#σ’ ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ <3< /div> Explore tagged Tumblr posts

[moiroloi]

τα πλέιλίστ σου στο σπότιφαϊ είναι ανώτατης ποιότητας btw. just wanted to let u know. 🤙

εμ. πώς το λέω αυτό τώρα— σε παντρεύει η μάνα σου;

[alatismeni-theitsa]

Γειά!

Είμαι η κοπέλα που έστειλε άνον πριν καιρό για τη Λευκάδα. Χαίρομαι τόσο που ανέβασες φωτο από τον τόπο μου!! Δεν είχα ιδέα ότι δούλευαν γυναίκες στις αλυκές, παρόλο που ήξερα ότι ήταν μεγάλο κομμάτι της οικονομίας του νησιού. Σίγουρα παίζει ρόλο ότι ο μπαμπάς μ δεν μεγάλωσε εκεί, και ο παππούς μου έφυγε από τη ζω�� νέος και δεν πρόλαβα να τον ρωτήσω τίποτα.

Α��λά παίζει πολύ ρόλο και ότι η κοινωνία μας είναι βαθύτατα πατριαρχική, και τα επιτεύγματα των γυναικών τα ξεχνάμε (δλδ τα υποβαθμίζουμε).

Ευτυχώς η γιαγία μου από την πλευρά της μαμάς μου ζει ακόμα, και μου μιλαέι συχνά για την ζωή στο χωριό της (ορεινή φθιώτιδα). Απ' ότι έχω καταλάβει, όλα τα έκαναν οι γυνάικες, ειδικά στην οικογένειά της. Μου λέει ότι εδώ και πολλές γενιές, οι άντρες είτε λείπουν επειδή δουλέυουν σε άλλη πόλη, είτε παίζουν χαρτιά στο καφενίο όλη μέρα. Το αποτέλεσμα: η μαμά, γιαγία, και τα παιδιά να μαγειρέυουν, να καθαρίζουν (εννοείται), να ασχολούνται με τα χωράφια, να βόσκουν τα ζώα κτλ. Με άλλα λόγια, να τα κάνουν όλα.

Το τραγικό είναι ότι όταν μιλάμε για την ιστορία, ή λαογραφία ή ό,τι θες, η θέση της γυναίκας είναι ένα μικρό παράρτημα. Στην πραγματικότητα, έχουν συνεισφέρει πολύ περισσότερο από απλά να μαγειρεύουν και να καθαρίζουν (λέω "απλά", αλλά το να είσαι νοικοκυρά είναι τρομερά απαιτητικό και κουραστικό).

Χωρίς την δουλειά των γυναικών, που γίνεται στα παρασκήνια της ιστορίας, δεν θα ήμασταν εδώ σήμερα. Το να λέμε, α ναι, και οι γυνάικες δούλευαν μερικές φορές, δεν φτάνει! Συνεισέφεραν όσο οι άντρες, και ίσως περισσότερο, καθώς τα έκαναν όλα με ένα παιδί στην αγκαλιά.

σορι για το τεράστιο κείμενο, αλλά εχώ πολλά να πω για αυτό το θέμα. και ευχαριστώ πολυυυ που ανέβασες τις φωτο <3

Σ' ευχαριστώ που έστειλες αυτό το μήνυμα 💙 Η δουλειά που έχουν κάνει οι γυναίκες στο παρελθόν είναι τρομερή και δεν πρέπει να την υποτιμουμε ούτε να την ξεχνάμε. Χωρίς την προσπάθεια τους η κοινωνία μας δε θα ηταν στο ιδιο επίπεδο που είναι σήμερα.

Αν δεις τώρα, το post έχει πολλά notes και χαίρομαι πάρα πολύ για αυτό! Σιγά σιγά και οι νέοι στην Ελλάδα αρχίζουν και βλέπουν αυτή τη σεξιστική ρητορική που έρχεται κυρίως από τις ΗΠΑ και γι αυτό ήθελα να κάνω και ένα σχετικό ποστ που να δείχνει ότι τα πράγματα ποτέ δεν ήταν έτσι όπως τα δείχνουν.

Βέβαια, οι καιροί δεν έχουν αλλάξει εντελώς. Σήμερα θέλουν τη γυναίκα μόνο στο σπίτι γιατί αυτό τους εξυπηρετεί καλύτερα. Παλιά την ήθελαν μουλάρι γιατί πάλι αυτό τους εξυπηρετούσε. Και κάθε εποχή βάφτιζαν τις δουλειές "γυναικείες" και "αντρικές" και ως εκ θαύματος οι γυναικείες υποτιμούνται (και ξεχνιούνται).

Το σημαντικότερο είναι να έχουν οι γυναίκες αυτονομία και να πιστεύουν στη δύναμη τους, και να εργάζονται (η όχι) όπως θέλουν αυτές. Ας ελπίσουμε ότι όσο περνάνε τα χρόνια θα λιγοστεύουν οι ηλίθιοι και χειριστικοί άντρες/άνθρωποι που ψάχνουν τρόπους να κρατήσουν τις γυναίκες στο περιθώριο.

Και φυσικά ότι τα εργατικά δικαιώματα για όλους θα τηρηθούν και θα πληθύνουν.

[xristinaxcx]

εισαι τοσο πανεμορφη, οταν βλεπω στορυ σ στο ινστα με σενα μ φτιαχνει τη μερα <3

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ γλυκό μου,το εκτιμώ φουλ 🫶🫶🫶🫶

[nuxtes-thumamai-ta-panta]

ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΌΣ

Δύσκολη λέξη. Δυσκολότερη η πράξη. Μια λέξη που λίγο-πολύ τον καθένα μας στεναχωρεί, ανεξάρτητα απο το είδος του αποχωρισμού. Ένα κα��οκαίρι λοιπόν γεμάτο από εσένα έφτασε στο τέλος του. Ένα καλοκαίρι γεμάτο αγάπη, χαρά, νεύρα, στενοχώρια, γέλια, χαμόγελα. Ένα καλοκαίρι υπέροχο, που με τα αμέτρητα καλά του και τα ελάχιστα αρνητικά του, θα μου μείνει χαραγμένο για πάντα στο μυαλό και στην καρδιά. Και αυτό γιατί το καλοκαίρι τελείωσε. Μα δεν τελειώσαμε εμείς. Μια 4η εποχή του χρόνου μας βρίσκει ΚΑΙ αυτήν μαζί. Ένα καλοκαίρι αξέχαστο αφού ο Σεπτέμβρης δεν ήρθε για να πάρει για πάντα ο,τι καλό υπήρχε μέσα στο καλοκαίρι. Ενας Σεπτέμβρης που δεν είναι τόσο θλιβερός όσο οι άλλοι αφού δεν πήρε κάτι που να αγαπώ, αλλά ο,τι αγαπώ παραμένει εδώ, μαζί μου για το χειμώνα, περιμένοντας να έρθει το άλλο καλοκαίρι. Παρόλα αυτά, ολοένα και πλησιάζει η ώρα του αποχαιρετισμού. Η ώρα που θα πούμε αντίο για λίγες εβδομάδες. Ίσως και μήνα. Όμως όχι για πάντα. Ένα αντίο που πιο πολύ θυμίζει "εις το επανιδειν". Τόσο ανούσιο και ασήμαντο θα είναι. Μετα από χειμώνα δύσκολο, καραντίνα, πανελλήνιες και μια ήδη υπάρχουσα - αν και μικρότερη- απόσταση, καταφέραμε να μείνουμε μαζί. Ενωμένοι και δυνατοί. Δε θα αλλάξουν τίποτα από όλο αυτό μερικά χιλιόμετρα απόσταση(" 1μιση ώρα είναι μωρέ, ένα τσιγάρο δρόμος", όπως συνηθίζω να λέω). Θα είμαι σε όλα δίπλα σου. Όπως είσαι και εσύ. Θα μιλάμε, θα σε βοηθάω με τις ασκήσεις σου, θα κάνουμε κλήσεις. Ακόμα και σε μια δύσκολη στιγμή όπως τώρα που ο καθένας μας μετράει τα λάθη του γιατί δε βρεθήκαμε έστω 3 ώρες παραπάνω, αφού σε αυτό το σημείο πια και τα δευτερόλεπτα μετράνε, ακόμα και τώρα που υπάρχει μια ένταση, ένα άγχος, πολύ κλάμα, εγώ θα είμαι δίπλα σου. Το μόνο που θα αλλάξει θα είναι ότι θα σε αγαπάω όλο και περισσότερο μέρα με τη μέρα. Άλλωστε, στα δύσκολα έχουμε συνηθίσει 8μιση μήνες, τώρα θα φοβηθούμε?

Σε ευχαριστώ για το ομορφότερο καλοκαίρι και την ομορφότερη χρονιά της ζωής μου. Ελπίζω να έρθουν και άλλες πολλές, πάρα πολλές μαζί σου. Που όσο σκατα και να είναι, μόνο και μόνο που θα σε εχω θα ομορφαίνουν

Μη στενοχωριεσαι για τίποτα. Μαζί θα τα περνάμε όλα. Είμαι δίπλα σου.

Μη φύγεις για κανένα λόγο από τη ζωή μου.

Γ��α τίποτα στον κόσμο δε σ άλλαζα

Σαγαπαω

Το επόμενο καλοκαίρι θα είναι ακόμα καλύτερο. I promise. Just stay here with me❤️

1804282020<3

[solmeister13]

Διαβασα το βιβλιο σ και μολις το έκλεισα απόρησα γτ δν ειχα ανοιχτη καποια οθονη. Συνειδητοποίησα οτι διαβαζα βιβλιο κσι δεν έβλεπα ταινια. Μπραβο ειναι υπεροχο και πραγματικα μ δημιούργησε τρομερα συναισθήματα. Εγω δν μπρω να γράψω. Το μόνο που εχω στο κεφαλι μ είναι αριθμοι. Μακαρι να μπορουσα να αποτυπώσω τη φαντασια μ ή εστω καποια γεγονοτα στο χαρτι όπως εσυ. Τεσπα εισαι υπέροχος ευχαριστω που ομορφαίνεις τον κοσμο μας❤❤❤

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια και δεν είναι κακό να έχεις στο κεφάλι αριθμούς. Το ότι συνομιλούμε τώρα, αποτέλεσμα αριθμών είναι

[blueriverboys]

Δηλώσεις:Μάκης Χάβος..Δευτέρα 10.02.2020

Ξέραμε ότι είχαμε να αντιμετωπίσουμε μία καλή ομάδα που προσπαθεί να παίξει από πίσω με σύστημα 3-5-2.

Μέχρι το 15′ είχαμε κερδίσει 6 κόρνερ. Ο Βόλος πήρε μέτρα στο γήπεδο, δίχως να γίνει απειλητικός. Πήραμε προβάδισμα σε καίριο σημείο του παιχνιδιού. Όταν είχαμε μπάλα έπρεπε να έχουμε τις γραμμές μας πιο κοντά. Βελτιώθηκε αυτό, βγήκαμε και από τα πλάγια και από τον άξονα. Έπρεπε να τελειώσουμε το παιχνίδι, δεν το κάναμε και ήρθε πάλι στατική φάση στις καθυστερήσεις για να ισοφαριστούμε.

Έχω την εντύπωση, επειδή δεν γίνεται να εξηγηθεί αλλιώς, ότι υπάρχει φόβος. Στον υπόλοιπο αγώνα δεν αντιμετωπίσαμε πρόβλημα με τα στατικά. Παίζοντας τέτοιο ποδόσφαιρο έπρεπε ο Παναιτωλικός να είναι πάρα πολύ ψηλά στη βαθμολογία. Συνεχίζουμε την προσπάθεια, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Έχει ακόμη αγώνες, δεν μπορώ να έχω παράπονα από την παρουσία των παικτών. Ευχαριστώ τον κόσμο για την παρουσία του.

Για τη διακοπή του αγώνα στα τελευταία λεπτά

Ο Βόλος έπαιξε πολύ καλό ποδόσφαιρο, ωστόσο για να έχει σήμερα αυτή την εικόνα κάποιος δεν τον άφησε. Αναφορικά με τη διακοπή, με αποβολές και κάρτες, ��ι παίκτες μοιραία χάνουν τη συγκέντρωσή τους. Δουλέψαμε πολύ στα αμυντικά στημένα και σύμπτωση που επαναλαμβάνεται παύει να είναι σύμπτωση. Υπάρχει φοβία και κάθε φορά είναι διαφορετικοί παίκτες. Φοβερό το φαινόμενο αυτό.

