#να ερθω

[iveneverbeenmorestressedinmylife]

Ανεπίτρεπτο να βλέπουμε όλοι τον Ανδρέα στα όνειρά μας εκτός από το άτομο που τον έκανε tumblr sexyman

Δεν πειράζει, εγώ τον βλέπω στον ξύπνιο μου 😢😔

[polyxrwmhpsyxh]

,

[parapentelove]

ΡΕ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΦΕ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟ ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ ( θα τελειώσει τελος Αυγούστου) ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΩ ΝΑ ΠΑΩ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΟΒΑΡΟ ΚΙΝΗΤΡΟ ΝΑ ΠΕΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ

[xehasmenesithakes]

Αφού λέει έκανε moaning αυτή αμα δεν ήθελε γιατί να κάνει έλα που την χάλασε κι ολας

Εε ποσο ηλιθιος εισαι συ ρε.Συγκεντρ��σε το 1 εγκεφαλικο σου κυτταρο και διαβασε καλα αυτο που θα σου πω μπας και το πιασεις.

Αμα ερθω και σου βαλω ενα μπαστουνι στον κωλο οχι moaning θα κανεις…θα ουρλιαζεις.Αυτο τι σημαινει οτι γουσταρεις τρελααα;Οτι σου κανω στιμιουλειτ το σημειο g;Οτι θες κιαλλο;

Ποσο πιο χυμα να στο πω

Δηλαδη ποσο στοκος πρεπει να σαι και συ;

Μπλοκαρε με

[heartinhue]

Μερικα γιορτινα συναισθηματα μου

Τα χριστουγεννα παντα ερχονται σαν μια γιορτη που περιμενεις, αλλα οταν φτασουν ειναι παντα λιγο διαφορετικα απο οτι τα περιμενες. Παντα καποιος λειπει απο το τραπεζι. Και οσο περνουν τα χρονια τα σερβιτσια μειωνονται. Τα στολιδια ειναι στο ιδιο σημειο. Τα φωτα αναβοσβηνουν με τον ιδιο ρυθμο. Η μουσικη εχει την ιδια μελωδια. Μα ολα ειναι διαφορετικα. Εγινα απο αυτους που θεωρουν τα χριστουγεννα την γιορτη της δυστυχίας τους; Θυμαμαι παλια το τραπεζι μας να ειναι πιο γεματο , τα χαμογελα πιο μεγαλα , το τζακι αναμενο , τα φωτα πολυχρωμα , τα αστεια πιο ευχαριστα , το κλιμα πιο ελαφρυ.

Τωρα ολα μοιαζουν γκρι.

Οι γονεις μου εχουν αρχισει και γερνανε. Τα αδελφια μου πιο ξενα απο ποτε. Σημερα συνειδητοποιησα οτι δεν εχουμε πει ποτε σαγαπαω με τα αδελφια μου .

Και εγω ενας απλος παρατηρης. Νιωθω σαν παντογνωστης ωρες ωρες . Ξερω πως νιωθουν ολοι για ολους . Κανεις δεν ξερει πως νιωθω εγω. Και ισως κανεις και να μην μπορει να με καταλαβει και ποτε .

Ξερω οτι ενα απλο αστειο που εκανε ο μπαμπας μου κρυβει μελαγχολία και απωθημένο χρόνων για τον χωρισμο με την μαμα μου . Ξερω πως οταν ο μπαμπας μου μιλαει περηφανος για το ποσο καλα τα παω στην σχολη ,πληγωνεται ο αδελφος μου που δεν καταφερε να τελειωσει την σχολη του και τωρα λογω του χαμηλου μισθου του δεν μπορει να κανει οικογενεια. Ξερω πως η μαμα μου νιωθει πως εχει μεινει πισω οταν μιλαμε για τα νεα μας και νιωθει λιγοτερο «μαμα».

Ξερω πολλα. Και νιωθω ακομα περισσοτερα. Ισως αυτη η η ενσυναίσθηση που εχω ειναι ευχη και καταρα ταυτοχρονα.

