#καφετέριες

[ridiculousundead]

Άνοιξε cat cafe στην Αθήνα λες και δεν είχαμε ήδη γάτες σε ταβέρνες και καφετέριες να τρέχουν πέρα δώθε. Γουατς δε ποιντττ?

[melanc-hoe-lia]

Πρωινά από σερί

Η Ανατολή ήταν πάντα η αγαπημένη μου στιγμή της μέρας. Όμως με τα χρόνια σαν να χάνει την γλυκά της και να απομένει μια μια γλυκόπικρη νοσταλγία του κάποτε. Μηχανές από καφετέριες, αμάξια στους δρόμους, ηχορύπανση αλλά τα πουλιά ακόμα κελαηδούν και προσδίδουν τον καθορισμένο ρυθμό της μέρας.

Ένα τσιγάρο και ένας καφές συνοδεύουν τα πρωινά αυτά χρόνια τώρα σε άλλες εποχές σε αλλά μπαλκόνια με παρέα ή χωρίς.

Νιώθεις σχεδόν ότι χάνεται η μαγεία και τελικά δεν είχε και κάτι τόσο ιδιαίτερο η Ανατολή. Ίσως μεγάλωσες αρκετά ίσως η ανάγκη να ρομαντικοποιεις τις καταστάσεις στέρεψε.

Μα νιώθω την ανάγκη να ζήσω εκείνες τις στιγμές που τα όνειρα ακόμα ήταν προσβάσιμα και όχι άπιαστα που τα πουλιά κελαηδουσαν με μια νότα αισιόδοξη.

Για όλα εκείνα τα πρωινά που η ζωή έμοιαζε να έχει νόημα.

[prasinoxaos]

Τα μέρη μου.

Σου λείπουνε ποτέ τα μέρη που περπάτησες; Το συναί��θημα να περπατάς το δρόμο αυτόν που οδηγούσε στο λιμάνι. Τη ζέστη που είχε, μα σου άρεσε, διότι ήξερες πως αυτό σήμαινε πως ήρθε το καλοκαίρι. Το κεντρικό δρόμο που περνούσες πηγαίνοντας προς τη στάση του λεωφορείου. Το οποίο ήξερες πως θα αργούσε, αλλά δεν σε πείραζε, διότι ήσουν εκεί που ήθελες να'σαι. Σου λείπουν εσένα τα συναισθήματα που ένιωσες παλιά στα μέρη σου; Και ναι, εγώ τα μέρη που περπάτησα και ένιωσα, θα τα αποκαλώ δικά μου. Ένα πράγμα δε θα ήθελα να αλλάξει. Το πως νιώθω για τα μέρη μου. Ό,τι κι αν γίνει με ανθρώπους που είχα και έχω στη ζωή μου, εύχομαι να μπορώ να θυμάμαι, και ίσως να ξανά βιώσω, τα συναισθήματα που είχα ζήσει σε όλους αυτούς τους δρόμους, τα αεροδρόμια, τα κτελ, τις καφετέριες, τις παραλίες, τα τρένα, τα πάρκα, τα κλαμπ, τα λιμάνια. Εύχομαι, να νιώθω άνετα να πηγαίνω σε όλα τα μέρη που με έκαναν να νιώσω, χωρίς δισταγμό, και να νιώσω ξανά την οικειότητα που ένιωθα και τότε. Μόνη μου, είτε με όποιους ανθρώπους επιθυμούν να βρίσκονται στη ζωή μου, το μόνο που ελπίζω, είναι να μπορώ να νιώθω για τα μέρη μου όπως ένιωσα όταν τα πρωτοαντίκρισα.

[sugaroto]

Hey όσον αφορά το άγχος σου αν το περιβάλλον της πόλης θα είναι φιλικό σε ΛΟΑΤΚΙ...

