#μακεδονικός αγώνας
Explore tagged Tumblr posts
Text
ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ - ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΤΑΙΝΙΑ μαζί με τις κομμένες σκηνές
ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ - ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΤΑΙΝΙΑ μαζί με τις κομμένες σκηνές
ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ – ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΤΑΙΝΙΑ Ο Παύλος Μελάς είναι μία ελληνική ταινία που προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες το 1974. Πρόκειται για ένα ηρωικό πολεμικό μελόδραμα, που σκηνοθέτησε ο Φίλιππος Φυλακτός. Θέμα της ταινίας είναι η ηρωική προσωπικότητα του Παύλου Μελά από την παιδική του ηλικία ως το θάνατό του και η δράση του στη Μακεδονία.
0 notes
Text
Ανήμερα τα Φώτα, το 1919, ο παπα-Λευτέρης Νουφράκης από τις Αλώνες Ρεθύμνου, λειτούργησε στην Αγια-Σοφιά Κωνσταντινούπολης
Ανήμερα τα Φώτα, το 1919, ο παπα-Λευτέρης Νουφράκης από τις Αλώνες Ρεθύμνου, λειτούργησε στην Αγια-Σοφιά Κωνσταντινούπολης
Μαζί του ήταν τέσσερις Έλληνες αξιωματικοί – Η ψευδοεπίπληξη του Βενιζέλου
6/01/2023 - 2:50μμ
Η Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη, τη δεκαετία του 1890 (πηγή: Library of Congress's Prints and Photographs division under the digital ID ppmsca.03035)
Κάποτε μου μίλησε ο παππούς μου για ένα Κρητικό παπά, αληθινό παλικάρι, που το Γενάρη του 1919 λειτούργησε κάτω από τους χιλιόχρονους θόλους της Αγια-Σοφιάς! Τον γνώριζε καλά, γιατί ήταν στρατιωτικός ιερέας στη Μεραρχία που ανήκε και ο ίδιος, στη Μεραρχία εκείνη που αργότερα συμμετείχε στη Μικρασιατική Εκστρατεία κι έφτασε ως τις πύλες της Άγκυρας, ήπιε νερό από το Σαγγάριο… Όμως αλίμονο! Αυτό το δροσερό νερό μετατράπηκε λίγο αργότερα σε καυτό πύρινο ποτάμι πόνου και οδύνης, που έκαψε τις καρδιές όλων των Ελλήνων.
Στα λόγια του παππού μου δεν έδωσα τότε μεγάλη σημασία. Μου φάνηκε αυτό που μου ‘λεγε απίθανο, το θεώρησα σαν ένα παραλήρημα, απομεινάρι εκείνου του αβάσταχτου, του αφάνταστου πόνου που ένιωθε ο παππούς μου, όταν αναθυμόταν τα περασμένα, όταν άκουγε τις λέξεις Ιωνία, Σμύρνη, Πέργαμος, Αϊβαλί, Τραπεζούντα, Κερασούντα, Σαγγάριος, Εσκί Σεχήρ, Αφιόν Καραχισάρ, Πόλη, Αγια-Σοφιά!! Οι λέξεις αυτές είχαν πάρει στο νου και στην καρδιά του παππού μου τη θέση ό,τι πιο ιερού και πιο νοσταλγικού είχε σ’ αυτή τη ζωή, ακόμη πιο ιερού και από τα ίδια τα παιδιά του, τα εγγόνια του, την ίδια του τη ζωή!
Δεκάδες φορές τον αντίκρισα με τα παιδικά μου μάτια να κλαίει –πολλές φορές ξεσπούσε σε γοερούς λυτρωτικούς λυγμούς– προσφέροντας αυτά τα άγια ονόματα, που ταυτίζονται με τη διαχρονική ιστορική πορεία και παρουσία του Γένους μας πάνω στη γη. Τότε δεν καταλάβαινα τίποτε ή σχεδόν τίποτε. Μονάχα μια ακαθόριστη απορία κυριαρχούσε στην ψυχή μου απ’ αυτή την ξεχωριστή στάση του παππού μου. Λίγο αργότερα κατάλαβα την καθοριστική επίδραση αυτών των δακρύων, αυτών των λυγμών στην δική μου ψυχή. Την καταλαβαίνω τώρα, θα την αισθάνομαι πάντα να κυριαρχεί σ’ όλο το είναι μου.
