#δερματοστιξία

[romios-gr]

Επιστήμονες προειδοποιούν: «Οι άνθρωποι που κάνουν τατουάζ μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν λέμφωμα» Επιστήμονες από τη Σουηδία προειδοποιούν ότι οι άνθρωποι που κάνουν τατουάζ μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν λέμφωμα, έναν τύπο καρκίνο του αίματος. Μάλιστα αυτό ισχύει ανεξαρτήτως του μεγέθους τους, καθώς η σχετική μελέτη έδειξε πως ο κίνδυνος υπάρχει... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/epistimones-proeidopoioyn-oi-anthropoi-poy-kanoyn-tatoyaz-mporei-na-diatrechoyn-ayximeno-kindyno-na-anaptyxoyn-lemfoma/

[our-har-world]

Τατουάζ - Δερματοστιξία : Σημαδεύοντας την υγεία μας – Μια επικίνδυνη μόδα

Τατουάζ – Δερματοστιξία : Σημαδεύοντας την υγεία μας – Μια επικίνδυνη μόδα

  Οι κίνδυνοι από την τέχνη του τατουάζ – η οποία γίνεται ολοένα και πιο διαδεδομένη στον 21ο αιώνα, ιδιαίτερα σε άτομα κάτω των 30 ετών – είναι πολλοί και ως επί το πλείστον άγνωστοι, καθώς κανένας δεν ενδιαφέρεται πριν κάνει ένα τατουάζ στο σώμα του, να μάθει τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό στην υγεία του αλλά ούτε και η πολιτεία ενδιαφέρεται να τους προστατεύσει .Σύμφωνα με στοιχεία του…

[maxmaggr]

Η δερματοστιξία στο πέρασμα του χρόνου

Πηγή: .zealandtattoo.co.nz Η δερματοστιξία εντοπίζεται σε ένα ευρύτατο χωροχρονικό φάσμα, από τους Μαορί ως τους Κέλτες και από τη Βραζιλία ως την Αφρική και την Ιαπωνία. Ο σκοπός του τατουάζ ήτα��, κατά παράδοση, διακοσμητικός, τελετουργικός ή προσδιοριστικός της ταυτότητας. Η προέλευση της ίδιας της λέξης «tattoo» προμηνύει της πολιπολιτισμικότητα της δερματοστιξίας καθώς κυριαρχούν πολλαπλές ερμηνείες. H βασική ερμηνεία που κυριαρχεί, για την προέλευση της λέξης «tattoo», αφορά το χρωστικό σχεδιασμό στο δέρμα που παρατήρησαν οι Ευρωπαίοι εξερευνητές στους ιθαγενείς της Πολυνησίας τον 16ο αιώνα, που προέρχεται από το πολυνησιακό ουσιαστικό «tatau» της φυλής Σαμόα και «tatu» στη φυλή Μαρκέζα, που σημαίνει «σημάδι που γίνεται πάνω στο δέρμα». Όσον αφορά την ιστορικότητα της δερματοστιξίας αυτή εμφανίζεται στα δείγματα με τις δύο παλιότερες μούμιες ,ήδη το 3250 π.Χ., στις Άλπεις και το 3351 π.Χ. στην Αίγυπτο. Φυσικά, η φήμη της δερματοστιξίας δεν μπορούσε να ξεφύγει, ακόμα, και από την αρχαία Ελλάδα. Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν την λέξη «στίγμα», η οποία μεταβιβάστηκε και στους Ρωμαίους και υποδείκνυε τη δερματοστιξία. Φυσικά, η λέξη «στίγμα» είχε σύγχρονη αξία , καθώς η σημασία της δε ξεφεύγει από εκείνη των σύγχρονων αγγλικών. Ουσιαστικά, η διαδικασία της δερματοστιξία στην αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιούνταν ως μία πράξη ποινής και στιγματισμού στους σκλάβους, εγκληματίες, βάρβαρους και ετερόχθονες.  Οι Ρωμαίοι, ως γνωστοί δημαγωγοί της ιστορίας, υιοθέτησαν από τους Έλληνες, τη διαδικασία της δερματοστιξίας και την πήγαν ένα βήμα πιο πάνω, χρησιμοποιώντας την ως μηχανισμό κρατικού ελέγχου και τοποθετώντας την στον πολιτικό χώρο. Η βασική ρητορική τους ήταν να χρησιμοποιήσουν τη δερματοστιξία ως μέθοδο χειραγώγησης των ατόμων, μέσω της εμφάνισης διακριτικών ανεξίτηλων χαρακτηριστικών στο δέρμα που καθορίζει το κοινωνικό τους ρόλο στην κοινωνία. Επίσης, αξίζει να αναφέρουμε, ότι στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία υπήρχαν τρία είδη τατουάζ που ουσιαστικά όλα συνδέονταν μεταξύ τους και όλα είχαν τον ίδιο σκοπό, δηλαδή τον στιγματισμό των περιθωριακών ομάδων και την ευκολότερη χειραγώγηση των ατόμων, προκειμένου να αποφεύγονται οι εξεγέρσεις. Το πιο συχνό που εμφανιζόταν ήταν η αναγραφή του εγκλήματος πάνω στο σώμα του ατόμου. Τα άλλα δύο αφορούν την εγγραφή του ονόματος του Αυτοκράτορα, εναντίον του οποίου, γίνεται �� εγκληματική πράξη. Το τελευταίο έχει να κάνει με την αναγραφή της τιμωρίας που διέπραξε ο εγκληματίας. Έτσι, φτάνοντας στο Μεσσαίωνα, η νοηματοδότηση της δερματοστιξίας παραμένει σταθερή, με αποτέλεσμα να συνδέεται με την εγκληματικότητα και την αποκλίνουσα συμπεριφορά. 