Εγώ μένω όλη μου την ζωή Αθήνα και σπουδάζω Αθήνα. Ύστερα από 18 χρόνια στην ντουλάπα, ειλικρινά έχω βρει την υγειά μου στο πανεπιστήμιο. Με εξαίρεση ίσως δύο με τρία άτομα, ολ@ τα cishet άτομα που ξέρω είναι allies. Ο μίσος μου κύκλος, μην πω και παραπάνω, είναι ΛΟΑΤΚΙ one way or another. Και έχω βρει πολλά γκέι μαγαζιά, από καφετέριες μέχρι κλαμπ.

Τώρα, προφανώς δεν είναι όλη η Αθήνα ένα rainbow πανηγύρι, αλλά τα πανεπιστήμια γενικά είναι πολύ πιο ανοιχτομυαλοι χώροι. Για εμάς που είμαστε ακόμα closeted στον οικογενειακό μας κύκλο, είναι ένα safe space η σχολή, μια ανάσα από την καταπίεση...

Μου βγήκε υπερβολικά συναισθηματικό το ασκ. Θέλω να καταλήξω πως θα είσαι οκ και δεν έχεις λόγο να αγχώνεσαι. Οπωσδήποτε θα βρεις fruity άτομα. Κάπως καταλήγουμε να βρισκόμαστε εμείς.💝🌈

Νομίζω αυτό το τελευταίο ισχύει, παρόλο που τα μισά άτομα της παρέας μ τα ξέρω από το νήπιο (είτε κάναμε παρέα απο τοτε είτε οχι) αυτοί που είμαστε είναι αρκετοί lgbt ή allies

Βέβαια το γεγονός ότι μένουμε σε νησί και για να σπουδάσουμε θα φύγουμε όλοι πάει να πει ότι θα χαθούμε κ ότι ούτε για ένα καφε δεν μπορούμε να πάμε π λέει ο λόγος

(Εκτός βέβαια αν μερικοί περάσουμε στην ίδια πολη)

Αλλα ναι κάπως θα πρέπει να γίνει και να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους κ όλα αυτά

Φαντάζομαι όπου κ να περάσω θα είναι πιο lgbt friendly από εδώ πάντως cause let's be honest με πληθυσμό λιγότερο από 50.000 το πιο λοατκι πράγμα που βρήκα σε μαγαζί ήταν μια πολύχρωμη ονειροπαγιδα

(Και βιβλία, αν κ δν νμζ ότι τα βιβλιοπωλεία το ξέρουν.)

Τώρα που το σκέφτομαι I'm not even out σε όλους τους φίλους μ και μάλλον δείχνω straight (τώρα ποιος πιστεύει ότι είμαι στρέιτ ενώ έχω μπλε πρασινοπο μουλετ δεν ξέρω... αλλά ναι) so I guess απλά έχω συνηθίσει να υπάρχω κάπως έτσι

I don't know if that makes sense

[thewomengr]

Θ' αλλάξει σε λίγες μέρες ο χρόνος... άλλος ένας χρόνος χωρίς εσένα...

[Γράφει η Τζο] Βλέπω χαμογελαστούς ανθρώπους, τους χαίρομαι κι ενδόμυχα τους ζηλεύω. Ζηλεύω αυτό το χαμόγελο που κάθε μέρα μεν είναι ζωγραφισμένο κατ' ανάγκη και κατ' απαίτηση στα χείλη μου, αλλά δεν μοιάζει σε τίποτα μ' εκείνο το χαμόγελο, εκείνο το λαμπερό χαμόγελο που ζωγραφιζόταν στα μάτια μου και τόσο έλεγες ότι σου φωτίζει όλη την μέρα! Εκείνο το χαμόγελο που μόνο όταν σ' έβλεπα ή σε άκουγα είχα...