Ο παππούς μου βέβαια είχε δίκιο, όταν έλεγε πως τον Ιανουάριο του 1919 λειτουργήθηκε η Αγια-Σοφιά!
Πρωταγωνιστής αυτού του συγκλονιστικού γεγονότος της εθνικής μας ζωής, το οποίο δυστυχώς αγνοούν πολλοί Έλληνες, ήταν ένα αληθινό παλικάρι, ένα βλαστάρι της λεβεντογέννας Κρήτης της οποίας τα ανδρεία παιδιά έδωσαν πάντα το μεγάλο παρόν σ’ όλους τους αγώνες του Γένους, από τα πανάρχαια χρόνια (Ιδομενέας, Νέαρχος κ.ά.) ως τις μέρες μας (Μακεδονικός Αγώνας, Δρίσκο της Ηπείρου κ.ά.) Αναφερόμαστε στον παπα-Λευτέρη Νουφράκη από τις Αλώνες Ρεθύμνου, ο οποίος υπηρετούσε ως στρατιωτικός ιερέας στη Β’ Ελληνική Μεραρχία, μια από τις δύο Μεραρχίες που συμμετείχαν στις αρχές του 1919 στο «συμμαχικό» εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία. Η Μεραρχία αυτή στο δρόμο προς την Ουκρανία στάθμευσε για λίγο στην Κωνσταντινούπολη, την Πόλη των ονείρων του ελληνικού λαού, η οποία βρισκόταν τότε υπό “συμμαχική επικυριαρχία”, ύστερα από το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Αρχιμανδρίτης Ελευθέριος Νουφράκης (φωτ.: el.wikipedia.org/Noufrakis’ family pictures)
Μια ομάδα Ελλήνων αξιωματικών με επικεφαλής το γενναίο Κρητικό και μαζί του τον ταξίαρχο Φραντζή, τον ταγματάρχη Λιαρομάτη, το λοχαγό Σταματίου και τον υπολοχαγό Νικολάου αγνάντευαν από το πλοίο την πόλη και την Αγια-Σοφιά, κρύβοντας βαθιά μέσα στην καρδιά τους το μεγάλο μυστικό τους, τη μεγάλη απόφαση που είχαν πάρει το περασμένο βράδυ, ύστερα από πρόταση και έντονη επιμονή του λιονταρόψυχου Κρητικού παπα-Λευτέρη Νουφράκη: Να βγουν δηλαδή στην πόλη και να λειτουργήσουν στην Αγια-Σοφιά.
Όλοι τους ήταν διστακτικοί, όταν άκουσαν τον παπα-Λευτέρη να τους προτείνει το μεγάλο εγχείρημα. Ήξε��αν ότι τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Η Αγια-Σοφιά, ήταν ακόμη τζαμί, σίγουρα κάποιοι φύλακες θα ήταν εκεί, κάποιοι άλλοι θα πήγαιναν για προσευχή, δεν ήταν δύσκολο από τη μια στιγμή στην άλλη να γεμίσει η εκκλησία. Ύστερα ήταν και οι ανώτεροί τους που δεν θα ��βλεπαν με καλό μάτι αυτή την ενέργεια, η οποία σίγουρα θα προκαλούσε θύελλα αντιδράσεων από τους «συμμάχους» για την «προκλητικότητα» της. Ίσως μάλιστα να δημιουργείτο και διπλωματικό επεισόδιο που θα έφερνε σε δύσκολη θέση την ελληνική κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο. Όμως ο παπα-Λευτέρης έχει πάρει την απόφασή του, ήταν αποφασιστικός και κατηγορηματικός.