Πηγή: cdn.static-economist.com Τα χαρακτηριστικά τατουάζ (moko) των Μαορί της Νέας Ζηλανδίας, που καλύπτουν όλο το πρόσωπο, χρησίμευαν, παραδοσιακά, ως αντιπροσώπευση -ευθεία αναπαράσταση της ταυτότητας των υποκειμένων, αντίστοιχα με τη δική μας υπογραφή. Η πρώτη επαφή του δυτικού κόσμου με τη δερματοστιξία πραγματοποιήθηκε στα μέσα του 18ου αιώνα, όταν ο James Cook επιστρέφοντας από την Πολυνησία έφερε μαζί του ιθαγενείς με παραδοσιακά τατουάζ, τους οποίους περιέφερε ως εκθέματα, προμηνύοντας τα μελλοντικά tattoo freakshows. Σημειωτέον, η δερματοστιξία στην Πολυνησία χρονολογείται βάσει αρχαιολογικών ευρημάτων στη δεύτερη χιλιετία π.Χ. Η επερχόμενη υιοθέτηση της πρακτικής, από τους Δυτικούς, σηματοδοτεί τη σύγχρονη δερματοστιξία, ως εντελώς διαφοροποιημένη από την παραδοσιακή πρακτική των ιθαγενών και αποτελεί τον πρώτο «πρόγονο» του νεωτερικού ατομικού τατουάζ.  Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, η σημασία της δερματοστιξίας στην Ευρώπη δεν έχει αλλάξει πολύ από την αποκλίνουσα συμπεριφορά και τον στιγματισμό για εγκληματικές ενέργειες. Παρά τη μέχρι πρότινος διαδεδομένη αντίληψη ότι το τατουάζ αποτελεί ένδειξη αμφισβήτησης της καθεστηκυίας τάξης, αποδεικνύεται, πως, κατά το 19ο αιώνα, οι γυναίκες της ανώτερης τάξης και τα μέλη της βασιλικής οικογένειας προέβαιναν στην απόκτηση τατουάζ. Ωστόσο, ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα με τις αρχές του 20ου αιώνα, η νοηματοδότηση της δερματοστιξίας αλλάζει περιεχόμενο και έγινε πιο φιλελεύθερη καθώς μεταδόθηκε στις ανώτερες τάξεις των Η.Π.Α. και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έτσι, αυτόματα η δερματοστιξία έσπασε σταδιακά το στίγμα της αποκλίνουσας συμπεριφοράς και της εγκληματικότητας και μετατράπηκε σε μοντέρνα τεχνική όπου κατέληξε να διαχωρ��ζει τα άτομα με βάση την ύπαρξη ή την μη ύπαρξη τατουάζ στο δέρμα. Είναι γεγονός ότι με την κοινωνική αποδοχή της δερματοστιξίας και στις ανώτερες και μεσαίες κοινωνικές τάξεις, η δυτική κουλτούρα φαίνεται να καταναλώνει άλλες κουλτούρες. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι το νόημα της δερματοστιξίας στις ανώτερες τάξεις έχει να κάνει με τον εντυπωσιασμό, ενώ στις κατώτερες τάξεις σχετίζεται με την έκφραση των συναισθημάτων. Η ταυτόχρονη τεχνολογική και μηχανική εξέλιξη βοήθησε στη διάδοση της δερματοστιξίας και στην εφεύρεση νέων τεχνικών δερματοστιξίας με έντονες επιρροές στα σχέδια από την Ιαπωνία, τις φυλές της Πολυνησίας και της Νότιας Αμερικής. Οι εφευρέτες της πρώτης σύγχρονης μηχανής δερματοστιξίας ήταν ο O' Reilly και ο Lew Alberts, οι οποίοι σχεδίαζαν και πουλούσαν ανεξίτηλα τατουάζ μέσω παραγγελιών.  Ωστόσο, στα μέσα του 20ου αιώνα, η έννοια της δερματοστιξίας στις Η.Π.Α. κατείχε ακόμα συντηρητικό περιεχόμενο, τουλάχιστον μέχρι τη δεκαετία του 1950. Ειδικότερα, τα τατουάζ συνδέθηκαν, τη δεκαετία του 1960, με τα κινήματα των χίπις, της ροκ σταρ κουλτούρας και της εφηβικής αντίδρασης.  Στις μέρες μας, οι άνθρωποι που επιλέγουν να κάνουν τατουάζ προέρχονται από όλες τις ηλικιακές ομάδες, επαγγελματικές κατηγορίες και κοινωνικές τάξεις, ενώ οι γυναίκες αποτελούν το ήμισυ του πελατολογίου, συνολικά το 58% στις Η.Π.Α. Παρ' όλα αυτά, τα τατουάζ αποτελούν σήμερα περισσότερο μία παρορμητική ενέργεια νεανικού εντυπωσιασμού για να τραβήξουν το ενδιαφέρον, παρά ακολουθώντας την παραδοσιακή τεχνοτροπία. Αυτό, βεβαία, έχει ως αποτέλεσμα, εξαιτίας της βεβιασμένης και νεανικής παρορμητικότητας, να υπάρξουν αρκετές αφαιρέσεις τατουάζ επειδή το μετάνιωσαν. Σύμφωνα με στατιστικές έρευνες που αφορούν τις Η.Π.Α. το 10% του πληθυσμού νιώθει δυσαρέσκεια προς το τατουάζ τους, ενώ το 25% το μετανιώνουν και θέλουν να τα αφαιρέσουν. Συνολικά 45.000 άτομα προχώρησαν το 2013 μόνο σε αφαίρεση του τατουάζ τους. Η βιομηχανία της δερματοστιξίας στις Η.Π.Α. είναι μία επικερδέστατη βιομηχανία, η οποία συνδέεται και με το καλλιτεχνικό τομέα, καθώς λειτουργούν ως πρότυπα και ταύτιση με το κοινό. Συνολικά στις Η.Π.Α. υπάρχουν 21.000 καταστήματα δερματοστιξίας και τα συνολικά έσοδα φτάνουν το  περίπου τα 1.65 δις το χρόνο! 

Πηγή: www.casino.org Διανύοντας ένα μακρύ ταξίδι μέσα στους ��ιώνες και ανάμεσα στις ηπείρους, η δερματοστιξία έφτασε στην Ελλάδα, όπου προσαρμόστηκε στα εγχώρια δεδομένα. Από κατακριτέα πρακτική -συνδεδεμένη με «περιθωριακές» υποκουλτούρες- μέχρι πριν περίπου δέκα χρόνια, μετατράπηκε σε μαζική μόδα και υιοθετήθηκε από πολύ μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας. Η δερματοστιξία άρχισε να παρουσιάζει μαζικότητα ως προς την εφαρμογή της στην Ελλάδα από τα τέλη της δεκαετίας του '90, με σχεδόν δεκαετή καθυστέρηση σε σύγκριση με τις Η.Π.Α. και τη Δυτική Ευρώπη. Οι Έλληνες απενοχοποίησηαν το τατουάζ και σχεδόν ταυτόχρονα στράφηκαν στη μαζική κατανάλωσή του, ίσως σε μία βεβιασμένη προσπάθεια συμμόρφωσης και εναρμόνισης με τις δυτικόφερτες τάσεις. Έτσι η Ελλάδα βρίσκεται στην «αρνητική ή θετική» θέση να βρίσκεται ανάμεσα στις πρώτες 12 χώρες του κόσμου με τα περισσότερα ποσοστά δημοφιλίας των τατουάζ. 

Πηγή: newsweek.com ΠΗΓΕΣ:  Wageman, V. (1995). The New Tattoo by Victoria Lautman. Art Journal, Vol. 54, No. 1, 106-108. DeMello, M. (2000). Bodies of Inscription, a cultural history of the modern tattoo community. Durham&London: Duke University Press Springer, C. (2000). Bodies of Subversion: A Secret History of Women and Tattoo by Margot Mifflin. Woman's art journal, Vol.21, No.1 , 53-54. Fisher, J. A. (2002). Tattooing the body, marking culture. Body & Society, 8(4), 91-107. Read the full article

[dark-aurorae]

Words and their meaning // part 1

queesting (ολλανδικά): να ξαπλώνετε μαζί στο κρεβάτι και να κουβεντιάζετε για ώρες

lδραπετομανία / drapetomania (ελληνικά): η αβάσταχτη επιθυμία να τρέξεις μακριά από όλους κι από όλα

shěnměi píláo / 审美疲劳 (κινέζικα): όταν κάποιος είναι τόσο όμορφος που δε μπορείς να το αντέξεις

lyī rì sān qiū / 一日三秋 (κινέζικα): “μια μέρα, τρία φθινόπωρα”, όταν κάποιος σου λείπει και νομίζεις πως ο χρόνος δε περνάει με τίποτα.

Petrichor: The Greek words for "stone" and the "ethereal blood of the gods" combine to give us a perfectly beautiful term for the way the earth smells after it rains. Scientists have spent decades trying to determine exactly why that smell is so pleasing; in fact, two are credited for coining "petrichor" in a 1964 Nature article.

