#πάρα 5

[v1ckymult1fand0m]

Ύστερα από πολύ σκέψη και ανάλυση ανακάλυψα την ημερομηνία που διαδραματίζεται το πρώτο επεισόδιο του Πάρα Πέντε.

Αρχικά ξέρουμε ότι είναι το καλοκαίρι οπότε έχουμε 92 πιθανές ημερομηνίες. Επίσης ξέρουμε ότι είναι Παρασκευή άρα πηγαίνουμε από τις 92 στις 13 πιθανές ημερομηνίες. Τελευταία πληροφορία είναι αυτό που λέει η Ζουμπι στο 4ο επεισόδιο: "Την επόμενη εβδομάδα είναι του προφήτη Ηλία". Του προφήτη Ηλία πέφτει στις 20 Ιουλίου. Αφού είδα τα πρώτα 4 επεισόδια έφτασα στο συμπέρασμα πως έχουν περάσει 12 ημέρες από το πρώτο επεισόδιο όταν διαδραματίζεται αυτή η σκηνή. Οπότε κοιτώντας στο ημερολόγιο, οι δύο πιθανές Παρασκευές του 2005 που θα ταίριαζαν είναι 1/7 και 8/7. ΑΛΛΑ αν το πρώτο επεισόδιο διαδραματιζόταν στις 8/7 τότε η σκηνή της Ζουμπουλίας θα ήταν ανήμερα του προφήτη Ηλία. Οπότε το 1ο επεισόδιο του Πάρα Πέντε διαδραματίζεται την Παρασκευή 1 Ιουλίου 2005.

[parapentelove]

Καλή χρονιά είπαμε;

[zoubinella]

Ζουμπινέλλα φικ εν έτη 2024⁉️⁉️

[georgeaos]

Week #01.2025 Update

So!

Sto Para Pente | Season 02 Episode 19 | Available Now!

Don’t forget! Cast your vote for the next show in the live poll!

Enjoy!

Gεorgε

PS. Unfortunately, I can't edit the poll to include the shows you recommended in your comments and PMs, as it would reset all the votes. My apologies. I'll remember for next time. Thanks!

[sugaroto]

I'm re-watching Ouk and oh God I love their dynamic 😭

Charon *crying*: Hermes Menippos isn't taking me with him!

Hermes: Menippos take the Charon with you if you don't want him to take you(pun)

Menippos: he can't can he? No money no die

[theklaapologist]

Loveta belongs to @xazomara

Temper belongs to @darkside-cookies

PROPAGANDA UNDER THE CUT

Loveta

H Λοφτα (Loveta), είναι ο πιο πρόσφατος χαρακτήρας μου για το dnd. Παίζουμε στο curse of Strahd και η Λοφτα είναι μια life domain cleric αφοσιωμένη σε μια θεότητα της αγάπης την Αφροδίτη. Είναι ένα firbolg δύο μέτρα ύψος με σγουρά ροζ μαλλιά ένα βλέμμα όλο χαρά και ένα χαμόγελο που γεμίζει χαρά όλο τον κόσμο. Ήθελα η χαρακτήρας μου στο CoS να είναι bubbly και happy go lucky γιατι ξερω οτι το setting είναι πολύ Dark και ένα πάρα πολύ αγαπημένο μου trope είναι χαρούμενοι και καλοί χαρακτήρες να προσπαθούν να κρατησουν τη καλοσύνη τους όταν τα πάντα γύρω τους καταρρέουν.

Λόγοι να ψηφίσεις τη Λοφτα : 1) είναι icon, she is a pansexual polyamorous priestess of a sex/love goddess, it doesn't get more sexy than that

2) είναι ότι πιο adorable υπάρχει σε όλο τον κόσμο, η προσωπικότητα της είναι παστέλ ροζ μαλλί της γριάς

3) η μαγεία της και τα ξόρκια της κάνουν manifest ως ροζ γκλιτερ και όταν χιλαρει κάποιον η αίσθηση που έχει είναι σαν μια ζεστή αγκαλιά

