#ουτε χημεια

[nofuckinlabels]

Πως ήταν ;

Εγώ γενικά πραγματικά αναρωτιέμαι αν ειμαι bi ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΘΕΩΝΗ ΤΑΚΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΚΤΟΚ

Αλλά δεν ξέρω μπέρδεμα γενικά

Δεν έχω μια εμπειρία μόνο. Η πρωτη ηταν τραγικη αλλα επειδη δεν υπηρχε καμια χημεια. Η δευτερη ηταν ακραια γιατι μου αρεσε να νιωθω οτι υπαρχει εντονα αυτη η θηλυκή ενεργεια υπηρχε κατι πολυ gentle

Εγω δεν θα σου πω οτι βαζω ταμπελα. Αμα νιωθεις οτι σε ζοριζει μην το κανεις ουτε εσυ δεν υπαρχει λόγος να χωραμε σε τετοια εγω εχω καταληξει οτι μου αρεσει και η θηλυκή ενεργεια και η αντρικη (λεω ενεργεια γιατι δεν εχει να κανει με φύλλο.)

Η κοπελα που λες εχει οντως κατι πολυ ιδιαιτερο σε καταλαβαινωωω

[xehasmenesithakes]

Μιαααας και λέμε τέτοια πραγματάκια ας σου πω και γω κάποιες σκέψεις μου. Γενικά ενώ η λίμπιντο είναι στον θεό ,επειδή δεν έχω όρεξη για κάτι σοβαρό στη ζωή μου δεν κανω τιποτα παραπάνω . Νομίζω είμαι κάπως κλειδωμένη γιατί απλώς σκέφτομαι ότι ο άνθρωπος πχ απέναντι μου δεν με αφορά , μου αρέσει αλλά μέχρι εκει , όποτε δεν νιώθω ούτε απίστευτα άνετα να έχει πρόσβαση στο σώμα μου, αλλά βασικά δεν θεωρώ πως καν αξίζει ξέρω γω . Αυτή η κατάσταση όμως ξέρεις ειναι κάπως αντίθετη με αυτά που θέλω - εννοω τις όρεξουλες που με χουν χτυπήσει όποτε ναι δεν ξέρω…

Ωω καλα νταξει φουλ εγω αυτο που λες..Και μενα μενα οταν με πιανει η καυλα δεν ξερω νιωθω οτι απλα θελω να κανω τα πιο ναστι πραγματα με οποιο ατομο μου κανει το κλικ ε και μετα οταν ψιλοηρεμω νιωθω αβολα με την ιδεα οτι θα πρεπει να δωσω τετοια προσβαση σε καποιο ατομο πανω μου.Δεν ξερω ουτε γω το χω βρει πληρως…Αι γκες απλα βαζεις προτεραιοτητα σε αυτα και κατι θυσιαζεται.Το καλο πραγμα ειναι να βρεις ενα ατομι που εμπιστευεσαι και εχετε χημεια και κοινα γουστα αλλα μην περιμενεις οτι αυτο θα ρθει εξ ουρανου,αυτο θα το χτισεις μαζι με το αλλο ατομο..Αμα δεν ανοιχτεις και δεν γινεις λιγο ευαλωτη και αυτος επισης δεν θα μπορεσετε να μπειτε ο ενας πιο βαθια στον αλλο.Ειναι σαν μικρα ρισκα και βημα βημα μπορει να γινει κατι μεγαλο ή και οχι.Ετσι παει

[thyma-ths-agnoias]

Ο ποιητής είναι κουρασμένος

(Εγώ είμαι ο ποιητής αλλά κι ο ποιητή του οποίου αναλύω ποίημα κουράστηκε με 'μένα)

[companionofthemoon]

Ρε ερώτηση μιας που κανείς χημεία τροφίμων, το σκεφτόμουν για επιλογής του χρόνου, πιστεύεις θα δυσκολευτεί άτομο που δεν σπουδάζει χημεία;

ουτε εγω σπουδαζω χημεια χαχαχαχαχ

Φανταζομαι ειναι αναλογα το που εστιαζει η εκαστοτε σχολη. Δηλαδη οκ κι εγω δεν ξερω χημεια αλλα καθε φορα ασχολουμαστε με ενα πραγμα και το μελεταμε, δε νομιζω να ειναι πολυ δυσκ��λο. Ειδικα τωρα απλα βλεπουμε το τροφιμο ως συστατικα δεν ειναι οτι μας βαζει κανεις να δουμε πως θα συμπεριφερθει αναλογα με τις ενωσεις που περιεχει. 