Aesthete: An aesthete, according to Merriam-Webster, is "one having or affecting sensitivity to the beautiful especially in art." You might be one if you're frequently moved by sculptures and paintings…or if you pretend to be for the sake of other people. Either way, the word is a joy to say.

Serendipity: You’ve probably experienced this phenomenon more than you realize—remember that time you went on a coffee run and stumbled upon the best chocolate cake your city has to offer? Or when you were cleaning your home and found those earrings you thought were gone years ago? Those happy coincidences are all cases of serendipity.

Solitude: If you’re an extrovert, then solitude may not be ideal. But if you're an introvert, you'll probably enjoy and seek out solitude, or the act of being alone and away from society.

Epiphany: While there are several meanings of this word, most people associate an epiphany with a life-changing realization. You’ll find examples of these in your favorite books and movies, such as the classic scene in Clueless when Cher realizes she’s “majorly, totally, butt-crazy in love” with her stepbrother Josh.

καψούρα (kap-soo-ra) / a burning desire There’s no English word that captures the extent of passion and desire that kapsoura evokes. In Greek, the word denotes the kind of love that burns so ardently that it threatens to consume itself.

πετριχώρ (pet-tree-hor) / the smell of wet earth. So untranslatable is this word that the English language has simply borrowed the term directly from Greek. Petrichor is a poetic way of describing the smell of the earth after it has rained. The word is made up of the Greek petra, meaning ‘stone’, and īchōr, the blood of the gods in Greek mythology.

Σκιαμαχία: η μάχη με φανταστικό αντίπαλο, με εμπόδια που βάζουμε στον εαυτό μας.

Αταραξία: παντελής έλλειψη ταραχής, άγχους. Ισοδυναμεί με την γαλήνη, την ηρεμία και την εξ αυτών απορρέουσα ευτυχία.

Νόστος : επιστροφή στην πατρίδα, ύστερα από μακροχρόνια απουσία.

Συβαριτισμός: η υπερβολικ�� πολυτέλεια, η νωχέλεια εξ’ αιτίας της καλοπέρασης, η μαλθακότητα.

Ακκισμός: επιτηδευμένη συμπεριφορά με ερωτικές προθέσεις.

αδυσώπητος: αυτός που δε δείχνει έλεος

ατασθαλία: παραβίαση της ηθικής τάξης, του νόμου, των καθιερωμένων κανόνων προς ίδιον όφελος

ακόρεστος: αυτός που δε χορταίνει

ανιδιοτέλεια: χαρακτηριστικό του ανθρώπου του οποίου οι πράξεις δεν υπαγορεύονται από το συμφέρον ή το προσωπικό όφελος

ανδραγαθία: γενναίος

αμετροέπεια: η έλλειψη μέτρου στα λόγια

αχός:συγκεχυμένος, ακαθόριστος ή υπόκωφος ήχος

ατόπημα: η ακατάλληλη για τις περιστάσεις και συνθήκες ενέργεια

βαβυλωνία: η κατάσταση που δημιουργείται, όταν πολλά άτομα μιλούν συγχρόνως και δυνατά, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να συνεννοηθούν

βαθμηδόν: με συνεχή και σταθερό ρυθμό, χωρίς απότομες αυξομειώσεις

βραδύνοια: δυσκολία, αδυναμία στη νόηση, λόγω μειωμένης ικανότητας της αντίληψης ή της κρίσης

βυσσοδομώ: σχεδιάζω κρυφά κάτι κακό για κάποιον

γονυπετής: (επίθ.) αυτός που πέφτει στα γόνατα συνώνυμα: γονατιστός.

δανδής: (επίθ.) άντρας που ντύνεται και συμπεριφέρεται με εξεζητημένη κομψότητα.

δερματοστιξία: τατουάζ.

δημαγωγός: (ουσ. αρσ.) αυτός που αποκτά εμπιστοσύνη με απατηλά μέσα, δημοκόπος

διαπρύσιος: (επίθ.) αυτός που διακηρύσσει κάτι με ιδιαίτερη θέρμη, με ένταση και παλμό.

δύστοκος: (επιθ.) κυριολ.: που γεννά με δυσκολία

μεταφορ.: αυτός που δυσκολεύεται να παράξει σκέ��η, συνώνυμο: βραδύνους (αργόστροφος)

ελλοχεύω: (ρ.) ενεδρεύω, παραμονεύω, στήνω καρτέρι.

εμφωλεύω: (ρ.) φωλιάζω, κουρνιάζω, (πληροφ.) ενσωματώνω υπορουτίνα σε ρουτίνα.

εμπάθεια: (ουσ. θηλ.) μοχθηρία, μίσος, έντονα αρνητικά συναισθήματα, εχθρότητα, πάθος εναντίον κάποιου.

εμπαιγμός: (ουσ.) το περίπαιγμα, ο χλευασμός / η εξαπάτηση, το παιχνίδισμα.

εναργής: (επίθ.)

ενδελεχής: (επίθ.) 1. αυτός που είναι συνεχής, αδιάλειπτος, ακατάπαυστος, ατελείωτος: "ενδελεχής αναζήτηση του δράστη" αντίθετα: στιγμιαίος. 2.(μτφ.) αυτός που γίνεται με αδιάκοπη και διαρκή επιμέλεια, ο επίμονος.

ενδόμυχος: (επίθ.) .

ζοφερός: (επίθ.) σκοτεινός / (μτφ.) αυτός που εμπνέει φόβο, απαισιοδοξία, μελαγχολία.

θάλλος: (ουσ. ουδ.) νέο, τρυφερό (άρα πράσινο) κλαδάκι, βλαστάρι. φύλλωμα.

θωπεύω: (ρ.) χαϊδεύω, περιποιούμαι υπερβολικά / μτφ. κολακεύω, καλοπιάνω.

ιταμός: (επίθ.) αυθάδης, θρασύς, προκλητικός.

ιλαρός: (επίθ.) χαρούμενος, φαιδρός, χαρωπός.

καινοφανής: (επίθ.) αυτός που εμφανίζεται για πρώτη φορά, ο πρωτοεμφανιζόμενος.

καιροφυλακτώ: (ρ.) περιμένω την κατάλληλη περίσταση για να κάνω κάτι, παραμονεύω, καραδοκώ

καταπίστευμα: (ουσ. ουδ.) αυτό που εμπιστεύεται κανείς σε κάποιον άλλο.

κατάφωρος: (επίθ.) ολοφάνερος, χειροπιαστός, οφθαλμοφανής.

κατηφής: (επίθ.) κατσούφης, σκυθρωπός.

κονιορτοποιώ: (ρ.) λιώνω, μετατρέπω κάτι σε σκόνη.

[cacivelissimo]

Προετοιμασία εδάφους (=› απολέπιση)...

Πάντα το σημείο το κάνουμε τζιτζιλόνι πριν τη δερματοστιξία...

Και όσο σκέφτομαι ότι εκκρεμούν άλλα 4 γαμώτη...