Πέρασε κ αυτή η μέρα… Περπατάω, κοιτάζω γύρω μου και βλέπω τα ίδια… Οι ίδιες καφετέριες, κόσμος στο ΑΤΜ, ο παλιός σταθμός των τρένων, το ίδιο πλακάκι στο πεζοδρόμιο εδώ και χρόνια. Το μυαλό μου ταξιδεύει σε όσα έζησα και σήμερα. Κι αυτά ρουτίνα, όσο και το πλακάκι στο πεζοδρόμιο που μοιάζει με σκακιέρα. Βλέπω χαμογελαστούς ανθρώπους, τους χαίρομαι κι ενδόμυχα τους ζηλεύω. Ζηλεύω αυτό το χαμόγελο…

[awesomehappystudentmagazine-blog]

Αφορολόγητα πλέον τα φιλοδωρήματα μέχρι 300 ευρώ – Δείτε αναλυτικά όλους τους νέους κανόνες

Αφορολόγητο είναι πλέον τα φιλοδώρημα σε καφετέριες, εστιατόρια, κομμωτήρια και λοιπές υπηρεσίες, όπου οι πελάτες επιθυμούν να ανταμείψουν τους εργαζομένους είτε με κάρτα είτε με μετρητά. Όπως τόνισε άλλωστε και ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, θα φορολογούνται μόνον αυτά που δίδονται μέσω πληρωμών με κάρτα – με τα πρώτα 300 ευρώ να είναι αφορολόγητα – και τα φιλοδωρήματα με μετρητά προφανώς…

[konmarkimageswords]

Η άγνωστη των ανθρώπων βιοτή

Μέρες, νύχτες μήνες που διαρκούν δεν παρουσιάζεται μπροστά σου η μαγική λέξη, ο ήχος και το χρώμα, ο ουρανός. Ειδάλλως, πως θα γράψεις;

Τι βουή υψώνεται μπροστά σου, τι θεόρατα στηθαία να σκεπάζουν το Φως. Ο κόσμος απέραντη σκιά, νέφη μας περιβάλλουν συχνές οιμωγές. Περιφέρονται πρόσωπα συμπαγή. Πεταλουδίτσες της μέρας και της νύχτας ξεδιάντροπες. Κλείνεις τα μάτια. Άλλοι τ’ ανοίγουν και στραβώνονται. Δεν βλέπουν που πατούν ονειρεύονται χίμαιρες.

Στάθηκα μια στιγμή εδώ στη γωνία και σαν να ακινήτησα. Με καταλαμβάνει κάθε τόσο ένα βαθύ αίσθημα απροσδιόριστο αλλά κυριαρχικό. Σαν να πλέω μέσα σε άγνωστο χώρο αναίσθητος. Κι ύστερα μια βαθιά ανάσα. Σηκώνεται γαλάζιο χρώμα, είναι σκέψη που γλιστράει και θέλει να πάρει μαζί της το συναίσθημα. Επιμένει, καθυστερεί, κωλυσιεργεί, διστάζει. Τί έρχεται πρώτη η συγκίνηση ή η σκέψη; Στον κόσμο αυτόν τίποτα δεν έρχεται πρώτο. Αργία, πλήξη, θυμός. Ανάποδες χειρονομίες. Θεωρίες κρεμασμένες σε επηρμένες διάνοιες. Εκπυσοκροτήσεις. Θαμπές ματιές, βλέμματα αιωρούμενα, τρέχουν να ξεφύγουν από τι άραγε; Από αυτά τα ίδια;

Ρημαγμένες ψυχές σέρνονται εδώ κι εκεί. Παράλυτες ψυχές τα σώματά τους υποκρίνονται σφρίγος η φωνή τους χαϊδεύει την απρέπεια. Ασταμάτητοι και αμαθείς.

Άφησε κάτω τη σκοτεινή και την γκρίζα ζωή.

Να, άρχισε με μια ήσυχη βροχή, σαν κορίτσι σεμνό, να τό βρεις πού;

Ακούγονται ανεπαίσθητα οι σταγόνες στα φύλλα Τι πλέξη κι αυτή βροχή και φύλλα κλαδιά απλωμένα να βρέχονται δίχως να μιλούν αδιαμαρτύρητα.