[lostwhy]

Αυτος 25 εγω 18. Μου υπόσχεται πολλά για οταν τελειωσω το σχολειο σε φαση γαμο. Δεν εχουμε σχέση ουτε ειχαμε ποτέ απλα εχουμε χημεια μεταξυ μας. Ωστοσο εχω να τον συναντήσω πολυ καιρο. Να τον αφησω για καλο δικο μου;

Δεν ξέρω τη σχέση που υπάρχει μεταξύ σας, αν σε έχει πληγώσει. Κάνε ότι αισθάνεσαι, πάντως οι μεγάλες υποσχέσεις συνήθως μένουν στα λόγια

[marypapag]

I found him

Χειμωνας του 18'

Ξεχωριστο αυτο το παιδι... Απο την πρωτη μερα που τον ειδα ειπα μεσα μου οτι ειναι διαφορετικος απο τους αλλους. Πραγματι ηταν. Εχει καστανα ματια απο εκεινα που χανεσαι πολλες φορες οταν τα κοιταζεις, ενα γλυκο χαμογελο και το σημαντικοτερο ειναι υπεροχος μεσα του. Μα τι ευτυχια να εχεις εναν ανθρωπο διπλα σου σαν εκεινον.. αλλα μπα.. Δν θα ειναι ποτε μαζι μου, δν εχω προσωπικοτητα περιεργη για να τον μαγνητισει, ουτε ειμαι τοσο 'της φασης του'. Πολλες φορες στη διαρκεια των μαθηματων στη σχολη μας, επαιρνε το λογο.. Μα ειναι δυνατον να ειναι τοσο εξυπνος; Σκεφτηκα. Οταν ξεκινησα τη συζητηση μαζι του καταλαβα πως ειναι ωριμος και σκεφτεται το μελλον του συνεχως. Κατι που με κερδισε σε εκεινον. Μετα εμαθα οτι περα απο αριστος στα μαθηματα της σχολης, εργαζοταν για να την πληρωσει και να κανει τα ονειρα του πραγματικοτητα. Μα τι θαρρος και επιμονη εχει; Θα τον θαυμαζαν ολοι.. οχι ολοι.. Εγω ομως ναι. Γιατι ηταν εκεινος που παλευε για το μελλον και κρατουσε στα χερια του το σημερα. Δν το κανουν πολλοι, ελαχιστοι, στην ηλικια μας. Αξιος θαυμασμου στα ματια μου.. Υπεροχος ανθρωπος σκεφτηκα. Θα ηθελα να κρατησω επαφες μαζι του. Ισως να μου μεταδωσει και εμενα λιγη απο τη γνωση και την τολμηροτητα του και εγω σαν χαζοχαρουμενο κοριτσι να του προσφερω λιγη χαρα στις μερες του. Του μιλουσα αρκετες φορες, πιανοντας κουβεντα για οτι θεμα μπορουσα να βρω.. αλλα στην πραγματικοτητα ηθελα να ξερω αν ειναι καλα κι αν κατι τον ενοχλουσε να τον βοηθησω. Ενιωθα μεσα μου ενα οικειο συναισθημα.. διχως αμφιβολιες, μια ομορφη υπαρξη που οσες φορες κι αν μου μιλουσε εγω ενιωθα πεταλουδες στο στομαχι μου.. μα τι μου συμβαινει; Γιατι καθε φορα που εβαζε μια καρδουλα στη συνομιλια μας εγω πετουσα στα συννεφα; Γιατι οταν τον εβλεπα ελεγα μεσα μου, θα ηθελα να ειναι μαζι μου καθε μερα; Γιατι οταν δν ερχοταν γκρινιαζα και ελεγα γτ δν ηρθε σχολη.. ή ανησυχουσα αλλα ντρεπομουν να του στειλω, μηπως καταλαβαινε κατι... Ας μην τον πλησιασω θα εχει τοσες ασχολιες, μα, μα, μα..... εγω ειμαι ερωτευμενη μαζι του.. Λες να το καταλαβει; Κι αν το καταλαβει ουτε φιλοι θα ειμαστε ουτε τπτ, δν θα ειμαι ποτε αρκετα καλη για εκεινον. Πφφφ.. ο καιρος περνουσε και οι μερες κυλουσαν.. του μιλουσα σταδιακα ��λλα διχως να λεμε πολλα πολλα.. μα τι θα εκανα; Δν θελω να αλλαξουμε χρονια, ισως ξεχαστουμε..😞😞

