#δεν ξερω αν βοηθάει αλλα ναι

[sugaroto]

Ρεε το τουμπλουρ δεν βγάζει ειδοποιήσεις αν απαντάει κάποιος το ανον ασκ σου, νιώθω λες και σε κάνω stalk τόσο συχνά που έρχομαι στο μπλογκ σου να δω αν έχεις απαντήσει στο ασκ

😭😭😭

Τρου και γω αν στείλω ανον μετά έχω ανοιχτές ειδοποιήσεις και στολκαρω κανονικότατα 😭

Feel free to stalk I don't mind

Ξέρεις τι θα λύσει το πρόβλημα? Να στείλεις χωρίς ανον μουαχαχαχ

Επίσης μπορείς να στολκαρεις τα ταγκ που βάζω σε αυτά τα ποστ για να μην σκρολαρεις πολύ σε περίπτωση που έχω κάνει σπάμ ριμπλογκς

[xehasmenesithakes]

Αυτό ειναι, το έγραψα σήμερα το πρωί γιατι έτυχε να τον δω με την κοπελα του και οπως γραφω και μέσα χαιρέτησα μόνο εκείνη και έφυγα βιαστικά. «Υπάρχουν μερες που το ξεχνάω. Έτσι στο πίσω μέρος του μυαλού είμαστε ακόμα μαζί, ίσως σε κάποιο αλλο σύμπαν ή διάσταση αλλά είμαστε μαζί,για πάντα. Έπειτα υπαρχουν μερες σαν σήμερα, που σε βλέπω μαζί της και δεν σκέφτομαι πλέον τίποτα. Την συμπαθώ, ειναι εξαίσια κοπελα και είμαι σίγουρη ότι σε κάνει ευτυχισμένο. Αλλά να ειναι αυτη η σχέση μου με το τέλος μας που δεν μπόρεσα ποτέ να το καταπιώ. Ειναι περίεργο να μην σε νιωθω κοντά μου. Μεταφορικά και κυριολεκτικά. Όταν σας βλέπω στον δρόμο και κατά κάποιο τρόπο αναγκάζομαι να την χαιρετήσω ανέμελα και χαλαρα γιατί δεν ξέρει για εμάς, νιωθω ένα ελαφρύ σφίξιμο, και λέω ελαφρύ γιατί το βαρύ το εθαψα μόνη μου στο δωμάτιο μου κάποια τυχαίο βράδυ του Αυγούστου. Πλέον δεν ειναι δύσκολο να μην σε κοιτάω κάθε φορά που την χαιρετάω. Έτσι ούτε υποψίες κινώ ούτε πονάω τόσο. Ισα ισα που φανταζομαι ότι ειναι κάποιος άλλος δίπλα της που δεν τον ξέρω. Που δεν τον αγάπησα και δεν τον πήρα αγκαλιά με κλάματα και λυγμούς όταν τον αποχαιρετούσα για τελευταία φορά. Σας προσπερνάω με ευκολία, για κάποιο ανεξήγητο λογο το κάνω εύκολα. Ίσως δεν σε αγάπησα τόσο όσο εσυ παρόλο που και εσυ με προσπερνάς με ευκολία πλέον. Θα μου πεις αν δεν το έκανες δεν θα έπρεπε να είσαι μαζί της. Θα ήταν αδικο προς εκείνη και δεν της αξίζει. Ωστόσο, νιωθω βαριά αφού σας χάσω από το οπτικό μου πεδίο, νιωθω σαν να κουβάλησα κάποιο βαρύ έπιπλο. Θέλω να αρχίσω να τρέχω σαν να θέλω να ξεφύγω από τις αναμνήσεις μας. Σαν να θέλω να ξεφύγω από τις τύψεις και τα λάθη μου. Ειναι ίσως σωστό που πιστεύω ότι μόνο εγώ φταιω για την κατάληξη μας; Δεν ξέρω. Οι φίλοι μου λένε ότι δυο φταίνε πάντα σε ένα χωρισμό. Όμως αυτοί δεν είδαν το πονο στα μάτια σου κάθε φορά που σου ράγιζα την καρδιά. Αυτη η εικόνα ειναι χαραγμένη στο υποσυνείδητο μου για πάντα. Έτσι με βοηθάει στο να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος, για εσένα γίνομαι καλύτερη. Με κάποιο τρόπο ίσως στο χρωστάω, ακόμα και αν δεν με γνωρίσεις ποτέ έτσι . Ετσι φτάνω να γράφω και να γράφω, χωρίς τελειωμό και τύψεις. Σου εχω γράψει πολλά και διαφορά. Αλλά με κλάματα, αλλά με αγάπη, αλλά με θυμό. Επικοινωνώ με εσένα κάπως έστω και από απόσταση. Ειναι σαν να ζητάω συγγνώμη ξανά. Δεν ξέρω ποτέ θα σταματήσω να πιστεύω ότι σου χρωστάω και αλλη συγγνώμη. Νομίζω πως πάντα θα θεωρω ότι πρέπει να στην πω. Την αξίζεις που να παρει. Δεν θυμάμαι αν σου ειπα ποτέ από κοντά. Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που σε ένιωσα τελευταία φορά κοντά μου ακόμα και αν απλά βρεθήκαμε χωρίς κάτι να διευκρινίζει γιατι πάλι. ελπίζω να σου ειπα συγγνώμη τότε. Ίσως αν θυμηθώ ποτέ να λυτ��ωθώ πιο γρήγορα. Τέλος, θα πω αυτό που λέω πάντα, σαγαπω.»

