#ενεργειακή κρίση
Explore tagged Tumblr posts
Text
Fortune Greece: Πόσο η ενεργειακή κρίση επηρεάζει την επιχειρηματικότητα
Εστιάζοντας στο ενεργειακό κόστος ο κ. Ομράν επικεφαλής EU-Greek Practice της DLA Piper, αναφέρθηκε στους λόγους που παρατηρούνται αυξημένες μέσες τιμές από τον περασμένο Μάρτιο στην Ελλάδα.
Ενέργεια, οικονομία και επιχειρηματικότητα βρέθηκαν, μεταξύ άλλων, στο επίκεντρο συζήτησης του Ορέστη Ομράν δικηγόρου, επικεφαλής EU-Greek Practice της DLA Piper και του Παύλου Ευθυμίου, γενικού διευθυντή της Ένωσης Ελλήνων Επιχειρηματιών που πραγματοποιήθηκε από το Fortune Greece.
Εστιάζοντας στο ενεργειακό κόστος ο κ. Ομράν αναφέρθηκε στους λόγους που παρατηρούνται αυξημένες μέσες τιμές από τον περασμένο Μάρτιο στην Ελλάδα τονίζοντας ότι μπορούν να αποδοθούν σε μια σειρά λόγους όπως η υπερεξάρτηση από τις εισαγωγές, ο μεγάλος διεθνής ανταγωνισμός για την εξασφάλιση φορτίων από εναλλακτικούς παρόχους, οι υψηλοί φόροι και τα τέλη που προστίθενται στα τιμολόγια των καταναλωτών κ.ά. Σημείωσε ωστόσο ότι ενώ το κόστος της ενέργειας μειώνεται, λόγω των μέτρων που λαμβάνονται όπως οι επιδοτήσεις στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος, το κόστος των τροφίμων παραμένει υψηλό. «Έχουμε μια αύξηση της τάξεως του 16% μεσοσταθμικά των βασικών καταναλωτικών προϊόντων που χρειάζεται μια οικογένεια ενώ την ίδια στιγμή το κόστος της ενέργειας παραμένει σχετικώς χαμηλό. Αυτό πρέπει να διορθωθεί γιατί καταλήγουμε σε αδικίες και κοινωνικές εντάσεις» υπογράμμισε.
Τόνισε επίσης, ότι είναι απαραίτητες πολιτικές που θα προστατεύουν τους ευάλωτους καταναλωτές, θα προβλέπουν ενεργειακή ευελιξία για τις επιχειρήσεις, θα εξασφαλίζουν τη συνδεσιμότητα με το σύστημα των μεγάλων έργων ΑΠΕ και θα ενισχύουν τον διεθνή ρόλο της χώρας στη μεταφορά ενέργειας προς όφελος των πολιτών. Αναφερόμενος στην επόμενη μέρα της ενέργειας στη χώρα σημείωσε ότι η γρήγορη διείσδυση των ΑΠΕ στο μείγμα του ενεργειακού εφοδιασμού θα φέρει σημαντικά οφέλη. Ωστόσο, αναγκαία προϋπόθεση είναι να ξεκαθαρίσει το ρυθμιστικό τοπίο και να διευκολυνθεί η σύνδεση στο σύστημα των έργων ΑΠΕ.
Σε ό,τι αφορά στην οικονομία, ο κ. Ευθυμίου, επεσήμανε ότι επιβαρύνεται από το κόστος της ενέργειας και «τρέχει» με υψηλό πληθωρισμό, τα επιτόκια ανεβαίνουν και οι ειδικοί προβλέπουν ότι τα επόμενα δύο χρόνια δεν θα είναι εύκολα. Από την πλευρά, του ο κ. Ομράν συμφώνησε ότι ο πληθωρισμός είναι υψηλός ωστόσο εκτίμησε ότι το 2023 θα υπάρξουν πιέσεις προς τα κάτω. Στο δύσκολο αυτό περιβάλλον οι επιχειρήσεις, σύμφωνα με τους ομιλητές, βρίσκονται μπροστά σε αυξημένα κόστη και καλούνται να αντιμετωπίσουν νέες προκλήσεις όπως η εύρεση εργατικού δυναμικού με εξειδικευμένες δεξιότητες. Παράλληλα, καλούνται να ενισχύσουν περαιτέρω την εξωστρέφειά τους. «Η ελληνική οικονομία πρέπει να διεθνοποιηθεί και αυτό θα ξεκινήσει από τις επιχειρήσεις» υπογράμμισε ο κ. Ομράν.
Αξιοσημείωτη είναι η δυναμική που επιδεικνύει το οικοσύστημα των νεοφυών (startups) επιχειρήσεων στην Ελλάδα, όπως ανέφερε ο κ. Ευθυμίου με ε��χώριους και διεθνείς επενδυτές να δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης. Συγκεκριμένα, όπως είπε, «μέσα σε δώδεκα χρόνια έχει κάνει ένα μικρό θαύμα στην Ελλάδα. Το 2010 υπήρχαν ελάχιστες startup στη χώρα και σήμερα ξεπερνούν τις 2.500». Πρόσθεσε μάλιστα ότι οι ελληνικές startups το 2021 έσπασαν ρεκόρ αντλώντας 4,5 δισ. δολ.
Πηγή άρθρου: Fortune Greece: Πόσο η ενεργειακή κρίση επηρεάζει την επιχειρηματικότητα
0 notes
Text
Με αρκετούς διεθνείς δείκτες – σηματωρούς της παγκόσμιας τάσης στα χρηματιστήρια όπως S&P 500, Nasdaq και DAX, να έχουν εξαιρετική εικόνα και στο ξεκίνημα του Δεκεμβρίου με διαρκή ιστορικά υψηλά, το ελληνικό χρηματιστήριο παρουσιάζει επίσης βελτιωμένη εικόνα το νέο μήνα, έχοντας κινηθεί ανοδικά και στις τρεις έως τώρα συνεδριάσεις. - Τριήμερο τραπεζικό ράλι +8,30% στο Χρηματιστήριο - Ισχυρός ξανά ο τζίρος έφ��ασε στα 145,2 εκατ. ευρώ με τα 77 εκατ. στις τράπεζες - Σε ιστορικά υψηλά DAX, S&P 500 και Nasdaq - Κέρδη 10% στην πρεμιέρα των νέων μετοχών για την Attica Bank - Αύξηση των συναλλαγών μετά το deal της Τέρνα Ενεργειακή Πιο συγκεκριμένα, ο Γενικός Δείκτης κερδίζει το πρώτο τριήμερο του Δεκέμβρη σε ποσοστό 3,11%, έχοντας οδηγό και μπροστάρη τον τραπεζικό κλάδο που ενισχύεται κατά 8,30% το ίδιο διάστη��α, τραβώντας όλη την αγορά υψηλότερα. Διεθνώς, το κλίμα είναι κάτι παραπάνω από άριστο, με τις αγορές να συνεχίζουν να κινούνται εν πολλοίς ερήμην της πραγματικής οικονομίας, των γεωπολιτικών εξελίξεων και της πολιτικής κρίσης σε διάφορα κράτη. Μετά τα χθεσινά ιστορικά υψηλά, σήμερα συνεχίζουν σε νέα ρεκόρ όλων των εποχών δείκτες όπως S&P 500 και Nasdaq, ενώ ο γερμανικός DAX, μετά το χθεσινό κλείσιμο πάνω από τις 20.000 μονάδες για πρώτη φορά στα χρονικά, σήμερα έχει ξεπεράσει και τις 20.200 μονάδες με νέα άνοδο κοντά στο 1%. Και όλα αυτά, παρά τα τεράστια προβλήματα της γερμανικής οικονομίας και την πρόσφατη πολιτική κρίση στη χώρα. Σε ό,τι αφορά το Χ.Α., παρουσιάζει βελτιωμένο προφίλ αυτές τις ημέρες καθώς η διάψευση του πρωθυπουργού ότι επίκειται έκτακτη εισφορά στις τράπεζες ή σε άλλους κλάδους, έφερε ευφορία στους επενδυτές, αλλάζοντας τα δεδομένα. Μάλιστα, υπάρχει και σημαντική κλιμάκωση στην αξία συναλλαγών, καθώς την περασμένη Δευτέρα διαμορφώθηκε στα 125,77 εκατ. ευρώ, την Τρίτη έφτασε στα 137,86 εκατ. και σήμερα ξεπέρασε τα 145 εκατ. ευρώ με πάνω από το 50% στις τράπεζες. Αύξηση των συναλλαγών μετά το deal της Τέρνα Ενεργειακή Φαίνεται πως ένα μέρος της μεγάλης ρευστότητας που ήρθε στην αγορά από το deal της Τέρνα Ενεργειακή με τη Masdar, επιστρέφει στην αγορά με επανατοποθετήσεις σε άλλες μετοχές, αναβαθμίζοντας όλο το οικοσύστημα. Άλλωστε, ξέχωρα από τα όποια επιμέρους προβλήματα που επέδρασαν αρνητικά στο Χ.