Καλοκαιρι του 18'

Το καλοκαιρι εφτασε.. ηρθε και η ωρα της εξεταστικης.. αφορμη εψαχνα για να τον δω.. τι κριμα να γραφει μονο τα επιλεγομενα.. 2 μονο μερες.. μα θα με προσεξει καθολου; Μπα.. ηρθε, εγραψε και εφυγε.. Δν με πειραξε.. Τον ειδα 2 φορες και μεσα μου χαρηκα. -"Δουλευω Κερκυρα σεζον". -"Α ναι; Θα παω μαλλον Κερκυρα τωρα για διακοπες μαζι με την κολλητη μου". -"Οντως; Αν ερθεις στειλε μου μνμ να κανονισουμε καφε ή μπυρα". -"Εννοειται. Θα μιλησουμε". Και ειχα την ελπιδα μεσα μου να τον ξαναδω.. Γτ του χρονου δν θα ειμασταν ουτε στο ιδιο τμημα. Και ναι.. ο χρονος και οι συνθηκες μου εκαναν αυτη τη χαρη. Τον Ιουνη πηγα στην Κερκυρα. Τι χαρα ειχα μεσα μου, δν περιγραφεται. Σκεψου να τον πετυχω πουθενα ελεγα μεσα μου. Μα τι να κανω; ελεγα στην κολλητη μου.. Θελω να βγω μαζι του. Τα μνμ μας δν αργησαν να εμφανιστουν.. και ναι κανονισαμε να βγουμε για μπυρα στην πολη. Λιγες ωρες πριν τον δω ελεγα οτι πρεπει να ειμαι χαλαρη, να μην καταλαβει κατι. Εφτασε και η ωρα.. στις 7 και τεταρτο με 7μιση στο πεντοφαναρο.. Τον περιμενα μεχρι που τον εφερε η μαμα του και τον ειδα. Ωχ, με αγκαλιασε οταν ηρθε ενω εγω μετρουσα τους σφιγμους μου.. χτυπουσε πολυ δυνατα η καρδια μου.. Πηγαμε βολτα λοιπον.. εκεινη την βολτα που τοσο ειχα ονειρευτει αλλα να με κραταει απο το χερι. Δν γινοταν να το κανει; Αλλα δν ειμασταν κατι.. μην παρασυρεσαι Μαρια, δν αισθανεται το ιδιο.. οι σκεψεις συνεχιζαν να με βομβαρδιζουν. Αφου περπατησαμε σε ομορφα μερη, ηρθε και η στιγμη να αναψει το τσιγαρο του. Θα επρεπε να το κοψει γτ δν του κανει καλο, αλλα damn του πηγαινε ταυτοχρονα τοσο πολυ.. Τον χαζευα σε στιγμες που μου μιλουσε. Μα τι καλος που ειναι σκεφτηκα. Αφου καθισαμε και ηπιαμε τη μπυρα μας ανοιξαμε συζητηση για το τι μας αρεσει οσων αφορα τη μουσικη και αλλα tastes. Αισθανθηκα τοσο κοντα του.. οτι ειμασταν τοσο γαμημενα διαφορετικοι κοσμοι που ωστοσο ειχαμε αρκετα κοινα και αυτα τα κοινα ηταν που μας εκαναν ενα. Η αγαπη ειναι αλληλοσυμπληρωση της ψυχης σου, εισαι το αλλο μου μισο λες και το εννοεις, δεν μπορω να με φανταστω χωρις εσενα. Στο τελος λοιπον αφου εφτασε και η στιγμη του αποχαιρετισμου, ενιωσα το βλεμμα του να μου ψυθιριζει οτι νιωθουμε το ιδιο πραγμα και οτι εχουμε χημεια στην ατμοσφαιρα. Η αγκαλια του και το φιλι του στο μετωπο, μου το επιβεβαιωσαν. Γυρισα στο σπιτι της φιλης μου με ενα χαμογελο μεχρι τ' αυτια. Δν το πιστευα.. Εγω και εκεινος μαζι.. ας μην κανω πολλα ονειρα.. Ο καιρος περασε και δν σταματησαμε στιγμη να μιλαμε ωσπου αποφασισαμε να ειμαστε μαζι. Και να βοηθαει ο ενας τον αλλο, αλλα το πιο σημαντικο; Να αγαπαει ο ενας τον αλλο.. Φετος εφυγε για Κερκυρα.. τα δακρυα μου ποταμι, μα η ψυχη μου ειναι εκει μαζι του.. τον αγαπαω πολυ.. ισως δν ταιριαζει αυτη η λεξη, ειναι μικρη για το προσωπο του. Τον θαυμαζω και τον λατρευω γι αυτο που ειναι. Μα ακομα περισσοτερο γι αυτο που με κανει εμενα να νιωθω οταν βρισκομαι κοντα του.