��ιναι αστειο αληθεια,μπορει να μη ξερω καθολου τι συνεβει μεταξυ σας αλλα νιωθω τοσο πολυ αυτα που λες.Εχω νιωσει ετσι οπως νιωθεις.Αγαπα τον εστω απο αποσταση συνεχισε να τον αγαπας,μην αφησεις αυτο το συναισθημα ακομα και αν ξερεις οτι δεν θα ειστε μαζι ποτε ξανα,αγαπα τον τοσο που η χαρα του να ναι και δικια σου.Αγαπα ομως και τον εαυτο σου,γινε καλυτερη για σενα καντον ενα σωστο μαθημα θα χεις την ευκαιρια σου ακομα και αν δεν ειναι το ιδιο προσωπο

[karakaksa]

Λοιπον αρχικα ειμαι κοριτσι και ποτε δεν ειχα ελξη με αγορια. Μου αρεσει ενα κοριτσι και δεν μπορω να το πω σε κανεναν γιατι οι δικοι μου θα γινουν εξαλλοι φοβαμαι τον ιδιο μου τον εαυτο και παλιοτερα μου αρεσαν απλα ελεγα οτι ηταν μια φαση.. αλλα οχι πλεον τωρα το ξερω

Πρώτα από όλα, να ξέρεις ότι δεν είσαι η πρώτη που παιρνάει αυτήν την φάση, της σταδιακής ανακάλυψης της ταυτότητας του. Ειδικά αν είσαι στην αφηβεια. Δεν ξέρω αν αυτό που θα πω, θα καλύψει την κατάσταση σου, εφόσον δεν έχω καθαρή εικόνα των πραγμάτων. Οπότε θα σου πω αυτό που θεωρώ λογικό να κάνεις. 

Λοιπόν, πρώτα θα σε συμβούλευα να ψάξεις κι άλλες άκρες του ευατου σου. Ναι, τώρα επιβεβαίωσες αυτό το κομμάτι, αλλά λέγοντας ότι «φοβάσαι τον εαυτό σου» εμένα μου φαίνεται ότι δεν έχεις ακόμα την αυτογνωσία, που χρειάζεται για να λύσεις ένα τέτοιο θέμα. 

Οπότε α) κάνε χρόνο και μάθε τον εαυτό σου. Ακούγεται κοινό αλλά σκέψου για να λύσεις πχ ένα μαθηματικό πρόβλημα πρέπει να γνωρίζεις την μεθοδολογία, αλλιώς θα κοιτάς το πρόβλημα και θα σου φαινόται πυρινικη φυσική.

 β) Μην κάνεις coming out αν δεν είσαι έτοιμη. Το λέω από εμπειρία θα το μετανιώσεις. Ιδιαίτερα, αν είσαι κάτω των 16. Γιατί, αν οι γονείς είναι ομοφοβικοι, θα προσπαθήσουν να κάνουν ότιδηποτε για να σε αλλάξουν. Εγώ προσωπικά, πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να τους το πω, αλλά προσωπικά οι γονείς μου είναι άλλη υπόθεση. Κι στην τελική δεν τους αφορά τόσο όσο νομίζουμε. 