Η ζωή τους εξαρτάται από αλλού ετεροκαθορίζονται, τα πληγώνουν οι άνθρωποι, όπως πληγώνουν ζώα μα και άλλους ανθρώπους. Οι πληγές περίσσεψαν κατακλύζουν την πλάση.

Τί ζητάει αυτός εδώ κουτσαίνοντας; Κι αυτή η άλλη μόνιμα γυρνάει στις καφετέριες «μια μικρή βοήθεια», ποιος ξέρει πούθε ξέπεσε. Δίνε, δίνε, τί διστάζεις να δώσεις το μικρό σου οβολό; Τί σε σταματάει;

Κι εσύ παιδάκι μικρό μάθε ν’αγαπάς. Μονάχα αυτό σε σώζει. Μάθε το καλά, στέρεα. Μην αμελήσεις.

Πούθε έρχονται όλοι αυτοί, μπουλούκια, χύμα ζωές. «Ποδαυλίζουν» πάνω στους δρόμους, σε πεζοδρόμια, συχνά ��ε τρεχαλητό, βιάζονται, όλο βιάζονται. Δεν βλέπουν ότι αφήνονται στο τυχαίο. Δεν ξέρουν να σταματούν πάνω σε πρόσωπα, σε πράγματα. Να αργούν. Να αφουγκράζονται. Νεαρά πλάσματα, τυλιγμένα σε ρούχα ομοιόμορφα, κολλημένα στο σώμα, πρόχειρα, άλλοτε φτηνά, άλλοτε με σφραγίδα πολυτέλειας. Κρατούν στο χέρι ένα μηχανάκι με οθόνη. Καθρεφτίζονται μέσαθέ του. Κατεβαίνουν σε υπόγειες στοές, πέφτουν σε απονέρια. Βομβαρδίζονται με σωρεία εικόνων, σκιές παρατάσσονται, κορμιά αδυσώπητα, γράμματα τρέχουν με τα ποδαράκια τους και χάνονται.

-Σωτήρης Γουνελάς

Ο Σωτήρης Γουνελάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Πρωτοεμφανίζεται εκδοτικά με δύο πεζοποιητικά βιβλία το 1976 και το 1978 (εκδόσεις Κέδρος) που αποτυπώνουν τη σχέση του με τα ευρωπαϊκά μοντέρνα ρεύματα της εποχής. Μεταξύ 1970 και 1976 παρακολουθεί στο Παρίσι μαθήματα γαλλικής και ελληνικής φιλολογίας αλλά γρήγορα στρέφεται σε αναζητήσεις στο χώρο της φιλοσοφίας. Η ανάγνωση των έργων του Πλάτωνα και η μελέτη του της νεοελληνικής λογοτεχνίας τον απομακρύνουν από τα δυτικοευρωπαϊκά διαβάσματα. Ενδιαφέρεται για τον αρχαιοελληνικό λόγο και την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση. Το τέλος. Η συνεργασία του με το περιοδικό Σύναξη, σχεδόν από το πρώτο τεύχος (1982), εδραιώνει την πεποίθησή του ότι ο δυτικός πολιτισμός, και μάλιστα από τον 17ο αιώνα και μετά, μας υποχρεώνει σε γενναία κριτική του και σε εντοπισμό των βασικών σημείων παρέκκλισης από μία πνευματική πραγματικότητα που κάποτε αποτελούσε κοινό τόπο Ανατολής και Δύσης. Το τέλος. Το 1986 μετά την εκδημία του ιδρυτή της Σύναξης Παναγιώτη Νέλλα, αναλαμβάνει την επιμέλεια του περιοδικού την οποία και συνεχίζει μέχρι το 1997. Με την αποχώρησή του από τη Σύναξη το 1997 εκδίδεται από τον Αρμό το βιβλίο του Η κρίση του πολιτισμού-κρίση του ανθρώπου, απώλεια του νοήματος, θέμα που θα τον απασχολήσει σταθερά και στα επόμενα τρία βιβλία του: Ο Αντιχριστιανισμός (2009), Πρόταση Λόγου και Πολιτισμού (2013) και Κριτική ανάγνωση στο έργο του Χρήστου Μαλεβίτση (2016).