Ειμαι ευγνωμον για την οικογένεια μου . Και ειμαι σιγουρη ότι υπαρχουν οικογενειες με περισσότερα προβληματα . Και πιο σοβαρα. Αλλα δεν μπορω να σταματησω να σκεφτομαι, υπαρχουν και οικογενειες χαρουμενες . Με τραπεζια μεγαλα, τοσο μεγαλα που δεν βλεπεις το τελος τους . Με χαμογελα πλατια. Με χαρτοπετσέτες με σχεδιακια χριστουγεννιατικα και τραπεζομαντιλα εορτινα. Και ξερω οτι Υπαρχουν τέτοιες οικογενειες γιατι υπηρξα και εγω σε μια τετοια για λιγο καιρο. Και ας μ��ν ηταν η δικια μου . Και ας ελείπε ο μπαμπας μου . Υπηρχε αυτη η βαβουρα απο φωνες γνωριμες, πολυκοσμια . Γεματο το σπιτι.

Τα Χριστουγεννα γινομαι ο πιο ζηλοφθονος ανρθωπος σε αλλον τον πλανητη. Βλεπω τα στορι με μανεια , μου φαινονται ολα βγαλμενα απο αλλο κοσμο.

Δεν εχω κακες αναμνησεις απο τα τελευταια χρονια μου στην αθηνα. Εχω κακα συναισθηματα . Αυτο το δισβαστακτο αγχος . Που δεν το σηκωνε η ψυχη μου . Φοβαμαι . Τα γραφω αυτα απο τον ιδιο καναπε που με πιανανε κρισεις πανικου και δεν μπορουσα να αναπνευσω απο το κλαμα . Βγαινω στα ιδια μερη που ενιωθα την ανασα μου να κοβεται τα ποδια να λυγιζουν και να αναζητω λιγο αερα να απανεπνευσω .

Οταν ημουν στα χειροτερα μου δεν ειχα κανεναν να με βοηθησει . Βραδια που δεν κοιμομουν . Εκλαιγα . Σκεφτομουν. Οι σκεψεις μου πλακωνανε η μια την αλλη . Η μια χειροτερη απο την αλλη. Οι γονεις μου με αγαπανε και οι φιλοι μου αλλα κανεις δεν καταλαβε ποτε. «Μαρια μην αγχωνεσαι απλα» «εχω δουλεια μαρια δεν μπορω να ερθω» «Μαρια ειναι βραδυ εδω πεφτω για υπνο» «Φαινεσαι κουρασμενη» . Δεν κραταω κακια ομως, ουτε νιωθω οτι με κρεμασανε . Εγω κρεμασα τον εαυτο μου.

Ετσι το εφεραν οι συνθηκες δεν το επελεξα.

Δεν ειμαι αυτο το ατομο πλεον. Η φουσκα εσκασε . Ειμαι πιο δυνατη . Παρολαυτα φοβαμαι . Δεν θελω να ξαναπερασω κατι τετοιο μονη μου. Ενα συναισθημα παντα θα υποβοσκει.

Φετος ηρθαν ατομα στην ζωη μου , εφυγαν και πολλα απο αυτη . Ειμαι ευγνωμων και για τα δυο . Αλλα κυριότερα ειμαι ευγνωμων που γνωρισα τον φιλιππο . Τον αγαπημενο μου ανθρωπο σε ολο τον πλανητη. Τον μονο ανρθωπο που μαζι του επικρατει ηρεμια. Τον μονο ανθρωπο που αγαπαω πιο πολυ απο τον εαυτο μου. Τον μονο ανρθωπο που μοιραζεται την χαρα μου , τον πονο μου, το αγχος μου , την λυπη μου . Το μονο ανθρωπο μου ανέστρεψε τα δεδομενα μου . Που μου εμαθε πως να αγαπαω . Που μου εδειξε τι θα πει ερωτας , τι θα πει σεξ , οίκοιοτητα , συζητηση , διαφωνιες . Που για πρωτη φορα ειπα «μου λειπεις» νιωθοντας ενα απεραντο κενο μεσα μου . Αυτο το «μου λειπεις» το νιωθω τοσο εντονα , τοσο αισθητη η απουσια του .

Φετος για να ειμαι ειλικρινης με πηγε γαμιοντας η χρονια . Τοσο κατω δεν εχω ξαναπεσει . Αλλα μου εμαθε πολλα . Παρα πολλα . Ομορφα και ασχημα . Οποτε αν το τιμημα του να βρω τον εαυτο μου ηταν να τον χασω εντ��λως . Ας ειναι . Μπαινω στο 2025 πιο δυνατη , με φιλιες ουσιαστικες , με τον ερωτα της ζωης μου , με την οικογενια μου που ( και ας ειναι λιγο οτι να ναι ) με αγαπαει πολυ.