 Τώρα σχετικά με την κοπέλα που σου αρέσει, επειδή είμαι άχρηστη πάνω σ’ ερωτικά, κυριολεκτικά εχώ μια φίλη που με βοηθάει να καταλάβω τι γίνεται, επειδή οι κοινωνικές μου ικανότητες είναι γελοίες. Θα σου πρότεινα αν έχεις μια κολλητή, που έχει δείξει θετικότητα πάνω σε θέμα LGBT+ , να σε βοηθήσει. Κι μπορείς να ρωτήσεις την κοπέλα που σου αρέσει την γνώμη της για το LGBT. Ωστε να δεις τι γίνεται, αν ξέρεις την σεξουαλικότητα της, τότε απλά πλησίασε την. Φυσικά θα σου πρότεινα να έχεις κάνει το βήμα α". Δεν ξέρω αν βοηθάω πάντως προς στο παρόν, αυτά μπορώ να προτείνω. Αν έχεις κι άλλη ερώτηση, ρώτα δεν ενοχλείς.

[solmeister13]

Συνοπτικα.Είμαι bi και ειμαι ερωτευμένη με μια κοπελα κοντα 2 χρονια(στον2ο χρονο το καταλαβα)δεν ξερω αν ειναι bi αλλα παντα ειχαμε πολυ ιδιαιτερη σχέση γτ καναμε παρεα κ πολλες φορές ένιωθα πως ολο αυτο ειναι αμοιβαίο απο πραξεις.Απ την αλλη μπορει ν ναι και στο μυαλο μου αλλα προσπαθω να ειμαι αντικειμενική.Μπορει να πιστεύειτο ιδιο.Εν τελει μεσα απο ολο αυτο εχω γινει πολυ ανασφαλής εχω αλλάξει και ειλικρινα νιώθω πολυ άσχημα πολλες φορες.Δν με παιρνει να γραψω κ πολλα και δν ξερω ��ι να κανω

Μίλα της. Μην πεις στον εαυτό σου το ψέμα, “μα έτσι μπορεί να την χάσω και σα φίλη” γιατί δεν τη θες για φίλη και αυτό σου δημιουργεί τις ανασφάλειες.

Απ’ αυτή τη συζήτηση, ή θα τσιμπήσεις γκομενάκι, ή θα κλείσεις μια κατάσταση που δε σε βοηθάει και θα κάνεις βήματα μπροστά.

[petamouthnmpurasou]

Έχω ερώτηση, λόγο θερινών ξυπνάω νωρίς για τα μαθήματα και μετά διαβάζω οπότε δεν ξεκουράζομαι ενδιάμεσα πίνω καφέ αλλά δεν μου φτάνει ένας και δεν θέλω να πάω σε δεύτερο γιατί είναι αρχικά κακό για την ηλικία μας δύο κάθε μέρα και δεύτερον τα νεύρα μου είναι τσίτα. Έχεις κάτι να προτείνεις για να με μπουσταρει? Εσύ τι κάνεις για να έχεις περισσότερη ενέργεια.?

Γειααα σουυ,

Αρχικά λαθος σου που δεν ξεκουράζεσαι.. Όταν λες ξυπνάς νωρίς τι ωρα εννοείς; και τι ωρα κοιμάσαι το προηγούμενο βράδυ; αν δεν έχεις μεσα στην μέρα ενα διάλειμμα μισής ωριτσας ( ναι ξερω συνήθως δεν μας βγαίνουν οι ώρες ούτε για να κάτσεις καλύτερα στην καρέκλα) ωστε να δίνεις στο μυαλο σου ενα διάστημα να αφομοιώσει ο, τι έμαθε να είσαι σίγουρη πως απο Σεπτέμβρη μαξ δεν θα θυμάσαι τίποτα.

Έπειτα όσο αφορά την καφεΐνη μην νομίζεις πως σου δίνει ενέργεια απλώς έχεις δημιουργήσει την πεποίθηση εσύ πως σου την προσφέρει...Αρα την κόβεις όσο είναι νωρίς..

Εμένα το πρόγραμμα μου είναι να ξυπνάω νωρίς ΑΛΛΑ να εχω κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ βαριά έως τις 11 και θα ξυπνήσω 6-7 ώστε 8 να ξεκινήσω το διάβασμα.. Αν για το χ, ψ λόγο κοιμηθώ αργότερα απο τις 11 η ώρα πρωινού ξύπνηματος θα μετακινηθεί ( αναλόγως δραστηριότητων βέβαια).