[hadnews-greece]

Αφορολόγητο έως 300 ευρώ τον μήνα για τα tips που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (καφενεία, καφετέριες, εστιατόρια, μπαρ κ.λπ.) δρομολογεί η κυβέρνηση, με νομοθετική διάταξη που πρόκειται να έρθει μέσα στο επόμενο διάστημα προς ψήφιση στη Βουλή, με πρωτοβουλία του υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών ��ωστή Χατζηδάκη. Η ρύθμιση αυτή θα απαλλάσσει τα φιλοδωρήματα όχι μόνο από φόρο αλλά και από ασφαλιστικές κρατήσεις, έως 3.600 ευρώ τον χρόνο. Σε τέτοιου ύψους φιλοδωρήματα δεν θα γίνεται καμία απολύτως κράτηση, δίνοντας ανάσα στη συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων (και κυρίως στους νέους που πιάνουν δουλειά ως σερβιτόροι, διανομείς delivery κ.λπ.) οι οποίοι προσλαμβάνονται με έναν πολύ χαμηλό μισθό (τον κατώτατο ή μερικής απασχόλησης σαν part timers) και περιμένουν να συμπληρώσουν το εισόδημά τους με 100 ή 200 ευρώ κάθε μήνα από τα tips. Από την άλλη όμως, όπως διαβάζουμε στο dnews και στο ρεπορτάζ του Θανάση Κουκάκη, με το νόμο 5026/2023 απαλείφθηκε η υποχρέωση δήλωσης μετρητών στο πόθεν έσχες που δεν περιλαμβάνονται σε καταθέσεις τραπεζών, εφόσον το συνολικό ποσό ξεπερνούσε τις 30.000 ευρώ. Πολιτικοί, δημόσιοι λειτουργοί, δημοσιογράφοι και άλλοι υπόχρεοι σε δήλωση Πόθεν Έσχες που διαθέτουν μετρητά εκτός τραπεζικού συστήματος που ξεπερνούν τα 30.000 ευρώ, αλλά και κοσμήματα και έργα τέχνης που έχουν αξία άνω των 40.000 ευρώ δεν έχουν πλέον την υποχρέωση να τα δηλώνουν στη Δήλωση Περιουσιακής Κατάστασης. Το Video "Θα φορολογήσουν το φιλοδώρημα αλλά όχι τα… διαμάντια, μιλάμε για τρέλα" αναρτήθηκε 14/10/2024 στο Youtube κανάλι evangian

[eclecticstarlightblogger]

Ζέα: Το αρχαιότερο ίσως δημητριακό και βασικό συστατικό της διατροφής των αρχαίων

Τό έτος 1928 απηγορεύθη σταδιακά και μέχρι το 1932 κατηργήθη τελείως η καλλιέργεια της Ζιάς στήν Ελλάδα. Ζέα: Γνωστό λιμάνι του Πειραιά. Η μαρίνα Ζέας δεν είναι πασίγνωστη μόνο για τις αναχωρήσεις των γνωστών “Δελφινιών” και catamaran αλλά και για τις καφετέριες του, το ναυτικό μουσείο, τις περατζάδες δίπλα στα σκάφη και την θαλασσινή αύρα, […] Ζέα: Το αρχαιότερο ίσως δημητριακό και βασικό…

[thoughtfullyblogger]

Ζέα: Το αρχαιότερο ίσως δημητριακό και βασικό συστατικό της διατροφής των αρχαίων

