#λίγες μέρες για το λαιβ

[dark-soul-fullofscars]

Ποιος ξέρει πιο καλά από όλους την αγάπη; Αυτός που λαμβάνει ή αυτός που του λείπει; Κανείς απαντά ή κι οι δυο κι φαντάστηκα εμάς, όχι εμένα ξέχωρα από εκείνη...

[thanasogiannis]

Ανοιχτή επιστολή προς Solmeister, WNCFAM και αδελφό (ο ακυρος ΚΛΕΣ)

Ω ΣΚΑΤΑ... Δύσκολο βράδυ αδελφέ... Πολύ δύσκολο... Δεν ξέρω τι πρόκειται να γραφτεί παρακάτω αλλά προβλέπεται σεντόνι και ζητώ συγνώμη για αυτό αλλά θα ήθελα να το διαβάσετε ολόκληρο γιατί για εσάς προορίζεται και θα σήμαινε πολλά για εμένα... Διά��ασα κάνα δυο επιστολές που γράψαν αλλά παιδιά και σκεφτόμουν να τη γράψω κ εγώ σε λίγες μέρες που θα έσκαγε τηλέφωνο "σε 2 μέρες πετάς για το τάδε λιμάνι να πάρεις το τάδε καράβι (εμποροπλοιαρχων βλέπεις ο φίλος από δω) και να φύγεις για 7 μήνες" ... 7 ΜΗΝΕΣ μαλακα μου.. Δεν στεναχωριέμαι βέβαια γιατί αυτό διάλεξα μόνος μου... Με ευχαριστεί κ περνάω καλά δουλεύοντας εκεί αλλά όσο να ναι υπάρχουν πολλά συναισθήματα.. Συναισθήματα μιας ολόκληρης χρονιάς... Μιας από τις σημαντικότερο χρονιές για εμένα... Και αυτά σκοπεύω να γράψω...

Αναφέρομαι αρχικά στον Μανώλη... Που τον ανακάλυψα πριν 2 χρόνια, σε ένα μπαλκόνι με θέα τη θάλασσα και τον ουρανό με τα άστρα, όταν ο θείος μου μού έβαλε να ακούσω τη μεθυσμενη πριγκιπισσα.. Και το ερωτεύτηκα αυτό το κομμάτι... Που πριν κάποιους μήνες σε ένα σπίτι που είχαμε μαζευτεί για BBQ το έβαλα σε ένα παιδί να το ακούσει γιατί αυτό με εξέφραζε εκείνη την ώρα κ ήθελα να το μοιραστώ... Θα σου βάλω ένα κομμάτι από έναν "solmeister" είπα... Δεν ήξερα άλλο κομμάτι σου βλέπεις μέχρι τότε... Μα το παιδί σε ήξερε και ήξερε το κομμάτι... Κ ακούσαμε κ άλλα κομμάτια σου... Και καταλήξαμε να ακούμε κομμάτια σου ενώ είχαμε αφήσει όλους τους άλλους να κάθονται αλλού και εμείς μόνοι μας στο δωμάτιο... Και στο τέλος ενώ είχανε όλοι κοιμηθεί εμείς με ένα μπουκάλι ουίσκι αγκαλιά να ανοίγουμε τις ψυχές μας ο ένας στον άλλον... Να σημειωθεί εδώ ότι με το παιδί κάναμε παρέα κάνα χρόνο αλλά ποτέ κολλητή παρέα.. Που να ξερά τότε... Που να ξερά ότι μέσω των κομματιών αυτών θα ξεκινούσε μια από τις καλυτερες φιλίες μου... Αυτή τη στιγμή γνωριζόμαστε μεταξύ μας όσο δε μας γνώρισε κάνεις άλλος... Μας ξέρουν αρκετοί αλλά κανείς δε μας γνωρίζει όπως το κάνουμε μεταξύ μας...

