#εμπόριο λευκής σαρκός

[followgeorgegr]

Δέκα βιβλία που θα σε συνοδεύσουν στις διακοπές σου

Αφού έχεις ταξιδέψει κυριολεκτικά, σίγουρα πλάι στο κύμα θα θελήσεις να ταξιδέψεις και μεταφορικά μέσα από ζωές, γνώσεις και συναισθήματα άλλων προσωπικοτήτων. Τι καλύτερο λοιπόν από ένα καλό μυθιστόρημα, μια βιογραφία ή μια ποιητική συλλογή; Ούτε μια, ούτε δύο μα δέκα συγκεντρώθηκαν μόνο για εσένα σε αυτό το άρθρο. Ετοιμάσου να τσεκάρεις τις επιλογές σου.

Ζωή σαν μυθιστόρημα, με το σύμπαν να συνωμοτεί για να επιτευχθεί το ακατόρθωτο, είναι η ζωή του Γιάννη Αντετοκούνμπο! Τι πιθανότητες υπάρχουν ο γιος μεταναστών από τη Νιγηρία να αναδειχθεί δύο φορές MVP, μόλις στα μισά της τρίτης δεκαετίας της ζωής του, και να υπογράψει το πιο ακριβό συμβόλαιο στην ιστορία του NBA; Η πορεία της ζωής του Γιάννη είναι τόσο μοναδική όσο και ο ίδιος. Με πρωτοφανή σωματικά χαρακτηριστικά και αστείρευτο μπασκετικό ταλέντο, αφήνει πίσω τους αντιπάλους με την ίδια ταχύτητα που στο παρελθόν έτρεχε για να βοηθήσει την οικογένειά του να βιοποριστεί. Πανίσχυρος και δυναμικός κάτω από το καλάθι, έγινε θρύλος που τη ζωή του θα διηγούμαστε για να εμπνέουμε τις επόμενες γενιές. Γιατί όταν η ίδια η ζωή ξεπερνά και την πιο ζωηρή φαντασία και την πιο ευφάνταστη ταινία, τότε γράφεται Ιστορία! Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος.

Ο Γιώργος Βιτωράτος ήξερε ότι είναι ένας ρομαντικός ταξιδιώτης κυριολεκτικά και μεταφορικά. Όταν μου έστειλε το βιβλίο του “Η Γυναίκα με τα Τέσσερα Ονόματα” το διάβασα μέσα σε ένα βράδυ την ίδια μέρα. Πρόκειται για μια γλυκιά και νοσταλγική αφήγηση ζωής δια στόματος της ηρωίδας του, της γιαγιάς του, που δημιουργήθηκε για να κρατήσει για πάντα ζωντανή την μνήμη της. Μια γυναίκα που αφηγείται τα τέσσερα ονόματα της ζωής της και τι σημαίνουν για αυτήν. Είναι η Αγγελική, η Κικίτσα, η Γιώργαινα και η Μπουμπού. Ένα ταξίδι στα χρόνια της ως παιδί, γυναίκα, χήρα και γιαγιά. Η ζωή μιας κοσμικής γυναίκας περιγράφεται μέσα στις σελίδες αυτού του βιβλίου, γεμισμένες από συναισθήματα, πότε χαράς πότε λύπης και πότε αγωνίας. Μια ζωή, όχι βγαλμένη από παραμύθι, αλλά αληθινή που σκοπός της ήταν να βρει το περιβόητο νόημα. Αν υπάρχει ένα αντικειμενικό νόημα ή αν αυτό είναι κάτι υποκειμενικό για τον καθένα.

Ένας έρωτας που μοιάζει να είναι πασπαλισμένος με χρυσόσκονη αλλά δεν είναι ό,τι φαίνεται…Ένας άντρας που περπατάει ανάμεσα στη μέρα και στη νύχτα αλλά επιλέγει τα σκοτάδια, με μια ψυχή μαύρη σαν το έρεβος. Μια φιλία που δείχνει να κλονίζεται αλλά επιμένει κόντρα σε όλους, γιατί η ζωή είναι αγώνας και για ό,τι αγαπάς πρέπει να αγωνίζεσαι…Η ελληνική επαρχιακή πραγματικότητα μερικές φορές κρύβει τα πιο θανάσιμα μυστικά, ενώ η θεά της Δικαιοσύνης περιμένει καρτερικά να έρθει η ώρα της…Ένα μυθιστόρημα για τη νύχτα και τις αμαρτίες που κρύβει πίσω από τα λαμπερά της φώτα. Τι γίνεται όμως όταν τα φώτα σβήσουν; Τι απογίνονται τα κουρασμένα κορμιά και ποια ιστορία τα βαραίνει σαν καταδίκη; Ένα βιβλίο που διαβάζεται αυστηρά από ενήλικες που αντέχουν την ωμή και κυνική πραγματικότητα…