Εγω σαν μπουστ έχω - και αυτό που θα έπρεπε όλοι να έχουμε θεωρώ - είναι γιατί διαβάζω; ποιος είναι ο στόχος μου;.. Τι θελω να πετύχω;. Σκεψου προσωπικά σε όλο το σπίτι και κυρίως στο δωμάτιο μου έχω αυτοκόλλητα χαρτάκια με κάποιο quote που μου ανεβάζει την αυτοπεποίθηση ( μπορώ να σου παραθέσω μερικα σε κάποιο επόμενο ασκ αν θέλεις) και το όνομα της σχολης παντού.. Ακόμα και σε σαιτ εύρεσης σπιτιών μπαίνω για να κάνω τα όνειρα μου με το να σκέφτομαι πως θα το διακόσμησω και μπλα μπλα.

Τώρα σε θέμα ενέργειας : 1ο και κύριο καλός ύπνος.. 2ο αντί για καφεΐνη τρώς κάποια μπανάνα, ξηρούς καρπούς, ωμή πιπεριά ( βοηθάει στην απομνημονευση), καρότα ωμά και καμια σοκολατιτσααα αν θες.. Φρούτα εποχής..

Γενικά να τρως καλά, να κοιμάσαι καλά και υπομονουλα.. 💕

Και αν μια μέρα είσαι σκατα ψυχολογικά ( ναι ξερω όλοι το βιώνουμε) δεν έχει και κάτι αν μια μέρα ακυρώσεις το μάθημα ή δεν διαβάσεις..

Η ψυχική μας υγεία προέχει.

Να χαμογελάς anon και ολα θα πάνε κατ' ευχήν 💕

[upofainomenos]

Σε φίλους μου τα λέω, αλλά δε νομίζω ότι βοηθάει ιδιαίτερα, ειδικά απ' τη στιγμή που ξέρω οτι οι δικοί μου γονείς δεν είναι σαν τους δικούς τους. επίσης, με τριγκαρει ακόμα και σε άκυρες στιγμές, κάθε φορά που βλέπω κάποιον να ναι όλα καλά στο σπίτι του ή κάποιον να περνάει τα ίδια, πάντα μου έρχεται στο μυαλό το τι γίνεται στο σπίτι μου και μου πέφτει η ψυχολογία. Συμ��ωνώ με αυτά που λες απλά δεν είναι καθόλου εύκολο

Δεν ειπα πως θα ειναι ευκολο. Δυστυχώς δεν ειναι καθολου ευκολο. Θελει συνεχή προσπάθεια. Τωρα οσο για το οτι τριγκαρεις με το γεγονός να βλεπεις κάποιον να ειναι καλα στο σπιτι του, ειναι ενα συναίσθημα που δεν μπορώ να εξηγήσω. Δεν ξερω αν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί υποσυνείδητα ως ζήλια, ή ως ανάγκη να νιώσεις και εσυ πως ειναι να εισαι καλα και εσυ στο σπιτι σου. Θεωρω πως είναι το δευτερο. Για να φτασεις σε αυτο το σημειο, θα πρέπει να βαλεις κανονες, οπως ορια στους γονεις σου, το να μην ανακατεύονται σε ολα, να μην εκφέρουν αποψη σε όλα, και τα συναφή. Θελει λιγο λιγο, μεχρι να πετυχεις αυτο που θες, αλλα σίγουρα είναι δύσκολο και θελει χρονο. Πολυ χρονο. Εγω αυτο το εφαρμόζω σχεδον εναν χρόνο, και ακομα δεν το εχω καταφέρει τελειως. Υπάρχουν φορες που καταφέρνουν να μπαινουν στον "χώρο" μου, και αλλες φορές που επιβαλλω τα ορια για να γινω αντιληπτός. Δεν τους αρέσει, γκρινιάζουν, υπάρχουν τσακωμοι για μέρες, αλλα αξιζει αν πρόκειται να ειμαι εγω καλά.

