#πολλά ζητάω;

[allo-frouto]

Ελα να καθησουμε στον καναπε να πουμε πως περασαμε την μερα μας...

https://www.tumblr.com/97callmecurious2/771000889607602176?source=share

Έτσι θέλω να αρχίζει και να τελειώνει κάθε μέρα μου όμως.

[molitsa]

Ζητάω πολλά;

Ζητείται φίλη να βγαίνουμε για κανένα καφέ .

Δεν αντέχω άλλο σπίτι δουλειά, δουλειά σπίτι.

[aluminia]

Δε το πιστεύω ότι παιδιά από το groupchat της σχολής είδαν την ερώτησή μου και κανείς δεν απαντάει. Ρε μαλάκες στους άλλους πως απαντάτε κατευθείαν; 😭😭😭

[asirxrowena]

17/11/23

Ανεβαίνω την Αγγελάκη έχει παντού κορδέλες και ματατζιδες και εγώ ακούω το ένα το χελιδόνι. Πόσο στενάχωρο θέαμα. Γιατί τα ματ να είναι παντού; Γιατί υπάρχουν οι εξτρεμιστές αναρχικοί. Γιατί υπάρχουν οι εξτρεμιστές αναρχικοί; Γιατί υπάρχουν τα ματ. Το ένα φέρνει το άλλο και είναι ένας φαύλος κύκλος. Δεν μπορούν να κάνουν μια ειρηνική διαδήλωση όπως θέλουν οι περισσότεροι; Όχι. Γιατί; γιατί τόσα που έχουν γίνει "θέλει νεκροί χιλιάδες να ναι στους τροχούς" και να καταλάβει το μεγάλο το κεφάλι τι τραβάμε. Και αυτό πάλι απίθανο μου φαίνεται. Γιατί οι νεκροί στους τροχούς θα είναι για αυτούς σκέτα νουμερα. Τραίνα, φωτιές, πλημμύρες... Μόνο από τον αέρα δεν μας έχουν χτυπήσει ακόμα. Αλλά το 40% παρέμεινε 40%. Λουστητε τα τώρα.

Στην κορυφή σε μια α��ό τις δωδεκαοροφες γράφει: Είστε η ντροπή της Ανθρωπότητας

Κράτος, συμφέρον, κανένα ενδιαφέρον 1/3/2023

Δεν έχεις λόγια μετά από αυτό. Σωπαίνεις. Πενθείς. Πενθείς εκείνο το παιδί που ήταν πέμπτο έτος, ΠΕΜΠΤΟ ΕΤΟΣ φυσικό. Που το φανταζόταν αυτόν η μάνα του στην αποφοίτησή του. Εκείνη την κοπέλα στην αρχιτεκτονική που δεν έφτιαξε πότε την μακέτα που ήθελε. Εκείνα τα 57 θύματα με την οποιαδήποτε ιδιότητά που κατείχαν.

24/2/24

Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από το δυστύχημα - δολοφονία και ακόμα μου έρχεται να βάλω τα κλάματα στην ιδέα του γεγονότος και μόνο. Και έχουμε και έναν φοβερό δημοσιογράφο που λέει "εεε ναι, έπρεπε να θυσιαστούν αυτά τα άτομα για να βελτιωθεί το σιδηροδρομικό δίκτυο" Τι λες ρε φίλε που έπρεπε να πεθάνει κόσμος για να προλάβετε τα αυτονόητα. Πρώτα μου γεννιέται το ερώτημα πού ζούμε? Σε τι χώρα ζούμε? Σε τι κόσμο θα φέρουμε κι εμείς τα δικά μας παιδιά. Αλλά μετά σκέφτομαι πώς ζούμε? Πώς τα καταφέραμε ως τώρα. Άκουσα πόσες ιστορίες από γνωστούς που θα έμπαιναν σε αυτό το τραίνο του θανάτου αλλά δεν μπήκαν τελικά και γλυτώσανε. Άκουσα πόσες ιστορίες ανθρώπων, νέων ανθρώπων με όνειρα για το μέλλον! Με οικογένειες και φίλους και ιστορίες που έλαβαν τέλος μέσα σε μια νύχτα.