Α., όπως η πρόσφατη πολιτική κρίση στη Ν.Δ. λόγω της διαγραφής Σαμαρά, η αλήθεια είναι ότι οι αποτιμήσεις παραμένουν ελκυστικές, τα αποτελέσματα 9μήνου ήταν τα καλύτερα ιστορικά, ενώ η οικονομία, ασχέτως με την εγχώρια πολιτικοοικονομική μιζέρια, σύμφωνα με οργανισμούς παγκοσμίου κύρους, όπως ΟΟΣΑ, Κομισιόν και ΔΝΤ πάει πολύ καλά. Η χώρα παρουσιάζει πλεονάσματα όλα τα τελευταία χρόνια, η κυβέρνηση πετυχαίνει να αυξάνει τα έσοδα χτυπώντας αποτελεσματικά τη φοροδιαφυγή κυρίως λόγω της επικράτησης των ηλεκτρονικών συναλλαγών μετά τον Covid-19, ενώ το ΑΕΠ από το 2020 έως σήμερα έχει ενισχυθεί κοντά στο 20%, περιορίζοντας αργά αλλά σταθερά το μεγάλο gap με το χρέος. Μέσα σε αυτό το τοπίο, η αγορά θα μπορούσε να κάνει κίνηση προς τις 1.480 ή και τις 1.500 μονάδες σταδιακά, επίπεδα που είχε δει τον περασμένο Μάιο όμως έκτοτε κινήθηκε χαμηλότερα εγκλωβισμένη στην εσωστρέφεια μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών αλλά και το «χτύπημα» στα κέρδη των διυλιστηρίων που έσπειραν το… ζιζάν��ο στην αγορά ότι κάτι τέτοιο θα γίνει και στις τράπεζες. Η αγορά Το Χρηματιστήριο, μετά τη μεγάλη πτώση -4,77% τον Οκτώβριο και την ήπια άνοδο σε ποσοστό 0,86% το Νοέμβριο, ξεκίνησε καλά τον τελευταίο μήνα του χρόνου, πετυχαίνοντας τη Δευτέρα τη μεγαλύτερη άνοδο των τελευταίων 13 μηνών (+2,21%) κλείνοντας στις 1.424,33 μονάδες, την Τρίτη ενισχύθηκε κατά 0,34% με κλείσιμο στις 1.429,22 μονάδες, ενώ σήμερα Τετάρτη έκλεισε με άνοδο 0,53% στις 1.436,79 μονάδες. Πρόκειται για υψηλό ενάμιση μήνα, καθώς σε αυτά τα επίπεδα είχε να βρεθεί από τις 21 Οκτωβρίου. Αν η αγορά κρατήσει την περιοχή των 1.430 μονάδων, τότε θα επιχειρηθεί κίνηση προς τη ζώνη των 1.450 – 1.455 μονάδων αρχικά. Ο τραπεζικός κλάδος πρωταγωνίστησε και σήμερα με τον κλαδικό δείκτη να κερδίζει 1,62% στις 1.244,63 μονάδες, ο FTSE της υψηλής κεφαλαιοποίησης σημείωσε άνοδο 0,63% στις 3.490,76 μονάδες, ενώ ο Mid Cap ενισχύθηκε κατά 0,43% στις 2.272,70 μονάδες. Από τα 145,2 εκατ. ευρώ του τζίρου, τα 76,9 εκατ. ευρώ έγιναν στις τράπεζες, με την Εθνική να διακινεί 29,23 εκατ. ευρώ, τη Eurobank 22,73 εκατ., την Πειραιώς 14,41 εκατ. και την Alpha Bank 10,19 εκατ. ευρώ. Ισχυρές συναλλαγές έκαναν και η Metlen με 9,89 εκατ., ο ΟΤΕ με 7,47 εκατ. και η Τέρνα Ενεργειακή με 6,34 εκατ. ευρώ. Η Πειραιώς ενισχύθηκε κατά 3,82%, η Eurobank +2,47%, η Alpha Bank +1,03%, ενώ η Εθνική έκλεισε αμετάβλητη. Στον υπόλοιπο FTSE 25, ράλι +2,71% με επάνοδο πάνω από τα 9 ευρώ έκανε η Cenergy Holdings, στο +2,35% η Motor Oil, ενώ άνω του 1% κέρδισαν οι ΟΠΑΠ και Viohalco. Στον αντίποδα, απώλειες άνω του 1% είχαν οι ΟΤΕ και Metlen. Στο +10% η Attica Bank Σήμερα είχαμε και την εισαγωγή των νέων μετοχών της Attica Bank που προέκυψαν από την μετατροπή των warrants κατά τη διαδικασία της αύξησης κεφαλαίου. Εισήχθησαν 1.257.995.354 νέες μετοχές με τη μετοχή να κλείνει με άνοδο 10% διακινώντας τζίρο 2,5 εκατ. ευρώ, ενώ έκλεισε στα 0,5940 ευρώ. Η κεφαλαιοποίηση της τράπεζας διαμορφώθηκε στα 961 εκατ. ευρώ, ενώ πλέον το σύνολο των εισηγμένων μετοχών της ανέρχεται στις 1.617.995.358. Στο σύνολο της αγοράς, οι μετοχές που ενισχύθηκαν ήταν διπλάσιες όσων υποχώρησαν, με το συσχετισμό στις 69 και 31 αντίστοιχα. Read the full article
0 notes
Text
Ρεύμα: Γιατί εκτοξεύονται οι τιμές
Στο ηλεκτρικό ρεύμα κατεγράφη αύξηση ύψους 50% μέσα σε έναν μήνα, ενώ, τετραπλάσια είναι η κατανάλωση φυσικού αερίου, που εξαντλείται με ραγδαίους ρυθμούς. Η ενεργειακή κρίση επανέρχεται δυναμικά στην Ευρώπη, με τις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος να αυξάνονται ραγδαία, κυρίως στα Βαλκάνια και στην Ελλάδα. Ειδικοί επιστήμονες αναλύουν στο Βήμα της Κυριακής τις αιτίες της αύξησης και τις δομικές…
0 notes
Text
0 notes
Text
Πετρέλαιο θέρμανσης: Ποιοι δικαιούνται το επίδομα – Πρεμιέρα με χαμηλότερες τιμές και επιδοτήσεις
Με την έναρξη της διάθεσης του πετρελαίου θέρμανσης στις 15 Οκτωβρίου, οι πρώτες εκτιμήσεις δείχνουν ότι οι τιμές φέτος θα είναι χαμηλότερες σε σχέση με την περσινή περίοδο. Η αναμενόμενη πτώση της τιμής δημιουργεί αισιοδοξία για τους καταναλωτές, ειδικά σε μια περίοδο που η ενεργειακή κρίση έχει επηρεάσει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Παράλληλα, η κυβέρνηση αναμένεται να συνεχίσει τη…
0 notes
Text
Λειψυδρία: Ένα SOS που εκπέμπεται χρόνια - Η διπλή πρόκληση εντός και εκτός συνόρων
Όταν λέγαμε κλιματική κρίση πρώτα έρχονταν στο μυαλό το ενεργειακό μέτωπο που ακόμη μαίνεται (όπως φαίνεται και από τους λογαριασμούς ρεύματος) αλλά και οι φυσικές καταστροφές (πυρκαγιές, πλημμύρες και τα πολλά άλλα δεινά που γίνονται όλο και πιο έντονα και επικίνδυνα). Τα παραπάνω μέτωπα έρχονται ακόμη πρώτα ως προτεραιότητα όχι μόνο στην σκέψη αλλά και στην «τσέπη» της ΕΕ, στον κουμπαρά των κονδυλίων που διανέμει (πχ ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης). Και τούτο γιατί προφανώς χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης, αλλά και γιατί αφορούν στο σύνολο των κρατών της ΕΕ.
Ωστόσο, ένα άλλο οξύτατο μέτωπο της κλιματικής κρίσης, που επίσης έχει φτάσει εδώ και χρόνια στην Ελλάδα, είναι αυτό της λειψυδρίας. Είναι μάλιστα ένα μέτωπο με πολλαπλή σημασία αφού είναι μία δυνάμει αιτία των παραπάνω φυσικών καταστροφών (πλημμύρες, πυρκαγιές), αλλά και έχει άμεση σχέση με την ενεργειακή μετάβαση σε ΑΠΕ. Καθιστά εξαιρετικά φλέγον το ζήτημα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων.