Θα ψοφήσω έχοντας απωθημένα που να πάρει! 😆

[astratv]

Ο θεατός και αθέατος κόσμος των tattos

Ο θεατός και αθέατος κόσμος των tattos

Αυστηρότερες προϋποθέσεις στη δερματοστιξία, τα γνωστά tattoos, θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση, με περιορισμούς στη χρήση έγχρωμων μελανιών κινεζικής προέλευσης.Με δεδομένη τη διάδοσή τους σε χώρες, ηλικίες αλλά και αριθμό ακόμη και από τον ίδιο τον χρήστη στο σώμα του, η πρόσφατη ευρωπαϊκή παρέμβαση αναδεικνύει κενά στον τρόπο λειτουργίας, τις προϋποθέσεις λειτουργίας, την πρόσβαση σε πρώτες ύλες και…

[spoilersgr]

Ενημερώθηκε η Λιμενική Αρχή Ραφήνας, για την ύπαρξη σορού άνδρα, αγνώστων λοιπών στοιχείων, στη θαλάσσια περιοχή Ζούμπερι. Ο άνδρας, ήταν περίπου 65-70 ετών, ύψους περίπου 1,70 μ., φορούσε μαύρο μαγιό και έφερε δερματοστιξία στο δεξιό βραχίονα. Η σορός παρελήφθη από ασθενοφόρο όχημα του ΕΚΑΒ και μεταφέρθηκε στο Κέντρο Υγείας Ραφήνας. Προανάκριση διενεργείται από το Κεντρικό Λιμεναρχείο Ραφήνας, ενώ η σορός πρόκειται να μεταφερθεί στο εργαστήριο Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, για τη διενέργεια νεκροψίας – νεκροτομής. (πληροφορίες απο το makeleio)

[harpers-tartarus]

Hope’s Earth Magick Spells

Ξύλο σύμπτυξης = Xýlo sýmptyxis = Collapse wood

Μέχρι το έδαφος = Méchri to édafos = till soil

Φλόγα = Flóga = Flame

Πάγκος κατασκευής  = Pánkos kataskevís = Construct bench

δερματοστιξία αστεριών = dermatostixía asterión = Star tattoo

Ασπίδα = Aspída = Shield

φίδι εμφανίζεται = fídi emfanízetai = Snake appears

Σπασμένο ανανεώνεται = Spasméno ananeónetai = Broken is repaired

Μάτι εστίασης = Máti estíasis = Focusing eye

θεραπεύω = therapévo = Cure

Απόκρυψη στοιχείου = Apókrypsi stoicheíou = Hide an item

δωρεάν = doreán = Free

Πύλη του καθρέφτη = Pýli tou kathréfti = Portal of the mirror

θεραπεύω  =Therapévo = Heal/Cure

Αποκαλύπτουν ένα αντικείμενο = Apokalýptoun éna antikeímeno = Reveal an item

ανελκυστήρας = anelkystíras = Lift (levitate)

τήκω = tíko = Melt

Ορατό = Orató = Make visible

[batserendipity]

Αυτό το beauty trend μπορεί να επισφραγίσει την αγάπη σας με το σύντροφό σου

Αυτό το beauty trend μπορεί να επισφραγίσει την αγάπη σας με το σύντροφό σου

Δεν είναι εντελώς καινούριο σαν συνήθεια για τα πολύ ερωτευμένα ζευγάρια να θέλουν να χαράξουν τον έρωτά τους σε τοίχους, παγκάκια, κορμούς δέντρων. Για την ακρίβεια ήταν η επιτομή του ρομαντισμού κάποιες δεκαετίες πριν. Η νέα τάση η οποία έχει αρχίσει και γίνεται πολύ δημοφιλής είναι λίγο πιο επίπονη αφού περιλαμβάνει δερματοστιξία. Πρόκειται δηλαδή για ίδια τατουάζ που κάνει το ζευγάρι. Το…

[rulinarulina]

Έρευνα ανατρέπει τα όσα ''αθώα'' γνωρίζαμε για τα τατουάζ

Έρευνα ανατρέπει τα όσα ''αθώα'' γνωρίζαμε για τα τατουάζ

Εκεί που νομίζαμε ότι κάποια πράγματα είναι λυμένα και δε χρειάζεται να ανησυχούμε γι’ αυτά, τελικά έρχονται καινούριες έρευνες να ανατρέψουν όσα θεωρούσαμε τακτοποιημένα. Αν σκέφτεστε να κάνετε τατουάζ, τότε μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτείτε,

καθώς μια νέα μελέτη κατέληξε σε μερικά όχι και τόσο ευχάριστα συμπεράσματα για τη δερματοστιξία.

Την έρευνα διεξήγαγαν επιστήμονες από τη Γκρενόμπλ,…

[our-har-world]

Τατουάζ - Δερματοστιξία : Σημαδεύοντας την υγεία μας – Μια επικίνδυνη μόδα

Τατουάζ – Δερματοστιξία : Σημαδεύοντας την υγεία μας – Μια επικίνδυνη μόδα

  Οι κίνδυνοι από την τέχνη του τατουάζ – η οποία γίνεται ολοένα και πιο διαδεδομένη στον 21ο αιώνα, ιδιαίτερα σε άτομα κάτω των 30 ετών – είναι πολλοί και ως επί το πλείστον άγνωστοι, καθώς κανένας δεν ενδιαφέρεται πριν κάνει ένα τατουάζ στο σώμα του, να μάθει τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό στην υγεία του αλλά ούτε και η πολιτεία ενδιαφέρεται να τους προστατεύσει .Σύμφωνα με στοιχεία του…

[maxmaggr]