– Αν δεν έρθετε εσείς, θα πάω μοναχός μου! Μόνο ένα ψάλτη θέλω. Εσύ, Κωνσταντίνε (Λιαρομάτη), θα μου κάνεις τον ψάλτη;
– Εντάξει, παππούλη, του απάντησε ο Ταγματάρχης, που πήρε και αυτός την ίδια απόφαση, κι όλα πια είχαν μπει στο δρόμο τους.
Τελικά, μαζί τους πήγαν και οι άλλοι.
Το πλοίο που μετέφερε τη Μεραρχία είχε αγκυροβολήσει στ’ ανοιχτά, γι’ αυτό επιβιβάστηκαν σε μια βάρκα στην οποία κωπηλατούσε ένας Ρωμιός της Πόλης και σε λίγο αποβιβάστηκαν στην προκυμαία. Ο Κοσμάς, ο ντόπιος βαρκάρης, έδεσε τη βάρκα και τους οδήγησε από το συντομότερο δρόμο στην Αγια-Σοφιά. Η πόρτα ήταν ανοιχτή λες και τους περίμενε. Ο Τούρκος φύλακας κάτι πήγε να πει στη γλώσσα του, όμως τον καθήλωσε στη θέση του και τον άφησε άφωνο ένα άγριο κι αποφασιστικό βλέμμα του ταξίαρχου Φραντζή. Όλοι μπήκαν μέσα σε ευλάβεια και προχώρησαν κάνοντας το σταυρό τους. Ο παπα-Λευτέρης ψιθύρισε με μεγάλη συγκίνηση: «Εισελεύσομαι εις τον οίκον σου, προσκυνήσω προς Ναόν Αγίον σου εν φόβω…».
Προχωρεί γρήγορα, δεν χρονοτριβεί. Εντοπίζει το χώρο στον οποίο βρισκόταν το Ιερό και η Αγία Τράπεζα. Βρίσκει ένα τραπεζάκι, το τοποθετεί σ’ αυτή τη θέση, ανοίγει την τσάντα του, βγάζει όλα τα απαραίτητα για τη Θεία λειτουργία, βάζει το πετραχήλι του και αρχίζει.
– Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
– Αμήν, αποκρίνεται ο ταγματάρχης Λιαρομάτης και η Θεία Λειτουργία στην Αγια-Σοφιά έχει αρχίσει. Μακάρι να μας αξιώσει ο Θεός να την ολοκληρώσουμε, σκέφτονται όλοι, και σταυροκοπιούνται με κατάνυξη. Οι αξιωματικοί μοιάζουν να τα ‘χουν χαμένα, όλα έγιναν τόσο ξαφνικά και φαίνονται απίστευτα.
Ο Αρχιμανδρίτης Ελευθέριος Νουφράκης νοσηλευόμενος στο 1ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης (Απρίλιος 1921), μετά το σοβαρό τραυματισμό του την 27 Μαρτίου 1921 στη μάχη του Τομλού Μπουνάρ (πηγή: el.wikipedia.org/Noufraki’s family)
Η Θεία Λειτουργία προχωρεί κανονικά. Η Αγια-Σοφιά ύστερα από 466 ολόκληρα χρόνια ξαναλειτουργείται! Ο παπα-Λευτέρης συνεχίζει. Όλα γίνονται ιεροπρεπώς, σύμφωνα με το τυπικό της Εκκλησίας. Ακούγονται τα «ειρηνικά», το «Κύριε ελέησον», «ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού…», που γράφτηκε από τον ίδιο τον Ιουστινιανό με την προσταγή και την φροντίδα του οποίου χτίστηκε και η Αγια-Σοφιά. Ακολουθεί η Μικρή Είσοδος, το Τη Υπερμάχω Στρατηγώ…, ο Απόστολος από τον ταξίαρχο Φραντζή και το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα από τον παπα-Λευτέρη. Χρέη νεωκόρου εκτελεί ο υπολοχαγός Νικολάου.