Προς το παρόν όμως τα σήματα κινδύνου για λειψυδρία είναι ορατά κυρίως στον Νότο της ΕΕ. Οι κραυγές αγωνίας από τις περιοχές και από τους κλάδους που ήδη πλήττονται ��εταφέρουν ένα πρόβλημα που έβραζε εδώ και χρόνια, στην Ελλάδα και σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου.
Τα στοιχεία της Κομισιόν δείχνουν πως η λειψυδρία είναι πιο συχνή στη Νότια Ευρώπη, όπου περίπου το 30% του πληθυσμού της ζει σε περιοχές με μόνιμο πρόβλημα και το 70% του πληθυσμού ζει σε περιοχές με εποχικές πιέσεις κατά τη διάρκεια των θερινών μηνών ου καλοκαιριού. Το πιο μεγάλο πρόβλημα το έχει η Κύπρος, μετά η Μάλτα και μετά η Ελλάδα….
Τα παραπάνω στοιχεία είναι από την φετινή Έκθεση Συνοχής της ΕΕ, αλλά αποτυπώνουν τα δεδομένα του 2019. Το πρόβλημα λοιπόν είναι γνωστό, το σήμα κινδύνου εκπέμπεται εδώ και χρόνια και η Ελλάδα το «παλεύει» με τα κονδύλια που της δίνουν. Η κατανομή στον τομέα «ύδατα» δεν είναι πλουσιοπάροχη, αφού είπαμε η ΕΕ δίνει έμφαση κυρίως στην ενέργεια όταν μιλά για κλιματική κρίση/μετάβαση.
Η Ελλάδα λοιπόν πρέπει, τα λεφτά που της δίνουν, αφενός να τα αξιοποιήσει πλήρως (κάτι που είναι από μόνο του ένα μεγάλο στοίχημα γιατί πολλά πρέπει να διατεθούν από τις περιφέρειες και από τους αρμόδιους φορείς) και αφετέρου να διεκδικήσει επιπλέον χρηματοδότηση, δηλαδή πρόσθετα κονδύλια από την ΕΕ. Γιατί τα λεφτά δεν φτάνουν να καλύψουν τις πολύ μεγάλες ανάγκες.
Ποια είναι η εθνική στρατηγική; Στα έγγραφα για τον σχεδιασμό για το ΕΣΠΑ που τώρα τρέχει αναφέρεται ενδεικτικά για το πρόβλημα πως «στον τομέα των της διαχείρισης των υδάτινων πόρων «παρατηρούνται υψηλά ποσοστά διαρροών των υφιστάμενων δικτύων ύδρευσης, απαιτούνται επενδύσεις και δράσεις διαχείρισης για την πλήρη εφαρμογή των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών. Απαιτείται επίσης η βελτίωση της κατάστασης πολλών επιφανειακών και υπόγειων υδάτινων συστημάτων, η διακρατική συνεργασία για τις διασυνοριακές λεκάνες απορροής ποταμών και η εξειδίκευση και εφαρμογή των μέτρων της Θαλάσσιας Στρατηγικής. Σημαντικές είναι οι ανάγκες διαχείρισης λυμάτων καθώς και η υιοθέτηση ενός σύγχρονου νομοθετικού πλαισίου διαχείριση της ιλύος και επάρκειας/ποιότητας πόσιμου νερού σε νησιωτικές και δυσπρόσιτες περιοχές, αλλά και η ολοκλήρωση παρεμβάσεων έναντι διάβρωσης του αιγιαλού. Παράλληλα, είναι σημαντικό να ενδυναμωθούν και να υποστηριχθούν κατάλληλα οι φορείς σχεδιασμού, υλοποίησης και διαχείρισης και λειτουργίας των έργων υποδομής».
Με άλλα λόγια, όπως και στην ενεργειακή μετάβαση, έτσι και στο πεδίο των υδάτων η Ελλάδα έχει πολλές ανάγκες (και λόγω των παλαιών και ανεπαρκών δικτύων και της αποσπασματικής διαχείρισης που γίνεται, αλλά και λόγω των νέων προκλήσεων) και πρέπει να κλείσει πολλά μέτωπα. Ο λόγος για μέτωπα που ��κτείνονται από τις υποδομές έως και τη διπλωματία υδάτων με τα Βαλκάνια.
Οι ανάγκες αυτές πλέον δεν είναι «θεωρητικές», η κρίση είναι εδώ. Είναι οξύτατη και δεν αφορά μόνο στην αγροτική παραγωγή και στον τουρισμό, αλλά συνολικά στην ελληνική κοινωνία και οικονομία. Άλλωστε το νερό είναι ΤΟ βασικό αγαθό.
Το θέμα των υδάτινων πόρων πρέπει να γίνει κεντρικό ζήτημα σε εγχώριο αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο. Εγχωρίως με μία στρατηγική η οποία θα πρέπει να επικαιροποιηθεί, να ενισχυθεί (θεσμικά και χρηματοδοτικά), αλλά και να διασφαλισθεί πως θα πετύχει στην πράξη. Σε επίπεδο ΕΕ με ισχυρή θέση στην μάχη για το τι θα γίνει μετά το 2026 στα κονδύλια και στις δυνατότητες που θα έχουν τα κράτη στα χέρια τους για να αντιμετωπίσουν μία κρίση λειψυδρίας και ερημοποίησης που αφορά (προς το παρόν) κυρίως τον Νότο της Ευρώπης.
Πηγή άρθρου: Λειψυδρία: Ένα SOS που εκπέμπεται χρόνια - Η διπλή πρόκληση εντός και εκτός συνόρων
0 notes
Text
Λειψυδρία: Ένα SOS που εκπέμπεται χρόνια - Η διπλή πρόκληση εντός και εκτός συνόρων
Όταν λέγαμε κλιματική κρίση πρώτα έρχονταν στο μυαλό το ενεργειακό μέτωπο που ακόμη μαίνεται (όπως φαίνεται και από τους λογαριασμούς ρεύματος) αλλά και οι φυσικές καταστροφές (πυρκαγιές, πλημμύρες και τα πολλά άλλα δεινά που γίνονται όλο και πιο έντονα και επικίνδυνα). Τα παραπάνω μέτωπα έρχονται ακόμη πρώτα ως προτεραιότητα όχι μόνο στην σκέψη αλλά και στην «τσέπη» της ΕΕ, στον κουμπαρά των κονδυλίων που διανέμει (πχ ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης). Και τούτο γιατί προφανώς χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης, αλλά και γιατί αφορούν στο σύνολο των κρατών της ΕΕ.
Ωστόσο, ένα άλλο οξύτατο μέτωπο της κλιματικής κρίσης, που επίσης έχει φτάσει εδώ και χρόνια στην Ελλάδα, είναι αυτό της λειψυδρίας. Είναι μάλιστα ένα μέτωπο με πολλαπλή σημασία αφού είναι μία δυνάμει αιτία των παραπάνω φυσικών καταστροφών (πλημμύρες, πυρκαγιές), αλλά και έχει άμεση σχέση με την ενεργειακή μετάβαση σε ΑΠΕ. Καθιστά εξαιρετικά φλέγον το ζήτημα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων.
Προς το παρόν όμως τα σήματα κινδύνου για λειψυδρία είναι ορατά κυρίως στον Νότο της ΕΕ. Οι κραυγές αγωνίας από τις περιοχές και από τους κλάδους που ήδη πλήττονται μεταφέρουν ένα πρόβλημα που έβραζε εδώ και χρόνια, στην Ελλάδα και σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου.
Τα στοιχεία της Κομισιόν δείχνουν πως η λειψυδρία είναι πιο συχνή στη Νότια Ευρώπη, όπου περίπου το 30% του πληθυσμού της ζει σε περιοχές με μόνιμο πρόβλημα και το 70% του πληθυσμού ζει σε περιοχές με εποχικές πιέσεις κατά τη διάρκεια των θερινών μηνών ου καλοκαιριού. Το πιο μεγάλο πρόβλημα το έχει η Κύπρος, μετά η Μάλτα και μετά η Ελλάδα….
Τα παραπάνω στοιχεία είναι από την φετινή Έκθεση Συνοχής της ΕΕ, αλλά αποτυπώνουν τα δεδομένα του 2019. Το πρόβλημα λοιπόν είναι γνωστό, το σήμα κινδύνου εκπέμπεται εδώ και χρόνια και η Ελλάδα το «παλεύει» με τα κονδύλια που της δίνουν. Η κατανομή στον τομέα «ύδατα» δεν είναι πλουσιοπάροχη, αφού είπαμε η ΕΕ δίνει έμφαση κυρίως στην ενέργεια όταν μιλά για κλιματική κρίση/μετάβαση.