[parapentelove]

Ξεκα το 12 απλά ΠΕΘΑΙΝΩ για Φώτη αγγελα κονεκτιον και απλά πειρατής αρκούδα λαγός ον τοπ

Ποιο επεισόδιο του παρά 5 πιστεύεις πως είναι το πιο αστείο? Ενώ όλη η σειρά είναι ξεκαρδιστική το επεισόδιο που εμένα μου φαίνεται πιο αστείο από όλα είναι Σ2 Ε7 γιατί έχουμε: Την iconic σκηνή με τις ταυτότητες, την θεοπουλα ντυμένη μάγισσα, την Φρίντα να μιμείται την καθηγήτρια τρελονη από το Χάρι Πότερ, Θωμάς: " Τι γίνεται?" , την ζουμπουλια να κάνει reenactment του Joker, Θεοπουλα: " Είναι ή δεν είναι μετά παπαρας?!".Αλλα αυτή είναι απλά η γνώμη μου. Εσύ τι πιστεύεις?

Α δεν ξερω tbh, δεν νομιζω οτι καποιο επ ξεχωριζει για μενα. Ισως λιγο το Σ2 Ε12 μονο και μονο για το αικονικ talk του Σπυρου @ Αγγελα/Φωτη ενω ειναι ντυμενος λαγος.

[nevriasmenos]

1)ταξίδια

2)αλκοόλ

3)τοπία

4)ύπνος

4)σεξ

Πολλά ζητάω για αυτό το καλοκαρι;

[c1air-de-lune]

Θέλω έναν να παίζουμε τάβλι.

Ζητάω πολλά;

[mariexdiary]

Παρασκευή 8/2/2024, 02:18

Είμαι σε ένα καλό mood, αλλά τώρα βρήκα την ευκαιρία να γράψω. Ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος θα έλεγα πως ήταν συγκλονιστικός μήνας γιατί τα είχε όλα. Γενικά ο χρόνος μπήκε καλά, βασικά μπήκε πολύ καλά.

Μαγεμένη - Πρόστυχη Γαλλία, Στρασβούργο, τελευταία λεπτά πριν αλλάξει ο χρόνος.. είμαι στο μπάνιο και κλαίω. Μου έλειπε πολύ η αδερφή μου και η μητέρα μου στις διακοπές. Με τον Γιώργο είμαστε ένα τυπικό ζευγάρι που έχουν περάσει Χ χρόνια και τίποτα παραπάνω. Είναι ένας άνθρωπος που βαριέται τα πάντα. Και όλο αυτό, με παίρνει μπάλα και εμένα. Σκέψου αγαπητό μου ημερολόγιο, του ζητάω να κάνουμε σεξ και μου λέει άλλη μέρα.

Άκουσα αυτό που κάθε γυναίκα θέλει να ακούσει στη ζωή της για μια φορά;