Στο μεταξύ η Αγια-Σοφιά αρχίζει να γεμίζει με Τούρκους. Ο παπα-Νουφράκης δεν πτοείται και συνεχίζει. Οι άλλοι κοιτάζουν σαστισμένοι πότε τον ατρόμητο παπά και πότε τους Τούρκους που μέχρι εκείνη τη στιγμή παρακολουθούν σιωπηλοί μη μπορώντας ίσως να πιστέψουν στα μάτια τους, γιατί αυτό που γινόταν εκείνη την ώρα μέσα στην Αγια-Σοφιά, ήταν πραγματικά κάτι το απίστευτο.
Μετά το Ευαγγέλιο ακολουθεί το Χερουβικό από τον ταγματάρχη Λιαρομάτη, ενώ ο παπα-Λευτέρης τοποθετεί το αντιμήνσιο πάνω στο τραπεζάκι, για να κάνει την Προσκομιδή. Οι Τούρκοι συνεχώς πληθαίνουν. Οι ώρες είναι δύσκολες, αλλά και ανεπανάληπτες, επικές. Ο παπα-Νουφράκης συνεχίζει. Βγάζει από την τσάντα ένα μικρό Άγιο Ποτήριο, ένα δισκάριο, ένα μαχαιράκι, ένα μικρό πρόσφορο κι ένα μικρό μπουκαλάκι με νάμα. Με ιερή συγκίνηση και κατάνυξη κάνει την προσκομιδή, ενώ ο Λιαρομάτης συνεχίζει να ψάλει το Χερουβικό. Όταν ολοκλήρωσε την Προσκομιδή, στρέφεται στον υπολοχαγό Νικολάου, του λέει ν’ ανάψει το κερί για να ακολουθήσει η Μεγάλη Είσοδος. Ο νεαρός υπολοχαγός προχωρεί μπροστά με το αναμμένο κερί και ακολουθεί ο παπάς βροντοφωνάζοντας: «Πάααντων ημών μνησθείη Κύριος ο Θεός…»
Στη συνέχεια ακολουθούν οι Αιτήσεις και το Πιστεύω, το οποίο είπε ο Φρατζής .Στο μεταξύ η Αγια-Σοφιά, έχει γεμίσει με Τούρκους κι ανάμεσά τους υπάρχουν και πολλοί Έλληνες της Πόλης, που βρέθηκαν εκεί αυτή την ώρα και παρακολουθούν με συγκίνηση τη λειτουργία, χωρίς να τολμούν να ε��ωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους «διά τον φόβον των Ιουδαίων» δηλαδή των Τούρκων. Μόνο κάποιες στιγμές δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα δάκρυα που τρέχουν από τους οφθαλμούς τους και για να μην προδοθούν φροντίζουν και τα σκουπίζουν πριν γίνουν «πύρινο» ποτάμι και τότε ποιος θα μπορούσε να τα συγκρατήσει.
Είσοδος του θωρηκτού Γεώργιος Αβέρωφ στον Κεράτιο Κόλπο μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ελαιογραφία σε καμβά, 93 cm x 130 cm, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα. Στο βάθος διακρίνεται η Αγία Σοφία (Ι.Ε.Ε., τόμος ΙΕ΄, σ. 93)
Η Λειτουργία στο μεταξύ φτάνει στο ιερότερο σημείο της, την Αναφορά. Ο παπα-Λευτέρης με πάλλουσα από τη συγκίνηση φωνή λέει: «Τα σα εκ των Σω, Σοι προσφέρομεν κατά πάντα και δια πάντα». Όλοι οι αξιωματικοί γονατίζουν και η φωνή του Ταγματάρχη Λιαρομάτη ακούγεται να ψέλνει το «Σε υμνούμεν, Σε ευλογούμεν, Σοι ευχαριστούμεν Κύριε και δεόμεθά Σου ο Θεός ημών». Σε λίγη ώρα η αναίμακτη θυσία του κυρίου μας έχει τελειώσει στην Αγια-Σοφιά, ύστερα από 466 ολόκληρα χρόνια! Ακολουθεί το «Αξιον Εστί», το «Πάτερ ημών»… το «Μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε» και όλοι οι αξιωματικοί πλησιάζουν και κοινωνούν τα Άχραντα Μυστήρια. Ο παπα-Λευτέρης λέει γρήγορα τις ευχές και ενώ ο Λιαρομάτης ψέλνει το «Ειη το όνομα Κυρίου ευλογημένον…» καταλύει το υπόλοιπον της Θείας Κοινωνίας και απευθυνόμενος στον υπολοχαγό Νικολάου του λέει: «Μάζεψέ τα γρήγορα όλα και βάλ’ τα μέσα στην τσάντα». Ύστερα κάνει την Απόλυση!