Temper

Τέμπερ/Tmperance. 25 χρονών. Καημένο, βικτωριανό ποντίκι, εγκλωβισμένο μαζί με τον αδερφό του και τη γκόμενα του αδερφού του σε μια σκοτεινή, ομιχλώδη χώρα από την οποία δεν μπορούν να φύγουν αν δεν σκοτώσουν τον τύραννο που την κυβερνάει. Θα ψάξει τις πιο σκοτεινές πλευρές της ύπαρξής του για να βρει τη δύναμη να σώσει τα άτομα που αγαπάει (και στην πορεία θα τσακωθεί με όλα τα άτομα που αγαπάει). Το μαύρο πρόβατο της οικογένειάς του επειδή έχει έμφυτη, σκοτεινή μαγεία. Τραυματικό παρελθόν όπου κάλεσε κατά λάθος έναν δαίμονα που σκότωσε τη μικρή αδερφή του. Έχει ΘΕΜΑΤΑ. Λόγοι για να τον ψηφίσετε: 1) αυτιστικός, 2) καθολικός 3) απίστευτα προληπτικός 4) themes σχετικά με τη σύγκρουση ανάμεσα στην έννοια της μοίρας και την ελεύθερη βούληση 5) champion of agency 6) πρήξας - νομίζει ότι ξέρει τι είναι το καλύτερο για τους άλλους και θα τους πιέσει μέχρι να πάρουν τη μοίρα τους στα χέρια τους 7) τα χόμπι του είναι να λέει ψέματα, να κλέβει πράγματα και να είναι emotionally constipated 8) soft spot για κάθε καημένο, απελπισμένο παιδάκι που βρίσκουν στον δρόμο τους

[attichoney4u]

Μου αρέσει τόσο να κάνω συζητήσεις με τον συντηρητικό θρησκευόμενο ξάδελφό μου, γιατί λατρεύω τις αντιδράσεις του σε οτιδήποτε θεωρεί woke.

Όπως τότε που μιλούσαμε για το Hazbin Hotel και αποκάλεσε την δημιοργό "σατανίστρια και furry" ('σατανίστρια είναι λίγο υπερβολή, αλλά προς υπεράσπισή του, είναι όντως furry, φαίνεται από τον τρόπο που σχεδιάζει τους ζωόμορφους χαρακτήρες της). Και φυσικά, ως ο κλασικός white cishet dudebro που είναι (ή που προσπαθεί να φανεί) του άρεσε μόνο ο Αδάμ και είπε πως ο μοναδικός λόγος που τα fangirls κατέληξαν να τον συμπαθήσουν ήταν επειδή έγινε το face reveal στο τέλος και αποδείχτηκε κούκλος (τυπικό "fangirls are willing to excuse the actions of an irredeemable villains, provided he's hot" mentality).

Ή όταν μιλούσαμε για το Πάρα 5 και τους κακούς της και του ανέφερα πως στο Tumblr είναι πολύ δημοφιλής το Αντρέας Καλογήρου x Νίκος Δενξέρωτοεπίθετοτου και με το που το ακούει, εκφράζει το γνωστό ομοφοβικό "Δεν μπορούν δύο άντρες να είναι απλά φίλοι;" (πιθανότατα επειδή δεν του αρέσει η ιδέα να είναι γκέι, αλλά μάντεψε ξάδελφε, δύο γκέι/queer άτομα μπορούν να είναι φίλοι χωρίς να είναι ζευγάρι)

[solmeister13]

Σολ πραγματικά το Junkie ήταν ένα από τα πιο συγκινητικά και συναισθηματικά φορτισμένο τραγούδι σε αυτόν τον δίσκο κατά την γνώμη μου..ένιωσα τον πόνο σου.. πραγματικά όποτε το ακούω βουρκώνω.. είναι απλά ένα αριστούργημα και πιστεύω πως ταίριαξε τέλεια ως τελευταίο κομμάτι για το κλείσιμο του δίσκου. Για το video clip τι να πω.. Αριστούργημα.. όλα αυτά τα συναισθήματα που ήθελες να μας μεταφέρεις πιστεύω πως το κατάφερες. Τα νιώσαμε και εμείς.. ειδικά εκεί που εμφανίζεται το πρόσωπο σου.. πιστεύω πως αυτό το κομμάτι δείχνει τον πόνο που έχεις νιώσει και το πόσο έχεις αλλάξει για αυτήν την αγάπη.. Γιατί όπως λες και στο κομμάτι "Για την αγάπη έγινα Junkie". Πιστεύω πως το σημείο που φαίνεται το πρόσωπο σου τα λέει όλα.. Δεν ξέρω αν είμαι λάθος ή σωστή με αυτές μου τις σκέψεις αλλά ήθελα να σου τα πω. Ήθελα να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα αυτά που μας προσφέρεις.. Ο δίσκος σου ήταν υπέροχος.. Αυτό το vibe που δίνει.. είναι απλά τέλειο..και να πειραματίζεσαι με την μουσική και με ότι άλλο θέλεις. Με την τέχνη γενικά. Είσαι Καλλιτέχνης με Κ κεφαλαίο. Και το αξίζεις αυτό. Solmeister ποτέ δεν με έχεις απογοητεύσει. Εσύ είσαι αυτός που όταν σε έμαθα και άρχισα να σε ακούω με άλλαξες προς το καλύτερο. Με βοήθησες. Μπορεί να μην με ξέρεις αλλά με βοήθησες προς το καλύτερο μέσα από την τέχνη σου. Και σε ευχαριστώ γι'αυτό. 5 χρονιά σε όλο αυτό (στο fam🖇️) και συνεχίζουμε ❤️