Αυτα , ισως ειναι πολυ μιζερα καποια πραγματα που γραφω αλλα ειναι η αληθεια. Δεν με καθιστα ομως μιζερο ανρθωπο .Ειμαι αισιοδοξη .

Καλη χρονια λοιπον .

[chanse4u]

Η μέρα τρέχει , μακάρι να σκόνταφτε κάπου να μπορούσα να σε φτάσω , μα η καρδιά το έχει , λίγο πιο κάτω να ξέρω πως μπορεί και να σου μοιάσω , δεν αντέχει άλλο σε θάλασσα ρηχή να πνίγεται , μα το ξέρω πως έχει άστρο και κάπου στον ουρανό μας κοιτά κατάματα , δυσκολεύομαι να σου πω , ότι ακριβώς νιώθω , μα και αν και με λέξεις προσπαθω πως μπορώ έστω λίγο να σε φτάσω , όσο και αν ντύσεις τα συναισθήματα , όσα και αν αφήσεις μηνύματα , όσα μονοπάτια και αν προσπαθεις να κρυφτείς ένα ξέρω , ποσό πολύ σε θέλω .. και αυτό το θέλω πλεον δεν σωπάζει, έγινε αγρίμι φοβερό , και όπου πατά κατασπαράζει , άνοιξε την αγκαλιά σου , και θα ερθω κοντά σου , ποσό να αξίζει μια ζωή , αν δεν την ζω εγώ κοντά σου ;

_κανένας_

[atzatzoukalia]

Εγω: Δεν θα ερθω Λευκάδα θα κάτσω να διαβάσω

Επίσης εγω που δίνω την Δευτέρα και δεν έχω βγάλει καν την μιση ύλη

[allo-frouto]

Να ερθω να σου κανωω μασαζ;

Ναι αλλά προειδοποιώ θα χρειαστεί πολύ μασάζ.

[im-a-mess-of-gorgeous-chaos]

Να ερθω να σου φέρω τσαι η λουλούδια;

Και τα δύο θέλω

[ikoinoniologos]

θελς να ερθω να σε γδυσω

θελς να πεθανω!

[mia-apotuxia]

And by whatever i mean ΠΑΩ ΚΤΕΛ ΝΑ ΕΡΘΩ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΔΕΚΑ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΛΕΠΤΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΚΑΙ ΦΕΥΓΩ

it hurts but whatever

[faulos-kukloss]

Να ερθω να σου φέρω φαγητό και να σου φτιάχνω ζεστό τσάι όλη μέρα; + cuddles and Netflix

Το μήνυμα που θα ήθελα να μου στείλει:

[mimegames-blog]

Μου λείπεις γαμώ την μέρα που σε γνώρισα. Δεν θέλω να προχωρήσω. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΑΖΩ ΤΑ ΤΡΕΛΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΣΟΥ. ΕΣΕΝΑ ΘΕΛΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΕΧΩ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗ ΖΩΗ ΔΙΠΛΑ. ΚΑΙ ΑΣ ΜΟΥ ΓΑΜΗΣΕΙ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ. ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΣΕ ΘΈΛΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΘΕΛΩ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΕΜΕΙΣ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΑΝΜΠΛΟΚ ΚΑΙ ΓΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΝΑ ΕΡΘΩ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΑΜΑΞΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΟΎΝ Ε ΑΠΟ ΟΛΑ. ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΑΦΗΣΩ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΜΟΥ ΚΟΣΤΙΣΕΙ. ΑΝ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ ΓΥΡΝΑ ΣΕ ΜΕΝΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ

[den-exw-zaxari]

Να ερθω να σου δώσω ζάχαρη;

Όχι, ευχαριστώ πολύ

[kryfospoihths21]

Δεν εχω κλεισει βδομαδα που ταξιδεψα ολη την Ελλαδα για να ερθω παλι στην πολη που σπουδαζω και ομως νιωθω ηδη τοσο πνιγμενος απο την πιεση της εξεταστικης (βλεπεις 7 μαθηματα σε 5 μερες δεν ειναι λιγα) και τοσο καταπονημενος ψυχολογικα που δε ξερω αν χρειαζομαι αγκαλια , ενα οπλο να μου φυτεψω σφαιρα ή απλα αυτον τον εναν ανθρωπο να μιλησω , να με ηρεμησει ...

Ορεστιαδα , 02:51 ...07/09/2024