Σ’ ένα διαμέρισμα στον τρίτο όροφο μιας αθηναϊκής πολυκατοικίας, τρεις ένοικοι αφήνουν το αποτύπωμά τους στα χρόνια της κρίσης. Η Ήβη κυνηγώντας το όνειρο, μακριά από την επαρχιακή πόλη της, καταλήγει δέσμια των διαθέσεων ενός σκοτεινού ανθρώπου. Ο Θοδωρής, στο απόγειο της κοινωνικής καταξίωσης, βρίσκεται ποδοπατημένος από το τσουνάμι των οικονομικών εξελίξεων. Η Θάλεια, προδομένη από τον πρώτο και μοναδικό έρωτά της, επιλέγει να κρυφτεί μες στα σκουπίδια των επιθυμιών της, μέχρι τα βαθιά γεράματα. Το τρίτο λάθος έρχεται να ενώσει τις μοίρες τους. Η ψυχαναλυτική ματιά της Ειρήνης καθορίζει το μέλλον τους και η κοινωνιολογική οπτική ενός αγνώστου, γηραιού γείτονα, του Κλεόβουλου με το καλά κρυμμένο μυστικό, δικαιώνει το παρελθόν τους. Και το παρόν; Ποιο είναι τελικά το τρίτο λάθος που στιγματίζει τις ζωές μας; Πώς μας παρασέρνει στη δίνη του και πώς αποφεύγουμε την καταδικαστική απόφασή του; Ένα μυθιστόρημα για τις σκιερές και τις φωτεινές ψυχές, για τη δύναμη της θέλησης και την αδυναμία της βούλησης.

11 διηγήματα, 11 γυναίκες, 11 ζωές, 11 πληγές Πληγές από τον έρωτα, τη φιλία, την οικογένεια, την άφαντη µητρότητα, τον καθρέφτη, την κακοποίηση, την ασθένεια, την εξάρτηση, τον θάνατο… Πληγές αόρατες για τους πολλούς µα πλήρως χαρτογραφηµένες για εκείνους που τις κουβαλούν. Πληγές ανθρώπων, άλλοτε ανοιχτές να αιµορραγούν κι άλλοτε κλειστές, σαν παλιά τραύµατα πολέµου, να «τραβούν» κάθε που αλλάζει εποχή. Εσύ ποια ιστορία θα νιώσεις πιο δική σου; Πόσα «µπαγκάζια» σού φόρτωσαν στην πλάτη; Ποια είναι η δική σου ΑΟΡΑΤΗ ΠΛΗΓΗ; «Στη ζωή επιτρέπεται να λυγίζεις αλλά απαγορεύεται να σπας». Στεύη Γ. Τσούτση

«Οι αποφάσεις / λαμβάνονται / ή επιδιώκονται / ή ξεχνιούνται. / Οι αποφάσεις / αφορούν πάντα / κάποιο δίλημμα». Έτσι αρχίζει το Περί της φύσεως της ευθραυστότητας (2016-2017) του Ρομπέρτο Γκαρσία ντε Μέσα. Αυτό το έργο θα μπορούσε να είναι ένα μεγάλο σε έκταση ποίημα ή μια ποιητική πραγματεία σχετικά με το εύθραυστο της ανθρώπινης φύσης. Σε αυτό το ταξίδι, η ευθραυστότητα συνομιλεί με την ομορφιά, το εικονικό, τη λήθη, τον έρωτα, τα μη αναστρέψιμα γεγονότα, την εξουσία και την αντι-εξουσία, την κόπωση, τα όνειρα, την πολιτική ή τον θάνατο. Το Περί της φύσεως της ευθραυστότητας δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 2018 στις εκδόσεις Invasoras (Βίγο, Ισπανία). Το 2020, η Buenos Aires Poetry το συμπεριέλαβε στον κατάλογό της για όλη τη Λατινική Αμερική, σε μια εξαιρετική έκδοση. Στην Ελλάδα δημοσιεύεται για πρώτη φορά, σε μετάφραση της ποιήτριας και μεταφράστριας Ιφιγένειας Ντούμη.