Η Θεία Λειτουργία στην Αγια-Σοφιά, έχει ολοκληρωθεί. Ένα όνειρο δεκάδων γενεών Ελλήνων έχει γίνει πραγματικότητα. Ο παπα-Νουφράκης και οι τέσσερις αξιωματικοί είναι έτοιμοι να αποχωρήσουν και να επιστρέψουν στο πλοίο. Η εκκλησία όμως είναι γεμάτη Τούρκους, οι οποίοι έχουν αρχίσει να γίνονται άγριοι, επιθετικοί συνειδητοποιώντας τι ακριβώς είχε συμβεί. Η ζωή τους κινδυνεύει άμεσα. Όμως δε διστάζουν, πλησιάζει ο ένας τον άλλο, γίνονται «ένα σώμα», μια γροθιά και προχωρούν προς την έξοδο.
Οι Τούρκοι είναι έτοιμοι να τους επιτεθούν, όταν ένας Τούρκος αξιωματούχος παρουσιάζεται με την ακολουθία του και τους λέει: «Ντουρούν χέμεν…» («Αφήστε τους να περάσουν»). Το είπε με μίσος. Θα ήθελε να βάψει τα χέρια του στο αίμα τους, όμως εκείνη τη στιγμή έτσι έπρεπε να ��ίνει, αυτό επέβαλαν τα συμφέροντα της πατρίδας του, δεν ήταν χρήσιμο γι’ αυτούς να σκοτώσουν τώρα πέντε Ρωμιούς αξιωματικούς μέσα στην Αγια-Σοφιά.
Δεν ξεχνά ότι στ’ ανοιχτά της Πόλης βρίσκονται δύο ετοιμοπόλεμες Ελληνικές Μεραρχίες κι ακόμη ότι η Κωνσταντινούπολη βρίσκεται ουσιαστικά υπό την επικυριαρχία των νικητών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στους οποίους βέβαια δεν συμπεριλαμβάνονται οι Τούρκοι.
Στο άκουσμα αυτών των λόγων οι Τούρκοι υποχωρούν. Ο παπα-Νουφράκης και οι άλλοι αξιωματικοί βγαίνουν από την Αγια-Σοφιά και κατευθυνόμενοι προς την προκυμαία, όπου τους περιμένει η βάρκα.
Ένας μεγαλόσωμος Τούρκος τους ακολουθεί, σηκώνει ένα ξύλο και ορμά για να χτυπήσει τον παπα-Νουφράκη. Διαισθάνεται, ξέρει ότι αυτός ο παπάς είναι ο εμπνευστής, ο δημιουργός αυτού του γεγονότος.
Ο ηρωικός παπάς σκύβει για να προφυλαχθεί, αλλά ο Τούρκος καταφέρνει και τον χτυπά στον ώμο. Λυγίζει το σώμα του από τον αβάσταχτο πόνο, όμως μαζεύει τις δυνάμεις του, ανασηκώνεται και συνεχίζει να προχωρεί. Στο μεταξύ ο ταγματάρχης Λιαρομάτης και ο λοχαγός Σταματίου αφοπλίζουν τον Τούρκο, που είναι έτοιμος για να δώσει το πιο δυνατό κι ίσως το τελειωτικό χτύπημα στον παπά.