Για τη διαιτησία και το γεγονός παίχτηκαν 2′ καθυστερήσεων

Οι προπονητές απαγορεύεται να μιλάμε για τη διαιτησία. Δυστυχώς δεν μπορώ να μιλήσω και καλύτερα, γιατί αν μιλούσα θα έλεγα πολλά. Ο Παναιτωλικός ποτέ δε ζήτησε την εύνοια κανενός, 50-50 θέλει να τον παίζουν. Είμαστε η πιο καθαρή ομάδα στο πρωτάθλημα.

Για το τι τον προβληματίζει περισσότερο

Έπρεπε να τελειώσουμε τις φάσεις. Με τόσους ποιοτικούς παίκτες φτάνεις με αξιώσεις στην αντίπαλη περιοχή, κάνεις το δύσκολο εύκολο και το πιο εύκολο δεν το κάνεις. Είναι η τελική πάσα; Η χαλαρότητα; Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς.

Κύπελλο Ελλάδας.

H ΕΠΟ γνωστοποίησε την Πέμπτη (6/2) το πρόγραμμα των αγώνων ρεβάνς της προημιτελικής φάσης.

1ος αγώνας:Παναιτωλικός-αεκ 1-1

Επαναληπτικός :αεκ - Παναιτωλικός,ώρα 18.30 μ,μ,Τετάρτη 19/02/20

Χωρίς θεατές καθώς η αεκ τιμωρήθηκε με δύο αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών για τα επεισόδια των οπαδών της στο ματς κόντρα στον Ολυμπιακό.

————————

ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ

Χόρχε Ντίας, υπέγραψε μέχρι το 2021

Αντριάν Λουσέρο μεχρι το 2020

Ντάλσιο (Euciodalcio Gomes) -μέσος- μέχρι το 2021 -23 ετών

Ζοάν Μαρσιάλ-κεντρικός αμυντικός-μέχρι το 2021

Κρίστοφερ Κνετ -τερματοφύλακας-μέχρι το 2021-29 ετών

Αϊμέν Ταχάρ- αμυντικός χαφ -μέχρι το 2021- 30 ετών

Atair Mimito Rocha - αμυντικός μέσος-  μέχρι το 2021 -22 ετών

Φρεντερίκο Ντουάρτε - μεσοεπιθετικός - μέχρι Ιούνιο 2022- 20 ετών

Αλέξανδρος Καββαδίας -  επιθετικός -   μέχρι το 2023 -  19 ετών

Δημήτρης Φυτόπουλος -  μέσος -  μέχρι το 2023 -  19 ετών

Ράσμους Σιέστεντ - μέσος -  μέχρι το 2021 -  27 ετών

Γκρέγκορι Αριγίμπι - μεσοεπιθετικός -  μέχρι το 2021 -  24 ετών  

Αντονί Μουνιέ - επιθετικός - μέχρι το 2020 - 32 ετών

Κέβιν Γκαρσία - αριστερό μπακ -30 ετών

Τζανακάκης Μανώλης - δεξι μπακ - 27 ετών

Αλβαρες-αριστερό εξτρέμ-μέχρι το 2021

Φάρλευ Ρόσα - επιθετικός - μέχρι το 2020

Αμπιόλα Ντάουντα - επιθετικός - μέχρι το 2020

Ζεσούς Φερνάντεθ - τερματοφύλακας - μέχρι το 2020

Ε��ΥΓΑΝ..

Λουτσιάνο Μπάλμπι- αριστερό μπακ

Αλχασάν Καμαρά-επιθετικός

Βλάντ Μοράρ-επιθετικός

Ρομαν-επιθετικός

Πιέρ Σανιά-δεξί μπακ

Χουάν Άνχελ Ρομάν- μεσοεπιθετικός  

Ίγκορ Γιοβάνοβιτς-κεντρικός αμυντικός

Δανεικοί στην ΑΕΜ

Γεράσιμος Μπακαδήμας - αμυντικός - μέχρι το 2023 -  19 ετών

Στάθης Μπελεβώνης - χαφ -22 ετών

———————

Κλήρωση Πρωταθλήματος 2019-20..

1η αγων.ΠΑΟΚ-ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ 2-1,*Ντάλσιο  

2η αγων.ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ-Ξάνθη 1-2,*Μπαίροβιτς

3η αγων.ΟΦΗ-ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ, 3-1,*Μοραρ

4η αγων.ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ-ΑΕΚ, 0-1

5η αγων.Ατρόμητος-ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ 2-0

6η αγων.Λαμία-ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ 0-0

7η αγων Παναιτωλικός-ΑΕΛ 2-2,*Ντίας,*Μπαίροβιτς

8η αγων Άρης-Παναιτωλικός 2-0

9η αγων Παναιτωλικός-Αστέρας 1-1,*Μαρσιάλ

10η αγων.Βόλος-Παναιτωλικός 3-2 *

11η αγων Παναιτωλικός - Παναθηναϊκός 0-0

12η αγων Πανιώνιος -Παναιτωλικός 3-0

13η αγων Παναιτωλικός - Ολυμπιακός 0-3

Β Γύρος..

14η αγων. ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ-παοκ 0-3

15η αγων.ξάνθη-Παναιτωλικός 0-0

16η αγων.Παναιτωλικο-οφη 2-0,*Ντουάρτε,*Μπαίροβιτς

17η αγων.αεκ-Παναιτωλικός 3-1 *Nτίας

18η αγων.Παναιτωλικός-ατρόμητος,0-1

19η αγων.Παναιτωλικός -Λαμία 1-1, Ντάουντα

20η αγων.Λάρισα-Παναιτωλικός 2-2, Ντάουντα(2)

21η αγων.Παναιτωλικός-Αρης 2-0, Φάρλευ Ρόσα(2)

22η αγων.Αστέρας -Παναιτωλικός 2-1  Φάρλευ Ρόσα

23η αγων.Παναιτωλικός-Βόλος  1-1, Μουνιέ

24η αγων.Παναθηναικός-Παναιτωλικός

25η αγων.Παναιτωλικός-Πανιώνιος

26η αγων.Ολυμπιακός-Παναιτωλικός

——————————-

Μόνο ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ

Σ/Τάση ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ

BLUE RIVER BOYS-Amsterdam

Δευτέρα 10.02.2020

Δημήτρης Μπαλωτής//Dimitris Balotis

https://www.facebook.com/BLUERIVERBOYSAmsterdam

[mpl0u]

με εμπνέεις πάρα πολύ.. σ ευχαριστώ!!