[ask-teapot]

Σήμερα στο Teapot: Μαμάδες χωρίς όρια

1. Το προβλημα ειναι η μητερα μου. προσπαθει να ελεγχει  την ζωη μου συνεχεια, τι ωρα παω που με ποιον ειναι και γενικα παντα κανεις δεν ειναι αρκετα καλος για εμενα (φιλοι ή αγόρι). Ειναι μονη της χωρις φιλες και ξερω πως αυτος ειναι ο λογος που ασχολειται ολη μερα μαζι μου, με τα ρουχα μου και τις συνηθειες μου. Οταν εκεινη δεν εγκρινει καποιον στην ζωη μου μου κραταει μουτα (μεγαλη γυναικα!) και δεν μου μιλαει μεχρι να κανω αυτο που θελει (για παραδειγμα να μην παω καπου). Ξερω πως ολοι θα προτεινουν να αποκοληθω αλλα ειναι πραγματικα πολυ μονη της και δεν εχει καποιον αλλο εκτος απο εμενα. Πηγα σε ψυχολογο πριν πολλα χρονια και καταλαβα πως εκεινη ευθυνεται για καθε σχεση που εγω αναγκαστηκα τελειωνε. Τι να κανω, δεν θελω να ειμαι μαζι της για παντα αλλα δεν θα ειναι ποτε καλα χωρις εμενα; Την δικαιολογο γιατι με αγαπαει πολυ κι εχουμε ιδιαιτερη σχεση που δεν καταλαβαινουν ολοι (με εχει στηριξει με πολλους τροπους σε οτι ποτε θελησα να κανω και ηταν παντα διπλα μου ως μητερα και ως φιλη και δεν θελω να την "αφησω" τωρα που μεγαλωσα).  doukissa

  Αγαπητή φίλη, Αρχικά λυπάμαι που νιώθεις έτσι. Γιατί σταμάτησες τον ψυχολόγο; Φαίνεται να έχεις να μοιραστείς πολλά και από τον τρόπο που γράφεις μου δίνεις την αίσθηση πως πας να κάνεις μια σκέψη αλλά πριν  την ολοκληρώσεις καλά - καλά κάνεις στο καπάκι κάποια άλλη και μπερδεύεσαι ακόμα περισσότερο. Η μητέρα λοιπόν, δεν είναι φίλη (μπορεί να λειτουργήσει έτσι που και πού, αλλά δεν είναι), δεν είναι δικιά σου κόρη και δεν είναι σύντροφός σου. Φαίνεται να έχεις όμως όλους αυτούς τους ρόλους. Γιατί; Θα χάσεις άλλους, πολύ πιο κατάλληλους για την ηλικία σου και με άλλους ανθρώπους που περιμένουν να τους γνωρίσεις. Είναι άσχημος ο συναισθηματικός εκβιασμός ο οποίος με λίγα λόγια είναι αυτό: Ή κάνεις αυτό που θέλω ή σε απειλώ πως θα πάρω πίσω την αγάπη που σου δείχνω. Όταν κάνεις αυτό που θέλω σε επιβραβεύω συναισθηματικά. Καταλαβαίνεις πόσο λάθος συμπεριφορά είναι αυτή; Είναι των άκρων η κατάσταση, είτε θα είστε αυτοκόλλητες είτε δεν θα πρέπει να είστε τίποτα. Το σοβαρότερο πρόβλημα, όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, είναι η εικόνα που αποκτάς για το τι σημαίνει αγάπη και τρυφερότητα κι αυτό είναι πως είναι οκ κάποιος να σε κακοποιεί συναισθηματικά γιατί σε αγαπάει. Δεν αμφιβάλω πως η μητέρα σου σε αγαπάει, απλά �� συμπεριφορά που περιγράφεις να έχει, δεν σχετίζεται με αγάπη. Επίσης όταν κάποιος μας αγαπάει δεν έχει κάποιο έξτρα δικαίωμα πάνω μας, μας αγαπάει γιατί το θέλει και τελειώνει εκεί, χωρίς προσθαφαιρέσεις. Υγ. Επιστροφή σε ψυχολόγο; Νομίζω θα σε βοηθήσει πολύ.      