Χάλκινη προσωπογραφία Αρχιμανδρίτου Ελευθερίου Σπ. Νουφράκη. Τμήμα από το Ηρώο πεσόντων, Αλώνες Ρεθύμνου Κρήτης (πηγή: el.wikipedia.org/Σωτήριος Δογάνης)
Ήδη, πλησιάζουν στη βάρκα. Μπαίνουν όλοι μέσα. Ο Κοσμάς μαζεύει τα σχοινιά και αρχίζει γρήγορα να κωπηλατεί. Σε λίγο βρίσκονται πάνω στο ελληνικό πολεμικό πλοίο ασφαλείς και θριαμβευτές. Βέβαια ακολούθησε διπλωματικό επεισόδιο και οι «σύμμαχοι» διαμαρτυρήθηκαν έντονα στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος αναγκάστηκε να επιπλήξει τον παπα-Λευτέρη Νουφράκη. Όμως κρυφά επικοινώνησε μαζί του και τον επαίνεσε και συνεχάρη τον πατριώτη ιερέα, που έστω και για λίγη ώρα ζωντάνεψε μέσα στην Αγια-Σοφιά τα πιο ιερά όνειρα του Έθνους μας.
Αντώνης Στιβακτάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην εφημερίδα ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ Ηρακλείου Κρήτης, στις 3 Ιουνίου 1998.
0 notes
Text
0 notes
Text
Ποιος ήταν ο Μακεδονομάχος Βαγγέλης Στρεμπενιώτης
Ποιος ήταν ο Μακεδονομάχος Βαγγέλης Στρεμπενιώτης
Ο Βαγγέλης Στρεμπενιώτης (1876 – 1904) ήταν Έλληνας σλαβόφωνος, οπλαρχηγός του Μακεδονικού Αγώνα. Γεννήθηκε στο Στρέμπενο (Ασπρόγεια) Φλώρινας και το πραγματικό του όνομα ήταν Ευάγγελος Νάτσης Γεωργίου. Βιογραφικά στοιχεία Ο Στρεμπενιώτης γεννήθηκε το 1876 στο Στρέμπενο Φλώρινας και αργότερα μετέβη στην Κωνσταντινούπολη όπου εργαζόταν ως γαλατάς και κτίστης. Σύμφωνα με τον Μόδη, η απώτερη…
View On WordPress
0 notes
Text
«Καλόν εστίν τα οικεία κοσμείν και σώζειν»
«Καλόν εστίν τα οικεία κοσμείν και σώζειν»
Στην ��εσσαλονίκη, στο ιστορικό κοιμητήριο της Ευαγγελίστριας, σε κεντρικό σημείο του, δεσπόζει μια μαρμάρινη στήλη που ύψωσε η Μακεδονική Φιλεκπαιδευτική Αδελφότης προς τιμήν των ηρώων του Μακεδονικού Αγώνα. Στην στήλη αυτή διαβάζουμε και τα εξής ονόματα: Λίλη Βλάχου, Αικατερίνη Χατζηγεωργίου, Βελίκα Τράικου, (more…)
View On WordPress
#πηνελοπη δέλτα#Αγγελική Φιλιππίδου#Αικατερίνη Χατζηγεωργίου#Βελίκα Τράικου#ΕΛΛΑΔΑ#Λίλη Βλάχου#ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ#Μακεδονική Φιλεκπαιδευτική Αδελφότης#δασκάλες του αγώνα#μακεδονικός αγώνας
0 notes
Text
«Καλόν εστίν τα οικεία κοσμείν και σώζειν»
«Καλόν εστίν τα οικεία κοσμείν και σώζειν»
Στην Θεσσαλονίκη, στο ιστορικό κοιμητήριο της Ευαγγελίστριας, σε κεντρικό σημείο του, δεσπόζει μια μαρμάρινη στήλη που ύψωσε η Μακεδονική Φιλεκπαιδευτική Αδελφότης προς τιμήν των ηρώων του Μακεδονικού Αγώνα. Στην στήλη αυτή διαβάζουμε και τα εξής ονόματα: Λίλη Βλάχου, Αικατερίνη Χατζηγεωργίου, Βελίκα Τράικου, (more…)
View On WordPress