την αγαπη μου 💙

[im-a-mess-of-gorgeous-chaos]

Πριν λίγο πήγα σ ένα ψιλικατζίδικο.Ήταν μέσα κ μια αλλη πελάτισσα.Αυτά που ήθελα ήταν 3€.Βγάζω κάρτα ν πληρώσω αλλά δε δεχοταν.Αφήνω το ένα πράγμα κ βγάζω 10ρικο να πληρώσω(τα χρειαζόμουν τα λεφτά γι αυτο το άφησα πίσω).Μόλις μ βλέπει η κύρια,το παίρνει μ το δίνει κ πάει να πληρώσει.Εγώ της είπα ότι δν χρειάζεται κ οτι έχω.Κ μου λέει ασε με να κάνω ενα δώρο Γιατί τα δικα μ παιδιά είναι μακριά.Εγώ της είπα Ευχαριστώ αλλά δν μπορώ ν το δεχτώ.Επέμενε κ τελικά τα πήρα.Κ Τώρα νιώθω πάρα πολύ άσχημα.

Μην νιώθεις άσχημα. Εκείνη το έκανε επειδή το ήθελε και θα την ευχαριστούσε να σε “βοηθήσει” τώρα που τα παιδιά της είναι μακριά και δεν μπορεί να το κάνει γι αυτά.

[epikairocom]

Παπανικολάου: Ο Γκάλης δεν κλείνεται μέσα σε μια μπάλα μπάσκετ

Μία εβδομάδα πριν από την πρωτοποριακή εκδήλωση «Nick Galis hall of famous game», ο εμπνευστής της Δημήτρης Παπανικολάου μίλησε στον Επικοινωνία 94FM και την εκπομπή «MVP στους 94» με τον Αντώνη Καλκαβούρα.

Επαγγελματίες μπασκετμπολίστες και επώνυμοι απ” όλους τους χώρους, ενώνουν τις δυνάμεις τους σε έναν ξεχωριστό, Χριστουγεννιάτικο αγώνα μπάσκετ, που θα έχει φιλανθρωπικό χαρακτήρα, προκειμένου να τιμηθεί ο μεγαλύτερος Έλληνας αθλητής όλων των εποχών, που τον περασμένο Σεπτέμβριο εισήχθη στο Hall of Fame του παγκοσμίου μπάσκετ.

Η εκδήλωση, «Nick Galis hall of famous game», η οποία θα πραγματοποιηθεί παρουσία του Νίκου Γκάλη και της οικογένειάς του, το Σάββατο 23 Δεκεμβρίου (18.00) στο κλειστό γήπεδο του Αγίου Θωμά στο Μαρούσι, οργανώνεται από την «Airpapaction» του Δημήτρη Παπανικολάου και θα έχει την υποστήριξη της Κ.Ε.Δ.Ε. και του Δήμου Αμαρουσίου.

Πλήθος προσωπικοτήτων από τον χώρο του αθλητισμού και του θεάματος θα δώσουν το “παρών” στην εκδήλωση και θα ανακοινωθούν τις επόμενες ημέρες.

«Πράγματι, όπως χιλιάδες παιδιά και πολλοί παίκτες μεγαλύτεροι από μένα, ωθηθήκαμε από το 1987 και τον Άρη τις Πέμπτες, που τις θυμόμαστε ως τώρα και ο Γκάλης, ο Γιαννάκης και τα άλλα παιδιά, είχαν καταφέρει να μειώσουν τα εισιτήριά στα σινεμά και να ερημώσουν τους δρόμους. Αυτά, οι νεότεροι ίσως να μην μπορούν να τα κατανοήσουν, αλλά όλη η Ελλάδα ήταν Άρης τότε. Πράγματι ήταν ο λόγος και για να ασχοληθούμε εμείς, αλλά και για να φτιαχτούνε υποδομές. Και τα σχολεία και οικόπεδα βάλανε στεφάνια. Αυτό ήταν το πιο βασικό, γιατί αν δεν έχεις το υλικό δεν μπορείς να παίξεις. Η Εθνική και ο Άρης ήταν τότε εθνικό γεγονός», τόνισε χαρακτηριστικά ο Δ. Παπανικολάου.

Και πρόσθεσε: «Είχα προλάβει να παίξω αντίπαλος του Γκάλη για πρώτη φορά το 1992, στο ματς ΠΑΟ-Σπόρτινγκ. Ο Νίκος έπαιζε στον Παναθηναϊκό στη δύση της καριέρας του κι εγώ στο ξεκίνημα της μικρότερης δικής μου, στην ομάδα των Πατησίων. Εγώ ήμουν 15 και ο Γκάλης 35! Όσα χρόνια και να περάσουν, όμως, ο Γκάλης προκαλεί πάντα ένα δέος, γιατί δεν εμφανίζεται και πολύ συχνά, κάνει μια-δυο εμφανίσεις το χρόνο επιλεκτικές, οπότε για εμάς είναι το παιδικό μας είδωλο».

Αναφορικά με τις λεπτομέρειες της εκδήλωσης είπε:

«Εδώ και 14 μήνες “τρέχουμε” μια εταιρεία και έχουμε προλάβει να οργανώσουμε 2 events ήδη, δύο 3 on 3, πολύ πετυχημένα με τους επαγγελματίες παίkτες, ένα στη Γλυφάδα κι ένα στην Ίο. Βλέποντας τον Γκάλη στην τηλεόραση με το πορτοκαλί του σακάκι στην τελετή της ένταξης στο Hall of Fame, αμέσως μου ξύπνησε να κάνω κάτι. Ένιωσα το ίδιο δέος με την καταπληκτική του ομιλία και παρουσία στη Μασαχουσέτη. Προσπάθησα μέσω τρίτων, γιατί δεν είχα προσωπική επαφή, να τον προσεγγίσω, αμέσως μόλις γύρ��σε, ευοδώθηκε αυτή η προσπάθεια, ταξίδεψα στη Θεσσαλονίκη, του είπα την ιδέα μου, του είπα ότι έχω κάνει και δύο διοργανώσεις για να μην νομίζει ότι έχει να κάνει με μαθητευόμενους μάγους, γιατί ο Γκάλης έχει πολύ άγχος αν θα βγει κάτι αντάξιο του ονόματός του. Πιστεύω ότι μέχρι σήμερα που μιλάμε είναι ευχαριστημένος. Να ολοκληρωθεί βέβα��α ο αγώνας και για αρχή, είπαμε να μην ρισκάρουμε κάποιο από τα μεγάλα γήπεδα της χώρας, να ξεκινήσουμε στο Μαρούσι, μιας και το στήριξε και ο δήμαρχος κ. Πατούλης – τον ευχαριστώ πολύ και δημόσια – μέσω της ΚΕΔΕ και του Δήμου Αμαρουσίου και το επόμενο, γιατί ελπίζουμε να γίνει θεσμός, να μεταφερθεί στο ΣΕΦ ή στο “Νίκος Γκάλης” (ΟΑΚΑ), για να έχουμε περισσότερο χώρο και να γίνουν πιο ωραία πράγματα. Νομίζω θα είναι μια ωραία εκδήλωση, την προετοιμάζουμε πρωί-βράδυ μαζί με τους συνεργάτες μου και θα μας τιμήσουν πάρα πολλά μεγάλα ονόματα. Όλοι θέλουν να δουν τον Γκάλη και θα έρθουν με χαρά, ένα εισιτήριο που βγήκε για μικρούς και μεγάλους θα πάει με διαφάνεια, με επιταγές που θα βγουν στο Χαμόγελο του Παιδιού και στην Κιβωτό του Κόσμου. Επίσης είμαστε σε συνεννόηση με την εταιρεία που βγάζει συχνά ο Γκάλης σε δημοπρασία κάποια πράγματά του για ένα παιδάκι και κάποιο ίδρυμα, που θα ανακοινωθούν μέσα στην εβδομάδα, να δοθούν και δημοπρασία οι φανέλες και πρώτα ο Θεός θα αγωνιστούν και από τον ΟΣΕΚΑ, τα παιδιά με τα καροτσάκια»

Ο ίδιος συμπλήρωσε ότι το γήπεδο είναι πολύ μικρό για να χωρέσει τον κόσμο, καθώς κυκλοφόρησαν συνολικά μόλις 900 εισιτήρια.

Απαντώντας σε ερώτηση του Αντώνη Καλκαβούρα, εάν κατάφερε να εκμαιεύσει από τον Nick τυχόν προθέσεις επιστροφής στα κοινά του μπάσκετ, ο Δ. Παπανικολάου δήλωσε:

«Δεν φτάσαμε σε αυτό το σημείο, έχουμε μείνει να συζητάμε το δικό μας event και τις λεπτομέρειες και τους καλεσμένους, αν γίνει το event μπορεί να μπούμε και σ’ αυτή την κουβέντα, αν χαλαρώσουμε λίγο. Αλλά το γεγονός ότι είναι πίσω από την κουρτίνα τον κρατάει και άφθαρτο».

Κλείνοντας τα του event, αναφέρθηκε στις κοινωνικές προεκτάσεις του έργου του Νίκου Γκάλη…

«Ο Γκάλης δεν κλείνεται μέσα σε μια μπάλα μπάσκετ και όποιος δει την ομιλία του στο hall of fame λέει για την κυρία που του χτύπησε την πλάτη και του φώναξε και ο ίδιος, νόμισε ότι θα θέλει κάποιο αυτόγραφο ή φωτογραφία. Η κυρία όμως του είπε: «”Νίκο θέλω να σε ευχαριστήσω γιατί έσωσες το παιδί μου από τα ναρκωτικά, γιατί σε είδε, εμπνεύστηκε και γύρισε στον αθλητισμό”. Εγώ ανατρίχιασα και τώρα ανατριχιάζω που το λέω αυτό!»

Ακόμα, ο Δημήτρης Παπανικολάου μίλησε για την εθνική ομάδα, το φαινόμενο Αντετοκούνμπο, αλλά και για τις πορείες Ολυμπιακού και ΠΑΟ.

Πηγή: gazzetta.gr

from epikairo.com http://ift.tt/2j7PiYs

[frapedoypoli]

Μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο Down Town Κύπρου, παραχώρησε η Μαρινέλλα όπου και μίλησε για τα δύσκολα χρόνια, τις αγαπημένες της συνήθειες και όλα όσα δεν γνωρίζουμε για εκείνη!

Πρέπει να είστε πολύ αισιόδοξος άνθρωπος, για να σας αρέσει τόσο πολύ το φως…

Πάρα πολύ! Δεν μ’ αρέσει να είμαι μουρτζούφλα, να είμαι γκρινιάρα, να βλέπω τα πράγματα μισοάδεια. Το πρωί ξυπνάω πάντοτε με γέλιο.

Δεν υπήρξαν ποτέ δυσκολίες που να σας κατέβαλαν;

Ουουουου πάρα-πάρα πολλές δυσκολίες. Αν νομίζεις ότι όλα είναι καλώς καμωμένα, είσαι γελασμένος. Δεν είναι έτσι. Έχω πεινάσει, όπως ξέρεις, πολύ στη ζωή μου, αλλά αυτό δεν μ’ έκανε να μην πω: «Αύριο θα ‘ρθει μια άλλη μέρα κι αυτή θα είναι καλύτερη!». 

Τα παιδιά μου, τα εγγόνια μου, χαίρονται που είμαι με το γέλιο, με την πλάκα, με το καλαμπούρι, με την καλή διάθεση. Ποτέ, άλλωστε, δεν μετέφερα στο σπίτι μου στεναχώριες. Γιατί, δεν χρειάζεται να στενοχωριούνται οι δικοί μου. Πάντα το είχα αυτό. Έτσι λειτουργώ. Σκέφτομαι: «Γιατί να στενοχωρώ την κόρη μου, την αδελφή μου, τ’ ανίψια μου, τον γαμπρό μου; Αφού θα περάσει κι αυτό!».

Και πού το εξωτερικεύετε;

Στις φίλες μου! Αν και μαζί τους μ’ αρέσει να βγούμε για να γελάσουμε. Να πούμε πέντε σαχλαμάρες, κανά κουτσομπολιό, για να ξεδώσουμε από αυτά που μας απασχολούν και να πούμε: «Ναι, βρε παιδί μου, ακόμη και το ποτήρι το κρασί να το ευχαριστηθούμε». Αν αρχίσει κανείς την γκρίνια κι αυτό το πολιτικό, το τι έκανε ο Τσίπρας, τι δεν έκανε, πού μας ρίχνει κι αν πάμε στα τάρταρα, λέω: «Αν ξαναμιλήσετε πολιτικά εγώ φεύγω, θα πάω σ’ ένα τραπεζάκι να καθίσω μόνη μου».