Σαγαπω μελισσουλα μου💖

Σε λατρευω💖

Σε ευχαριστω που υπαρχεις στη ζωη μου και την ομορφαινεις💖

[xmiryamx]

《Να αγαπούσες το σωμα σου οσο εγω》

Να μπορούσα να σου δείξω ποσο σαγαπω.

Να ηξερα τι πρεπει να κανω. Να τα αφησω ολα. Να μην εκανα ουτε τα μισα λαθη απο οσα εκανα. Να μη σε απογοητευα. Να μη σε στεναχωρουσα. Να μη σκοτωνα την ελπίδα σου. Να σου εδειχνα πως δε πηγαν ολα χαμενα. Πως δε πηγα χαμενη. Πως δεν πιστευεις αδικα σε εμας.

Θα ησουν εδω τωρα. Μα οχι. Εισαι μαζι της επειδη εγω δεν ημουν αξια να σε κρατησω. Ημουν λιγη να σε κανω χαρουμενο. Αυτη χαμογελα στην αγκαλια σου. Εκει οπου θα πρεπε να ημουν εγω. Σπιτι μου. Κι ομως ειμαι στο πατωμα να παλεύω με τα δάκρυα μου ικετευοντας τα να μου επιτρεψουν μια ανασα.

Με αγαπησες δυνατα. Αληθινα. Και γω σε αγαπησα. Σε αγαπαω. Μα δε ξερω γιατι δε μπορω να το δειξω.

Ηθελα τοσο μα τοσο να δεις ποια πραγματικα ειμαι. Να καταλαβεις τι μου συμβαινει. Κι τελικα καταφερα να σου δωσω μια τελειως διαφορετικη εικόνα για εμενα. Εξαιτίας των πραξεων μου. Ολα εξαιτιας μου.

Το οτι κουραστηκες; εξαιτιας μου. Το οτι πιστευεις ολα αυτα για εμενα; εξαιτιας μου. Το οτι εισαι μαζι της; εξαιτιας μου.

Το οτι επαψες να πιστευεις σε εμας; εξαιτιας μου.