Η Ελλάδα λοιπόν πρέπει, τα λεφτά που της δίνουν, αφενός να τα αξιοποιήσει πλήρως (κάτι που είναι από μόνο του ένα μεγάλο στοίχημα γιατί πολλά πρέπει να διατεθούν από τις περιφέρειες και από τους αρμόδιους φορείς) και αφετέρου να διεκδικήσει επιπλέον χρηματοδότηση, δηλαδή πρόσθετα κονδύλια από την ΕΕ. Γιατί τα λεφτά δεν φτάνουν να καλύψουν τις πολύ μεγάλες ανάγκες.
Ποια είναι η εθνική στρατηγική; Στα έγγραφα για τον σχεδιασμό για το ΕΣΠΑ που τώρα τρέχει αναφέρεται ενδεικτικά για το πρόβλημα πως «στον τομέα των της διαχείρισης των υδάτινων πόρων «παρατηρούνται υψηλά ποσοστά διαρροών των υφιστάμενων δικτύων ύδρευσης, απαιτούνται επενδύσεις και δράσεις διαχείρισης για την πλήρη εφαρμογή των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών. Απαιτείται επίσης η βελτίωση της κατάστασης πολλών επιφανειακών και υπόγειων υδάτινων συστημάτων, η διακρατική συνεργασία για τις διασυνοριακές λεκάνες απορροής ποταμών και η εξειδίκευση και εφαρμογή των μέτρων της Θαλάσσιας Στρατηγικής. Σημαντικές είναι οι ανάγκες διαχείρισης λυμάτων καθώς και η υιοθέτηση ενός σύγχρονου νομοθετικού πλαισίου διαχείριση της ιλύος και επάρκειας/ποιότητας πόσιμου νερού σε νησιωτικές και δυσπρόσιτες περιοχές, αλλά και η ολοκλήρωση παρεμβάσεων έναντι διάβρωσης του αιγιαλού. Παράλληλα, είναι σημαντικό να ενδυναμωθούν και να υποστηριχθούν κατάλληλα οι φορείς σχεδιασμού, υλοποίησης και διαχείρισης και λειτουργίας των έργων υποδομής».
Με άλλα λόγια, όπως και στην ενεργειακή μετάβαση, έτσι και στο πεδίο των υδάτων η Ελλάδα έχει πολλές ανάγκες (και λόγω των παλαιών και ανεπαρκών δικτύων και της αποσπασματικής διαχείρισης που γίνεται, αλλά και λόγω των νέων προκλήσεων) και πρέπει να κλείσει πολλά μέτωπα. Ο λόγος για μέτωπα που εκτείνονται από τις υποδομές έως και τη διπλωματία υδάτων με τα Βαλκάνια.
Οι ανάγκες αυτές πλέον δεν είναι «θεωρητικές», η κρίση είναι εδώ. Είναι οξύτατη και δεν αφορά μόνο στην αγροτική παραγωγή και στον τουρισμό, αλλά συνολικά στην ελληνική κοινωνία και οικονομία. Άλλωστε το νερό είναι ΤΟ βασικό αγαθό.
Το θέμα των υδάτινων πόρων πρέπει να γίνει κεντρικό ζήτημα σε εγχώριο αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο. Εγχωρίως με μία στρατηγική η οποία θα πρέπει να επικαιροποιηθεί, να ενισχυθεί (θεσμικά και χρηματοδοτικά), αλλά και να διασφαλισθεί πως θα πετύχει στην πράξη. Σε επίπεδο ΕΕ με ισχυρή θέση στην μάχη για το τι θα γίνει μετά το 2026 στα κονδύλια και στις δυνατότητες που θα έχουν τα κράτη στα χέρια τους για να αντιμετωπίσουν μία κρίση λειψυδρίας και ερημοποίησης που αφορά (προς το παρόν) κυρίως τον Νότο της Ευρώπης.
Πηγή άρθρου: Λειψυδρία: Ένα SOS που εκπέμπεται χρόνια - Η διπλή πρόκληση εντός και εκτός συνόρων
0 notes
Text
Λειψυδρία: Ένα SOS που εκπέμπεται χρόνια - Η διπλή πρόκληση εντός και εκτός συνόρων
Όταν λέγαμε κλιματική κρίση πρώτα έρχονταν στο μυαλό το ενεργειακό μέτωπο που ακόμη μαίνεται (όπως φαίνεται και από τους λογαριασμούς ρεύματος) αλλά και οι φυσικές καταστροφές (πυρκαγιές, πλημμύρες και τα πολλά άλλα δεινά που γίνονται όλο και πιο έντονα και επικίνδυνα). Τα παραπάνω μέτωπα έρχονται ακόμη πρώτα ως προτεραιότητα όχι μόνο στην σκέψη αλλά και στην «τσέπη» της ΕΕ, στον κουμπαρά των κονδυλίων που διανέμει (πχ ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης). Και τούτο γιατί προφανώς χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης, αλλά και γιατί αφορούν στο σύνολο των κρατών της ΕΕ.
Ωστόσο, ένα άλλο οξύτατο μέτωπο της κλιματικής κρίσης, που επίσης έχει φτάσει εδώ και χρόνια στην Ελλάδα, είναι αυτό της λειψυδρίας. Είναι μάλιστα ένα μέτωπο με πολλαπλή σημασία αφού εί��αι μία δυνάμει αιτία των παραπάνω φυσικών καταστροφών (πλημμύρες, πυρκαγιές), αλλά και έχει άμεση σχέση με την ενεργειακή μετάβαση σε ΑΠΕ. Καθιστά εξαιρετικά φλέγον το ζήτημα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων.
Προς το παρόν όμως τα σήματα κινδύνου για λειψυδρία είναι ορατά κυρίως στον Νότο της ΕΕ. Οι κραυγές αγωνίας από τις περιοχές και από τους κλάδους που ήδη πλήττονται μεταφέρουν ένα πρόβλημα που έβραζε εδώ και χρόνια, στην Ελλάδα και σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου.
Τα στοιχεία της Κομισιόν δείχνουν πως η λειψυδρία είναι πιο συχνή στη Νότια Ευρώπη, όπου περίπου το 30% του πληθυσμού της ζει σε περιοχές με μόνιμο πρόβλημα και το 70% του πληθυσμού ζει σε περιοχές με εποχικές πιέσεις κατά τη διάρκεια των θερινών μηνών ου καλοκαιριού. Το πιο μεγάλο πρόβλημα το έχει η Κύπρος, μετά η Μάλτα και μετά η Ελλάδα….
Τα παραπάνω στοιχεία είναι από την φετινή Έκθεση Συνοχής της ΕΕ, αλλά αποτυπώνουν τα δεδομένα του 2019. Το πρόβλημα λοιπόν είναι γνωστό, το σήμα κινδύνου εκπέμπεται εδώ και χρόνια και η Ελλάδα το «παλεύει» με τα κονδύλια που της δίνουν. Η κατανομή στον τομέα «ύδατα» δεν είναι πλουσιοπάροχη, αφού είπαμε η ΕΕ δίνει έμφαση κυρίως στην ενέργεια όταν μιλά για κλιματική κρίση/μετάβαση.
Η Ελλάδα λοιπόν πρέπει, τα λεφτά που της δίνουν, αφενός να τα αξιοποιήσει πλήρως (κάτι που είναι από μόνο του ένα μεγάλο στοίχημα γιατί πολλά πρέπει να διατεθούν από τις περιφέρειες και από τους αρμόδιους φορείς) και αφετέρου να διεκδικήσει επιπλέον χρηματοδότηση, δηλαδή πρόσθετα κονδύλια από την ΕΕ. Γιατί τα λεφτά δεν φτάνουν να καλύψουν τις πολύ μεγάλες ανάγκες.
Ποια είναι η εθνική στρατηγική; Στα έγγραφα για τον σχεδιασμό για το ΕΣΠΑ που τώρα τρέχει αναφέρεται ενδεικτικά για το πρόβλημα πως «στον τομέα των της διαχείρισης των υδάτινων πόρων «παρατηρούνται υψηλά ποσοστά διαρροών των υφιστάμενων δικτύων ύδρευσης, απαιτούνται επενδύσεις και δράσεις διαχείρισης για την πλήρη εφαρμογή των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών. Απαιτείται επίσης η βελτίωση της κατάστασης πολλών επιφανειακών και υπόγειων υδάτινων συστημάτων, η διακρατική συνεργασία για τις διασυνοριακές λεκάνες απορροής ποταμών και η εξειδίκευση και εφαρμογή των μέτρων της Θαλάσσιας Στρατηγικής. Σημαντικές είναι οι ανάγκες διαχείρισης λυμάτων καθώς και η υιοθέτηση ενός σύγχρονου νομοθετικού πλαισίου διαχείριση της ιλύος και επάρκειας/ποιότητας πόσιμου νερού σε νησιωτικές και δυσπρόσιτες περιοχές, αλλά και η ολοκλήρωση παρεμβάσεων έναντι διάβρωσης του αιγιαλού. Παράλληλα, είναι σημαντικό να ενδυναμωθούν και να υποστηριχθούν κατάλληλα οι φορείς σχεδιασμού, υλοποίησης και διαχείρισης και λειτουργίας των έργων υποδομής».