Η δερματοστιξία στο πέρασμα του χρόνου

Πηγή: .zealandtattoo.co.nz Η δερματοστιξία εντοπίζεται σε ένα ευρύτατο χωροχρονικό φάσμα, από τους Μαορί ως τους Κέλτες και από τη Βραζιλία ως την Αφρική και την Ιαπωνία. Ο σκοπός του τατουάζ ήταν, κατά παράδοση, διακοσμητικός, τελετουργικός ή προσδιοριστικός της ταυτότητας. Η προέλευση της ίδιας της λέξης «tattoo» προμηνύει της πολιπολιτισμικότητα της δερματοστιξίας καθώς κυριαρχούν πολλαπλές ερμηνείες. H βασική ερμηνεία που κυριαρχεί, για την προέλευση της λέξης «tattoo», αφορά το χρωστικό σχεδιασμό στο δέρμα που παρατήρησαν οι Ευρωπαίοι εξερευνητές στους ιθαγενείς της Πολυνησίας τον 16ο αιώνα, που προέρχεται από το πολυνησιακό ουσιαστικό «tatau» της φυλής Σαμόα και «tatu» στη φυλή Μαρκέζα, που σημαίνει «σημάδι που γίνεται πάνω στο δέρμα». Όσον αφορά την ιστορικότητα της δερματοστιξίας αυτή εμφανίζεται στα δείγματα με τις δύο παλιότερες μούμιες ,ήδη το 3250 π.Χ., στις Άλπεις και το 3351 π.Χ. στην Αίγυπτο. Φυσικά, η φήμη της δερματοστιξίας δεν μπορούσε να ξεφύγει, ακόμα, και από την αρχαία Ελλάδα. Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν την λέξη «στίγμα», η οποία μεταβιβάστηκε και στους Ρωμαίους και υποδείκνυε τη δερματοστιξία. Φυσικά, η λέξη «στίγμα» είχε σύγχρονη αξία , καθώς η σημασία της δε ξεφεύγει από εκείνη των σύγχρονων αγγλικών. Ουσιαστικά, η διαδικασία της δερματοστιξία στην αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιούνταν ως μία πράξη ποινής και στιγματισμού στους σκλάβους, εγκληματίες, βάρβαρους και ετερόχθονες.  Οι Ρωμαίοι, ως γνωστοί δημαγωγοί της ιστορίας, υιοθέτησαν από τους Έλληνες, τη διαδικασία της δερματοστιξίας και την πήγαν ένα βήμα πιο πάνω, χρησιμοποιώντας την ως μηχανισμό κρατικού ελέγχου και τοποθετώντας την στον πολιτικό χώρο. Η βασική ρητορική τους ήταν να χρησιμοποιήσουν τη δερματοστιξία ως μέθοδο χειραγώγησης των ατόμων, μέσω της εμφάνισης διακριτικών ανεξίτηλων χαρακτηριστικών στο δέρμα που καθορίζει το κοινωνικό τους ρόλο στην κοινωνία. Επίσης, αξίζει να αναφέρουμε, ότι στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία υπήρχαν τρία είδη τατουάζ που ουσιαστικά όλα συνδέονταν μεταξύ τους και όλα είχαν τον ίδιο σκοπό, δηλαδή τον στιγματισμό των περιθωριακών ομάδων και την ευκολότερη χειραγώγηση των ατόμων, προκειμένου να αποφεύγονται οι εξεγέρσεις. Το πιο συχνό που εμφανιζόταν ήταν η αναγραφή του εγκλήματος πάνω στο σώμα του ατόμου. Τα άλλα δύο αφορούν την εγγραφή του ονόματος του Αυτοκράτορα, εναντίον του οποίου, γίνεται η εγκληματική πράξη. Το τελευταίο έχει να κάνει με την αναγραφή της τιμωρίας που διέπραξε ο εγκληματίας. Έτσι, φτάνοντας στο Μεσσαίωνα, η νοηματοδότηση της δερματοστιξίας παραμένει σταθερή, με αποτέλεσμα να συνδέεται με την εγκληματικότητα και την αποκλίνουσα συμπεριφορά. 

Πηγή: cdn.static-economist.com Τα χαρακτηριστικά τατουάζ (moko) των Μαορί της Νέας Ζηλανδίας, που καλύπτουν όλο το πρόσωπο, χρησίμευαν, παραδοσιακά, ως αντιπροσώπευση -ευθεία αναπαράσταση της ταυτότητας των υποκειμένων, αντίστοιχα με τη δική μας υπογραφή. Η πρώτη επαφή του δυτικού κόσμου με τη δερματοστιξία πραγματοποιήθηκε στα μέσα του 18ου αιώνα, όταν ο James Cook επιστρέφοντας από την Πολυνησία έφερε μαζί του ιθαγενείς με παραδοσιακά τατουάζ, τους οποίους περιέφερε ως εκθέματα, προμηνύοντας τα μελλοντικά tattoo freakshows. Σημειωτέον, η δερματοστιξία στην Πολυνησία χρονολογείται βάσει αρχαιολογικών ευρημάτων στη δεύτερη χιλιετία π.Χ. Η επερχόμενη υιοθέτηση της πρακτικής, από τους Δυτικούς, σηματοδοτεί τη σύγχρονη δερματοστιξία, ως εντελώς διαφοροποιημένη από την παραδοσιακή πρακτική των ιθαγενών και αποτελεί τον πρώτο «πρόγονο» του νεωτερικού ατομικού τατουάζ.  Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, η σημασία της δερματοστιξίας στην Ευρώπη δεν έχει αλλάξει πολύ από την αποκλίνουσα συμπεριφορά και τον στιγματισμό για εγκληματικές ενέργειες. Παρά τη μέχρι πρότινος διαδεδομένη αντίληψη ότι το τατουάζ αποτελεί ένδειξη αμφισβήτησης της καθεστηκυίας τάξης, αποδεικνύεται, πως, κατά το 19ο αιώνα, οι γυναίκες της ανώτερης τάξης και τα μέλη της βασιλικής οικογένειας προέβαιναν στην απόκτηση τατουάζ. Ωστόσο, ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα με τις αρχές του 20ου αιώνα, η νοηματοδότηση της δερματοστιξίας αλλάζει περιεχόμενο και έγινε πιο φιλελεύθερη καθώς μεταδόθηκε στις ανώτερες τάξεις των Η.Π.Α. και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έτσι, αυτόματα η δερματοστιξία έσπασε σταδιακά το στίγμα της αποκλίνουσας συμπεριφοράς και της εγκληματικότητας και μετατράπηκε σε μοντέρνα τεχνική όπου κατέληξε να διαχωρίζει τα άτομα με βάση την ύπαρξη ή την μη ύπαρξη τατουάζ στο δέρμα. Είναι γεγονός ότι με την κοινωνική αποδοχή της δερματοστιξίας και στις ανώτερες και μεσαίες κοινωνικές τάξεις, η δυτική κουλτούρα φαίνεται να καταναλώνει άλλες κουλτούρες. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι το νόημα της δερματοστιξίας στις ανώτερες τάξεις έχει να κάνει με τον εντυπωσιασμό, ενώ στις κατώτερες τάξεις σχετίζεται με την έκφραση των συναισθημάτων. Η ταυτόχρονη τεχνολογική και μηχανική εξέλιξη βοήθησε στη διάδοση της δερματοστιξίας και στην εφεύρεση νέων τεχνικών δερματοστιξίας με έντονες επιρροές στα σχέδια από την Ιαπωνία, τις φυλές της Πολυνησίας και της Νότιας Αμερικής. Οι εφευρέτες της πρώτης σύγχρονης μηχανής δερματοστιξίας ήταν ο O' Reilly και ο Lew Alberts, οι οποίοι σχεδίαζαν και πουλούσαν ανεξίτηλα τατουάζ μέσω παραγγελιών.  Ωστόσο, στα μέσα του 20ου αιώνα, η έννοια της δερματοστιξίας στις Η.Π.Α. κατείχε ακόμα συντηρητικό περιεχόμενο, τουλάχιστον μέχρι τη δεκαετία του 1950. Ειδικότερα, τα τατουάζ συνδέθηκαν, τη δεκαετία του 1960, με τα κινήματα των χίπις, της ροκ σταρ κουλτούρας και της εφηβικής αντίδρασης.  Στις μέρες μας, οι άνθρωποι που επιλέγουν να κάνουν τατουάζ προέρχονται από όλες τις ηλικιακές ομάδες, επαγγελματικές κατηγορίες και κοινωνικές τάξεις, ενώ οι γυναίκες αποτελούν το ήμισυ του πελατολογίου, συνολικά το 58% στις Η.Π.Α. Παρ' όλα αυτά, τα τατουάζ αποτελούν σήμερα περισσότερο μία παρορμητική ενέργεια νεανικού εντυπωσιασμού για να τραβήξουν το ενδιαφέρον, παρά ακολουθώντας την παραδοσιακή τεχνοτροπία. Αυτό, βεβαία, έχει ως αποτέλεσμα, εξαιτίας της βεβιασμένης και νεανικής παρορμητικότητας, να υπάρξουν αρκετές αφαιρέσεις τατουάζ επειδή το μετάνιωσαν. Σύμφωνα με στατιστικές έρευνες που αφορούν τις Η.Π.Α. το 10% του πληθυσμού νιώθει δυσαρέσκεια προς το τατουάζ τους, ενώ το 25% το μετανιώνουν και θέλουν να τα αφαιρέσουν. Συνολικά 45.000 άτομα προχώρησαν το 2013 μόνο σε αφαίρεση του τατουάζ τους. Η βιομηχανία της δερματοστιξίας στις Η.Π.Α. είναι μία επικερδέστατη βιομηχανία, η οποία συνδέεται και με το καλλιτεχνικό τομέα, καθώς λειτουργούν ως πρότυπα και ταύτιση με το κοινό. Συνολικά στις Η.Π.Α. υπάρχουν 21.000 καταστήματα δερματοστιξίας και τα συνολικά έσοδα φτάνουν το  περίπου τα 1.65 δις το χρόνο! 

