#οικοφοβία

[vardavas]

Οι νεοφιλελεύθεροι εκτός από την ανελαστική δοκησισοφία τους, διακρίνονται για την ανερμάτιστη ειρωνεία, τους άκρατους ακκισμούς, την κενολόγο αδολεσχία και την ατέρμονη οικοφοβία τους.   9/6/2024 Γ.Μ.Β.

[gemsofgreece]

Καλημέρα, Καλή Χρονιά, φέρνω ένα άρθρο για το καλό: respublica. gr / 2021 / 12 / post / oikophobia - scruton

Επίσης, καλή χρονιά! Πολύ ενδιαφέρον άρθρο, που συνοψίζει σε ένα μόνο κείμενο πολλά πράγματα για τα οποία έχω συζητήσει εδώ στο μπλογκ (χωρίς να γνωρίζω τον όρο οικοφοβία). Φαντάζομαι το ξέρεις, γι’ αυτό και το έστειλες.

Διαφοροποιούμαι όμως σε τρία σημεία, και επειδή πρόκειται να το αναδημοσιεύσω, οφείλω να το διευκρινίσω.

Ο αντικληρικαλισμός μπορεί να οφείλεται εν μέρει στην οικοφοβία, αλλά ας μην προσπερνούμε τα κακώς κείμενα του κλήρου, που είναι πολλά. Και το λέω αυτό ως κάποια που έχει τονίσει πολλάκις ότι λίγες εκκλησίες έχουν ευεργετήσει έναν λαό τόσο όσο η Ελληνορθόδοξη προεπαναστατικά αλλά και κατά την επανάσταση. Ή ότι η εκκλησία υπήρξε συνυφασμένη με τις ανώτερες μορφες τέχνης επί Βυζαντίου. Ωστόσο, στις μέρες μας ο κλήρος προάγει παρωχημένες, ημιμαθείς, μισαλλόδοξες και εν δυνάμει επικίνδυνες τοποθετήσεις (βλέπε κορωνοϊό) που σίγουρα σε μεγάλο βαθμό και όχι αδίκως προκαλούν ένα εχθρικό αίσθημα εναντίον τους. Επιπλέον, στις μέρες μας η ιεροσύνη αποτελεί μόνο επάγγελμα (σταθερό και σίγουρο) και όχι λειτούργημα, με αποτέλεσμα σχεδόν κανένας πλέον να μην αξίζει να χαρακτηριστεί πνευματικός ηγέτης. Από εκεί και πέρα, συμφωνώ με το άρθρο ότι η εχθρικότητα οδηγεί σε αυθαίρετες συγκρίσεις και κατηγόριες.

Αν και συμφωνώ ότι ο Βυζαντινός πολιτισμός υπήρξε πιο ανθρωποκεντρικός από την κακή φήμη που είχε στη Δύση, και σίγουρα πιο ανθρωποκεντρικός από τον Οθωμανικό, δεν ξέρω αν θα τον χαρακτήριζα κατ’ εξοχήν ανθρωποκεντρικό. Πάντως, υπήρξε ίδια ή ίσως και περισσότερο ανθρωποκεντρικός από τους πολιτισμούς της Δύσης της εποχής (χελόου Μεσαίωνας, ενιμπόντι;) πράγμα που σημαίνει ότι εμείς πρέπει να αποτινάξουμε τις υποκριτικες και λαθεμένες κρίσεις των δυτικών για την ίδια μας την πολιτιστική κληρονομιά. Και σε αυτό φυσικά με βρίσκει σύμφωνη το άρθρο.

Το άρθρο είναι ξεκάθαρα αντικομμουνιστικό, αν και καταφέρεται και εναντίον της Ακροδεξιάς και του Φιλελευθερισμού. Τα παίρνει όλα σβάρνα εν ολίγοις. Παρ’ όλα αυτά, έχω την αίσθηση ότι έχει μεγαλύτερο πρόβλημα ιδεολογικά με τον Κομμουνισμό εν γένει, ενώ στην περίπτωση της δεξιάς έχει πρόβλημα κυρίως με ακατάλληλους ηγέτες, δηλαδή με πρόσωπα συγκεκριμένα και όχι πεποιθήσεις. Θα προτιμούσα περισσότερη ουδετερότητα. Εν πάσει περιπτώσει, το άρθρο καταλήγει ότι το ορθό θα ήταν ένας πολιτισμικός διάλογος μεταξύ παρατάξεων και λαών όπου θα γίνεται ανταλλαγή των θετικών στοιχείων ενώ παράλληλα ο κάθε λαός θα τιμά και θα αξιοποιεί και τα δικά του θετικά χαρακτηριστικά, πράγμα που με βρισκει 100% σύμφωνη.

ΥΓ: Πολλή δοτική χρησιμοποίησα.