Με άλλα λόγια, όπως και στην ενεργειακή μετάβαση, έτσι και στο πεδίο των υδάτων η Ελλάδα έχει πολλές ανάγκες (και λόγω των παλαιών και ανεπαρκών δικτύων και της αποσπασματικής διαχείρισης που γίνεται, αλλά και λόγω των νέων προκλήσεων) και πρέπει να κλείσει πολλά μέτωπα. Ο λόγος για μέτωπα που εκτείνονται από τις υποδομές έως και τη διπλωματία υδάτων με τα Βαλκάνια.
Οι ανάγκες αυτές πλέον δεν είναι «θεωρητικές», η κρίση είναι εδώ. Είναι οξύτατη και δεν αφορά μόνο στην αγροτική παραγωγή και στον τουρισμό, αλλά συνολικά στην ελληνική κοινωνία και οικονομία. Άλλωστε το νερό είναι ΤΟ βασικό αγαθό.
Το θέμα των υδάτινων πόρων πρέπει να γίνει κεντρικό ζήτημα σε εγχώριο αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο. Εγχωρίως με μία στρατηγική η οποία θα πρέπει να επικαιροποιηθεί, να ενισχυθεί (θεσμικά και χρηματοδοτικά), αλλά και να διασφαλισθεί πως θα πετύχει στην πράξη. Σε επίπεδο ΕΕ με ισχυρή θέση στην μάχη για το τι θα γίνει μετά το 2026 στα κονδύλια και στις δυνατότητες που θα έχουν τα κράτη στα χέρια τους για να αντιμετωπίσουν μία κρίση λειψυδρίας και ερημοποίησης που αφορά (προς το παρόν) κυρίως τον Νότο της Ευρώπης.
Πηγή άρθρου: Λειψυδρία: Ένα SOS που εκπέμπεται χρόνια - Η διπλή πρόκληση εντός και εκτός συνόρων
0 notes
Text
Λειψυδρία: Ένα SOS που εκπέμπεται χρόνια - Η διπλή πρόκληση εντός και εκτός συνόρων
Όταν λέγαμε κλιματική κρίση πρώτα έρχονταν στο μυαλό το ενεργειακό μέτωπο που ακόμη μαίνεται (όπως φαίνεται και από τους λογαριασμούς ρεύματος) αλλά και οι φυσικές καταστροφές (πυρκαγιές, πλημμύρες και τα πολλά άλλα δεινά που γίνονται όλο και πιο έντονα και επικίνδυνα). Τα παραπάνω μέτωπα έρχονται ακόμη πρώτα ως προτεραιότητα όχι μόνο στην σκέψη αλλά και στην «τσέπη» της ΕΕ, στον κουμπαρά των κονδυλίων που διανέμει (πχ ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης). Και τούτο γιατί προφανώς χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης, αλλά και γιατί αφορούν στο σύνολο των κρατών της ΕΕ.
Ωστόσο, ένα άλλο οξύτατο μέτωπο της κλιματικής κρίσης, που επίσης έχει φτάσει εδώ και χρόνια στην Ελλάδα, είναι αυτό της λειψυδρίας. Είναι μάλιστα ένα μέτωπο με πολλαπλή σημασία αφού είναι μία δυνάμει αιτία των παραπάνω φυσικών καταστροφών (πλημμύρες, πυρκαγιές), αλλά και έχει άμεση σχέση με την ενεργειακή μετάβαση σε ΑΠΕ. Καθιστά εξαιρετικά φλέγον το ζήτημα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων.
Προς το παρόν όμως τα σήματα κινδύνου για λειψυδρία είναι ορατά κυρίως στον Νότο της ΕΕ. Οι κραυγές αγωνίας από τις περιοχές και από τους κλάδους που ήδη πλήττονται μεταφέρουν ένα πρόβλημα που έβραζε εδώ και χρόνια, στην Ελλάδα και σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου.
Τα στοιχεία της Κομισιόν δείχνουν πως η λειψυδρία είναι πιο συχνή στη Νότια Ευρώπη, όπου περίπου το 30% του πληθυσμού της ζει σε περιοχές με μόνιμο πρόβλημα και το 70% του πληθυσμού ζει σε περιοχές με εποχικές πιέσεις κατά τη διάρκεια των θερινών μηνών ου καλοκαιριού. Το πιο μεγάλο πρόβλημα το έχει η Κύπρος, μετά η Μάλτα και μετά η Ελλάδα….
Τα παραπάνω στοιχεία είναι από την φετινή Έκθεση Συνοχής της ΕΕ, αλλά αποτυπώνουν τα δεδομένα του 2019. Το πρόβλημα λοιπόν είναι γνωστό, το σήμα κινδύνου εκπέμπεται εδώ και χρόνια και η Ελλάδα το «παλεύει» με τα κονδύλια που της δίνουν. Η κατανομή στον τομέα «ύδατα» δεν είναι πλουσιοπάροχη, αφού είπαμε η ΕΕ δίνει έμφαση κυρίως στην ενέργεια όταν μιλά για κλιματική κρίση/μετάβαση.
Η Ελλάδα λοιπόν πρέπει, τα λεφτά που της δίνουν, αφενός να τα αξιοποιήσει πλήρως (κάτι που είναι από μόνο του ένα μεγάλο στοίχημα γιατί πολλά πρέπει να διατεθούν από τις περιφέρειες και από τους αρμόδιους φορείς) και αφετέρου να διεκδικήσει επιπλέον χρηματοδότηση, δηλαδή πρόσθετα κονδύλια από την ΕΕ. Γιατί τα λεφτά δεν φτάνουν να καλύψουν τις πολύ μεγάλες ανάγκες.
Ποια είναι η εθνική στρατηγική; Στα έγγραφα για τον σχεδιασμό για το ΕΣΠΑ που τώρα τρέχει αναφέρεται ενδεικτικά για το πρόβλημα πως «στον τομέα των της διαχείρισης των υδάτινων πόρων «παρατηρούνται υψηλά ποσοστά διαρροών των υφιστάμενων δικτύων ύδρευσης, απαιτούνται επενδύσεις και δράσεις διαχείρισης για την πλήρη εφαρμογή των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών. Απαιτείται επίσης η βελτίωση της κατάστασης πολλών επιφανειακών και υπόγειων υδάτινων συστημάτων, η διακρατική συνεργασία για τις διασυνοριακές λεκάνες απορροής ποταμών και η εξειδίκευση και εφαρμογή των μέτρων της Θαλάσσιας Στρατηγικής. Σημαντικές είναι οι ανάγκες διαχείρισης λυμάτων καθώς και η υιοθέτηση ενός σύγχρονου νομοθετικού πλαισίου διαχείριση της ιλύος και επάρκειας/ποιότητας πόσιμου νερού σε νησιωτικές και δυσπρόσιτες περιοχές, αλλά κα�� η ολοκλήρωση παρεμβάσεων έναντι διάβρωσης του αιγιαλού. Παράλληλα, είναι σημαντικό να ενδυναμωθούν και να υποστηριχθούν κατάλληλα οι φορείς σχεδιασμού, υλοποίησης και διαχείρισης και λειτουργίας των έργων υποδομής».
Με άλλα λόγια, όπως και στην ενεργειακή μετάβαση, έτσι και στο πεδίο των υδάτων η Ελλάδα έχει πολλές ανάγκες (και λόγω των παλαιών και ανεπαρκών δικτύων και της αποσπασματικής διαχείρισης που γίνεται, αλλά και λόγω των νέων προκλήσεων) και πρέπει να κλείσει πολλά μέτωπα. Ο λόγος για μέτωπα που εκτείνονται από τις υποδομές έως και τη διπλωματία υδάτων με τα Βαλκάνια.
Οι ανάγκες αυτές πλέον δεν είναι «θεωρητικές», η κρίση είναι εδώ. Είναι οξύτατη και δεν αφορά μόνο στην αγροτική παραγωγή και στον τουρισμό, αλλά συνολικά στην ελληνική κοινωνία και οικονομία. Άλλωστε το νερό είναι ΤΟ βασικό αγαθό.