Πηγή: www.casino.org Διανύοντας ένα μακρύ ταξίδι μέσα στους αιώνες και ανάμεσα στις ηπείρους, η δερματοστιξία έφτασε στην Ελλάδα, όπου προσαρμόστηκε στα εγχώρια δεδομένα. Από κατακριτέα πρακτική -συνδεδεμένη με «περιθωριακές» υποκουλτούρες- μέχρι πριν περίπου δέκα χρόνια, μετατράπηκε σε μαζική μόδα και υιοθετήθηκε από πολύ μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας. Η δερματοστιξία άρχισε να παρουσιάζει μαζικότητα ως προς την εφαρμογή της στην Ελλάδα από τα τέλη της δεκαετίας του '90, με σχεδόν δεκαετή καθυστέρηση σε σύγκριση με τις Η.Π.Α. και τη Δυτική Ευρώπη. Οι Έλληνες απενοχοποίησηαν το τατουάζ και σχεδόν ταυτόχρονα στράφηκαν στη μαζική κατανάλωσή του, ίσως σε μία βεβιασμένη προσπάθεια συμμόρφωσης και εναρμόνισης με τις δυτικόφερτες τάσεις. Έτσι η Ελλάδα βρίσκεται στην «αρνητική ή θετική» θέση να βρίσκεται ανάμεσα στις πρώτες 12 χώρες του κόσμου με τα περισσότερα ποσοστά δημοφιλίας των τατουάζ. 

Πηγή: newsweek.com ΠΗΓΕΣ:  Wageman, V. (1995). The New Tattoo by Victoria Lautman. Art Journal, Vol. 54, No. 1, 106-108. DeMello, M. (2000). Bodies of Inscription, a cultural history of the modern tattoo community. Durham&London: Duke University Press Springer, C. (2000). Bodies of Subversion: A Secret History of Women and Tattoo by Margot Mifflin. Woman's art journal, Vol.21, No.1 , 53-54. Fisher, J. A. (2002). Tattooing the body, marking culture. Body & Society, 8(4), 91-107. Read the full article

[frapedoypoli]

Εκεί που νομίζαμε ότι κάποια πράγματα είναι λυμένα και δε χρειάζεται να ανησυχούμε γι' αυτά, τελικά έρχονται καινούριες έρευνες να ανατρέψουν όσα θεωρούσαμε τακτοποιημένα. Αν σκέφτεστε να κάνετε τατουάζ, τότε μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτείτε, καθώς μια νέα μελέτη κατέληξε σε μερικά όχι και τόσο ευχάριστα συμπεράσματα για τη δερματοστιξία. Την έρευνα διεξήγαγαν επιστήμονες από τη Γκρενόμπλ, μαζί με συναδέλφους τους από το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Αξιολόγησης Κινδύνου και δημοσιεύτηκε στην επιστημονική εφημερίδα «Scientific Reports». Όπως αναφέρουν στην έκθεσή τους, το μελάνι που χρησιμοποιείται για το τατουάζ αποτελείται από διάφορες οργανικές και ανόργανες χρωστικές και μπορεί να μολυνθεί με τοξικές ακαθαρσίες. Εκτός από την αιθάλη, το δεύτερο πιο συνηθισμένο συστατικό που χρησιμοποιείται στα μελάνια τατουάζ είναι το διοξείδιο του τιτανίου, μια λευκή χρωστική ουσία που περιέχεται επίσης σε πρόσθετα τροφίμων, αντηλιακά και χρώματα ζωγραφικής. Το συγκεκριμένο χημικό συστατικό έχει συσχετιστεί με την καθυστερημένη επούλωση της πληγής, τον κνησμό και τον ερεθισμό του δέρματος. «Συνήθως, όταν κάποιος θέλει να κάνει τατουάζ, αρκείται στο να ελέγξει αν οι βελόνες είναι αποστειρωμένες. Σπάνια έως καθόλου ρωτάει τη χημική σύνθεση των χρωμάτων, αλλά η έρευνά μας αποδεικνύει ότι θα έπρεπε», αναφέρει ένας από τους συγγραφείς της μελέτης και ερευνητής στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Ακτινοβολίας στη Γκρενόμπλ. Όπως αναφέρει ο βρετανικός Guardian, χρησιμοποιώντας μετρήσεις φθορισμού ακτίνων Χ για να εντοπίσουν τα τοξικά σωματίδια στο δέρμα και τους λεμφαδένες σε διάφορα μέρη τους σώματος, βρήκαν ότι μόνο τα σωματίδια σε μέγεθος νανο-κλίμακας είχαν καταφέρει να εισχωρήσουν στους λεμφαδένες. Επιπλέον, χρησιμοποίησαν μια τεχνική που ονομάζεται υπέρυθρη φασματοσκοπία μετασχηματισμού Fourier για να αξιολογήσουν τις αλλαγές στον ιστό του δέρματος σε σημεία που υπάρχει τατουάζ. Εντόπισαν «ισχυρές αποδείξεις» τόσο για τη «μετανάστευση» όσο και για τη μακροπρόθεσμη παραμονή τοξικών στοιχείων στο σώμα. Μετά από αυτά τα ευρήματα, οι επιστήμονες σημειώνουν ότι μένει να βρουν πώς αυτά τα τοξικά στοιχεία επηρεάζουν τον οργανισμό, μια πολύ σημαντική πληροφορία, αν αναλογιστεί κανείς ότι τις τελευταίες δύο δεκαετίες το τατουάζ έχει γίνει μόδα και ότι σε μέτρηση που έγινε στις ΗΠΑ προέκυψε ότι το 40% των νέων που γεννήθηκαν από το 2000 κι έπειτα έχουν τουλάχιστον ένα τατουάζ σε εμφανές ή λιγότερο εμφανές σημείο.