Έχετε πολλούς φίλους;

Έχω σημαντικούς φίλους. Κι είναι ωραίο να ‘χεις πέντε-έξι φίλους! Διαλέγω, όμως, ποιοι θα ‘ναι φίλοι μου. Και τους αφήνω να με διαλέξουν κι αυτοί. Και προπαντός αυτό: μη θελήσεις ποτέ, αφού τον κάνεις φίλο σου τον άλλον, να αλλάξεις κάτι απ’ αυτόν. Πρέπει να τον παίρνεις όπως είναι.

Η δυναμικότητα που έχετε ως γυναίκα από πού προκύπτει; Από τον τρόπο που μεγαλώσατε;

Έτσι γεννήθηκα. Ο πατέρας μου, η μάνα μου, τ’ αδέλφια μου, ήταν όλοι αισιόδοξοι. Αν έπεφτε κάτω ο ένας, οι στυλοβάτες -δηλαδή η οικο��ένεια και οι συγγενείς- κάναμε ένα ωπ, τον πιάναμε, λιγάκι να τον σηκώσουμε, να του δείξουμε πως εδώ είμαστε, πως όλοι μαζί θα περάσουμε και το απάγκιο αυτό. 

Είναι θέμα γονιδιακό. Δεν είχαμε να φάμε και λέγαμε: «Εντάξει, μια χαρά. Ψωμί και ζάχαρη». Κυριολεκτώ σ’ αυτό που λέω. Το κατσούφιασμα μόνο πιο κάτω μας πάει. Θα το κουβεντιάσω μόνο μ’ εκείνον που πραγματικά υποφέρει – και τα πραγματικά προβλήματα είναι μόνο τα προβλήματα υγείας. Λέω: «Είμαι εδώ, μοιράσου τη στεναχώρια σου, μοιράσου το τι έχεις μέσα σου». 

Ας μου χτυπήσει ο άλλος το κουδούνι 3 η ώρα το πρωί. Θα πω: «Μη σε νοιάζει, εγώ είμαι εδώ για σένα!». Κι αν τ’ ακούσω αυτό κι εγώ από ένα φίλο, νομίζω πως έχω προσκεφάλι να πέσω και να πλαγιάσω. Αχ, αν ξέραμε οι άνθρωποι τη δύναμη της ζωής…

Έχετε στεναχωρηθεί ποτέ από έρωτα;

Βεβαίως. Και στεναχωρήθηκα πολύ, και έκλαψα πολύ, και στα πατώματα έπεσα…

Δεν μπορώ να το φανταστώ για σας αυτό…

Γιατί; Αλίμονο! Καρδιά έχουμε. Και τη διαθέσαμε όπως μπορούσαμε.

Κλαίτε συχνά;

Πώς δεν κλαίω; Εδώ πέρα βλέπω ελληνικό έργο που το ‘χω δει άλλες τόσες φορές και με πιάνουν πάντα τα κλάματα στο ίδιο σημείο (γελάει). Σαν χαζή είμαι. Με παίρνει η αδελφή μου και μου λέει: «Ε, δεν τρώγεσαι! Πάλι κλαις; Αφού το ‘χεις ξαναδεί!».

Υπάρχουν πράγματα που σας λείπουν σήμερα; Ή είστε πλήρης;

Πάντα ήμουν γεμάτη. Δεν ζήτησα ποτέ τίποτα. Ακόμη κι όταν απέκτησα σπίτι κι αυτοκίνητο, ποτέ δεν είπα: «Αχ, να είχα μια αυτοκινητάρα της τάδε μάρκας». Εδώ και κάποια χρόνια, έχω το ίδιο μικρό αυτοκίνητο – όχι διθέσιο, όμως, για να χωράνε μέσα τα εγγόνια μου και να τα πηγαίνω βόλτες. Ούτε τα φουστάνια μ’ ένοιαξαν ποτέ, ποτέ δεν τα ζήλεψα. Αν με δεις πώς κυκλοφορώ στο σουπερμάρκετ και στα μανάβικα… Έχω πολλή πλάκα!

Πώς κυκλοφορείτε;

Σαν λέτσος.

Δεν σας νοιάζει τι θα πουν για σας;

Δεν με απασχολεί καθόλου. Τους λέω: «Καλημέρα σας, κυρία μου. Ποιο απορρυπαντικό παίρνετε που είναι καλό να το πάρω κι εγώ;». Βλέπω μερικές που έρχονται με κάγκελο τη βλεφαρίδα και λέω: «Χριστέ μου!». Κι εγώ είμαι ό,τι χειρότερο. 

Κάποιες άλλες μου λένε: «Αχ, κυρία Μαρινέλλα, δεν σας γνώρισα απ’ τον τρόπο που είστε ντυμένη». Και τους απαντάω: «Δηλαδή, τι περίμενες; Να έρθω στο μανάβη με παγιέτα;». Ακόμη κι όταν πηγαίνω για φαγητό με τους φίλους μου, δεν βάφομαι ποτέ. Μόνο στις συναυλίες μου το κάνω αυτό. Κραγιόν βάζω μόνο όταν τραγουδάω.

Ποτέ δεν πιστέψατε ότι είστε μία καλή τραγουδίστρια;

Ούτε αυτό. Αλλά πιστεύω ότι κάνω καλά τη δουλειά μου. Αυτό, ναι. Τώρα, αν είμαι καλή τραγουδίστρια, θα το κρίνει ο κόσμος.

Το έχει κρίνει ήδη…

Άμα έχεις 60 χρόνια σ’ αυτή τη δουλειά, υπάρχεις, κι έχεις μεγαλώσει γενιές, ναι, νομίζω πως έχει κρίνει, σ’ έχει περάσει από κόσκινο και ξέρει πια. 

Σκέψου πως στις εμφανίσεις μου έρχονται άνθρωποι που ήταν παιδιά, έγιναν γονείς, τα παιδιά τους έκαναν παιδιά και φέρνουν μαζί τους τα παιδιά των παιδιών τους. Κι εγώ υπάρχω. Αυτό, όμως, δεν συμβαίνει μόνο επειδή «είμαι καλή τραγουδίστρια». 