Το θέμα των υδάτινων πόρων πρέπει να γίνει κεντρικό ζήτημα σε εγχώριο αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο. Εγχωρίως με μία στρατηγική η οποία θα πρέπει να επικαιροποιηθεί, να ενισχυθεί (θεσμικά και χρηματοδοτικά), αλλά και να διασφαλισθεί πως θα πετύχει στην πράξη. Σε επίπεδο ΕΕ με ισχυρή θέση στην μάχη για το τι θα γίνει μετά το 2026 στα κονδύλια και στις δυνατότητες που θα έχουν τα κράτη στα χέρια τους για να αντιμετωπίσουν μία κρίση λειψυδρίας και ερημοποίησης που αφορά (προς το παρόν) κυρίως τον Νότο της Ευρώπης.
Πηγή άρθρου: Λειψυδρία: Ένα SOS που εκπέμπεται χρόνια - Η διπλή πρόκληση εντός και εκτός συνόρων
0 notes
Text
Λειψυδρία: Ένα SOS που εκπέμπεται χρόνια - Η διπλή πρόκληση εντός και εκτός συνόρων
Όταν λέγαμε κλιματική κρίση πρώτα έρχονταν στο μυαλό το ενεργειακό μέτωπο που ακόμη μαίνεται (όπως φαίνεται και από τους λογαριασμούς ρεύματος) αλλά και οι φυσικές καταστροφές (πυρκαγιές, πλημμύρες και τα πολλά άλλα δεινά που γίνονται όλο και πιο έντονα και επικίνδυνα). Τα παραπάνω μέτωπα έρχονται ακόμη πρώτα ως προτεραιότητα όχι μόνο στην σκέψη αλλά και στην «τσέπη» της ΕΕ, στον κουμπαρά των κονδυλίων που διανέμει (πχ ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης). Και τούτο γιατί προφανώς χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης, αλλά και γιατί αφορούν στο σύνολο των κρατών της ΕΕ.
Ωστόσο, ένα άλλο οξύτατο μέτωπο της κλιματικής κρίσης, που επίσης έχει φτάσει εδώ και χρόνια στην Ελλάδα, είναι αυτό της λειψυδρίας. Είναι μάλιστα ένα μέτωπο με πολλαπλή σημασία αφού είναι μία δυνάμει αιτία των παραπάνω φυσικών καταστροφών (πλημμύρες, πυρκαγιές), αλλά και έχει άμεση σχέση με την ενεργειακή μετάβαση σε ΑΠΕ. Καθιστά εξαιρετικά φλέγον το ζήτημα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων.
Προς το παρόν όμως τα σήματα κινδύνου για λειψυδρία είναι ορατά κυρίως στον Νότο της ΕΕ. Οι κραυγές αγωνίας από τις περιοχές και από τους κλάδους που ήδη πλήττονται μεταφέρουν ένα πρόβλημα που έβραζε εδώ και χρόνια, στην Ελλάδα και σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου.
Τα στοιχεία της Κομισιόν δείχνουν πως η λειψυδρία είναι πιο συχνή στη Νότια Ευρώπη, όπου περίπου το 30% του πληθυσμού της ζει σε περιοχές με μόνιμο πρόβλημα και το 70% του πληθυσμού ζει σε περιοχές με εποχικές πιέσεις κατά τη διάρκεια των θερινών μηνών ου καλοκαιριού. Το πιο μεγάλο πρόβλημα το έχει η Κύπρος, μετά η Μάλτα και μετά η Ελλάδα….
Τα παραπάνω στοιχεία είναι από την φετινή Έκθεση Συνοχής της ΕΕ, αλλά αποτυπώνουν τα δεδομένα του 2019. Το πρόβλημα λοιπόν είναι γνωστό, το σήμα κινδύνου εκπέμπεται εδώ και χρόνια και η Ελλάδα το «παλεύει» με τα κονδύλια που της δίνουν. Η κατανομή στον τομέα «ύδατα» δεν είναι πλουσιοπάροχη, αφού είπαμε η ΕΕ δίνει έμφαση κυρίως στην ενέργεια όταν μιλά για κλιματική κρίση/μετάβαση.
Η Ελλάδα λοιπόν πρέπει, τα λεφτά που της δίνουν, αφενός να τα αξιοποιήσει πλήρως (κάτι που είναι από μόνο του ένα μεγάλο στοίχημα γιατί πολλά πρέπει να διατεθούν από τις περιφέρειες και από τους αρμόδιους φορείς) και αφετέρου να διεκδικήσει επιπλέον χρηματοδότηση, δηλαδή πρόσθετα κονδύλια από την ΕΕ. Γιατί τα λεφτά δεν φτάνουν να καλύψουν τις πολύ μεγάλες ανάγκες.
Ποια είναι η εθνική στρατηγική; Στα έγγραφα για τον σχεδιασμό για το ΕΣΠΑ που τώρα τρέχει αναφέρεται ενδεικτικά για το πρόβλημα πως «στον τομέα των της διαχείρισης των υδάτινων πόρων «παρατηρούνται υψηλά ποσοστά διαρροών των υφιστάμενων δικτύων ύδρευσης, απαιτούνται επενδύσεις και δράσεις διαχείρισης για την πλήρη εφαρμογή των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών. Απαιτείται επίσης η βελτίωση της κατάστασης πολλών επιφανειακών και υπόγειων υδάτινων συστημάτων, η διακρατική συνεργασία για τις διασυνοριακές λεκάνες απορροής ποταμών και η εξειδίκευση και εφαρμογή των μέτρων της Θαλάσσιας Στρατηγικής. Σημαντικές είναι οι ανάγκες διαχείρισης λυμάτων καθώς και η υιοθέτηση ενός σύγχρονου νομοθετικού πλαισίου διαχείριση της ιλύος και επάρκειας/ποιότητας πόσιμου νερού σε νησιωτικές και δυσπρόσιτες περιοχές, αλλά και η ολοκλήρωση παρεμβάσεων έναντι διάβρωσης του αιγιαλού. Παράλληλα, είναι σημαντικό να ενδυναμωθούν και να υποστηριχθούν κατάλληλα οι φορείς σχεδιασμού, υλοποίησης και διαχείρισης και λειτουργίας των έργων υποδομής».
Με άλλα λόγια, όπως και στην ενεργειακή μετάβαση, έτσι και στο πεδίο των υδάτων η Ελλάδα έχει πολλές ανάγκες (και λόγω των παλαιών και ανεπαρκών δικτύων και της αποσπασματικής διαχείρισης που γίνεται, αλλά και λόγω των νέων προκλήσεων) και πρέπει να κλείσει πολλά μέτωπα. Ο λόγος για μέτωπα που εκτείνονται από τις υποδομές έως και τη διπλωματία υδάτων με τα Βαλκάνια.
Οι ανάγκες αυτές πλέον δεν είναι «θεωρητικές», η κρίση είναι εδώ. Είναι οξύτατη και δεν αφορά μόνο στην αγροτική παραγωγή και στον τουρισμό, αλλά συνολικά στην ελληνική κοινωνία και οικονομία. Άλλωστε το νερό είναι ΤΟ βασικό αγαθό.
Το θέμα των υδάτινων πόρων πρέπει να γίνει κεντρικό ζήτημα σε εγχώριο αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο. Εγχωρίως με μία στρατηγική η οποία θα πρέπει να επικαιροποιηθεί, να ενισχυθεί (θεσμικά και χρηματοδοτικά), αλλά και να διασφαλισθεί πως θα πετύχει στην πράξη. Σε επίπεδο ΕΕ με ισχυρή θέση στην μάχη για το τι θα γίνει μετά το 2026 στα κονδύλια και στις δυνατότητες που θα έχουν τα κράτη στα χέρια τους για να αντιμετωπίσουν μία κρίση λειψυδρίας και ερημοποίησης που αφορά (προς το παρόν) κυρίως τον Νότο της Ευρώπης.