Σε ευχαριστώ τόσο πολύ <3 <3 <3

Χαίρομαι πάρα πολύ που σας μετέδωσε το συναίσθημα το πείραμα με το φιλμ γιατί αλήθεια ήθελα κάτι να φτιάξω κάτι τόσο μινιμαλιστικό για να πω κάτι. Τα μεγαλύτερα συναισθήματα μας, όπως η θλίψη ας πούμε, δεν είναι περίπλοκα. Είναι απλά, αλλά έχουν ένα μέγεθος που αν αφεθείς μπορεί να σε πνίξει...

[3un015]

Έκανα λίγο browse το "Πάρα Πέντε" tag στο Ao3 και βρήκα ένα fic όπου οι 5 παρακολοθουσαν με κάμερες το σπίτι του Ανδρέα και ανακάλυψαν ότι αυτός και ο Νίκος τα έχουν εδώ και χρόνια

Δεν νομίζω ότι έχω γελάσει περισσότερο με fanfic

[moutro-story]

2 ηλεκτρόνια

Επιστρέφω στο γνωστό τ(ρ)όπο του εγκλήματος, μετά από πάρα πολύ καιρό για να πω μια μικρή ιστοριούλα.

Δυο ηλεκτρόνια σε παράλληλη πορεία. (Για κάποιο λόγο αυτός ο στίχος ηλεκτρίζει το μυαλό μου δίχως βάση.)

Παράλληλη αγάπη στη συνείδηση μου αγκάθι στην καρδιά φτερά

Προτού να σε γνωρίσω δε χρειάστηκε να ζήσω ούτε μια φορά

Παρασκευή βράδυ - ώρα 1:30 πμ

-Κοιμάσαι?

-Οχι, κάνω βόλτες με το αμάξι στην παραλιακή.

-Θέλεις να βρεθούμε;

-Πότε;

-Τώρα

-Ναι

-Έρχομαι

Καρφωμένο το μυαλό μου στα χείλη σου. Δεν άκουσα λέξη από όσα έλεγες. Ταξίδεψα τόσες φορές ανάμεσα στα μάτια, στα μαλλιά, κατέβηκα κρεμασμένος από τις γωνίες του προσώπου σου στο λαιμό σου. Κι όλα έλεγαν ναι. Κι ας μου έλεγε το σώμα σου οχι.

Κι όσα μισούσα μέσα μου έλεγαν μη. Κι αυτή η αδιάφορη, συγκαλυμμένη άνεσή σου να μου γεμίζει αδρεναλίνη την ανάσα.

Προσπαθώ να βρω timing. Παλεύω να καταλάβω το βηματισμό σου. Τις σκέψεις σου. Προσπαθώ να συντονίσω τα ηλεκτρόνια μου με τα δικά σου.

Μάταια. Ένα ταξίδι θα λύσει τις απορίες μου. Λίγες ώρες. Για πρώτη φορά ρίχνω στο τραπέζι το μαζί.

Και ξαφνικά, όπως έπαιξα τόσες νύχτες τη ζωή μου σε μια ζαριά… 

All in. Ή τώρα ή ποτέ. Ή θες ή δεν θες.

Και σε φίλησα.