Ο καιρός πέρναγε κ ανακοινωνεται live: Solmeister x ΡΦ x WNC... Τους wnc δεν τους ήξερα αλλά για ραψωδο πεθαίνω από παιδί κ πλέον πεθαίνω κ για Sol οπότε του λέω πάμε... Κ φτάνουμε στο gagarin και καταθέτουμε ψυχή εκεί μέσα... Και θέλω να πάρω μπλουζάκι cknd και βγαίνω αλλά έχει μόνο "θα μαι 16 για πάντα"... Δε γαμιεται λέω θα το πάρω... Και πλέον γίνεται το life moto μου... Και ακούω και τους wnc και θυμάμαι να σου λέω αδελφέ: "Καλοί είναι τελικά... Πολύ καλοί"... Και μου εξηγήσεις το concept με τα τραγούδια κάθε Τετάρτη βράδυ κλπ κλπ και με τράβηξε ακόμα πιο πολύ... Άκουσα κομμάτια τους, τα λάτρεψα και κάθε Τετάρτη πλέον στην παράδοση πιστά... Thrill κάθε εβδομάδα... Τα βράδια που δεν πέρναγαν με τίποτα εγώ είχα συντροφιά αυτά τα παιδιά... Αυτά τα παιδιά που από κάποια είμαστε κ μεγαλύτεροι αλλά γενικά με όλους είμαστε η "ίδια γενιά".. Και χαίρομαι που αυτή η γενιά έχει τόσο ταλέντο... Αυτή την Αγγελική φωνή τη μαρσο.. Τον "προκλητικό" και "καβαλημενο" όπως λένε κάποιοι,αλλα καλοσυνατο και γαματο παιδί όπως λέω εγώ, την ίσως καλύτερη γαμημενη πένα αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, τον μπραντο... Το παιδί που συνδυαζει και τα δύο προηγουμενα μαζί στο ίδιο άτομο, τον dpans... Τον σαλονικιο που σπουδάζει αλλά θα βρει χρόνο για να γράψει κ να χώσει όταν μπορεί, τον georvsd... Τον φαντάρο που υπηρετεί πατρίδα αλλά είναι εδώ όταν πρέπει για να κανει θόρυβο στις εμφανίσεις του, τον mrblz... Τον αφανή ήρωα κρυμμενο πίσω από τα beats τον Decipher... Και ολους τους υπολοιπους που εκαναν guest σε αυτο το project... Αυτοί μας κράτησαν παρέα.. Με χαρά λύπη συγκίνηση ενθουσιασμό ακόμα και θυμό να βγαίνουν όταν ακούω τα κομμάτια τους... Κάθε ένα κ μια ξεχωριστή ιστορία...

Κ έρχεται το λαιβ της κόκα κόλα... Και πάμε... Και αφήνουμε αυχενες εκεί μέσα πάλι... Η μέρα που η μαρσο απάντησε όταν ξεκινήσαμε οι δύο μας να φωνάζουμε συνθηματικά το όνομά της και ακολούθησε όλο το μαγαζί... Και είχαμε τρελαθεί... Όταν μετά βγάλαμε φωτογραφίες με τον Μανώλη και τη μαρσο αλλά δεν προλάβαμε με τους υπόλοιπους γιατί έπρεπε να φύγουμε.. Είχαμε κ δρόμο μπροστά μας βλέπεις αδελφέ.. Κ συνεχίσαμε να ακούμε... Κάθε βράδυ στο σπίτι που πλέον συγκατοικουσαμε... We had our ups and we had our downs... Πάντα όμως μαζί... Ότι κ να γινόταν στο τέλος ήσουν εκεί για μένα κ ήμουν εκεί για σένα... Κ σκάει σχεδόν καπάκια μεγάλη Τετάρτη... Και πάλι sold-out το gagarin... Και πάλι εμείς εκεί... Θυμάμαι που μόλις μπηκαμε μέσα είδα το στόρι του sol που έλεγε ότι θα παίξει τον Πρίγκιπα... "Το κομμάτι μου"... Αυτό που στα 2 προηγούμενα με έλεγες δε νομίζω να το παιξει... Κ εγώ να χοροπηδαω σαν τρελός πριν καν ξεκινήσει μουσική.. Πάλι αφήσαμε την ψυχή μας και ακόμα κ μετά από 2 ώρ��ς (ίσως κ παραπάνω) με πήρες στους ώμους σου παρόλο που ήμασταν πτώματα -αφού ήμασταν όλοι μέρα στο δρόμο και κοπανιομαστε άλλο τόσο, λογικό πες μαλακα- γιατί ήξερες τι σημαίνει αυτό το κομμάτι για μένα... Και εγώ κοπανιομουν σαν τον πουστη παρόλο που κοντευα να λιποθυμησω και εσένα σε κράταγα δύο άτομα από κάτω για να μην καταρρευσεις κ εσύ κ εγώ μαζί... Και στο τέλος σήκωσα το cknd φούτερ μου στον αέρα και εσύ Μανώλη σχημάτισε με τα χέρι σου μια καρδιά δείχνοντας προς εμενα... Μπορεί να μην το θυμάσαι ανάμεσα σε τόσες κ τόσες πράξεις που έχεις κάνει σε λαιβ όμως εγώ δεν νομίζω να το ξεχάσω εύκολα... Αυτό το βλέμμα ευγνωμοσύνης που είχες... Σαν να μου λένε τα μάτια σου ευχαριστώ... Και αυτό είναι που ��γαπάμε πάνω από όλα σε εσένα... Ότι μας δείχνεις ότι ευχαριστιεσαι αυτό που κάνεις.. Ότι το κάνεις για εμάς... Και αντίστοιχα το ανταποδιδουμε εμείς... Γιατί αυτή είναι η σχέση αυτής της οικογένειας... Εκεί βασίζεται η επανάσταση μας... Στην αλληλοστηριξη... Δούνε κ λαβείν... Κ το λαιβ τελείωσε... Κ πάμε για φωτογραφίες... Και σ ερχόμαστε κ μας θυμάσαι από το προηγούμενο λαιβ... Και μας ευχαριστείς γιατί όπως είπες "είναι η πρώτοι φορά ρε μαλακές που με αγγαλιαζουν πρώτα αγόρια κ όχι κορίτσια μετά από λαιβ... Σας ευχαριστώ ρε κωλοπαιδα"... *heart stopped*... μετα πάμε στο κορίτσι της παρέας και μας θυμάται και αυτή... Κ πιάνουμε την κουβέντα κ βγάζουμε φωτογραφίες και όλα μπόμπα... Κ πάμε για μπραντο... Κ περιμένουμε στην ουρά κ σκάει τηλέφωνο... Πρέπει να φύγουμε.. Κ νιώθουμε άσχημα που δεν βγάλαμε πάλι φωτογραφίες με τους υπόλοιπους.. Αλλά δεν πειράζει λέμε την επόμενη φορά...

