#κανονικόπλαίσιο

[eli-kittim]

Ο Χριστός είναι Έλληνας

Από τον συγγραφέα Ελι Κιτίμ

——-

Στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους ο Ιησούς απεικονίζεται ως Εθνικός (μη Εβραίος). Μία από αυτές τις απεικονίσεις βρίσκεται στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου (4.15-16), το οποίο μας λέει ότι ο Ιησούς δεν προέρχεται από τη Βασιλεία του Ιούδα (από Εβραίους) αλλά από την περιοχή της Γαλιλαίας (από Εθνικούς, βλ. Λουκά 1.26). Εκτός αυτού, στο κείμενο του Ιωάννη 8.48 οι Εβραίοι ονομάζουν τον Ιησού κατηγορηματικά ως «Σαμαρείτη» (δηλ. εθνικό) προκειμένου να αποδείξουν ότι δεν είναι Εβραίος.

Η διαίρεση των ανθρώπων έναντι του Ιησού επειδή δεν προέρχεται από τη Βηθλεέμ των Εβραίων αλλά από τη Γαλιλαία των Εθνών τονίζεται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη (7.41-43):

ἄλλοι ἔλεγον · Οὗτός ἐστιν ὁ χριστός · οἱ δὲ

ἔλεγον· Μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ χριστὸς

ἔρχεται; οὐχ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ

σπέρματος Δαυὶδ, καὶ ἀπὸ Βηθλέεμ τῆς

κώμης ὅπου ἦν Δαυὶδ, ἔρχεται ὁ χριστός;

σχίσμα οὖν ἐγένετο ἐν τῷ ὄχλῳ ⸃ δι’ αὐτόν.

Ο Ιησούς αψηφά τις εβραϊκές μεσσιανικές προσδοκίες:

ἐραύνησον καὶ ἴδε ὅτι ἐκ τῆς Γαλιλαίας

προφήτης ⸃ οὐκ ἐγείρεται (Κατά Ιωάννην

Ευαγγέλιο 7.52, βλ. Ματθαίος 4.15-16).

——-

Εξάλλου, τα περισσότερα βιβλία της Καινής Διαθήκης γράφτηκαν στην Ελλάδα: Ρωμαίοι, Α΄ και Β' Κορίνθιοι, Γαλάτες, Α΄ και Β΄ Θεσσαλονικείς, Α΄ Τιμόθεος, Τίτος, και το βιβλίο της Αποκάλυψης. Κανένα από τα βιβλία της Καινής Διαθήκης δεν γράφτηκε στην Παλαιστίνη. Και οι περισσότερες επιστολές απευθύνονται σε ελληνικές κοινότητες: Α΄ Κορινθίους, Β΄ Κορινθίους, Φιλιππησίους, Α΄ Θεσσαλονικείς και Β΄ Θεσσαλονικείς!

Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι όταν οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης παραθέτουν από την Παλαιά Διαθήκη, συχνά παραθέτουν από την ελληνική μετάφραση των εβδομήκοντα και όχι από τα αυθεντικά εβραϊκά γραπτά (ακαδημαϊκή συναίνεση). Αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης δεν ήταν εξοικειωμένοι με την εβραϊκή γλώσσα. Αυτό δείχνει ότι οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης μάλλον δεν ήταν Εβραίοι αλλά Έλληνες, δεδομένου ότι χειρίζονταν άριστα την ελληνική γλώσσα. Και οι μελετητές μας λένε ότι οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης έγραφαν από διαφορετικά μέρη του κόσμου και όχι από την Παλαιστίνη.