#πηνελοπη δέλτα#Αγγελική Φιλιππίδου#Αικατερίνη Χατζηγεωργίου#Βελίκα Τράικου#ΕΛΛΑΔΑ#Λίλη Βλάχου#ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ#Μακεδονική Φιλεκπαιδευτική Αδελφότης#δασκάλες του αγώνα#μακεδονικός αγώνας
0 notes
Text
«Καλόν εστίν τα οικεία κοσμείν και σώζειν»
«Καλόν εστίν τα οικεία κοσμείν και σώζειν»
Στην Θεσσαλονίκη, στο ιστορικό κοιμητήριο της Ευαγγελίστριας, σε κεντρικό σημείο του, δεσπόζει μια μαρμάρινη στήλη που ύψωσε η Μακεδονική Φιλεκπαιδευτική Αδελφότης προς τιμήν των ηρώων του Μακεδονικού Αγώνα. Στην στήλη αυτή διαβάζουμε και τα εξής ονόματα: Λίλη Βλάχου, Αικατερίνη Χατζηγεωργίου, Βελίκα Τράικου, (more…)
View On WordPress
#πηνελοπη δέλτα#Αγγελική Φιλιππίδου#Αικατερίνη Χατζηγεωργίου#Βελίκα Τράικου#ΕΛΛΑΔΑ#Λίλη Βλάχου#ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ#Μακεδονική Φιλεκπαιδευτική Αδελφότης#δασκάλες του αγώνα#μακεδονικός αγώνας
0 notes
Text
«Καλόν εστίν τα οικεία κοσμείν και σώζειν»
«Καλόν εστίν τα οικεία κοσμείν και σώζειν»
Στην Θεσσαλονίκη, στο ιστορικό κοιμητήριο της Ευαγγελίστριας, σε κεντρικό σημείο του, δεσπόζει μια μαρμάρινη στήλη που ύψωσε η Μακεδονική Φιλεκπαιδευτική Αδελφότης προς τιμήν των ηρώων του Μακεδονικού Αγώνα. Στην στήλη αυτή διαβάζουμε και τα εξής ονόματα: Λίλη Βλάχου, Αικατερίνη Χατζηγεωργίου, Βελίκα Τράικου, (more…)
View On WordPress
#πηνελοπη δέλτα#Αγγελική Φιλιππίδου#Αικατερίνη Χατζηγεωργίου#Βελίκα Τράικου#ΕΛΛΑΔΑ#Λίλη Βλάχου#ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ#Μακεδονική Φιλεκπαιδευτική Αδελφότης#δασκάλες του αγώνα#μακεδονικός αγώνας
0 notes
Text
Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα...
Προδότες του Εθνους!
youtube
Την οργή των νεκρών να φοβάστε και των βράχων τ' αγάλματα! Απόψε έχω την ίδια πίκρα και τον ίδιο κόμπο στον λαιμό, όπως τότε που - παιδάκι ήμουν στην Λευκώσια - αντίκρυσα πρώτη φορά, στο φως μιας μουντής ημέρας, τον Πενταδάκτυλο με την τούρκικη σημαία... Πίκρα, πόνος, οδυρμός... Η μπάντα της Φλώρινας παίζει το μόνο της μοιρολόι, για τον Παύλο Μελά. Τα χάλκινα κλαίνε! Τον Παύλο που παράτησε γυναίκα και παιδιά στην Αθήνα και ήρθε για να υπερασπιστεί το όνομα, τα εδάφη μας και την μία και μόνο Ελληνική Μακεδονία. Τον Παύλο που τον σκότωσαν μια φορά και τον έθαψαν πέντε... Η χθεσινή αλητεία των πολιτικών έχει ονοματεπώνυμα και έχει και συμπεριφορές που την ακολουθούν. Για εμένα, όποιος ψήφισε την συμφωνία των Πρεσπών είναι προδότης! "Να υπερασπίζω με πίστην και αφοσίωσιν, μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματος μου, τας Σημαίας. Να μη τας εγκαταλείπω μηδέ να αποχωρίζομαι ποτέ απ’αυτών" Ζήτω η Μακεδονία - Ζήτω η Ελλάς!