Πως να ερθω να σου πω οτι μου λείπεις; Πως να σου πω οτι σαγαπω; Πως να ρθω να σου πω οτι ποναω για εσενα; Πως να ερθω να σου εξηγήσω το πως ετρεμα σημερα; Πως μεχρι και γω φοβηθηκα απτο ποσο εντονο ηταν; Που δε μπορούσα να κρατησω τιποτα στα χερια μου; Πως;

Πως θα ερθω να σου πω οτι θελω να εισαι καλα οταν εγω δεν ημουν αξια να σε κανω μια φορα να χαμογελάσεις; Πως θα σου ζητησω να με αγκαλιασεις μετα απο οσα ειπα;

Πως θα σε αντικρισω;

Εκεινη ισως κανει καποια πραγματα σωστα. Μα δεν υπαρχει το δικο μας παθος. Το νιωθω στη ψυχη μου αυτο. Δεν πλησιάζει το δικο μας παθος. Τη δικη μας χημεια. Τη δικη μας ελξη. Ακομη και μετα τον ερωτα μας τα συναισθήματα που μας πλημμύριζαν..και θλίβομαι. Επειδή ηλπιζα να μπορούσε να στα δωσει. Να ήσουν καλα μαζι της.

Εγωιστικο που θελω να μαι εγω αυτη. Μα σε αγαπαω περισσοτερο απτον εγωισμο μου. Ας μη το δειχνω. Γαμωτο ντρεπομαι και που το λεω με τις πραξεις που χω κανει. Μα είναι αληθεια.

Οπως με αγαπησες εσυ δε θα με αγαπησω ποτε. Οπως πιστεψες εσυ δε θα πιστεψω ποτε σε μενα. Οπως με ηξερες εσυ δε θα με μαθει κανενας. Λοιπον..οσο με ηξερες πριν οι πραξεις μου σου αλλαξουν εικονα.

Θελω να σου πω οτι..στη ψυχη μου λειπεις. Μου λειπεις. Οσο κοντα θελω να ερθω αλλο τοσο μακρυά πρεπει να μεινω.

Εισαι ενας ξεχωριστος ανθρωπος. Μοναδικος με ολη τη σημασια της λεξης. Δεν εχω γνωρισει αλλο ανθρωπο σαν εσενα. Ποτε μου. Και το ξερω πως ουτε προκειται. Εισαι σπανιος. Εισαι αληθινος. Εισαι ανθρωπος. Αντε βρες το αυτο σημερα.

Εισαι δυνατος. Εισαι υποδειγμα δυναμης για πολλούς. Γαμωτο εχεις πονεσει τοσο που ουτε αγγελος δε θα αντεχε. Και ομως να σαι όρθιος να πατας γερα στα ποδια σου ικανος να σηκώσεις το βαρος σου και ολων των αλλων. Χριστε μου.

Αξιζεις ευτυχια. Αξιζεις ηρεμια. Αξιζεις κατανοηση και εναν ανθρωπο να σε κανει να ξεχνιεσαι οσο περισσοτερο γινεται. Αξιζεις να γελας και να χαμογελας. Αξιζεις επιτέλους να παρεις περα του να δωσεις.

Θελω να ξερεις οτι σε νιωθω. Καθε στιγμη. Καθε δευτερολεπτο. Μπορω να σε νιωσω. Οχι μονο πως αισθάνεσαι. Αλλα και τη παρουσία σου. Το αγγιγμα σου. Πες με τρελη μα καποιες φορες σε ακούω. Θεε μου η φωνη σου.

Θελω να σου ζητησω συγνωμη.

Συγνωμη που σε κουρασα. Που σε απογοητευσα. Που σε πληγωσα. Που σε εφτασα στα ορια σου. Που σε παγωσα.

Συγνωμη που σου λειπω.