Πριν την αλλαγή του χρόνου ετοιμαζόμαστε και οι δύο για να πάμε στο μπαρ του ξενοδοχείου στο Στρασβούργο. Εκεί ήταν και ένα ζευγάρι το οποίο κατέβηκε και εκείνο για την αλλαγή, η Έλενα και ο Διονύσης. Κάθισαν μαζί μας και μιλήσαμε για τις ζωές μας. Κατευθύνθηκα προς το μπάνιο, και όσο έφτιαχνα το κραγιόν στο καθρέφτη, μπήκε ο Διονύσης. Γούρλωσα τα μάτια μου εκείνη τη στιγμή, και επίσης ήμουν αρκετά πιωμένη. Τον κοίταξα και με κοίταξε. Συνέχιζα να βάζω το κραγιόν όταν με σταμάτησε η ερώτηση που μου έκανε: «Είσαι ευτυχισμένη;». Τον κοίταξα και του απάντησα, «Γιατί να μην είμαι;» Ήρθε δίπλα μου και έπλυνε τα χέρια του σχολαστικά. «Δεν νομίζω να είσαι ευτυχισμένη!», μου είπε. «Είμαι σε διακοπές αυτό το διάστημα, μη μου τις γαμήσεις σε παρακαλώ.», του είπα και παραπάτησα. Με κράτησε για να μην πέσω. Μου έφτιαξε το φόρεμα και πήγε να με φιλήσει στο στόμα. Έκανα πίσω. Δεν ήθελα να μας καταλάβει κανένας. Σε όλη την εκδρομή με κοιτούσε συνεχώς. Καθόταν δίπλα μου, πίσω μου, ή μπροστά μου στο λεωφορείο με την κοπέλα του. Ήθελε να ανταλλάξουμε instagram, δε του έδωσα τίποτα. Και κάπως έτσι ο Διονύσης έγινε μία ανάμνηση.

Το μαύρο, σέξι φόρεμά μου

18 Ιανουαρίου και βγαίνω με τον Φώτη. Είναι 41 ετών, μένει κοντά σε μένα περίπου έχει υπέροχα εκφραστικά μάτια. Ήθελε να περάσει από το σπίτι μου αλλά του είπα να συναντηθούμε στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Μπαίνοντας στο αμάξι του, αισθάνθηκα έναν ζεστό ερωτισμό. Γενικά υπήρχε ένα πάθος μεταξύ μας. Και ένα πάθος πρέπει να έχει: Κάτι παράνομο, κάτι αμαρτωλό και κάτι πρόστυχο! Είχε και τα τρία. Δεν ξέρω αλλά ένιωθα, ότι υπάρχει έλξη μέσα στο αμάξι, μπορεί να ήταν και η ιδέα μου. Ενώ δεν έχουν περάσει ούτε πέντε λεπτά που είμαι μέσα, μου σήκωσε το φόρεμά και μου έπιασε το μπούτι. Πήγαμε για ποτό, γνωριστήκαμε λίγο καλύτερα, και μετά.. με έκανε να χύσω έτσι όπως δεν έχει κάνει κανένας άλλος! Άγρια όπως μ’ αρέσει! Δεν θα μπω σε πολλές λεπτομέρειες γιατί θέλω να γράψω μία ιστορία στο Pleasuse stories. Οπότε.. Μείνετε συντονισμένοι!

Ο χειρότερος Άγιος Βαλεντίνος ever!

Δεν ξέρω ακόμη αν πιστεύω στον έρωτα στην ηλικία που είμαι. Είναι περισσότερο μία γιορτή για τα πιτσιρίκια. Μπορεί να το πιστεύω αυτό γιατί δεν έχω πάρει ποτέ λουλούδια εκείνη τη μέρα. Να σου πως μπορεί να γίνει χειρότερη μέρα; Πήρα τηλέφωνο τον Γιώργο, και του είπα ότι δεν έλαβα κάποιο δώρο, ούτε λουλούδια, ούτε ευχές, ούτε τίποτα. Και στο τηλέφωνο που μιλήσαμε μου είπε «Μαρία, έχουν περάσει Χ χρόνια από τότε που είμαστε μαζί. Τι τα θέλεις εσύ αυτά;» Καλύτερα να με έλεγες πουτάνα, για αυτά που κάνω τόσα χρόνια. Καλύτερα να.. Δεν ξέρω ούτε και εγώ. Το συζήτησα αυτό το θέμα με αρκετούς ώριμους άντρες. Οι περισσότεροι μου είπαν: «Καλά, αυτό δεν το λες ούτε σε 10 χρόνια γάμου με παιδιά». Δεν έχουν όλοι την καρδιά που έχω εγώ και το γνωρίσω πολύ καλά αυτό.