Μα ελα αδελφέ μου που λίγο μετά συνειδητοποιουμε πως μάλλον δε θα υπάρξει επόμενη φορά για φέτος γιατί μαρκάρουμε... Και απλά κάνουμε προσευχές να ανακοινωθεί έστω ένα λαιβ.. "φαντάζεσαι να είναι κ Θεσσαλονίκη?" σου λέω... "θα κάνουμε κ εκδρομουλα"... Και λίγο καιρό μετά ανακοινωνεται... Κ τρελενομαστε και κανονίζουμε 30κατι μέρες πριν πως κ τι θα κάνουμε.. Και μετράμε αντίστροφα... Και έρχεται η βδομάδα.. Κ είναι όλα έτοιμα... Κ γαμιεται το σύμπαν γιατί όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο Θεός γελάει και 2 μέρες πριν στραβωνουν τα πράγματα κ δεν μπορείς να έρθεις... Κινουμε γη κ ουρανό για να καταφέρουμε να πάμε έστω κ αυθημερόν αλλά δεν γίνεται.. Κ δεν πάω ούτε εγώ.. Μαζί ξεκινήσαμε όλο αυτό το ταξίδι δεν μπορώ να πάω κάπου μόνος μου... Πρέπει να είσαι δίπλα.. Πάντα είσαι δίπλα μου... Και πάντα είμαι δίπλα σου οπότε δεν ανεβαίνω πουθενά χωρίς εσένα... Στα ζόρια μαζί.. Το τι κλάμα έπεσε βέβαια περιττό να σας περιγράψω εκείνο το βράδυ..

Και κάπου εδώ, αν κ το πιο πιθανό είναι να μην καταλάβατε καν ότι λείπαμε η να μην το προσέξατε η να μη σας νοιάζει κιόλας τέλος πάντων (ΝΤΕ), θέλω να ζητήσω μια συγνώμη από εσάς παιδιά... Συγνώμη που δεν ήμασταν εκεί να τα σπάσουμε μαζί και που δε θα μπορούμε να ακούμε τα τραγούδια κάθε Τετάρτη γιατί το ίντερνετ είναι μια ακριβή πολυτέλεια μέσα στο καράβι και πρέπει να αρκεστούμε μόνο σε όσα έχουμε κατεβασμένα μέχρι τωρα... Συγνώμη που δε θα είμαστε ούτε 31/8 αλλά ούτε κ σε κάποιο άλλο λαιβ μέχρι τον Φλεβάρη.. Συγνώμη Μανώλη που δε θα μπορέσουμε να ακούσουμε το ΧΒ μόλις κυκλοφορήσει η να έρθουμε στο επετειακό να τα πούμε κ την παρουσίαση για να τα ΓΑΜΗΣΟΥΜΕ ΠΆΛΙ ΟΛΑ!!! Θα ήθελα πολύ να περιμένω πάνω από το pc σαν τρελαμένος για την κυκλοφορία όλων αυτών των κομματιών σας μέχρι τότε.. ΑΛΛΆ!!! ΥΠΌΣΧΕΣΗ!! Αν δε σπάσει ο διάολος το ποδαρι του στο πρώτο λαιβ με το που βγούμε θα είμαστε εκεί! Μπροστά μπροστα να σας καμαρώνουμε πάνω στη σκηνή κ να μας κάνετε περήφανους!