[pureheroinecocaine]

Οι Πανελλαδικές του 2018

Απλα σκεψου πως σε λιγοτερο απο ενα χρονο τετοια μερα θα εχεις τελειωσει τις πανελληνιες, θα εχεις τελειωσει το σχολειο και ειτε θα εισαι σε νησακι ειτε θα εισαι συνεχεια ανασκελα στο κρεβατι και θα σηκωνεσαι μονο για να φας. Δεν θα χρειαστει να ανοιξεις ξανα καμια πληροφορικη, καμια χημεια, καμια ιστορια. ΠΟΤΕ. ΜΑ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ. Πιναθως να εχεις κλεισει τα 18 μεχρι τοτε. Θα μπορεις νομιμα πλεον να βγεις να πιεις την μπυρα σου χωρις να φοβασαι για το αν σου ζητησουν ταυτοτητα. Θα εισαι μεγαλος. Θα εισαι 18. Δεν θα σε ρωτησουν ξανα “πως παει το σχολειο μικρη”, ουτε θα ρωτησουν τους γονεις σου “τι μεσο ορο βγαζει η δικια σας”. Γιατι πολυ απλα τελειωσε το σχολειο για εσενα. Και μαζι με το σχολειο τελειωνουν και οι πανελλαδικες. Του χρονου, ναι το 2018, θα εισαι 18αρης και θα εισαι φοιτητης. Δυο σε ενα. Και σαμπουαν και μαλακτικο. Και τηλεφωνο και mp3. Ποσο τυχη οι δυο καλυτερες στιγμες της ζωης ενος ανθρωπου να συμβαινουν ταυτοχρονα. Αν ολα αυτα δεν σε ωθουν στο να ηρεμισεις και να πεις “Ενας γαμωχρονος ειναι, θα κανω υπομονη” τοτε δεν ξερω τι θα σε κανει. Καλο ξημερωμα, παιδι του 2000

[panta-gelastoi-kai-gelasmenoi]

πιστεύεις ότι τα αντικαταθλιπτικά έχουν αποτέλεσμα;

Αμμ αυτο δεν το ξερω ουτε εγω αλλα ουτε εχει υπαρξει ποτε καποια ερευνα που να το υπερασπιζεται. Η αληθεια ειναι οτι τα αντικαταθλιπτικα εχουν την δυνατοτητα να αυξανουν την σεροτονινη στον οργανισμο του ατομου και μια αυξημενη σεροτονινη οδηγει τον οργανισμο να βρισκεται σε εγρηγορση. Ωστοσο,το γεγονος οτι ολοι οι ανθρωποι εχουμε δυο αυτια,δυο ματια και τεσσερα ακρα δεν σημαινει οτι μεσα μας τα πραγματα λειτουργουν με τον ιδιο τροπο. Το πως λειτουργουν τα χαπια εχει να κανει πιο πολυ με χημεια και με τον καθε οργανισμο εντελως διαφορετικα.

[ponamee]