Και ήθελες. Οσο κι εγώ. Κρυφές διαδρομές σαν δύο κολασμένοι

και τρέμω μη μου πεις πως πουθενά δεν βγαίνει

Σου λέω “σ’ αγαπώ” και νιώθω πως υπάρχω

για τ’ αύριο δεν ρωτώ ούτε τι τέλος θα ‘χω-ω-ω 

Και τα ηλεκτρόνια μας συγκρούστηκαν τόσο δυνατά που φώτισε ο κόσμος όλος στις 5 το πρωί. 

Κι οι ακτίνες με διαπέρασαν βαθιά μέσα. Σε κάθε σπηλιά, σε κάθε κελάρι, σε κάθε υπόγειο τούνελ μου. Και το σκοτάδι έφυγε. Το πρόσωπό μου έλαμψε. Και η καρδιά μου άνοιξε στα δύο. Για να χωρέσει κ τους 2 μας.

Κοιμάσαι στην αγκαλιά μου. Δε μπορώ να κλείσω μάτι. Ακούω τις ανάσες σου, ακούω την καρδιά σου να χτυπάει επάνω μου. Τρέμω. Με ακουμπάς και καίγονται τα σωθικά μου. Μου μιλάς και ζαλίζεται η λογική μου. Με κοιτάς και γαμάς το μυαλό μου.

��ε ξυπνάω μέσα στη νύχτα γιατί θέλω κι άλλο. κι άλλο. κι άλλο. Μέχρι να μη με κρατάνε τα πόδια μου. Μέχρι να πνίγομαι από λαχτάρα κι ευχαρίστηση. 

Μέχρι να λες φτάνει. Γιατί στα φτάνει σου… εγώ θα λέω κι άλλο.

Το μυαλό μου σταματάει τις υπεραναλύσεις και ταξιδεύει στο μετά. Στο εμείς. Κάνει σχέδια. Χωρίς γιατί, χωρίς μη. Με μόνη ιδέα το μαζί. 

Πουτάνα όλα. Δε με νοιάζει τίποτα. 

Για σένα. Το απολαμβάνω τόσο πολύ. 

Και για μένα. Το χαίρομαι τόσο πολύ.

Οι νύχτες είναι περισσότερες από τις μέρες. Γίνομαι ξανά 20χρονών, Να σε περιμένω στα κρυφά, στα σκοτάδια, να σε σφίξω επάνω μου. Στο πνιχτό φιλί μια νύχτας. Να σε ακούω να μιλάς με τη ματιά σου. Να χαιδεύω τα χρυσά μαλλιά σου.

Μου λες οτι τρέχουμε. Μπορώ και πιο γρήγορα. Με τέρμα γκάζια. Άλλωστε αυτό με τρέφει. Αυτό με γεμίζει. Αυτό θέλω για σένα. ΒΑΛΤΟ ΤΕΡΜΑ.

Και σε μια στιγμή όλα αλλάζουν. Από ένα λάθος χειρισμό πέφτουμε στην καταιγίδα. Κόβονται τα φτερά. Και το αεροπλάνο πέφτει. 

Κι εμείς τσακωνόμαστε στο πιλοτήριο για το ποιος πρέπει να τραβήξει το μοχλό για να γλιτώσουμε. Εχει σημασία ποιος φταίει; Κι αν έχει, πρέπει να πέσουμε για να το μάθουμε;

Και πέφτουμε και πέφτουμε κι ο ίλιγγος γεμίζει τα στόματα και τα μυαλά μαλακίες.

Και συντριβόμαστε στο έδαφος. Με ένα τόσο μεγάλο γδούπο. Τόσο δυνατά, τόσο σκληρά, τόσο ανώριμα, σαν να μην είχε πετάξει ποτέ ξανά κανείς μας τόσο ψηλά. Σαν να έλιωσε ο ήλιος τα φτερά της ικάριας λαχτάρας μας.

Μαζεύω τα κομμάτια μου ανάμεσα σε ουρλιαχτά, καπνούς, τσιγάρα και συντρίμμια.

Μαζεύω τις σκέψεις μου τα βράδια και με πλημμυρίζουν τα γιατί. Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και λείπεις από τη φωτογραφία.

Κι όταν κατηφορίζω το δρόμο του σπιτιού σου, στο ραδιόφωνο παίζει αδιάκοπα χωρίς ίχνος οίκτου: Το δικό μας το σπίτι σε άλλους νοικιάστηκε. Τη δική μας τη θέα κοιτούν αγκαλιά.

