρες σαν τις 28/02/2023 με κάναν να σκεφτώ ότι ίσως τελικά είναι καλύτερα να αγαπάς την Ελλάδα από μακριά. Μέρες όπως η Κυριακή 21 Μαΐου 2023 και 41% με βγαλαν εκτός εαυτού! Σκέφτηκα δεν είναι δυνατόν μονάχα 3 μήνες μετά πως γίνεται η Ελλάδα να ξεχνά. Άραγε θα σταματήσει ποτέ να ξεχνά. Και είμαι σίγουρη ότι όλοι κάπου είχαμε χάσει την ελπίδα μας στη χώρα αυτή. Όμως ευτυχώς ο τελευταίος μήνας με έχει ξανά γεμίσει ελπίδα! Λίγο οι φοιτητές και ο αγώνας τους για τα πανεπιστήμια , λίγο οι αγρότες , λίγο ο καθένας από μας που δεν αφήνει το έγκλημα στα Τεμπη να ξεχαστεί! Η νέα γενιά ευτυχώς αντιστέκεται! Επιτέλους κάποιος αντιστέκεται. Μακαρι να γίνουμε η αλλαγή που χρειαζόμαστε ! Μέχρι να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι. Μέχρι να γυρίσουν πίσω όλοι οι Έλληνες που η χώρα τους πρόδωσε. Γιατί η Ελλάδα είμαστε εμείς όχι αυτοί. Γιατί ίσως όλοι μαζί τα καταφέρουμε!