2. Δεν έχω αυτοπεποίθηση!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Όταν γνωρίζω κόσμο ΚΟΚΚΙΝΙΖΩ και ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ και όσο πιο καλα με κοιτάνε επειδή κοκκινίζω τόσο χειροτερεύει η κατάσταση! (πάω σε ψυχολόγο) Αυτό που θέλω να μάθω είανι πώς με κάνουν perceive οι άλλοι ακριβώς εξαιτίας αυτού του χαρακτηριστικού. Δηλ λένε κοίτα την καημένη = με λυπούνται ή κάτι άλλο; Έχει εν τέλει αρνητικό αντίκτυπο; humble_chamomile

  Φοβάμαι πως ο κόσμος δεν παρατηρεί τέτοια πράγματα και πολύ. Αυτό έχει να κάνει με την δικιά σου αυτοπαρατήρηση (ΘΕΕ ΜΟΥ ΙΔΡΩΝΩ, ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΙΔΡΩΝΩ; ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ) και το πως αντιδράς στις σκέψεις σου. Μάντεψε: και οι άλλοι αυτό κάνουν. Κρίνω πως είναι κάτι το συνηθισμένο να μιλάνε δύο άνθρωποι και να ακούν ο ένας τον άλλον σε ένα μικροσκοπικό ποσοστό (ίσα ίσα για να μπορούν να απαντήσουν) και όλες οι άλλες σκέψεις αφορούν το πως φαίνονται οι ίδιοι, τώρα. Ή τι θα κάνουν μετά. Που θα φάνε. Γιατί δεν παίρνει τηλέφωνο ο Τάκης. Τι θα φορέσουν το βράδυ που θα βγουν. Όταν δεν αυτοπαρατηρείς τόσο έντονα τον εαυτό σου θα είσαι σε θέση να παρατηρήσεις τους άλλους, τι λένε, τι μπορεί να θέλουν να πουν κτλ. Σίγουρα θα μπορείς να τους καταλάβεις πολύ καλύτερα. Αλλά και εσένα. Δεν ξέρω τι θα σκεφτόταν κάποιος που όντως θα παρατηρούσε πως κοκκινίζεις, αλλά φαντάζομαι πως θα ήταν πως είσαι ντροπαλή και ίσως είναι κάπως άβολη για εσένα η συζήτηση. Το "καημένη" δεν το έχω συνδυάσει ποτέ με το κοκκίνισμα, αυτό μάλλον σε πάει ένα βήμα πιο πέρα στις δικές σου σκέψεις. Μπορεί σε κάποιον να φανεί γλυκό. Το σημαντικό είναι πως φαίνεται να σε απασχολεί αυτό και να θες να το αλλάξεις. Σίγουρα η ψυχολόγος θα σε βοηθήσει. Νομίζω πως παίζει ρόλο και το πόσο συχνά έρχεσαι σε καταστάσεις του να γνωρίζεις καινούργιους ανθρώπους. Εάν εκθέτεις πιο συχνά τον εαυτό σου σε χαιρετούρες, ίσως μελλοντικά να νιώθεις πιο άνετα.      

3. Πως θα περιέγραφες το να μην ζηλεύει κάποιος καθόλου; Είναι μια κατάσταση που ξέρω πως ποτέ δεν θα φτάσω. top_of_the_iceberg

  Αλίμονο εάν προσπαθούμε να μην ζηλεύουμε ποτέ και καθόλου! Απ' ότι καταλαβαίνω έχεις εντοπίσει αυτό στον εαυτό σου και θες να το αλλάξεις. Γιατί δεν βάζεις ρεαλιστικούς στόχους; Κάθε φορά που καταλαβαίνεις πως παραλογίζεσαι, πιάσε τον παραλογισμό σου, σαν άκρη από ένα μπλεγμένο κουβάρι και περπάτα σιγά σιγά προς το μέρος του. Γιατί παραλογίζεσαι; Τι φοβάσαι πιο πολύ; Τι θα γίνει εάν γίνει ακριβώς αυτό που φοβάσαι; Σίγουρα δεν είναι ευχάριστο αυτό και δεν χρειάζεται να το κάνεις μόνος σου (ΜΠΑΜ-ψυχολόγος). Θα βρεις πράγματα που δεν θέλεις να σκέφτεσαι και θα ξεκλειδώσεις το μυστήριο που έχει θέσει σε κίνηση τον μηχανισμό που έχεις τώρα. Η ζήλια είναι μια αυτόματη σκέψη και ναι, είναι απλά η επιφάνεια του προβλήματος. Είναι σημαντικό που κατάλαβες πως αυτές οι σκέψεις δεν σε βοηθάνε στις σχέσεις σου και αυτή είναι η αρχή για να δεις πως θα βοηθήσεις τον εαυτό σου να γίνει ο καλύτερος εαυτός σου και όχι ο Σούπερμαν. Τον άνθρωπο που δεν ζηλεύει ιδιαίτερα θα τον περιέγραφα ελεύθερο. Και πως ίσως να κοιμάται καλά τα βράδια.      