Καλό καλοκαίρι. 

Και θα μου πεις τωρα το θυμηθηκες;

Και σου απαντώ. Πριν 15 μέρες κόντεψα να χάσω τη ζωή μου. Και δε θα θελα να πάω πουθενά χωρίς να στα χω πει. Έστω κι έτσι. Γιατί αυτά που νιώθουμε μάλλον πρέπει να τα μοιραζόμαστε. Και καλύτερα να μετανιώσω για κάτι που είπα, παρά για κάτι που δεν είπα τελικά.

Γιατί τωρα τελευταια δε μιλαω πολύ κι αυτή τη συνήθεια ίσως στα 43 πρέπει να την κόψω. Γιατί αυτοπληγώνομαι.

Υ.Γ Εγώ πάντως έκλεισα δίκλινο. Χωρίς γιατί, χωρίς ερωτήσεις, χωρίς όχι. Μόνο μαζί. Γιατί τα ηλεκτρόνια φτιάχτηκαν για να ταξιδεύουν μαζί στο χωροχρόνο.

[visenegree]

28/4/2024 ΤΟΤΕ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ

Τότε ξεκίνησαν όλα τόσο ξαφνικά, τόσο απότομα αλλά και τόσο ωραία.

Δεν ήξερες πως είμαι ούτε ήξερα πως είσαι.

Είχες δει μόνο την φίλη μου στην αρχή δεν ήξερες πως ήμουν και εγώ εκεί.

Όταν ��μαθες είχα παρατηρήσει πως όταν ρώταγες κάτι δεν ρωτούσες γενικός εμάς αλλά εμένα.

Στην αρχή δεν έδωσα πολύ σημασία.

Αργότερα μιλήσαμε για λίγο σε μηνύματα...

Πάλι δεν έδωσα πολύ σημασία.

Πέρασαν μερικές ώρες και βλέπω ξαφνικά μήνυμα σου.

Από τότε αρχίσαμε να μιλάμε όλη μέρα κάθε μέρα.

Βλέπαμε ταινίες κάθε βράδυ μια διάλεγε ο ένας μια ο άλλος.

Απολάμβανα τόσο την παρέα σου αλλά φοβόμουν.

4/5/2024

Πριν μια βδομάδα σε γνώρισα και σε μια βδομάδα καταλήξαμε να είμαστε μαζί.

Στην αρχή χάρηκα μετά όμως για μερικές μέρες με κυρίευσε ο φόβος πάλι αλλά χειρότερα.

Έλεγα στον εαυτό μου πως ίσως ήταν απλά ένας ενθουσιασμός και τελικά δεν σε θέλω τόσο.

Ψέμα

Κατάλαβα πως όχι απλά σε θέλω, σε θέλω πάρα μα πάρα πολύ.

Φοβόμουν να το πιστέψω και να αφήσω τον εαυτό μου να απόλαυση αυτή την εμπειρία.

Ακόμα υπάρχει αυτός ο μικρός φόβος και θα συνεχίσει έτσι.

Δεν φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι που σε γνώρισα.

Δεν φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι που εμφανίστηκες στην ζωή μου.

Έχεις γίνει σημαντικός....

[v1ckymult1fand0m]

Η Πεντάδα ως τα πέντε στάδια της απώλειας:

Άρνηση: Ο Σπύρος. Όταν γίνεται το οτιδήποτε, αρνείται να το πιστέψει και όταν πέθαναν οι γονείς του, σταδιακά ξέχασα τα πάντα για την ζωή του μαζί τους, σαν να αρνιόταν ο εγκέφαλος του ότι είχε ποτέ του γονείς

Θυμός: Η Αγγέλα. Προφανής απάντηση, είναι πολύ οξύθυμη και έχει την τάση να διώχνει βίαια τους ανθρώπους όταν δεν είναι στις καλές τις (χαρακτηριστικό παράδειγμα η σκηνή στο επεισόδιο 12). Πέρα από αυτό έχει πει η ίδια ότι αυτόν τον οξύθυμο χαρακτήρα της τον απέκτησε αφού έχασε τον πατέρα της, πιθανότατα λόγω της απώλειας.