Τό έτος 1928 απηγορεύθη σταδιακά και μέχρι το 1932 κατηργήθη τελείως η καλλιέργεια της Ζιάς στήν Ελλάδα. Ζέα: Γνωστό λιμάνι του Πειραιά. Η μαρίνα Ζέας δεν είναι πασίγνωστη μόνο για τις αναχωρήσεις των γνωστών “Δελφινιών” και catamaran αλλά και για τις καφετέριες του, το ναυτικό μουσείο, τις περατζάδες δίπλα στα σκάφη και την θαλασσινή αύρα, […] Ζέα: Το αρχαιότερο ίσως δημητριακό και βασικό…

[greekblogs]

Ζέα: Το αρχαιότερο ίσως δημητριακό και βασικό συστατικό της διατροφής των αρχαίων

Τό έτος 1928 απηγορεύθη σταδιακά και μέχρι το 1932 κατηργήθη τελείως η καλλιέργεια της Ζιάς στήν Ελλάδα. Ζέα: Γνωστό λιμάνι του Πειραιά. Η μαρίνα Ζέας δεν είναι πασίγνωστη μόνο για τις αναχωρήσεις των γνωστών “Δελφινιών” και catamaran αλλά και για τις καφετέριες του, το ναυτικό μουσείο, τις περατζάδες δίπλα στα σκάφη και την θαλασσινή αύρα, […] Ζέα: Το αρχαιότερο ίσως δημητριακό και βασικό…

[skandaladiaplokidiafthora]

Ζέα: Το αρχαιότερο ίσως δημητριακό και βασικό συστατικό της διατροφής των αρχαίων

Τό έτος 1928 απηγορεύθη σταδιακά και μέχρι το 1932 κατηργήθη τελείως η καλλιέργεια της Ζιάς στήν Ελλάδα. Ζέα: Γνωστό λιμάνι του Πειραιά. Η μαρίνα Ζέας δεν είναι πασίγνωστη μόνο για τις αναχωρήσεις των γνωστών “Δελφινιών” και catamaran αλλά και για τις καφετέριες του, το ναυτικό μουσείο, τις περατζάδες δίπλα στα σκάφη και την θαλασσινή αύρα, […] Ζέα: Το αρχαιότερο ίσως δημητριακό και βασικό…

[nickderis]

Διαφημιστικά Βίντεο για Εστιατόρια, Ταβέρνες, Καφετέριες και Beach Bar: Η Μυστική Συνταγή για Επιτυχημένη Προβολή

Στον κόσμο των εστιατορίων, των ταβερνών, των καφετεριών και των beach bar, η επικοινωνία είναι το Α και το Ω. Και τίποτα δεν μεταφέρει το μήνυμα σας με περισσότερη ευκρίνεια και δύναμη από ένα επαγγελματικά δημιουργημένο διαφημιστικό βίντεο. Ως βιντεογράφος, η αποστολή μου είναι να επισημάνω τη μοναδικότητα και τον χαρακτήρα κάθε επιχείρησης, προβάλλοντας την αξία της στο ευρύ κοινό.

Τα διαφημιστικά βίντεο για εστιατόρια, ταβέρνες, καφετέριες και beach bar δεν είναι απλώς προβολή. Είναι η ευκαιρία να αναδείξετε τον τρόπο με τον οποίο ξεχωρίζετε από τον ανταγωνισμό, να δημιουργήσετε συναισθήματα και να ενθαρρύνετε το κοινό σας να επισκεφτεί τον χώρο σας.

Κατά τη δημιουργία ενός διαφημιστικού βίντεο, εστιάζω στην αισθητική και την ατμόσφαιρα που θέλετε να δημιουργήσετε. Αναδεικνύω τα πιάτα σας με τον πιο λαχταριστό τρόπο, αποτυπώνω τη φιλική σας εξυπηρέτηση και την αύρα φιλοξενίας που χαρακτηρίζει τον χώρο σας. Με τη χρήση προηγμένου εξοπλισμού και τεχνικών επεξεργασίας, δημιουργώ εντυπωσιακά πλάνα που θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον και θα ενθαρρύνουν το κοινό να επισκεφτεί τον χώρο σας.