Και επειδή πρέπει να κλείσω κιόλας σιγά σιγά και αν φτασατε μεχρι εδω ευχαριστω, θέλω να πω: Σας ευχαριστω όλους για την παρέα που μου έχετε κρατήσει ως τώρα... Σας ευχαριστώ που μου δώσατε ακόμα μια οικογένεια! Σε ευχαριστώ Μανώλη που ενωσες έστω κ χωρίς να το ξέρεις δύο αδέλφια από διαφορετικούς γονεις μόνο μέσα από τη μουσική σου.. Σε ευχαριστώ κ εσένα αδελφέ μου για όσα έχεις κάνει κ όσα έχουμε περάσει... Ευχαριστώ κ εμένα που ακόμα αντέχω κ παλεύω σε αυτό το μπουρδελο! ΘΑ ΑΝΤΈΞΟΥΜΕ ΠΟΛΎ ΑΚΌΜΑ ΜΌΝΟ Κ ΜΌΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΎΜΕ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΌΣΩΝ ΔΕ ΜΑΣ ΓΟΥΣΤΆΡΟΥΝ ΌΤΑΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΈΡΟΥΜΕ! Here's to many more to come... Εις το επανιδειν... @solmeister13 @marseaux @sikonebrando @dpans @georvsd @decipher1 @blz1phoenix ️️️@apaisio-dokso-s

[stkone]

Αγαπητε Σωτηρη.Ειμαι η κοπέλα που σου πε πως δινει γαλλικα.Μου πες να σ πω πψς τα πηγα.Σημερα έδωσα προφορικά.Τα πήγα πολύ καλά Επειδή σκεφτόμουν πως σε λίγες μέρες θα έρθω στο λαιβ σας και θα Μ δώσεις μια αγκαλιά(προσωπικά οι καλύτερες αγκαλιες που χω παρει)Σκεφτόμουν πως θα σε δω και όλο το φαμ και γενικά είχα το μυαλό Μ σε σενα και στο Λαιβ.Ευχαριστω για ολα.❤Σγααπαωω💕

Χαίρομαι που τα πήγες καλα ^_^ Όσο για τα υπολοιπα... δεν νομίζω να ειμαι στα λαιβ. Δεν ειναι κατι οριστικό. Αλλά δεν ξερω ακομα. 

[solmeister13]

Ρε πραγματικά σε ευχαριστώ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ που η μουσική σου είναι εκεί όταν είμαι Σκατα.Πραγματικά σε ευχαριστώ πολύ.Ακόμα και τα βίντεο από λαιβ σου στο Youtube ακόμα και οι συνεντεύξεις σου οοολα.Απλά κάθομαι και βλέπω βίντεο σου και πραγματικά με κάνεις να χαμογελάω.Η μουσική σου με ταξιδεύει και με κάνει να σκεφτώ κάποια πράγματα καλύτερα.Είσαι κορυφη ρε και σ'αγαπάω❤Δεν έχω καταφέρει να έρθω ακόμα σε λαιβ σου γτ είμαι πρόσφατη φαν σου(20 μέρες κλες)περιμένω την επόμενη φορά που θα έρθεις Χανιά ❤

Είκοσι μέρες, ουαου :P

Έχασες το live στα Χανιά κυριολεκτικά για λίγες μέρες 

[stkone]

Δεν έχω καταλάβει Χριστό πως παίρνουμε στα χέρια μας το εισιτήριο. Μπορείς να μου πεις;

Παιδιά στην ίδια θέση ήμουν και εγώ πριν λίγες μέρες που κάποια άτομα μου ζήτησαν χερι με χέρι . Πήγα my market λεω θελω εισητηρια για το λαιβ wnc 4-4-4 , μου λενε πρέπει να κλείσεις και να ερθεις να τα πληρώσεις . Παω σπιτι κλείνω , ξαναπάω mymarket πληρώνω και μου λενε δεν μπορουμε να στα τυπώσουμε αλλά τα έχει πληρώσει . Νομιζω κάποια μέρη όπως mediamarkt πρέπει να έχουν δυνατότητα εκτύπωσης . Εν τελη εγώ τα τύπωσα σπίτι και χάλασα του πούστη μελάνι . Και πάντα υπάρχουν τα μελη του wnc που στέλνεις μήνυμα fb σε αυτόν που μενει πιο κοντά σου , τα κλεινουμε , τα τυπώνουμε και στα φέρνουμε στο χέρι .