Πηγή άρθρου: Λειψυδρία: Ένα SOS που εκπέμπεται χρόνια - Η διπλή πρόκληση εντός και εκτός συνόρων
0 notes
Text
Με αρκετούς διεθνείς δείκτες – σηματωρούς της παγκόσμιας τάσης στα χρηματιστήρια όπως S&P 500, Nasdaq και DAX, να έχουν εξαιρετική εικόνα και στο ξεκίνημα του Δεκεμβρίου με διαρκή ιστορικά υψηλά, το ελληνικό χρηματιστήριο παρουσιάζει επίσης βελτιωμένη εικόνα το νέο μήνα, έχοντας κινηθεί ανοδικά και στις τρεις έως τώρα συνεδριάσεις. - Τριήμερο τραπεζικό ράλι +8,30% στο Χρηματιστήριο - Ισχυρός ξανά ο τζίρος έφτασε στα 145,2 εκατ. ευρώ με τα 77 εκατ. στις τράπεζες - Σε ιστορικά υψηλά DAX, S&P 500 και Nasdaq - Κέρδη 10% στην πρεμιέρα των νέων μετοχών για την Attica Bank - Αύξηση των συναλλαγών μετά το deal της Τέρνα Ενεργειακή Πιο συγκεκριμένα, ο Γενικός Δείκτης κερδίζει το πρώτο τριήμερο του Δεκέμβρη σε ποσοστό 3,11%, έχοντας οδηγό και μπροστάρη τον τραπεζικό κλάδο που ενισχύεται κατά 8,30% το ίδιο διάστημα, τραβώντας όλη την αγορά υψηλότερα. Διεθνώς, το κλίμα είναι κάτι παραπάνω από άριστο, με τις αγορές να συνεχίζουν να κινούνται εν πολλοίς ερήμην της πραγματικής οικονομίας, των γεωπολιτικών εξελίξεων και της πολιτικής κρίσης σε διάφορα κράτη. Μετά τα χθεσινά ιστορικά υψηλά, σήμερα συνεχίζουν σε νέα ρεκόρ όλων των εποχών δείκτες όπως S&P 500 και Nasdaq, ενώ ο γερμανικός DAX, μετά το χθεσινό κλείσιμο πάνω από τις 20.000 μονάδες για πρώτη φορά στα χρονικά, σήμερα έχει ξεπεράσει και τις 20.200 μονάδες με νέα άνοδο κοντά στο 1%. Και όλα αυτά, παρά τα τεράστια προβλήματα της γερμανικής οικονομίας και την πρόσφατη πολιτική κρίση στη χώρα. Σε ό,τι αφορά το Χ.Α., παρουσιάζει βελτιωμένο προφίλ αυτές τις ημέρες καθώς η διάψευση του πρωθυπουργού ότι επίκειται έκτακτη εισφορά στις τράπεζες ή σε άλλους κλάδους, έφερε ευφορία στους επενδυτές, αλλάζοντας τα δεδομένα. Μάλιστα, υπάρχει και σημαντική κλιμάκωση στην αξία συναλλαγών, καθώς την περασμένη Δευτέρα διαμορφώθηκε στα 125,77 εκατ. ευρώ, την Τρίτη έφτασε στα 137,86 εκατ. και σήμερα ξεπέρασε τα 145 εκατ. ευρώ με πάνω από το 50% στις τράπεζες. Αύξηση των συναλλαγών μετά το deal της Τέρνα Ενεργειακή Φαίνεται πως ένα μέρος της μεγάλης ρευστότητας που ήρθε στην αγορά από το deal της Τέρνα Ενεργειακή με τη Masdar, επιστρέφει στην αγορά με επανατοποθετήσεις σε άλλες μετοχές, αναβαθμίζοντας όλο το οικοσύστημα. Άλλωστε, ξέχωρα από τα όποια επιμέρους προβλήματα που επέδρασαν αρνητικά στο Χ.Α., όπως η πρόσφατη πολιτική κρίση στη Ν.Δ. λόγω της διαγραφής Σαμαρά, η αλήθεια είναι ότι οι αποτιμήσεις παραμένουν ελκυστικές, τα αποτελέσματα 9μήνου ήταν τα καλύτερα ιστορικά, ενώ η οικονομία, ασχέτως με την εγχώρια πολιτικοοικονομική μιζέρια, σύμφωνα με οργανισμούς παγκοσμίου κύρους, όπως ΟΟΣΑ, Κομισιόν και ΔΝΤ πάει πολύ καλά. Η χώρα παρουσιάζει πλεονάσματα όλα τα τελευταία χρόνια, η κυβέρνηση πετυχαίνει να αυξάνει τα έσοδα χτυπώντας αποτελεσματικά τη φοροδιαφυγή κυρίως λόγω της επικράτησης των ηλεκτρονικών συναλλαγών μετά τον Covid-19, ενώ το ΑΕΠ από το 2020 έως σήμερα έχει ενισχυθεί κοντά στο 20%, περιορίζοντας αργά αλλά σταθερά το μεγάλο gap με το χρέος. Μέσα σε αυτό το τοπίο, η αγορά θα μπορούσε να κάνει κίνηση προς τις 1.480 ή και τις 1.500 μονάδες σταδιακά, επίπεδα που είχε δει τον περασμένο Μάιο όμως έκτοτε κινήθηκε χαμηλότερα εγκλωβισμένη στην εσωστρέφεια μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών αλλά και το «χτύπημα» στα κέρδη των διυλιστηρίων που έσπειραν το… ζιζάνιο στην αγορά ότι κάτι τέτοιο θα γίνει και στις τράπεζες. Η αγορά Το Χρηματιστήριο, μετά τη μεγάλη πτώση -4,77% τον Οκτώβριο και την ήπια άνοδο σε ποσοστό 0,86% το Νοέμβριο, ξεκίνησε καλά τον τελευταίο μήνα του χρόνου, πετυχαίνοντας τη Δευτέρα τη μεγαλύτερη άνοδο των τελευταίων 13 μηνών (+2,21%) κλείνοντας στις 1.424,33 μονάδες, την Τρίτη ενισχύθηκε κατά 0,34% με κλείσιμο στις 1.429,22 μονάδες, ενώ σήμερα Τετάρτη έκλεισε με άνοδο 0,53% στις 1.436,79 μονάδες. Πρόκειται για υψηλό ενάμιση μήνα, καθώς σε αυτά τα επίπεδα είχε να βρεθεί από τις 21 Οκτωβρίου. Αν η αγορά κρατήσει την περιοχή των 1.430 μονάδων, τότε θα επιχειρηθεί κίνηση προς τη ζώνη των 1.450 – 1.455 μονάδων αρχικά. Ο τραπεζικός κλάδος πρωταγωνίστησε και σήμερα με τον κλαδικό δείκτη να κερδίζει 1,62% στις 1.244,63 μονάδες, ο FTSE της υψηλής κεφαλαιοποίησης σημείωσε άνοδο 0,63% στις 3.490,76 μονάδες, ενώ ο Mid Cap ενισχύθηκε κατά 0,43% στις 2.272,70 μονάδες. Από τα 145,2 εκατ. ευρώ του τζίρου, τα 76,9 εκατ. ευρώ έγιναν στις τράπεζες, με την Εθνική να διακινεί 29,23 εκατ. ευρώ, τη Eurobank 22,73 εκατ., την Πειραιώς 14,41 εκατ. και την Alpha Bank 10,19 εκατ. ευρώ. Ισχυρές συναλλαγές έκαναν και η Metlen με 9,89 εκατ., ο ΟΤΕ με 7,47 εκατ. και η Τέρνα Ενεργειακή με 6,34 εκατ. ευρώ. Η Πειραιώς ενισχύθηκε κατά 3,82%, η Eurobank +2,47%, η Alpha Bank +1,03%, ενώ η Εθνική έκλεισε αμετάβλητη. Στον υπόλοιπο FTSE 25, ράλι +2,71% με επάνοδο πάνω από τα 9 ευρώ έκανε η Cenergy Holdings, στο +2,35% η Motor Oil, ενώ άνω του 1% κέρδισαν οι ΟΠΑΠ και Viohalco. Στον αντίποδα, απώλειες άνω του 1% είχαν οι ΟΤΕ και Metlen. Στο +10% η Attica Bank Σήμερα είχαμε και την εισαγωγή των νέων μετοχών της Attica Bank που προέκυψαν από την μετατροπή των warrants κατά τη διαδικασία της αύξησης κεφαλαίου. Εισήχθησαν 1.257.995.354 νέες μετοχές με τη μετοχή να κλείνει με άνοδο 10% διακινώντας τζίρο 2,5 εκατ. ευρώ, ενώ έκλεισε στα 0,5940 ευρώ. Η κεφαλαιοποίηση της τράπεζας διαμορφώθηκε στα 961 εκατ. ευρώ, ενώ πλέον το σύνολο των εισηγμένων μετοχών της ανέρχεται στις 1.617.995.358. Στο σύνολο της αγοράς, οι μετοχές που ενισχύθηκαν ήταν διπλάσιες όσων υποχώρησαν, με το συσχετισμό στις 69 και 31 αντίστοιχα. Read the full article
0 notes
Text
Λειψυδρία: Ένα SOS που εκπέμπεται χρόνια - Η διπλή πρόκληση εντός και εκτός συνόρων
Όταν λέγαμε κλιματική κρίση πρώτα έρχονταν στο μυαλό το ενεργειακό μέτωπο που ακόμη μαίνεται (όπως φαίνεται και από τους λογαριασμούς ρεύματος) αλλά και οι φυσικές καταστροφές (πυρκαγιές, πλημμύρες και τα πολλά άλλα δεινά που γίνονται όλο και πιο έντονα και επικίνδυνα). Τα παραπάνω μέτωπα έρχονται ακόμη πρώτα ως προτεραιότητα όχι μόνο στην σκέψη αλλά και στην «τσέπη» της ΕΕ, στον κουμπαρά των κονδυλίων που διανέμει (πχ ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης). Και τούτο γιατί προφανώς χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης, αλλά και γιατί αφορούν στο σύνολο των κρατών της ΕΕ.