Πηγή: http://ift.tt/2f8aI9w http://ift.tt/2jqKDDE

[fifa1613]

Ta Tua

Τατουάζ στο στρατό - Δείτε τι ισχύει Έχεις τατουάζ και πρέπει να καταταγείς στις Ένοπλες Δυνάμεις; Δες τι προβλέπει ο κανονισμός του ΓΕΕΘΑ για τα τατουάζ και το piercing Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι όλα επιτρέπονται υπό προϋποθέσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις. Οι κανόνες στις Ένοπλες Δυνάμεις για τα τατουάζ (δερματοστιξία) και τα piercing (διάτρηση σώματος) καθορίζονται από ειδική διαταγή που εκδόθηκε το 2015 από το ΓΕΕΘΑ και η οποία προβλέπει τα ακόλουθα: Η δερματοστιξία, δεν πρέπει να είναι εξωτερικά εμφανής καθ οιονδήποτε τρόπο, με το σύνολο των στρατιωτικών στολών (βασικών ή αποπεριπαραεπιπροσσύννθετων, χειμερινών ή θερινών) που καθορίζονται στο σχετικό έγγραφο. Επιπλέον η παραπάνω μη εξωτερικά εμφανή δερματοστιξία ω! εκ του περιεχομένου τη απεικόνισης της δεν θα πρέπει να αναιρεί την επιβαλλόμενη απο το Συνταγ��α ουδετερότητα των υπηρετούντων στις ΕΔ, ουτε να προκαλεί κατά τρόπο, ο οποίος δεν συνάδει προς την ιδιότητα και τα καθήκοντα τους. Ομοίως το πριεχόμενο της απεικόνισης της δερματοστιξίας δεν θα πρέπει να περιλαμβάνει μηνύματα που άπτονται κάθε μορφής διακρίσεων (φυλετικών, εθνκών, θρησκευτικών, λόγω φύλου κλπ), υποδηλώνουν πολιτική προτίμηση ή προσβάλουν με οποιoνδήποτε τρόπο τα ιδεώδη των ΕΔ. Τέλος οι οπές απο διάτρηση σε οποιοδήποτε σημείο του προσώπου ή του σώματος (piercing), θα πρέπει να είναι κατά το δυνατό ελάχιστα ορατές. Επιπλέον όπως αναφέρει το έγγραφο του ΓΕΕΘΑ: «Τα προαναφερόμενα ισχύουν για το σύνολο του στρατιωτικού προωπικού των ΕΔ , συν αυτών που εκπληρώνουν τη στρατεύσιμη στρατιωτική τους υποχρέωση. Εντούτοις, τα Γενικά Επιτελεία των Κλάδων δύνανται να θέτουν τους περιορισμούς της παραγράφου ένα της παρούσα, ώντες κριτήρια για την επιλογή οπλιτών σε συγκεκριμένα Όπλα ή ειδικότητες ή θέσεις (πχ την Προεδρική Φρουρά, τις Στρατονομικές Υπηρεσίες των ΕΔ κα.)».

[cacivelissimo]

Για να δούμε ποιοί λόγοι θα υπερισχύσουν...

Οι λόγοι επιβίωσης ή οι λόγοι αποχώρησης; 🤔⁉️

⚖️

δε πρόλαβα να τελειώσω και με τη δερματοστιξία!

ούτε με το αυτοβιογραφικό έχω τελειώσει!

[maxmaggr]

Η δερματοστιξία στο πέρασμα του χρόνου

Πηγή: .zealandtattoo.co.nz Η δερματοστιξία εντοπίζεται σε ένα ευρύτατο χωροχρονικό φάσμα, από τους Μαορί ως τους Κέλτες και από τη Βραζιλία ως την Αφρική και την Ιαπωνία. Ο σκοπός του τατουάζ ήταν, κατά παράδοση, διακοσμητικός, τελετουργικός ή προσδιοριστικός της ταυτότητας. Η προέλευση της ίδιας της λέξης «tattoo» προμηνύει της πολιπολιτισμικότητα της δερματοστιξίας καθώς κυριαρχούν πολλαπλές ερμηνείες. H βασική ερμηνεία που κυριαρχεί, για την προέλευση της λέξης «tattoo», αφορά το χρωστικό σχεδιασμό στο δέρμα που παρατήρησαν οι Ευρωπαίοι εξερευνητές στους ιθαγενείς της Πολυνησίας τον 16ο αιώνα, που προέρχεται από το πολυνησιακό ουσιαστικό «tatau» της φυλής Σαμόα και «tatu» στη φυλή Μαρκέζα, που σημαίνει «σημάδι που γίνεται πάνω στο δέρμα». Όσον αφορά την ιστορικότητα της δερματοστιξίας αυτή εμφανίζεται στα δείγματα με τις δύο παλιότερες μούμιες ,ήδη το 3250 π.Χ., στις Άλπεις και το 3351 π.Χ. στην Αίγυπτο. Φυσικά, η φήμη της δερματοστιξίας δεν μπορούσε να ξεφύγει, ακόμα, και από την αρχαία Ελλάδα. Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν την λέξη «στίγμα», η οποία μεταβιβάστηκε και στους Ρωμαίους και υποδείκνυε τη δερματοστιξία. Φυσικά, η λέξη «στίγμα» είχε σύγχρονη αξία , καθώς η σημασία της δε ξεφεύγει από εκείνη των σύγχρονων αγγλικών. Ουσιαστικά, η διαδικασία της δερματοστιξία στην αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιούνταν ως μία πράξη ποινής και στιγματισμού στους σκλάβους, εγκληματίες, βάρβαρους και ετερόχθονες.  Οι Ρωμαίοι, ως γνωστοί δημαγωγοί της ιστορίας, υιοθέτησαν από τους Έλληνες, τη διαδικασία της δερματοστιξίας και την πήγαν ένα βήμα πιο πάνω, χρησιμοποιώντας την ως μηχανισμό κρατικού ελέγχου και τοποθετώντας την στον πολιτικό χώρο. Η βασική ρητορική τους ήταν να χρησιμοποιήσουν τη δερματοστιξία ως μέθοδο χειραγώγησης των ατόμων, μέσω της εμφάνισης διακριτικών ανεξίτηλων χαρακτηριστικών στο δέρμα που καθορίζει το κοινωνικό τους ρόλο στην κοινωνία. Επίσης, αξίζει να αναφέρουμε, ότι στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία υπήρχαν τρία είδη τατουάζ που ουσιαστικά όλα συνδέονταν μεταξύ τους και όλα είχαν τον ίδιο σκοπό, δηλαδή τον στιγματισμό των περιθωριακών ομάδων και την ευκολότερη χειραγώγηση των ατόμων, προκειμένου να αποφεύγονται οι εξεγέρσεις. Το πιο συχνό που εμφανιζόταν ήταν η αναγραφή του εγκλήματος πάνω στο σώμα του ατόμου. Τα άλλα δύο αφορούν την εγγραφή του ονόματος του Αυτοκράτορα, εναντίον του οποίου, γίνεται η εγκληματική πράξη. Το τελευταίο έχει να κάνει με την αναγραφή της τιμωρίας που διέπραξε ο εγκληματίας. Έτσι, φτάνοντας στο Μεσσαίωνα, η νοηματοδότηση της δερματοστιξίας παραμένει σταθερή, με αποτέλεσμα να συνδέεται με την εγκληματικότητα και την αποκλίνουσα συμπεριφορά. 