Το διαφημιστικό βίντεο είναι το εργαλεί�� που θα σας βοηθήσει να ξεχωρίσετε σε έναν κόσμο γεμάτο από προσφορές και εναλλακτικές επιλογές. Είναι η ευκαιρία σας να δείξετε στο κοινό σας τι σας κάνει μοναδικούς και να τους προσκαλέσετε να ζήσουν την εμπειρία σας.

Επικοινωνήστε μαζί μου σήμερα για να συζητήσουμε πώς μπορώ να δημιουργήσω ένα διαφημιστικό βίντεο που θα αναδείξει την επιχείρησή σας και θα σας βοηθήσει να φέρετε τον κόσμο στην πόρτα σας.

[crisismonitor]

Συλλήψεις μπράβων για εκβιασμούς και επιθέσεις σε γήπεδα

Τη σύλληψη υπόπτων για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση που δρούσε τόσο σε εκβιασμούς σε καφετέριες και νυχτερινά κέντρα, όσο και ως ομάδα κρούσης σε αθλητικές διοργανώσεις ανακοίνωσε το Τμήμα Δίωξης Εκβιαστών της ΕΛ.ΑΣ. Continue reading Συλλήψεις μπράβων για εκβιασμούς και επιθέσεις σε γήπεδα

[rodos-news]

Γιάννης Αγγέλου: Λάμπει ο ήλιος στα Δωδεκάνησα;