——-

Και γιατί οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης δεν ολοκλήρωσαν την αφήγηση του Θεού στα Εβραϊκά; Υπάρχει καλύτερος τρόπος να πείσει κανείς τους Εβραίους ότι ο Ιησούς είναι η μεσσιανική εκπλήρωση της Εβραϊκής Γραφής από το να το γράψει στην εβραϊκή γλώσσα; Αλλά δεν το έκαναν! Ο λόγος είναι ο Ιησούς. Προφανώς δεν είναι Εβραίος αλλά Έλληνας! Έτσι η αφήγηση πρέπει να γραφτεί στα ελληνικά για να αντικατοπτρίζει τον έλληνα πρωταγωνιστή. Γι 'αυτό ακριβώς η Καινή Διαθήκη γράφτηκε στα Ελληνικά, όχι στα Εβραϊκά. Επιπλέον, εάν ο Χριστός ήταν Εβραίος θα έλεγε ότι είμαι τό Άλεφ και τό Ταβ. Αντ 'αυτού, ο Χριστός χρησιμοποιεί ελληνικά γράμματα για να ορίσει το θεϊκό «Εγώ ειμί»:

Ἐγώ εἰμι τὸ Ἄλφα καὶ τὸ Ὦ (Αποκάλυψη

1:8).

Άλλωστε είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι το εβραϊκό όνομα του Θεού (Γιαχβέ, που προφέρεται ως Ιεχωβά ή Γιαχβά) είναι επίσης το εβραϊκό όνομα για την Ελλάδα (Γιαβαν, βλ. Ιώσηπος Αρχαιολογία Βιβλ. 1, κεφ. 6). Αυτή η προφορική συμφωνία δεν είναι συμπτωματική. Υπάρχουν περαιτέρω στοιχεία σχετικά με το ελληνικό όνομα του Θεού. Σε μερικά σπάνια χειρόγραφα των εβδομήκοντα το τετραγράμματον μεταφράζεται ως *Ιαω* (γνωστό ως ελληνικό τρίγραμμα). Δηλαδή το θεϊκό όνομα Γιαχβά μετατρέπεται στην Κοινή Ελληνική ως Ιαω (βλ. π.χ. Λευ. 4.27 το χειρόγραφο των εβδομήκοντα [LXX] 4Q120). Αυτό το θραύσμα προέρχεται από τα Χειρόγραφα της Νεκρής Θάλασσας, που βρέθηκαν στο Κουμράν, και χρονολογείται από τον 1ο π.Χ. αιώνα.

Αυτό που έχει πολύ ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι το όνομα Ιαω φαίνεται να αντιπροσωπεύει τους Αρχαίους Έλληνες (γνωστούς ως ΙΑΩΝΕΣ), οι πρώτες λογοτεχνικές εικονογραφήσεις των οποίων βρίσκονται στα έπη του Ομήρου (Ἰάονες) και επίσης στα έργα του Ησιόδου (Ἰάων). Σχεδόν όλοι οι μελετητές της Βίβλου συμφωνούν ότι το εβραϊκό όνομα Γιαβάν αντιπροσωπεύει τους Ιάωνες, δηλαδή τους αρχαίους Έλληνες. Εξάλλου, ανεξάρτητες βεβαιώσεις προέρχονται από τα Πατερικά γραπτά για το Τετραγράμματο. Σύμφωνα με την Καθολική Εγκυκλοπαίδεια (1910) και Μπ. Ντ. Έρντμανς: Ο Διόδωρος ο Σικελός (1ος αιώνας π.Χ.) μεταφράζει το όνομα του Θεού ως Ἰαῶ. Ο Ειρηναίος (π. περ. 202) αναφέρει ότι οι Βαλεντινιανοί χρησιμοποιούν το θεϊκό όνομα Ἰαῶ. Ο Ωριγένης Αλεξανδρείας (π. περ. 254) γράφει Ἰαώ. Ο Θεοδώρητος του Κύρου (393 – περ. 458) γράφει επίσης Ἰαώ. Επομένως, το μυστικό όνομα του Θεού τόσο στην Μετάφραση των Εβδομήκοντα όσο και στην Εβραϊκή Βίβλο φαίνεται να αντιπροσωπεύει την Ελλάδα! Για αυτό και ο Ιωάννης ο Θεολόγος δεν βρίσκεται τυχαία στην Ελλάδα. Είναι εκεί επειδή το κείμενο του έχει να κάνει με την αποκάλυψη του Ιησού και τον λόγο του Θεού:

Ἐγὼ Ἰωάννης . . . ἐγενόμην ἐν τῇ νήσῳ τῇ

καλουμένῃ Πάτμῳ διὰ τὸν λόγον τοῦ θεοῦ

καὶ τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ (Αποκάλυψη 1.9).

——-