#και καταψύξεως

[stigmography]

ανθολόγιο πόλεων Ξύπνησε με τα μάτια πρησμένα από το μεταμεσονύκτιο αστικό υπερθέαμα που παρακολουθούσε στη σκηνή του τόπου όπου γεννήθηκε. Φθινόπωριαζε σίγα-σιγά και η πόλη έπρεπε να ξεφορτωθεί όλες τις καλοκαιρινές μνήμες, βγάζοντας φυλλοβόλες κραυγές μνημονικής υγρασίας από τα ξεδοντιασμένα παλαιά της παράθυρα και εισπνέοντας σταδιακά χειμερινό αέρα καταψύξεως. Το μόνο που έμενε ήταν να περιμένει μέχρι την εαρινή ισημερία -όταν τα σελοφάν του χιονιά θα αρχίσουν να πέφτουν, αποκαλύπτοντας τη νέα θερινή πόλη- και να συμφιλιωθεί με τα αποξηραμένα  ερείπια που θα κουβαλούσε στα μάτια του για μια ακόμη χρονιά.

---

anthology of cities He woke up with his eyes swollen because of the midnight urban spectacle he watched on the stage of his birthplace. The autumn was coming and the city had to cast off all the summer memories in the form of humid deciduous cries. The inhalation of freezing air was about to begin. All that was left was to wait until the Spring Equinox -when the snow cellophanes would begin to fall in order to reveal the new summer city- and to get used to the new dried ruins that his eyes had to carry for another year.