Λάμπει ο ήλιος στο Αιγαίο. Ειδικά στη νοτιοανατολική πλευρά του Αιγαίου Πελάγους, όπου και βρίσκεται το νησιωτικό σύμπλεγμα των Δωδεκανήσων, τα οποία διοικητικά υπάγονται στην Περιφέρεια του Νότιου Αιγαίου, μαζί με τα νησιά των Κυκλάδων. Του Γιάννη Αγγέλου* Λάμπει ο ήλιος στο Αιγαίο. Και λάμπει περισσότερο όταν έχουν ανάψει και όλα τα φώτα και οι προβολείς του τουρισμού, καθώς αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους τουριστικούς προορισμούς. Οι τουρίστες έρχονται για 7 – 15 μέρες σε ξενοδοχεία 5+ αστέρων, κλείνονται μέσα εκεί και απολαμβάνουν μόνο τον ήλιο. Η τουριστική περίοδος ξεκινά από την 1η του Απρίλη και ολοκληρώνεται το πρώτο 15ήμερο του Νοέμβρη. Είναι η περίοδος που πραγματικά λάμπει ο ήλιος στο Αιγαίο. Παραμονές του Πάσχα, ο αστικός Τύπος έδειξε το ενδιαφέρον του για τα Δωδεκάνησα, καθώς με πηχυαίο τίτλο στο πρωτοσέλιδό του επισήμανε την έλλειψη γιατρών ειδικότητας παθολόγου και ακτινολόγου στα νησιά αυτά και με μικρά γράμματα από κάτω, «ενόψει έναρξης της τουριστικής περιόδου». Επρόκειτο να ανάψουν τα φώτα και οι προβολείς και δεν έπρεπε να φανεί στους ξένους επισκέπτες μας ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την υποστελέχωση των νοσοκομείων, των Πρωτοβάθμιων ΚΥ και των ΚΥ των νησιών. Επρόκειτο να ανάψουν τα φώτα… Είναι η περίοδος που τα ακτοπλοϊκά δρομολόγια πυκνώνουν, οι πτήσεις των αεροπλάνων πυκνώνουν και θέλουν όλα να φαίνεται ότι λειτουργούν σχ��δόν υποδειγματικά. Και φυσικά είναι η περίοδος που κατά εκατοντάδες οι νέοι πηγαίνουν στα νησιά αυτά για να εργαστούν σεζόν, όπως έχει επικρατήσει να λέγεται. Πηγαίνουν να εργαστούν από τον Μάη μέχρι τον Οκτώβρη, είτε στις παραλίες είτε σε διάφορα καφέ που μαζεύουν μεγάλο αριθμό τουριστών. Φυσικά, οι εργαζόμενοι σεζόν σε όλους τους χώρους, ξενοδοχεία, εστιατόρια, beach bar, καφετέριες, εργάζονται με συνθήκες γαλέρας. Ωράριο εξαντλητικό, χωρίς ρεπό, χωρίς δικαιώματα. Μόνο δουλειά, δουλειά, δουλειά. Και οι ξενοδόχοι αυγαταίνουν τα κέρδη τους, ασφαλώς και δεν αυξάνεται η φορολόγησή τους, όμως, αν συμβεί κάποια πανδημία, το κράτος σπεύδει να τους χρηματοδοτήσει, καθώς «δεν πρέπει να μείνει πίσω και στενοχωρημένη η βαριά βιομηχανία της χώρας»… Οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες καλύπτουν σχεδόν όλα τα νησιά. Είναι η περίοδος που ενεργοποιούνται και οι εσωτερικές συνδέσεις που την υπόλοιπη περίοδο καλύπτουν τα πλοία της «άγονης γραμμής». Και εδώ, για μια ακόμη φορά, αξίζει να τονιστεί πως μια νησιωτική χώρα όπως η Ελλάδα, με την πρώτη ναυτιλία στον κόσμο, έχει «άγονες γραμμές»! Για τις οποίες επιδοτούνται αδρά οι εφοπλιστές, που έχουν 43 φοροαπαλλαγές και φορολογούνται εθελοντικά! Μόλις σβήσουν τα φώτα και οι προβολείς του τουρισμού, προβάλλει αμείλικτη η πραγματικότητα. Αυτή που βιώνουν οι μόνιμοι κάτοικοι των νησιών, καθώς και οι στρατιωτικοί, φαντάροι, υπαξιωματικοί και αξιωματικοί. Είναι η ώρα που αποκαλύπτονται η γύμνια και η επιλεκτική αδιαφορία της εκάστοτε κυβέρνησης. Τα προβλήματα κάθε χρόνο γίνονται και μεγαλύτερα, καθώς σε αυτά των προηγούμενων ετών προστίθενται και του τρέχοντος έτους. Με δεδομένη τη θέση της κυβέρνησης και των λοιπών αστικών κομμάτων, για υποστελέχωση όλων των υπηρεσιών και συνεχή υποβάθμιση του δημόσιου τομέα. Στα Δωδεκάνησα υπάρχουν νοσοκομεία σε Ρόδο, Κω, Κάρπαθο, Κάλυμνο, Λέρο και Κέντρα Υγείας στα υπόλοιπα νησιά. Οπως προαναφέρθηκε, η υποστελέχωση αποτελεί το τεράστιο πρόβλημα των δομών Υγείας, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να υποχρεώνονται να μεταβαίνουν από νησί σε νησί ή ακόμη και στην Αθήνα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε έξοδα. Δεδομένης της ακρίβειας που μαστίζει τα νοικοκυριά, εύκολα γίνεται αντιληπτό πως οι νησιώτες βρίσκονται σε ολοένα και δυσχερέστερη θέση. Η υποστελέχωση των νοσοκομείων και των ΚΥ έχει οδηγήσει στην οριακή λειτουργία τους. Ιατροί και νοσηλευτές δίνουν και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών τους για την καλύτερη δυνατή εξυπηρέτηση του λαού, όμως αυτό δεν αρκεί. Στο Νοσοκομείο της Κω, πατρίδας του Ιπποκράτη και πατέρα της Ιατρικής, δεν υπάρχει παθολόγος. Στο Βόρειο Συγκρότημα των Δωδεκανήσων (Κως, Κάλυμνος, Λέρος, Πάτμος, Λειψοί), […]

[gregory-enot]

Θα σε θυμίζουν πάντα τα απλά,

Τα πάντα σε θυμίζουν.

Οχι 2 καφετέριες και 1 σταθμός

Σε κάθε γωνία σε αισθάνομαι..