Προσπαθώντας να διαγράψω το παρελθόν μου

Ο Φεβρουάριος φάνηκε ότι θα ήταν πολ��ά υποσχόμενος αλλά ξέρετε τι ήτανε; Αρχίδια καπαμά. Έτσι το λέμε στο χωριό μου. Είχα στείλει ευχές για καλή χρονιά στον Mr. Big. Ένιωθα ότι μιλούσα με έναν άγνωστο. Ήμασταν και οι δύο αρκετά τυπικοί. Μου έστειλε κάποιες φωτογραφίες από ένα burlesque bar που πήγε αλλά ως εκεί. Δεν το πήγε ποτέ στο πονηρό, ούτε με ρώτησε εσώρουχο φοράω.

Αφροδίτη σε σύνοδο με τον Άρη

Είναι μια αστρολογική όψη αρκετά δυνατή. Βασικά πάει ανάλογα και σε ποιο ζώδιο είναι Αφροδίτη και σε ποιο ζώδιο είναι ο Άρης. Και τα δύο ήταν στο ζώδιο του Υδροχόου, ακριβώς απέναντί μου. Λέω ότι μπορεί να βγω με τον Αλέξη, μπορεί επιτέλους να βγω με τον Σταύρο, Νίκο ή μπορεί να πάω στο σπίτι του Φώτη και να το παίξω κακιά μαθήτρια.. Ξέρετε μου έφερε;

Πολλά μπράβο στο σκηνοθέτη της ερωτικής μου ζωής!

Στις 22 Φεβρουαρίου το μεσημεράκι γερνούσα από την οφθαλμίατρο γιατί μου προέκυψε ένα σοβαρό πρόβλημα στο μάτι από το πουθενά. Στις 15:44, στη Βουλγαροκτόνου, έβλεπα από μακριά τον Mr. Big. Ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που ήθελα να δω, γιατί ήμουν σε άσχημη κατάσταση ψυχολογικά λόγω του ματιού μου. Και σαν να μην έφτ��νε όλα αυτά ήθελα και να συζητήσουμε. Μας χώριζε ο δρόμος στη Ζωοδόχου Πηγής, το βλέμμα του καρφωμένο σε μένα. Εγώ κοιτούσα δεξιά και αριστερά τα αμάξια για να περάσω ξυστά από αυτόν. Τον κοίταξα και με κοίταξε. «Τι γίνεται;», μου λέει χαριτολογώντας. «Καλά, εσύ;», του είπα φεύγοντας προς το σπίτι μου. «Καλά», μου απάντησε. Φάνηκε ότι ήθελε να μου μιλήσει. Περίεργος άνθρωπος αυτός, συνήθως όταν βρισκόμαστε στον ίδιο δρόμο δεν θέλει να μιλάμε. Του έστειλα μήνυμα στο viber και του είπα πόσο γοητευτικός είναι. Δεν πήρα απάντηση ποτέ εννοείται. Και κάπως έτσι διέγραψα τον αριθμό του κινητού του από τη συσκευή μου. Τον μπλόκαρα από το facebook. Επίσης βρήκα και το instagram του, μιας που μου είχε πει ότι δεν έχει και τον μπλόκαρα και εκεί.

Προσπαθώ τόσα χρόνια με νύχια και με δόντια να τον ξεχάσω. Όπως λέει ένα τραγούδι, ο έρωτας, με έρωτα περνάει.. Ακόμη τον ψάχνω, αλλά δεν νομίζω να τον βρω. Η μαλακία είναι ότι μένει κοντά σε μένα. Τόσες περιοχές στην Αθήνα και βρέθηκε να μένει κοντά σε μένα. Νομίζω πως έχω βρει και την πολυκατοικία που μένει, χάρης τη γυναίκα του. Αχ, πού να ήξερες τι έχεις παντρευτεί..