4. Προτάσεις για το τι μπορούμε να κάνουμε τώρα που δεν μπορούμε πια να ξεροσταλιάζουμε έξω στα τραπεζάκια στις καφετέριες και στις ξαπλώστρες; Πόσα σινεμά να πάμε πια;  urania

  Γεια σου Ουρανία! Μπορούμε να ξεροσταλιάζουμε στα τραπεζάκια εντός καφετέριας. Ειδικά εάν υπάρχουν και επιτραπέζια. Δεν καταλαβαίνω την ερώτηση σου. Ήρθε η εποχή καυτής σοκολάτας/καφέ/ΤΣΑΪ και σειρών επί σειρών, τυλιγμένοι σαν μπουρίτο στους καναπέδες μας. Έχει όνομα και λέγεται cocooning. Εάν είναι ερώτηση πως να κοινωνικοποιηθώ Χειμώνα, η απάντηση είναι πως δεν σταματάνε τα κλάμπς και τα μπάρς και όπου πάτε εσείς η νεολαία τέλος πάντων. Μπορείς να ξημερωθείς σε αυτά, I'm pretty sure. Ντύσου καλά όμως, μην πουντιάσεις!!      

5. Αγαπητό teapot, πολλά ταλέντα έχω αλλά η οδήγηση δεν είναι ένα απο αυτά. Το χειρότερό μου είναι φυσικά το parking. Δεν ξερω να παρκάρω με οπισθεν... Δηλαδή ξέρω αν έχει 15 μέτρα κενό εκεί που θα πάω να μπω. Έχω πάρει αξιοκρατικά το δίπλωμά μου αλλά ποτέ δεν χρειάστηκε να εξασκήσω πάρκινγκ...πάντα με τη μούρη δηλαδή... οδηγάω 2 χρόνια.. Βοήθεια... τι να κάνω, να αποδεχτώ το πόσο κακή ειμαι;;;;;; σε σχολή οδηγών δεν ξαναπάω... yours truly xx Elina

  Αγαπητή Ελίνα, Όπως το είπες,  δεν χρειάστηκε να το εξασκήσεις μέχρι στιγμής και τώρα φοβάσαι πως δεν είσαι καλή και πως δεν μπορείς να το κάνεις. Ήδη οδηγείς εδώ και δύο χρόνια, οπότε ό,τι προσπάθησες το κατάφερες. Ήρθε η ώρα να μάθεις κι αυτό! Δώσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου να μάθει κάτι καινούριο, που δεν διαφέρει και τόσο από όσα έχεις μάθει μέχρι στιγμής και σε λίγο καιρό θα είσαι μια χαρά. Προσπάθησε σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει άγχος (κάποιος να περιμένει πίσω σου, να έχεις εκνευριστικό συνεπιβάτη ή να βιάζεσαι) να το κάνεις μερικές φορές μέχρι να το συνηθίσεις. Καλή επιτυχία στο προσωπικό σου Έβερεστ.      

6. είμαι απο αυτές που τους βρίζουν ολους στα ΜΜΜ! :) αναρωτιέμαι, όμως, συχνά πυκνά αν αξίζει να εκνευρίζομαι τόσο. Στο τέλος της ημέρας αυτοί μένουν απολίτιστοι κ εγώ εκνευρισμένη. Το τσαγιερό τί πιστεύει για όλα αυτά; ekneurismeni

  Σίγουρα δεν βοηθάει να τσακώνεσαι. Γιατί τσακώνεσαι τόσο συχνά πιστεύεις; Τσακώνεσαι για τους ίδιους λόγους ή κάθε μέρα κάτι καινούριο; Προσπάθησε να μένεις ήρεμη γιατί θα χαλάει όλη σου ημέρα. Δεν μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο με φωνές στα ΜΜΜ. Είναι ένας χώρος κοινός όπου ο καθένας φέρνει και λίγο "εγώ". Πιστεύεις πως μπορείς να σταματήσεις να εκνευρίζεσαι και να τσακώνεσαι; Κάνε ένα πείραμα για μια εβδομάδα να μην μιλήσεις άσχημα σε κανέναν όσο και να φουντώσεις. Εάν δεν αντέξεις ίσως ο θυμός που κρατάς δεν ξεκινάει από εκεί, αλλά τα ΜΜΜ σου φαίνεται να είναι ένα καλό σημείο να τον αφήνεις.