0 notes
Text
Ο Μακεδονικός Αγώνας (1904-1908)
Οι αντικειμενικές δυσκολίες του Μακεδονικού Αγώνα
Από την πρώτη στιγμή που ένοπλα σώματα εισήλθαν στη Μακεδονία για να προστατέψουν τους ελληνόφωνους πληθυσμούς από τη δράση των Βούλγαρων κομιτατζήδων, βρέθηκαν να αγωνίζονται υπό ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες σε έναν ιδιόμορφο καταδρομικό πόλεμο. Κατά πρώτον διεξήγαγαν διμέτωπο αγώνα. Στις καταδρομικές τους ενέργειες εναντίον των χωριών των Εξαρχικών πολύ συχνά εκτός των ενόπλων κομιτατζήδων…
View On WordPress
0 notes
Photo
Απόψε στις 21:00. Μακεδονικός αγώνας. https://youtu.be/2gfwFEcfV2M (στην τοποθεσία 424 Γ.Σ.Ν.Ε) https://www.instagram.com/p/CVGP2dCM5Y3/?utm_medium=tumblr
0 notes
Text
0 notes
Text
Ο όρκος του Μακεδονομάχου | Σπάνιο Αρχείο
Ο όρκος του Μακεδονομάχου | Σπάνιο Αρχείο
“Ορκίζομαι εις το όνομα της Αγίας Τριάδος ότι θα φυλάξω το μυστικό, ότι θα εργαστώ με όλην την ψυχήν μου και την καρδίαν μου προς εξόντωση των Βουλγάρων κακούργων και προς επιτυχίαν της ελευθερίας της Πατρίδος μου Μακεδονίας.
Είς τους εχθρούς της πατρίδος μου δεν θα μαρτυρύσω το παραμικρόν ακόμη και αν μου βάλουν το μαχαίρι στον λαιμόν.
Εάν παραβώ τον όρκο μου, ο Θεός ας με τιμωρήσει και οι…
View On WordPress
0 notes
Text
Π. Σπυρόπουλος: «… η κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών».
Π. Σπυρόπουλος: «… η κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών».
ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
Μήνυμα με αφορμή την επέτειο του Μακεδονικού αγώνα, η οποία θα τιμηθεί την Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2020, απευθύνει ο Αντι��εριφερειάρχης Σερρών Παναγιώτης Σπυρόπουλος.
Σε αυτό αναφέρει:
Η σημερινή ημέρα τιμής και μνήμης όλων εκείνων, που πολέμησαν για μια Μακεδονία ελεύθερη και ελληνική, ας αποτελέσει αφορμή στοχασμού και…
View On WordPress
0 notes
Text
Μακεδονικός Αγώνας: Τιμήθηκε η μνήμη του Μακεδονομάχου Καπετάν Γαρέφη
Μακεδονικός Αγώνας: Τιμήθηκε η μνήμη του Μακεδονομάχου Καπετάν Γαρέφη
Για πρώτη φορά ύστερα από 116 χρόνια, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων και ο Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων Εδέσσης Αλμωπίας τέλεσαν μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών του Καπετάν Γαρέφη και των γηγενών Μακεδόνων συναγωνιστών του και εγκαινίασαν επίσημα το μνημείο που κατασκεύασε στον χώρο της μάχης ο Ιωάννης Γκιώσης με την βοήθεια του Δήμου Αλμωπίας. […] Μακεδονικός…
View On WordPress
0 notes
Text
Μακεδονικός Αγώνας: Τιμήθηκε η μνήμη του Μακεδονομάχου Καπετάν Γαρέφη
Μακεδονικός Αγώνας: Τιμήθηκε η μνήμη του Μακεδονομάχου Καπετάν Γαρέφη
Για πρώτη φορά ύστερα από 116 χρόνια, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων και ο Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων Εδέσσης Αλμωπίας τέλεσαν μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών του Καπετάν Γαρέφη και των γηγενών Μακεδόνων συναγωνιστών του και εγκαινίασαν επίσημα το μνημείο που κατασκεύασε στον χώρο της μάχης ο Ιωάννης Γκιώσης με την βοήθεια του Δήμου Αλμωπίας. […] Μακεδονικός…
View On WordPress
0 notes