Πηγή: cdn.static-economist.com Τα χαρακτηριστικά τατουάζ (moko) των Μαορί της Νέας Ζηλανδίας, που καλύπτουν όλο το πρόσωπο, χρησίμευαν, παραδοσιακά, ως αντιπροσώπευση -ευθεία αναπαράσταση της ταυτότητας των υποκειμένων, αντίστοιχα με τη δική μας υπογραφή. Η πρώτη επαφή του δυτικού κόσμου με τη δερματοστιξία πραγματοποιήθηκε στα μέσα του 18ου αιώνα, όταν ο James Cook επιστρέφοντας από την Πολυνησία έφερε μαζί του ιθαγενείς με παραδοσιακά τατουάζ, τους οποίους περιέφερε ως εκθέματα, προμηνύοντας τα μελλοντικά tattoo freakshows. Σημειωτέον, η δερματοστιξία στην Πολυνησία χρονολογείται βάσει αρχαιολογικών ευρημάτων στη δεύτερη χιλιετία π.Χ. Η επερχόμενη υιοθέτηση της πρακτικής, από τους Δυτικούς, σηματοδοτεί τη σύγχρονη δερματοστιξία, ως εντελώς διαφοροποιημένη από την παραδοσιακή πρακτική των ιθαγενών και αποτελεί τον πρώτο «πρόγονο» του νεωτερικού ατομικού τατουάζ.  Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, η σημασία της δερματοστιξίας στην Ευρώπη δεν έχει αλλάξει πολύ από την αποκλίνουσα συμπεριφορά και τον στιγματισμό για εγκληματικές ενέργειες. Παρά τη μέχρι πρότινος διαδεδομένη αντίληψη ότι το τατουάζ αποτελεί ένδειξη αμφισβήτησης της καθεστηκυίας τάξης, αποδεικνύεται, πως, κατά το 19ο αιώνα, οι γυναίκες της ανώτερης τάξης και τα μέλη της βασιλικής οικογένειας προέβαιναν στην απόκτηση τατουάζ. Ωστόσο, ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα με τις αρχές του 20ου αιώνα, η νοηματοδότηση της δερματοστιξίας αλλάζει περιεχόμενο και έγινε πιο φιλελεύθερη καθώς μεταδόθηκε στις ανώτερες τάξεις των Η.Π.Α. και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έτσι, αυτόματα η δερματοστιξία έσπασε σταδιακά το στίγμα της αποκλίνουσας συμπεριφοράς και της εγκληματικότητας και μετατράπηκε σε μοντέρνα τεχνική όπου κατέληξε να διαχωρίζει τα άτομα με βάση την ύπαρξη ή την μη ύπαρξη τατουάζ στο δέρμα. Είναι γεγονός ότι με την κοινωνική αποδοχή της δερματοστιξίας και στις ανώτερες και μεσαίες κοινωνικές τάξεις, η δυτική κουλτούρα φαίνεται να καταναλώνει άλλες κουλτούρες. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι το νόημα της δερματοστιξίας στις ανώτερες τάξεις έχει να κάνει με τον εντυπωσιασμό, ενώ στις κατώτερες τάξεις σχετίζεται με την έκφραση των συναισθημάτων. Η ταυτόχρονη τεχνολογική και μηχανική εξέλιξη βοήθησε στη διάδοση της δερματοστιξίας και στην εφεύρεση νέων τεχνικών δερματοστιξίας με έντονες επιρροές στα σχέδια από την Ιαπωνία, τις φυλές της Πολυνησίας και της Νότιας Αμερικής. Οι εφευρέτες της πρώτης σύγχρονης μηχανής δερματοστιξίας ήταν ο O' Reilly και ο Lew Alberts, οι οποίοι σχεδίαζαν και πουλούσαν ανεξίτηλα τατουάζ μέσω παραγγελιών.  Ωστόσο, στα μέσα του 20ου αιώνα, η έννοια της δερματοστιξίας στις Η.Π.Α. κατείχε ακόμα συντηρητικό περιεχόμενο, τουλάχιστον μέχρι τη δεκαετία του 1950. Ειδικότερα, τα τατουάζ συνδέθηκαν, τη δεκαετία του 1960, με τα κινήματα των χίπις, της ροκ σταρ κουλτούρας και της εφηβικής αντίδρασης.  Στις μέρες μας, οι άνθρωποι που επιλέγουν να κάνουν τατουάζ προέρχονται από όλες τις ηλικιακές ομάδες, επαγγελματικές κατηγορίες και κοινωνικές τάξεις, ενώ οι γυναίκες αποτελούν το ήμισυ του πελατολογίου, συνολικά το 58% στις Η.Π.Α. Παρ' όλα αυτά, τα τατουάζ αποτελούν σήμερα περισσότερο μία παρορμητική ενέργεια νεανικού εντυπωσιασμού για να τραβήξουν το ενδιαφέρον, παρά ακολουθώντας την παραδοσιακή τεχνοτροπία. Αυτό, βεβαία, έχει ως αποτέλεσμα, εξαιτίας της βεβιασμένης και νεανικής παρορμητικότητας, να υπάρξουν αρκετές αφαιρέσεις τατουάζ επειδή το μετάνιωσαν. Σύμφωνα με στατιστικές έρευνες που αφορούν τις Η.Π.Α. το 10% του πληθυσμού νιώθει δυσαρέσκεια προς το τατουάζ τους, ενώ το 25% το μετανιώνουν και θέλουν να τα αφαιρέσουν. Συνολικά 45.000 άτομα προχώρησαν το 2013 μόνο σε αφαίρεση του τατουάζ τους. Η βιομηχανία της δερματοστιξίας στις Η.Π.Α. είναι μία επικερδέστατη βιομηχανία, η οποία συνδέεται και με το καλλιτεχνικό τομέα, καθώς λειτουργούν ως πρότυπα και ταύτιση με το κοινό. Συνολικά στις Η.Π.Α. υπάρχουν 21.000 καταστήματα δερματοστιξίας και τα συνολικά έσοδα φτάνουν το  περίπου τα 1.65 δις το χρόνο! 

Πηγή: www.casino.org Διανύοντας ένα μακρύ ταξίδι μέσα στους αιώνες και ανάμεσα στις ηπείρους, η δερματοστιξία έφτασε στην Ελλάδα, όπου προσαρμόστηκε στα εγχώρια δεδομένα. Από κατακριτέα πρακτική -συνδεδεμένη με «περιθωριακές» υποκουλτούρες- μέχρι πριν περίπου δέκα χρόνια, μετατράπηκε σε μαζική μόδα και υιοθετήθηκε από πολύ μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας. Η δερματοστιξία άρχισε να παρουσιάζει μαζικότητα ως προς την εφαρμογή της στην Ελλάδα από τα τέλη της δεκαετίας του '90, με σχεδόν δεκαετή καθυστέρηση σε σύγκριση με τις Η.Π.Α. και τη Δυτική Ευρώπη. Οι Έλληνες απενοχοποίησηαν το τατουάζ και σχεδόν ταυτόχρονα στράφηκαν στη μαζική κατανάλωσή του, ίσως σε μία βεβιασμένη προσπάθεια συμμόρφωσης και εναρμόνισης με τις δυτικόφερτες τάσεις. Έτσι η Ελλάδα βρίσκεται στην «αρνητική ή θετική» θέση να βρίσκεται ανάμεσα στις πρώτες 12 χώρες του κόσμου με τα περισσότερα ποσοστά δημοφιλίας των τατουάζ. 

Πηγή: newsweek.com ΠΗΓΕΣ:  Wageman, V. (1995). The New Tattoo by Victoria Lautman. Art Journal, Vol. 54, No. 1, 106-108. DeMello, M. (2000). Bodies of Inscription, a cultural history of the modern tattoo community. Durham&London: Duke University Press Springer, C. (2000). Bodies of Subversion: A Secret History of Women and Tattoo by Margot Mifflin. Woman's art journal, Vol.21, No.1 , 53-54. Fisher, J. A. (2002). Tattooing the body, marking culture. Body & Society, 8(4), 91-107. Read the full article