Μια νουβέλα περιπέτειας με ποιητικές πραγματικότητες δίπλα μας. Όλοι μας γνωρίζουμε τον μύθο της Περσεφόνης. Την αρπαγή της από τον σκληρό Πλούτωνα στο Νύσιον πεδίον και τις κραυγές της που δεν άκουσε σχεδόν κανένας. Η Θεά Δήμητρα όμως την ζήτησε πίσω. Ο Πλούτωνας δέχτηκε με μία συμφωνία: τον μισό καιρό να βρίσκεται στον Πάνω Κόσμο και τον υπόλοιπο στον Κάτω. Ο τραυματικός χωρισμός μητέρας και κόρης έχει ήδη συντελεστεί... Τι συμβαίνει όμως όταν ο μύθος επαναλαμβάνεται με μία Περσεφόνη που βυθίζεται στο σκοτάδι κάπου στα Πατήσια, με μια μάνα νεκρή και τον νέο Πλούτωνα -τον Αριστείδη- να μένει σιωπηλός στην λαδί μπερζέρα πολυθρόνα του; Στην νεότερη ιστορία, η Κόρη θα αναζητά την μητέρα αλλά ο Θεός δεν θα είναι διαθέσιμος για κανέναν συμβιβασμό. Η Περσεφόνη είναι αγνώστου πατρός. Αθήνα, Θεσσαλονίκη και πάλι Αθήνα. Πλατεία Αγάμων και Φωκίωνος Νέγρη. Απογευματινοί περίπατοι στ��ν οδό Πατησίων με την Ίρμα, την οικονόμο. Τρεις αποβολές. Κι ένας Καβαφικός νέος, ο Πέτρος που τραυματίζει ανεπανόρθωτα... Αντικαταθλιπτικά, αγχολυτικά και υπνωτικά δημιουργούν τον άντρα με τα λευκά και η Περσεφόνη χορεύει μαζί του το ταγκό των ψευδαισθήσεων. Όταν η μουσική σιγήσει θα είναι ήδη Τρίτη... Γιατί αεί σώζεις και τα πάντα φονεύεις. Περσεφόνη!

«Τρία. Ο πόνος διαπερνάει τη σπονδυλική μου στήλη. Δύο. Αισθάνομαι λες και θα ξεκολλήσουν όλα μου τα σωθικά, θα πολτοποιηθούν και θα βρουν διέξοδο από το στόμα και τα ρουθούνια μου. Ένα. Η καρδιά μου εκρήγνυται στον ύστατο παλμό, το κορμί μου σπαρταράει και βουλιάζει κενό στο στρώμα. Είμαι πλέον μια μαύρη άυλη μάζα που τρυπάει την επιδερμίδα της σάρκας μου και ξαμολιέται στον περιβάλλοντα χώρο από το μέρος της καρδιάς. Αυτή είναι η γνώριμη διαδικασία του θανάτου μου». Ο Σεραφίν Λόμπο, ιδιωτικός ερευνητής στη Μαδρίτη, έχει ένα θανάσιμο μυστικό: βιώνει καθημερινά τη νεκρανάσταση. Κι αυτό γιατί είναι ήμισυς: μισός θνητός και μισός δαίμονας. Έχοντας χτίσει το προφίλ του μικροβιοφοβικού, καταφέρνει να επιβιώσει στη γη και νιώθει ευτυχισμένος. Ώσπου γνωρίζει την Μπελέν. Τότε ο κόσμος του καταρρέει. Η ευτυχία μετατρέπεται στην απόλυτη δυστυχία και η κατάρα που τον ακολουθεί εκ γενετής θεριεύει. Πόσο εφικτή είναι η διαβίωση σε έναν κόσμο όπου η αφή έχει πρωτεύοντα ρόλο; Ευχή ή κατάρα ο έρωτας; Αξίζει τελικά κάποιος να ζει σαν ήμισυς;