Είναι 4 παρα και σε σκεφτομαι, ακομη σε σκεφτομαι, παντα σε σκεφτομαι.. Ποιος ειπε αλλωστε πως οι νυχτες ειναι για να κοιμασαι? Οχι ουτε για να κοιμασαι ειναι και ουτε για να ξενυχτας ψαχνοντας αυτον που θα σε βγαλει απο την μιζερια σου. Οι νυχτες ειναι φτιαγμενες για εμας που νοσταλγουμε ανθρωπους που μονο τυχαιοι δεν ειναι. Οι νυχτες ειναι για μενα, για μενα που βρισκομαι χιλιομετρα μακρια σου κ ομως δεν επαψα στιγμη να σε νιωθω διπλα μου.. Τι κ αν η μερα περναει τοσο γρηγορα? Η νυχτα θα ξαναρθει συνοδευομενη απο την θυμηση σου. Κλεινω τα ματια και εισαι διπλα μου, ξαπλωνεις μαζι μου και με κοιτας που κοιμαμαι. Δεν με ενοχλει αν το βραδυ με κλοτσησεις, φτανει που θα σε νιωθω.. Ειναι περιεργο ξερεις. Πως καποια ατομα εχουν την τελεια χημεια, πως θελεις το αγγιγμα μονο αυτων και στην ιδεα οτι θα σ αγγιζει καποιος αλλος να νιωθεις αηδια.. Εχω πιασει πολλες φορες τον εαυτο μου την νυχτα να σκεφτεται πως πρεπει να βρω το θαρρος να σ αφησω μα πως μπορεις ν αφησεις καποιον που σου δωσε τοσα να θυμασαι και τοσα αισθηματα που μπορει μ εκραγει ακομη και η καρδια σου?. Οχι δεν φοβαμαι την μερα. Την νυχτα φοβαμαι που μας βρισκει παλι χωρια. Γινεται να αγαπας καποιον τοσο πολυ που σου ειναι αδυνατο να το εκφρασεις οχι απλα με λογια αλλα και με πραξεις? Ναι γινεται.. Αμα το διαβαζες τωρα αυτο θα τρομαζες. Δεν εισαι ο τυπος αλλωστε που του αρεσουν τα γλυκαναλατα. Εισαι απο αυτους που δυσκολα να αγαπησουν μα αμα το κανουν δινουν και την ψυχη τους. Γι αυτο σ αγαπαω τοσο πολυ. Μου εδωσες την ψυχη σου και μου εδειξες ενα κομματι της που δυσκολα θα δουν αλλοι. Εισαι ο βλακας για τον οποιο θα εκανα τα παντα για να ειναι απλα ευτυχισμενος. Πηγε 4 και ακομη σε σκεφτομαι. Με ρωτας γιατι σε ερωτευτηκα. Διαολε μπορω να σου λεω για μερες ολοκληρες τους λογους και ομως ποτε δεν θα τους ολοκληρωσω γιατι καθε μερα σ ερωτευομαι ξανα και ξανα.. Πηγε 4 και φλυαρω για σενα. Κουραστηκα. Ελα να ξαπλωσουμε μαζι, να σε χαζευω μεχρι να ξημερωσει και αυριο βραδυ παλι εδω.. Αλλωστε γι αυτο δεν ειναι οι νυχτες? Για να βασανιζει αγαπες και ερωτες..

[fthinousa]

Γεια σου!

koritsaqi mou glyko, kapoioi anthrwpoi APLA DEN (mas) GOUSTAROUN, mhn psaxneis to pws kai to giati vre sy tha stenoxwriesai xwris logo. epishs ap'oti katalava den eixate kapoia sxesh opote mhn trelainesai, hsoun apla enthousiasmenh den niwtheis kati gi auton sthn pragmatikothta. telos, pernaga/pernaw tetoia fash kai egw proswpika esteila giati eimai psuxanagkastika eugenhs kai den mporw oute me via na agnohsw kapoion,alla otan laveis to mhnyma oti den se thelei o allos den uparxei logos na ekteithesai... o,ti exoume eimaste emeis.

[companionofthemoon]

ΕΜΠ σου λεει και δεν εχεις θερμανση, δεν εχεις καρεκλες στο αμφιθεατρο και οσες εχεις εχουν κατηφορικη κλιση οποτε αντι να προσεχεις τη φυσικη προσπαθεις να εφαρμοσεις τους ��ομους του Newton για να μην πεσεις. Θες να ασχοληθεις με τη χημεια αλλα στα εργαστηρια λειπουν οι μισες διαταξεις οποτε ενα πειραμα που πρεπει να γινει απο 2 ατομα γινεται απο 6 και οι μισοι καθονται οποτε στο τελος ειναι σαν να μην εγινε το πειραμα. Σκοταδι στο μισο κτηριο και ασανσερ που φοββασαι να μπεις για θα εγκλωβιστεις και δε θα σε ακουσει και κανεις. Λογισμικο απαρχαιωμενο και ατομα που καθονται ανα δυο σε ενα πισι γιατι δεν υπαρχουν αρκετα. 

Και νομιζα πως αυτες οι ελλειψεις δεν υπαρχουν στο πανεπιστημιο καθως εκπαιδευομαστε για να γινουμε επιστημονες και μηχανικοι, δεν ανακατευουμε απλα χρωματιστα νερακια στο εργαστηριο του σχολειου που στην τελικη ουτε εκει θα επρεπε να υπαρχουν τετοιες ελλειψεις 

(Ειναι ενα κειμενο οργης και δεν το γραφω για κανεναν αλλο παρα τον εαυτο μου )