Γιατί πρέπει η κατάθεση που κάνεις στη ζωή σου να έχει και τον ανάλογο αντίκτυπο. Κι ο κόσμος έχει κρίνει με βάση αυτό που έχεις καταθέσει και ως στάση ζωής: θεωρώ πως είμαι καλή οικογενειάρχης, δεν προκαλώ, δεν καπνίζω, δεν πίνω – όχι ότι είναι κακό για τους άλλους που το κάνουν… Σκέψου πως κάποτε κάπνιζα πέντε πακέτα την ημέρα! Αλλά το ‘κοψα.

Γιατί συνεχίζετε να τραγουδάτε;

Πρώτον, γιατί μ’ αρέσει. Δεύτερον, επειδή ακόμη, αυτό που λέγεται λαιμός, πάει πάρα πολύ καλά. Νομίζω ότι τραγουδάω καλύτερα από πέρσι και πέρσι από πρόπερσι. 

Θέλω να σου πω, πως κάθε φέτος τραγουδάω καλύτερα. Το νιώθω. Το απολαμβάνει κι ο κόσμος. Πολλές φορές τους ακούω από κάτω να λένε: «Τι γίνεται βρε παιδιά; Με play back τραγουδάει;». Αυτό, όμως, πρέπει να ξέρεις, δεν οφείλεται μόνο στο λαρύγγι, αλλά επειδή κι ο ηχολήπτης που βρίσκεται κάτω, ο Γιάννης Σμυρναίος, με τον οποίο δουλεύουμε μαζί επί 40 χρόνια, ακούει πώς είμαι τη συγκεκριμένη μέρα. 

Μία μέρα μπορεί να είμαι άρρωστη, μία μέρα μπορεί να χαμηλώσω τον τόνο, μία άλλη μπορεί να έχω βραχνιάσει – αφήνομαι στον συνεργάτη μου και κάνει τη δουλειά του όπως πρέπει. Συνήθως τα νέα παιδιά δεν το κάνουν αυτό. Τους ακούνε σε μία πρόβα, «κλειδώνουν» τη φωνή τους κάπου και μένουν εκεί. 

Αλλά, δεν τους ακούνε την ώρα που τραγουδούν και δεν τους βοηθάνε. Εγώ, όμως, δεν θέλω να πουν για μένα: «Α, σήμερα δεν ήταν καλή, δεν τραγούδησε καλά!».

Σήμερα, γιατί δεν υπάρχει μια νέα Μαρινέλλα;

Αυτό δεν θα ‘ταν ωραίο για τα νέα κορίτσια. Καμία δεν πρέπει να μοιάζει με άλλη. Ξέρεις γιατί είναι καλή τραγουδίστρια η Νατάσσα Θεοδωρίδου; Γιατί έχει το δικό της στιλ. Ενώ ακούς πολλές νέες τραγουδίστριες και δεν ξεχωρίζεις ποια είναι. 

Παλιά διαφέραμε όλες: η Μοσχολιού, η Χαρούλα, η Δήμητρα, η Άλκηστη, η Λίτσα Διαμάντη, η Δούκισσα. Άκουγες ένα τραγούδι κι έλεγες: «Αυτή είναι η Χαρούλα Αλεξίου!». Ενώ τώρα λες: «Ποια είναι αυτή;». Για φαντάσου εκείνη την εποχή να είχαμε μιμηθεί και να ‘μασταν όλες Μαρίκα Νίνου. Βαρετό. Και πάντα θα πέφτεις στη σύγκριση.

Πιστεύετε πως είστε καλή γιαγιά;

Νομίζω πως ναι. Η μικρή είναι 10 χρόνων και ο εγγονός μου 14. Όσο μπορώ βοηθάω. Είναι οι λατρείες μου!

Περήφανα εγγόνια…

Μα, δεν τους δείχνω ότι είμαι η Μαρινέλλα! Είσαι με τα καλά σου; Δεν έχουμε τέτοια προβλήματα μέσα στο σπίτι. Άντε καλέ! Είμαι απλά η γιαγιά τους. Και το θέμα είναι να μπορείς ν’ αλλάζεις ρόλους: γιαγιά, μαμά, φίλη, θεία, πεθερά, αδελφή, τραγουδίστρια.

Τελευταία η «τραγουδίστρια»;

Μα, τελευταία τη βάζω! Αχ, αγόρι μου. Προηγείται η οικογένεια. Αυτό κράτα το. Αν δεν υπάρχει η οικογένεια, δεν υπάρχει τίποτε. Απ’ την οικογένεια ξεκινούν τα πάντα! Λέει μια παροιμία: «Από πού είσαι κλωναράκι; Από ‘κείνο το δεντράκι». Έτσι συμβαίνει και στη ζωή.

Ένας άντρας δεν σας λείπει;

Πάει και το ζεϊμπέκικο, μπήκε. Πλάκα μου κάνεις, παιδάκι μου; Εδώ και χρόοοονια είμαι μόνη μου. Στάσου, γιατί με βγάζεις απ’ τα ρούχα μου! Τι να τον κάνω τον άντρα; Και τι να με κάνει; Σύντροφο; Και τι να τον κάνω τον σύντροφο; Για να μοιράζει ο ένας στον άλλον χαμομήλι;

Τι άλλο προσδοκάτε από τη ζωή σας πια;

Τίποτα. Ό,τι μου ‘ρχεται είναι καλώς καμωμένο. Δεν επιδιώκω και δεν ζητάω τίποτε. Κάνω τον σταυρό μου πάντοτε, για να ‘χουμε την υγεία μας. Αυτό μόνο θέλω. Όχι μόνο εγώ. Όλος ο κόσμος! Για τα παιδιά μου, για τα εγγόνια μου, για τα παιδιά όλου του κόσμου, να δουν καλύτερες μέρες. 

Η γενιά η δική μου τελειώσαμε κι η επόμενη όπου να ‘ναι. Αλλά για σας, για τα νέα παιδιά… Πολύ λυπάμαι, αλλά ούτε τα εγγόνια μου και προπαντός ούτε τα παιδιά των εγγονιών μου θα δουν την κατάσταση και την Ελλάδα καλή και λεύτερη. Άσε, να μην πιάσουμε αυτή την κουβέντα, γιατί είναι βαριά.