Υπάρχει μια γοητεία για το απαγορευμένο που το κάνει απερίγραπτα επιθυμητό, γι’ αυτό και τρελαίνομαι για τους απαγορευμένους καρπούς!

[allo-frouto]

Κολλημένη στον τοίχο με τα χέρια δεμένα πίσω απο τη πλάτη με τη ζωνη μου, οσο σε παίρνω στις τουαλέτες του κλαμπ.

Γιατί δε συνέβη κάτι τέτοιο την Πέμπτη που πήγα κλαμπ ας πούμε;

[konna-ki]

Δεν ζητάω πολλά.

Μια βόλτα με σένα χέρι χέρι.

Ένα βράδυ, στη πόλη μας.

Να μην έχω ανασφάλειες.

Να μην έχω άγχος.

Να έχω εσένα.

[lydiwths]

θέλω να γίνω ένα πάντα να κοιμάμαι και να τρώω όλη μέρα πολλά ζητάω??!

[casseropita]

Δεν ζητάω πολλά, 2 S στην mf να πάρω το mastery level 7

[deardiaryrun]

Ζητάω πολλά να είμαι η προτεραιότητα κάποιου ατόμου? Εγώ πως μπορώ και βάζω προτεραιότητα κάποιον?

Όλοι μου λένε πως αξίζω μα ειλικρινά δεν βλέπω να αξίζω κάτι.

[they-call-me-stitch]

Πολλά ζητάω;

[nevriasmenos]

Ρε μαλακες πείτε μου ζητάω πολλά;

Μια που να πίνει πίνει μπίρες δίχως αύριο🍻

[psyhologika]

Η Αναζήτηση του εαυτού μου και οι εσωτερικές σκέψεις αναγράφονται πάνω σε μια εφαρμογή

Εαυτε μου σε εχω χάσει εδώ και πολύ καιρό...

Υπάρχουν στιγμές που εμφανίζεσαι αλλά όπως έρχεσαι τόσο γρήγορα μπορείς κ να φύγεις...

Εαυτε μου υπάρχουν πολλές στιγμές που σε σκέφτομαι και σε αναπολώ,

Εαυτε μου ξέρω ότι είναι δύσκολο για εσένα πλέον να είσαι παρών, είναι πολλά που σε έκαναν να απομακρυνθείς αλλά μου λείπεις πολύ...

Εαυτε μου όταν είμαι μαζί σου νιώθω ευτυχισμένη...

Εαυτε μου ξέρω πως και εγώ σε απογοήτευα συχνά με της ανοησίες μου , τα λαθοι μου , της προσβολές μου...και ακόμα πολλά... συγχώρεσε με και γυρνα πίσω...

Εαυτε μου δεν είμαι καθόλου καλά...

Εαυτε μου πίστεψα πως ο τρόπος για να επιστρέψεις ήταν να ζητάω βοήθεια από άλλους...αλλά η πραγματική βοήθεια ήμουν ΕΓΩ!

Εαυτε μου ξέρω όπως και ξέρεις πως ακόμα ειναι δύσκολο κομμάτι για εμένα να τα πάμε καλά εμείς οι 2 αλλά σε χρειάζομαι...

Χωρίς εσένα κόβεται η αναπνοή μου... είσαι ο πραγματικός φίλος οπου οπότε σε χρειάστηκα ήσουν εδώ και σε απογοήτευσα δεν σε εκτίμησα, σου μίλησα άσχημα σου φέρθηκα με το πιο σκληρό τρόπο ... ενώ εσύ... εσύ ήσουν πάντα κοντά μου κι μου τα συγχωρουσες όλα...

Σε αγαπάω εαυτε μου συγνώμη που άφησα 3ητους να μπουν ανάμεσα μας...

συγνώμη που πίστεψα στα κακά λόγια τους για εσένα.....