Ο Ιωάννης Σ. Παπουτσάκης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε δημοσιογραφία στο Εργαστήρι Επαγγελματικών Σπουδών, με καθηγητές τον Ανδρέα Λεντάκη, τον Βασίλη Φίλια, τον Σταύρο Απέργη κ.ά., και αμέσως μετά εργάστηκε στις πολιτιστικές στήλες των εφημερίδων Εξόρμηση και Βραδυνή. Από το 1986 βρίσκεται στην ΕΡΤ, όπου έχει προσφέρει τις υπηρεσίες του στο αθλητικό και πολιτιστικό ρεπορτάζ της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου. Επί 19 έτη (1994-2013) στο περιοδικό Ραδιοτηλεόραση έγραφε μεταξύ άλλων τις αθλητικές σελίδες και την κριτική κινηματογράφου. Αυτή είναι η πέμπτη κατά σειρά ποιητική του συλλογή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Με την αγάπη μας ποτίσαμε το πουκάμισο του ήλιου για να είναι γενναιόδωρος μ’ εκείνους που μπορούν ν’ αρμέξουνε το φως του Με την αγάπη μας μπορέσαμε να επικοινωνήσουμε με τον Θεό για να του ζητήσουμε ευσπλαχνία κι ένα χαμόγελό Του για τον κόσμο

Πρώην πράκτορας της Μυστικής Υπηρεσίας, η Εύη Πούμπουρας μοιράζεται μαζί μας μαθήματα που διδάχτηκε από την προστασία Αμερικανών Προέδρων, καθώς και δεξιότητες και διαπιστώσεις από την παλαιότερη και σπουδαιότερη υπηρεσία ασφαλείας του κόσμου, για να μας βοηθήσει να προετοιμαστούμε για αγχωτικές καταστάσεις, να διαβάζουμε ακαριαία τους ανθρώπους, να επηρεάζουμε τον τρόπο με τον οποίο μας αντιλαμβάνονται και να ζούμε μια πιο άφοβη ζωή. Το να γίνεις άτρωτος σημαίνει να μεταμορφωθείς σε ένα άτομο πιο δυνατό και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Η Εύη Πούμπουρας δείχνει πώς μπορούμε να υπερνικήσουμε τους καθημερινούς μας φόβους, να αντεπεξέλθουμε σε δύσκολες συζητήσεις, να αναγνωρίζουμε ποιον μπορούμε να εμπιστευτούμε και ποιος μπορεί να μην έχει τις καλύτερες προθέσεις απέναντί μας, να επηρεάζουμε καταστάσεις και να προετοιμαζόμαστε για το απροσδόκητο. Όταν θα έχετε γίνει άτρωτοι, θα έχετε γίνει η πιο καλή, πιο θαρραλέα και πιο δυνατή εκδοχή του εαυτού σας. Η Εύη Πούμπουρας μας δείχνει ότι η αληθινή δύναμη βρίσκεται στον νου, όχι στο σώμα.

[katafertzou]

Κάνεις πλάκα, βλάκα, με το εμπόριο λευκής σαρκός μα αν ήταν θύμα η αδερφή σου, θα το βούλωνες, σαφώς

[frapedoypoli]

Η κοιλάδα Juarez βρίσκεται στα σύνορα με την Αμερική και... διαχωρίζεται από το Τέξας με έναν υψηλό φράχτη, περίπου έξι μέτρων, που εμποδίζει τους παράνομους μετανάστες να περνούν στα αμερικάνικα εδάφη, αν πρώτα επιβιώσουν να περάσουν από τη κοιλάδα του θανάτου. Η αστυνομία έχει εδώ και καιρό εγκαταλείψει τις έρευνες στη συγκεκριμένη περιοχή του Μεξικού που σημειώνονται καθημερινά δολοφονίες, απαγωγές και εξαφανίσεις.

Στην περιοχή δρουν τα ισχυρότερα και τα πιο επικίνδυνα καρτέλ ναρκωτικών, όπου πραγματοποιούν, εκτός από εμπόριο ναρκωτικών, εμπόριο λευκής σαρκός, εκτελέσεις συμβολαίων θανάτου, απαγωγές εκβιασμούς και παράνομη μετακίνηση μεταναστών, και φυσικά στα χωράφια τους δεν μπορεί να μπει ούτε η αστυνομία, που χρόνια τώρα κάνει τα στραβά μάτια, εξαιτίας των απειλών και του φόβου. Όσοι έχουν επιχειρήσει να αναστείλουν την παράνομη δραστηριότητα των καρτέλ έχουν χάσει τη ζωή τους ή έχουν δεχτεί απειλές, έχουν πέσει θύματα απαγωγής ή έχουν μυστηριωδώς εξαφανιστεί.