Ωστόσο, ένα άλλο οξύτατο μέτωπο της κλιματικής κρίσης, που επίσης έχει φτάσει εδώ και χρόνια στην Ελλάδα, είναι αυτό της λειψυδρίας. Είναι μάλιστα ένα μέτωπο με πολλαπλή σημασία αφού είναι μία δυνάμει αιτία των παραπάνω φυσικών καταστροφών (πλημμύρες, πυρκαγιές), αλλά και έχει άμεση σχέση με την ενεργειακή μετάβαση σε ΑΠΕ. Καθιστά εξαιρετικά φλέγον το ζήτημα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων.
Προς το παρόν όμως τα σήματα κινδύνου για λειψυδρία είναι ορατά κυρίως στον Νότο της ΕΕ. Οι κραυγές αγωνίας από τις περιοχές και από τους κλάδους που ήδη πλήττονται μεταφέρουν ένα πρόβλημα που έβραζε εδώ και χρόνια, στην Ελλάδα και σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου.
Τα στοιχεία της Κομισιόν δείχνουν πως η λειψυδρία είναι πιο συχνή στη Νότια Ευρώπη, όπου περίπου το 30% του πληθυσμού της ζει σε περιοχές με μόνιμο πρόβλημα και το 70% του πληθυσμού ζει σε περιοχές με εποχικές πιέσεις κατά τη διάρκεια των θερινών μηνών ου καλοκαιριού. Το πιο μεγάλο πρόβλημα το έχει η Κύπρος, μετά η Μάλτα και μετά η Ελλάδα….
Τα παραπάνω στοιχεία είναι από την φετινή Έκθεση Συνοχής της ΕΕ, αλλά αποτυπώνουν τα δεδομένα του 2019. Το πρόβλημα λοιπόν είναι γνωστό, το σήμα κινδύνου εκπέμπεται εδώ και χρόνια και η Ελλάδα το «παλεύει» με τα κονδύλια που της δίνουν. Η κατανομή στον τομέα «ύδατα» δεν είναι πλουσιοπάροχη, αφού είπαμε η ΕΕ δίνει έμφαση κυρίως στην ενέργεια όταν μιλά για κλιματική κρίση/μετάβαση.
Η Ελλάδα λοιπόν πρέπει, τα λεφτά που της δίνουν, αφενός να τα αξιοποιήσει πλήρως (κάτι που είναι από μόνο του ένα μεγάλο στοίχημα γιατί πολλά πρέπει να διατεθούν από τις περιφέρειες και από τους αρμόδιους φορείς) και αφετέρου να διεκδικήσει επιπλέον χρηματοδότηση, δηλαδή πρόσθετα κονδύλια από την ΕΕ. Γιατί τα λεφτά δεν φτάνουν να καλύψουν τις πολύ μεγάλες ανάγκες.
Ποια είναι η εθνική στρατηγική; Στα έγγραφα για τον σχεδιασμό για το ΕΣΠΑ που τώρα τρέχει αναφέρεται ενδεικτικά για το πρόβλημα πως «στον τομέα των της διαχείρισης των υδάτινων πόρων «παρατηρούνται υψηλά ποσοστά διαρροών των υφιστάμενων δικτύων ύδρευσης, απαιτούνται επενδύσεις και δράσεις διαχείρισης για την πλήρη εφαρμογή των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών. Απαιτείται επίσης η βελτίωση της κατάστασης πολλών επιφανειακών και υπόγειων υδάτινων συστημάτων, η διακρατική συνεργασία για τις διασυνοριακές λεκάνες απορροής ποταμών και η εξειδίκευση και εφαρμογή των μέτρων της Θαλάσσιας Στρατηγικής. Σημαντικές είναι οι ανάγκες διαχείρισης λυμάτων καθώς και η υιοθέτηση ενός σύγχρονου νομοθετικού πλαισίου διαχείριση της ιλύος και επάρκειας/ποιότητας πόσιμου νερού σε νησιωτικές και δυσπρόσιτες περιοχές, αλλά και η ολοκλήρωση παρεμβάσεων έναντι διάβρωσης του αιγιαλού. Παράλληλα, είναι σημαντικό να ενδυναμωθούν και να υποστηριχθούν κατάλληλα οι φορείς σχεδιασμού, υλοποίησης και διαχείρισης και λειτουργίας των έργων υποδομής».
Με άλλα λόγια, όπως και στην ενεργειακή μετάβαση, έτσι και στο πεδίο των υδάτων η Ελλάδα έχει πολλές ανάγκες (και λόγω των παλαιών και ανεπαρκών δικτύων και της αποσπασματικής διαχείρισης που γίνεται, αλλά και λόγω των νέων προκλήσεων) και πρέπει να κλείσει πολλά μέτωπα. Ο λόγος για μέτωπα που εκτείνονται από τις υποδομές έως και τη διπλωματία υδάτων με τα Βαλκάνια.
Οι ανάγκες αυτές πλέον δεν είναι «θεωρητικές», η κρίση είναι εδώ. Είναι οξύτατη και δεν αφορά μόνο στην αγροτική παραγωγή και στον τουρισμό, αλλά συνολικά στην ελληνική κοινωνία και οικονομία. Άλλωστε το νερό είναι ΤΟ βασικό αγαθό.
Το θέμα των υδάτινων πόρων πρέπει να γίνει κεντρικό ζήτημα σε εγχώριο αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο. Εγχωρίως με μία στρατηγική η οποία θα πρέπει να επικαιροποιηθεί, να ενισχυθεί (θεσμικά και χρηματοδοτικά), αλλά και να διασφαλισθεί πως θα πετύχει στην πράξη. Σε επίπεδο ΕΕ με ισχυρή θέση στην μάχη για το τι θα γίνει μετά το 2026 στα κονδύλια και στις δυνατότητες που θα έχουν τα κράτη στα χέρια τους για να αντιμετωπίσουν μία κρίση λειψυδρίας και ερημοποίησης που αφορά (προς το παρόν) κυρίως τον Νότο της Ευρώπης.
Πηγή άρθρου: Λειψυδρία: Ένα SOS που εκπέμπεται χρόνια - Η διπλή πρόκληση εντός και εκτός συνόρων
0 notes
Text
0 notes
Text
Κρεμλίνο: Μέσω της Τουρκίας θα λυθεί η ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη
«Το Κρεμλίνο ανακοίνωσε ότι στο τέλος του 2024 θα ενεργοποιηθεί νέα μονάδα στον κόμβο αερίου στην Τουρκία» Ο γραμματέας Τύπου του Ρώσου Προέδρου Ντμίτρι Πεσκόφ επιβεβαίωσε την ύπαρξη εναλλακτικών οδών για την προμήθεια φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τον επίσημο εκπρόσωπο του Κρεμλίνου, υπάρχει πραγματική πιθανότητα δημιουργίας κόμβου στην Τουρκία. Αυτό αναφέρουν τα ρωσικά […] Κρεμλίνο:…
0 notes
Text
Κρεμλίνο: Μέσω της Τουρκίας θα λυθεί η ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη
«Το Κρεμλίνο ανακοίνωσε ότι στο τέλος του 2024 θα ενεργοποιηθεί νέα μονάδα στον κόμβο αερίου στην Τουρκία» Ο γραμματέας Τύπου του Ρώσου Προέδρου Ντμίτρι Πεσκόφ επιβεβαίωσε την ύπαρξη εναλλακτικών οδών για την προμήθεια φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τον επίσημο εκπρόσωπο του Κρεμλίνου, υπάρχει πραγματική πιθανότητα δημιουργίας κόμβου στην Τουρκία. Αυτό αναφέρουν τα ρωσικά […] Κρεμλίνο:…
0 notes
Text
Κρεμλίνο: Μέσω της Τουρκίας θα λυθεί η ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη
«Το Κρεμλίνο ανακοίνωσε ότι στο τέλος του 2024 θα ενεργοποιηθεί νέα μονάδα στον κόμβο αερίου στην Τουρκία» Ο γραμματέας Τύπου του Ρώσου Προέδρου Ντμίτρι Πεσκόφ επιβεβαίωσε την ύπαρξη εναλλακτικών οδών για την προμήθεια φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τον επίσημο εκπρόσωπο του Κρεμλίνου, υπάρχει πραγματική πιθανότητα δημιουργίας κόμβου στην Τουρκία. Αυτό αναφέρουν τα ρωσικά […] Κρεμλίνο:…
0 notes