Νομίζω πως πρέπει να ‘στε πολύ ευτυχισμένος άνθρωπος…

Δεν ξέρω για ευτυχία, αλλά ευλογία, ναι, έχω. Και χαρά: για το καθετί που μου συμβαίνει. Με χαρά έρχομαι, για παράδειγμα, τώρα στην Κύπρο! Γιατί οι άνθρωποι εκεί με θεωρείτε πολύ δικό σας άτομο. Επίσης, χαίρομαι που αυτό το ταξίδι μου, αυτή τη φορά, θα το κάνω με τον φίλο μου, τον τόσο ταλαντούχο, Τάκη Ζαχαράτο. 

Πάντα τον παρακολουθούσα. Γιατί εκτός του γεγονότος ότι μιμείται καταπληκτικά, μπαίνει και μέσα στην ψυχή του ρόλου. Μια φορά μπερδεύτηκα: νόμιζα πως είμαι στη σκηνή, αλλά καθόμουν στην πλατεία (γελάει). Τι σου ‘λεγα; Ευχαριστώ, λοιπόν, τον Κύριο κάθε μέρα, κάθε ώρα. 

Διότι σκέφτομαι: «Πρέπει να ‘κανα κάτι καλό στη ζωή για να ‘μαι τόσο ευλογημένη». Ο Θεός, άλλωστε, ξέρει πού δίνει και τι. Γιατί απλώνει το χέρι του και δίνει. Με τη διαφορά ότι άλλοι μπορούν και πορεύονται μ’ αυτά, τα βλέπουν και τα κάνουν διπλά και τριπλά -και δεν μιλάω για λεφτά- και άλλοι όχι. 

«Εμ, δεν είμαι τυχερός εγώ στη ζωή!», λένε κάποιοι. Όλοι είμαστε! Απλώς, είμαστε τεμπέληδες, αγνώμονες και δεν απλώνουμε το χεράκι να πιάσουμε το καλό που περνάει από δίπλα μας. Δεν το βλέπουμε! Εγώ πορεύομαι μ’ αυτό το δώρο που μου ‘δωσε ο Θεός, το οποίο κοιτάω πώς να το επιστρέψω στον κόσμο, όλα αυτά τα 60 χρόνια που τραγουδάω. 

Γιατί δεν είναι δικό μου δώρο. Τι ωραίο να βλέπω τους ανθρώπους να φεύγουν ικανοποιημένοι και με γεμάτη την ψυχή τους. Αυτό πώς να μη μου δίνει χαρά!

Πηγή: http://ift.tt/2u2s3Ft http://ift.tt/2u2uM1w

[solmeister13]

Γενικά μου ειναι δυσκολο να διαβασω βιβλία. Ειχα βαλει στοχο ομως το δικο σου να το διαβασω και το κανα. Γαμωτο σολακο με βοηθήσεις τοσο..καταλαβα καποια πραγματα και πως υπάρχουν ατομα που νοιάζονται για μενα. Σ ευχαριστώ. Μην αλλάξεις Μανωλη.Για κανεναν.

Είναι γραμμένο από κάποιον που δε διάβαζε βιβλία, άρα νομίζω είναι ιδιαίτερα εύπεπτη πρώτη προσπάθεια! Ευχαριστώ πάρα πολύ

[solmeister13]

μετα απο ενα χρονο εκατσα κ προσεξα την καθε λεπτομερια τ κλιπ απτα κρυσταλλα,κ απλα ενιωσα την αναγκη να σ πω πως το εχεις παει σε αλλη διασταση.η ολη ενταση κ το παθος π βγαζεις κ φαινεται ποσο το νιωθεις κ το μεταδιδεις σε οποιον το δει ειναι μαγευτικο,κατι που δν βλεπουμε τοσο συχνα απο ελληνικες παραγωγες.απλα μπραβο,οχι μονο γιαυτο αλλα κγια οσα εχεις κανει ως τωρα κ ειμαι σιγουρη πως εχεις πολυ μελλον μπροστα σου.φοβαμαι πως θα πεσουν σαγονια στο χβ και εισαι καλλιτεχναρα ρε πουστη μου.

Μόλις λούστηκα με υπερηφάνεια! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ

[solmeister13]

Πολλοί σε κατηγορούν ότι αλλάζεις, άλλοι λένε ότι θα ναι εδώ μέχρι το τέλος. Εγώ βλέπω ότι αυτό που κάνεις τώρα μ αρέσει παααρα πολύ και μπράβο σου γιατί εκτός απ το ότι μου αρέσει προσωπικά, μου αρέσει που αγαπάς αυτό που κάνεις, μοχθεις για να το καταφέρεις και πραγματικά σου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια. Δεν το καταφέρνουν πολλοί και το γεγονός ότι είσαι ακόμα εδώ πάρα τις δυσκολίες είναι πάρα πολύ σημαντικό. Σ ευχαριστώ και καλή κυκλοφορία στα νέα σου κομμάτια

Εγώ σε ευχαριστώ για κάθε λέξη

[solmeister13]

Ακούγοντας για 20η φορά το CKND και μερικά "παλιά" τραγούδια σου κατάφερα να βρω λίγη από την έμπνευση που νόμιζα ότι είχα χάσει τον τελευταίο καιρό. Σ ευχαριστώ γιατί νομίζω ότι επιτέλους θα καταφέρω να τελειώσω το έργο μου😂🖤

Χαίρομαι πάρα πολύ που στο προσέφερα αυτό :3

[solmeister13]

Ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει. Ειλικρινά απλά ευχαριστώ που το έγραψες αυτό και που έφτασε στα χέρια μου. Με άγγιξες πάρα πολύ, Σ' αγαπάω Σολ

[solmeister13]

Σολ,απο τότε που σε ανακάλυψα η ζωή μου έχει αλλάξει,προς το καλύτερο.και σε ευχαριστώ για αυτό. Υ.Γ: σοφία σ'αγαπάω και σε ευχαριστώ που μου έστειλες το σελήνη εκείνη την νύχτα...

Χαίρομαι πάρα πολύ όταν διαβάζω και ακούω τέτοια λόγια, μακάρι να συνεχίσει να πηγαίνει προς το καλύτερο ακόμα!

Υ. Γ. Σοφία κι εγώ σ’ αγαπάω που με μαθαίνεις και σ’ άλλο κόσμο!