Το μέρος, όχι άδικα, χαρακτηρίζεται ως ένα από τα πιο επικίνδυνα σημεία του πλανήτη, αν όχι το πιο επικίνδυνο αυτή τη στιγμή. Κάποτε η περιοχή κατοι��ούνταν από περισσότερους από 60.000 ανθρώπους, ωστόσο λόγω της άνθησης της παράνομης δραστηριότητας σε αυτή, εγκαταλείφθηκε από την πλειοψηφία των κατοίκων, με το πληθυσμό να έχει πέσει στους 5.000 ανθρώπους. Η περιοχή έχει γίνει πλέον καταφύγιο των πιο αδίστακτων εγκληματιών της Λατινικής Αμερικής.

Η πόλη θυμίζει εγκαταλελειμμένο τοπίο και οι λιγοστοί κάτοικοι που έχουν απομείνει ασχολούνται με τις βαμβακοκαλλιέργειες αλλά και τα θελήματα των βαρώνων των ναρκωτικών. "Τα πτώματα στο δρόμο είναι συνηθισμένο θέαμα στη πόλη", θα πει ένας από τους κατοίκους, και η αστυνομία είναι ανύπαρκτη και αυτό γιατί το 2009 αστυνομικοί που επιχείρησαν να ελέγξουν το καρτέλ "Sinaloa", εκτελέστηκαν και δεν αντικαταστάθηκαν ποτέ. "Τώρα τον έλεγχο της περιοχής τον έχουν οι έμποροι ναρκωτικών και η αντίσταση σε αυτούς κοστίζει ζωές", τονίζει ο ίδιος.

Η κυκλοφορία στους δρόμους της πόλης είναι, σχεδόν, ανύπαρκτη, αφού οι περισσότεροι από τους κατοίκους μένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους προκειμένου να προστατευθούν από την ανταλλαγή πυρών μεταξύ των καρτέλ που αποφασίζουν να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους στους δρόμους.

Τα καρτέλ ναρκωτικών έχουν μάλιστα θέσει σύνορα στην αστυνομία, που αν αποφασίσει να τα παραβιάσει και να πραγματοποιήσει ελέγχους σε ορισμένες περιοχές, αστυνομικοί θα βασανιστούν και θα εκτελεστούν. Η αστυνομικός Μάττα αναφέρει χαρακτηριστικά "Αν περάσω τα σύνορα θα με βασανίσουν και μετά θα με σκοτώσουν", αναφερόμενη στη τύχη των συναδέλφων της που το τόλμησαν.

Η ζωή των κατοίκων της περιοχής μοιάζει βγαλμένη από ταινία θρίλερ, αφού ολόκληρες οικογένειες έχουν ξεκληριστεί, "Ο άνδρας και οι δυο γιοί μου είναι νεκροί εξαιτίας τους, αν με δουν να μιλάω σε δημοσιογράφο θα είμαι και εγώ νεκρή μέσα σε μια ώρα", θα πει μια κάτοικος της περιοχής.

Όσοι κάτοικοι δεν μπορούν να εγκαταλείψουν την περιοχή είναι αναγκασμένοι να ζουν με τον φόβο και όσοι επιλέγουν να εγκατασταθούν εκεί σύντομα εμπλέκονται με τα καρτέλ και εκτελούν συμβόλαια θανάτου, ληστείες και εμπόριο ναρκωτικών υπό την απειλή ότι θα σκοτώσουν τις οικογένειές τους ή θα πουλήσουν τα παιδιά τους.

Η "κοιλάδα του θανάτου" δείχνει για μια ακόμη φορά την ανοχή της Μεξικάνικης κυβέρνησης στην παράνομη δράση των καρτέλ ναρκωτικών, αλλά και την αδυναμία της να επιβληθεί στα θέλω των βαρώνων που φαίνεται να εξουσιάζουν όχι μόνον ολόκληρες περιοχές αλλά όλη τη χώρα. Ωστόσο, μετά τις μαζικές δολοφονίες των τελευταίων μηνών πληθαίνουν οι φωνές των πολιτών που ζητούν από την κυβέρνηση να αντιδράσει και να τους προστατεύσει.

Πηγή: http://ift.tt/2vaP3iT http://ift.tt/2uZJVia