Διαπραγμάτευση: Ζουμπουλία. Βλέπουμε απ'το πρώτο επεισόδιο πως νιώθει κάπως ενοχή για τον θάνατο του Χαράλαμπου, ή τουλάχιστον που δεν κατάφερε να κάνει τους υπεύθυνους να πληρώσουν. Επίσης συχνά αντιδρά στα σχέδια με το "Και αν..".

Κατάθλιψη: Ντάλια. Επίσης αρκετά εύκολο, έχει φανεί να έχει τάσεις κατάθλιψης και έχει ειπωθεί ότι μετά τον θάνατο του πατέρα του Αλέξη και μετά τον θάνατο όλης της οικογένειας της έπεσε σε βαριά κατάθλιψη και απομόνωση.

Αποδοχή: Φώτης. Είναι ο πιο γρήγορος στο να αποδεχτεί τα δεδομένα και φαίνεται να είναι αυτός ο οποίος έχει επηρεαστεί το λιγότερο από το δυστύχημα στην ενήλικη ζωή του.

[parapentelove]

Fan μεγάλη του Παρά Πέντε εδώ!! Έχω κάνει και φικς ;)

Είμαι τόσο χαρούμενη που διευρύνουμε το κομιουνιτι του παρά πέντε στο tumblr:)

Όσο για τα φικς θα ήθελα πολύ να τα δω αλλά δεν βρήκα κάτι στο προφίλ σου :(

[kapoiokalokairitou22]

Γενικά δεν ειμαι ο τυπος που μετανιώνει πράγματα, αντιθέτως,χαίρομαι για ολα όσα έζησα είτε ομορφα είτε ασχημα,ειδικά όλα όσα έζησα στην εφηβεία μου,

Παρόλα αυτά υπάρχει ένα μοναδικό πράγμα που μετανιώνω κάθε μερα,

Οχι γκομενος,ούτε λάθος παρέα,

Αλλα το γεγονός ότι κάποια στιγμή στη ζωή μου μετα��ύ 13 και 18 ήθελα υπερβολικά πολύ να παθω κάτι,έκανα έντονα κακό στον εαυτό μου,άνοιγα πληγές που δεν είχαν καμία δουλειά να βρισκονται στο σωμα μου,

Ήθελα να δώσω τέλος,είχα γράψει κ βιβλίο για αυτό κάποτε,το είχα σχεδιάσει τελεια,

Στα 18α γενέθλια μου,

Εκεί θα τελειωναν ολα,

Φέτος κλείνω τα 20,

Αυτό που μετανιώνω βάναυσα πολύ,κ με γρατζουναει στο στήθος κάθε μερα,είναι ότι αυτό το βιβλίο που τότε έγραψα,έπεσε κάποια στιγμη στα χέρια της μαμάς μου.

Να φέρνεις στον κόσμο ένα παιδι,να το μεγαλώνεις με όλη σου την αγάπη,

Έστω όπως έχεις μάθει εσυ να αγαπάς,ακόμη κ αν είναι λάθος ο τρόπος,

Και επί 5 χρόνια να έχεις το συνεχές αγχος ότι θα χαθεί κάποια στιγμη που δεν θα το περιμένεις,κάποια στιγμή που θα λειπεις εσυ απ το σπιτι,που ίσως εσυ περνάς καλά εκείνη την στιγμή και δεν έχεις ιδεα.

Λυπάμαι πάρα πολύ.

It gets better για όποιον έχει ανάγκη να το ακούσει.

Συγγνωμη, μαμα.<3

[georgeaos]

Week #43.2024 Update

Sto Para Pente | Season 02 Episode 14 | Available Now!

All this and more can be watched through membership on my Buy Me A Coffee page, including:

Sto Para Pente Season 1 (26 episodes) with English subtitles as well as the first 14 episodes of Season 2

To Nisi (complete - 26 episodes) with English subtitles

To Nisi episodes 1-19 with Greek subtitles

Konstantinou kai Elenis episodes 1-3 with English subtitles

Eisai To Tairi Mou (complete - 30 episodes) with English subtitles Unrestricted

And More!

Join and become a member today!

Enjoy!

Gεorgε

[sugaroto]

Round three

Charos is one of the main characters of Ουκ αν λαβοις πάρα του μη έχοντος/You can't take from the one who doesn't have, who along with Hermes is trying to find Menippos a job so he can pay them and die so they can retire

Andreas Kalogirou a villain from Πάρα Πέντε/ At the nick of time, is an assassin, also known as "the man in black" who is after the main cast

OG POST